tag:blogger.com,1999:blog-87737802239657332992024-03-14T20:49:13.204+02:00Fadomduck2Fadom ο πρώτος στ'άρματα,
τις τέχνες και τα γράμματα,TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.comBlogger4955125tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-40923580373414542762022-10-12T18:36:00.002+03:002022-10-12T18:36:16.843+03:00Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, μαστροπεία, παιδεραστία…<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.katiousa.gr/wp-content/uploads/2019/08/prosopidoforos-katadotis.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="747" height="226" src="http://www.katiousa.gr/wp-content/uploads/2019/08/prosopidoforos-katadotis.jpg" width="320" /></a></div>Τη δεκαετία του 1980 ένας γνήσιος οπαδός του «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» είχε γίνει διάσημος με το «νούμερο της κότας». Ιδιοκτήτης ενός πορνοκλάμπ κάπου στην περιοχή του «Χίλτον», έκανε ένα νούμερο κτηνοβασίας, προσποιούμενος ότι βιάζει μια κότα. Οι μπάτσοι που τον προστάτευαν (πάντα οι μπάτσοι προστατεύουν τον… ανθό της εθνικοφροσύνης) αναγκάστηκαν να τον συλλάβουν μετά το θόρυβο που ξέσπασε. Ο τύπος αυτός, που είχε του κόσμου τις κατηγορίες για μαστροπεία, ίδρυσε ένα φασιστικό μόρφωμα<b> </b>(αν θυμόμαστε καλά ονομαζόταν «Εθνική Σταυροφορία»), που συνεργάστηκε με άλλα φασιστικά και χουντοβασιλικά μορφώματα, ενώ κάποια στιγμή έκανε και… θρησκευτικού περιεχομένου εκπομπές στην trash tv.<br /><br />Θυμηθήκαμε την ιστορία αυτού του μπουμπουκιού της εθνικοφροσύνης καθώς από το πρωί ακούμε τους «σοβαρούς» των ερτζιανών να καταδικάζουν με το γνωστό μένος τον 53χρονο παράγοντα της ΝΔ από τα Σεπόλια, που συνελήφθη και κατηγορείται ότι βίαζε, βιντεοσκοπούσε και εξέδιδε σε άλλους ένα 12χρονο κοριτσάκι φτωχής οικογένειας, και ταυτόχρονα να μας κουνούν το δάχτυλο<b> λέγοντας ότι πρέπει να μην τον συνδέουμε με τη ΝΔ, γιατί<i> «ανώμαλοι υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις».</i><br /></b><br />Ε, όχι, κύριοι και κυρίες κουτοπόνηροι και κουτοπόνηρες. <b>Για να το πούμε όσο πιο απλά και κατηγορηματικά γίνεται, στην Αριστερά δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Ξέρετε γιατί; Είναι ζήτημα ιδεολογικών αρχών και πολιτικής παράδοσης.</b><br /><br />Οι άνθρωποι της Αριστεράς πέρασαν από τη φωτιά και το σίδερο. <b>Θυσιάστηκαν, είδαν τις οικογένειές τους να υποφέρουν, επειδή ήθελαν ν’ αλλάξουν τον κόσμο.</b> <b>Να φτιάξουν ένα κόσμο που δε θα βιάζονται και θα εκδίδονται 12χρονα κοριτσάκια, </b>γιατί θα έχει εξελειφθεί η κοινωνική βάση γι’ αυτό. Αυτή η πολιτική παράδοση ακολουθεί αυτούς που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί μέχρι και σήμερα. <b>Και μην μας πείτε για κάτι πουλημένες ηγεσίες, που ακόμα και απ’ αυτές δεν είδαμε να ξεπηδούν Γεωργιάδηδες και Λιγνάδηδες και 53χρονοι των Σεπολίων. </b>Εμείς μιλάμε για τον απλό κόσμο που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός.<br /><br /><b>Αντίθετα, η παράταξη της εθνικοφροσύνης, η Δεξιά σε όλες τις εκδοχές της, τραβούσε αυτά τα καθάρματα όπως τραβάει το μέλι τις μύγες.</b> Γιατί τα καθάρματα πρέπει να έχουν τις πλάτες της εξουσίας για να επιτελούν το… θεάρεστο έργο τους. Και εξουσία σ’ αυτόν τον τόπο είχε η εθνικοφροσύνη.<br /><br />Η σύγχρονη ιστορία του τόπου μας έχει καταγράψει τους<b> σωματέμπορους και τους ναρκέμπορους της περιοχής του Μεταξουργείου να είναι ταυτόχρονα οι ρουφιάνοι της Ειδικής Ασφάλειας</b> που κυνηγούσε τους κομμουνιστές και τους αριστερούς.<span><a name='more'></a></span> Αυτοί έγιναν και οι πρώτοι συνεργάτες των ναζιφασιστών κατακτητών, στους οποίους -εκτός από καταδόσεις αντιστασιακών- εξασφάλιζαν και «λευκή σάρκα», ακόμα και κοριτσάκια που κόντευαν να πεθάνουν από την πείνα. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος έχει γυρίσει μια συγκλονιστική σκηνή με ένα κοριτσάκι στο οποίο ασελγεί ένας μαυραγορίτης με αντάλλαγμα μερικούς κόμπους λάδι.<br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/p/300x200/crop/both/20/2083b8c24a1e47fa8f81923677ba024f.jpg?anchor=topcenter" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="300" height="200" src="https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/p/300x200/crop/both/20/2083b8c24a1e47fa8f81923677ba024f.jpg?anchor=topcenter" width="300" /></a></div>Εκτέλεσε κάμποσους η ΟΠΛΑ αλλά έμαθαν να προστατεύονται πίσω από τους κατακτητές και πολλοί γλίτωσαν. Κι όταν έφτασε η ώρα της απελευθέρωσης, αυτοί που έπρεπε να στηθούν στο εκτελεστικό απόσπασμα συνέχισαν να υπηρετούν τα νέα αφεντικά, ενώ στα εκτελεστικά αποσπάσματα στήνονταν οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ.<br /><br /><b>Σε εμπροσθοφυλακή της ξενόδουλης εθνικοφροσύνης αναδείχτηκαν ο υπόκοσμος και ο κόσμος τού «πνεύμα και ηθική», σε εναγκαλισμό μεταξύ τους. Με τους μεγάλους σταυρούς στις εκκλησιές και τις κάθε είδους βρομιές στα κρυφά.</b> Ακόμα κι αν ακουγόταν κάτι για δαύτους, είχαν την προστασία του κράτους. Της αστυνομίας και της ΚΥΠ πρώτα-πρώτα, αφού ήταν οι ρουφιάνοι τους σε κάθε γειτονιά. Ποιος θα τολμούσε να τους καταγγείλει; Οι κομμουνιστέςς ήταν… παραθέριση στα ξερονήσια και οι εαμικοί ζούσαν υπό το καθεστώς του φόβου. Ηξεραν ότι μια καταγγελία θα μετατρεπόταν σε κατηγορία σε βάρος τους για… συκοφαντική δυσφήμηση. Οταν οι άνθρωποι μάθαιναν τι κουμάσι είναι ο εθνικόφρων επιχειρηματίας και επίτροπος στην εκκλησιά, μάζευαν τα παιδιά τους για να μην κακοπάθουν στα χέρια του.<br /><br /><b>Δεν βρέθηκαν τυχαία, λοιπόν, στη ΝΔ</b> ο Ν. Γεωργιάδης (που αναζητούσε ανήλικους στη Μολδαβία) και ο καταδικασμένος για δύο βιασμούς ανήλικων Λιγνάδης.<b> Εκεί ήταν ο φυσικός τους χώρος, ο χώρος που η παράδοσή του τούς εξασφάλιζε τουλάχιστον ανοχή στην εγκληματική τους διαστροφή και ανεμπόδιστη ανέλιξη στην καριέρα τους,</b> του ενός ως βουλευτή και μετά συμβούλου του Κυριάκου Μητσοτάκη και του άλλου ως απόλυτου αφεντικού στη μεγαλύτερη κρατική θεατρική σκηνή.<br /><br />Δηλαδή ήξεραν τα στελέχη της ΝΔ το ποιόν του 53χρονου που κατηγορείται για παιδοβιασμό και έκδοση ανήλικης στην πορνεία; Λάθος ερώτημα. <b>Το σωστό ερώτημα </b>δεν είναι αν ο Πατούλης, που εκθείαζε τον καλό άνθρωπο, καλό οικογενειάρχη, καλό νεοδημοκράτη, καλό Ελληνα, επειδή αυτός του έστηνε προεκλογικές συγκεντρώσεις στο σπίτι του, ή ο Σαμαράς, ο Πλεύρης και άλλα στελέχη της ΝΔ, με τα οποία ο συγκεκριμένος φρόντιζε να φωτογραφίζεται, ήξεραν το ποιόν του, αλλά<b> γιατί ο άνθρωπος αυτός φρόντισε να «φωλιάσει» στο συγκεκριμένο κόμμα, όπως και στους κόλπους της Εκκλησίας της Ελλάδος </b>(χάσαμε το μέτρημα από τις φωτογραφίες του με διάφορους ρασοφόρους, που δημοσιεύτηκαν);<br /><br /><b>Τυχαίο ήταν; Σαν πολλά τυχαία δεν μαζεύτηκαν; </b>Εμείς, λοιπόν, κρατάμε τα διδάγματα της Ιστορίας για την εθνικοφροσύνη που παραδοσιακά περιλάμβανε στους κόλπους της τέτοια μπουμπούκια. <b>Ανθρωποι που δε σέβονται την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια, άνθρωποι που δε διστάζουν να βιάζουν παιδιά και να εμπορεύονται παιδιά, υπόκοσμος και καμουφλαρισμένος «καλός κόσμος», κινούνταν πάντοτε στο συγκεκριμένο χώρο. </b><br /><br />Μπορεί σήμερα το αντικοινωνικό μίσος να το εκφράζουν ανοιχτά ναζιφασιστικές συμμορίες, ενώ οι κοινοβουλευτικοί το παίζουν… νομιμόφρονες, έως και… δικαιωματιστές, όμως δεν ξεχνάμε από πού έλκει το (πολιτικό) γένος η ΝΔ, όπως δεν ξεχνάμε πόσο ωραία ξεπλένει φασίστες, ρατσιστές και ακροδεξιούς, προσφέροντάς τους υπουργεία και βουλευτικές έδρες. <b>Εκεί θα βρουν καταφύγιο και αυτοί με τα πιο αντικοινωνικά, τα πιο ζωώδη ένστικτα.</b> Ξέρουν, άλλωστε, ότι δεν θα τους «ξεψαχνίσουν» για να δουν ποιοι πραγματικά είναι. <b>Είναι κι αυτό στοιχείο της πολιτικής παράδοσης των πολιτικών εκφράσεων της εθνικοφροσύνης.</b><br /><b></b><blockquote><b>Πηγή: </b><a href="https://eksegersi.gr/politiki/patris-thriskeia-oikogeneia-mastropeia-paiderastia/" target="_blank">Κόντρα</a></blockquote> TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-79615788902538998272022-10-11T10:06:00.000+03:002022-10-11T10:06:34.527+03:00Παλμοί της ιστορίας στο Ντονιέτσκ<div class="separator"><p style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzbz_WAy-idekNEb5mIDzgQkO-6jvLpll8U4qORVNeiNbmRdgIbuS8nx377XLpmqqTNzX1ojFZH0sR_hvVXwhotHxzXd0nXZ0V344OCe5JEpszDYrmO3gBddPP1Z09CldebWB_75JAWL4vPzi6ihqgc1qkf0r2teLsiS53p1dh-UR-Q1hGCPx4HmDGMg/s824/Donesk%201.png" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="619" data-original-width="824" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzbz_WAy-idekNEb5mIDzgQkO-6jvLpll8U4qORVNeiNbmRdgIbuS8nx377XLpmqqTNzX1ojFZH0sR_hvVXwhotHxzXd0nXZ0V344OCe5JEpszDYrmO3gBddPP1Z09CldebWB_75JAWL4vPzi6ihqgc1qkf0r2teLsiS53p1dh-UR-Q1hGCPx4HmDGMg/s320/Donesk%201.png" width="320" /></a></div><b>Νέα πρόσφατη εξέλιξη:</b> το σύνολο των περιουσιών 140 Ουκρανών και
φιλο-Ουκρανών ολιγαρχών στο κρατίδιο του Ντονιέτσκ κρατικοποιούνται
χωρίς αποζημίωση. Δημεύονται εργοστάσια, πλοία και μέσα ενημέρωσης των
περισσότερων κεφαλαιοκρατών που είχαν την εξουσία στην περιοχή μετά την
διάλυση της ΕΣΣΔ. Η τοπική κυβέρνηση δημοσίευσε πριν λίγες μέρες τα
ονόματά τους και το σχετικό διάταγμα. Οι περιουσίες αυτές με τις
λειτουργικές επιχειρήσεις, θα ανήκουν πλέον στο κρατίδιο του Ντονιέτσκ,
στα πλαίσια της συνένωσης με την Ρώσικη Ομοσπονδία. Με εξαίρεση ίσως την
Βενεζουέλα που συνέβη και συμβαίνει κάτι οικονομικώς παρόμοιο,
<b>πρόκειται για την πιο διευρυμένη, βίαιη κρατικοποίηση μεγάλου κεφαλαίου
που έχει γίνει στον 21ο αιώνα. </b><br /><br /> <b>Η κοινωνία του Ντονιέτσκ για 8 χρόνια υποφέρει από τον ουκρανικό ναζισμό </b>με την στρατιωτική κατοχή κομματιών της από το τάγμα Αζόφ και άλλα συναφή “ευαγή ιδρύματα”. <b>Η περιοχή αυτή έγινε στόχος εθνοκάθαρσης από το Ουκρανικό κράτος,</b> που απαγόρευσε τις γλώσσες της (τα ρώσικα και τα ελληνικά μιλιούνται σε ποσοστό πάνω από 90% του ντόπιου πληθυσμού) και <b>νομοθέτησε εθνοτικούς, ρατσιστικούς διαχωρισμούς εις βάρος της. Πρόκειται επίσης για μία κοινωνία με έντονα φιλοσοβιετικές και αντιναζιστικές μνήμες, </b>καθώς υπήρξε βιομηχανικός κόμβος με πληθυσμιακή πλειοψηφία εργατών/τριών επί ΕΣΣΔ, πεδίο πολύνεκρων εκτεταμένων μαχών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και <b>σχετικά μεγάλα ποσοστά του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας όσο ήταν ακόμη νόμιμο πριν το 2014. </b><br /><br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQCum6MWbkG-QU2BTfVFUlBDwyWl4NQJS1Lzw&usqp=CAU" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="300" height="168" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQCum6MWbkG-QU2BTfVFUlBDwyWl4NQJS1Lzw&usqp=CAU" width="300" /></a></div>Από το πραξικόπημα Μαϊντάν μέχρι σήμερα, έχουν λάβει χώρα πολύ ενδιαφέρουσες εξελίξεις στην περιοχή αυτή: <br /><blockquote><b>1. Το Ντονιέτσκ αυτονομείται από την Ουκρανία το 2014, </b>μαζί με το γειτονικό Λουγκάνσκ, μετά από δημοψηφίσματα που οργάνωσε ο ίδιος ο λαός.<br /><b>2. Σχεδόν για μία δεκαετία, μέρος του πληθυσμού έχει πάρει τα όπλα εθελοντικά, φτιάχνοντας τον δικό του στρατό,</b> στα ιστορικά πρότυπα διοίκησης και συμμετοχής των “Λαϊκών Πολιτοφυλακών”.<br /><b>3. Η συλλογική στρατιωτική έκφραση του λαού αυτού μάχεται για 8 χρόνια αυτοτελώς και από τον Φλεβάρη μαζί με τον ρώσικο στρατό, ενάντια στο καθεστώς του Κιέβου.</b> Οι συγκρούσεις διεξάγονται εναντίον των ναζιστικών ταγμάτων και του ουκρανικού εθνικιστικού στρατού, που κατέχουν ΝΑΤΟϊκά όπλα, εκπαίδευση και καθοδήγηση.<br /><b>4. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού του Ντονιέτσκ, υποστηρίζει ενεργά αυτές τις πολιτικές και στρατιωτικές επιλογές, </b>όπως και την ένωσή του με την Ρώσικη Ομοσπονδία (είναι ξεκάθαρα τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων του 2014 και του 2022).<span><a name='more'></a></span><b>5. Το κρατίδιο μετά την ενοποίηση θα κρατήσει την τοπική σημαία, την ονομασία “Λαϊκή Δημοκρατία Ντονιέτσκ”, και ημιαυτόνομη οικονομική και αυτοδιοικητική πολιτική.</b><br /><b>6.</b> Επίσης, <b>αποφασίστηκε αφενός τα ουκρανικά να συναποτελούν επίσημη γλώσσα του κρατιδίου και αφετέρου κάθε στοιχείο ουκρανικής κουλτούρας να εντάχθεί στην ανασυγκρότηση της δημόσιας εκπαίδευσης και του πολιτισμού</b> (σύμφωνα και με ρητές δηλώσεις της ρώσικης ηγεσίας μετά τα δημοψηφίσματα).</blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://live.staticflickr.com/65535/51911674309_4532fb18be_o.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="602" height="212" src="https://live.staticflickr.com/65535/51911674309_4532fb18be_o.jpg" width="320" /></a></div>Τα παραπάνω αποτελούν τα πραγματολογικά δεδομένα της ενημέρωσης του γράφοντος. Αν τα δεχτούμε ως τέτοια (ξεπερνώντας τον σκόπελο της οργιάζουσας ΝΑΤΟϊκής και “Πετσωμένης” παραπληροφόρησης), <b>επόμενο είναι να προκύπτουν πολύ εύλογα ερωτηματικά:</b> <p></p><ul style="text-align: left;"><li><i>“<b>Πρόκειται για μία σοσιαλιστική επανάσταση και εργατικό κράτος</b>, διαδικασία μετασχηματισμού ανεξάρτητη και αντιπαραθετική από το ρώσικο κεφάλαιο και το ρώσικο αστικό κράτος;”. </i></li><li><i>“<b>Βρίσκονται κομμουνιστές στην ηγεσία αυτού του μετασχηματισμού,</b> αυτής της συλλογικής κοινωνικής αυτενέργειας;”.</i></li></ul><p><u><b>Η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι σαφώς όχι.</b> </u>Πρόκειται για την ένοπλη, λαϊκή, αντιφατική επιβολή μίας σοβαρής ρωγμής στην κυριαρχία του ντόπιου κεφαλαίου με βίαιη απαλλοτρίωση, σε μία κοινωνία που αναβιώνει αναμνήσεις του σοβιετικού της παρελθόντος, μαχόμενη συλλογικά και ένοπλα τον ΝΑΤΟϊκό ιμπεριαλισμό και τον ουκρανικό φασισμό/ναζισμό. Παρομοίως, αντιφατική είναι και η πολιτική της εκπροσώπηση και ηγεσία, όπως και οι ιδέες, που καθοδηγούν και μετασχηματίζονται στη φωτιά αυτής της μάχης. <br /> <b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7dMBostxwz7AqmlWQWMFOtayQXNysUa6xZQsnJawBFPdcGX-6mYMRwliRmqut5ahMkqL2Nv-EN759nklrjOmhaH_9pOjRrlCIJkYi575TLfTF3gZLWu3y05H-LWNsVsGjQhX-TksLR-MBeo_b7EBtkpqnFJlvASvgyucMIibu5kjbyXy2yXroscSaLA/s796/Donesk%202.png" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="597" data-original-width="796" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7dMBostxwz7AqmlWQWMFOtayQXNysUa6xZQsnJawBFPdcGX-6mYMRwliRmqut5ahMkqL2Nv-EN759nklrjOmhaH_9pOjRrlCIJkYi575TLfTF3gZLWu3y05H-LWNsVsGjQhX-TksLR-MBeo_b7EBtkpqnFJlvASvgyucMIibu5kjbyXy2yXroscSaLA/s320/Donesk%202.png" width="320" /></a></b></div><b>Πρόκειται αρχικά για μία ιστορική τομή, καθώς για πρώτη φορά στον 21ο αιώνα, βλέπουμε την συνολική συγκρότηση μιας κοινωνίας, ως ενιαίου κοινωνικού, πολιτικού και στρατιωτικού υποκειμένου. </b>Ως τέτοιο, ο λαός του Ντονιέτσκ και η πολιτική ηγεσία του, με πρωτοπόρα την εργατική τάξη της περιοχής (ανθρακωρύχοι, εργάτες/τριες βιομηχανίας, οδηγοί τρακτέρ) έπαιξαν ρόλο καταλύτη όχι μόνο στις ουκρανικές, αλλά και στις διεθνείς εξελίξεις: πόλεμος με διεθνείς παραμέτρους, διασάλευση παγκόσμιων οικονομικών και στρατιωτικών ισορροπιών, διαμόρφωση ενός νέου διεθνούς γεωπολιτικού στρατοπέδου, ενεργειακό ζήτημα και οικονομική και πολιτική κρίση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. <br /><br /> <b>Πρόκειται επίσης για μία πρωτόγνωρη διαδικασία, που οι δυνάμεις κομμουνιστικής αναφοράς στη χώρα μας αντιμετωπίζουν μέσα από ένα φάσμα κλιμακούμενων επιφυλάξεων. </b>Πολλές επιφυλάξεις είναι λογικές και καλοπροαίρετες, ίσως και πειστικές. Κάποιες άλλες αφορούν ιδεολογικοπολιτικά αξιώματα “δικά μας” που προβάλλονται εσφαλμένα σε μία κοινωνία ουσιωδώς διαφορετική: ιστορικά, πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά. <b>Επίσης πολλές, προκύπτουν δυστυχώς από την άγνοια των πραγματικών συνθηκών τα τελευταία χρόνια στο Ντονιέτσκ, άγνοια συνδυασμένη με την επιρροή που αντικειμενικά ασκεί η δυτική προπαγάνδα</b> (μία συντονισμένη διακρατική επιχείρηση κόστους αρκετών δισεκατομμυρίων δολαρίων). Τις επιφυλάξεις κάθε είδους όμως, προφταίνει η ιστορική πραγματικότητα, που θέτει το ερώτημα αμείλικτα: <br />
<iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="380" src="https://www.youtube.com/embed/LSlw9-qfAZM" title="'Donbass is Behind Us' (English Subtitles) ДОНБАСС ЗА НАМИ Donbass-Russian Song About war in Ukraine" width="490"></iframe>
Στα όσα εκ των παραπάνω έκανε πραγματικότητα ο λαός του Ντονιέτσκ,<b> εμείς τι έχουμε να αντιπαραβάλλουμε ως πολιτικές, οικονομικές, στρατιωτικές νίκες, ρωγμές στην κυριαρχία του ντόπιου κεφαλαίου και του ΝΑΤΟ, ένοπλη αντιπαράθεση με τον ναζισμό; </b><br /><br /> <b>Μάλλον τις επιφυλάξεις μας,</b> άλλωστε κι αυτές έχουν μία αξία για την πολιτική κουβέντα επί της τακτικής και στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος. Σίγουρα όμως πολλαπλάσια αξία έχει να ακούσουμε, να δούμε, να αφουγκραστούμε: <b>οι άνθρωποι εκεί πολεμάνε τους εχθρούς μας, εν μέρει τους νικάνε και ορίζουν αμετάκλητα ως συλλογικό υποκείμενο την σημερινή ιστορική περίοδο.</b> Αν ο “γεροτυφλοπόντικας” σκάβει ακόμη σ’ έναν τόπο αυτός είναι το Ντονιέτσκ.<b></b><br /><blockquote><b>Πηγή:</b> <a href="https://www.kommon.gr/politiki/dialogos/item/6064-palmoi-tis-istorias-sto-donietsk-tou-gianni-f-tsikoli" target="_blank">Kommon</a>-διάλογος</blockquote><a href="https://www.kommon.gr/politiki/dialogos/item/6064-palmoi-tis-istorias-sto-donietsk-tou-gianni-f-tsikoli" target="_blank"></a> <p></p></div>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-49794082355551629542022-10-10T14:46:00.001+03:002022-10-10T14:46:25.047+03:00Ο Παγκόσμιος πόλεμος και ο Κεϋνσιανισμός<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i0.wp.com/www.forgottenweapons.com/wp-content/uploads/2013/01/Japanese-Type-92-machine-gun.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="624" data-original-width="800" height="250" src="https://i0.wp.com/www.forgottenweapons.com/wp-content/uploads/2013/01/Japanese-Type-92-machine-gun.jpg" width="320" /></a></div>Στον ιστότοπο “The Cradle”, ο γνωστός οικονομολόγος Μάικλ Χάτσον <a href="https://thecradle.co/Article/Interviews/16536" rel="noreferrer noopener" target="_blank">έδωσε πριν</a> λίγες
μέρες μια ακόμα πολύ σημαντική συνέντευξη, από αυτές τις οποίες τα
συστημικά μέσα ενημέρωσης επιμένουν να αγνοούν, <b>ως προς τη διαμόρφωση
της ευρισκόμενης σε εξέλιξη, εναλλακτικής προς τη δυτική, συγκρότησης
μεταξύ Κίνας και Ρωσίας, αναφερόμενος εν πολλοίς σε ζητήματα
νομισματικής συνεργασίας, αλλά και οικονομικών πολιτικών.</b>
<p>Πρόκειται για τμήμα ενός πολύ πλουσίου διαλόγου, ο οποίος δυστυχώς
δεν αγγίζει καθόλου τη «Δύση» και <b>ο οποίος, χωρίς να έχει φτάσει στο
επίπεδο άρθρωσης μιας σοσιαλιστικής στρατηγικής, θέτει επί τάπητος τις
διαρκείς αποτυχίες του νεοφιλελεύθερου μοντέλου, </b>όχι μόνο στο εσωτερικό
των κρατών, αλλά ίσως ακόμα σαφέστερα στις μεταξύ τους σχέσεις.</p>
<p><b>Η όλη δυτική, νεοφιλελεύθερη στρατηγική </b>(αν μπορούμε να πούμε ότι
πλέον υπάρχει τέτοια) <b>εδράζεται σε μια θεμελιακή αντινομία:</b> μπορούμε να
έχουμε ένα απολύτως χρηματιστικοποιημένο, ληστρικό και ολιγοπωλιακό
μοντέλο ανταγωνισμού των κεφαλαίων, αλλά ταυτοχρόνως να πετυχαίνουμε
διακρατικές συνεργασίες. Με δεδομένη την ταξικότητα όλων των κρατών και
άρα την «επιστράτευσή» τους από τις αντίστοιχες κυρίαρχες μερίδες
κεφαλαίου, οποιαδήποτε τέτοια συνεργασία μπορεί να είναι μόνο
«συνεργασία». <b>Στην πραγματικότητα, στην καλύτερη περίπτωση έχουμε
σχετικώς κανοναρχημένες σχέσεις άγριου ανταγωνισμού σε καιρούς ηρεμίας
και κανιβαλισμό εν μέσω κρίσεων, όπως συμβαίνει και σήμερα.</b> Η καλύτερη
απόδειξη περί αυτού συνίσταται στο πώς η Ε.Ε. και ακόμα περισσότερο η
ευρωζώνη, έχουν αναδειχθεί σε θερμοκήπια καταστροφικών ανταγωνιστικών
σχέσεων, όχι μόνο εις βάρος των περιφερειακών τους κρατών και οικονομιών
αλλά και των πλέον βιομηχανικών – βλ. Γαλλία και Ιταλία προς όφελος της
Γερμανίας και εις βάρος της Γερμανίας υπέρ των ΗΠΑ.</p>
<p>Πολύ ορθώς, μια σειρά διανοητών και ελπίζουμε και ηγετών στο μη
δυτικό κόσμο, αντιλαμβάνονται πως <b>η τυχόν μεταφορά του ίδιου μοντέλου
στις δικές τους προσπάθειες περιφερειακής συγκρότησης, ακόμα και αν θα
έβρισκε μια πρόσκαιρη συγκολλητική ουσία στον αντιαμερικανισμό, δεν θα
μακροημέρευε, αλλά αντιθέτως θα προκαλούσε μια νέα σειρά συγκρούσεων στο
εσωτερικό της.</b> Το κρίσιμο ερώτημα λοιπόν (εφόσον πράγματι υλοποιείται η
στρατηγική της εναλλακτικής συγκρότησης ή της συγκρότησης εναλλακτικού
κοσμοσυστήματος) είναι πάνω σε ποια μη νεοφιλελεύθερη βάση μπορεί αυτή
να λάβει χώρα, με δεδομένο ότι ζούμε σε ένα παγκόσμιο καπιταλιστικό
σύστημα. <b>Εδώ είναι που αρχίζουν τα δύσκολα.</b></p>
<p>Για παράδειγμα, η νομισματική συνεργασία μέσα από την υιοθέτηση ενός
κοινού καλαθιού νομισμάτων και προϊόντων φαντάζει απολύτως λογική και
αναγκαία, προκειμένου να ανατραπεί η κυριαρχία του δολαρίου.<span></span></p><a name='more'></a> Οι
συζητήσεις μάλιστα είναι αρκετά προχωρημένες σε σχέση με όσα συνέβαιναν
πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία.<p></p>
<p>Ωστόσο, το όποιο τέτοιο σχέδιο θα πρέπει να απαντήσει στο ποιες θα
είναι οι εγγυήσεις απέναντι στην πιθανότητα κάποιο άλλο νόμισμα να
καταλάβει τη θέση του δολαρίου, χειραγωγώντας και κατισχύοντας επί όλων
των υπολοίπων. Αυτό είναι ένα ζήτημα όχι μόνο ή κυρίως τεχνικό αλλά
βαθιά οικονομικο-πολιτικό. Κράτη τα οποία έχουν ασπαστεί τον
καπιταλιστικό (και ακόμα περισσότερο τον νεοφιλελεύθερο) τρόπο
εσωτερικής και διεθνούς συγκρότησης είναι μοιραίο να αντιμετωπίσουν
μεγάλα προβλήματα ως προς τη χειραγώγηση των ληστρικών τάσεων και των
ολιγοπωλίων μεταξύ τους. Οι δε νομισματικές κρίσεις αποτελούν μια πρώτης
τάξεως μέθοδο ληστρικών επιδρομών κεφαλαίων των μεν έναντι των δε. <b>Θα
απαιτηθεί επομένως μια σχετική απο-χρηματιστικοποίηση του νομισματικού
συστήματος, κάτι που θα σηματοδοτήσει δομική ρήξη με το παρόν
καπιταλιστικό μοντέλο.</b></p>
<p>Έπειτα, η πολεμική οικονομία και κοινωνία της Ρωσίας, καθώς και
ορισμένες από τις πολιτικές του προέδρου Σι στο εσωτερικό της Κίνας
δείχνουν μια κατεύθυνση περιορισμού του ρόλου των ολιγαρχών και των
ολιγοπωλίων. Βεβαίως πρόκειται κατά βάση για επιμέρους και κατασταλτικού
χαρακτήρα πολιτικές, όχι για συνολική αλλαγή μοντέλου.</p>
<p><b>Η ίδια η πολεμική διαδικασία ευνοεί τέτοιες προσεγγίσεις.</b> Στο πεδίο
της πραγματικής οικονομίας, εν μέσω γενικευμένου πολέμου και
αυτοκτονικών για την ίδια τη Δύση κυρώσεων, η στροφή της μη-Δύσης, των
Ευρασιατιστών, στη βιομηχανική παραγωγή και στην καινοτομία, στα έργα
υποδομών και στις επενδύσεις κεφαλαίου στους παραπάνω τομείς καθίσταται
πιο εύκολη, από ό,τι στο πλαίσιο της απεριόριστης ρευστότητας και των
ήρεμων νερών (σχετικά ή φαινομενικά) στο διεθνοπολιτικό πεδίο, οπότε οι
αντιστάσεις στον πειρασμό επένδυσης ή τζογαρίσματος σε κάθε είδους
χρηματοπιστωτικά ή άλλα εξωτικά προϊόντα είναι ελάχιστες. Η διαχείριση
της κίνησης των κεφαλαίων θα αποτελέσει επίσης κομβικό ζήτημα. Θα πρέπει
να τεθούν περιορισμοί και προστατευτικοί θεσμοί μέσα από σύνθετες
πολιτικές συμφωνίες.</p>
<p><b>Ο έρπων παγκόσμιος πόλεμος προκαλεί ήδη στους αντιπάλους της Δύσης
στροφή προς τη βιομηχανική παραγωγή </b>και επιταχύνει αφενός την εξεύρεση
λύσεων, προκειμένου αυτοί να συνεργαστούν μεταξύ τους, αφετέρου την
εκπόνηση προγραμμάτων, προκειμένου να θέλξουν τον παγκόσμιο Νότο ή και
τμήματα του δυτικού κεφαλαίου. Η φτηνή ενέργεια, η επισιτιστική βοήθεια,
οι επενδύσεις σε υποδομές, η εκπόνηση ενός μοντέλου οικονομικής
συνεργασίας χωρίς κυρώσεις <b>συνιστούν τμήματα ενός ελκυστικού μοντέλου
για μια σειρά ανερχομένων δυνάμεων που νιώθουν απειλή και απέχθεια από
το μείγμα ληστρικότητας και αλαζονείας των ΗΠΑ και των πρώην
αποικιοκρατών συμμάχων τους.</b></p>
<p>Ωστόσο τα δύσκολα, όπως και τα πλέον ενδιαφέροντα, είναι μπροστά. <b>Ναι
μεν η επιθετικότητα της Δύσης επιταχύνει τις αντισυσπειρώσεις, ωστόσο
δεν την βιώνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο. </b>Για τη Ρωσία, το Ιράν και την
Κίνα αυτή αποτελεί υπαρξιακό κίνδυνο. Για την Ινδία, τη Νότια Αφρική και
άλλα αφρικανικά κράτη ο κίνδυνος δεν είναι το ίδιο προφανής. Μετά το Β’
Παγκόσμιο Πόλεμο, ο συγχρονισμός των διαφορετικών ταχυτήτων μέσα στο
κάθε μπλοκ ήταν σχετικώς πιο εύκολος λόγω του τοπίου όπως διαμορφώθηκε
στο πεδίο των μαχών, χωρίς και πάλι να μπορεί να συμπεριλάβει την Αφρική
και την Ασία. Σήμερα, οι συνθήκες είναι πιο περίπλοκες ακόμα.</p>
<p>Οι σταθερές συνεργασίες (και πολύ περισσότερο οι ολοκληρώσεις)
περνούν μέσα από ένα συνδυασμό ασφάλειας και δυνατοτήτων για τους
περισσότερους και κομβικότερους τουλάχιστον εκ των συμμετεχόντων. Σε
συνθήκες δε μακρόχρονης καπιταλιστικής κρίσης θα πρέπει να συνεπάγονται
ευμάρεια για τους πολλούς εντός των συνεργαζομένων κρατών και κοινωνική
κινητικότητα προς τα πάνω. <b>Τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα δείχνουν να
προσπαθούν να επιβάλλουν άνωθεν ένα κεϋνσιανό μοντέλο, παρότι και αυτό
ακόμα δεν είναι απολύτως σαφές. </b>Αναμενόμενη η προσπάθεια και σαφώς
προτιμότερη από το νεοφιλελεύθερο μοντέλο το οποίο προωθούν ΗΠΑ και
Ε.Ε., αλλά <b>δύσκολα θα αποδειχτεί αποτελεσματική μεσοπρόθεσμα εντός του
συγκεκριμένου καπιταλιστικού κόσμου.<u> Ο ανταγωνισμός από τις
νεοφιλελεύθερες δυνάμεις δεν θα καμφθεί παρά μόνο αν η ίδια η Δύση
βιώσει επαναστάσεις και αλλαγές καθεστώτων. </u></b>Επιπλέον, ο
νεοφιλελευθερισμός έχει ισχυρούς συμμάχους μέσα και στον υπό διαμόρφωση
ευρασιατικό άξονα, συνθήκη η οποία θα οξύνει την κοινωνική διαπάλη και
μέσα στους αντιπάλους της Δύσης.</p>
<p>Ο παγκόσμιος πόλεμος ξαναφέρνει μοιραία στο επίκεντρο το ζήτημα του
οικονομικού μοντέλου, τόσο στο εσωτερικό των κοινωνιών, όσο και στις
διεθνείς συνεργασίες. <b>Η ρήξη με τη «Δύση» συνεπάγεται και τη ρήξη με το
νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος, αν είναι ολοκληρωμένος, θα θέσει το ζήτημα
του καπιταλισμού γενικότερα. </b>Θα τολμήσουν κάτι τέτοιο ηγεσίες
συντηρητικές; Αμφίβολο. Όμως ο νόμος των ακούσιων συνεπειών στην ιστορία
είναι γνωστός. Όπως και το πώς, οι συγκρούσεις μέσα το ίδιο το σύστημα
εξουσίας, ανοίγουν πρώτα δρομάκια και μετά λεωφόρους για την οικοδόμηση
άλλων συστημάτων. <b>Μόνο που η πρώτη προϋπόθεση για όλα αυτά είναι η ήττα
της «Δύσης», δηλαδή της καρδιάς του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. </b></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή: </b><a href="https://kosmodromio.gr/2022/10/09/%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%ba%ce%b5%cf%8b%ce%bd%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%83/" target="_blank">Κοσμοδρόμιο </a></blockquote><a href="https://kosmodromio.gr/2022/10/09/%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%ba%ce%b5%cf%8b%ce%bd%cf%83%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%b9%cf%83/" target="_blank"></a><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-28144652310016162312022-10-07T21:14:00.002+03:002022-10-07T23:01:11.139+03:00ΗΠΑ: 251 στρατιωτικές επεμβάσεις από το 1991<p><b></b></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://ichef.bbci.co.uk/news/304/mcs/media/images/58417000/jpg/_58417129_58417007.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="171" data-original-width="304" height="171" src="https://ichef.bbci.co.uk/news/304/mcs/media/images/58417000/jpg/_58417129_58417007.jpg" width="304" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Οι αμερικάνοι πεζοναύτες -όλο καμάρι- στο Αφγανιστάν</span><br /></td></tr></tbody></table><b>Οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν τουλάχιστον 251 στρατιωτικές
επεμβάσεις μεταξύ 1991 και 2022. </b>Αυτό σύμφωνα με έκθεση της Υπηρεσίας
Ερευνών του Κογκρέσου, ενός αμερικανικού κυβερνητικού θεσμού που
συγκεντρώνει πληροφορίες για λογαριασμό του Κογκρέσου.<p></p>
<p>Η έκθεση τεκμηριώνει άλλες 218 στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ μεταξύ
1798 και 1990. Αυτό σημαίνει <b>συνολικά 469 στρατιωτικές επεμβάσεις των
ΗΠΑ από το 1798 που έχουν αναγνωριστεί από το Κογκρέσο.</b></p>
<p>Αυτά τα δεδομένα δημοσιεύθηκαν στις 8 Μαρτίου 2022 από την Υπηρεσία
Ερευνών του Κογκρέσου (CRS), σε ένα έγγραφο με τίτλο<i> «Περιπτώσεις χρήσης
των Ενόπλων Δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών στο εξωτερικό, 1798-2022».</i></p>
<p><b></b></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://theoldspeakjournal.files.wordpress.com/2011/03/misc24.jpg" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="600" height="240" src="https://theoldspeakjournal.files.wordpress.com/2011/03/misc24.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Το Ιράκ "εκδημοκρατίζεται"</span><br /></td></tr></tbody></table><b>Ο κατάλογος των χωρών που στοχεύουν ο στρατός των ΗΠΑ περιλαμβάνει τη
συντριπτική πλειονότητα των εθνών στη Γη, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν
κάθε χώρας στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική και το μεγαλύτερο
μέρος της αφρικανικής ηπείρου.</b><p></p>
<p>Από τις αρχές του 1991 έως τις αρχές του 2004, ο στρατός των ΗΠΑ
ξεκίνησε 100 επεμβάσεις, σύμφωνα με την CRS. Ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε
200 στρατιωτικές επεμβάσεις μεταξύ 1991 και 2018.</p>
<p>Η έκθεση δείχνει ότι, από το τέλος του πρώτου Ψυχρού Πολέμου το 1991,<b>
τη στιγμή της μονοπολικής ηγεμονίας των ΗΠΑ, ο αριθμός των στρατιωτικών
επεμβάσεων της Ουάσιγκτον στο εξωτερικό, αυξήθηκε σημαντικά.</b></p>
<p><b>Από τις συνολικά 469 τεκμηριωμένες ξένες στρατιωτικές επεμβάσεις,</b> η
Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου σημείωσε ότι <b>η κυβέρνηση των ΗΠΑ κήρυξε
επίσημα τον πόλεμο μόνο 11 φορές,</b> σε πέντε μόνο διαφορετικούς πολέμους.<span></span></p><a name='more'></a><p></p>
<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://d.newsweek.com/en/full/342355/06-11-vietnam-02.jpg?w=1600&h=1200&q=88&f=9a2b3ed61d8478d562fef89d3d98cb97" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="240" src="https://d.newsweek.com/en/full/342355/06-11-vietnam-02.jpg?w=1600&h=1200&q=88&f=9a2b3ed61d8478d562fef89d3d98cb97" width="320" /></a></div>Τα δεδομένα δεν περιλαμβάνουν τον πόλεμο της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ από
