Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΜΟΥ, Η ΔΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ
Τη δεύτερη μέρα της αργίας της Πεντηκοστής του 1990 –στη ΓΛΔ είχαμε στο μεταξύ την κυβέρνηση Ντε Μεζιέ– είχα πάει με τη γυναίκα μου στο Στράουσμπεργκ να επισκεφτούμε το γιο μου. Όταν επιστρέψαμε στο σπίτι, διαπιστώσαμε ότι οι πόρτες είχαν παραβιαστεί και φυσικά τα πάντα ήταν άνω-κάτω. Στην πόρτα είχαν περάσει καινούργιες κλειδαριές και είχαν αφήσει ένα σημείωμα. Τα κλειδιά μπορείτε να τα πάρετε από το τάδε αστυνομικό τμήμα. Η γυναίκα μου, ο γιος μου κι εγώ πήγαμε στο αστυνομικό τμήμα, μας καλημέρισαν φιλικά και μου επέδειξαν το ένταλμα σύλληψης. Η αιτιολόγηση της σύλληψης που αναφερόταν στο ένταλμα ήταν η εξής: κίνδυνος εξόδου από τη χώρα. Μετά μ’ έβαλαν σ’ ένα περιπολικό και με μετέφεραν σε ένα κρατητήριο της αστυνομίας στο Βερολίνο, όπου κρατούσαν τους μεθυσμένους και άλλους περιθωριακούς για διανυκτέρευση. Τη μεθεπόμενη με μετέφεραν στο Μοάμπιτ. Εκεί βρήκα το Στοφ και πολλούς άλλους, τους άφησαν όμως στη συνέχεια. Οι μόνοι που παραμείναμε εκεί ήταν ο Στρέλιτς, εγώ και κάποιος σύντροφος Άλμπρεχτ, γραμματέας του κόμματος στην πόλη Σουλ.
Στο διάστημα αυτό ο Μόντρο έκανε άλλη μια δήλωση σχετική με τα γεγονότα της 4ης Οκτώβρη, αναφέροντας ότι είχε το δίκιο με το μέρος του. Του μήνυσα πως αν συνέχιζε έτσι, θα την έβρισκε άσχημα μαζί μου. Όταν μ’ έκλεισαν μέσα την πρώτη φορά –την περίοδο που ήταν αυτός πρωθυπουργός– η γυναίκα μου η Ρουτ που είναι παλιά συντρόφισσα και ο γιος μας του έγραψαν ένα γράμμα. Δεν έκανε καν τον κόπο να απαντήσει.
Να προσθέσω εδώ και κάτι ακόμα: Πριν από λίγο καιρό διάβασα κάτι, «διακήρυξη» το λένε νομίζω, του συμβουλίου των βετεράνων του Κόμματος της Αριστεράς. Λοιπόν, πρόεδρος αυτού του συμβουλίου είναι τώρα ο Μόντρο. Η διακήρυξη αυτή λέει: «Ναι, η ΓΛΔ κλπ., κλπ, και στη συνέχεια αλλά, αλλά, αλλά…». Είναι δε τόσο μαστορικά φτιαγμένη, τόσο ραφιναρισμένη, που όλοι οι οπορτουνιστές και οι ρεβιζιονιστές χωρούν μέσα της. Δηλαδή ο Μόντρο συνεχίζει σήμερα αυτό που είχε ξεκινήσει τότε.
Για παράδειγμα, πριν λίγες εβδομάδες μίλησε στο μνημείο του Τέλμαν στο Τσίγκενχαλς. Βρίσκονταν γύρω στους 200 συντρόφους και συντρόφισσες και μόνο που δεν τον έδειραν γιατί κατηγορούσε τον Τέλμαν. Τον κατηγόρησε σαν οπαδό του Στάλιν και μίλησε για μεγάλα λάθη επί της ηγεσίας του. Και ήθελαν στ’ αλήθεια να τον δείρουν. Εγώ ο ίδιος σταμάτησα μια συντρόφισσα και της είπα: «Μην κάνετε τίποτα. Μπορείτε να φωνάξετε, να βρίσετε αλλά μην τον δείρετε».