τη Βρετανική Αυτοκρατορία, τυχόν στρατιωτικές αναπτύξεις μεταξύ 1776
και 1798 και τον εμφύλιο πόλεμο των ΗΠΑ.<p></p>
<p><b>Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι όλοι αυτοί οι αριθμοί είναι
συντηρητικές εκτιμήσεις, επειδή <u>δεν περιλαμβάνουν ειδικές επιχειρήσεις
των ΗΠΑ, μυστικές ενέργειες ή εγχώριες αναπτύξεις.</u></b></p>
<p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKoJ9_f3_78M8DPM8yiPyyiO2yaaiS2gnrlBiTh8SN6jQ4HyZz7U8YvtkfIgfwijisi1cWYbu5cQS7tdRMDQE4Gg1T6dbO3aH8W9-4qG4-CO0VVKSchVPSHXTREFCeWJD_BOIkBBBPuNeMfKaWJ_dHdUAgtO4IGKjhz67XhkFD_-IDN2iPW4PHZMBc7A/s1080/%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%9F%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="519" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKoJ9_f3_78M8DPM8yiPyyiO2yaaiS2gnrlBiTh8SN6jQ4HyZz7U8YvtkfIgfwijisi1cWYbu5cQS7tdRMDQE4Gg1T6dbO3aH8W9-4qG4-CO0VVKSchVPSHXTREFCeWJD_BOIkBBBPuNeMfKaWJ_dHdUAgtO4IGKjhz67XhkFD_-IDN2iPW4PHZMBc7A/s320/%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%9F%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1.jpg" width="154" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Ουκρανία... 2022...</span><br /></td></tr></tbody></table>Η έκθεση CRS διευκρίνισε: «<i>Ο κατάλογος δεν περιλαμβάνει μυστικές
ενέργειες ή πολυάριθμα περιστατικά, στα οποία οι δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν
σταθμεύσει στο εξωτερικό από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε δυνάμεις κατοχής
ή για συμμετοχή σε οργανισμούς αμοιβαίας ασφάλειας, σε συμφωνίες για
βάσεις ή συνήθεις στρατιωτικές επιχειρήσεις βοήθειας ή εκπαίδευσης</i>».</p>
<p>Η έκθεση δεν περιλαμβάνει επίσης την ανάπτυξη των στρατιωτικών
δυνάμεων των ΗΠΑ εναντίον των αυτόχθονων πληθυσμών, όταν αυτοί
εκκαθαρίστηκαν συστηματικά στη βίαιη διαδικασία της εποίκησης-αποικιακής
επέκτασης προς τα δυτικά.</p>
<p></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://media-cldnry.s-nbcnews.com/image/upload/t_fit-760w,f_auto,q_auto:best/msnbc/Components/Photos/040507/040507_lynndie_hmed5p.jpg" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="607" data-original-width="760" height="256" src="https://media-cldnry.s-nbcnews.com/image/upload/t_fit-760w,f_auto,q_auto:best/msnbc/Components/Photos/040507/040507_lynndie_hmed5p.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Αμπού-Γκράιμπ: Ο δυτικός πολιτισμός στα καλύτερα του</span><br /></td></tr></tbody></table>Η CRS αναγνώρισε ότι παρέλειψε τη «<i>συνεχή χρήση των στρατιωτικών
μονάδων των ΗΠΑ στην εξερεύνηση, την εγκατάσταση και την ειρήνευση του
δυτικού τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών</i>».<p></p>
<p>Το Πρόγραμμα Στρατιωτικής Παρέμβασης στο Κέντρο Στρατηγικών Μελετών
του Πανεπιστημίου Tufts έχει τεκμηριώσει ακόμη περισσότερες επεμβάσεις
στο εξωτερικό: «<b><i>Οι ΗΠΑ έχουν αναλάβει περισσότερες από 500 διεθνείς
στρατιωτικές επεμβάσεις από το 1776, με σχεδόν το 60% να έχει
πραγματοποιηθεί μεταξύ 1950 και 2017</i></b>», αναφέρεται στο πρόγραμμα. «<i>Επιπλέον, <b>πάνω από το ένα τρίτο αυτών των αποστολών έγιναν μετά το 1999"</b></i></p><p><i><b>_____ <br /></b></i></p><p>Πηγές για το άρθρο:<br /></p><ul style="text-align: left;"><li><a href="https://crsreports.congress.gov/product/pdf/R/R42738" rel="noopener" target="_blank">https://crsreports.congress.gov/product/pdf/R/R42738</a></li><li><a href="https://sites.tufts.edu/css/mip-research/#_edn1" rel="noopener" target="_blank">https://sites.tufts.edu/css/mip-research/#_edn1</a></li></ul><p> <b>Πηγή:</b> <a href="https://www.geoeurope.org/2022/09/22/ipa-251-stratiotikes-epembaseis-apo-to-1991/" target="_blank">geoeurope</a><a href="https://www.geoeurope.org/2022/09/22/ipa-251-stratiotikes-epembaseis-apo-to-1991/" target="_blank"></a> </p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-77431307879509937292022-10-06T11:09:00.000+03:002022-10-06T11:09:17.546+03:00Πόλεμος και κοινωνικός μετασχηματισμός<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf5QwmdbalP_SMOJ7ifhh6zygzwKhpxrTBQ8Y9frF3Hz4bCUeILA8xvwBgikarZDxg7WVnox6ojqpF3M8iItG_UdBhDz2C8qYTy1fnnhWsmJhAPB0-JdM_GrkR3PnTWkhG5RX8xQq2q8u_e1a0bJulRuhfGkXyO_-tpM9atIlr7hZ78gDcWqwXTeencA/s679/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%A3%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD!.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="408" data-original-width="679" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjf5QwmdbalP_SMOJ7ifhh6zygzwKhpxrTBQ8Y9frF3Hz4bCUeILA8xvwBgikarZDxg7WVnox6ojqpF3M8iItG_UdBhDz2C8qYTy1fnnhWsmJhAPB0-JdM_GrkR3PnTWkhG5RX8xQq2q8u_e1a0bJulRuhfGkXyO_-tpM9atIlr7hZ78gDcWqwXTeencA/s320/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%A3%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD!.jpg" width="320" /></a></div>Ο εν εξελίξει παγκόσμιος πόλεμος καθίσταται ήδη η μήτρα ενός μεγάλου κοινωνικού μετασχηματισμού, ο οποίος είναι μοιραίο να απλωθεί σχεδόν όπου θα φτάσει ο πόλεμος.<br />___________<br /><b>Η αντεπίθεση του ΝΑΤΟ δια των Ουκρανών εναντίον της Ρωσίας συνεχίζεται. </b>Οι τίτλοι είναι πηχυαίοι και περιγράφουν έναν περίπου θριαμβεύοντα ουκρανικό στρατό. <a href="https://edition.cnn.com/europe/live-news/russia-ukraine-war-news-10-03-22/index.html" target="_blank">Το CNN</a> μας δίνει βεβαίως (ακόμα και αυτό) μια καλύτερη εικόνα ως προς το τι συμβαίνει. Σύμφωνα με τη ναυαρχίδα της προπαγάνδας των ΗΠΑ, το μέγιστο ανάπτυγμα των ρωσικών δυνάμεων στα ουκρανικά εδάφη, από τις 23 Φεβρουαρίου είχε αποφέρει έλεγχο 119.000 τ.χ. ή περίπου του 20% της προγενέστερης επικράτειας της Ουκρανίας. Μετά την έναρξη της ΝΑΤΟ- ουκρανικής αντεπίθεσης, η Ρωσία έχει απωλέσει περίπου 3.000 τ.χ., εκ των 119.000 τ.χ. <br /><br />Με άλλα λόγια, <b>η Ρωσία μετρά απώλειες περίπου της τάξης του 2,52% των εδαφών που ήλεγξε από την έναρξη των επιχειρήσεων.</b> Παρά τους μιντιακούς τίτλους, οι επιτυχίες της αντεπίθεσης μέχρι σήμερα, δεν μπορούν να θεωρηθούν εντυπωσιακές. Μάλιστα, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των κερδών προέκυψε χωρίς να δοθούν μάχες από ρωσικής πλευράς, στην περιοχή του Χαρκόβου. Ωστόσο και πάλι, δεν αποκτούμε την πλήρη εικόνα παραθέτοντας μόνο τα εδαφικά μεγέθη. Άλλωστε αν διαθέτεις τις αναγκαίες και κατάλληλες εφεδρείες, όπως και οπλισμό, μπορείς να κατοχυρώσεις τα εδαφικά σου κέρδη και να προωθηθείς περαιτέρω. <b>Το κρίσιμο ερώτημα λοιπόν, είναι το κόστος των στρατιωτικών επιχειρήσεων από πλευράς ανθρωπίνου δυναμικού και υλικών. </b><br /><br />Δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια τις απώλειες. Γνωρίζουμε όμως ότι η μεν Ρωσία υπέφερε συγκριτικά λίγες απώλειες λόγω της συντεταγμένης υποχώρησης των δυνάμεών της από τα διαφορετικά σημεία των πλέον προωθημένων γραμμών της, ενώ ιδίως τις τελευταίες μέρες, η ουκρανική πλευρά μετρά μεγάλο αριθμό θυμάτων, τα οποία μετρούνται σίγουρα σε εκατοντάδες και ενδεχομένως σε χιλιάδες.<span><a name='more'></a></span> <a href="http://fadomduck2.blogspot.com/2022/10/blog-post_3.html" target="_blank">Η ρωσική πλευρά προτάσσει μια άμυνα βάθους, με εντατική χρήση πυροβολικού, </a>προκειμένου να επιβραδύνει και σταδιακώς να ανακόψει την ουκρανική αντεπίθεση σε όλα τα μέτωπα, έως ότου οι εφεδρείες της εκπαιδευτούν επαρκώς και ενδεχομένως εξαπολύσουν αντεπίθεση. <br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i.pinimg.com/564x/fd/71/e1/fd71e1b367443b42ee530722b057d811.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="563" height="171" src="https://i.pinimg.com/564x/fd/71/e1/fd71e1b367443b42ee530722b057d811.jpg" width="320" /></a></div>Τα παραπάνω δεν αναιρούν τις χτυπητές ανεπάρκειες των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων σε αρκετούς τομείς, ούτε το γεγονός ότι<b> η κατάληψη και ο έλεγχος της Ουκρανίας, ο οποίος καθίσταται αναγκαίος, θα απαιτήσουν πολλαπλά κύματα επιστράτευσης. <br /><br />Αυτό είναι και το κατεξοχήν ζήτημα, το οποίο είναι αυτονόητα, βαθιά κοινωνικό και πολιτικό, </b>όχι τεχνικό: εδώ και δεκαετίες δεν έχει διεξαχθεί σχεδόν κανένας ολοκληρωτικός, ως προς τα μέσα του, πόλεμος. Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα εμπειρίας και ικανότητας των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών σε κάθε σχεδόν χώρα και σίγουρα στις μείζονες δυνάμεις – παρότι και αυτή είναι μια κρισιμότατη παράμετρος. Παράμετρος, παρεμπιπτόντως, η οποία κοστίζει και θα κοστίζει χιλιάδες νεκρούς, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των πολέμων, αλλά και ως προς την ευκολία με την οποία κηρύσσονται πόλεμοι, που κατόπιν καθίστανται ανεξέλεγκτοι ως προς την καταστρεπτικότητά τους. <br /><br />Επιπλέον, <b>η εμπιστοσύνη στις ελίτ μονάδες, στα θαυματουργά όπλα και πλέον στους υπεργολάβους του πολέμου, πήγε χέρι-χέρι με την μετάπτωση των κοινωνιών από συλλογικότητες </b>(με τις προφανείς εσωτερικές τους αντιθέσεις και αντιφάσεις) <b>σε αθροίσματα καταναλωτών, προϊόντος μάλιστα του χρόνου, αντικοινωνικών και ανιστορικών. </b>Το ατελείωτο παρόν, των ακατάληπτων, συγκινησιακών γεγονότων, δεν επιτρέπει οποιαδήποτε σκέψη περί στράτευσης, η οποία αποτελεί την πεμπτουσία του πολίτη (όπως και της κοινωνικής τάξης δι’ εαυτήν), αφού κάθε αναλυτική δυνατότητα επί του γενικού καταλύεται.<b> Ο καταναλωτής ζει μόνο στο παρόν, μόνο στο επιμέρους και μόνο στο ατομικό και τις άμεσες προεκτάσεις του. Αυτές οι κοινωνίες δεν μπορούν να πολεμήσουν. </b><br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i.pinimg.com/564x/ad/8d/09/ad8d090561220be6c09569999d4e2f3e.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="564" height="255" src="https://i.pinimg.com/564x/ad/8d/09/ad8d090561220be6c09569999d4e2f3e.jpg" width="320" /></a></div>Η πραγματικότητα αυτή είναι παραπάνω από προφανής στην ίδια την Ουκρανία, η οποία εξακολουθεί να κινητοποιεί πολύ λιγότερο κόσμο από εκείνον τον οποίο θα έπρεπε να μπορεί να επιστρατεύσει, δεδομένου του υπαρξιακού κινδύνου, τον οποίο διακηρύσσει ότι αντιμετωπίζει. Το αυτό ισχύει και για τη Ρωσία, με την κρίσιμη διαφορά ότι <b>η Ρωσία πρέπει να βασιστεί στις δικές της δυνάμεις και επομένως μπορεί να ελπίζει σε μια επανεφεύρεση του «πολιτικού σώματος»,</b> ενώ η Ουκρανία έχει προτεκτορατοποιηθεί και επομένως κινδυνεύει με πλήρη αφανισμό εκ των έσω. <br /><br /><b>Ο εν εξελίξει παγκόσμιος πόλεμος καθίσταται ήδη η μήτρα ενός μεγάλου κοινωνικού μετασχηματισμού, ο οποίος είναι μοιραίο να απλωθεί σχεδόν όπου θα φτάσει ο πόλεμος. </b>Αλλού πιο άμεσες και αλλού πιο έμμεσες, οι επιπτώσεις του πολέμου αποδεικνύουν το πόσο ξεπερασμένη και ανεπαρκής είναι η νεοφιλελεύθερη οικονομία και κοινωνία, μετά τη διαρκή οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2007- 2008, τη διαχείριση της πανδημίας και τη διάρρηξη των εφοδιαστικών αλυσίδων. <b>Οι κοινωνίες, οι οποίες απαιτούν στράτευση, προκειμένου να είναι βιώσιμες, πρέπει να είναι συνεκτικές και επομένως να μην είναι ακραία ανισότιμες και απο-ιδεολογικοποιημένες.</b> Πρέπει να διασφαλίζουν ουσιαστικά πολιτικά δικαιώματα, αλλιώς καταρρέουν υπό το βάρος των αντιφάσεών τους. <br /><br /><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i.pinimg.com/564x/1d/5e/55/1d5e55e1b5c9db83869ce609ae0a0934.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="752" data-original-width="564" height="320" src="https://i.pinimg.com/564x/1d/5e/55/1d5e55e1b5c9db83869ce609ae0a0934.jpg" width="240" /></a></div>Η Ρωσία θα γνωρίσει μια σειρά αλλαγών στο πλαίσιο του πολέμου της με το ΝΑΤΟ, </b>είτε με τρόπο άνωθεν οργανωμένο (μέχρι ενός σημείου τουλάχιστον), είτε με τρόπο επαναστατικό, μπροστά στον κίνδυνο κατάρρευσης της ίδιας. Όχι λόγω της όποιας αντεπίθεσης, αλλά επειδή <b>ο πόλεμος με το ΝΑΤΟ είναι ολοκληρωτικός και δεν μπορεί να διεξαχθεί σε νεοφιλελεύθερο πλαίσιο. </b><br /><br />Παρομοίως και οι διεθνείς σχέσεις στο εσωτερικό του όποιου μπλοκ δυνάμεων θέλει να κερδίσει θα πρέπει να μετασχηματιστούν από το ληστρικό, νεοφιλελεύθερο πλαίσιο, σε ένα πιο κανοναρχημένο – συνθήκη την οποία αντιστρατεύεται ο ίδιος ο καπιταλισμός. <b>Η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν και οι όποιοι σύμμαχοί τους δεν μπορούν να κυριαρχήσουν με νεοφιλελεύθερες, εσωτερικώς ανταγωνιστικές συγκροτήσεις. Οφείλουν να βρουν άλλο δρόμο. Αυτή η επιλογή τελικά θα αναβαθμίσει την αντιπαράθεση από ανταγωνισμό εντός του ίδιου μοντέλου σε ανταγωνισμό μοντέλων. </b>Και τότε θα δούμε μια πραγματικά ολοκληρωτική σύγκρουση.<br /><b></b><blockquote><b>Πηγή:</b> <a href="https://kosmodromio.gr/2022/10/06/%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%83%cf%87%ce%b7%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%cf%83/" target="_blank">Κοσμοδρόμιο</a></blockquote> TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-25916064507660749212022-10-05T23:48:00.003+03:002022-10-05T23:51:14.520+03:00Τα κροκοδείλια δάκρυα των χωρών του ΝΑΤΟ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://telegra.ph/file/c5d7265c824b8acd1bf4e.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="534" data-original-width="800" height="214" src="https://telegra.ph/file/c5d7265c824b8acd1bf4e.jpg" width="320" /></a></div><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Της Μαρία Ζαχάροβα</b></span></span><p></p><p><i>Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο στα μέλη του ΝΑΤΟ που χύνουν, όσο κανείς, κροκοδείλια δάκρυα για τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. </i><br />_____________<br /><b>Το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια</b> είναι μια περιοχή στη νότια Σερβία, όπου οι Αλβανοί αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, υπήρξε μια έξαρση των αυτονομιστικών αισθημάτων εκεί, την οποία οι γιουγκοσλαβικές/σερβικές αρχές έπρεπε να αντιμετωπίσουν. <br /><br />Με φόντο τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας τον Ιούνιο του 1990, οι Αλβανοί στο περιφερειακό κοινοβούλιο πρότειναν τη διεξαγωγή ψηφοφορίας για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία, παραμένοντας στη Γιουγκοσλαβία. Μετά από αυτό, ο Σέρβος πρόεδρος διέλυσε τη συνέλευση αυτή. <br /><br /><b>Στις 7 Σεπτεμβρίου 1990, τα αλβανικά μέλη του διαλυμένου κοινοβουλίου ανακήρυξαν κρυφά τη Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου,</b> όπου θα εφαρμοζόταν το γιουγκοσλαβικό δίκαιο στο βαθμό που θα ήταν σύμφωνο με τους νομικούς κανόνες του Κοσσυφοπεδίου. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1991, το κοινοβούλιο της "ανεξάρτητης "Δημοκρατίας του Κοσσυφοπεδίου"" ανακήρυξε την πλήρη ανεξαρτησία και ξεκίνησε δημοψήφισμα στην περιοχή αυτή, το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 26-30 Σεπτεμβρίου 1991. Έτσι το έκαναν: <b>το κοινοβούλιο ψήφισε πρώτα την ανεξαρτησία, και στη συνέχεια το 99% των ψηφοφόρων ψήφισαν υπέρ αυτής κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος. </b>Η Δημοκρατία της Αλβανίας αναγνώρισε τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος. <br /><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="http://www.kosovo.net/uck.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="196" height="267" src="http://www.kosovo.net/uck.jpg" width="196" /></a></b></div><b>Καθ' όλη τη δεκαετία του 1990, το Κοσσυφοπέδιο επεδίωκε να αναγνωριστεί διεθνώς η ανεξαρτησία του, γεγονός που οδήγησε σε μια ανοιχτή αντιπαράθεση με τους Σέρβους το 1998-1999, </b>τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου, που εξαπέλυσαν οι μαχητές του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου, με την υποστήριξη και την ενθάρρυνση της Δύσης, συμπεριλαμβανομένων των μυστικών υπηρεσιών της, με αποτέλεσμα πολλές απώλειες μεταξύ των πολιτών.<span><a name='more'></a></span> <b>Τον Μάρτιο του 1999, το ΝΑΤΟ παρενέβη ανοιχτά στη σύγκρουση βομβαρδίζοντας τη Γιουγκοσλαβία. </b>Στις 9 Ιουνίου 1999, στο πλαίσιο μιας διεθνούς στρατιωτικοτεχνικής συμφωνίας που υπογράφηκε από εκπροσώπους του ΝΑΤΟ και του γιουγκοσλαβικού στρατού στο Κουμάνοβο, η υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ διεθνής Δύναμη Κοσσυφοπεδίου (KFOR) ανέλαβε τη διοίκηση της περιοχής. <br /><br />Την επόμενη ημέρα, <b>το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ συγκλήθηκε για την 4.011η συνεδρίασή του και εξέδωσε ένα δεσμευτικό ψήφισμα, γνωστό ως ψήφισμα 1244, το οποίο επιβεβαίωσε την εδαφική ακεραιότητα της τότε Γιουγκοσλαβίας και, κατά συνέπεια, της Σερβίας, </b>όταν αυτή έγινε διάδοχος της Γιουγκοσλαβίας το 2006, ενώ παράλληλα προέβλεπε διεθνή πολιτική και στρατιωτική παρουσία στο Κοσσυφοπέδιο. Το ψήφισμα όριζε επίσης ότι η κρίση στο Κοσσυφοπέδιο πρέπει να επιλυθεί με βάση τις συντονισμένες αρχές που περιέχονται στα παραρτήματα του ψηφίσματος. <br /><br /><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i0.wp.com/asiatimes.com/wp-content/uploads/2022/03/Serbia-Bombing-NATO-1999.jpg?fit=1200%2C696&ssl=1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="800" height="186" src="https://i0.wp.com/asiatimes.com/wp-content/uploads/2022/03/Serbia-Bombing-NATO-1999.jpg?fit=1200%2C696&ssl=1" width="320" /></a></div>Στις 17 Φεβρουαρίου 2008, το "κοινοβούλιο" του Κοσσυφοπεδίου ενέκρινε ένα νομοσχέδιο που ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της περιοχής από τη Σερβία</b> με ισχύ από τις 18 Φεβρουαρίου. <br /><br />Η Σερβία απάντησε ζητώντας από τα Ηνωμένα Έθνη, στις 15 Αυγούστου 2008, να επανεξετάσουν το βήμα αυτό από νομική άποψη. Στις 8 Οκτωβρίου 2008, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το ψήφισμα 63/3, με το οποίο <b>καλούσε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να γνωμοδοτήσει συμβουλευτικά επί του ακόλουθου ερωτήματος:<i> "Είναι η μονομερής ανακήρυξη της ανεξαρτησίας από τους Προσωρινούς Θεσμούς Αυτοδιοίκησης του Κοσσυφοπεδίου σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο;" </i></b><br /><br />Δεκαοκτώ μήνες αργότερα, στις 22 Ιουλίου 2010, το Διεθνές Δικαστήριο δημοσίευσε τη συμβουλευτική του γνωμοδότηση, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι <b><i>"η διακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου που υιοθετήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008 δεν παραβίασε το διεθνές δίκαιο", </i></b>διότι το διεθνές δίκαιο δεν περιείχε καμία απαγόρευση των διακηρύξεων ανεξαρτησίας, ούτε παραβίασε την απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, δεδομένου ότι οι συντάκτες της "διακήρυξης" δεν δεσμεύονταν από το πλαίσιο που θεσπίστηκε με την απόφαση 1244. <br /><br /><b><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSgwjzRaU_VwY8hw5m5jAM42CItbfY8uKa-cwXcTxPk&s" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="124" data-original-width="185" height="214" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSgwjzRaU_VwY8hw5m5jAM42CItbfY8uKa-cwXcTxPk&s" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Το άγαλμα του Μπιλ Κλίντον στην Πρίστινα</span><br /></td></tr></tbody></table>Με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι δυτικές χώρες καλωσόρισαν τη συμβουλευτική αυτή γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου</b> δίνοντάς της μια ευρεία ερμηνεία ως έγκριση της απόσχισης, παρά το γεγονός ότι η απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την οποία τηρεί, μεταξύ άλλων, η Ρωσική Ομοσπονδία, παραμένει στον πυρήνα της διευθέτησης του Κοσσυφοπεδίου και απαιτεί έναν συμβιβασμό που θα λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα του Βελιγραδίου. <br /><br />Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας,<b> η Ουάσινγκτον συμβούλεψε επίσημα το Δικαστήριο να αποδεχθεί τη γνωμοδότηση που εξέδωσε υποστηρίζοντας ότι<u> η αρχή της εδαφικής ακεραιότητας δεν αποκλείει την εμφάνιση νέων κρατών εντός της επικράτειας των ήδη υπαρχόντων.</u></b> <p></p><p><a href="https://telegra.ph/Opinion-by-Maria-Zakharova-10-05" target="_blank"></a></p><blockquote><a href="https://telegra.ph/Opinion-by-Maria-Zakharova-10-05" target="_blank">Πηγή:</a></blockquote><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-85465887127892098002022-10-05T11:42:00.002+03:002022-10-05T11:42:23.897+03:00Αναστροφή της γλώσσας: Ο Τζο Μπάιντεν εφευρίσκει εκ νέου τον ρατσισμό<p><a href="https://www.voltairenet.org/article213042.html" target="_blank">Του <span class="fn">Τιερί Μεϊσάν</span></a></p><p><span class="fn"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L60xH60/auton29-57d88.jpg?1651735743" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="60" data-original-width="60" height="200" src="https://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L60xH60/auton29-57d88.jpg?1651735743" width="200" /></a></div>Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, ο πρόεδρος Μπάιντεν <b>δεν προτίθεται
να εγγυηθεί την «ισότητα στο δίκαιο» για όλους τους Αμερικανούς
ανεξάρτητα από τη φυλή. Αντιθέτως, σκοπεύει να είναι ο πρωταθλητής της
«φυλετικής ισονομίας», δηλαδή μιας μορφής ισότητας μεταξύ, όχι ατόμων,
αλλά αυτού που θεωρεί ως διακριτών φυλετικών ομάδων. </b>Σε αυτό το άρθρο, ο
Τιερί Μεϊσάν θα χρησιμοποιήσει τον όρο «ρατσισμός» κατά γράμμα και όχι
με την κοινή έννοια της «διακριτικής συμπεριφοράς». Θα δείξει ότι
ανακοινώνοντας την πρόθεσή τους να επεκτείνουν τη «φυλετική ισονομία» σε
ολόκληρο τον κόσμο, ο πρόεδρος Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα
απειλούν την παγκόσμια ειρήνη.<p></p><p><span class="fn">_______________</span></p><p class="lettrine"><b>Σε ένα ομοσπονδιακό κράτος, κάπου στον κόσμο, το
Υπουργείο Εθνικής Παιδείας αποφάσισε να διδάξει στα δημοτικά και
δευτεροβάθμια σχολεία ότι η ανθρωπότητα χωρίζεται σε ξεχωριστές φυλές.</b></p>
<p>Αν και αυτές οι φυλές είναι ξεχωριστές, είναι δυνατόν να ζευγαρώσουν
και να γεννήσουν παιδιά. Ωστόσο, αυτά θα είναι στείρα όπως τα μουλάρια
από ένα γάιδαρο και μια φοράδα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα
στατιστικά στοιχεία του ομοσπονδιακού κράτους μετρά λευκούς, μαύρους
κ.λπ. αλλά όχι μιγάδες.</p>
<p>Δεδομένου ότι υπάρχει μια σιωπηρή ιεραρχία μεταξύ αυτών των
ξεχωριστών φυλών και, ότι δυστυχώς, οι μιγάδες δεν είναι στείροι,
υπολογίζονται αυτομάτως ως ανήκοντες σε κατώτερη φυλή. Πρέπει όντως να
προστατευτεί η ανώτερη φυλή από κάθε ακαθαρσία.</p>
<p>Αυτό το ομοσπονδιακό κράτος ήταν το ναζιστικό Ράιχ, αλλά είναι επίσης
οι Ηνωμένες Πολιτείες του Τζο Μπάιντεν και του υπουργού Παιδείας του,
Μιγκέλ Καρντόνα.</p>
<p><b>Είμαστε θεατές της επιστροφής του «επιστημονικού ρατσισμού» </b>που
προκάλεσε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τους 70 εκατομμύρια θανάτους
του. Κανείς όμως δεν φαίνεται να συνειδητοποίησε τον κίνδυνο, <b>και πολλοί
πιστεύουν ότι οι Αμερικανοί Δημοκρατικοί είναι παραδείγματα ανοίγματος
στους άλλους.</b></p>
<p><b>Ας θυμηθούμε ότι ο ρατσισμός της δεκαετίας του 1930 είχε όλα τα
γνωρίσματα της Επιστήμης. </b>Ήταν αντικείμενο ερευνών σε πολλά επιστημονικά
ινστιτούτα και διδασκόταν σε πανεπιστήμια τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες
όσο και στη Δυτική Ευρώπη. Για τη διατήρηση της ανώτερης φυλής, πολλά
«σύγχρονα» κράτη είχαν απαγορεύσει τους διαφυλετικούς γάμους πριν από
τον Α ’Παγκόσμιο Πόλεμο.</p><div class="spip" style="text-align: left;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Ο ρατσισμός δεν είναι ούτε από τη δεξιά ούτε από την αριστερά</b></span></span></div>
<p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH198/213019-2-6-a0a9e.jpg?1651764730" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="198" data-original-width="400" height="198" src="https://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH198/213019-2-6-a0a9e.jpg?1651764730" width="400" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Αναμνηστικό μετάλλιο που εμπνεύστηκε από τον Karl Goetz (τότε
ταξινομημένο στην αριστερά). Στην εμπρόσθια όψη, μια καρικατούρα ενός
μαύρου Γάλλου στρατιώτη με το σύνθημα «Liberté, Égalité, Fraternité»,
στο πίσω μέρος, μια Γερμανίδα δεμένη και βιασμένη κάτω από ένα γαλλικό
κράνος. Αυτό το ανοιχτά ρατσιστικό κομμάτι μεταδόθηκε από μερικές δεξιές
οργανώσεις και από σχεδόν όλες τις δυτικές αριστερές οργανώσεις.
</span></td></tr></tbody></table><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Στη συλλογική φαντασία, ο ρατσισμός αναπτύσσεται μόνο σε δεξιούς εθνικιστικούς κύκλους. Αυτό είναι απολύτως λάθος.</b></span></span></p>
<p>Έτσι, στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Γαλλία κατέλαβε
στρατιωτικά τη περιοχή με ανθρακωρυχεία του Ρουρ. <span></span></p><a name='more'></a>Μεταξύ των
στρατευμάτων ήταν Αφρικανοί από τη Σενεγάλη και τη Μαδαγασκάρη για δύο
χρόνια. Γρήγορα αναπτύχθηκε ένα κίνημα διαμαρτυρίας στη Γερμανία, το
Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά για να
καταγγείλουν την ατίμωση των Γάλλων που τοποθέτησαν 20.000 μαύρους για
να κυριαρχήσουν λευκούς Γερμανούς και να βιάσουν τις γυναίκες τους. Αυτό
το ρατσιστικό κίνημα καθοδηγήθηκε από την κύρια αντιρατσιστική
προσωπικότητα της αρχής του αιώνα, τον ED Morel<span class="spip_note_ref"> [<a class="spip_note" href="https://www.voltairenet.org/article213042.html#nb1" id="nh1" rel="appendix" title="Ο ED Morel κατήγγειλε τη σκληρή μεταχείριση των Κογκολέζων ό από τον Βασιλιά των (...)">1</a>]</span>, και συγκέντρωσε όλες τις διεθνείς φεμινιστικές οργανώσεις κατά τη διάρκεια μεγάλων διαδηλώσεων<span class="spip_note_ref"> [<a class="spip_note" href="https://www.voltairenet.org/article213042.html#nb2" id="nh2" rel="appendix" title="“Black Horror on the Rhine”: Idealism, Pacifism, and Racism in Feminism and (...)">2</a>]</span>.<p></p>
<p><b>Στη ίδια τη Γαλλία, οι Σοσιαλιστές εντάχθηκαν σε αυτό το ρατσιστικό
κίνημα, </b>συμπεριλαμβανομένου του εγγονού του Καρλ Μαρξ, Ζαν Λόνγκουετ,
δημοσιογράφου στην L’Humanité και μελλοντικού ηγέτη του SFIO
(σοσιαλιστικό κόμμα).</p>
<p>Πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε δύσκολους καιρούς όπως τα χρόνια του
μεσοπολέμου ή όπως αυτό που ζούμε σήμερα, <b>οι άνθρωποι ακολουθούν τις
παρορμήσεις τους ανεξάρτητα από τις ιδέες τους. Συχνά έρχονται σε πλήρη
αντίφαση με τον εαυτό τους και δεν το συνειδητοποιούν.</b></p><h2 class="spip"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span style="font-size: small;">To ρατσιστικό και δουλοκτητικό παρελθόν των Αμερικανών Δημοκρατικών </span></span></span></h2>
<p><b><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH300/213019-3-6-a916f.jpg?1651764730" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="400" height="240" src="https://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH300/213019-3-6-a916f.jpg?1651764730" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">Ο Δημοκρατικός
πρόεδρος, Woodrow Wilson (1913-1921), </span>
</p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">ήταν ο σχεδιαστής
της Κοινωνίας των Εθνών, προκάτοχου </span>
</p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">του οργανισμού των
Ηνωμένων Εθνών. Προώθησε την </span>
</p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">Ku Klux Klan στο κόρφο
του κόμματος του και καθιέρωσε </span>
</p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">το φυλετικό
διαχωρισμό. </span>
</p>
</td></tr></tbody></table>Στις Ηνωμένες Πολιτείες η δουλεία και ο ρατσισμός υπερασπίστηκαν ως
επί το πλείστον από τους Δημοκρατικούς ενάντια στους Ρεπουμπλικάνους.</b></p>
<ul style="text-align: left;"><li><span class="spip-puce ltr"></span> Τα προγράμματα του Δημοκρατικού
Κόμματος των 1840, 1844, 1848, 1852 και 1856 επιβεβαιώναν ότι η
κατάργηση της δουλείας μειώνει την ευτυχία του λαού και θέτει σε κίνδυνο
τη σταθερότητα και τη μονιμότητα της Ένωσης.</li><li><span class="spip-puce ltr"></span> Το πρόγραμμα του 1856 δήλωνε ότι
οι πολιτείες μέλη της Ένωσης μπορούν ή όχι να ασκούν οικιακή δουλεία και
να την συμπεριλαμβάνουν στο σύνταγμα τους.</li><li><span class="spip-puce ltr"></span> Το πρόγραμμα του 1860 περίγραφε
τις προσπάθειες των πολιτειών όπου είχε καταργηθεί η δουλεία οι οποίες
αρνιούνταν να συλλάβουν τους φυγάδες σκλάβους ως ανατρεπτικούς και
επαναστατικούς.</li><li><span class="spip-puce ltr"></span> Η 14η τροπολογία που παρέχει
πλήρη υπηκοότητα στους απελευθερωμένους σκλάβους εγκρίθηκε το 1868 από
το 94% των βουλευτών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και το 0% των
βουλευτών του Δημοκρατικού Κόμματος.</li><li><span class="spip-puce ltr"></span> Η 15η τροπολογία που παρέχει το
δικαίωμα ψήφου στους απελευθερωμένους σκλάβους εγκρίθηκε το 1870 από το
100% των βουλευτών του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και από το 0% των
βουλευτών του Δημοκρατικού Κόμματος.</li><li><span class="spip-puce ltr"></span> Το 1902, το Δημοκρατικό Κόμμα
ψήφισε νόμο στη Βιρτζίνια που καταργεί το δικαίωμα ψήφου για
περισσότερους από το 90% των Αφροαμερικανών.</li><li><span class="spip-puce ltr"></span> Ο πρόεδρος Woodrow Wilson
καθιέρωσε τον φυλετικό διαχωρισμό των ομοσπονδιακών υπαλλήλων και
επέβαλε τη παρουσία φωτογραφίας σε κάθε αίτηση εργασίας.</li><li><span class="spip-puce ltr"></span> Η Εθνική Συνέλευση του
Δημοκρατικού Κόμματος το 1924, στο Madison Square Garden της Νέας
Υόρκης, ονομάστηκε «Klan-Bake» λόγω της επιρροής του Ku Klux Klan στο
κόμμα.</li></ul>
<p>Τα πράγματα δεν άλλαξαν πραγματικά μέχρι το 1964, όταν, λίγο μετά τις
προσπάθειες του Κένεντι, ο πρόεδρος Lyndon Johnson πέρασε τον νόμο
Civil Rights Act (Πράξη Πολιτικών Δικαιωμάτων). Αυτή η αναστροφή ήταν
οδυνηρή, με τους Δημοκρατικούς βουλευτές να καταφέρουν να μπλοκάρουν το
νόμο για 75 ημέρες.</p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Το «Πρόγραμμα 1619» (Project 1619)</b></span></span><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH300/213019-4-6-932f5.jpg?1651764730" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="400" height="240" src="https://www.voltairenet.org/local/cache-vignettes/L400xH300/213019-4-6-932f5.jpg?1651764730" width="320" /></a></div>Η κυβέρνηση Μπάιντεν ισχυρίζεται ότι είναι αντιρατσιστική και κανείς
δεν αμφιβάλλει για την καλή της πίστη. Αλλά είναι με τον τρόπο του
Δημοκρατικού Κόμματος των ετών 1840-1961. <b>Στην πράξη, δηλαδή: καθόλου.
Ακριβώς το αντίθετο.</b><p></p>
<p>Οι αποφάσεις της σε εκπαιδευτικά θέματα <b>στοχεύουν στην προώθηση της
ιδεολογίας του «Προγράμματος 1619».</b> </p><p>Σύμφωνα με αυτό το πρόγραμμα, οι
Ηνωμένες Πολιτείες δεν ιδρύθηκαν από τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας κατά
του Βρετανικού Στέμματος, αλλά περισσότερο από δύο αιώνες νωρίτερα, το
1619, με την ιδέα της επιβουλής της δουλείας στους μαύρους.</p>
<p>Το "Πρόγραμμα 1619" χαρακτηρίστηκε από μια σειρά συμπληρωμάτων, στη
συνέχεια από αφιερωμένα άρθρα των New York Times από το 2019. <b>Με αυτόν
τον τρόπο, αυτή η καθημερινή εφημερίδα έπαψε να προσπαθεί να συσχετίσει
την αλήθεια για να γίνει εργαλείο προπαγάνδας για την πουριτανική
ιδεολογία. </b>Κατ’ αυτή, οι Ινδιάνοι εφάρμοσαν τη δουλεία όπως οι
Ευρωπαίοι. Ωστόσο, οι Ισπανοί ελευθέρωναν τους σκλάβους των Ινδιάνων που
διέφευγαν από τους αφέντες τους με την προϋπόθεση να προσηλυτίζονται
στην αληθινή πίστη, τον Καθολικισμό. Εντέλει, οι ευρωπαϊκές αποικίες της
Αμερικής δεν αναπτύχθηκαν πραγματικά παρά μόνο μετά την άφιξη των
μαύρων σκλάβων από την Αγκόλα στο έδαφος των σημερινών ΗΠΑ, το 1619. Ο
πόλεμος της Ανεξαρτησίας δεν στράφηκε κατά των αδικαιολόγητων φόρων του
Βρετανικού Στέμματος, αλλά για να διατηρηθεί το σύστημα της δουλείας. Γι
’αυτό οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ρατσιστικές με συστημικό τρόπο. <u><b>Είναι
καθήκον κάθε λευκού ανθρώπου να συνειδητοποιήσει το καταχρηστικό
προνόμιο που απολαμβάνει και να αποκαταστήσει τα εγκλήματα της λευκής
πατριαρχίας.</b></u></p>
<p><b>Αυτή η θεωρία δεν προκύπτει από την ιστορία</b><span class="spip_note_ref"> [<a class="spip_note" href="https://www.voltairenet.org/article213042.html#nb3" id="nh3" rel="appendix" title="The New York Times’ 1619 Project: A racialist falsification of American and (...)">3</a>]</span>.
Αναμιγνύει τη δουλεία και το ρατσισμό (για παράδειγμα, οι ιθαγενείς
Αμερικανοί Ινδιάνοι έβαζαν τους εχθρούς τους στη δουλεία, αλλά δεν ήταν
ρατσιστές). Αγνοεί τους λευκούς σκλάβους (μεταξύ των πρώτων σκλάβων στη
Βόρεια Αμερική, υπήρχαν Άγγλοι που είχαν καταδικαστεί από τη
δικαιοσύνη). Περιφρονεί τη χειραφέτηση των αποίκων έναντι στην Αγγλία.
Τέλος, δεν ήταν οι ΗΠΑ, αλλά οι Πορτογάλοι που έφεραν τη δουλεία στους
εποίκους και έκαναν το δουλεμπόριο. Περαιτέρω, αυτή η θεωρία είναι
αμερικανο-κεντρική και αγνοεί τη δουλεία των Μαύρων και τον συστηματικό
ευνουχισμό τους από τους Άραβες για μια χιλιετία.</p>
<p><b>Αυτή η θεωρία είναι θρησκευτική. Επαναλαμβάνει τον μύθο της αρχικής
αμαρτίας, </b>τον οποίο μεταμορφώνει, και για τον οποίο καθιστά υπεύθυνο
κάθε λευκό άνθρωπο. Όπως οι εικονοκλάστες, οι πουριτανοί ή οι
ουαχαμπιστές, οι υποστηρικτές της καταστρέφουν τις ακάθαρτες παραστάσεις
εκείνων που έχουν αμαρτήσει, ξεκινώντας από τους νότιους στρατηγούς.</p>
<p>Κάθε ψέμα γεννά ένα νέο. <b>Πράγματι, οι Νότιοι δεν υπερασπίστηκαν τη
δουλεία</b> (την οποία κατάργησαν πριν από το τέλος του εμφυλίου πολέμου),
<b>αλλά το δικαίωμα για κάθε ομοσπονδιακό κράτος να έχει το δικό του
τελωνείο.</b></p>
<p>Οι υποστηρικτές του «Προγράμματος 1619» ενεργούν ακριβώς όπως αυτό
που σκοπεύουν να πολεμήσουν: <b>οι άνθρωποι δεν είναι πλέον ένοχοι για αυτό
που κάνουν, αλλά κατά τη γέννηση τους, από κληρονομικότητα.</b></p><b><span style="background-color: black;"><span style="color: white;">Η θεσμοθέτηση του ρατσισμού από τον Τζο Μπάιντεν</span></span></b><p><b>Όταν ο υπουργός παιδείας της κυβέρνησης Μπάιντεν, Μιγκέλ Καρτόνα,
αποφάσισε να προωθήσει το «Πρόγραμμα 1619» στα δημοτικά και
δευτεροβάθμια σχολεία, ένα κίνημα διαμαρτυρίας διέσχισε ολόκληρη τη
χώρα.</b></p>
<p>Η πιο ενδιαφέρουσα αντίδραση ήταν στην Οκλαχόμα. Το τοπικό Κογκρέσο
ψήφισε νόμο εκεί, που υπογράφτηκε αμέσως από τον κυβερνήτη Κέβιν Στίτ. <b>Ο
τελευταίος είναι ένας Ινδιάνος Τσερόκι</b> και τζακσονικός όπως ο Ντόναλντ
Τραμπ<span class="spip_note_ref"> [<a class="spip_note" href="https://www.voltairenet.org/article213042.html#nb4" id="nh4" rel="appendix" title="Σημείωση: Η δημοκρατική ιστοριογραφία θεωρεί τον πρόεδρο Τζάκσον υπεύθυνο για τη (...)">4</a>]</span>.
Αυτός ο νόμος, HB 1775 (κατεβάστε το κείμενο στο κάτω μέρος αυτής της
σελίδας), απαγορεύει σε οποιονδήποτε να διδάξει τις ακόλουθες οκτώ
ρατσιστικές προτάσεις:</p><blockquote class="spip"><p><span class="spip-puce ltr"></span> <i>1. Μία φυλή ή φύλο είναι εγγενώς ανώτερη από μια άλλη φυλή ή φύλο.
<br /><span class="spip-puce ltr"></span> 2. Ένα άτομο, λόγω φυλής ή φύλου του, είναι εγγενώς ρατσιστής, σεξιστής ή καταπιεστικός, συνειδητά ή ασυνείδητα.
<br /><span class="spip-puce ltr"></span> 3. Ένα άτομο θα έπρεπε να
υφίσταται διακρίσεις ή να υφίσταται δυσμενή μεταχείριση αποκλειστικά ή
εν μέρει λόγω φυλής ή φύλου του,
<br /><span class="spip-puce ltr"></span> 4. Τα μέλη μιας φυλής ή φύλου
δεν μπορούν και δεν πρέπει να προσπαθούν να μεταχειρίζονται τους άλλους
χωρίς σεβασμό της φυλής ή του φύλου τους.
<br /><span class="spip-puce ltr"></span> 5. Ο ηθικός χαρακτήρας ενός ατόμου καθορίζεται αναγκαστικά από τη φυλή ή το φύλο του.
<br /><span class="spip-puce ltr"></span> 6. Ένα άτομο, λόγω φυλής ή φύλου
του, φέρει την ευθύνη για πράξεις που διαπράχθηκαν στο παρελθόν από
άλλα μέλη της ίδιας φυλής ή φύλου.
<br /><span class="spip-puce ltr"></span> 7. Κάθε άτομο πρέπει να
αισθανθεί δυσφορία, ενοχή, αγωνία ή οποιαδήποτε άλλη μορφή ψυχολογικής
δυσφορίας λόγω της φυλής ή του φύλου του
<br /><span class="spip-puce ltr"></span> 8. Η αξιοκρατία ή χαρακτηριστικά
όπως μια ηθική της σκληρής δουλειάς είναι ρατσιστικά ή σεξιστικά, ή
έχουν δημιουργηθεί από μέλη μιας συγκεκριμένης φυλής για να καταπιέζουν
τα μέλη μιας άλλης φυλής.</i></p>
</blockquote>
<p><b>Το κείμενο που απαγορεύει τη διδασκαλία όλων ή τμημάτων αυτών των
οκτώ προτάσεων στα σχολεία της Οκλαχόμα εγκρίθηκε από το 100% των
Ρεπουμπλικανών βουλευτών και από το 0% των Δημοκρατικών βουλευτών.</b></p>
<p>Πρέπει να μετρήσουμε τις συνέπειες της ιδεολογίας του "Προγράμματος
1619" που το Δημοκρατικό Κόμμα και η κυβέρνηση Μπάιντεν <b>σκοπεύουν να
εφαρμόσουν όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και να εξαπλώσουν σε
όλο τον κόσμο.</b> Δεν μπορεί παρά μόνο να οδηγήσει σε τεράστιες βίαιες
αντιδράσεις.</p><p><b></b></p><blockquote><b>Παραπομπές:</b></blockquote><p></p><ul style="text-align: left;"><li><span style="font-size: x-small;"><a href="https://www.voltairenet.org/IMG/pdf/HB1775_ENR-8.pdf" target="_blank"><b class="crayon document-titre-183474 ">Κείμενο του νόμου HB 1775 της 7ης Μαΐου 2021 στην Οκλαχόμα (πρωτότυπη αγγλική έκδοση)</b></a><br />
(PDF - 56 ko)</span></li></ul><p><span style="font-size: x-small;"><span class="spip_note_ref">[<a class="spip_note" href="https://www.voltairenet.org/article213042.html#nh1" rev="appendix" title="Notes 1">1</a>] </span>Ο ED Morel κατήγγειλε τη σκληρή μεταχείριση των Κογκολέζων ό από τον Βασιλιά των Βέλγων, Λεοπόλδο Β’.</span>
</p><div id="nb2">
<p><span style="font-size: x-small;"><span class="spip_note_ref">[<a class="spip_note" href="https://www.voltairenet.org/article213042.html#nh2" rev="appendix" title="Notes 2">2</a>] </span>“Black
Horror on the Rhine”: Idealism, Pacifism, and Racism in Feminism and
the Left in the Aftermath of the First World War, Peter Campbell, <i>Histoire sociale/Social history</i>,
Volume 47, Number 94, Juin/June 2014. («Μαύρος τρόμος στον Ρήνο»:
Ιδεαλισμός, ειρηνισμός και ρατσισμός στον Φεμινισμό και η Αριστερά μετά
τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, Peter Campbell, Histoire sociale / Social
history , Volume 47, Number 94, Juin / June 2014). DOI: <a class="spip_url spip_out auto" href="https://doi.org/10.1353/his.2014.0034" rel="nofollow external">https://doi.org/10.1353/his.2014.0034</a>.</span></p>
</div><div id="nb3">
<p><span style="font-size: x-small;"><span class="spip_note_ref">[<a class="spip_note" href="https://www.voltairenet.org/article213042.html#nh3" rev="appendix" title="Notes 3">3</a>] </span><i>The New York Times’ 1619 Project: A racialist falsification of American and world history</i>, Niles Niemuth & Tom Mackaman & David North, World Socialist Web Site (2020). <i>1620: A Critical Response to the 1619 Project</i>, Peter W. Wood, Encounter Books (2020).</span></p>
</div><div id="nb4"><span style="font-size: x-small;">
</span><p><span style="font-size: x-small;"><span class="spip_note_ref">[<a class="spip_note" href="https://www.voltairenet.org/article213042.html#nh4" rev="appendix" title="Notes 4">4</a>] </span>Σημείωση:
Η δημοκρατική ιστοριογραφία θεωρεί τον πρόεδρο Τζάκσον υπεύθυνο για τη
γενοκτονία των Ινδιάνων Τσερόκι στο «μονοπάτι των δακρύων». Προφανώς δεν
είναι έτσι που σκέφτεται ο Τσερόκι Kevin Stitt</span>.</p>
</div>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-21828720984085304922022-10-04T17:00:00.001+03:002022-10-04T17:00:00.238+03:00Στη Βαλτική πυρπόλησαν το γκάζι…<p><br /></p><p>
</p><p><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="380" mozallowfullscreen="true" src="https://archive.org/embed/blinken-on-nord-stream-bombing" webkitallowfullscreen="true" width="490"></iframe></p><p><i>"Αυτό είναι επίσης μια τρομακτική ευκαιρία. Είναι μια τρομακτική ευκαιρία να τελειώνουμε μια για πάντα με την εξάρτηση απ’ την ρωσική ενέργεια και έτσι να στερήσουμε απ’ τον Putin την οπλοποίηση της ενέργειας σα μέσου να προχωρήσει στα ιμπεριαλιστικά του σχέδια. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και προσφέρει τρομακτικές στρατηγικές ευκαιρίες για τα επόμενα χρόνια… Αλλά εν τω μεταξύ είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε οτιδήποτε πιθανόν μπορούμε για να εξασφαλίσουμε ότι οι συνέπειες από όλο αυτό δεν θα φορτωθούν στους πολίτες των χωρών μας ή, γι’ αυτό το λόγο, στον υπόλοιπο κόσμο"</i>.</p><p>Antony Blinken, υπ.εξ. των ΕΠΑ, στις 30 Σεπτέμβρη, στη συνέντευξη τύπου μετά την συνάντησή του με την καναδή υπ.εξ. Melanie Joly. Όσοι δεν πιστεύουν στ’ αυτιά τους αλλά μπορούν να πιστέψουν στα μάτια τους (και διαβάζουν αγγλικά), ολόκληρη η συνέντευξη τύπου κατευθείαν απ’ το αμερικανικό υπ.εξ. <a href="https://www.state.gov/secretary-antony-j-blinken-and-canadian-foreign-minister-melanie-joly-at-a-joint-press-availability/" target="_blank">εδώ</a>. </p><p>________</p><p><strong>Αυτό το πιο πάνω λέγεται ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ!</strong> </p><p>Και πάντα έτσι λεγόταν!!! Οι κρατικοί υπεύθυνοι της συγκεκριμένης τρομοκρατικής ενέργειας δεν αφήνουν τις πράξεις τους ορφανές!
</p><p>Επειδή διαπιστώνουμε στο πόπολο μια καλπάζουσα <em>ακηδία, </em>την
διαρκώς αυξανόμενη εξαφάνιση της συναίσθησης της σοβαρότητας (ή, σε
άλλες περιπτώσεις της γελοιότητας) των περιστάσεων, το σταθερό βούλιαγμα
των πρωτοκοσμικών υπηκόων στη σύγχυση και στις απωθήσεις, να φωνάξουμε
όσο μπορούμε (ενώ δεν θα έπρεπε να χρειάζεται) ότι: <strong>πρόκειται
για υποδομές ΑΜΙΓΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ, χωρίς την ελάχιστη στρατιωτική
αξία, των οποίων η καταστροφή έχει σκοπό να επιδεινωθεί έως καταστραφεί η
καθημερινότητα εκατομμυρίων κρατούμενων με παραπάνω από έναν τρόπους.</strong> <span></span></p><a name='more'></a>Ο χαρακτηρισμός «κρατική τρομοκρατία» είναι ακριβής αλλά και επιεικής.<p></p>
<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDVP6utCDjv-25QS8RrzZ1o_B0BXCWXHYATpCb7AQbz5FHf6oZ964P-GdbaRFvtz-38qz_NP86Ld_8DyGJ7UcY9mOjw4DYWTCzt8CnePZPPCzsuG9aCfgFW2Gxl6htdHzh1N5LLnSyDOAUHiaXqqlKIteiESC5nEPwlaMYRuHadSUDPOARVOt1iJgPQA/s850/%CE%91%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%BF%CE%AF.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="850" data-original-width="828" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDVP6utCDjv-25QS8RrzZ1o_B0BXCWXHYATpCb7AQbz5FHf6oZ964P-GdbaRFvtz-38qz_NP86Ld_8DyGJ7UcY9mOjw4DYWTCzt8CnePZPPCzsuG9aCfgFW2Gxl6htdHzh1N5LLnSyDOAUHiaXqqlKIteiESC5nEPwlaMYRuHadSUDPOARVOt1iJgPQA/s320/%CE%91%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%BF%CE%AF.jpg" width="312" /></a></div>Αν ό,τι έχει συμβεί ως τώρα σας φαινόταν συζητήσιμο απ’ την άποψη που
η ασταμάτητη μηχανή υποστηρίζει εδώ και χρόνια, ότι <b>ζούμε στον σε
εξέλιξη 4<sup>ο</sup> παγκόσμιο πόλεμο, </b>δεν μπορείτε να κλείσετε άλλο τα
μάτια. Πρώτον επειδή ο αμερικάνος υπ.εξ. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ κατέθεσε και το γενικότερο «πλαίσιο» της
ιμπεριαλιστικής δράσης του «άξονα», που <b>αυτονομιμοποιεί οτιδήποτε
«στερεί από τον Putin»</b> (κι όχι μόνον αυτόν μελλοντικά)<b> από πόρους∙
</b>πράγμα που σημαίνει επιθέσεις και καταστροφές και αλλού στον πλανήτη.
Οπουδήποτε κρίνει η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και οι σύμμαχοί τους. Και
δεύτερον επειδή σ’ αυτό που είναι ξεκάθαρα και δηλωμένα η αρχή της
κορύφωσης του 4<sup>ου</sup> παγκόσμιου οι «συμμαχικοί πληθυσμοί» καλό
θα είναι να βολευτούν με ελεημοσύνες – και να βγάλουν τον σκασμό. (Για
τους «εχθρικούς» δεν υπάρχει θέμα…)<p></p>
<p><em><b>Θυμηθείτε: </b>οι αμερικανικές βάσεις / νόμιμοι στόχοι (από ‘δω και στο εξής) είναι διάσπαρτες στο ελλαδιστάν… και θα αυξηθούν… </em></p>
<p><em><b>Θυμηθείτε:</b> η υποτιθέμενη ειρήνη στις καθημερινές ζωές μας είναι
δανεική, με ημερομηνία λήξης. Αργά ή γρήγορα, σε δυο μήνες ή σε δυο
χρόνια, θα έρθει ο λογαριασμός του ελληνικού ιμπεριαλισμού στην πόρτα
του καθενός – αν δεν σηκώσουμε το μπόι της ζωής.</em></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή:</b> <a href="https://www.sarajevomag.net/wp/2022/10/sti-valtiki-pyrpolisan-to-gkazi/" target="_blank">Sarajevo</a> <em></em></blockquote><em></em><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-21963979065173404872022-10-04T10:15:00.001+03:002022-10-04T10:15:14.415+03:00“Κατάπτυστη η αγωγή της Ενωσης Αποστράτων κατά του δημοσιογράφου Ν. Μπογιόπουλου” – Ομόφωνο Ψήφισμα του Συνεδρίου της ΠΟΕΣΥ<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQl-pLNo3UOVqAOuMU0xwAiO6bYQzesXapUGJM_eC55feGsvUsPcgOl1IwEnQAluRHkoL7GTdrjyZDznf3PJkYVm4y2JRTulddeYU15P3S_-3bAMVBJP8QeffOt4zXZz-bBzyigRTweUHcH97mDjtOtc2o7BEKIXGXlomdUB3B_u_4KElcu6aGy8fuJg/s539/%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="539" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQl-pLNo3UOVqAOuMU0xwAiO6bYQzesXapUGJM_eC55feGsvUsPcgOl1IwEnQAluRHkoL7GTdrjyZDznf3PJkYVm4y2JRTulddeYU15P3S_-3bAMVBJP8QeffOt4zXZz-bBzyigRTweUHcH97mDjtOtc2o7BEKIXGXlomdUB3B_u_4KElcu6aGy8fuJg/s320/%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%B1.jpg" width="320" /></a></div>Σε ομόφωνο Ψήφισμα καταδίκης της αγωγής της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) κατά του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου κατέληξε το συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) που συνήλθε το περασμένο Σαββατοκύριακο.<b> Το ψήφισμά του Συνεδρίου καταγγέλλει τις ευθύνες της κυβέρνησης και του υπουργείου Εθνικής Άμυνας που εποπτεύει την ένωση ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου</b> και τονίζει ότι ακροδεξιές θέσεις και απόψεις ενισχύονται και ως αποτέλεσμα του αντικομμουνισμού και της θεωρίας των δυο άκρων. <br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Αναλυτικά στο Ψήφισμα σημειώνεται: </b></span></span><br /><br />Για τη δίωξη σε βάρος του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου από την Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού <br /><br />Το 9ο Τακτικό Πανελλαδικό Συνέδριο της ΠΟΕΣΥ καταδικάζει της δίωξη του δημοσιογράφου Νίκου μπογιόπουλου από την Ένωση αποστράτων Αξιωματικών Στρατού. <br /><br />Η Ενωση με αγωγή της <b>ζητάει την εξάμηνη φυλάκιση του Νίκου Μπογιόπουλου και την καταβολή 70.000 ευρώ</b> για δημοσιεύματα και αναφορές του δημοσιογράφου που αφορούν τις “γιορτές μίσους”, με αφορμή τη λήξη του εμφυλίου πολέμου. <br /><br /><b>Παρά την απόρριψη προηγούμενης πανομοιότυπης αγωγής που εκδικάστηκε πέρυσι τον Οκτώβριο, η ένωση αποστράτων επανέρχεται και απαιτεί εκ νέου την καταδίκη του δημοσιογράφου. <br /><br /> Κανείς δεν μπορεί να μένει σιωπηλός όταν ένας δημοσιογράφος διώκεται για τη γνώμη του ιδιαίτερα σε συνθήκες που ακροδεξιές θέσεις και απόψεις ενισχύονται και ως αποτέλεσμα του αντικομμουνισμού και της θεωρίας των δυο άκρων.<span><a name='more'></a></span> </b><br />Απαιτούμε να αποσυρθεί τώρα η κατάπτυστη αγωγή της ένωσης αποστράτων Αξιωματικών στρατού σε βάρος του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου. <b>Καταγγέλλουμε τις ευθύνες της κυβέρνησης και του υπουργείου Εθνικής Άμυνας που εποπτεύει την ένωση ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. </b><br /><br />Μαζί με άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, κόμματα και φορείς, που έχουν ήδη εκφράσει τη συμπαράσταση τους, στεκόμαστε στο πλευρό του δημοσιογράφου κατά την εκδίκαση της αγωγής στις 27 Οκτωβρίου. <p></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή:</b> <a href="https://www.imerodromos.gr/kataptusth-h-agogh-ths-enoshs-apostraton-kata-tou-dhmosiografou-n-mpogiopoulou-omofono-pshfisma-tou-sunedriou-ths-poesu/" target="_blank">Ημεροδρόμος </a></blockquote><p><b>Βλέπε ακόμη: </b><br /></p><p></p><ul style="text-align: left;"><li><a href="https://eksegersi.gr/politiki/oi-akrodexioi-apostratoi-xanakatathetoyn-tin-idia-agogi-kata-toy-n-mpogiopoyloy/" target="_blank">Οι ακροδεξιοί απόστρατοι ξανακαταθέτουν την ίδια αγωγή κατά του Ν. Μπογιόπουλου!</a></li></ul>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-32635784438478635022022-10-03T22:56:00.001+03:002022-10-03T22:56:17.090+03:00Οι ουκρανικές αντεπιθέσεις και η ρωσική στρατηγική που θυμίζει το Κουρσκ- Μια ενδιαφέρουσα άποψη<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF33v3hruQem-mgTqkvWalXvK2JYplybpEqEC5ejZpdRjBYOkWA1yXj4vMLV99hYNGGR18t6VJ0vE50WXxScaz-at3tndZO3_lDFXkFBtroSJm_9QXxHXiTKnxiYepRSjJ1pG2RdZEbwFEdIWcZM3OF7-0MXXKTyh5xQgI642RZ8gz3Dc0st_O2YF6Zw/s1280/BTR-80.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1280" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF33v3hruQem-mgTqkvWalXvK2JYplybpEqEC5ejZpdRjBYOkWA1yXj4vMLV99hYNGGR18t6VJ0vE50WXxScaz-at3tndZO3_lDFXkFBtroSJm_9QXxHXiTKnxiYepRSjJ1pG2RdZEbwFEdIWcZM3OF7-0MXXKTyh5xQgI642RZ8gz3Dc0st_O2YF6Zw/s320/BTR-80.jpg" width="320" /></a></div>Μία διαφορετική άποψη για όσα συμβαίνουν στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.<b> Άποψη που στηρίζει την τεκμηρίωση της στην ιστορία. </b><br /><p></p><p>Ο κ.Γιώργος Σαλεμής, έχει μελετήσει την στρατιωτική παράδοση των Ελλήνων και το αποτέλεσμα της δουλειάς του έγινε βιβλίο το 2014 με τίτλο «Παράξενοι φτωχοί Στρατιώτες- Θαυμαστά στοιχεία της Αρβανίτικης Στρατιωτικής Παράδοσης των Ελληνικών Κοινών» (εκδόσεις Αλφειός).<br /><b>Ο κ.Γιώργος Σαλεμής γράφει για τις ουκρανικές αντεπιθέσεις και τη ρωσική αντίδραση: </b></p><p>___________________<br />-Μπορούν οι Ουκρανοί να διεξαγάγουν σήμερα αντεπιθέσεις σε στρατηγικό επίπεδο;<b> -Μπορούν, δηλαδή, να ανατρέψουν τη ροή του πολέμου και να νικήσουν</b>, δεδομένου ότι δεν διαθέτουν τη δύναμη πυρός και τα μέσα των Ρώσων; -Μπορεί η υπεροχή τους σε άνδρες να καλύψει και να υπερκεράσει εκείνες τις ελλείψεις; <br /></p><p>Η απάντηση που δίνω και πιστεύω από τις πληροφορίες και τις αναλύσεις που κάνουν οι ειδικοί, είναι κατηγορηματική: <b>Όχι, δεν μπορούν! </b><br /></p><p>-Πώς όμως εξηγείται αυτή η… παλινδρόμηση του μετώπου σε κάποια σημεία του; Εξηγείται μόνο με την τεράστια έκτασή του; Σίγουρα παίζει κι αυτό έναν ρόλο. <br /></p><p><b>Σκέφτομαι όμως μήπως αυτές οι “εγκολπώσεις” των Ουκρανών μέσα στο βάθος της ρωσικής διάταξης δεν είναι τυχαία αλλά εσκεμμένη. </b>Εσκεμμένη βέβαια που καλύπτεται με διάφορους τρόπους γιατί αλλιώς το “σκόπιμο” δεν θα λειτουργούσε. <br /></p><p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Πού στηρίζεται αυτή η.. παραδοξολογία μου. </b></span></span><br /></p><p>Στηρίζεται σε ένα τεράστια σημασίας ιστορικό προηγούμενο και στη θεωρία στην οποία γαλουχήθηκε ο Κόκκινος Στρατός, της στρατιωτικής παράδοσης του οποίου είναι σε μεγάλο βαθμό σήμερα φορέας ο στρατός της Ρωσίας. <br /><b>Το ιστορικό προηγούμενο είναι η μάχη του Κουρσκ. </b><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e0/Battle_of_Kursk_(map).jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="523" height="320" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e0/Battle_of_Kursk_(map).jpg" width="209" /></a></div>Παραδόξως οι αναλυτές όλοι εμμένουν μόνο στο μέγεθός της και στο στοιχείο της “αρματομαχίας” , η οποία κατά την ταπεινή μου άποψη μόνο ένα μέρος της σύγκρουσης αυτής ήταν. <br /><p></p><p>Όπως προκύπτει από όλα τα κλασικά μελετήματα των Σοβιετικών που εκδόθηκαν μετά την μεταπολίτευση αλλά και από τα απομνημονεύματα του Ζούκοφ, <b>το κύριο και το καίριο στοιχείο της μάχης αυτής είναι ότι ενώ, σύμφωνα με τα δόγματα του πολέμου έως τότε, οι Σοβιετικοί που είχαν αναλάβει τη Στρατηγική πρωτοβουλία μετά το Στάλινγκραντ και είχαν φτάσει λίγο πιο πάνω από κει που είναι σήμερα, έπρεπε να συνεχίσουν να την διατηρούν.</b> Δηλαδή να μην αφήσουν τον εχθρό να ανασάνει και να του επιτεθούν ξανά. <br /></p><p><b>Όμως κατά παράβαση των δογμάτων αυτών, οι Σοβιετικοί πέρασαν σε “εσκεμμένη στρατηγική άμυνα”!<span></span></b></p><a name='more'></a><b> </b>Παραχώρησαν την πρωτοβουλία στον εχθρό εσκεμμένα, του επέτρεψαν να αντεπιτεθεί. <br />Οι Γερμανοί δελεαζόμενοι από την “εξέχουσα του Κούρσκ”, κάτι σαν τόξο που διέγραφε η διείσδυση των Σοβιετικών στις γραμμές τους, μάζεψαν ό,τι είχαν και δεν είχαν για να χτυπήσουν σε δύο τομείς και έτσι να συγκλίνουν εγκλωβίζοντας στην “τανάλια” τεράστιες μάζες του Κόκκινου Στρατού. <br /><p></p><p><b>Την “παραβίαση” αυτή των κανόνων του πολέμου τη δέχτηκε ο Στάλιν διότι ήταν ένας από εκείνους που πολύ νωρίς την είχε αποκρυσταλλώσει σε θεωρητική θέση.</b> Μιλώντας στα “Ζητήματα Λενινισμού” για τις εφεδρείες <i>αναφέρει ρητά ότι εφεδρείες μπορούν να γίνουν και “οι κατακτήσεις τους προλεταριάτου”!! </i><br /></p><p><b>Ήταν μια αναφορά βέβαια στη γενική θεωρία της Στρατηγικής και της Τακτικής που ισχύει ανάλογα και στην πολιτική και στη συνέχισή της με τα μέσα του πολέμου.</b> <br />Με όλα αυτά υπόψη μου τολμώ να σκεφτώ ότι μάλλον πρόκειται για εσκεμμένη παραχώρηση της πρωτοβουλίας αυτής στους Ουκρανούς … <br /></p><p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>-Τι κερδίζουν οι Ρώσοι από αυτή τη Στρατηγική; </b></span></span><br /></p><p><b>1. Αυτό που λέει ο κ. Λιάτσος, “κιμά”.</b> Οι επιθέσεις σε οχυρωμένες θέσεις είναι μια δαπανηρή για το πεζικό υπόθεση. Ιδιαίτερα όταν δεν έχει τίποτα άλλο να παρατάξεις εκτός από άνδρες. Και το Κουρσκ σ’ αυτό απέβλεπε. <b>Οι αναφορές για αποδεκατισμό των επιτιθεμένων τόσο στη Χερσώνα όσο και στο Χάρκοβο μάλλον επιβεβαιώνουν την εικασία μου.</b> Αλλού βέβαια πετυχαίνουν περισσότερο οι αντεπιθέσεις και αλλού λιγότερο. Αυτό έχει σχέση με το ότι σήμερα οι Ρώσοι θέλουν τη Χερσώνα περισσότερο από το Χάρκοβο. Προσωπικά πιστεύω ότι θα διεκδικήσουν και το Χάρκοβο κάποια στιγμή λόγω της μεγάλης του ιστορίας. Αυτό που λέει ο Πούτιν “εδώ πολεμούσαν οι παππούδες μας”. <br /></p><p><b>2. Η σπατάλη αυτή των αντιπάλων τους δίνει στους Ρώσους την δυνατότητα να κάνουν οικονομία στις δικές τους μονάδες που μέχρι τώρα ήταν πεπερασμένες λόγω του περιορισμένου χαρακτήρα της Ειδικής Επιχείρησης.</b> Οι αντεπιθέσεις στις ήδη εξασθενημένες δυνάμεις των Γερμανών στο Κουρσκ ήταν πιο “εύκολες” και πιο “αποδοτικές” από το να επιτίθεντο οι Σοβιετικοί σε ξεκούραστες δυνάμεις που θα τους ανέμεναν μέσα στις οχυρές θέσεις μάχης. <b></b></p><p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://ichef.bbci.co.uk/news/976/cpsprodpb/B26A/production/_107847654_kursksovsgetty.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="376" data-original-width="800" height="225" src="https://ichef.bbci.co.uk/news/976/cpsprodpb/B26A/production/_107847654_kursksovsgetty.jpg" width="345" /></a></b></div><b>Το “άλεσμα” αυτό των μεραρχιών στη στέπα οδήγησε τους Γερμανούς στην “οριστική απώλεια της δυνατότητας να ανακτήσουν τη στρατηγική πρωτοβουλία”.</b> Για το λόγο αυτό το Κούρσκ και όχι το Στάλινγκραντ είναι που κρίνει τον Β’ ΠΠ και τον νικητή του. Από τον Αύγουστο του ’43 ξέρουμε ποιος θα νικήσει στον πόλεμο εφόσον δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί γενικότερα. Να γίνει δηλαδή μια παράδοση με όρους, να στραφούν όλοι κατά της ΕΣΣΔ και λοιπά. Η αγωνία από κει και πέρα αυτή είναι. Και βέβαια επηρεάζει και το ελληνικό αντάρτικο. Η μεταβολή των Άγγλων στη στάση τους έναντι του ΕΛΑΣ συντελείται τότε και έχει αυτό το στόχο. Την προσέγγιση με τους Γερμανούς και τη στροφή κατά του ΕΑΜ. Η πολιτική αυτή πέτυχε στην Ελλάδα αλλά δεν πέτυχε παγκοσμίως γιατί δεν τους έπαιρνε ακόμα τότε. <br /><p></p><p><b>Με άλλα λόγια όπως οι Σοβιετικοί όταν βρίσκονται σε “αναγκαστική στρατηγική άμυνα” διεξάγουν την άμυνα αυτή ενεργητικά, έτσι και όταν βρίσκονται στη “στρατηγική επίθεση” χρησιμοποιούν την άμυνα “ενεργητικά”. </b>Η διαλεκτική αυτή αντιστροφή συνάδει και με το γεγονός ότι χρησιμοποίησαν τα ναρκοπέδια όχι μόνο αμυντικά αλλά και επιθετικά. (Διείσδυαν, ναρκοθετούσαν και υποχωρούσαν. Κάτι ανάλογο κάνανε και οι κοζάκοι του Ταράς Μπούλμπα με αιχμηρούς πασάλους στους οποίους εξωθούσαν το αντίπαλο ιππικό). <br /></p><p><b>3. Μια τέτοια στρατηγική τους δίνει και ένα τεράστιας σημασίας πολιτικό πλεονέκτημα. </b>Η Επιχείρηση είναι Ειδική και περιορισμένη γιατί θέλει να κρατηθεί όσο γίνεται μέσα στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου.<a href="https://kosmodromio.gr/2022/10/02/%ce%ac%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b5%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b5%cf%82/" target="_blank"> Ο Πούτιν φροντίζει πολύ γι’ αυτή τη νομιμότητα</a> άσχετα αν οι άλλοι την εξαφανίζουν όπως κάνουν σε όλους τους αντιπάλους τους. <br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxarPQnjdQS9AM1RCoCCP7ibRZu2eGIQ3H8kIVl_hE03h1d06Q4YBgIjD4Gz3HZI5GrA0RHzSg-hBxT9WgZ3w' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><br />Όμως, τώρα, και ειδικά μετά τις διεισδύσεις αυτές, έχει όλο το δικαίωμα ο Ντούγκιν να μιλήσει για την “αλλαγή επιπέδου” και να προσπαθήσει να πείσει τους Ρώσους ότι πρόκειται για πόλεμο της συλλογικής Δύσης εναντίον τους.. <b>Σίγουρα, στις αντεπιθέσεις αυτές θα μείνανε επί του πεδίου πάρα πολλά στοιχεία για την ξένη επέμβαση. Πάρα πολλά τεκμήρια για τη στοιχειοθέτηση αυτής της επιχειρηματολογίας για “αλλαγή πίστας”</b> και την ευρύτερη χρήση της απειλής για τακτικά πυρηνικά όπλα . <br /><p></p><p>Τώρα <b>οι διεισδύσεις αυτές είναι επιθέσεις σε Ρωσικό έδαφος που αποκτήθηκε με τον ίδιο τρόπο που απωλέσθηκε το Κόσοβο για τους Σέρβους, </b>όπως <a href="https://www.militaire.gr/to-efialtiko-senario-toyrkikoy-paralytikoy-chtypimatos-se-ellinikes-ypodomes-g-mpaltzois/" target="_blank">πολύ εύστοχα επισήμανε ο κ. Μπαλτζώης. </a> <br /></p><p>Όλα αυτά είναι πολύ αμφίβολο αν θα τα είχαν πετύχει χωρίς αυτές τις αποτυχίες του 1% των κατακτήσεών τους. <b>Σχήμα οξύμωρο αλλά και διαλεκτικό. Σύμφωνα με τον Στάλιν το 1% αυτό μαζί με το Λιμάν μετατρέπεται σε εφεδρεία και λειτουργεί τελικά υπέρ τους σε στρατηγικό επίπεδο. </b><br />Όσο για τους θλιβερούς ηγέτες των Ουκρανών, κανονικά θα πρέπει να σκέφτονται και να ξέρουν καλύτερα αυτά που ξέρουμε εμείς. </p><p><b>-Τι τους κάνει να τα αγνοούν; </b><br /></p><ul style="text-align: left;"><li>Ότι δελεάζονται από το να παρουσιάσουν και στο λαό και στους έξω επιτυχίες. </li><li><b>Οι ξένοι τους πιέζουν γι’ αυτή την παρουσίαση </b>για να δικαιολογούν στους λαούς τους τις θυσίες που απαιτούνται και να κερδίζουν χρόνο αναβάλλοντας την έκρηξη της οργής.</li><li><b>Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο παρά να ρίχνουν για “κιμά” ό,τι τους έχει απομείνει μη τυχόν και προβοκάρουν τους Δυτικούς να εμπλακούν άμεσα και σε ανώτερη κλίμακα. </b>Κερδίζουν έτσι και οι Ουκρανοί χρόνο για ετοιμάσουν νέες μονάδες για το μακελειό. Είπαμε “μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό” θα πολεμήσει ΗΠΑ και ΕΕ. Κι από κοντά ο κ. Μητσοτάκης. </li><li>Αν δεν έκαναν αυτές τις απεγνωσμένες και μάταιες αντεπιθέσεις θα έπρεπε να παραδοθούν και να συνθηκολογήσουν. </li></ul><p>Αυτό που τους πρότεινε και πάλι ο Πούτιν.</p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή:</b> <a href="https://www.militaire.gr/oi-oykranikes-antepitheseis-kai-i-rosiki-stratigiki-poy-thymizei-to-koyrsk-mia-endiaferoysa-apopsi/" target="_blank">Militaire</a></blockquote><a href="https://www.militaire.gr/oi-oykranikes-antepitheseis-kai-i-rosiki-stratigiki-poy-thymizei-to-koyrsk-mia-endiaferoysa-apopsi/" target="_blank"></a> <p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-15612034739250352572022-10-03T13:32:00.000+03:002022-10-03T13:32:00.276+03:00Η Ρωσία θα είναι το επόμενο θύμα (ένα κείμενο του 1999)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjImK410unY8Mv4X83SFi9YaNt4AeYdKNcqFB6vZZAysXZDEhscBDvvqrxwKNP7aTzj1cNDksr0PGqlpyJASQl7LJ_mmkg3hk0EmViXjpCy2yYhkb19LB9XbXsGzknnKQ5VtmBWyMNp43UFbpTUeXzW7Ukd8gY3VGOrbbcr1oU-pEnZXO2TJSBWt7wM2g/s300/%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%B1%20%CF%83%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="225" data-original-width="300" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjImK410unY8Mv4X83SFi9YaNt4AeYdKNcqFB6vZZAysXZDEhscBDvvqrxwKNP7aTzj1cNDksr0PGqlpyJASQl7LJ_mmkg3hk0EmViXjpCy2yYhkb19LB9XbXsGzknnKQ5VtmBWyMNp43UFbpTUeXzW7Ukd8gY3VGOrbbcr1oU-pEnZXO2TJSBWt7wM2g/s1600/%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BA%CE%B1%20%CF%83%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%BF.jpg" width="300" /></a></div>Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε το μακρινό 1999, από την τότε ΓΓ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.