Αλλά πίσω στην κατάσταση του 1990: Κάποιοι υπάλληλοι στο Μοάμπιτ μού είπαν στη φυλακή: «Όπου να ’ναι έρχεται και ο δικός σου», δηλαδή ο Χόνεκερ. Ακόμα και αν πίστευα τα πάντα, τούτο δε θα το πίστευα με τίποτα. Κι όμως επαληθεύτηκαν. Ήρθε. Δεν βρεθήκαμε όμως ποτέ. Ο Στρέλιτς, ο Χόνεκερ κι εγώ ήμασταν έτσι τοποθετημένοι, που δεν μπορούσαμε να συναντηθούμε. Βρεθήκαμε για πρώτη φορά στην έναρξη της δίκης στο δικαστικό μέγαρο, στο θάλαμο των κατηγορουμένων όπου μας έβαλαν και τους τρεις. Εκεί ο σύντροφος Χόνεκερ μας ανέπτυξε το σχέδιο της ομιλίας του και μας ρώτησε τη γνώμη μας. Συμφωνήσαμε όλοι, ήταν μια καλή ομιλία.
Προς υπεράσπισή μας ο σύντροφος Στρέλιτς κι εγώ προσπαθήσαμε μέσω κάποιων τρίτων προσώπων να παραδώσουμε στον Γκορμπατσόφ –που γνωρίζαμε ότι βρισκόταν στην ΟΔΓ τις μέρες της δίκης μας– ένα σύντομο γράμμα, με το οποίο δεν του ζητούσαμε τίποτα άλλο παρά μόνο να εμφανιστεί στη δίκη εναντίον του Χόνεκερ, του Στρέλιτς, του Άλμπρεχτ κι εμένα και να καταθέσει σαν μάρτυρας με την ιδιότητα του ανώτατου διοικητή της ενιαίας δύναμης των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Μέσω ενδιάμεσων μας απάντησε ότι δεν επρόκειτο πια για υπόθεση των σοβιετικών, αλλά των Γερμανών. Κατόπιν στραφήκαμε στον Κούλικοφ, τον παλιό ανώτατο διοικητή της ενιαίας δύναμης, με τον οποίο είχαμε και καλές σχέσεις. Τον ρωτήσαμε αν μπορούσε να καταθέσει σαν μάρτυρας στη δίκη. Για ένα διάστημα μετά το 1990 ήταν υπεύθυνος για τη φροντίδα των στρατιωτικών νεκροταφείων και γι’ αυτό το λόγο επισκεπτόταν συχνά την ΟΔΓ. Η απάντηση ήταν: «Αυτή είναι αποκλειστικά υπόθεση των Γερμανών».
συνεχίζεται...
Πηγή: ΚΟΜΕΠ
Αρε απο ποιους ζητησε βοηθεια. Γκορματσοφ και Σεβαρνατζε δηλωσαν μετα το εγκλημα οτι μοναδικος σκοπος της ζωης τους ητανε η ανατροπη του Σοσιαλισμου ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ...............ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΕκείνη την στιγμή πάντως που το έκανε ήταν το απόλυτα λογικό. Εφόσον η κατηγορία ήταν "αντισοβιετισμός", τι λογικότερο από το να καλέσεις τους ίδιους τους σοβιετικούς να σου πουν που ακριβώς τον είδαν;
Τα άλλα τα καθάρματα βέβαια, το έριξαν στην τρελλή. Ο υποτιθέμενος "αντισοβιετισμός" δεν αφορούσε λέει τους ...σοβιετικούς(!!!) και ήταν εσωτερικό θέμα του ΕΣΚΓ.
Πιάσ'τ'αυβγό και κούρεφτο!
Το Αβγο ητανε κουρεμενο απο χρονια Συντροφε. Οταν λεγανε Αντισοβιετισμο εννοουσανε Αντιρεβιζιονισμο. Γενικο Συμπερασμα. Η Ταξικη παλη στην οικοδομηση του Σοσιαλισμου συνεχίζεται αλλαζοντας μορφες. ΟΙ Εχθροι ηρθανε ντυμενοι φιλοι..........Και μετυατρεψανε τα Κ.Κ σε οχημα της Αντεπαναστασης. Μπραβο για την Εργασία σου. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΑυτό λέει και ο σύντροφος Κέσλερ άμα το προσέξεις Είναι στο προηγουμενο ποστ):
Διαγραφή«Για μια στιγμή, θα πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Εννοείς τη Σοβιετική Ένωση ή μήπως τον Γκορμπατσόφ; Αν εννοείς αυτόν και την παρέα του, τότε είναι σωστή η κατηγορία».
Η εργασία είναι της ΚΟΜΕΠ. Εγώ απλά έκανα έναν κόπο να την αναδημοσιεύσω λόγω της θλιβερής επετείου της προσάρτησης της DDR από την Δυτική Γερμανία.