<br /><p></p><p>Έχει νομίζω μια αξία να ξαναδιαβαστεί με τα μάτια του σήμερα....</p><p>____________<br /></p><p>Σχολιάζοντας τη στάση Ρωσίας και τις κινητοποιήσεις του ρώσικου λαού, η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:<br /><br />"Εμείς, <u>παρά το γεγονός ότι δεν είμαστε με τη ρώσικη ηγεσία, χαιρετίσαμε τη στάση της ρώσικης κυβέρνησης</u> γιατί <b>αντικειμενικά διευκόλυνε να διευρυνθεί το μέτωπο κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Μακάρι να το έκαναν και άλλες κυβερνήσεις φιλοκαπιταλιστικές ή καπιταλιστικές, αλλά δεν το έκαναν.</b> Εδώ πραγματικά όμως φαίνεται και μία άλλη πλευρά. <b>Το επόμενο θύμα θα είναι η Ρωσία.</b> Η ρώσικη ηγεσία ξέρει πολύ καλά ότι μέσα από το δρόμο των Βαλκανίων, αλλά και μέσα από το δρόμο της Πολωνίας, της Τσεχίας, της Ουγγαρίας περισφίγγει ο κλοιός τη Ρωσία. </p><p>Γιατί ο ρώσικος λαός, έχει μέσα του, παρά την απογοήτευση και την πικρία, αυτές τις μεγάλες ηρωικές, πατριωτικές, διεθνιστικές παραδόσεις. <b>Δεύτερον, γιατί η Ρωσία έχει πλούτο και θέλουν να τον ελέγξουν, όπως θέλουν να ελέγξουν και τις άλλες Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ.</b> <span></span></p><a name='more'></a>Και μην ξεχνάτε το εξής: Εχουν πάρει απόφαση οι "μεγάλοι της Γης" οι δυτικοευρωπαίοι, να σταματήσει η παραγωγή πετρελαίου στην Κασπία, για να μην κατρακυλήσει ακόμη παρακάτω η τιμή του βαρελιού. Να εξασφαλιστεί η άνοδος της τιμής του πετρελαίου. Δεν τους νοιάζει αν αυτός ο λαός εκεί θα πεθάνει της πείνας.<br /><br />Η ρώσικη ηγεσία καταλαβαίνει ότι θα είναι το επόμενο θύμα και<b> ιδιαίτερα με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, </b>με την Πολωνία προκεχωρημένο φυλάκιο <b>θ' αρχίσει η περικύκλωση της Ρωσίας.</b> Επομένως, έχουμε κάθε λόγο ως ελληνικός λαός να έρθουμε κοντά με αυτούς τους λαούς των Βαλκανίων και της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, και να φτιάξουμε<b> τη δικιά μας ασπίδα σε επίπεδο λαών και μακάρι και πολιτικών δυνάμεων ή και κυβερνήσεων έστω σήμερα κατά της επέκτασης του πολέμου, διότι ο πόλεμος θα πάει και πιο ανατολικά στην Ευρώπη και πιο νότια.</b><p></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή:</b><a href="https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3766680" target="_blank"> Ριζοσπάστης </a></blockquote><p>*Η μορφοποίηση του κειμένου έγινε από το μπλογκ <br /></p><a href="https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3766680" target="_blank"></a><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-42830634759600686832022-10-02T19:35:00.002+03:002022-10-02T19:39:31.978+03:00 Προσοχή, είναι προβοκάτορες!<h2 style="text-align: left;">Δήλωση της Επιτροπής Νεολαίας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ). <br /></h2><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi89trNc-BsTaTQweyzer_WHck6pV_pArJgEJwPrFvqJfbTOe8oKK2k1QkV1ok3eruqTPQiwxnhx8_T4FnjiLTOoG4oe8HpgOF8LBtVAct0uGLcsDhhSEwg3GuxL_ajk_BRvLAAGM1tHhhjkHeCHt8-o-gFI618UG5MpPAx3qGlmtmPgVzVbdaxk7O1xA/s445/%CE%9A%CE%95%CE%9A%CE%A1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="391" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi89trNc-BsTaTQweyzer_WHck6pV_pArJgEJwPrFvqJfbTOe8oKK2k1QkV1ok3eruqTPQiwxnhx8_T4FnjiLTOoG4oe8HpgOF8LBtVAct0uGLcsDhhSEwg3GuxL_ajk_BRvLAAGM1tHhhjkHeCHt8-o-gFI618UG5MpPAx3qGlmtmPgVzVbdaxk7O1xA/s320/%CE%9A%CE%95%CE%9A%CE%A1.jpg" width="281" /></a></div>Το παραδοσιακό φεστιβάλ της ελληνικής κομμουνιστικής νεολαίας, ΚΝΕ, πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Ελλάδα με μεγάλη επιτυχία. Το πρόγραμμα του φόρουμ ήταν γεμάτο από ενδιαφέρουσες και ενημερωτικές πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις και έλαβε επάξια θετικές κριτικές από τους ξένους επισκέπτες. Ωστόσο, όπως λέει και η ρωσική παροιμία, υπήρξε ένα κουταλάκι πίσσας που χάλασε το βαρέλι με το μέλι. <br /><p></p><p><b>Μια συγκεκριμένη ομάδα μισής ντουζίνας τουριστών από τη Ρωσία προσπάθησε να αυτοπαρουσιαστεί ως RKSM(b) – Επαναστατική Κομμουνιστική Ένωση Νεολαίας (Μπολσεβίκοι). Στην πραγματικότητα, αυτή η ομάδα αποστατών έχει διαγραφεί από τις τάξεις του ΚΕΚΡ </b>και δεν έχει δικαίωμα να εκπροσωπεί την οργάνωση νεολαίας του κόμματος, την RCSM(b). Αυτοί δεν είναι απλώς αποστάτες, αλλά επιδρομείς που έχουν κλέψει ιστότοπους από το Κόμμα και την Κομσομόλ, έχουν πάρει το δρόμο της σύγκρουσης με το Κόμμα και στην πραγματικότητα βοηθούν το αστικό καθεστώς.<br /></p><p>Το Καταστατικό της RKSM(b), το οποίο μπορεί να βρεθεί ακόμη και σήμερα στην κλεμμένη από την Κομσομόλ αποστάτρια πηγή (<a href="https://rksmb.org/charter-komsomol">https://rksmb.org/charter-komsomol</a>/ Το Καταστατικό της RKSM(b) (rksmb.org), λέει:<i> </i></p><p><i>“Η RKSM(b) ασπάζεται τις βασικές προγραμματικές θέσεις του Ρωσικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος εντός του ΚΚΣΕ (ΚΕΚΡ-ΚΚΣΕ) – της πιο συνεπούς επαναστατικής κομμουνιστικής οργάνωσης που δραστηριοποιήθηκε στην πρώην ΕΣΣΔ. Το έργο της RKSM(b) θα πρέπει να συμβάλει στην αύξηση των δυνάμεων του ΚΕΚΡ-ΚΚΣΕ και στην ανανέωσή του”.</i><br /></p><p><b>Η ομάδα έχει πάρει το δρόμο της ανοιχτής σύγκρουσης με το κόμμα, κλείνοντας την πρόσβαση στον επίσημο ιστότοπό του. </b>Έχουν εγκαταλείψει τόσο την κόκκινη σημαία όσο και τα σύμβολα του ΡΟΤ ΦΡΟΝΤ, αφήνοντας όλα αυτά τα διακριτικά μόνο για εξωτερική επίδειξη στα διεθνή φόρουμ, τα οποία θέλουν να αποτελέσουν την κύρια μορφή εργασίας τους.<span></span></p><a name='more'></a> Με απλά λόγια, είναι πολιτικοί τουρίστες, που ρίχνουν στάχτη στα μάτια των ξένων συντρόφων και πουλάνε αναμνηστικά. <br /><p></p><p>Δυστυχώς, <b>οι Έλληνες σύντροφοι, παρά την προειδοποίησή μας, έχουν αγκαλιάσει αυτούς τους αποστάτες</b> και τους παρουσιάζουν στο λαό ως τη δήθεν RKSM(b), ενώ η πραγματική οργάνωση νεολαίας του ΚΕΚΡ- η RKSM(b) – δεν αναγνωρίζεται. <br /></p><p>Δεν θα θέλαμε να σκεφτούμε ότι <b>οι αποκλίσεις που έχουν προκύψει σε ορισμένες θεωρητικές θέσεις με το ΚΕΚΡ ωθούν τους Έλληνες συντρόφους να υποστηρίξουν τους αποστάτες και τους προβοκάτορες στη Ρωσία. </b>Τέτοια βήματα δεν θα συμβάλουν στην ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ των κομμάτων μας.<br /><b>Καλούμε όλους τους ξένους συντρόφους να είναι σε επαγρύπνηση – προσοχή, είναι προβοκάτορες!</b><br /><br /></p><p style="text-align: right;">Ο Επικεφαλής της Επιτροπής Νεολαίας της Κ.Ε. του ΚΕΚΡ<br />Αλεξέι Πριάχιν.<br />27 Σεπτεμβρίου 2022.<br />Λένινγκραντ<br /></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή:</b> <a href="https://ркрп.рус/2022/09/28/%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B6%D0%BD%D0%BE-%D0%BF%D1%80%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D0%BA%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%80%D1%8B/" target="_blank">ΚΕΚΡ</a> via <a href="https://omilos.ilhs.gr/2022/10/02/provokatores-apo-rosia-festival/" target="_blank">"Ομιλος επαναστατικής θεωρίας"</a></blockquote><a href="https://omilos.ilhs.gr/2022/10/02/provokatores-apo-rosia-festival/" target="_blank"></a>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-49656052204050724812022-10-02T11:31:00.002+03:002022-10-02T11:31:55.734+03:00Δικαιωματισμός, η γεροντική αρρώστια των κοινωνικών κινημάτων<p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>του Φώτη Τερζάκη </b></span></span><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://edromos.gr/wp-content/uploads/2017/09/123-13.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="338" data-original-width="550" height="197" src="https://edromos.gr/wp-content/uploads/2017/09/123-13.jpg" width="320" /></a></div><br />Πολύς λόγος γίνεται σήμερα για την αποτυχία και καταβύθιση της Αριστεράς, και η βαθιά συνειδητοποίηση του γεγονότος μοιάζει να συντρίβει πολλές συνειδήσεις. Στην πραγματικότητα, για ένα εγρήγορο κομμάτι τού κινηματικού κόσμου η συνειδητοποίηση αυτή είχε γίνει πολύ νωρίτερα, ήδη στη δεκαετία του ’60. <b>Το τραγικό γεγονός τού οποίου γινόμαστε μάρτυρες σήμερα είναι μάλλον η αποτυχία εκείνου που τότε, στη δεκαετία του’60 και του ’70,</b> φάνηκε για μία στιγμή ότι έπαιρνε τη σκυτάλη της κοινωνικής αμφισβήτησης και του οραματισμού μιας αληθινά νέας κοινωνίας από τα χέρια μιας ήδη συνθηκολογημένης Αριστεράς: των λεγόμενων νέων κοινωνικών κινημάτων (γυναικείο, ομοφυλόφιλο, αντιψυχιατρικό, αντιρατσιστικό, οικολογικό, κ.ά.) που βρέθηκαν προς στιγμήν στην πρώτη γραμμή των αντικαπιταλιστικών αγώνων στον μητροπολιτικό κόσμο. <br /><br />Η καινοτομία αυτών των κινημάτων, σε σύγκριση με το παλαιότερο εργατικό, ήταν ότι γέννησαν μια πολύ πιο καθολική ιδέα της κοινωνικής αλλαγής συνδέοντας για πρώτη φορά τις μείζονες όψεις τής πολιτικής (ζητήματα πολιτειακής διαχείρισης και γεωπολιτικών επιλογών) με τις ελάσσονες (ζητήματα διαπροσωπικών σχέσεων και άτυπων μορφών εξουσίας σε μικρές συλλογικότητες). Στα τέλη τής δεκαετίας του ’70, καθώς το μοντέλο του καπιταλισμού άλλαζε άρδην οδηγώντας στην άβυσσο όλες τις επαναστατικές επιδιώξεις τής προηγούμενης δεκαετίας (και όχι μόνο στις μητροπόλεις αλλά επίσης στον υπόλοιπο, μόλις αποαποικιοποιημένο κόσμο), τα κινήματα αυτά ήταν σε ραγδαία υποχώρηση· στα τέλη τής δεκαετίας του ’80 ήταν αληθινά κουφάρια και μόνο ένα είδος φιλολογίας έμενε πίσω τους, αφομοιούμενη όλο και περισσότερο από τα πανεπιστημιακά γκέτο.<span><a name='more'></a></span> <b>Εκτός της ακαδημίας, η γλώσσα αυτή κατακάθιζε σε ένα είδος αντεστραμμένου πουριτανισμού τον οποίον αποκαλούμε, σχεδόν ευφημιστικά, πολιτική ορθότητα·</b> και η έμπρακτη πολιτική του μετάφραση ήταν ένα είδος δικαιωματισμού που <b>είχε ως βασικό μέλημα να εξασφαλίσει αναγνώριση και να κατοχυρώσει δικαιώματα εντός τής υπάρχουσας κοινωνίας,</b> λίγο-πολύ στη μορφή μιας διευρυμένης επιτρεπτικότητας. <br /><br />Πράγματι, από τη δεκαετία του ’70 και μετά οι κοινωνίες μας έγιναν πολύ πιο επιτρεπτικές, πολύ πιο ανεκτικές στη λεγόμενη διαφορά, υπό τον όρον όχι απλώς να μη θίγεται η θεμελιώδης εμπορευματική τους δομή, αλλά και όλες οι διεκδικήσεις (και οι συνακόλουθες «αναγνωρίσεις») να αρθρώνονται αποκλειστικά με τους δικούς της όρους:<b> τα «κοινωνικά κινήματα» γίνονταν αντιληπτά κατ’ αναλογίαν των ανταγωνιστικών δρώντων μέσα στην εμπορευματική αγορά, και τα «δικαιώματα» που εξασφάλιζαν ήταν επιβραβεύσεις για την<u> –ούτως ή άλλως κλονισμένη για δομικούς λόγους, οφειλόμενους σε εξελίξεις τις οποίες τα ίδια αυτά «κινήματα» είχαν πλέον αφήσει έξω από το πεδίο τού ενδιαφέροντός τους–</u> καταναλωτική συμμετοχή. </b><br /><br />Δεν χρειάζεται να πω ότι<b> η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα, παίρνοντας όλο και πιο παραληρηματικές διαστάσεις</b> (και δεν έχω εδώ τον χώρο να μιλήσω με παραδείγματα, αλλά όλοι καταλαβαίνουν νομίζω τί πράγμα εννοώ). Η διάσταση ανάμεσα στη ρητορική και τις έμπρακτες πραγματικότητες έχει προσλάβει στις κοινωνίες μας όντως ψυχωτικές διαστάσεις, πράγμα που με τη σειρά του λειτουργεί ως το πιο αποτελεσματικό παραλυτικό μιας μεστής νοήματος πολιτικής δράσης. Αν εν πάση περιπτώσει κάποιοι νιώθουν πως αυτό που βιώνουμε σήμερα εκπληρώνει ό,τι ήταν αντικειμενικά εκπληρώσιμο από τα αιτήματα του ’60, <b>θα ήταν καλό να συνειδητοποιήσουν ότι βαδίζουμε ακόμα τυφλά, χωρίς διαφαινόμενη διέξοδο, στους πιο σκοτεινούς, δαιδαλώδεις και ατέρμονους αντίποδες του ’60. </b><br /><br />Κρίνοντας αναδρομικά όλη αυτή την οπισθοβατική πορεία, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι, <b>αν αυτά τα κινήματα στο ξεκίνημά τους έφεραν στο εσωτερικό τής επαναστατικής θεωρίας και πρακτικής μια εικονοκλαστική σύνδεση του πολιτικού με το προσωπικό </b>(ή της μείζονος πολιτικής με το μικρο-πολιτικό), <b>η αποτυχία τους έγκειται στο ότι καθ’ οδόν έχασαν τη σύνδεση με –και το ενδιαφέρον για– τη μείζονα πολιτική, τις εξελίξεις στην οικονομική, την κρατικοδιαχειριστική και τη γεωπολιτική σφαίρα, επικεντρούμενα όλο και πιο περιορισμένα, ομφαλοσκοπικά και ασφυκτικά στις λεγόμενες ιδιαιτερότητες, </b>όπου το «προσωπικό» γίνεται έμβλημα της κατακερματισμένης ατομικότητας και η επιμέρους διεκδίκηση άλλοθι του κοινωνικού συμβιβασμού. Εν ολίγοις, απέτυχαν κατά τρόπο αντίθετο –και συμμετρικό– μ’ εκείνον του παλαιότερου εργατικού κινήματος, το οποίο στην πορεία ανάπτυξης και πολιτικής του οργάνωσης έχασε την επαφή με τη μικρο-πολιτική σφαίρα: αγνόησε επικίνδυνα –ή και είδε ευθέως εχθρικά– τα ζητήματα μικρο-εξουσίας στις σχέσεις μεταξύ των φύλων, τις οικογενειακές σχέσεις, τις ίδιες τις επαναστατικές συλλογικότητες, με αποτέλεσμα να αναπαράγει διαρκώς στο εσωτερικό του, και αναπότρεπτα στους ίδιους τούς οργανωτικούς του σχηματισμούς, δομές κυριαρχίας χαρακτηριστικές τού κόσμου τον οποίον αντιμαχόταν… <br /><br />Υπάρχει ωστόσο ένα κοινό χαρακτηριστικό στην πορεία ανάπτυξης του εργατικού κινήματος και των λεγόμενων νέων κοινωνικών κινημάτων: <b>το ότι και το μεν και τα δε συγκροτήθηκαν στην πρώτη τους φάση ως κινήματα πολιτικών δικαιωμάτων.</b> Μπορεί εδώ να σκεφτεί κάποιος το κίνημα των Χαρτιστών στη Βρετανία του 1830, ως αντιπροσωπευτικότερο μιας ολόκληρης σειράς προσπαθειών για συνδικαλιστική οργάνωση και πολιτική συμμετοχή εκ μέρους τής συγκροτούμενης εργατικής τάξης στην Ευρώπη· το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών που ξεκίνησε ήδη στις τελευταίες δεκαετίες τού δέκατου ένατου αιώνα και για μια μεγάλη περίοδο πήρε τη μορφή τού αγώνα συμμετοχής στην καθολική ψηφοφορία· το κίνημα για τα δικαιώματα των Μαύρων στις μεταπολεμικές ΗΠΑ, που στο μεγαλύτερο μέρος του διεκδικούσε ισότιμη νομική μεταχείριση με τον λευκό πληθυσμό, κ.ο.κ. <b>Το εργατικό κίνημα όμως έγινε κίνημα με την πλήρη σημασία τού όρου μετά τις επαναστατικές δονήσεις τού 1848, όταν, υπερβαίνοντας το φιλελεύθερο πλαίσιο των πολιτικών δικαιωμάτων, κυοφόρησε στα σπλάχνα του την ιδέα μιας καθολικής αλλαγής τής κοινωνίας, με άρση των υφιστάμενων σχέσεων παραγωγής και ιδιοκτησίας και με τη δημιουργία νέων,</b> εξισωτικών και αλληλέγγυων μορφών παραγωγής και συλλογικής οργάνωσης… Αντίστοιχα, τα κοινωνικά κινήματα που συζητάμε συναντήθηκαν μεταξύ τους στη δεκαετία του ’60 μέσα σε ένα κοινό φαντασιακό όραμα, πέρ’ από τις επιμέρους ανάγκες και διεκδικήσεις που τα γέννησαν, επίκεντρο του οποίου ήταν η αξίωση ενός κόσμου απαλλαγμένου από τη στέρηση, την κυριαρχία και κάθε μορφής ξένωση (αλλοτρίωση), ενός κόσμου ισότητας και υλικής (μη καταναλωτικής) αφθονίας, υπαρξιακής πλήρωσης και εκφραστικής ελευθερίας για όλους – που ήταν μια νέα, διευρυμένη και οραματική επεξεργασία τού σοσιαλιστικού πόθου… <br /><br />Ήταν, εν ολίγοις, <b>η υπέρβαση της φιλελεύθερης γλώσσας των δικαιωμάτων εκείνη που γέννησε και εμψύχωσε τα μεγάλα κινήματα του παρελθόντος, και είναι ακριβώς η οπισθοχώρησή τους σε αυτήν που σηματοδοτεί τη συνθηκολόγησή τους</b> με μια καταθλιπτική κοινωνική πραγματικότητα. Πράγμα που, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι πρέπει να σκεφτούμε εκ νέου αυτή την έννοια, στις ιστορικές της μεταμορφώσεις και στις διφορούμενες σημασίες της.<p></p><p><b></b></p><blockquote><b><a href="https://edromos.gr/dikaiwmatismos-h-gerontikh-arrwstia-twn-koinwnikwn-kinhmatwn/?amp" target="_blank">Πηγή</a></b></blockquote><b><p><span style="font-size: x-small;"><span style="font-weight: normal;">*Οι υπογραμμίσεις δικές μας </span></span><br /></p></b><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-38190776674003535742022-10-01T20:06:00.003+03:002022-10-01T20:35:24.530+03:00Η πλήρης ομιλία του Β.Πούτιν για την ενσωμάτωση των νέων επαρχιών<div class="separator"><p style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://npr.brightspotcdn.com/dims4/default/492553a/2147483647/strip/true/crop/6000x3996+0+0/resize/880x586!/quality/90/?url=https%3A%2F%2Fmedia.npr.org%2Fassets%2Fimg%2F2022%2F09%2F30%2Fap22273506565733_custom-759fc20d1465ad2e3d246016211fc095953714be.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="213" src="https://npr.brightspotcdn.com/dims4/default/492553a/2147483647/strip/true/crop/6000x3996+0+0/resize/880x586!/quality/90/?url=https%3A%2F%2Fmedia.npr.org%2Fassets%2Fimg%2F2022%2F09%2F30%2Fap22273506565733_custom-759fc20d1465ad2e3d246016211fc095953714be.jpg" width="320" /></a></div>Αξιότιμοι πολίτες της Ρωσίας, πολίτες των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ, κάτοικοι των περιοχών Ζαπορόζιε και Χερσώνας, βουλευτές της Κρατικής Δούμας, γερουσιαστές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, <br /><br />Όπως γνωρίζετε, στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ και στις περιφέρειες Ζαπορόζιε και Χερσώνας διεξήχθησαν δημοψηφίσματα. Τα ψηφοδέλτια έχουν καταμετρηθεί και τα αποτελέσματα είναι γνωστά. <b>Ο λαός έκανε την επιλογή του, μια ξεκάθαρη επιλογή. </b><br /><br />Σήμερα θα υπογράψουμε τα Σύμφωνα για την προσχώρηση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ, της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ, της Περιφέρειας Ζαπορόζιε και της Περιφέρειας της Χερσώνας στη Ρωσική Ομοσπονδία. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Ομοσπονδιακή Συνέλευση θα υποστηρίξει τους συνταγματικούς νόμους για την προσχώρηση στη Ρωσία και τη δημιουργία τεσσάρων νέων περιφερειών, τεσσάρων νέων συνιστωσών οντοτήτων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, διότι αυτή είναι η βούληση εκατομμυρίων ανθρώπων. <br /><br />Και αυτό αναμφίβολα είναι δικαίωμά τους,<b> ένα εγγενές δικαίωμα, το οποίο κατοχυρώνεται στο άρθρο 1 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, όπου αναφέρεται ευθέως η αρχή των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών. </b><br /><br />Επαναλαμβάνω, είναι ένα εγγενές δικαίωμα των ανθρώπων. Βασίζεται στην ιστορική μας ενότητα, στο όνομα της οποίας οδηγούνταν στις νίκη γενιές προγόνων μας, εκείνων που έχτισαν και υπερασπίστηκαν τη Ρωσία για αιώνες με αφετηρία την αρχαία Γη των Ρως. <br /><br />Εδώ, στη Νοβορωσία, ο [Πιοτρ] Ρουμιάντσεφ, ο [Αλεξάντρ] Σουβόροφ και ο [Φιόντορ] Ουσακόφ έδωσαν τις μάχες τους, η Μεγάλη Αικατερίνη και ο [Γκριγκόρι] Ποτέμκιν ίδρυσαν νέες πόλεις. Οι παππούδες και οι προπάπποι μας πολέμησαν εδώ μέχρι τέλους κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. <br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF3wDb65pFLolWIsyf60OancnHOuqrMjMOhD0dvemCWIbsKB23HngL02oSfvZ_WEW7iW8cPCt2ilp5Wtk9fBB5vclqIfB9cD8v4_9e_5-JirooKI07lLblgvnoY1EXIPVAJJ9xBZREw-pg1cdVmKTYd0DTu_IwqUs6kf8UC0spveb-4Do9RTwGXOC-tw/s1417/Donbass%20soldiers.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1417" data-original-width="1000" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgF3wDb65pFLolWIsyf60OancnHOuqrMjMOhD0dvemCWIbsKB23HngL02oSfvZ_WEW7iW8cPCt2ilp5Wtk9fBB5vclqIfB9cD8v4_9e_5-JirooKI07lLblgvnoY1EXIPVAJJ9xBZREw-pg1cdVmKTYd0DTu_IwqUs6kf8UC0spveb-4Do9RTwGXOC-tw/s320/Donbass%20soldiers.jpg" width="226" /></a></div>Θα θυμόμαστε πάντα τους ήρωες της Ρωσικής Άνοιξης, εκείνους που αρνήθηκαν να δεχτούν το νεοναζιστικό πραξικόπημα στην Ουκρανία το 2014, όλους εκείνους που πέθαναν για το δικαίωμα να μιλούν τη μητρική τους γλώσσα, να διατηρούν τον πολιτισμό, τις παραδόσεις και τη θρησκεία τους και για το ίδιο το δικαίωμα να ζουν. Θυμόμαστε τους μαχητές του Ντονμπάς, τους μάρτυρες του «Khatyn» της Οδησσού, τα θύματα των απάνθρωπων τρομοκρατικών επιθέσεων, που πραγματοποίησε το καθεστώς του Κιέβου. <b>Μνημονεύουμε τους εθελοντές και τους πολιτοφύλακες, τους αμάχους, τα παιδιά, τις γυναίκες, τους ηλικιωμένους, τους Ρώσους, τους Ουκρανούς, τους ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων,</b> τον αληθινό λαϊκό ηγέτη του Ντονιέτσκ Αλεξάντρ Ζαχάρτσενκο, <b>τους διοικητές τμημάτων Αρσέν Πάβλοφ και Βλαντίμιρ Ζόγκα, την Όλγα Κοτσούρα και τον Αλεξέι Μοζγκοβόι, τον εισαγγελέα της Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ Σεργκέι Γκορένκο, τον αλεξιπτωτιστή Νουρμαγκομέντ Γκαντζιμαγκομέντοφ και όλους τους στρατιώτες και τους αξιωματικούς μας που έπεσαν όπως οι γενναίοι κατά τη διάρκεια της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Είναι ήρωες. </b><br /><br />Ήρωες της μεγάλης Ρωσίας. Σας παρακαλώ να τιμήσουμε τη μνήμη τους με ενός λεπτού σιγή.<br />[Ενός λεπτού σιγή]<br />Σας ευχαριστώ. <br /><br />Πίσω από την επιλογή εκατομμυρίων κατοίκων στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ, στις περιοχές Ζαπορόζιε και Χερσώνα, βρίσκεται το κοινό μας πεπρωμένο και η χιλιόχρονη ιστορία μας. Οι άνθρωποι μεταβίβαζαν αυτή την πνευματική σύνδεση στα παιδιά και τα εγγόνια τους. Παρ’ όλες τις δοκιμασίες που υπέστησαν, μετέφεραν την αγάπη για τη Ρωσία μέσα στα χρόνια. Και αυτό το συναίσθημα κανείς δεν μπορεί να το καταστρέψει μέσα τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο οι παλαιότερες γενιές, όσο και οι νέοι, <b>όσοι γεννήθηκαν μετά την τραγική κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ψήφισαν υπέρ της ενότητάς μας, υπέρ του κοινού μας μέλλοντος. </b><br /><br />Το 1991 στην Belovezhskaya Pushcha, οι εκπρόσωποι της τότε κομματικής ελίτ <b>πήραν την απόφαση να διαλύσουν τη Σοβιετική Ένωση, χωρίς να ρωτήσουν τους απλούς πολίτες</b> τι ήθελαν και οι άνθρωποι βρέθηκαν ξαφνικά αποκομμένοι από την πατρίδα τους. Αυτό διέλυσε και διαμέλισε την εθνική μας κοινότητα και προκάλεσε μια εθνική καταστροφή. Ακριβώς όπως κάποτε, μετά την επανάσταση του 1917, οριοθετήθηκαν παρασκηνιακά τα σύνορα των Σοβιετικών Δημοκρατιών, έτσι και<b> οι τελευταίοι ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης, σε αντίθεση με την άμεση έκφραση της βούλησης της πλειοψηφίας του λαού στο Δημοψήφισμα του 1991, κατέστρεψαν τη μεγάλη μας χώρα και απλώς έθεσαν τους λαούς της προ τετελεσμένου γεγονότος. <br /></b><br />Δεν αποκλείεται ότι δεν είχαν πλήρη συνείδηση του τι έκαναν και ποιες συνέπειες θα είχαν αναπόφευκτα οι πράξεις τους. Όμως αυτό δεν έχει πλέον σημασία.<span><a name='more'></a></span> Δεν υπάρχει πια Σοβιετική Ένωση, δεν μπορούμε να επαναφέρουμε το παρελθόν. Αλλά και στη Ρωσία σήμερα αυτό δεν χρειάζεται πλέον, δεν είναι αυτή η επιδίωξή μας. <b>Όμως δεν υπάρχει τίποτα ισχυρότερο από την αποφασιστικότητα εκατομμυρίων ανθρώπων, που, λόγω του πολιτισμού, της θρησκείας, των παραδόσεων και της γλώσσας τους, θεωρούν τον εαυτό τους μέρος της Ρωσίας, των οποίων οι πρόγονοι ζούσαν σε ένα ενιαίο κράτος για αιώνες. </b>Δεν υπάρχει τίποτα ισχυρότερο από την αποφασιστικότητά αυτών των ανθρώπων να επιστρέψουν στην πραγματική, ιστορική τους πατρίδα. <br /><br /><b>Για οκτώ ολόκληρα χρόνια, οι άνθρωποι στο Ντονμπάς υπέστησαν γενοκτονία, βομβαρδισμούς και αποκλεισμούς.</b> Στη Χερσώνα και τη Ζαπορόζιε, επιχείρησαν κατά τρόπο εγκληματικό να τους καλλιεργήσουν το μίσος για τη Ρωσία, για κάθε τι ρωσικό. Και τώρα, κατά τη διάρκεια πια των δημοψηφισμάτων, το καθεστώς του Κιέβου απείλησε με αντίποινα και θάνατο δασκάλους, γυναίκες που εργάζονταν στις εφορευτικές επιτροπές. Το Κίεβο απείλησε με διώξεις εκατομμύρια ανθρώπους που ήρθαν να εκφράσουν τη θέλησή τους. Όμως ο αλύγιστος λαός του Ντονμπάς, της Ζαπορόζιε και της Χερσώνας είπαν τη γνώμη τους. <br /><br /><b>Θέλω να με ακούσουν οι Αρχές του Κιέβου και τα πραγματικά τους αφεντικά στη Δύση,</b> ώστε όλοι να το θυμούνται αυτό: οι άνθρωποι που ζουν στο Λουγκάνσκ και το Ντονιέτσκ, στη Χερσώνα και τη Ζαπορόζιε έχουν γίνει πολίτες μας για πάντα. <br /><br />Καλούμε το καθεστώς του Κιέβου να σταματήσει αμέσως τα πυρά και όλες τις εχθροπραξίες. Να τερματίσει τον πόλεμο που εξαπέλυσε ήδη από το 2014 και να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Είμαστε έτοιμοι για αυτό, όπως έχουμε πει επανειλημμένως. Αλλά η επιλογή του λαού στο Ντονιέτσκ, το Λουγκάνσκ, τη Ζαπορόζιε και τη Χερσώνα δεν θα συζητηθεί. Η απόφαση έχει ληφθεί και η Ρωσία δεν θα την προδώσει. <br /><br /><b>Οι σημερινές Αρχές του Κιέβου πρέπει να σεβαστούν αυτή την ελεύθερη έκφραση της βούλησης του λαού, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την ειρήνη. </b><br /><br />Θα υπερασπιστούμε τη γη μας με όλες τις δυνάμεις και τα μέσα που διαθέτουμε και θα κάνουμε το παν ώστε να κατοχυρώσουμε την ασφαλή διαβίωση των ανθρώπων μας. Αυτή είναι η μεγάλη απελευθερωτική αποστολή του λαού μας. <br /><br />Θα ανοικοδομήσουμε οπωσδήποτε τις κατεστραμμένες πόλεις και κωμοπόλεις, τις κατοικίες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα θέατρα και τα μουσεία. Θα αποκαταστήσουμε και θα αναπτύξουμε τις βιομηχανικές επιχειρήσεις, τα εργοστάσια, τις υποδομές, καθώς και τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης, συνταξιοδότησης, υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης. <br /><br />Θα εργαστούμε οπωσδήποτε για τη βελτίωση του επιπέδου ασφάλειας. Μαζί θα διασφαλίσουμε ότι οι πολίτες στις νέες περιφέρειες θα μπορούν να αισθάνονται την υποστήριξη όλου του λαού της Ρωσίας, ολόκληρης της χώρας, όλων των Δημοκρατιών, των εδαφών και περιφερειών της αχανούς πατρίδας μας. <br /><br />Αξιότιμοι φίλοι, συνάδελφοι, <br /><br />Σήμερα θα ήθελα να απευθυνθώ στους στρατιώτες και τους αξιωματικούς μας που λαμβάνουν μέρος στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση, στους μαχητές του Ντονμπάς και της Νοβορωσίας, σε όσους μετά το διάταγμα για την μερική επιστράτευση ενισχύουν τις Ένοπλες Δυνάμεις, εκπληρώνοντας το πατριωτικό τους καθήκον, σε όσους εθελοντικά, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της καρδιάς τους, προσέρχονται στα στρατολογικά γραφεία. Θα ήθελα να απευθυνθώ και στους γονείς, τις συζύγους και τα παιδιά τους, να τους πω για ποιο λόγο αγωνίζεται ο λαός μας, <b>τι είδους εχθρό αντιμετωπίζουμε και ποιος ωθεί τον κόσμο σε νέους πολέμους και κρίσεις και αντλεί αιματοβαμμένα κέρδη από αυτή την τραγωδία. </b><br /><br />Οι συμπατριώτες μας, οι αδελφοί και οι αδελφές μας στην Ουκρανία, που είναι εγγενές τμήμα του ενωμένου λαού μας, <b>έχουν δει με τα ίδια τους τα μάτια τι έχει ετοιμάσει η άρχουσα τάξη της λεγόμενης Δύσης για την ανθρωπότητα στο σύνολό της. </b>Εδώ ουσιαστικά έριξαν τις μάσκες τους κι έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο. <br /><br /><b>Όταν η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε, η Δύση αποφάσισε ότι ο κόσμος και όλοι μας θα έπρεπε να συμβιβαστούμε για πάντα με τις επιταγές της. </b>Τότε, το 1991, η Δύση πίστευε ότι η Ρωσία δεν θα συνερχόταν ποτέ μετά από τέτοιου είδους συγκλονισμό και στη συνέχεια θα διαλυόταν μόνη της. Αυτό και συνέβη σχεδόν, θυμόμαστε τη φρικτή δεκαετία του 1990, της πείνας, του κρύου και της απελπισίας. Η Ρωσία όμως έμεινε όρθια, αναγεννήθηκε, έγινε πιο δυνατή και κατέλαβε ξανά τη θέση που της αξίζει στον κόσμο. <br /><br />Εν τω μεταξύ, η Δύση όλο αυτό το διάστημα αναζητούσε και συνεχίζει να αναζητά άλλη μια ευκαιρία για να μας χτυπήσει, να αποδυναμώσει και να διαλύσει τη Ρωσία, κάτι που πάντα ονειρευόταν. <b>Να διαιρέσει το κράτος μας και να στρέψει τους λαούς μας τον ένα εναντίον του άλλου, να τους καταδικάσει στη φτώχεια και τον αφανισμό. </b>Δεν μπορούν καν να ησυχάσουν, γιατί υπάρχει μια τόσο μεγάλη, τεράστια χώρα στον κόσμο, με τα εδάφη της, τον φυσικό της πλούτο, τους πόρους και με έναν λαό, ο οποίος δεν μπορεί και ποτέ δεν πρόκειται να ζήσει υπό τις υποδείξεις ξένων. <br /><br />Η Δύση είναι έτοιμη να υπερβεί κάθε όριο για να διατηρήσει <b>το νεοαποικιακό σύστημα που της επιτρέπει να παρασιτεί, ουσιαστικά να λεηλατεί τον κόσμο,</b> χάρη στην εξουσία του δολαρίου και της τεχνολογικής επιβολής, να εισπράττει πραγματικό φόρο υποτέλειας από την ανθρωπότητα, να αποσπά την κύρια πηγή της ευημερίας, που δεν προέρχεται από την εργασία, την πρόσοδο που καταβάλλεται στον ηγεμόνα. Η διατήρηση αυτής της προσόδου είναι το κύριο, το πραγματικό και απολύτως ιδιοτελές κίνητρό τους. <b>Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο ανταποκρίνεται στα συμφέροντα τους η ολοκληρωτική απώλεια της κυριαρχίας των κρατών.</b> Έτσι εξηγείται η επιθετικότητά τους προς τα ανεξάρτητα κράτη, τις παραδοσιακές αξίες και τους αυθεντικούς πολιτισμούς, οι προσπάθειές τους να υπονομεύσουν τις διεθνείς ενοποιητικές διαδικασίες, τα νέα παγκόσμια νομίσματα και τα κέντρα τεχνολογικής ανάπτυξης, που δεν μπορούν να ελέγξουν. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για αυτούς ώστε όλες οι χώρες να παραδώσουν την κυριαρχία τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. <br /><br /><b>Σε ορισμένα κράτη οι άρχουσες ελίτ συμφωνούν οικειοθελώς να το κάνουν αυτό, συμφωνούν εθελουσίως να γίνουν υποτελείς. Άλλοι εξαγοράζονται ή εκφοβίζονται. Και αν αυτό δεν λειτουργήσει, καταστρέφουν ολόκληρα κράτη, </b>αφήνοντας πίσω τους ανθρωπιστικές καταστροφές, συμφορές, ερείπια, εκατομμύρια κατεστραμμένες και κατακρεουργημένες ανθρώπινες τύχες, θύλακες τρομοκρατών, ζώνες κοινωνικής καταστροφής,<b> προτεκτοράτα, αποικίες και ημιαποικίες.</b> Τους είναι αδιάφορο, αρκεί να εισπράττουν το δικό τους κέρδος. <br /><br />Θέλω να υπογραμμίσω και πάλι ότι η αδηφαγία τους και η πρόθεσή τους να διατηρήσουν την απεριόριστη κυριαρχία τους είναι οι πραγματικές αιτίες αυτού του υβριδικού πολέμου που διεξάγει η «συλλογική Δύση» εναντίον της Ρωσίας. <b>Δεν θέλουν να είμαστε ελεύθεροι, θέλουν να μας έχουν αποικία. Δεν επιθυμούν ισότιμη συνεργασία, αλλά τη ληστεία. Δεν θέλουν να μας δουν μια ελεύθερη κοινωνία, αλλά έναν όχλο άψυχων σκλάβων. </b><br /><br />Βλέπουν τη σκέψη και τη φιλοσοφία μας ως άμεση απειλή για τους ίδιους, γι’ αυτό και στοχοποιούν τους φιλοσόφους μας. Ο πολιτισμός και η τέχνη μας αποτελούν για αυτούς κίνδυνο, γι’ αυτό προσπαθούν να τα απαγορεύσουν. Η ανάπτυξη και η ευημερία μας αποτελούν επίσης απειλή για αυτούς, επειδή αυξάνεται ο ανταγωνισμός. Σ’ εκείνους δεν χρειάζεται καμία Ρωσία, όμως την χρειαζόμαστε εμείς! <br /><br />Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι <b>στο παρελθόν, οι φιλοδοξίες για παγκόσμια κυριαρχία έχουν επανειλημμένα καταρρεύσει μπροστά στο θάρρος και την αντοχή του λαού μας.</b> Η Ρωσία θα είναι πάντα Ρωσία. Θα υπερασπιστούμε και τώρα και τις αξίες μας και την πατρίδα μας. <br /><br /><b>Η Δύση υπολογίζει στην ατιμωρησία, στο ότι μπορεί να τη γλιτώσει ό,τι κι αν κάνει. Στην πραγματικότητα, αυτό συνέβαινε μέχρι πρόσφατα.</b> Οι συμφωνίες στρατηγικής ασφάλειας πετάχτηκαν στα σκουπίδια, οι συμφωνίες που επιτεύχθηκαν στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο ανακηρύσσονται παραμύθια, οι στέρεες υποσχέσεις να μην επεκταθεί το ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά, μόλις οι πρώην ηγέτες μας τις πίστεψαν, αποδείχθηκαν βρώμικη εξαπάτηση, οι συμφωνίες για την αντιπυραυλική άμυνα και τους πυραύλους μεσαίου και μικρού βεληνεκούς ακυρώθηκαν μονομερώς με επινοημένες προφάσεις. <br /><br />Και το μόνο που ακούμε από όλες τις πλευρές είναι ότι η Δύση υπερασπίζεται μια τάξη βασισμένη σε κανόνες. Από πού προέκυψαν αυτοί; Ποιος τους είδε τέλος πάντων αυτούς τους κανόνες; Ποιος τους συμφώνησε; Ακούστε, αυτά είναι απλώς ανοησίες, πλήρης εξαπάτηση, διπλά ή και τριπλά μέτρα και σταθμά! <b>Απευθύνονται απλώς σε ηλίθιους. <br /></b><br />Η Ρωσία είναι μια μεγάλη χιλιετής δύναμη, μια χώρα-πολιτισμός και δεν πρόκειται να ζήσει με τέτοιους νόθους και πλαστούς κανόνες. <br /><br /><b>Η λεγόμενη Δύση ήταν αυτή που καταπάτησε την αρχή του απαραβίαστου των συνόρων</b> και τώρα αποφασίζει, κατά την κρίση της, ποιος έχει δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και ποιος όχι, ποιος δεν την αξίζει. Για ποιο λόγο αποφασίζουν έτσι ή ποιος τους έδωσε αυτό το δικαίωμα, είναι ακατανόητο. Μόνοι τους το έδωσαν στον εαυτό τους. <br /><br />Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επιλογή των ανθρώπων στην Κριμαία, τη Σεβαστούπολη, το Ντονιέτσκ, το Λουγκάνσκ, τη Ζαπορόζιε και τη Χερσώνα τους εξοργίζει τόσο πολύ. Αυτή η Δύση δεν έχει κανένα ηθικό δικαίωμα να κάνει αξιολογήσεις, ούτε καν να προφέρει λέξη για την ελευθερία της δημοκρατίας. Δεν έχει και δεν είχε ποτέ! <br /><br /><b>Οι δυτικές ελίτ δεν αρνούνται μόνο την εθνική κυριαρχία και το διεθνές δίκαιο. Η ηγεμονία τους έχει έντονα χαρακτηριστικά ολοκληρωτισμού, δεσποτισμού και απαρτχάιντ. </b>Διαχωρίζουν θρασύτατα τον κόσμο σε υποτελείς τους, τις λεγόμενες πολιτισμένες χώρες, και σε όλους τους υπόλοιπους, οι οποίοι, σύμφωνα με τα σχέδια των σημερινών δυτικών ρατσιστών πρέπει να προστεθούν στον κατάλογο των βαρβάρων και των αγρίων. Ψεύτικες ταμπέλες όπως «χώρα-ταραξίας» ή «αυταρχικό καθεστώς» είναι ήδη έτοιμες και χρησιμοποιούνται για να στιγματίσουν ολόκληρους λαούς και κράτη, κάτι που δεν είναι καθόλου καινούριο. Δεν υπάρχει τίποτα καινούριο σε αυτό: κατά βάθος,<b> οι δυτικές ελίτ έχουν παραμείνει ίδιες, αποικιοκρατικές. Κάνουν διακρίσεις και χωρίζουν τους λαούς σε πρώτης κατηγορίας και τους υπόλοιπους. </b><br /><br />Ποτέ δεν αποδεχθήκαμε και δεν θα αποδεχθούμε έναν τέτοιου είδους πολιτικό εθνικισμό και ρατσισμό. Τι άλλο, αν όχι ρατσισμός, είναι η ρωσοφοβία, που διαδίδεται τώρα σε όλο τον κόσμο; Τι άλλο, αν όχι ρατσισμός, είναι η δογματική πεποίθηση της Δύσης ότι ο πολιτισμός και η νεοφιλελεύθερη κουλτούρα της είναι ένα αδιαμφισβήτητο μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσει όλος ο κόσμος; «Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας». Ακόμη και να το ακούς μοιάζει παράξενο όλο αυτό. <br /><br /><b>Οι δυτικές ελίτ μεταθέτουν ακόμη και τη μετάνοια για τα δικά τους ιστορικά εγκλήματα σε όλους τους άλλους,</b> απαιτώντας και από τους πολίτες των χωρών τους και από τους άλλους λαούς να ομολογήσουν πράγματα, με τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση, όπως για παράδειγμα για την περίοδο των αποικιοκρατικών κατακτήσεων. <br /><br />Αξίζει να υπενθυμίσουμε <b>στη Δύση ότι ξεκίνησε την αποικιοκρατική της πολιτική ήδη από τον Μεσαίωνα, </b>ενώ ακολούθησε το παγκόσμιο δουλεμπόριο, η γενοκτονία των ινδιάνικων φυλών στην Αμερική, η λεηλασία της Ινδίας και της Αφρικής, οι πόλεμοι της Αγγλίας και της Γαλλίας κατά της Κίνας, ώστε να αναγκαστεί να ανοίξει τα λιμάνια της στο εμπόριο του οπίου. Αυτό που έκαναν ήταν να εθίζουν ολόκληρους λαούς στα ναρκωτικά και σκόπιμα εξόντωναν ολόκληρες εθνοτικές ομάδες για να τους αρπάξουν τη γη και τους πόρους, διοργάνωναν κυνήγι κανονικών ανθρώπων, όπως για τα άγρια ζώα. Αυτά έρχονται σε αντίθεση με την ίδια την ανθρώπινη φύση, την αλήθεια, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη. <br /><br />Ενώ <b>εμείς είμαστε υπερήφανοι γιατί τον 20ό αιώνα ήταν η χώρα μας, που ηγήθηκε του αντιαποικιακού κινήματος, το οποίο άνοιξε ευκαιρίες για πολλούς λαούς σε όλο τον κόσμο να αναπτυχθούν, να μειώσουν τη φτώχεια και την ανισότητα και να νικήσουν την πείνα και τις ασθένειες. </b><br /><br />Να τονίσω ότι ένας από τους λόγους της μακραίωνης ρωσοφοβίας, της απροκάλυπτης εχθρότητας αυτών των δυτικών ελίτ προς τη Ρωσία έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι δεν τους επιτρέψαμε να μας ληστέψουν κατά την περίοδο των αποικιακών κατακτήσεων και αναγκάσαμε τους Ευρωπαίους να συναλλάσσονται μαζί μας με αμοιβαία επωφελείς όρους. <b>Αυτό καταφέραμε να το πετύχουμε δημιουργώντας ένα ισχυρό συγκεντρωτικό κράτος στη Ρωσία,</b> το οποίο αναπτύχθηκε και ισχυροποιήθηκε με βάση τις μεγάλες ηθικές αξίες της ορθοδοξίας, του ισλάμ, του ιουδαϊσμού και του βουδισμού, καθώς και του ρωσικού πολιτισμού και του ρωσικού λόγου, που ήταν ανοιχτοί σε όλους. <br /><br /><b>Ως γνωστόν υπήρξαν πολυάριθμα σχέδια εισβολής στη Ρωσία. </b>Τέτοιες απόπειρες έγιναν κατά τη διάρκεια της Περιόδου των Ταραχών στις αρχές του 17ου αιώνα και κατά την περίοδο των συγκλονισμών μετά την Επανάσταση του 1917. Όλες απέτυχαν. Η Δύση κατάφερε παρ’ όλ’ αυτά να φθάσει στον πλούτο της Ρωσίας μόνο στα τέλη του 20ού αιώνα, όταν το κράτος είχε καταστραφεί. Μας αποκαλούσαν τότε φίλους και εταίρους, <b>αλλά μας αντιμετώπιζαν στην πραγματικότητα ως αποικία, αντλούσαν από τη χώρα τρισεκατομμύρια δολάρια μέσω διαφόρων σχημάτων. Όλοι μας θυμόμαστε τα πάντα. Δεν έχουμε ξεχάσει τίποτα</b>. <br /><br />Αυτές τις ημέρες οι άνθρωποι στο Ντονιέτσκ και στο Λουγκάνσκ, στη Χερσώνα και στη Ζαπορόζιε εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την αποκατάσταση της ιστορικής μας ενότητας. Σας ευχαριστούμε! <br /><br />Οι δυτικές χώρες ισχυρίζονται εδώ και αιώνες ότι φέρνουν την ελευθερία και τη δημοκρατία στους άλλους λαούς. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Αντί να φέρνουν τη δημοκρατία, καταπιέζουν και εκμεταλλεύονται, αντί να δίνουν ελευθερία, υποδουλώνουν και καταπιέζουν. <b>Όλη η μονοπολική διεθνής τάξη είναι εγγενώς αντιδημοκρατική και ανελεύθερη, είναι ψευδής και πλήρως υποκριτική. </b><br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει χρησιμοποιήσει δύο φορές πυρηνικά όπλα, καταστρέφοντας τις πόλεις της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι στην Ιαπωνία. <u><b>Παρεμπιπτόντως δημιούργησαν προηγούμενο. </b></u><br /><br />Θυμηθείτε ότι κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Άγγλους μετέτρεψαν σε ερείπια τη Δρέσδη, το Αμβούργο, την Κολωνία και πολλές άλλες γερμανικές πόλεις, χωρίς την παραμικρή στρατιωτική αναγκαιότητα. Έγινε επιδεικτικά και, για να το επαναλάβουμε, χωρίς καμία στρατιωτική αναγκαιότητα. Είχαν μόνο έναν στόχο, όπως και με τους πυρηνικούς βομβαρδισμούς στην Ιαπωνία: να εκφοβίσουν και τη χώρα μας και ολόκληρο τον κόσμο. <br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες άφησαν ένα εφιαλτικό σημάδι στη μνήμη των λαών της Κορέας και του Βιετνάμ με τους βάρβαρους ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς, τη χρήση ναπάλμ και χημικών όπλων. <br /><br /><b>Ουσιαστικά έως και σήμερα έχουν υπό κατοχή τη Γερμανία, την Ιαπωνία, τη Δημοκρατία της Κορέας και άλλες χώρες, τις οποίες κυνικά αποκαλούν ισότιμους συμμάχους. </b>Ακούστε, είναι ενδιαφέρον, τι είδους συμμαχία είναι αυτή; Όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι οι ηγέτες αυτών των χωρών κατασκοπεύονται και ότι τοποθετούνται μηχανισμοί παρακολούθησης των «πρώτων πολιτών» αυτών των κρατών όχι μόνο στα γραφεία, αλλά και στα σπίτια τους. <b>Είναι αληθινή ντροπή. Ντροπή και για αυτούς που το κάνουν αυτό, και για εκείνους που, σαν σκλάβοι, καταπίνουν σιωπηλά και καρτερικά αυτή την αλαζονική συμπεριφορά. </b><br /><br />Αποκαλούν τις διαταγές και τις αγενείς, προσβλητικές απειλητικές κραυγές προς τους υποτελείς τους ευρωατλαντική αλληλεγγύη, τη δημιουργία βιολογικών όπλων και τα πειράματα σε ανθρώπους ως πειραματόζωα, μεταξύ άλλων και στην Ουκρανία, ευγενή ιατρική έρευνα. <br /><br /><b>Είναι οι καταστροφικές τους πολιτικές, οι πόλεμοι και η λεηλασία, που έχουν προκαλέσει τη σημερινή κολοσσιαία έξαρση των μεταναστευτικών κυμάτων.</b> Εκατομμύρια άνθρωποι υπομένουν κακουχίες και ταπεινώσεις ή πεθαίνουν κατά χιλιάδες προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη. <br /><br /><b>Τώρα μεταφέρουν σιτηρά από την Ουκρανία. </b>Πού τα πηγαίνουν με το πρόσχημα της «διασφάλισης της επισιτιστικής ασφάλειας των φτωχότερων χωρών του κόσμου; Πού τα μεταφέρουν; <b>Όλα πηγαίνουν στις ίδιες τις ευρωπαϊκές χώρες. Μόνο το πέντε τοις εκατό παραδόθηκε στις φτωχότερες χώρες.</b> Περισσότερη εξαπάτηση και γυμνή απάτη και πάλι. <br /><br />Στην πραγματικότητα,<b> η αμερικανική ελίτ χρησιμοποιεί την τραγωδία αυτών των ανθρώπων για να αποδυναμώσει τους αντιπάλους της, για να καταστρέψει τα εθνικά κράτη. </b>Αυτό ισχύει και για την Ευρώπη και για την ιδιοσυστασία της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και άλλων χωρών με ιστορία αιώνων. <br /><br />Η Ουάσιγκτον απαιτεί όλο και περισσότερες κυρώσεις κατά της Ρωσίας και η πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτικών συμμορφώνεται πειθήνια. <b>Αντιλαμβάνονται σαφώς ότι πιέζοντας την Ε.Ε. να εγκαταλείψει εντελώς τις ρωσικές ενεργειακές πηγές και άλλους πόρους, οι ΗΠΑ ωθούν ουσιαστικά την Ευρώπη προς την αποβιομηχάνιση, σε μια προσπάθεια να βάλουν χέρι σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή αγορά.</b> Αυτές οι ευρωπαϊκές ελίτ καταλαβαίνουν τα πάντα, τα καταλαβαίνουν, αλλά προτιμούν να εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα. <b>Αυτό δεν είναι πλέον δουλοπρέπεια, αλλά ευθεία προδοσία των ίδιων των λαών τους.</b> Ο Θεός μαζί τους, είναι δικό τους πρόβλημα. <br /><br /><b>Για τους Αγγλοσάξονες όμως ήδη δεν φθάνουν οι κυρώσεις, πέρασαν και στις δολιοφθορές. </b>Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι γεγονός: οργανώνοντας εκρήξεις στους διεθνείς αγωγούς φυσικού αερίου Nord Stream που διασχίζουν τον πυθμένα της Βαλτικής Θάλασσας, έχουν ουσιαστικά ξεκινήσει την καταστροφή της κοινής ενεργειακής υποδομής της Ευρώπης. Είναι ξεκάθαρο σε όλους ποιος έχει συμφέρον. Αυτοί που επωφελούνται, αυτοί φυσικά και το έκαναν. <br /><br /><b>Η επιβολή των ΗΠΑ βασίζεται στην ωμή βία, στο δίκαιο της πυγμής.</b> Κάποτε έχει όμορφο περιτύλιγμα, άλλοτε δεν έχει καθόλου περιτύλιγμα, αλλά η ουσία είναι η ίδια –το δίκαιο της πυγμής. Ως εκ τούτου η ανάπτυξη και η διατήρηση εκατοντάδων στρατιωτικών βάσεων σε όλες τις γωνιές του κόσμου, η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και οι προσπάθειες να συναρμολογηθούν όλο και νέες στρατιωτικές συμμαχίες, όπως η AUKUS και οι παρόμοιες. Βρίσκεται σε εξέλιξη δραστήρια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια στρατιωτικοπολιτική αλυσίδα Ουάσιγκτον-Σεούλ-Τόκιο. Όλα τα κράτη που διαθέτουν ή επιδιώκουν να αποκτήσουν αληθινή στρατηγική κυριαρχία και είναι ικανά να αμφισβητήσουν τη δυτική ηγεμονία, αυτομάτως κηρύσσονται εχθροί. <br /><br />Αυτές είναι οι αρχές που διέπουν τα στρατιωτικά δόγματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που απαιτούν ούτε λίγο ούτε πολύ ολοκληρωτική κυριαρχία. Οι δυτικές ελίτ παρουσιάζουν τα νεοαποικιοκρατικά τους σχέδια με την ίδια υποκρισία, επικαλούμενες μάλιστα ειρηνικές προθέσεις, μιλώντας για κάποιου είδους ανάσχεση. Αυτή η αποφθεγματική λέξη μεταναστεύει από τη μια στρατηγική στην άλλη, αλλά στην πραγματικότητα σημαίνει μόνο ένα πράγμα: <b>την υπονόμευση κάθε κυρίαρχου κέντρου ανάπτυξης. </b><br /><br />Έχουμε ήδη ακούσει για την ανάσχεση της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν. Πιστεύω ότι επόμενες στη σειρά είναι άλλες χώρες της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, καθώς και σημερινοί εταίροι και σύμμαχοι των ΗΠΑ. Εξάλλου, γνωρίζουμε ότι όταν για κάτι δυσαρεστηθούν, εισάγουν κυρώσεις και κατά συμμάχων τους –πότε κατά της τάδε ή της δείνα τράπεζας ή εταιρείας. <b>Αυτή είναι η πρακτική τους και θα την επεκτείνουν. </b>Έχουν τα πάντα στο στόχαστρό τους, συμπεριλαμβανομένων των εγγύτερων γειτόνων μας, των χωρών της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών. <br /><br /><b>Ταυτόχρονα, η Δύση σαφώς και από καιρό παρουσιάζει το επιθυμητό ως πραγματικό.</b> Ξεκινώντας τον αιφνιδιαστικό πόλεμο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, για παράδειγμα, πίστευαν ότι θα μπορέσουν για άλλη μια φορά να παρατάξουν ολόκληρο τον κόσμο υπό τις διαταγές τους. Όπως αποδείχθηκε, ωστόσο, μια τέτοια λαμπρή προοπτική κάθε άλλο παρά ενθουσιάζει τους πάντες, εκτός από τους τελειωμένους πολιτικούς μαζοχιστές και τους θαυμαστές άλλων μη παραδοσιακών μορφών διεθνών σχέσεων. Τα περισσότερα κράτη αρνούνται να υπακούσουν και αντ’ αυτού επιλέγουν τον λογικό δρόμο της συνεργασίας με τη Ρωσία. <br /><br />Η Δύση σαφώς δεν περίμενε τέτοια ανυπακοή. Απλώς συνήθισαν να ενεργούν σύμφωνα με το υπόδειγμα, να αρπάζουν ό,τι θέλουν, με εκβιασμούς, δωροδοκίες, εκφοβισμούς, και <b>πείθουν τον εαυτό τους ότι αυτές οι μέθοδοι θα λειτουργούν για πάντα, σαν να έχουν δηλαδή «παγώσει» και απολιθωθεί στο παρελθόν. </b><br /><br />Αυτού του είδους η αυτοπεποίθηση είναι άμεσο προϊόν όχι μόνο της περιβόητης έννοιας του εξαιρετισμού (αν και δεν παύει ποτέ αυτή να εκπλήσσει), αλλά και της πραγματικής «δίψας για πληροφορίες» στη Δύση. <b>Έπνιξαν την αλήθεια σε έναν ωκεανό από μύθους, ψευδαισθήσεις και ψευδείς ειδήσεις, χρησιμοποιώντας εξαιρετικά επιθετική προπαγάνδα και ψεύδονται ασύστολα σαν τον Γκέμπελς.</b> Όσο πιο απίστευτο είναι το ψέμα, τόσο πιο γρήγορα οι άνθρωποι θα το πιστέψουν – έτσι λειτουργούν, σύμφωνα με αυτή την αρχή. <br /><br /><b>Όμως οι άνθρωποι δεν μπορούν να τραφούν με τυπωμένα δολάρια και ευρώ.</b> Δεν μπορείς να τους ταΐσεις με αυτά τα χαρτάκια και η εικονική, διογκωμένη κεφαλαιοποίηση των δυτικών εταιρειών κοινωνικής δικτύωσης είναι αδύνατο να θερμάνει τα σπίτια τους. Όλα όσα λέω είναι σημαντικά, αλλά δεν είναι λιγότερο σημαντικό και αυτό, που μόλις είπα: <u><b>δεν μπορείς να ταΐσεις κανέναν με χαρτάκια – χρειάζεσαι τρόφιμα και με αυτές τις διογκωμένες κεφαλαιοποιήσεις επίσης κανέναν δεν μπορείς να θερμάνεις, χρειάζονται ενεργειακοί πόροι. </b></u><br /><br />Για αυτό οι πολιτικοί στην ίδια την Ευρώπη χρειάζεται να πείσουν τους συμπολίτες τους να τρώνε λιγότερο, να πλένονται αραιότερα και να ντύνονται πιο ζεστά στο σπίτι. Και όσοι αρχίζουν να θέτουν δίκαια ερωτήματα όπως «γιατί αυτό είναι έτσι για του λόγου το αληθές;», αμέσως ανακηρύσσονται εχθροί, εξτρεμιστές και ριζοσπάστες. <b>Στρέφουν τα βέλη στη Ρωσία και λένε: αυτή είναι η πηγή όλων των προβλημάτων σας. Και πάλι λένε ψέματα. </b><br /><br />Θέλω να σημειώσω ιδιαίτερα το γεγονός ότι υπάρχει κάθε λόγος να πιστεύουμε πως οι δυτικές ελίτ δεν σκοπεύουν να αναζητήσουν εποικοδομητικούς τρόπους διεξόδου από την παγκόσμια επισιτιστική και ενεργειακή κρίση, για την οποία ευθύνονται οι ίδιες και μόνο αυτές, εξαιτίας της μακροχρόνιας πολιτικής τους, που χρονολογείται πολύ πριν από την ειδική στρατιωτική μας επιχείρηση στην Ουκρανία, στο Ντονμπάς. <b>Δεν έχουν καμία πρόθεση να λύσουν τα προβλήματα της αδικίας και της ανισότητας. Υπάρχει ο φόβος ότι είναι έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν άλλες, συνηθισμένες για τους ίδιους, συνταγές. </b><br /><br />Και εδώ αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η Δύση διασώθηκε από τις αντιπαραθέσεις των αρχών του 20ού αιώνα μέσω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τα κέρδη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο βοήθησαν τις Ηνωμένες Πολιτείες να ξεπεράσουν τελειωτικά τις συνέπειες της Μεγάλης Ύφεσης, να γίνουν η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και να επιβάλουν στον πλανήτη την εξουσία του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Και με την κρίση της δεκαετίας του 1980 (τα πράγματα οξύνθηκαν και πάλι τη δεκαετία του 1980) η Δύση βγήκε αλώβητη σε μεγάλο βαθμό μεταξύ άλλων και με την οικειοποίηση της κληρονομιάς και των πόρων της καταρρέουσας Σοβιετικής Ένωσης, που τελικά διαλύθηκε. Αυτό είναι γεγονός. <br /><br /><b>Τώρα, προκειμένου να απαλλαγούν από το τελευταίο πλέγμα αντιθέσεων, τους χρειάζεται να διαλύσουν πάση θυσία τη Ρωσία, καθώς και άλλα κράτη που επιλέγουν μια κυρίαρχη πορεία ανάπτυξης,</b> ώστε να μπορούν να λεηλατούν ακόμη περισσότερο τον πλούτο άλλων εθνών και να τον χρησιμοποιούν για να μπαλώσουν τις δικές τους τρύπες. Εάν αυτό δεν συμβεί, δεν αποκλείω ότι θα προσπαθήσουν να προκαλέσουν την κατάρρευση ολόκληρου του συστήματος και να τα ρίξουν όλα σε αυτό, ή, Θεός φυλάξοι, να αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν την παλιά συνταγή <i>«ο πόλεμος θα σβήσει τα πάντα». </i><br /><br />Η Ρωσία έχει επίγνωση της ευθύνης της απέναντι στη διεθνή κοινότητα και θα κάνει το παν ώστε να συνέλθουν τέτοιου είδους θερμοκέφαλοι. <br /><br /><b>Το σημερινό νεοαποικιακό μοντέλο είναι προφανώς καταδικασμένο σε τελική ανάλυση. Επαναλαμβάνω όμως ότι οι πραγματικοί αφέντες του θα μείνουν προσκολημμένοι σε αυτό μέχρι τέλους. </b>Απλώς δεν έχουν τίποτα να προτείνουν στον κόσμο εκτός από τη διατήρηση του ίδιου συστήματος λεηλασίας και παροχής προστασίας. <br /><br /><b>Δεν δίνουν δεκάρα για το φυσικό δικαίωμα δισεκατομμυρίων ανθρώπων, της πλειοψηφίας της ανθρωπότητας, στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη, το δικαίωμα να καθορίζουν οι ίδιοι το μέλλον τους.</b> Έχουν ήδη προχωρήσει στη ριζική άρνηση των ηθικών, θρησκευτικών και οικογενειακών αξιών. <br /><br />Ας απαντήσουμε σε μερικές πολύ απλές ερωτήσεις για τον εαυτό μας. Τώρα θα ήθελα να επιστρέψω σε αυτό που είπα και θέλω να απευθυνθώ σε όλους τους πολίτες της χώρας, όχι μόνο σ’ εκείνους τους συναδέλφους που βρίσκονται στην αίθουσα, αλλά σε όλους τους πολίτες της Ρωσίας: <b>Θέλουμε να έχουμε εδώ, στη χώρα μας, στη Ρωσία, «γονέα νούμερο ένα, γονέα νούμερο δύο και γονέα νούμερο τρία» (το έχουν χάσει εντελώς!) αντί για μητέρα και πατέρα; </b>Θέλουμε τα σχολεία μας να επιβάλλουν στα παιδιά μας, από τις πρώτες κιόλας τάξεις στο σχολείο, διαστροφές που οδηγούν στην υποβάθμιση και τον αφανισμό; Θέλουμε να τους «χώνουν» στο κεφάλι το ότι υπάρχουν και ορισμένα άλλα φύλα εκτός από τις γυναίκες και τους άνδρες και να τους προτείνουν χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου; Αυτό άραγε θέλουμε για τη χώρα μας και τα παιδιά μας; <b>Όλα αυτά είναι απαράδεκτα για εμάς. Εμείς έχουμε ένα διαφορετικό, δικό μας μέλλον. <br /></b><br />Επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι <b>η δικτατορία των δυτικών ελίτ στοχεύει όλες τις κοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων των λαών των δυτικών χωρών. Είναι μια πρόκληση για όλους. </b>Αυτή η πλήρης άρνηση του τι σημαίνει άνθρωπος, η ανατροπή της πίστης και των παραδοσιακών αξιών, η καταστολή της ελευθερίας αποκτά χαρακτηριστικά μιας «θρησκείας από την ανάποδη», ενός καθαρού σατανισμού. Αποκαλύπτοντας τους ψευδομεσσίες, ο Ιησούς Χριστός είπε στην επί του Όρους Ομιλία: <i>«Από τους καρπούς τους θα τους γνωρίσετε».</i> Αυτοί οι δηλητηριώδεις καρποί είναι ήδη εμφανείς στους ανθρώπους, και όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένων πολλών ανθρώπων στην ίδια τη Δύση. <br /><b><br />Ο κόσμος έχει εισέλθει σε μια περίοδο επαναστατικών μετασχηματισμών,</b> που έχουν θεμελιώδη χαρακτήρα. Νέα κέντρα ανάπτυξης αναδύονται. Εκπροσωπούν την πλειοψηφία (την πλειοψηφία!) της διεθνούς κοινότητας και είναι έτοιμα όχι μόνο να δηλώσουν τα συμφέροντά τους, αλλά και να τα προστατεύσουν. <b>Βλέπουν στην πολυπολικότητα μια ευκαιρία να ενισχύσουν την κυριαρχία τους, που σημαίνει να αποκτήσουν πραγματική ελευθερία, ιστορικές προοπτικές και το δικαίωμα στις δικές τους ανεξάρτητες, δημιουργικές και ξεχωριστές μορφές ανάπτυξης, σε μια αρμονική διαδικασία. </b><br /><br />Όπως έχω ήδη πει, έχουμε πολλούς ομοϊδεάτες μεταξύ άλλων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, και αισθανόμαστε και βλέπουμε την υποστήριξή τους. <b>Ένα ουσιαστικά απελευθερωτικό, αντιαποικιακό κίνημα κατά της μονοπολικής ηγεμονίας ήδη αναπτύσσεται εντός των πιο διαφορετικών χωρών και κοινωνιών. Η δύναμή του με τον καιρό μόνο θα αυξάνεται. Είναι αυτή ακριβώς η δύναμη που θα καθορίσει τη μελλοντική γεωπολιτική μας πραγματικότητα. </b><br /><br />Αγαπητοί φίλοι! <br /><br />Σήμερα αγωνιζόμαστε για μια δίκαιη και ελεύθερη πορεία, πρώτα απ’ όλα για εμάς τους ίδιους, για τη Ρωσία, <b>για να μείνουν για πάντα στο παρελθόν η δικτατορία και ο δεσποτισμός. </b>Είμαι πεπεισμένος ότι οι χώρες και οι λαοί κατανοούν ότι μια πολιτική που βασίζεται στην εξαιρετικότητα οποιουδήποτε, στην καταπίεση άλλων πολιτισμών και λαών είναι από τη φύση της εγκληματική, ότι πρέπει να γυρίσουμε αυτή την επαίσχυντη σελίδα. <u><b>Η κατάρρευση της δυτικής ηγεμονίας, η οποία έχει αρχίσει, είναι μη αναστρέψιμη. Και επαναλαμβάνω: δεν θα είναι το ίδιο όπως πριν. <br /></b></u><br />Το πεδίο της μάχης στο οποίο μας κάλεσε η μοίρα και η ιστορία είναι το πεδίο της μάχης για το λαό μας, για τη μεγάλη ιστορική Ρωσία. <br /><br />Για μια μεγάλη ιστορική Ρωσία, για τις μελλοντικές γενιές, για τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονά μας. Πρέπει να τα προστατεύσουμε από την υποδούλωση, από τα τερατώδη πειράματα, που επιδιώκουν να ακρωτηριάσουν τη συνείδηση και την ψυχή τους. <br /><br /><b>Σήμερα αγωνιζόμαστε για να μην περάσει ποτέ από το μυαλό κανενός ότι η Ρωσία, ο λαός μας, η γλώσσα μας, ο πολιτισμός μας, θα μπορούσαν να διαγραφούν από την ιστορία.</b> Σήμερα χρειαζόμαστε την ενοποίηση ολόκληρης της κοινωνίας και αυτή η ενοποίηση μπορεί να βασιστεί μόνο στην κυριαρχία, την ελευθερία, τη δημιουργία και τη δικαιοσύνη. Αξίες μας είναι η ανθρωπιά, το έλεος και η συμπόνια. <br /><br />Και θα ήθελα να κλείσω με τα λόγια του αληθινού πατριώτη Ιβάν Αλεξάντροβιτς Ίλιν: <i>«Αν θεωρώ τη Ρωσία πατρίδα μου, σημαίνει ότι αγαπώ, βλέπω και σκέφτομαι στα ρωσικά, τραγουδώ και μιλάω στα ρωσικά, ότι πιστεύω στις πνευματικές δυνάμεις του ρωσικού λαού. Το πνεύμα του είναι το δικό μου πνεύμα, το πεπρωμένο του είναι το δικό μου πεπρωμένο, ο πόνος του είναι η λύπη μου, η ακμή του είναι η χαρά μου». </i><br /><br />Πίσω από αυτές τις λέξεις κρύβεται μια μεγάλη πνευματική επιλογή, η οποία για περισσότερα από χίλια χρόνια ρωσικής κρατικής υπόστασης ακολουθήθηκε από πολλές γενιές προγόνων μας. Σήμερα κάνουμε αυτή την επιλογή εμείς, οι πολίτες των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ και οι κάτοικοι των περιοχών Ζαπορόζιε και Χερσώνας.<b> Έκαναν την επιλογή να είναι με τον λαό τους, να είναι με την πατρίδα τους, να ζήσουν τη μοίρα της και να νικήσουν μαζί της.</b> <br /><br />Μαζί μας είναι η αλήθεια! Πίσω μας είναι η Ρωσία!<p></p><p>______________ </p><p><i>Tο <a href="https://kosmodromio.gr/2022/10/01/h-plhrhs-omilia-poutin-gia-thn-enswmat/" target="_blank">«Κοσμοδρόμιο»</a> μετέφρασε και δημοσιεύει πλήρη την (όπως και αν το δει κανείς, ιστορική) <a href="https://kosmodromio.gr/2022/09/30/o-blantimir-poutin-anakoinwnei-thn/" target="_blank">ομιλία </a>την
οποία εκφώνησε χθες Παρασκευή ο Βλαντίμιρ Πούτιν στην τελετή για την
επικύρωση της ενσωμάτωσης στη Ρωσική Ομοσπονδία, μετά από δημοψηφίσματα,
τεσσάρων νέων «συνιστωσών οντοτήτων», άλλοτε ουκρανικών επαρχιών.</i>
</p><p><i>Κρίναμε σκόπιμη αυτή την δημοσίευση, διότι η εξαιρετικά
αποσπασματική ή και στρεβλή μεταφορά των λόγων του Ρώσου προέδρου στα
δυτικά μέσα ενημέρωσης δεν βοηθά το κοινό να διαμορφώσει άποψη για τις
πολιτικές, ιδεολογικές και ιστορικές παραμέτρους των επιλογών της
ρωσικής ηγεσίας σε τόσο κρίσιμους καιρούς.</i></p><p><i>___________</i></p><p><span style="font-size: x-small;"><b></b></span></p><blockquote><span style="font-size: x-small;"><b>*Οι υπογραμμίσεις με bold είναι προσθήκη του fadomduck2</b></span></blockquote> <br /><p></p></div>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-59205942960487799882022-09-28T09:25:00.002+03:002022-09-28T09:25:31.185+03:00Πώς να σταματήσει η άνοδος προς τον πόλεμο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://pbs.twimg.com/media/FLqNKmyXwAIMiHr.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="515" data-original-width="800" height="206" src="https://pbs.twimg.com/media/FLqNKmyXwAIMiHr.jpg" width="320" /></a></div>Κανένας πολιτικός ηγέτης δεν θέλει πόλεμο στην επικράτειά του. Όταν αυτοί λαμβάνουν χώρα, είναι συνήθως υπό την επίδραση του φόβου. Κάθε πλευρά φοβάται την άλλη, δικαίως ή αδίκως. Φυσικά, υπάρχουν πάντα μερικά στοιχεία που ωθούν στον κατακλυσμό, αλλά είναι φανατικά και εξαιρετικά μειοψηφικά. <br /><br />Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. <b>Η Ρωσία είναι πεπεισμένη, καλώς ή κακώς, ότι η Δύση θέλει να την καταστρέψει, ενώ η Δύση έχει επίσης πειστεί ότι η Ρωσία διεξάγει ιμπεριαλιστική εκστρατεία </b>και τελικά θα καταστρέψει τις ελευθερίες της. Στη σκιά, μια πολύ μικρή ομάδα, οι Στράουσιστές, εύχεται την σύγκρουση. <br /><br />Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι για αύριο. Αν όμως κανένας πολιτικός ηγέτης δεν αλλάξει ριζικά την εξωτερική του πολιτική, βαδίζουμε κατευθείαν στο άγνωστο και πρέπει να προετοιμαστούμε για το απόλυτο χάος. <br /><br />Για να διαλύσουμε τις παρεξηγήσεις, πρέπει να ακούσουμε τις αφηγήσεις και των δύο πλευρών. <br /><br /><b>Η Μόσχα θεωρεί ότι η ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς ήταν ένα ενορχηστρωμένο από τις ΗΠΑ πραξικόπημα.</b> Είναι το πρώτο σημείο απόκλισης καθώς η Ουάσιγκτον ερμηνεύει τα γεγονότα ως «επανάσταση», αυτή του «EuroMaidan» ή της «Αξιοπρέπειας». Οκτώ χρόνια αργότερα, <b>πολλές δυτικές μαρτυρίες πιστοποιούν την εμπλοκή του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, της CIA και της NED, της Πολωνίας, του Καναδά και τελικά του ΝΑΤΟ. </b><br /><br />Οι πληθυσμοί της Κριμαίας και του Ντονμπάς αρνήθηκαν να δεχτούν τη νέα εξουσία, η οποία περιελάμβανε πολλούς «ολοκληρωτικούς εθνικιστές», διαδόχους των ηττημένων του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου. <br /><br /><b>Η Κριμαία, η οποία είχε ήδη ψηφίσει με δημοψήφισμα να ενταχθεί στη μελλοντική ανεξάρτητη Ρωσία όταν διαλύθηκε η ΕΣΣΔ, ένα εξάμηνο πριν η υπόλοιπη Ουκρανική Σοβιετική Δημοκρατία κηρύξει την ανεξαρτησία της, ψήφισε ξανά σε δημοψήφισμα. </b>Για τέσσερα χρόνια, η Κριμαία διεκδικήθηκε τόσο από τη Ρωσία όσο και από την Ουκρανία. Η Μόσχα υποστηρίζει ότι <b>μεταξύ 1991 και 1995, ήταν εκείνη και όχι το Κίεβο που κατέβαλε τις συντάξεις και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων στην Κριμαία.</b> Στην πραγματικότητα, η Κριμαία ήταν πάντα ρωσική, ακόμη και αν την θεωρούσαν προσαρτημένη στην Ουκρανία. Ήταν τελικά ο Ρώσος πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν που, περνώντας μια πολύ σοβαρή οικονομική κρίση, αποφάσισε εγκαταλείποντας την Κριμαία στη φροντίδα του Κίεβου. Ωστόσο, <b>η Κριμαία ψήφισε στη συνέχεια ένα σύνταγμα που αναγνωρίζει την αυτονομία εντός της Ουκρανίας, το οποίο το Κίεβο δεν αποδέχθηκε ποτέ. </b>Το δεύτερο δημοψήφισμα, το 2014, διακήρυξε μαζικά την ανεξαρτησία.<span><a name='more'></a></span> Στη συνέχεια, το Κοινοβούλιο της Κριμαίας ζήτησε την προσάρτηση του κράτους του στη Ρωσική Ομοσπονδία, την οποία η τελευταία αποδέχθηκε. Για να ενισχύσει τη συνέχεια της επικράτειάς της, η Ρωσία έχτισε, χωρίς να συμβουλευτεί την Ουκρανία, μια γιγαντιαία γέφυρα που συνδέει τη μητρόπολή της με τη χερσόνησο της Κριμαίας επάνω από την Αζοφική Θάλασσα, ιδιωτικοποιώντας ουσιαστικά αυτή τη μικρή θάλασσα. <br /><br />Ωστόσο, <b>η Κριμαία φιλοξενεί το λιμάνι της Σεβαστούπολης, το οποίο είναι απαραίτητο για το ρωσικό ναυτικό. </b>Δεν αντιπροσώπευε τίποτα το 1990, αλλά έγινε ξανά αξιόλογη δύναμη το 2014. <br /><br />Οι Δυτικοί αναγνώρισαν το σοβιετικό δημοψήφισμα στην Ουκρανία το 1990, αλλά όχι το δημοψήφισμα του 2014. <b>Ωστόσο, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών ισχύει για τους κάτοικους της Κριμαίας. </b>Οι Δυτικοί υποστηρίζουν ότι πολλοί Ρώσοι στρατιώτες ήταν παρόντες επί τόπου χωρίς να φορέσουν τις στολές τους. Είναι αλήθεια, αλλά <b>τα αποτελέσματα των δύο δημοψηφισμάτων του 1990 και του 2014 ήταν παρόμοια. Δεν υπάρχουν περιθώρια υποψίας για απάτη. </b><br /><br />Για να επισημάνει ότι δεν αποδέχθηκε αυτή την «προσάρτηση», <b>η Δύση επέβαλε συλλογικά κυρώσεις κατά της Ρωσίας, χωρίς εξουσιοδότηση από το Συμβούλιο Ασφαλείας. <u>Αυτές οι κυρώσεις παραβιάζουν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, </u></b>ο οποίος παρέχει την αποκλειστικότητα αυτής της εξουσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας. <br /><br />Οι περιφέρειες του Ντονέτσκ και της Λουχάνκς απέρριψαν επίσης την κυβέρνηση που προέκυψε από το πραξικόπημα του 2014. <b>Διακήρυξαν την αυτονομία τους και παρουσιάστηκαν ως μαχητές της αντίστασης στους «Ναζί» στο Κίεβο.