Το ξερω οτι ειναι απο την ΚΟΜΕΠ και ειναι πολυ ενδιαφεροντα. Αυτους που κατηγορησανε τον σ. Κεσλερ ειναι που ανηκανε στην παρεα του Γκορμπατσοφ με την απαραιτητη προεκταση προς το 20ο συνεδριο βεβαια που τους εφερε Σταδιακα. Βεβαια σου εχω γραψει για την Γερμανια οτι μετα τον σ.Ουλπριχτο το 1971 ξεκινησανε τα προβληματα. Τον σ. Χονεκερ δεν τον εχω στην ιδια κατηγορια με τους άλλους στην Α. Ευρωπη. Ειχανε απολυτη εμπιστοσυνη στην ΕΣΣΔ των Μπολσεβικων και δεν πιστευανε οτι μποει να συμβει ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Διαγραφή-Ξέρεις τι μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση;
Ο Κέσλερ αναφέρει πως αντέδρασαν σε όσα δρομολογούντουσαν 3 ηγέτες. Ο Χόνεκερ, ο Ζίφκοφ και ο ...Τσαουσέσκου!
Για τον τελευταίο εντυπωσιάστηκα, για ευνόητους λόγους.
Για τον σ.Χονεκερ σου ειπα. Για τους αλλους δυο γιατι καταλαβανε οτι θα τους παραμερισουνε την στιγμη που φερανε την δουλεια σε περας. Και ο Ζιφκοφ απο το 1956 ητανε στην ηγεσια.................. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήTRASH,μόνο χαζός ή αφελής δεν ήταν ο Τσαουσέσκου....Έβλεπε καλύτερα μάλλον απ τους υπόλοιπους ,που θα πήγαινε το πράμα,κ ποια θα ήταν κ η δική του τύχη..οπορτουνιστής ήταν,όχι βλαμμένος....Ήταν όμως ήδη αργά....κ κάπου εδώ ξεκινάει η κουβέντα (μάλλον) ξανά, για την ιδιαίτερη σημασία του εποικοδομήματος.... υγ... μόνο σε μένα κάνει εντύπωση ότι οι πρωτομάστορες της ανατροπής,έχουν εξαφανιστεί εντελώς?Λες κ δεν υπήρξαν ποτέ,λες κ ήταν ένα παραμύθι.... IRA
ΑπάντησηΔιαγραφή@ IRA :
ΔιαγραφήΣαφέστατα και μόνο χαζός δεν ήταν ο Τσαουσέσκου.
Τον ανέφερα για άλλο λόγο. Ως γνωστό ήταν το αγαπημένο παιδί της δύσης όλα τα προηγούμενα χρόνια (αυτός και ο Τίτο πιο πριν). Πατενταρισμένος οπορουνιστής λοιπόν (γνωστές οι σχέσεις του Ρουμάνικου ΚΚ με το "εσωτερικό" στην Ελλάδα), είναι ανάμεσα στους 3 που αντιδρούν "οργισμένα". Αργότερα όταν τον στήνουν στον τοίχο, τα τελευταία του λόγια θα είναι "κάτω οι προδότες-ζήτω η επανάσταση!", και δεν είναι μια στιγμή που κάποιος κάνει πολιτικαντισμό.
Ο δικός μου προβληματισμός είναι λοιπόν ότι σε αυτή την ιστορία υπάρχουν προδότες, υπάρχουν και οπορτουνιστές (σαν τον Νικολάε π.χ.) που προδότες δεν ήταν. Αυτά καλό είναι να ξεχωρίσουν. Και είναι καλό να ξεχωρίσουν γιατί ο ρόλος του οπορτουνισμού είναι ακριβώς να παρασέρνει ανθρώπους που ΔΕΝ είναι προδότες, και αν χαρακτηρίσουμε τους οπορτουνιστές συλλήβδην προδότες, τότε κανένα μέτρο ενάντια στην διαβρωτική δουλειά του οπορτουνισμού δεν θα μπορεί να είναι αποτελεσματικό.
Πράγματι τους πρωτομάστορες δεν τους θυμάται κανείς. Ποιός ήταν άραγε τότε ο ΓΓ του Ούγγρικου ή του Τσεχοσλοβάκικου ΚΚ π.χ.; Ποιός ήταν αυτός ο Μοντρό που αναφέρει ο Κέσλερ; Τι κανουν αυτοί τώρα; Κανείς δεν θέλει να θυμάται, δεν θέλει να ξέρει. Ούτε καν οι αστοί που κανονικά θα έπρεπε να τους έχουν στήσει αγάλματα τώρα.
Καθόλου τυχαίο θα έλεγα. Ο Γκόρμπι είναι το πιο μισητό πρόσωπο στην ΕΣΣΔ αυτή την στιγμή και ο Βαλέσα εντελώς ανυπόλυπτος πλέον στην Πολωνία. Αν δεν πέρεναγαν στην λήθη, οι αστοί θα έπρεπε να μπουν στον κόπο να εξηγήσουν την ανυποληψία αυτή.