</b> Η εξίσωση των «ολοκληρωτικών εθνικιστών» με τους «Ναζί» είναι ιστορικά δικαιολογημένη, αλλά δεν επιτρέπει στους μη Ουκρανούς να καταλάβουν τι συμβαίνει. <br /><br /><b>Ο «ολοκληρωτικός εθνικισμός» δημιουργήθηκε στην Ουκρανία από τον Dmytro Dontsov στις αρχές του εικοστού αιώνα. </b>Αρχικά, ο Ντόντσοφ ήταν αριστερός φιλόσοφος, μόνο σταδιακά μετακόμισε στην άκρα δεξιά. Ήταν πληρωμένος πράκτορας του Δεύτερου Ράιχ κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, πριν συμμετάσχει στην ουκρανική κυβέρνηση του Symon Petlyura, ο οποίος προέκυψε με την ευκαιρία της Ρωσικής Επανάστασης του 1917. Συμμετείχε στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων και αποδέχθηκε τη Συνθήκη των Βερσαλλιών. Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, άσκησε διδασκαλία στην ουκρανική νεολαία και έγινε προπαγανδιστής του φασισμού, στη συνέχεια του ναζισμού. Έγινε βίαια αντισημιτικός, κηρύττοντας υπέρ της σφαγής των Εβραίων πολύ πριν αυτό το θέμα υποστηριχθεί από τις ναζιστικές αρχές, οι οποίες δεν μιλούσαν για απέλαση παρά μόνο μετά το 1942. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αρνήθηκε να ηγηθεί της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών (OUN), την οποία εμπιστεύτηκε στον μαθητή του Stepan Bandera, με τη βοήθεια του Yaroslav Stetsko. Σχεδόν όλα τα έγγραφα σχετικά με τη δραστηριότητά του στο κόρφο του ναζισμού καταστράφηκαν. Δεν είναι γνωστό τι έκανε κατά τη διάρκεια του πολέμου, εκτός από <b>την ενεργό συμμετοχή του στο Ινστιτούτο Reinhard Heydrich </b>μετά τη δολοφονία του τελευταίου. <b>Οι εφημερίδες αυτού του αντισημιτικού οργάνου του δίνουν εξέχουσα θέση.</b> Κατά την Απελευθέρωση,<b> κατέφυγε στον Καναδά, υπό την προστασία των αγγλοσαξονικών μυστικών υπηρεσιών, και στη συνέχεια στις Ηνωμένες Πολιτείες. </b>Στο τέλος της ζωής του, ήταν πάντα τόσο λοιμογόνος όσο ποτέ και είχε εξελιχθεί σε μια μορφή μυστικισμού των Βίκινγκς, κηρύττοντας την τελική αντιπαράθεση εναντίον των «Μοσχοβιτών». Σήμερα, τα βιβλία του, ειδικά<b> ο Εθνικισμός του, είναι μια υποχρεωτική ανάγνωση για τους πολιτοφύλακες, ειδικά εκείνους του Συντάγματος Αζόφ. </b>Οι Ουκρανοί «αναπόσπαστοι εθνικιστές» έσφαξαν τουλάχιστον 3 εκατομμύρια συμπολίτες τους κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. <br /><br />Η Ουάσιγκτον διαβάζει αυτή την ιστορία διαφορετικά. Για αυτήν, οι «αναπόσπαστοι εθνικιστές» έκαναν σίγουρα λάθη, αλλά αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους τόσο από τους Γερμανούς Ναζί όσο και από τους Ρώσους Μπολσεβίκους. Συνεπώς, η CIA ορθώς φιλοξένησε τον Ντμίτρο Ντονσόφ στις ΗΠΑ και προσέλαβε τον Στεπάν Μπαντέρα στο Radio Free Europe. Και ακόμη περισσότερο, για τη δημιουργία της Παγκόσμιας Αντικομμουνιστικής Λίγκας γύρω από τον Ουκρανό ναζί πρωθυπουργό Γιάροσλαβ Στέτσκο και τον ηγέτη της κινεζικής αντικομμουνιστικής αντιπολίτευσης Τσιάνγκ Κάι-σεκ. <b>Σήμερα, σύμφωνα με την Ουάσιγκτον, αυτά τα γεγονότα ανήκουν στο παρελθόν. </b><br /><br /><b>Το 2014, με τον πρόεδρο Πέτρο Ποροσένκο, η κυβέρνηση του Κιέβου διέκοψε κάθε βοήθεια προς τους «Μοσχοβίτες» του Ντονμπάς. </b>Σταμάτησε να πληρώνει τις συντάξεις των πολιτών τους και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων τους. <b>Απαγόρευσε τη ρωσική γλώσσα,</b> που μιλούσαν οι μισοί Ουκρανοί, και <b>εξαπέλυσε τιμωρητικές στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον αυτών των «υπανθρώπων», σκοτώνοντας 5.600 ανθρώπους και εκτοπίζοντας 1,5 εκατομμύριο άτομα σε 10 μήνες.</b> Μπροστά σε αυτές τις φρικαλεότητες, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ρωσία επέβαλαν τις συμφωνίες του Μινσκ. Το ζητούμενο ήταν να λογικευτεί η κυβέρνηση του Κιέβου και να προστατευθούν οι πληθυσμοί του Ντονμπάς. <br /><br />Σημειώνοντας ότι οι πρώτες συμφωνίες δεν είχαν εφαρμοστεί, <b>η Ρωσία πρότεινε το Μινσκ 2 να εγκριθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Πρόκειται για το ψήφισμα 2202, το οποίο εγκρίθηκε ομόφωνα. </b>Κατά τη διάρκεια των αιτιολογήσεων ψήφου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέπτυξαν την ανάγνωση τους για αυτή τη περίοδο. Για αυτούς, οι «μαχητές της αντίστασης» του Ντονμπάς δεν ήταν παρά μόνο «αυτονομιστές» που υποστηρίζονταν στρατιωτικά από τη Μόσχα. Ως εκ τούτου, διευκρίνισαν ότι η συμφωνία του Μινσκ 2 (12 Φεβρουαρίου 2015) δεν αντικατέστησε τις συμφωνίες του Μινσκ 1 (5 και 19 Σεπτεμβρίου 2014), αλλά προστέθηκε σε αυτές. Απαίτησαν από τη Ρωσία να αποσύρει τα στρατεύματα χωρίς στολές που είχε αναπτύξει στο Ντονμπάς. Η Γερμανία και η Γαλλία πρόσθεσαν μια κοινή δήλωση, την οποία συνυπέγραψε η Ρωσία, η οποία εγγυάται την «υποχρεωτική» εφαρμογή αυτής της δέσμης «δεσμεύσεων». <br /><br />Ωστόσο, λίγο αργότερα,<b> ο πρόεδρος Ποροσένκο δήλωσε ότι δεν είχε καμία πρόθεση να εφαρμόσει τίποτα και ξανάρχισε τις εχθροπραξίες· θέση που επανέλαβε η κυβέρνηση του προέδρου Ζελένσκι. </b>Στη διάρκεια των 7 ετών που ακολούθησαν το ψήφισμα 2202, 12.000 νέα θύματα σκοτώθηκαν, σύμφωνα με το Κίεβο, ή 20.000, σύμφωνα με τη Μόσχα. <br /><br /><b>Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Μόσχα δεν παρενέβη. </b>Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν όχι μόνο απέσυρε τα στρατεύματά του, αλλά απαγόρευσε σε έναν ολιγάρχη να στέλνει μισθοφόρους για να υποστηρίξουν τους πληθυσμούς του Ντονμπάς. Οι τελευταίοι βρέθηκαν εγκαταλειμμένοι από τους εγγυητές των συμφωνιών του Μινσκ και από τα άλλα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. <br /><br />Στον ρωσικό τρόπο πολιτικής λειτουργίας, περιμένει κανείς να είναι σε θέση να κάνει κάτι για να το ανακοινώσει. <b>Η Μόσχα λοιπόν δεν είπε τίποτα, αλλά προετοίμασε τη συνέχεια. </b>Υποφέροντας από τις κυρώσεις που είχε υποστεί μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, περίμενε από τη Δύση να την ενισχύσει όταν θα παρενέβαινε για να εφαρμόσει το ψήφισμα 2202. Επικοινώνησε συνεπώς με άλλα κράτη που υπόκεινται σε κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, για να παρακάμψει αυτές που την έπληξαν και να προετοιμαστεί να παρακάμψει άλλες. Όλοι όσοι επισκέπτονται τακτικά τη Ρωσία διαπίστωσαν ότι<b> η κυβέρνηση Πούτιν ανάπτυσσε μια τροφική αυτάρκεια, </b>συμπεριλαμβανομένου του κρέατος και του τυριού, τα οποία έλειπαν τότε από τη χώρα. Η Ρωσία προσέγγισε την Κίνα στον τραπεζικό τομέα, κίνηση την οποία παρερμηνεύσαμε ως πρωτοβουλία έναντι του δολαρίου. <b>Επρόκειτο στη πραγματικότητα για την προετοιμασία για έναν αποκλεισμό από το σύστημα SWIFT. </b><br /><br />Όταν ο πρόεδρος Πούτιν πήγε τον στρατό του στην Ουκρανία, <b>κατέστησε σαφές ότι δεν κηρύσσει «πόλεμο» για την προσάρτηση της Ουκρανίας, αλλά εφαρμόζει μια «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» βάσει του ψηφίσματος 2202 </b>και της «ευθύνης του να προστατεύσει» τον άμαχο πληθυσμό του Ντονμπάς. <br /><br />Όπως αναμενόταν, η Δύση απάντησε με οικονομικές κυρώσεις που διατάραξαν σοβαρά τη ρωσική οικονομία για δύο μήνες. Στη συνέχεια, τα πράγματα αντιστράφηκαν και αυτές οι κυρώσεις αποδείχθηκαν κερδοφόρες για τη Ρωσία, η οποία προετοιμαζόταν για αυτές εδώ και πολύ καιρό. <br /><br /><b>Στο έδαφος, η Δύση έστειλε πολλά όπλα, στη συνέχεια ανέπτυξε στρατιωτικούς συμβούλους και μερικές ειδικές δυνάμεις. </b>Ο ρωσικός στρατός, τρεις φορές μικρότερος από τον ουκρανικό στρατό, άρχισε να υποφέρει. Ως εκ τούτου, μόλις διέταξε μερική επιστράτευση για την αποστολή νέων στρατευμάτων χωρίς να χρειαστεί να απογυμνώσει το εθνικό αμυντικό του σύστημα. <br /><br /><b>Το ΝΑΤΟ, από την πλευρά του, ανέπτυξε έναν μηχανισμό για να κινητοποιήσει μια κεντρική ομάδα κρατών και μια διευρυμένη ομάδα των πιο απομακρυσμένων συμμάχων του. </b>Πρόκειται για την επικέντρωση της οικονομικής προσπάθειας στον μεγαλύτερο αριθμό εταίρων έως ότου εξαντληθεί η Ρωσία. <br /><br /><b>Η Μόσχα απάντησε ανακοινώνοντας ότι αν οι Δυτικοί έκαναν άλλο ένα βήμα, θα χρησιμοποιούσε τα νέα της όπλα. </b><br /><br />Οι ρωσικός και ο κινεζικός στρατοί κυριαρχούν στους υπερηχητικούς εκτοξευτές, τους οποίους στερούνται οι Δυτικοί. <b>Η Μόσχα και το Πεκίνο μπορούν να καταστρέψουν οποιονδήποτε στόχο, οπουδήποτε στον κόσμο, μέσα σε λίγα λεπτά. <u>Είναι αδύνατο να τους αποτρέψουμε και αυτή η ανισορροπία θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι το 2030,</u> </b>σύμφωνα με τους ίδιους τους Αμερικανούς στρατηγούς. Η Ρωσία έχει ήδη δηλώσει ότι θα πλήξει κατά προτεραιότητα το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο θεωρεί ως σκεπτόμενο εγκέφαλος των εχθρών της, και το Πεντάγωνο, το οποίο θεωρεί ως ένοπλο βραχίονα του.<b> Σε περίπτωση επίθεσης, οι ρωσικός και κινεζικός στρατοί θα καταστρέψουν πρώτα τους στρατηγικούς δορυφόρους επικοινωνιών των Ηνωμένων Πολιτειών (CS3). Οι τελευταίες θα έχαναν σε λίγες ώρες τη δυνατότητα καθοδήγησης πυρηνικών πυραύλων και συνεπώς αντιποίνων.</b> Ελάχιστη είναι η αμφιβολία για την έκβαση ενός τέτοιου πολέμου. <br /><br /><b>Όταν η Ρωσία μιλά για τη χρήση των πυρηνικών της όπλων για να επιτεθεί, δεν μιλά για στρατηγικές ατομικές βόμβες</b> όπως χρησιμοποίησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, αλλά για τακτικά όπλα για την καταστροφή μικρών προσδιορισμένων στόχων (Λευκός Οίκος ή Πεντάγωνο). Ως εκ τούτου, οι μεγαλόστομες δηλώσεις του προέδρου Μπάιντεν σχετικά με τον κίνδυνο που θα αποτελούσε για τον κόσμο είναι εξ υπαρχής άκυρες. <br /><br />Ωστόσο,<b> η εμπλοκή σε αυτή την αντιπαράθεση δεν είναι αδύνατη. </b>Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Στραουσιστές, μια πολύ μικρή ομάδα μη εκλεγμένων πολιτικών, είναι αποφασισμένοι να επιφέρουν την αποκάλυψη. Σύμφωνα με αυτούς, <b>οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα είναι πλέον σε θέση να ασκήσουν κυριαρχία σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά μπορούν ακόμα να το επιτύχουν πάνω στους συμμάχους τους.</b> Για αυτό, δεν πρέπει να διστάζουν να θυσιάσουν μέρος των δικών τους, εάν οι σύμμαχοί τους υποφέρουν ακόμη περισσότερο από ό, τι οι ίδιοι και εάν, με αυτόν τον τρόπο, παραμένουν οι πρώτοι (όχι οι καλύτεροι). <br /><br />Όπως σε όλες τις συγκρούσεις, οι άνθρωποι φοβούνται και ορισμένα άτομα τους ωθούν σε πόλεμο. <br /><br />Η Ρωσία μόλις οργάνωσε τέσσερα δημοψηφίσματα για την αυτοδιάθεση και την προσκόλληση, τόσο στις δύο Δημοκρατίες του Ντονμπάς όσο και σε δύο περιφέρειες της Νοβορωσίας. Η άποψη της G7, οι υπουργοί Εξωτερικών της οποίας συμμετείχαν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ήταν να καταγγείλει αμέσως άκυρα τα δημοψηφίσματα επειδή θα διεξαχθούν σε κατάσταση πολέμου, κάτι που αποτελεί αμφισβητήσιμη άποψη. Ως εκ τούτου, κατήγγειλαν παραβίαση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας και των αρχών του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. <b>Αυτά τα τελευταία σημεία είναι λάθος. <u>Εξ ορισμού, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών δεν αντιβαίνει στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του κράτους </u>από το οποίο μπορούν, εφόσον το επιθυμούν, να αποσχιστούν. </b>Εξάλλου, όλα τα μέλη της Ομάδας των 7 (εκτός από την Ιαπωνία) υπέγραψαν την Τελική Πράξη του Ελσίνκι με την οποία δεσμεύονται να υπερασπιστούν όλες αυτές τις αρχές ταυτόχρονα. <br /><br />Είναι ιδιαίτερα απεχθές να διαπιστώνουμε τον τρόπο με τον οποίο<b> η Ομάδα των 7 ερμηνεύει το δίκαιο προς όφελός της, και ιδιαίτερα το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των λαών.</b> Για παράδειγμα, η Γενική Συνέλευση των Ενωμένων Εθνών καταδίκασε την παράνομη κατοχή του Αρχιπελάγους Τσάγκος από το Ηνωμένο Βασίλειο. Διέταξε την επιστροφή του στον Μαυρίκιο έως τις 22 Οκτωβρίου 2019. Όχι μόνο αυτό δεν έχει γίνει, αλλά ένα από τα νησιά των Τσάγκος, το Ντιέγκο Γκαρσία, εξακολουθεί να μισθώνεται παράνομα στις Ηνωμένες Πολιτείες για να στεγάσει τη μεγαλύτερη στρατιωτική βάση στον Ινδικό Ωκεανό. Ή ακόμη, η Γαλλία μετέτρεψε παράνομα την αποικία της της Μαγιότ σε νομό το 2009. Διεξήγαγε δημοψήφισμα κατά παράβαση των ψηφισμάτων 3291, 3385 και 31/4 της Γενικής Συνέλευσης, τα οποία επιβεβαίωναν την ενότητα των Κομορών και απαγόρευαν τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων μόνο σε ένα ή το άλλο από τα μέρη των, το κράτος των Κομορών και τη γαλλική αποικία της Μαγιότ. Ακριβώς για να ξεφύγει από την αποαποικιοποίηση, η Γαλλία οργάνωσε αυτό το δημοψήφισμα με το δεδομένο ότι είχε δημιουργήσει μια ναυτική στρατιωτική βάση και ειδικά μια στρατιωτική βάση παρακολούθησης και πληροφοριών. <br /><br /><b>Από ρωσικής πλευράς, αυτά τα δημοψηφίσματα, εάν αναγνωριστούν διεθνώς, θα θέσουν τέλος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αν τα αρνείται, η Δύση θα παρατείνει τη σύγκρουση. </b>Πρόθεσή τους είναι να δουν την υπόλοιπη Νοβορωσία να πέφτει στα χέρια της Ρωσίας. Ωστόσο, εάν η Οδησσός γίνει και πάλι ρωσική, η Μόσχα θα πρέπει επίσης να αποδεχθεί την προσχώρηση της γειτονικής Υπερδνειστερίας στη Ρωσική Ομοσπονδία. Αλλά η Υπερδνειστερία δεν είναι ουκρανική, αλλά είναι μολδαβική, εξ ου και το σημερινό της όνομα της Μολδαβικής Δημοκρατίας του Δνείστερου. <br /><br />Η Ρωσία αρνείται να δεχτεί ένα μολδαβικό έδαφος που σίγουρα έχει ιστορικούς λόγους να αυτοανακηρυχθεί ανεξάρτητο. Αλλά δεν το έχει αποδεχθεί ούτε με τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία, οι οποίες έχουν επίσης ιστορικούς λόγους να αυτοανακηρυχθούν ανεξάρτητες, αλλά είναι γεωργιανές. <b>Ούτε η Μολδαβία ούτε η Γεωργία έχουν διαπράξει εγκλήματα συγκρίσιμα με εκείνα της σύγχρονης Ουκρανίας. </b><br /><br />Φτάνοντας στο τέλος αυτής της παρουσίασης, βλέπουμε ότι <u><b>οι ευθύνες μοιράζονται, αλλά όχι δίκαια. </b></u><b>Οι Δυτικοί έχουν αναγνωρίσει το πραξικόπημα του 2014· </b>προσπάθησαν να σταματήσουν τη σφαγή που ακολούθησε, αλλά τελικά άφησαν τους ακραίους εθνικιστές να τη συνεχίσουν· <b>εξόπλισαν την Ουκρανία αντί να την αναγκάσουν να συμμορφωθεί με τις συμφωνίες 1 και 2 του Μινσκ. </b>Η Ρωσία, από την πλευρά της, έχει κατασκευάσει χωρίς διαβούλευση μια γέφυρα που κλειδώνει την Αζοφική Θάλασσα. Η ειρήνη θα διατηρηθεί μόνο εάν και οι δύο πλευρές αναγνωρίσουν τα λάθη τους. <br /><br />Είμαστε ικανοί γι’ αυτό; <p></p><p></p><blockquote><a href="https://www.voltairenet.org/article218095.html" target="_blank">Του Τιερί Μεϊσάν </a></blockquote><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-79337599322694712172022-09-27T11:07:00.005+03:002022-09-27T11:25:39.139+03:00Guardian: «Στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ μας παρασύρουν σε πόλεμο με τη Ρωσία»! Ένα συγκλονιστικά προφητικό άρθρο<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia44jYERDthhMUEDJag9hb5b6i13iPrDlVjH5lx5wqHvUJIczhbkQ86E5I9RuwRyP6Sducy7CkHpoF3X7p6WmeECh83ApgwfwcYM67BrhWAa7fhXOaSEgtqdix7-zwP4ZfTvW5qachmWbOfdcoLuT5DcVxAHDGEEPQxWWXKGjgMmN0bhoF3MPjXq2eTg/s174/JohnsPhoto.png" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="159" data-original-width="174" height="159" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEia44jYERDthhMUEDJag9hb5b6i13iPrDlVjH5lx5wqHvUJIczhbkQ86E5I9RuwRyP6Sducy7CkHpoF3X7p6WmeECh83ApgwfwcYM67BrhWAa7fhXOaSEgtqdix7-zwP4ZfTvW5qachmWbOfdcoLuT5DcVxAHDGEEPQxWWXKGjgMmN0bhoF3MPjXq2eTg/s1600/JohnsPhoto.png" width="174" /></a></div>«Στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ μας παρασύρουν σε πόλεμο με τη Ρωσία», <a href="https://www.theguardian.com/commentisfree/2014/may/13/ukraine-us-war-russia-john-pilger" target="_blank">γράφει ο βρετανικός Guardian</a> και αναδημοσιεύει ένα<u><b> άρθρο που είχε δημοσιευθεί πριν από 8 χρόνια!</b></u> Το υπέγραφε ο<a href="http://johnpilger.com/" target="_blank"> John Pilger</a> και αποδείχτηκε προφητικό! <br /><br />Έγραφε πριν από 8 χρόνια όσα σήμερα ζούμε… <br /><br />Τι ανέφερε στο άρθρο: <br />_____________________<br />«<b>Ο ρόλος της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία και η υποστήριξή της στους νεοναζί του καθεστώτος έχει τεράστιες επιπτώσεις στον υπόλοιπο κόσμο… </b><br /><br />Γιατί ανεχόμαστε την απειλή ενός ακόμη παγκόσμιου πολέμου στο όνομά μας; Γιατί επιτρέπουμε ψέματα που δικαιολογούν αυτόν τον κίνδυνο; Η κλίμακα της κατήχησής μας, έγραψε ο Χάρολντ Πίντερ, είναι μια «λαμπρή, ακόμη και πνευματώδης, εξαιρετικά επιτυχημένη πράξη ύπνωσης», λες και η αλήθεια «δεν συνέβη ποτέ ακόμη κι ενώ συνέβαινε». <br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.b92.net/news/pics/2017/03/24/202996590158d4dbc7beb03629905231_v4big.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="640" height="217" src="https://www.b92.net/news/pics/2017/03/24/202996590158d4dbc7beb03629905231_v4big.jpg" width="320" /></a></div>Κάθε χρόνο ο Αμερικανός ιστορικός Γουίλιαμ Μπλουμ δημοσιεύει την «ενημερωμένη περίληψη του ιστορικού της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ» που δείχνει ότι, <b>από το 1945, οι ΗΠΑ <u>προσπάθησαν να ανατρέψουν περισσότερες από 50 κυβερνήσεις</u>, πολλές από τις οποίες ήταν δημοκρατικά εκλεγμένες. <u>παρενέβη κατάφωρα στις εκλογές σε 30 χώρες</u>. <u>Βομβάρδισε τον άμαχο πληθυσμό 30 χωρών</u>. Χρησιμοποίησε χημικά και βιολογικά όπλα και αποπειράθηκε να δολοφονήσει ξένους ηγέτες. </b><br /><br />Σε πολλές περιπτώσεις η Βρετανία υπήρξε συνεργάτης. Ο βαθμός του ανθρώπινου πόνου, πόσο μάλλον της εγκληματικότητας, είναι ελάχιστα αναγνωρισμένος στη Δύση, παρά την παρουσία των πιο προηγμένων επικοινωνιών στον κόσμο και θεωρητικά της πιο ελεύθερης δημοσιογραφίας. <b>Το ότι τα περισσότερα θύματα της τρομοκρατίας είναι μουσουλμάνοι, είναι ανείπωτο.</b> Αυτός ο ακραίος τζιχαντισμός, που οδήγησε στην 11η Σεπτεμβρίου, καλλιεργήθηκε ως όπλο της αγγλοαμερικανικής πολιτικής (Επιχείρηση Κυκλώνας στο Αφγανιστάν) .<span><a name='more'></a></span> Τον Απρίλιο, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ σημείωσε ότι, μετά την εκστρατεία του ΝΑΤΟ το 2011, <i>«η Λιβύη έχει γίνει ένα ασφαλές καταφύγιο τρομοκρατών». </i><br /><br /><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.telesurenglish.net/__export/1530040447060/sites/telesur/img/news/2018/06/26/allende_fidel.jpg_1718483346.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="340" data-original-width="600" height="181" src="https://www.telesurenglish.net/__export/1530040447060/sites/telesur/img/news/2018/06/26/allende_fidel.jpg_1718483346.jpg" width="320" /></a></div>Το όνομα του εχθρού «μας» έχει αλλάξει με τα χρόνια, </b>από τον κομμουνισμό σε ισλαμισμό, αλλά γενικά <b>είναι κάθε κοινωνία ανεξάρτητη από τη δυτική δύναμη και που κατέχει στρατηγικά χρήσιμα ή πλούσια σε πόρους εδάφη ή απλώς προσφέρει μια εναλλακτική λύση στην κυριαρχία των ΗΠΑ.</b> Οι ηγέτες αυτών των εθνών-εμπόδιο συνήθως παραμερίζονται βίαια, όπως οι δημοκράτες Muhammad Mossedeq στο Ιράν, ο Arbenz στη Γουατεμάλα και ο Salvador Allende στη Χιλή, ή δολοφονούνται όπως ο Patrice Lumumba στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Όλοι υπόκεινται σε μια εκστρατεία συκοφαντίας από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης – σκεφτείτε τον Φιντέλ Κάστρο, τον Ούγκο Τσάβες, τώρα τον Βλαντιμίρ Πούτιν. <br /><br />Ο ρόλος της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία είναι διαφορετικός μόνο ως προς τις επιπτώσεις του για τους υπόλοιπους από εμάς. <b>Για πρώτη φορά μετά τα χρόνια του Ρέιγκαν, οι ΗΠΑ απειλούν να οδηγήσουν τον κόσμο σε πόλεμο.</b> Με την Ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια να είναι πλέον στρατιωτικά φυλάκια του ΝΑΤΟ,<b> το τελευταίο «κράτος ασφαλείας» που συνορεύει με τη Ρωσία – την Ουκρανία – διαλύεται από φασιστικές δυνάμεις που εξαπολύουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ. </b>Εμείς <b>στη Δύση υποστηρίζουμε τώρα τους νεοναζί </b>σε μια χώρα όπου οι Ουκρανοί Ναζί στήριξαν τον Χίτλερ. <br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i.insider.com/5319c7426da811f86bb2b4bc" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="561" data-original-width="800" height="224" src="https://i.insider.com/5319c7426da811f86bb2b4bc" width="320" /></a></div><p>Έχοντας οργανώσει το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου κατά της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στο Κίεβο, <b>η σχεδιαζόμενη κατάληψη της ιστορικής, νόμιμης ναυτικής βάσης της Ρωσίας στην Κριμαία από την Ουάσιγκτον απέτυχε. Οι Ρώσοι αμύνθηκαν,</b> όπως έκαναν απέναντι σε κάθε απειλή και εισβολή από τη Δύση για σχεδόν έναν αιώνα. <br /><br />Όμως <b>η στρατιωτική περικύκλωση του ΝΑΤΟ έχει επιταχυνθεί, </b>μαζί με τις ενορχηστρωμένες από τις ΗΠΑ επιθέσεις εναντίον Ρώσων στην Ουκρανία. Εάν ο Πούτιν προκληθεί για να έρθει να τους βοηθήσει, ο προκαθορισμένος ρόλος του «παρία» θα δικαιολογήσει έναν ανταρτοπόλεμο που θα διευθύνει το ΝΑΤΟ και είναι πιθανό να διαχυθεί στην ίδια τη Ρωσία. <br /><br /><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://bostonglobe-prod.cdn.arcpublishing.com/resizer/J860NCcdgqHCpyyTc5FRtoOrw18=/960x0/arc-anglerfish-arc2-prod-bostonglobe.s3.amazonaws.com/public/SCGKD5VFUEI6HIXR34UZXBZQXE.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="506" data-original-width="800" height="202" src="https://bostonglobe-prod.cdn.arcpublishing.com/resizer/J860NCcdgqHCpyyTc5FRtoOrw18=/960x0/arc-anglerfish-arc2-prod-bostonglobe.s3.amazonaws.com/public/SCGKD5VFUEI6HIXR34UZXBZQXE.jpg" width="320" /></a></b></div><b>Αντίθετα, ο Πούτιν έχει αποφύγει τον δρόμο του πολέμου αναζητώντας μια συμφωνία με την Ουάσιγκτον και την ΕΕ,</b> αποσύροντας τα ρωσικά στρατεύματα από τα ουκρανικά σύνορα και προτρέποντας τους Ρώσους στην ανατολική Ουκρανία να εγκαταλείψουν το προκλητικό δημοψήφισμα του Σαββατοκύριακου. Αυτοί οι ρωσόφωνοι και δίγλωσσοι – το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ουκρανίας – αναζητούν εδώ και καιρό μια δημοκρατική ομοσπονδία που να αντικατοπτρίζει την εθνική ποικιλομορφία της χώρας και να είναι ταυτόχρονα αυτόνομη από το Κίεβο και ανεξάρτητη από τη Μόσχα.<b> Οι περισσότεροι δεν είναι ούτε «αποσχιστές» ούτε «επαναστάτες», όπως τους αποκαλούν τα δυτικά ΜΜΕ, αλλά πολίτες που θέλουν να ζήσουν με ασφάλεια στην πατρίδα τους. </b><br /><br />Όπως τα ερείπια του Ιράκ και του Αφγανιστάν,<b> η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε θεματικό πάρκο της CIA – το οποίο διευθύνει προσωπικά ο διευθυντής της CIA John Brennan στο Κίεβο,</b> με δεκάδες «ειδικές μονάδες» από τη CIA και το FBI να δημιουργούν μια «δομή ασφαλείας» που επιβλέπει τις άγριες επιθέσεις σε όσους εναντιώθηκαν στο πραξικόπημα του Φεβρουαρίου. <b>Δείτε τα βίντεο, διαβάστε τις αναφορές αυτόπτων μαρτύρων από τη σφαγή στην Οδησσό αυτόν τον μήνα.</b> Τραμπούκοι φασίστες με λεωφορεία έκαψαν τα κεντρικά γραφεία των συνδικάτων, σκοτώνοντας 41 άτομα που είχαν εγκλωβιστεί μέσα. Παρακολουθήστε την αστυνομία να βρίσκεται δίπλα. <br /><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://static01.nyt.com/images/2014/05/03/multimedia/video-deadly-fire-o/video-deadly-fire-o-superJumbo.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="180" src="https://static01.nyt.com/images/2014/05/03/multimedia/video-deadly-fire-o/video-deadly-fire-o-superJumbo.jpg" width="320" /></a></div>Ένας γιατρός περιέγραψε την προσπάθειά του να σώσει ανθρώπους, <i>“αλλά με σταμάτησαν οι φιλο-ουκρανοί ναζί ριζοσπάστες. Ένας από αυτούς με απώθησε αγενώς, υποσχόμενος ότι <b>σύντομα εγώ και άλλοι Εβραίοι της Οδησσού θα έχουμε την ίδια μοίρα.</b> Αυτό που συνέβη χθες δεν διαδραματίζονταν ακόμη και κατά τη διάρκεια της φασιστικής κατοχής στην πόλη μου στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. <b>Αναρωτιέμαι γιατί όλος ο κόσμος σιωπά</b>». </i><br /><br /><b>Οι Ρωσόφωνοι Ουκρανοί παλεύουν για επιβίωση.</b> Όταν ο Πούτιν ανακοίνωσε την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από τα σύνορα, ο υπουργός Άμυνας της χούντας του Κιέβου, Andriy Parubiy – ιδρυτικό μέλος του φασιστικού κόμματος Svoboda – καυχιόταν ότι οι επιθέσεις κατά των «ανταρτών» θα συνεχίζονταν. <b>Σε οργουελιανό στυλ, η προπαγάνδα στη Δύση το έχει αντιστρέψει στη Μόσχα «προσπαθώντας να ενορχηστρώσει τη σύγκρουση και την πρόκληση», </b>σύμφωνα με τον William Hague. Ο κυνισμός του συνδυάζεται με τα γκροτέσκα συγχαρητήρια του Ομπάμα στη χούντα του πραξικοπήματος ή «την αξιοσημείωτη αυτοσυγκράτηση» της μετά τη σφαγή της Οδησσού. <b>Η χούντα, λέει ο Ομπάμα, είναι «δεόντως εκλεγμένη».</b> Όπως είπε κάποτε ο Χένρι Κίσινγκερ: <i>«Δεν είναι το θέμα του τι είναι αλήθεια αυτό που μετράει, αλλά το τι θεωρείται αληθινό». </i><br /><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.indybay.org/uploads/2014/05/22/femen-leader-ievgeniia-kraizman-poses-at-the-scene-of-the-may-2nd-odessa-massacre.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="612" data-original-width="574" height="320" src="https://www.indybay.org/uploads/2014/05/22/femen-leader-ievgeniia-kraizman-poses-at-the-scene-of-the-may-2nd-odessa-massacre.png" width="300" /></a></div>Σ<b>τα ΜΜΕ των ΗΠΑ, η θηριωδία της Οδησσού έχει υποτιμηθεί ως «θολή» και μία «τραγωδία» στην οποία «εθνικιστές» (νεοναζί) επιτέθηκαν σε «αποσχιστές»</b> (άτομα που μαζεύουν υπογραφές για δημοψήφισμα για μια ομοσπονδιακή Ουκρανία). Η Wall Street Journal του Ρούπερτ Μέρντοχ καταδίκασε τα θύματα – «Η θανατηφόρα πυρκαγιά στην Ουκρανία πιθανότατα πυροδοτήθηκε από αντάρτες, λέει η κυβέρνηση». Η προπαγάνδα στη Γερμανία ήταν καθαρά ψυχρός πόλεμος, με την Frankfurter Allgemeine Zeitung να προειδοποιεί τους αναγνώστες της για τον «ακήρυχτο πόλεμο» της Ρωσίας. Για τους Γερμανούς, <u><b>είναι μια οδυνηρή ειρωνεία ότι ο Πούτιν είναι ο μόνος ηγέτης που καταδικάζει την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη του 21ου αιώνα. </b></u><br /><br />Μια δημοφιλής αληθοφάνεια είναι ότι «ο κόσμος άλλαξε» μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Τι έχει αλλάξει όμως; Σύμφωνα με τον Ντάνιελ Έλσμπεργκ, ένα σιωπηλό πραξικόπημα έγινε στην Ουάσιγκτον και πλέον κυριαρχεί ο αχαλίνωτος μιλιταρισμός. <b>Το Πεντάγωνο διεξάγει επί του παρόντος «ειδικές επιχειρήσεις» – μυστικούς πολέμους – σε 124 χώρες. </b>Στο εσωτερικό, η αυξανόμενη φτώχεια και η απώλεια της ελευθερίας είναι η ιστορική συνέπεια μιας κατάστασης αέναου πολέμου. Προσθέστε τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου και το ερώτημα είναι: <b>γιατί το ανεχόμαστε αυτό;</b><p></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή: </b><a href="https://www.militaire.gr/guardian-stin-oykrania-oi-ipa-mas-parasyroyn-se-polemo-me-ti-rosia-ena-sygklonistika-profitiko-arthro/" target="_blank">Militair</a> </blockquote><b></b><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-60002068303163083552022-09-26T21:00:00.001+03:002022-09-26T21:00:00.219+03:00-Ποιος φοβάται την Τζόρτζια Μελόνι; Όχι πάντως οι αγορές<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cyprustimes.com/wp-content/uploads/2022/09/melonidf.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="750" height="192" src="https://cyprustimes.com/wp-content/uploads/2022/09/melonidf.jpg" width="320" /></a></div>Ο θρίαμβος της δεξιάς συμμαχίας και προσωπικά της Τζόρτζια Μελόνι, ηγέτιδας ενός μεταφασιστικού κόμματος, στις ιταλικές εκλογές έχει προκαλέσει ισχυρές πολιτικές δονήσεις ανά την Ευρώπη. Άλλοι προσπαθούν να απαντήσουν στο ερώτημα γιατί οι Ιταλοί στράφηκαν στην ακροδεξιά και άλλοι πιστεύουν πως η Μελόνι επικράτησε ακριβώς επειδή οι Ιταλοί <a href="https://www.naftemporiki.gr/story/1908703/to-pragmatiko-erotima-ton-italikon-eklogon" target="_blank">αδιαφορούν για την ιδεολογική ετικέτα που φέρει</a>. Η εξέλιξη σε κάθε περίπτωση λέει πολλά για τον αντίκτυπο των αλλεπάλληλων κρίσεων που έχει βιώσει η γηραιά ήπειρος τις τελευταίες δεκαετίες και το πόσο βαραίνει στην ψήφο το ενεργειακό σοκ του σήμερα. <b>Τις ανησυχίες και την ταραχή αυτή όμως δεν τις μοιράζονται οι αγορές. Και θα εξηγήσουμε το γιατί. </b> <br /><br />Σήμερα <b>το Χρηματιστήριο του Μιλάνου υποδέχθηκε με τη νίκη Μελόνι με ικανοποίηση.</b> Ο FTSE MIB ενισχύεται περίπου 1% στις 12:00 ώρα Ελλάδος την ώρα που οι βασικοί δείκτες σε Φραγκφούρτη, Παρίσι και Λονδίνο καταγράφουν οριακή μόνο άνοδο και ο πανευρωπαϊκός Stoxx 600 υποχωρεί ελαφρώς. H άνετη πλειοψηφία του συναπισμού Μελόνι - Σαλβίνι - Μπερλουσκόνι σε Βουλή και Γερουσία «υπόσχεται» μία σταθερή κυβέρνηση και αυτό είναι στο οποίο εστιάζουν οι επενδυτές. <br /><br />Στην αγορά ομολόγων η απόδοση του ιταλικού 10ετους σήμερα ανεβαίνει στο 4,4%. Πολύ κοντά στα επίπεδα αυτά όμως ήταν και την περασμένη εβδομάδα, με τις πιέσεις να αποδίδονται περισσότερο στις επιθετικές αυξήσεις επιτοκίων που αναμένουμε από την ΕΚΤ και σε μικρότερο βαθμό από τις πολιτικές εξελίξεις. <br /><br />Σε σημερινά τους σημειώματα, οι αναλυτές των Capital Economics και Unicredit επισημαίνουν ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε ισχυρό αντίκτυπο από τη νίκη της ακροδεξιάς στα ιταλικά ομόλογα - τουλάχιστον όχι άμεσα. <br /><br />«Η αγορά καθησυχάστηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας από τους προσεχτικούς τόνους της Τζόρτζια Μελόνι στη δημοσιονομική πολιτική και το γεγονός ότι έριξε τους τόνους στις σχέσεις της με την Ε.Ε. Επιπλέον τα πρόσωπα που προορίζονται για τις κορυφαίες θέσεις του οικονομικού επιτελείου θεωρούνται έμπειρα και με πραγματιστικές θέσεις» σημειώνει η CE.<i><b> <span><a name='more'></a></span>«Όταν αναλάβει η νέα κυβέρνηση (κάτι που θα γίνει πιθανότατα στα τέλη Οκτωβρίου με αρχές Νοεμβρίου) πιθανότατα θα επιμείνει στους δημοσιονομικούς στόχους και θα αποφύγει τις μεγάλες συγκρούσεις με την Ε.Ε. στην οικονομική πολιτική»</b></i> συμπληρώνει. Στο ίδιο μήκος κύματος και η Unicredit περιμένει μία «ήπια αντίδραση» των αγορών, αφού το αποτελέσμα των εκλογών ήταν απολύτως αναμενόμενο. <br /><br /><u><b>Η Μελόνι έχει διαβεβαιώσει ότι θα ακολουθήσει «γραμμή Ντράγκι» στα δημοσιονομικά, </b></u>αποφεύγοντας κινήσεις εκτροχιασμού, καθώς και ότι θα αξιοποιήσει στο έπακρο τα 200 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Τα κοινοτικά κονδύλια είναι καθοριστικής σημασίας για την ιταλική οικονομία, η οποία σύμφωνα με τον οίκο Fitch δεν θα αποφύγει την οριακή συρρίκνωση το 2023. Οι επενδυτές θεωρούν ότι τα κοινοτικά κονδύλια είναι επαρκής λόγος ώστε η Ρώμη να αποφύγει μία ρήξη με την Ένωση. Πιστεύουν επίσης ότι <b>δεν θα κινδυνεύσει κινήσεις που θα οδηγούσαν σε υποβάθμιση από τους οίκους αξιολόγησης, </b>αφού καθοριστικής σημασίας είναι και το να παραμείνουν τα ιταλικά ομόλογα στα προγράμματα της ΕΚΤ. <br /><br />Mεσοπρόθεσμα ωστόσο οι προκλήσεις για τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό στο μέτωπο της οικονομίας είναι μεγάλες. Η μεταποίηση είναι σε τροχιά για τη βαθύτερη συρρίκνωση από την περίοδο της κρίσης χρέους και το καταναλωτικό κλίμα επιδεινώνεται συνεχώς υπό το βάρος της ενεργειακής κρίσης. Το δημόσιο χρέος δε αποτελεί μόνιμο πονοκέφαλο. Είναι πάνω από το 150% του ΑΕΠ, σε μία περίοδο κατά την οποία το κόστος δανεισμού (και τα βάρη των χρεών) ανεβαίνουν συνεχώς. <b>Η Μελόνι έπεισε προεκλογικά με τα λόγια της ψηφοφόρους και αγορές.</b> Οι πράξεις της θα δίξουν πόσο πρέπει να την φοβόμαστε ή όχι. <p></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή: </b><a href="https://www.naftemporiki.gr/finance/story/1908900/poios-fobatai-tin-tzortzia-meloni-oxi-pantos-oi-agores" target="_blank">Ναυτεμπορική</a></blockquote><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-56818966679179689242022-09-26T18:00:00.001+03:002022-09-26T18:00:00.267+03:00Mahsa Amini και Zainab Essam Al Khazali: δύο νεκρές γυναίκες, ένα πολιτικό παιχνίδι<p><b>της Hafsa Kara-Mustapha*</b><br /><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://images.hindustantimes.com/img/2022/09/21/550x309/TOPSHOT-TURKEY-IRAN-WOMEN-RIGHTS-PROTEST-2_1663758_1663758016277_1663758016539_1663758016539.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="309" data-original-width="549" height="180" src="https://images.hindustantimes.com/img/2022/09/21/550x309/TOPSHOT-TURKEY-IRAN-WOMEN-RIGHTS-PROTEST-2_1663758_1663758016277_1663758016539_1663758016539.jpg" width="320" /></a></div>Είχα την τύχη να επισκεφθώ το Ιράν μερικές φορές και να βρεθώ σε μερικά από τα πιο εμβληματικά μέρη του, από την πρωτεύουσα Τεχεράνη μέχρι το ιστορικό Ισφαχάν και την ιερή πόλη Μασχάντ. Εκτός από την ομορφιά του περιβάλλοντος, τα μαγευτικά τζαμιά ή τη θρυλική φιλοξενία των ανθρώπων του, αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση, ως γυναίκα, ήταν το πόσο ασφαλής ένιωθα. <br /><p></p><p>Ίσως η πιο αξιοσημείωτη ανάμνηση από τα ταξίδια μου σε αυτό το ανατολικό έθνος ήταν το γεγονός ότι οι ντόπιοι πήγαιναν στα πάρκα τη νύχτα, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών που ήταν μόνες τους ή με τα μικρά παιδιά τους. <b>Από όλα τα πολλά πράγματα που είδα στο Ιράν, και είδα πάρα πολλά, η παρατεταμένη εικόνα των γυναικών που έκαναν τζόκινγκ ή κάθονταν μόνες τους σε ένα παγκάκι αργά το βράδυ ήταν η πιο εντυπωσιακή.<br /></b></p><p><b>Αυτό, άλλωστε, είναι κάτι που δεν θα τολμούσα να κάνω σε καμία δυτική πρωτεύουσα και αποδείχτηκε ακόμη πιο εκπληκτικό,</b> δεδομένου του καταιγισμού αρνητικών δημοσιευμάτων που μας τροφοδοτούν συνεχώς για τη χώρα αυτή και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι γυναίκες πολίτες της, ιδίως.<br /></p><p>Τις τελευταίες ημέρες, αναταραχές αναφέρθηκαν στα βορειοδυτικά της χώρας μετά την κατάρρευση μιας νεαρής γυναίκας, της Mahsa Amini, η οποία κλήθηκε σε ένα διοικητικό γραφείο, κατέρρευσε στην αίθουσα αναμονής και κατά συνέπεια διαπιστώθηκε ο θάνατός της στο νοσοκομείο.<br /><b>Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης έπεσαν πάνω στην ιστορία αυτή και τη μετέδωσαν ως άλλη μια περίπτωση θεσμικού μισογυνισμού από την κυβέρνηση της Ισλαμικής Δημοκρατίας.</b> Αναφέρθηκε ότι συνελήφθη επειδή δεν φορούσε κατάλληλα τη μαντίλα της.<br /></p><p>Αυτό είναι ίσως το πιο εκπληκτικό στοιχείο αυτής της θλιβερής υπόθεσης. <b>Στο Ιράν, παρατήρησα πολλές νεαρές γυναίκες με μόνο ένα χαλαρό πέπλο στο κεφάλι τους και τα μαλλιά τους πολύ καθαρά ορατά. </b>Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν ήταν τόσο πολύ μαντήλι που φορούσαν, αλλά σχεδόν μια κορδέλα, σχεδιασμένη μόνο για να συμμορφώνεται με τους κανόνες που ισχύουν στη χώρα. <br /></p><p><b>Όταν, ως περίεργη δημοσιογράφος, ρώτησα για το χιτζάμπ τους, οι περισσότερες μου είπαν ότι οι κανόνες είχαν χαλαρώσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια.</b> Και όμως, η ιστορία αυτής της γυναίκας αποτελεί πλέον παγκόσμιο φαινόμενο. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν φουντώσει από τις λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης και <b>οι εκκλήσεις για υποστήριξη των ταραχών που λαμβάνουν χώρα τώρα στο Ιράν γίνονται trend σε πλατφόρμες όπως το Twitter.</b><br /></p><p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR1cHuVrZJdxmEAB55WiJ8R0YW-J00e4vnBhNA0Mpl2kkTt2QtNUTP_jAkMCP-K_R65uaA&usqp=CAU" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="251" data-original-width="201" height="251" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR1cHuVrZJdxmEAB55WiJ8R0YW-J00e4vnBhNA0Mpl2kkTt2QtNUTP_jAkMCP-K_R65uaA&usqp=CAU" width="201" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">Αγώνας για την “ελευθερία”</span></p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">με τα σύμβολά του
...Σάχη!</span></p>
</td></tr></tbody></table>Η ιστορία έχει βέβαια το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτού που λατρεύουν τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης όταν αναφέρονται σε κράτη που δεν ακολουθούν τη δυτική γραμμή. <b>Η νεκρή ήταν μια γυναίκα, από την κουρδική εθνοτική ομάδα του Ιράν, </b>η ενδυμασία της είχε θεωρηθεί "ακατάλληλη" από τις αρχές.<br /><b>Εν ολίγοις, όλα τα απαιτούμενα συστατικά για να προκαλέσουν τους δυτικούς φιλελεύθερους και να πάρουν τους συνήθεις ύποπτους των ΜΚΟ μαζί τους για να ξεκινήσουν μια δυσφημιστική εκστρατεία για τον πετρελαιοπαραγωγό γίγαντα της Μέσης Ανατολής.</b> <br /></p><p>Παρά την άμεση έναρξη έρευνας για τα αίτια του θανάτου της και την επίσκεψη ανώτερου αξιωματούχου στην οικογένειά της για να εκφράσει τα συλλυπητήριά του,<b> το ατυχές αυτό περιστατικό αξιοποιείται για να κερδίσει ζωτικούς πόντους εναντίον του Ιράν, </b>σε μια εποχή που οι δυτικές χώρες αναζητούν απεγνωσμένα φυσικό αέριο εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία.<br /></p><p><b>Πρόκειται για μια καλοκουρδισμένη τακτική</b> που χρησιμοποιούν τα κράτη-παρίες για να προκαλέσουν αναταραχές σε χώρες πλούσιες σε πόρους, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα πολύτιμα αγαθά τους θα πωληθούν τελικά σε συμφέρουσα τιμή και με όρους που ωφελούν τον αγοραστή εις βάρος του πωλητή. <br /></p><p>Το Ιράκ, η Λιβύη, η πλούσια σε χρυσό Σομαλία... <span></span></p><a name='more'></a>Το έχουμε δει αυτό τόσες πολλές φορές που έχει γίνει κουραστικό, αλλά <b>οι νέες γενιές της κατηχημένης νεολαίας είναι παρόλα αυτά πρόθυμες να μπουν στη μάχη και να συμμετάσχουν σε μια εξεζητημένη εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης κατά του Ιράν, </b>νομίζοντας κατά κάποιο τρόπο ότι οι κραυγές και οι χλευασμοί τους είναι προς όφελος των γυναικών σε αντίθεση με τους δυτικούς συνεργαζόμενους γίγαντες.<br /><br /><b>Αμφίβολες ΜΚΟ όπως η Hengaw, της οποίας η προέλευση και η χρηματοδότηση είναι ασαφείς, αλλά η ιστοσελίδα της οποίας φιλοξενείται στη Φινλανδία, μεταδίδουν υπερβολικές ειδήσεις σχετικά με την υποτιθέμενη αστυνομική βία.</b> Αυτό με τη σειρά του έχει φουντώσει την ήδη τεταμένη κατάσταση και έχουν ξεσπάσει ταραχές σε ολόκληρη τη χώρα. Στο στόχαστρο μπαίνουν αστυνομικοί αξιωματούχοι και σε μια περίπτωση λέγεται ότι ένας αστυνομικός πυρπολήθηκε από εξαγριωμένους διαδηλωτές. <br /><p></p><p><b><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://d3i6fh83elv35t.cloudfront.net/static/2019/12/2019-11-25T140905Z_840300696_RC2EID9WS6Q7_RTRMADP_3_IRAN-GASOLINE-PROTESTS-768x512.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="768" height="213" src="https://d3i6fh83elv35t.cloudfront.net/static/2019/12/2019-11-25T140905Z_840300696_RC2EID9WS6Q7_RTRMADP_3_IRAN-GASOLINE-PROTESTS-768x512.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Διαδηλώνουν και άλλες γυναίκες στο Ιράν....</span><br /></td></tr></tbody></table>Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης διπλασιάζουν την καταδίκη</b> και οι συνήθεις ύποπτοι, όπως τα αναποτελεσματικά Ηνωμένα Έθνη, που συνήθως εθελοτυφλούν σε εγκλήματα που διαπράττουν δυτικές χώρες και το ισραηλινό καθεστώς, διέταξαν άμεση έρευνα για την υπόθεση, παρά το γεγονός ότι<b> το Ιράν είναι ένα κυρίαρχο έθνος που μπορεί να διεξάγει έρευνα μόνο του. </b><br /></p><p><b>Ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι με το όνομα Zainab Essam Al Khazali πυροβολήθηκε από τον αμερικανικό στρατό στις 20 Σεπτεμβρίου</b> κοντά στο διαβόητο στρατόπεδο Bucca στη Βαγδάτη, αλλά <b>ούτε ένα δυτικό μέσο ενημέρωσης δεν ανέφερε τη δολοφονία, </b>αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι δεν πρόκειται πάντα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό που έχει σημασία είναι η δημιουργία αναταραχής και η καταστροφή σταθερών εθνών, όπως συνέβη τόσο συχνά στο παρελθόν.<br />Δυστυχώς, πολλοί Ιρανοί ομογενείς καλούν, από την άνεση των δυτικών κατοικιών τους, να συνεχιστεί η αναταραχή, όπως έκαναν οι Λίβυοι και οι Σύριοι συνάδελφοί τους πριν από λίγα χρόνια και με τις συνέπειες που γνωρίζουμε τώρα.<br /></p><p>Αξίζει να αναφερθεί ότι <b>το αυστηρό καθεστώς κυρώσεων που έχει επιβληθεί στο Ιράν έχει προκαλέσει οικονομική κρίση, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τη ζωή του μέσου Ιρανού. Σε αυτό το κλίμα, οποιαδήποτε σπίθα μπορεί να βάλει φωτιά στους δρόμους, </b>όπως αναμένεται πολύ σύντομα σε πολλές δυτικές πόλεις, όταν η τιμή της ενέργειας συνεχίζει να ανεβαίνει στα ύψη και οι άνθρωποι πεινούν.<br />Ωστόσο, όπως συμβαίνει συχνά, το Λονδίνο, το Παρίσι ή η Ουάσιγκτον αγνοούν τις δικές τους κρίσεις, προτιμώντας να επικεντρώνονται σε άλλες χώρες. <br /></p><p><b>Η Γαλλία, για παράδειγμα, πάντα πρόθυμη να παρεμβαίνει σε κάθε ιστορία που αφορά μουσουλμάνες γυναίκες, αδυνατεί να δει την ειρωνεία στο γεγονός ότι ένας νυν υπουργός Εσωτερικών, ο Ζεράρ Νταρμανέν, ερευνάται για βιασμό. </b>Οι Γαλλίδες που καταγγέλλουν μια σεξουαλική επίθεση θα έχουν να κάνουν με αξιωματικούς των οποίων το αφεντικό έχει κατηγορηθεί ο ίδιος για βιασμό γυναικών. Παρόλα αυτά, τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης βρίσκονται σε φρενίτιδα για την υπόθεση της νεαρής Mahsa, της οποίας ο τραγικός θάνατος αξιοποιείται με φαιδρό τρόπο για την παραγωγή πολιτικού κεφαλαίου.<br /></p><p>Στη Βρετανία, όπου ο μακροβιότερος μονάρχης κηδεύτηκε με όλη τη μεγαλοπρέπεια και την τελετή που αρμόζει στη φεουδαρχική εποχή του μεσαίωνα, οι πολιτικοί παραμένουν τυφλοί απέναντι στις αυξανόμενες εντάσεις στους δικούς τους δρόμους.<br /><b>Ενώ τα κρατικά μέσα ενημέρωσης έκαναν ρεπορτάζ για τις χιλιάδες που απέτισαν φόρο τιμής στην εκλιπούσα βασίλισσα, η κάλυψή τους ήταν κάπως υποτονική όταν επρόκειτο να μεταδώσουν την ανησυχία με την οποία πολλοί σε ολόκληρη τη χώρα είδαν το περιττό κόστος μιας δωδεκαήμερης κηδείας, όταν χιλιάδες άνθρωποι αδυνατούν πλέον να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ενέργειας και σύντομα ακόμη και το φαγητό τους. </b><br /></p><p>Η απόσπαση της προσοχής των μαζών με ανούσιες ιστορίες για διασημότητες ή ακόμη και για το Ιράν μπορεί να διαρκέσει μόνο για λίγο, αλλά φαίνεται ότι η δοκιμασμένη συνταγή έχει ακόμη λίγες καλές μέρες μπροστά της. <br /></p><p><b>Το Ιράν, φυσικά, έχει αντιμετωπίσει πολλές προσπάθειες ξένης ανάμειξης και έχει βγει μόνο πιο δυνατό.</b> Ας ελπίσουμε ότι η βία που αναφέρεται τώρα θα λάβει τέλος και ότι η νεαρή Mahsa θα αναπαυθεί εν ειρήνη.</p><p>___________________<br /><span style="font-size: x-small;">*Η Hafsa Kara-Mustapha είναι δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής και σχολιαστής με ιδιαίτερη έμφαση στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Έχει εργαστεί για τον όμιλο FT και το Reuters και το έργο της έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό Middle East, στο Jane's Foreign report και σε πλήθος διεθνών εκδόσεων. Η Hafsa είναι τακτική αναλύτρια στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο και εμφανίζεται τακτικά στο RT και στο Press TV. </span></p><p><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: small;"><b></b></span></span></p><blockquote><span style="font-size: x-small;"><span style="font-size: small;"><b>Πηγή:</b> Telegram (<a href="https://t.me/tm_nea/1226" target="_blank">1</a>+<a href="https://t.me/tm_nea/1227" target="_blank">2</a>)</span></span></blockquote><span style="font-size: x-small;"> </span><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-23009167886699584222022-09-26T11:56:00.001+03:002022-09-26T12:35:53.885+03:00-Γιατί η δυτική αριστερά λατρεύει τις ψυχολογικές επιχειρήσεις της CIA;<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://kosmodromio.gr/wp-content/uploads/2022/09/cover-protests.webp.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="456" data-original-width="800" height="182" src="https://kosmodromio.gr/wp-content/uploads/2022/09/cover-protests.webp.jpg" width="320" /></a></div>Σε προηγούμενο κείμενό μας είχαμε γράψει ότι<b> η δυτική αριστερά είναι περισσότερο δυτική και λιγότερο αριστερά. </b>Δυστυχώς, αυτή η αποφθεγματική διατύπωση επιβεβαιώνεται όλο περισσότερο, μέρα με τη μέρα. <br /><br />Το κακό είχε ξεκινήσει από πολύ καιρό πριν. Στην πραγματικότητα, και χωρίς να θέλουμε να υπεισέλθουμε σε μια ιστορική ανάλυση, από την ίδια την ιδεολογική γέννηση του επιστημονικού, σοσιαλισμού- κομμουνισμού υπήρχαν ψήγματα του πώς ορισμένες πτυχές θα μπορούσαν να εξελιχθούν. Ήταν μια σειρά επαναστάσεων, κομμάτων και προσώπων που πήραν μια δυτική και μόνο δυνάμει οικουμενική, στην αφετηρία της, ιδεολογία και τη μετέτρεψαν σε όντως οικουμενική, μπολιάζοντάς την και μετασχηματίζοντάς την καταλλήλως. <b>Ο εθνικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό αποτέλεσε σε αυτό το πλαίσιο ένα καίριο σημείο αντιπαράθεσης, όπως εξακολουθεί να συμβαίνει ακόμα. </b><br /><br />Αυτή η τόσο πλούσια και φυσικά γεμάτη αντιφάσεις προσέγγιση στο ζήτημα του σοσιαλισμού, η εθνική, εξ ου και οικουμενική, συνάντησε την αντίθεση των εκπροσώπων του ενός δρόμου προς τον σοσιαλισμό πρώτα και του κανενός δρόμου προς τον σοσιαλισμό μετά το ’90. Στην πραγματικότητα, στη βάση μιας στρεβλής, οικονομίστικης ανάγνωσης και ερμηνείας του μαρξισμού,<u> προσπάθησαν να ανακαλύψουν έναν homo-economicus, μια φαντασιωτική και τελικώς ανύπαρκτη εκδοχή ανθρώπου. </u>Όποτε αυτή η εκδοχή διαψεύδεται, όπως συνέβη τόσο εν μέσω Ψυχρού Πολέμου, όσο και μετά,<b> η αντιπάθεια έως και το μίσος για οτιδήποτε ξεφεύγει από τη συντηρητική, ιδεαλιστική τους κατασκευή, διοχετεύεται στο γνωστό αριστερόμετρο ή αλλιώς σε μια υποκειμενιστική κατασκευή: είναι αρκούντως αριστερός αυτός που επιδιώκει τη συμπαράστασή μας; <span><a name='more'></a></span>Προσαρμόζεται στα δικά μας πολιτισμικά και νομικά πρότυπα;</b> Αν όχι <i>(και συνήθως η απάντηση είναι αυτή)</i> τόσο το χειρότερο για αυτόν. <br /><br />Πρόκειται για ένα τυπικό σύμπλεγμα διαψευδόμενων προσδοκιών. Ως εκ τούτου, <b>αυτός ο</b> (πρώην) <b>κομμουνιστικός και νυν «αριστερός», «προοδευτικός», δικαιωματικός κόσμος, από το δύσκολο μονοπάτι της αυτοκριτικής και της απόρριψης των ιδεαλιστικών κατασκευών του υπέρ της πραγματικής υλικής ανάλυσης, επιλέγει τις εύκολες καταδίκες προς οτιδήποτε αρνείται να κατανοήσει </b>– και τελικά τον εμφανή ή υπόγειο, εναγκαλισμό με όσους παλαιότερα πολεμούσε ή «πολεμούσε»:<u> τον ιμπεριαλισμό.</u> <br /><br />Ο καλύτερος τρόπος για να δικαιολογηθεί ένας τέτοιος εναγκαλισμός είναι αντί να ερευνάς την πρωτεύουσα αντίθεση, <b>να περιορίζεσαι σε σημαντικές συχνά, πλην όμως δευτερεύουσες, πτυχές μιας κατάστασης.</b> Ενώ η πρωτεύουσα αντίθεση, ορθώς δεν μπορεί να εξαφανίζει από τη ματιά μας οποιαδήποτε άλλη, η υποκατάστασή της οδηγεί όχι μόνο σε ιδεολογικές προδοσίες, αλλά σε πραγματικές καταστροφές. <br /><br />Για όσους δεν πείθονται με ιδεολογικά επιχειρήματα <b>υπάρχουν τα πολύ πρόσφατα παραδείγματα: </b>ποια είναι η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Κοσσυφοπέδιο, στη Λιβύη, στα εδάφη που ελέγχει η Αλ Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία σε σχέση με τις προγενέστερες καταστάσεις; Τι άφησαν πίσω τους οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ στην Αφρική και στο Αφγανιστάν; Εκεί που τα κράτη διαλύθηκαν μέσα από εξωτερικές επεμβάσεις και επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτος τα δικαιώματα των γυναικών και τα ανθρώπινα δικαιώματα λίαν συντόμως πέρασαν από το στάδιο της προβληματικής κατάστασης στην πλήρη εξαφάνισή τους. <br /><br /><b>Και όμως</b>: παρά τα τόσο προφανή, τόσο πρόσφατα παραδείγματα, παρά την ύπαρξη μιας πλούσιας βιβλιογραφίας, οι ιδεαλιστικές, στρεβλές, αντιστροφές κύριου και δευτερεύοντος συνεχίζονται εμμονικά:<b> πλέον πρόσφατη, η κατηγορία περί αυταρχικής αριστεράς, για όσους δεν σπεύδουμε να υποστηρίξουμε άμεσα ή έμμεσα, την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν, </b>μαζί με τους πράκτορες της CIA, τους Μοτζαχεντίν-ε-Χαλκ που έχουν καταφύγει στην Αλβανία και τα εναπομείναντα μέλη της οικογένειας του Σάχη. <br /><br />Και όμως;<b> Δεν μπορούμε να αξιολογούμε μια συνθήκη με βάση τον ιδεολογικό αυτοπροσδιορισμό του κάθε καθεστώτος.</b> Δεν είναι το μείζον το γεγονός ότι ο Πούτιν, ο Άσαντ, οι Αγιατολάχ, παλαιότερα ο Καντάφι, δεν είναι (ή δεν ήταν) σοσιαλιστές. <u><b>Το πρωτεύον είναι τι ρόλο διαδραματίζουν στο πλαίσιο της πλέον επικίνδυνης ιστορικώς απόπειρας της μείζονος ιμπεριαλιστικής δύναμης και των συμμάχων της, να ελέγξουν την παγκοσμιότητα. </b></u><br /><br />Βεβαίως και πίσω από αυτό δεν θα κλείσουμε τα μάτια μας, σε ζητήματα έμφυλων και άλλων δικαιωμάτων. Ωστόσο, δεν θα δεχτούμε και στο όνομα των τελευταίων (ή ακόμα καλύτερα, στο όνομα αορίστων υποσχέσεων επί των τελευταίων ) να υποστηρίξουμε την παράδοση σε φασιστικούς ή σκοταδιστικούς ισλαμικούς κύκλους των εν λόγω κρατών και κοινωνιών. <br /><br />Η ίδια αντικειμενική αποτίμηση ισχύει και για τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης. <b>Αυτό που έχει σημασία είναι τι επιδιώκουν και τι εξυπηρετούν, ακόμα και πέραν των αυτοπροσδιορισμών τους. </b>Τι μπορούν να μεταβάλλουν και με τις πλάτες τίνος. <br /><br />Αν ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ και των περιφερειακών συμμάχων του, νικήσει με πρόσχημα και τα λογής δικαιώματα, για παράδειγμα στη Συρία και στο Ιράν, θα έχουμε δύο γιγάντιες εκδοχές Λιβύης. Αν ο ιμπεριαλισμός ηττηθεί είναι ενδεχόμενο, έστω, να έχουμε μια γνήσια εθνική εξέλιξη, στο πλαίσιο της οποίας μια σειρά δικαιωμάτων θα μπορούν να προωθηθούν. <br /><br />Αν ο Πούτιν πέσει σήμερα έρχεται στη Ρωσία είτε Γιέλτσιν νούμερο 2, είτε εθνικιστική δεξιά. <br /><br />Αυτή η εμπειρικώς διαπιστωμένη αλήθεια καθίσταται δύσκολα υπερασπίσιμη μέσα σε ένα περιβάλλον απολύτου ελέγχου και χειραγώγησης της πληροφόρησης και της ειδησεογραφίας, καθώς και γενικευμένης συγκινησικρατείας, χάρη στην κοινωνία του θεάματος. <b>Δεν είναι η δεξιά που κάνει κυρίως τη ζημιά. Είναι το τμήμα της αριστεράς, το οποίο έχει απωλέσει τελείως κάθε μαρξικό μεθοδολογικό εργαλείο και επομένως και τον προσανατολισμό του. </b><br /><br />Είναι για παράδειγμα, απορίας άξιον, πώς <a href="https://kosmodromio.gr/2022/09/24/%ce%bc%ce%b1%cf%87%cf%83%ce%ac-%ce%b1%ce%bc%ce%b9%ce%bd%ce%af-%ce%b6%ce%b1%cf%8a%ce%bd%ce%ac%ce%bc%cf%80-%ce%b5%cf%83%ce%ac%ce%bc-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b1%ce%b3%ce%ae-%ce%ba/" target="_blank">οι διαρρηγνύοντες τα ιμάτιά τους κατά της αστυνομικής βίας, θυμούνται την τελευταία μόνο επί Τραμπ ή στο Ιράν, </a>αλλά όχι επί Μπάιντεν ή στο Ισραήλ και στη Σαουδική Αραβία. <br /><br />Όχι, δεν ανήκουμε στους λάτρεις του συστήματος του Χομεϊνί. Αλλά <b>είμαστε πολύ επιφυλακτικοί απέναντι σε κινήματα, τα οποία εν μέσω δικτατορικών κατά τη Δύση καθεστώτων, βρίσκουν τόσο εύκολα και γρήγορα, όπλα και εκπαίδευση, ώστε να σκοτώνουν στελέχη των σωμάτων ασφαλείας. </b><br /><br /><b>Είμαστε πολύ σκεπτικοί, όταν βλέπουμε κινήσεις και ανακοινώσεις, βγαλμένες μέσα από τα εγχειρίδια ψυχολογικού πολέμου των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. </b>Δεν πιστεύουμε στην καλή καρδιά αυτών των υπηρεσιών. Προτιμούμε να πάρουμε το χρόνο μας πριν να αποτιμήσουμε τα γεγονότα.<a href="https://kosmodromio.gr/2022/09/24/starlink-kai-sto-iran-parexei-o-ilon-mask/" target="_blank"> </a><b><a href="https://kosmodromio.gr/2022/09/24/starlink-kai-sto-iran-parexei-o-ilon-mask/" target="_blank">Δεν μας αρέσουν οι ψυχολογικές επιχειρήσεις της CIA</a> </b>(χωρίς να υποστηρίζουμε ότι όλες οι αντιδράσεις κατά του ιρανικού κατεστημένου είναι τέτοιες για παράδειγμα) <b>σε αντίθεση με ένα μεγάλο μέρος της εκπεσούσας, πρώην αριστεράς που ξερογλείφεται όποτε δει μια τέτοια.</b><p></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή:</b><a href="https://kosmodromio.gr/2022/09/26/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%b7-%ce%b4%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac-%ce%bb%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b9%cf%82-%cf%88/" target="_blank"> Κοσμοδρόμιο </a></blockquote><b></b><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-40332466489326349172022-09-26T01:01:00.001+03:002022-09-26T01:01:36.110+03:00Στους (Ουκρανούς) συμπατριώτες<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://globalnews.ilhs.gr/wp-content/uploads/2022/03/photo_2022-03-18_20-20-45-768x432.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="768" height="180" src="https://globalnews.ilhs.gr/wp-content/uploads/2022/03/photo_2022-03-18_20-20-45-768x432.jpg" width="320" /></a></div><p><b>Συγγραφέας: Ιβάν Νικιτσούκ,</b> Πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου της κοινωνικής οργάνωσης “Ρώσοι επιστήμονες σοσιαλιστικού προσανατολισμού “, Διδάκτωρ Τεχνικών Επιστημών.<br /> <br /><a href="https://gazeta-pravda.ru/issue/28-31231-1821-marta-2022-goda/slovo-k-zemlyakam/" target="_blank">Πράβντα, Ν. 28 (31231) 18-21 Μαρτίου 2022 </a><br /> <br /><b>Είμαι Ουκρανός, γεννήθηκα στη δυτική Ουκρανία, </b>στο χωριό Τρίσκινο της περιοχής Ρίβνε, αλλά <b>μεγάλωσα κοντά στην ηρωική πόλη της Οδησσού.</b> Καθώς γεννήθηκα στη Δυτική Ουκρανία, όπου ζούσαν όλοι οι πρόγονοί μου, <b>γνωρίζω πολύ καλά τι είναι ο Μπαντερισμός. </b>Η οικογένειά μας είχε βιώσει το βάναυσο μίσος των εθνικιστών προς τη σοβιετική κυβέρνηση και όσους την υποστήριζαν. Ο θείος μου, Ρομάν Ιβάνοβιτς Νικιτσούκ, βετεράνος, πρόεδρος του συμβουλίου του χωριού, και η σύζυγός του πυροβολήθηκαν ύπουλα με πολυβόλο ενώ κοιμόταν. Ήρθαν επίσης στο σπίτι μας, απειλώντας τον πατέρα μας επειδή έθαψε τον σκοτωμένο αδελφό του. Στην καλύβα του γείτονά μας, ενός καθηγητή ρωσικής γλώσσας, οι Μπαντερικοί σκότωσαν όλη την οικογένεια, ούτε ένα μωρό στην κούνια του δεν γλίτωσε, το τεμάχισαν με τσεκούρια. <br /> <br />Και τώρα, όταν μιλάω με φίλους και γνωστούς από την Ουκρανία, εξαπατημένους από την Μπαντερική προπαγάνδα, <b>ακούω συχνά υστερικές κραυγές ότι οι Ρώσοι στρατιώτες ήρθαν να τους σκοτώσουν,</b> ότι η Ρωσία θέλει να καταλάβει την Ουκρανία, να την γονατίσει και να την αναγκάσει να παραδοθεί. <br /> <br />Θα ήθελα να πω στο πλαίσιο αυτό ότι <b>η Ρωσία δεν βρίσκεται σε πόλεμο με τον λαό της Ουκρανίας, δεν υπάρχει κανένα σχέδιο αποικιοποίησης της Ουκρανίας ή ταπείνωσης του λαού της. Η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με τους Μπαντερικούς και τους Ναζί, </b>οι οποίοι αποτελούν κίνδυνο όχι μόνο για τον λαό της Ουκρανίας και της Ρωσίας, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο, καθώς είναι ένα θανατηφόρο εργαλείο στα χέρια των υπερπόντιων αφεντικών τους. <br /> <br /><b>Απευθύνομαι στους Ουκρανούς συμπολίτες μου,</b> πρώτα απ’ όλα σε όσους φοβούνται τη λέξη “παράδοση”. <span></span></p><a name='more'></a>Ηρεμήστε, γιατί εσείς, όσο πικρό κι αν είναι να το συνειδητοποιήσετε,<b> παραδοθήκατε εδώ και πολύ καιρό.</b> <p></p><ul style="text-align: left;"><li>Πρώτα απ’ όλα,<b> συνθηκολογήσατε το 2014 με τους Ναζί,</b> υποστηρίζοντας τη συμμορία τους στο Μαϊντάν. </li><li><b>Ήσασταν σιωπηλοί</b> όταν άνθρωποι κάηκαν ζωντανοί στο Σπίτι των Συνδικάτων στην Οδησσό. </li><li><b>Σιωπήσατε </b>όταν δολοφονήθηκε ο Ολές Μπουζινά. </li><li><b>Σιωπήσατε όταν οι Ναζί γκρέμισαν τα μνημεία </b>του Ζούκοφ, του Σουβόροφ, άλλων στρατηλάτων και ηρώων του πολέμου, και νωρίτερα τα μνημεία του Λένιν- <b>σιωπήσατε όταν γκρέμισαν το Μνημείο της Δόξας στο Λβοφ.</b></li><li> <b>Ήσασταν σιωπηλοί όταν ήρθαν ναζιστές στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ουκρανίας, </b>των οποίων μοναδικός σκοπός ήταν να διδάξουν εσάς και τα παιδιά σας να μισούν τους Ρώσους. <b>Στείλατε τα παιδιά σας στα μπαντερικά στρατόπεδα του ναζιστικού “Αζόφ”,</b> όπου εκπαιδεύτηκαν να σκοτώνουν Ρώσους. Επιπλέον, επί οκτώ χρόνια στέλνατε τα παιδιά σας, τους αδελφούς και τους συζύγους σας να πολεμήσουν εναντίον της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ, και ακόμη και οι γυναίκες συμμετείχαν, πηγαίνοντας στη ζώνη της “ΑντιΤρομοκρατικής Επιχείρησης” για να κερδίσουν χρήματα, <b>γνωρίζοντας πολύ καλά ότι εκεί, στο Ντονμπάς, σκοτώνετε ανθρώπους σαν εσάς, παιδιά και ηλικιωμένους για χρήματα. <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dybicrCCrIPZ2GqKrkf7_HLtQ_Ms9HZq6DPm2iyXhsz-j3YxZo4sb-bMMyULjqgdgXW46Xu28wE86IrBB5eRA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><br /></b></li><li><b>Σιωπήσατε</b> όταν παρουσία σας οι κάτοικοι του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ προσβάλλονταν και αποκαλούνταν άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας. </li><li><b>Σιωπήσατε </b>όταν οι Ρώσοι αποκλείστηκαν από τους γηγενείς πληθυσμούς της Ουκρανίας, όταν απαγορεύτηκε η ρωσική γλώσσα, τα σοβιετικά σύμβολα και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας. </li><li><b>Σιωπήσατε </b>όταν ο δικός σας κύριος Αβάκοφ δημοσίευσε επίσημα σχέδια για στρατόπεδα συγκέντρωσης, ανακοινώνοντας την ήττα των δικαιωμάτων των αντιφρονούντων που σκέφτονται ρωσικά. </li><li><b>Σιωπήσατε</b> όταν ανακοινώθηκε δημοσίως ο "δείκτης συνεργατισμού" για τους κατοίκους της Κριμαίας.<br /></li></ul><p style="text-align: left;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://ichef.bbci.co.uk/news/624/mcs/media/images/76281000/jpg/_76281691_023167357-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="411" data-original-width="624" height="211" src="https://ichef.bbci.co.uk/news/624/mcs/media/images/76281000/jpg/_76281691_023167357-1.jpg" width="320" /></a></b></div><b>Γνωρίζατε για τους βομβαρδισμούς του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ. </b>Γνωρίζατε γι’ αυτό, γνωρίζατε ότι οι άνθρωποι εκεί οδηγούνταν σε υπόγεια, ότι άνθρωποι πέθαιναν εκεί, ένοχοι μόνο και μόνο επειδή δεν ήταν πρόθυμοι να ανεχτούν τον Μπαντερισμό. <b>Φυσικά και το γνωρίζατε, αλλά δεν κάνατε τίποτα για να σταματήσετε τη δολοφονία.</b> Πίνατε ήσυχα καφέ ή τσάι ή ούζβαρ ή ίσως και λαθραίο αλκοόλ στο Ντνιεπροπετρόφσκ, το Κίεβο, το Τσερνίγκοφ, το Λβοφ κ.λπ. και δεν σας ένοιαζε. <br /> <br /><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzuauLmEYLo3k_9VhEl4GKpUg4yFFVgJFfbMnKmEbfiGK4p1GeRMeyh5ZApQmvTVQJM_zaCBeJc7OJ7OD7vEEeKgBmX0ragoY-EqdVpduSP3PpE9F-8YJz198baeRqMDbKzCOtGDx4G0rYDyHZe-EZHLZNC8E4qTGCyLLdISmTJeizfQH1I0iTfub2tA/s680/FMs5x0nXsAYgCKA.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="680" data-original-width="617" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzuauLmEYLo3k_9VhEl4GKpUg4yFFVgJFfbMnKmEbfiGK4p1GeRMeyh5ZApQmvTVQJM_zaCBeJc7OJ7OD7vEEeKgBmX0ragoY-EqdVpduSP3PpE9F-8YJz198baeRqMDbKzCOtGDx4G0rYDyHZe-EZHLZNC8E4qTGCyLLdISmTJeizfQH1I0iTfub2tA/s320/FMs5x0nXsAYgCKA.jpg" width="290" /></a></div>Μάθατε να ζείτε με τον ναζισμό.</b> Παρακολουθούσατε ήρεμα στην οθόνη της τηλεόρασης τον πρόεδρο της χώρας σας να απονέμει <u>τον τίτλο του Ήρωα της Ουκρανίας σε έναν ξεκάθαρο φασίστα. Και νομίζατε ότι ήταν φυσιολογικό.</u> <b>Έχετε χάσει το αίσθημα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας,</b> οργανώνοντας λαμπαδηδρομίες φωνάζοντας “Μοσκαλιάκου να γκιλιάκου [τους Ρώσους στην κρεμάλα]”, ” Θα έρθει ο Μπαντέρα – θα επανέλθει η τάξη!”, τραγουδώντας το πολωνικό άσμα “Shche ne vmerla Ukraina”. <br /> <br /><b>Κοιτάξτε το χάρτη της Ουκρανίας.</b> Πριν από ογδόντα χρόνια στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού, Ρώσοι και Ουκρανοί, Τατάροι και Ουζμπέκοι, Αρμένιοι και Καζάχοι, εκπρόσωποι όλων των εθνικοτήτων της ΕΣΣΔ απελευθέρωσαν ηρωικά την Ουκρανία και τον ουκρανικό λαό από τη γερμανική “καφέ πανούκλα”. Η ουκρανική γη είναι ποτισμένη με το αίμα τους. Εδώ οι αντάρτες του Κόβπακ πολέμησαν γενναία, εδώ τα μέλη της “Νεαρής Φρουράς” της Κομσομόλ έδωσαν τη ζωή τους και πέθαναν μέσα στην αγωνία. Είναι όλα όσα έχουμε πάντα στη μνήμη μας, όσα μας κληροδότησαν οι πατεράδες και οι παππούδες μας, είναι όλα όσα λέγαμε: <i>“Κανείς δεν ξεχνιέται και τίποτα δεν ξεχνιέται”.</i> Όλα αυτά που διδασκόμαστε από κοινού από την παιδική μας ηλικία. <br /> <br /><b>Το να ξεχάσουμε αυτά τα ιερά λόγια σημαίνει να προδώσουμε τους εαυτούς μας, να προδώσουμε τους προγόνους μας, τη μνήμη τους και τις εντολές τους. </b>Αυτό είναι κάτι που δεν έπρεπε ποτέ να επιτρέψετε. Θα έπρεπε να αφήσετε τα κόκκαλά σας, να δώσετε τη ζωή σας, αλλά δεν θα έπρεπε να το επιτρέψετε. <br /> <br />Αλλά αυτό δεν συνέβη. <b>Σήμερα, αυτοί που τρέμουν μπροστά στους ναζί επί οκτώ χρόνια, παίρνουν τα τουφέκια και αρχίζουν να μιλούν παθιασμένα για την υπεράσπιση της πατρίδας. <u>Ποιας πατρίδας και από ποιον θα την υπερασπιστείτε; Είστε δειλοί! </u></b>Με πονάει που το παραδέχομαι, αλλά οι νεαροί Ρώσοι που μεγάλωσαν την ίδια εποχή πρέπει να κάνουν τη δουλειά για εσάς. Αλλά αποδείχθηκαν πιο συνεπείς και θυμούνται τους ηρωικούς προγόνους τους, ξέρουν πού και γιατί έρχονται. <br /> <br /><b>Μιλάτε πολύ για την ελευθερία. </b>Αλλά την έχετε, όταν οδηγείστε σε υπόγεια από το κράτος σας, το οποίο δεν σας σώζει, δεν σας απομακρύνει από τις πόλεις, δεν σας φέρνει ψωμί, τίποτε άλλο, σας χρησιμοποιεί ως ανθρώπινη ασπίδα; <b>Οι Ρώσοι πεθαίνουν σώζοντας τις ζωές σας από τους νεοναζί. </b>Και ο Αβάκοφ σας κοροϊδεύει θρασύτατα επειδή έχει πάρει τους κατοίκους του Χαρκόβου σε ομηρία και το μετατρέπει σε ερείπια. <br /> <br />Μιλάτε σήμερα για το πώς ο ρωσικός λαός έχει γίνει εχθρός σας. Αλλά δεν είναι καιρός να σκεφτείτε τι έχετε γίνει; <b>Λέτε ότι οι Ρώσοι δεν είναι αδέρφια σας. Αλλά <u>είναι δυνατόν να είμαστε αδελφοί με εκείνους που υπέκυψαν στους νεοναζί, που εντάχθηκαν στις τάξεις τους</u>, που σιώπησαν όλο αυτό το διάστημα; </b>Και όσοι πολέμησαν κατέληξαν στους τάφους τους. Όσοι πολέμησαν κατέληξαν στις φυλακές – και βρίσκονται εκεί ακόμη και σήμερα. <br /> <br /><b><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUi1uvuYsG-HzSNqjPViPFz9Xu4DF_WQqCg8ZWwz5xNjmXtTbvjYY61ztYTo872_TGeLMYBWPMUjFLC42D6UbVnP2s6l4UNppjsR6ioHK7YeCkImoSLEKbS475Cjkaof-2WZX_38TMmhytiEJVIYon5FXGQqjeT1srwOc8uWaoULanWam1Ya1a1ZB6Og/s679/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%A3%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD!.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="408" data-original-width="679" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUi1uvuYsG-HzSNqjPViPFz9Xu4DF_WQqCg8ZWwz5xNjmXtTbvjYY61ztYTo872_TGeLMYBWPMUjFLC42D6UbVnP2s6l4UNppjsR6ioHK7YeCkImoSLEKbS475Cjkaof-2WZX_38TMmhytiEJVIYon5FXGQqjeT1srwOc8uWaoULanWam1Ya1a1ZB6Og/s320/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%CE%BD%20%CE%A3%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD!.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">Άρμα Τ-72 των λαϊκών
πολιτοφυλακών</span></p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">του Ντονμπάς.</span></p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">Το σύνθημα στο πλάι
σημαίνει “Για τον Στάλιν”</span></p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">και είναι αντιγραφή
ενός πολύ δημοφιλούς</span></p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">γκράφιτι των αρματιστών
του μεγάλου
</span></p><span style="font-size: x-small;">
</span><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: x-small;">πατριωτικού πολέμου</span></p>
</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr></tbody></table>Συμπατριώτες! Συνέλθετε! Οι Ρώσοι δεν είναι εχθροί σας.</b> Οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί είναι αδελφικά έθνη που ενώθηκαν τον XVII αιώνα στην Περεγιασλάφσκαγια Ράντα, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία τους από τους εχθρούς. <b>Μαζί νικήσαμε τον γερμανικό φασισμό με κόστος, ανείπωτες θυσίες και ηρωισμό.</b> Θυμηθείτε την ιστορία σας, κοιτάξτε στα βάθη των αιώνων και θα δείτε ότι ο ουκρανικός λαός είχε πάντα προβλήματα όταν έχανε την επαφή με τον αδελφό του – τον μεγάλο ρωσικό λαό. Είμαστε ετεροθαλή αδέλφια και δεν είναι σωστό να πυροβολούμε ο ένας τον άλλον. <b>Πείτε στους γιους σας να σταματήσουν να πυροβολούν Ρώσους, αφήστε τους να καταθέσουν τα όπλα και να πάνε στις οικογένειές τους για να χτίσουν μια νέα δημοκρατική Ουκρανία σε ενότητα με τη Ρωσία. </b><br /> <b></b><blockquote><b>Πηγή:</b> <a href="https://globalnews.ilhs.gr/2022/03/18/%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%82/" target="_blank">Διεθνής ενημέρωση</a></blockquote> <p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-64489301651522155972022-06-12T13:28:00.009+03:002022-06-12T13:31:55.839+03:00Σήμερον, προβολή ταινίας: Τι τριάντα, τι σαράντα, τι πενήντα...<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.classicgreekcinema.com/wp-content/gallery/ti30-ti40-ti50/29.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="240" src="https://www.classicgreekcinema.com/wp-content/gallery/ti30-ti40-ti50/29.jpg" width="320" /></a></div>Ο fadomduck σήμερα 12/6/2022, συμπλήρωσε αισίως, μισό αίωνα παρουσίας σε αυτό τον ψεύτη τον ντουνιά.✌<p></p><p>(Ως φυσικό πρόσωπο εννοείται, και όχι ως μπλογκ) <br /></p><p>Επ' ευκαιρίαν του σημαντικότατου για τον ίδιο (και ασήμαντου ασφαλώς για εσάς) αυτού γεγονότος, σήμερα θα παρατήσει για λίγο την πολιτική, και θα γιορτάσει μαζί σας με την κατάλληλη (πιστεύει ο ίδιος) ταινία. Λάμπρος Κωσταντάρας λοιπόν και <a href="https://www.classicgreekcinema.com/ti30-ti40-ti50/" target="_blank">τι 30, τι 40, τι 50....</a>😁<br /></p><p></p><p></p><p><iframe allow="autoplay" allowfullscreen="" frameborder="0" height="300" src="//ok.ru/videoembed/1301251951327" width="490"></iframe></p>
Δείτε το και εδώ <a href="https://ok.ru/video/1301251951327" target="_blank">https://ok.ru/video/1301251951327</a><br />TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-60452522671031903052022-06-10T23:13:00.001+03:002022-06-10T23:13:46.977+03:00Ρωσικό δημοσίευμα: Γιατί η Ελλάδα θα πληρώσει από τις πρώτες για τη ρωσοφοβία <p></p><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/06/rosia-apeiles1-600x336.jpg" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="600" height="179" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/06/rosia-apeiles1-600x336.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Το ρώσικο άρθρο</span><br /></td></tr></tbody></table>«Γιατί η Ελλάδα θα πληρώσει για τη ρωσοφοβία από τις πρώτες», είναι ο τίτλος του άρθρου στη ρωσική ιστοσελίδα «Ρεπόρτερ» (topcor.ru) που υπογράφει ο Κονσταντίν Κότλιν, αρθρογράφος στρατιωτικών-πολιτικών αναλύσεων. <br /><br />Ελλάδα πρόκειται να μεταφέρει στην Ουκρανία «απίστευτη ποσότητα» όπλων και πυρομαχικών. Αυτό αναφέρουν κορυφαία ελληνικά ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες ημέρες, σημειώνει ο ρώσος συντάκτης Κονσταντίν Κότλιν, σε άρθρο του στη ρωσική ιστοσελίδα topcor.ru). <br />Οι αποστολές όπλων <br /><br />Και συνεχίζει (ακολουθεί το άρθρο του): <br />______________<br />«Σύμφωνα με τα μέσα αυτά, περισσότερα από εκατόν είκοσι τεθωρακισμένα οχήματα πεζικού BMP-1, εξήντα φορητά αντιαεροπορικά συστήματα πυραύλων FIM-92 Stinger και είκοσι χιλιάδες τυφέκια AK-47 Kalashnikov, μαζί με φυσίγγια, σχεδιάζονται να παραδοθούν από την ελληνική δημοκρατία. <br /><br />Στις αρχές Μαρτίου, η Ελλάδα έστειλε ήδη δύο στρατιωτικά μεταφορικά C-130 στην Πολωνία, μεταφέροντας, σύμφωνα με δημοσιεύματα των ΜΜΕ, αρκετές χιλιάδες καλάσνικοφ, καθώς και εκτοξευτές χειροβομβίδων που προορίζονται για την Ουκρανία. <br /><br />Την ίδια στιγμή, ο έλληνας υπουργός Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος ανακοίνωσε μόλις στα μέσα Απριλίου ότι δεν σχεδιάζονταν νέες προμήθειες όπλων στο καθεστώς του Κιέβου. <br /><br />«Ο στρατιωτικός εξοπλισμός που έχουμε ήδη στείλει στην Ουκρανία ελήφθη από αποθήκες. Δεν τίθεται θέμα αποστολής ακόμη περισσότερων», ανέφερε ο Παναγιωτόπουλος στο ευρωπαϊκό δίκτυο μέσων ενημέρωσης Euractiv. <br /><br /><b>Ωστόσο, όπως δείχνει η πρακτική, ο επικεφαλής του ελληνικού υπουργείου Αμυνας, δεν επρόκειτο να κρατήσει τον λόγο του. </b><p></p><p><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Αρνητική στάση οι Ελληνες </b></span></span><br /><br />Και <b>όλα αυτά παρά το γεγονός ότι γενικά οι Ελληνες έχουν έντονα αρνητική στάση απέναντι στην προμήθεια όπλων στην Ουκρανία. </b><br /><br />Σύμφωνα με κοινωνιολογική έρευνα του ελληνικού τηλεοπτικού καναλιού MEGA TV, το 66% του ελληνικού πληθυσμού, η συντριπτική πλειοψηφία, είναι αντίθετο με τη μεταφορά όπλων στο Κίεβο. <br /><br />Αυτή είναι η πολιτική θέση του ελληνικού λαού, που πρέπει να ληφθεί υπόψη από μια δημοκρατική κυβέρνηση. <br /><br />Ωστόσο, οι σύγχρονοι πολιτικοί στην Αθήνα δεν ενδιαφέρονται πραγματικά. <br /><br /><b>Το καθεστώς της ιστορικής πατρίδας της δημοκρατίας για την ελληνική ηγεσία σε αυτή την περίπτωση αποδείχθηκε μια κενή φράση. </b><br /><br />Να πιστεύει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι μπορεί να μην ξέρει ποιες διαθέσεις κυριαρχούν στην κοινωνία του, τουλάχιστον είναι αφελές. <br /><br />Οχι, <b>είναι πιο πιθανό να υπάρξει πλήρης αδιαφορία για τις απόψεις των δικών του ανθρώπων για χάρη των συμφερόντων των επιμελητών στο εξωτερικό. </b><br /><br />Αν και θα άξιζε να ακούσουμε τους απλούς Ελληνες. Αλλωστε, η στάση τους απέναντι στη Ρωσία έχει αρκετές πραγματικές ιστορικές προϋποθέσεις.</p><p>[...] <br /><br /><b>Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας γίνονται όλο και χειρότερες τα τελευταία χρόνια. </b>Ο λόγος είναι εδαφικές διαφορές σχετικά με την υφαλοκρηπίδα και τα όρια κατά μήκος των οποίων βρίσκεται η αποκλειστική οικονομική ζώνη. <br /><br />Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι στις αμφισβητούμενες περιοχές βρίσκονται μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου, τα οποία, δεδομένης της εξελισσόμενης ενεργειακής κρίσης, χρειάζονται επειγόντως από όλους. <br /><br />Είναι σαφές ότι μέχρι να αξιοποιηθούν, η κρίση μπορεί να τελειώσει, αλλά αυτό δεν μειώνει τη σκληρότητα του αγώνα για ενεργειακούς πόρους και <b>τα πράγματα αργά αλλά σταθερά οδεύουν προς τον πόλεμο.</b><span></span></p><a name='more'></a> <br />Αγκυρα και Αθήνα αναφέρουν τακτικά παραβιάσεις του εναέριου χώρου τους από μαχητικά της αντίθετης πλευράς.<b> Επιπλέον, και οι δύο χώρες εξοπλίζονται ενεργά και διεξάγουν τακτικά ασκήσεις κοντά στα αμφισβητούμενα εδάφη. Επίσης, δεν χρειάζεται να μιλάμε για διπλωματική λύση της σύγκρουσης. </b><br /><br />Ετσι, στα τέλη Μαΐου, ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ανοιχτά ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν υπάρχει γι’ αυτόν και αρνήθηκε να πραγματοποιήσει διμερείς διαπραγματεύσεις μαζί του. Και <b>η απόρριψη της διπλωματίας σε αυτή την περίπτωση μοιάζει εξαιρετικά δυσοίωνη.</b><p></p><p><b> </b> <br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Αρκετά έτοιμος ο τουρκικός στρατός </b></span></span><br /><br />Αλλωστε, τα τελευταία χρόνια, η Αγκυρα ενισχύει με συνέπεια τον στρατό της, διεξάγοντας στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον κουρδικών σχηματισμών στο Ιράκ και τη Συρία. <br /><br />Από το 2017, η Αγκυρα έχει πραγματοποιήσει τρεις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία: την Ασπίδα του Ευφράτη, τον Κλάδο Ελαίας και την Πηγή της Ειρήνης. Και στα τέλη Μαΐου 2022, ο Ερντογάν ανακοίνωσε την τέταρτη. <br /><br />«Ξεκινά μια νέα φάση σχηματισμού (στη Συρία) «ζώνης ασφαλείας» 30 χλμ στο εσωτερικό από τα σύνορα με την Τουρκία. «Καθαρίζουμε το Ταλ Ριφάτ και τη Μανμπίτζ από τρομοκράτες», είπε ο τούρκος πρόεδρος την 1η Ιουνίου, σημειώνοντας ότι στη συνέχεια άλλες περιοχές που συνορεύουν με την Τουρκία θα εκκαθαριστούν από μαχητές. <br /><br />Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι<b> ο τουρκικός στρατός είναι αρκετά έτοιμος για μάχη και έχει πραγματική εμπειρία στη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων. Σε αντίθεση με τον ελληνικό. </b><br /><br /><u><b>Γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα: σε τι υπολογίζει η Αθήνα; </b></u><br /><br />Για τη βοήθεια της Ουάσιγκτον, φυσικά. Δεν είναι τυχαίο ότι στα μέσα Μαΐου 2022, Ελλάδα και Ηνωμένες Πολιτείες υπέγραψαν νέα συμφωνία συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας, σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Ελλάδα θα διπλασιαστεί από τέσσερις σε οκτώ. <br /><br />Και η παραμονή των αμερικανών στρατιωτών στο ελληνικό έδαφος θα διαρκέσει τουλάχιστον πέντε χρόνια, μετά την παρέλευση των οποίων, σύμφωνα με τα υπογεγραμμένα έγγραφα, θα καταστεί αόριστης διάρκειας. <br /><br /><b>Στα χαρτιά, όλα φαίνονται λογικά, αν δεν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι στις ελπίδες τους για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, οι Ελληνες μπορούν να εξαπατηθούν σκληρά. </b> <br /></p><p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Το ΝΑΤΟ υπολογίζει περισσότερο την Τουρκία </b></span></span><br /><br /><b>Το ΝΑΤΟ δεν θα σώσει την Αθήνα από τις τουρκικές φιλοδοξίες,</b> κυρίως επειδή η Τουρκία είναι πολύ πιο πολύτιμο μέλος της συμμαχίας από την Ελλάδα. Η Αμερική, ως η πιο επιθετική και συχνά αντιμαχόμενη χώρα στον πλανήτη, είναι πάντα επιρρεπής στον ακραίο πραγματισμό σε τέτοια θέματα. <br /><br />Και, με μεγάλη πιθανότητα, σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, θα προσπαθήσει να μείνει στο περιθώριο, καλύπτοντας τη δική της πολιτική ανικανότητα με τις εκκλήσεις των πλευρών για διάλογο. <br /><br />Ναι, θα υπάρχουν αμερικανικές βάσεις σε ελληνικό έδαφος, αλλά είναι απίθανο να πολεμήσουν τον τουρκικό στρατό. <br /><br />Το πιθανότερο είναι ότι θα επιτρέψουν στους Ελληνες να υπερασπιστούν ανεξάρτητα αυτό που θεωρούν υφαλοκρηπίδα τους. <br /><br /><b>Και τότε η Αθήνα θα φωνάζει απελπισμένα για βοήθεια σε όλες τις χώρες. Είναι πιθανό και στη Ρωσική Ομοσπονδία. </b>Αλλωστε, ήταν η Ρωσία που κάποτε κέρδισε την ανεξαρτησία της Ελλάδας από την Τουρκία… <br /><br />Και τι να πω…<b> Από καθαρά ανθρώπινη άποψη, θα ήθελα η Ρωσία να πουλήσει στην Τουρκία μόνο τον μέγιστο δυνατό αριθμό αντιαεροπορικών πυραυλικών συστημάτων S-400 (ZRS). </b><br /><br /><u><b>Και όχι μόνο αυτοί – πρέπει να ικανοποιηθούν τυχόν στρατιωτικο-τεχνικά αιτήματα της τουρκικής πλευράς που δεν απειλούν τα κρατικά συμφέροντα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. </b></u> <br /></p><p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Η Ελλάδα προφανώς ξέχασε </b></span></span><br /><br />Γιατί; Γιατί<b> σήμερα η ελληνική ηγεσία θέλει να σκοτώσει ρώσους στρατιώτες, </b>προμηθεύοντας το καθεστώς του Κιέβου με όπλα. <br /><br />Ναι, μιμούμενη την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες,<b> η Αθήνα το κάνει έμμεσα,</b> χρησιμοποιώντας ένα «προφυλακτικό» στο πρόσωπο των Ουκρανών εθνικιστών, <b>αλλά αυτό δεν θα τους σώσει από τη μόλυνση με τον ιό του πολέμου. </b><br /><br /><u><b>Η πολιτική πορνεία, όπως και η συνηθισμένη πορνεία, είναι γεμάτη μολυσματικές ασθένειες. <br /></b></u><br />Ομως, έχοντας ακολουθήσει το παράδειγμα της Δύσης και φτύνοντας τις ειδικές σχέσεις με τη Ρωσία που σχετίζονται με μια κοινή ιστορία και θρησκεία, η Ελλάδα προφανώς ξέχασε. <br /><br /><u><b>Η Ελλάδα, όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δεν συγχωρούνται με τίποτα. </b></u><br /><br />Ούτε η επιβολή αντιρωσικών κυρώσεων, ούτε η υποστήριξη του ναζιστικού καθεστώτος του Κιέβου, ούτε η προμήθεια όπλων για να σκοτωθούν οι στρατιώτες μας. <br /><br /><u><b>Αργά ή γρήγορα, αλλά πρέπει να πληρώσει για τα πάντα. </b></u><br /><br />Και οι πολιτικές εντάσεις γύρω από τη Μεσόγειο είναι πλέον τέτοιες που η Ελλάδα θα είναι από τις πρώτες που θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. <br /></p><p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Οφθαλμός αντί οφθαλμού <br /></b></span></span><br />Λοιπόν, ας δούμε πώς θα αλλάξει η ρητορική της απέναντι στη Ρωσία όταν η Αθήνα καταλάβει ότι η Δύση δεν θα τους προστατεύσει. <br /><br />Θα παρατηρήσουμε και <b>θα σκεφτούμε τι άλλο και σε ποιον να προμηθεύσουμε για να προκληθεί ζημιά στον ελληνικό στρατό, όπως η Ελλάδα συνέβαλε στον θάνατο των Ρώσων στέλνοντας όπλα στο Κίεβο.</b> <br /><br /><u><b>Οφθαλμός αντί οφθαλμού, </b></u>μια από τις κύριες βιβλικές αρχές, δεν έχει ακόμη ακυρωθεί. Οι Ορθόδοξοι Ελληνες πρέπει να το θυμούνται αυτό». </p><p><b> Πηγή:</b> echedoros-a.gr via <a href="https://www.tanea.gr/2022/06/10/world/rosiko-dimosieyma-giati-i-ellada-tha-plirosei-apo-tis-protes-gia-ti-rosofovia-odeyei-se-polemo/" target="_blank">"Τα Νέα"</a><br /> </p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-60747086277882025232022-06-08T20:53:00.014+03:002022-06-09T10:55:49.429+03:00ΚΕΚΡ: Για την ταξική αντίληψη του αγώνα κατά του φασισμού και τα λάθη του «αριστερισμού» των Ελλήνων συντρόφων <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3tu_HLqWyBxY8AoLyXwcPpCFBj0CTyGAvBWwilaxHOv-7BouilIIERAzigoI-7-e2jIPUPGsR4BGdOILvE3LFGFPhLr5v3UUlUV5PI-XQSPAoPt7LGyii82XDLodlWRhEGEWWsyKuAlQ3ot4I7Q6OYyVKque3OKs3oof1dM8CQk7mAfff4cFcKZ58aQ/s445/%CE%9A%CE%95%CE%9A%CE%A1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="391" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3tu_HLqWyBxY8AoLyXwcPpCFBj0CTyGAvBWwilaxHOv-7BouilIIERAzigoI-7-e2jIPUPGsR4BGdOILvE3LFGFPhLr5v3UUlUV5PI-XQSPAoPt7LGyii82XDLodlWRhEGEWWsyKuAlQ3ot4I7Q6OYyVKque3OKs3oof1dM8CQk7mAfff4cFcKZ58aQ/s320/%CE%9A%CE%95%CE%9A%CE%A1.jpg" width="281" /></a></div><p>Αναδημοσιεύεται, χωρίς το μπλογκ να ταυτίζεται 100% με τις απόψεις που παρουσιάζονται από ΚΕΚΡ. Ένας από τους λόγους, είναι πως το ΚΕΚΡ λόγω της θέσης του εντός την Ρώσσικης ομοσπονδίας, έχει την υποχρέωση να αναδείξει πρώτα και κύρια τα "στραβά" της δικής του κυβέρνησης, πράγμα που λόγω της δικής μου θέσης σε μια χώρα του ΝΑΤΟ, δεν συμβαίνει καθόλου (να θέσω δηλαδή σαν στόχο πρώτης προτεραιότητας την δική τους κυβέρνηση αντί της δικής μου). Ο fadomduck λοιπόν, δεν σκοπεύει να συμμετέχει στον σχολιασμό, και σίγουρα όχι απαντώντας σε ερωτήματα που απευθύνονται στο ΚΕΚΡ. Ως εκ τούτου τα σχετικά σχόλια που θα απευθύνονται σε εμένα, όπως και αυτά που είναι εκτός του θέματος της ανάρτησης, θα απορρίπτονται χωρίς άλλη προειδοποίηση. </p><p>Ο καθένας μπορεί φυσικά να καταθέσει την άποψη του για το θέμα του άρθρου, εντός των κανόνων σχολιασμού του μπλογκ.<br /></p><p></p><p> ___________</p><p>Σχολιασμός του άρθρου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ «Για τη στάση του ΚΕΚΡ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανίας», εκ μέρους του Διεθνούς Τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΕΚΡ <br /><br />Στις 29 Απριλίου 2022, η εφημερίδα «Ριζοσπάστης», το κεντρικό όργανο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, δημοσίευσε ένα άρθρο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ «<a href="https://www.902.gr/eidisi/arthra/293918/gia-ti-stasi-toy-kekr-ston-imperialistiko-polemo-stin-oykrania" target="_blank">Για τη στάση του ΚΕΚΡ στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία</a>».<br /><br />Το άρθρο αξιολογεί τις ενέργειες του ΚΕΚΡ σε σχέση με την ειδική επιχείρηση που διεξάγει η Ρωσία στην Ουκρανία, εκφράζει ακραία ενόχληση για τη διαφωνία μας με τη θέση του ΚΚΕ και δηλώνει ότι η προσέγγιση του ΚΕΚΡ είναι εκλεκτικιστική και ότι διολισθαίνει σε σοβαρά θεωρητικά και πολιτικά λάθη, «υιοθετώντας» ακόμη και αστικές θεωρίες.<br />____________________<br />Λέμε ευθέως ότι διαφωνούμε κατηγορηματικά με τέτοιες εκτιμήσεις, θεωρώντας τις αντιεπιστημονικές, αλλά <b>διαφωνούμε ακόμη περισσότερο με τη μέθοδο συζήτησης</b> από το κόμμα με το οποίο έχουμε μακροχρόνιες φιλικές σχέσεις. Κατόπιν αιτήματος του Διεθνούς Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ της 28. 04. 2022, <b>συζητήσαμε συγκεκριμένα την κατάσταση στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και απαντήσαμε στα ερωτήματα που τέθηκαν. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι κανείς δεν περίμενε ιδιαίτερα τα επιχειρήματά μας, </b>και ήδη στις 29. 04. 2022, το προαναφερθέν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης».<br /><br />Καθώς τα κύρια επιχειρήματά μας έχουν ήδη επαληθευτεί και παραδοθεί στους συντρόφους μας στην ΚΕ του ΚΚΕ, <a href="http://solidnet.org/article/Russian-CWP--00007/" target="_blank">τα παραδίδουμε στο Solidnet</a> για δημοσίευση, προσπαθώντας να ακολουθήσουμε τη δομή του άρθρου του «Ριζοσπάστη» για τον καλύτερο προσανατολισμό των Ελλήνων αναγνωστών.<br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Λίγα λόγια για τη σχέση μεταξύ του ΚΕΚΡ και του ΚΚΕ </b></span></span><br /><br />Το Πολιτικό Συμβούλιο της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματός μας εξέτασε και συζήτησε προσεκτικά την επιστολή της 28ης Απριλίου 2022 του Διεθνούς Τμήματος του ΚΕ ΚΚΕ σχετικά με τις σοβαρές διαφορές στις θέσεις μας σε μια σειρά από ζητήματα, κυρίως την εκτίμηση της κατάστασης σε σχέση με τη στρατιωτική δράση στην Ουκρανία και το Ντονμπάς. <br /><br /><b>Πιστεύουμε και εμείς ότι έχει έρθει η ώρα να ξεκαθαρίσουμε τις σχέσεις μας,</b> οι οποίες έχουν μακρά ιστορία και σε μεγάλο βαθμό είναι γόνιμου και συντροφικού χαρακτήρα. <br /><br />Θυμόμαστε και εκτιμούμε καλά το γεγονός ότι το ΚΚΕ ήταν ένα από τα πρώτα ξένα κομμουνιστικά κόμματα που συνήψαν διμερείς σχέσεις με το ΚΕΚΡ. Τα κόμματά μας αντιμετώπιζαν πάντοτε τον μαρξισμό ως επιστήμη με τον ίδιο τρόπο και οι θέσεις μας σχετικά με την ανάλυση των αιτιών της ήττας του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ ήταν σχεδόν ταυτόσημες. Στη διεθνή συνάντηση στο Λένινγκραντ το 1997 με αφορμή την 80ή επέτειο της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, μαζί με άλλα 30 κόμματα υπογράψαμε τη διακήρυξη «Οκτώβρης-80». Μπορούμε να πούμε ότι κάναμε θεωρητική εργασία από κοινού. Έτσι, κατόπιν αιτήματος των Ελλήνων συντρόφων μας, επιλέγαμε την κατάλληλη βιβλιογραφία σχετικά με τις οικονομικές συζητήσεις στην ΕΣΣΔ και οι ειδικοί μας μοιράζονταν τις γνώσεις τους. Μια ομάδα επιστημόνων, πολιτικών οικονομολόγων και φιλοσόφων (η αν. καθηγήτρια <a href="https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11365175">Γιαμπρόβα</a>, οι καθηγητές Ποπόφ, Ελμέγιεφ και Βόλοβιτς), πήγαν στην Ελλάδα για να προσφέρουν διαλέξεις και να συμμετάσχουν σε επιστημονικές συζητήσεις. Θυμόμαστε επίσης με ευγνωμοσύνη την οργάνωση σπουδών στην Ελλάδα μιας ομάδας ακτιβιστών μας στο συνδικαλιστικό κίνημα. Το Κόμμα μας υποστήριξε αμέσως την πρωτοβουλία του ΚΚΕ για τη διοργάνωση τακτικών Διεθνών Συναντήσεων Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων το 1998 και συμμετείχε σε όλες αυτές τις συναντήσεις ως μέλος της Ομάδας Εργασίας Solidnet. Τα κόμματά μας από κοινού έθεσαν τα θεμέλια για το περιοδικό «Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (ΔΚΕ) και τη δημιουργία της «Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας» (ΕΚΠ). <br /><br />Το ΚΕΚΡ είδε αυτές τις μορφές αλληλεπίδρασης ως συγκεκριμένα βήματα προς τη δημιουργία ενός κομμουνιστικού πόλου στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, το οποίο, κατά την εκτίμησή μας, είχε την ισχυρότερη οπορτουνιστική προδιάθεση από την εποχή του Γκορμπατσόφ. Όπως γνωρίζετε, το Κόμμα μας συνέβαλε στην υπέρβαση αυτής της παρέκκλισης, διοργάνωσε διεθνή συνέδρια ορθόδοξων κομμάτων: «100 χρόνια Οκτώβρης» στο Λένινγκραντ, «100 χρόνια Κομιντέρν» και «140 χρόνια Στάλιν» στη Μόσχα, <b>«70 χρόνια Νίκης» στο Ντονμπάς, στα οποία συμμετείχε το ΚΚΕ. </b><br /><br />Δυστυχώς, παρά τη μακρόχρονη αυτή συντροφικότητα μεταξύ των κομμάτων μας, έχουμε πράγματι πρόσφατα αντιμετωπίσει σοβαρές αποκλίσεις απόψεων. <br /><br />Πώς συνέβη αυτό; Και εμείς ανησυχούμε ειλικρινά για το γεγονός αυτό και αναλύουμε την προηγούμενη ιστορία. Νομίζουμε ότι πρέπει να πούμε ευθέως ότι<b> ορισμένες αποκλίσεις προέκυψαν πολύ νωρίτερα από τη στρατιωτική δράση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στην Ουκρανία.</b> Νωρίτερα, <u>υπήρχαν διαφορές στο θέμα της επιστημονικής κατανόησης του φασισμού και της αξιολόγησης των εκδηλώσεων του φασισμού στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ</u> (δηλαδή της ανάληψης πρωτοβουλίας για την συγκρότηση και υποστήριξη τρομοκρατικών μορφών κυριαρχίας του κεφαλαίου στη χώρα «θύμα») και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ σήμερα - «εξαγώγιμος φασισμός». <b>Σημαντικές διαφορές προέκυψαν και στην αξιολόγηση της Κομιντέρν. </b><br /><br />Αλλά ακόμη πιο σημαντικό, κατά την άποψή μας, είναι το γεγονός ότι η απόκλιση στο όραμα των κομμάτων μας για τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνεται ο κομμουνιστικός πόλος έχει σταδιακά συσσωρευτεί. Αναγνωρίζουμε βεβαίως την αξία του ΚΚΕ για την έναρξη και την ίδρυση της ΔΕΕ και στη συνέχεια του ΕΚΙ, αλλά πρέπει να σημειώσουμε ότι <b>αυτές οι οργανωτικές μορφές δεν αναπτύχθηκαν ποτέ ως έγκυρες μορφές συλλογικής πάλης ενάντια στον οπορτουνισμό και τον αναθεωρητισμό.</b> Περιορίστηκαν στην ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των κομμάτων, αλλά δεν βρήκαν συνέχεια στην πρακτική κοινή εργασία - δεν παρείχαν ούτε την πιο στοιχειώδη κοινή συντονισμένη δράση των κομμάτων του πόλου προς τα έξω, για παράδειγμα σε φόρουμ όπως οι γενικές συναντήσεις Solidnet. <u><b>Για να διασφαλίσει τη φαινομενική ενότητα και προς αποφυγή της διάσπασης του συστήματος Solidnet, το ΚΚΕ συγκρατούσε συνεχώς τις προσπάθειες οργάνωσης ενός κοινού μετώπου ενάντια στον οπορτουνισμό της Ευρωαριστεράς και άλλων δεξιών κομμάτων,</b></u> παρόλο που το ίδιο μιλούσε ως επί το πλείστον σωστά, από επαναστατικές μαρξιστικές θέσεις, για ζητήματα θεωρίας και τρέχουσας πολιτικής. <br /><br />Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε ότι, από τη μεριά μας, από τις πρώτες συναντήσεις,<u><b> οι σύντροφοι ηγέτες του ΚΚΕ έχουν γίνει κάπως υπερόπτες,</b></u> όπως λένε στη Ρωσία, κάπως χάλκινοι, <b>έχουν αρχίσει να παρουσιάζουν τις απόψεις τους ως την απόλυτη αλήθεια ή ακόμη και ως διδαχές, και η ΔΚΕ και το ΕΚΠ έχουν μετατραπεί σε φορείς υποστήριξης της γραμμής του ΚΚΕ.<span></span></b></p><a name='more'></a> Νομίζουμε ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το προεδρείο του Ουγγρικού Εργατικού Κόμματος αποφάσισε πρόσφατα να τερματίσει τη συμμετοχή του κόμματος στη Γραμματεία της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας, καθώς <b>οι σύντροφοι δεν μπορούν πλέον να αναλάβουν την ευθύνη για τα διάφορα πολιτικά έγγραφα που υιοθετούνται εκ μέρους της Γραμματεία</b>ς. <br /><br />Αν και με βαριά καρδιά, ωστόσο, είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε αυτή τη συζήτηση. Όπως είπε ο Λένιν:<i> «Υπάρχουν όμως στιγμές που είσαι υποχρεωμένος -όταν υπάρχει κίνδυνος να προξενηθεί ανεπανόρθωτο κακό και στο Κόμμα και στην επανάσταση- να βάλεις το ζήτημα ορθά-κοφτά και να ονομάσεις τα πράγματα με το πραγματικό τους όνομα»</i> [Άπαντα, τ. 35, σ. 343]. <br /><br />Η έκθεση της ΚΕ του ΚΕΚΡ και ενστάσεις συντρόφων του Διεθνούς Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ <br />Οι σύντροφοι από το ΚΚΕ έχουν πράγματι μελετήσει την <a href="https://rkrp-rpk.ru/2022/03/31/%D0%BE%D0%B1-%D0%BE%D1%82%D0%BD%D0%BE%D1%88%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B8-%D1%80%D0%BA%D1%80%D0%BF-%D0%BA-%D0%B2%D0%BE%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8B%D0%BC-%D0%B4%D0%B5%D0%B9%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%B8%D1%8F%D0%BC" target="_blank">έκθεση της ΚΕ του ΚΕΚΡ</a> (<a href="https://rkrp-rpk.ru/2022/03/31/%D0%BE%D0%B1-%D0%BE%D1%82%D0%BD%D0%BE%D1%88%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B8-%D1%80%D0%BA%D1%80%D0%BF-%D0%BA-%D0%B2%D0%BE%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8B%D0%BC-%D0%B4%D0%B5%D0%B9%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%B8%D1%8F%D0%BC/" target="_blank">https://rkrp-rpk.ru/2022/03/31/об-отношении-ркрп-к-военным-действиям/</a> ) και σωστά επισημαίνουν ότι ισχυριζόμαστε ότι «τους πολέμους τούς έφερε στη γη της Σοβιετικής Ένωσης ο καπιταλισμός». Αξιολογούμε τη φύση του πολέμου ως ιμπεριαλιστική - ότι <i>«η πραγματική πηγή της υπό ανάλυση σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι οι διιμπεριαλιστικές αντιφάσεις </i>[και όχι «ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις» - σ.τ.μ.][1] μ<i>εταξύ ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσίας, στις οποίες εντάσσεται η Ουκρανία». </i><u><b>Το ΚΕΚΡ πιστεύει επίσης ότι η Ουκρανία είναι ένα φασιστικό κράτος και ότι ο φασισμός στη χώρα αυτή <i>«είναι ουκρανικός μόνο ως προς τον τόπο εκδήλωσής του, ως προς τη γλώσσα, ως προς την ιστορική συνέχεια και τη σύνθεση των στελεχών, αλλά ως προς την καταγωγή του είναι εντελώς αμερικανικός».</i></b></u><br /><br /><br />Στη συνέχεια, οι σύντροφοι δηλώνουν ότι δεν συμφωνούν με την κατανόηση της λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού από το ΚΕΚΡ, δεν συμφωνούν με τη θεωρία του «φασισμού στην εξωτερική πολιτική», δεν συμμερίζονται το συμπέρασμα του ΚΕΚΡ, <b>το οποίο πιστεύει ότι αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία έχει μια θετική πλευρά - βοηθώντας το λαό του Ντονμπάς να καταπολεμήσει τον αμερικανικό φασισμό στην εξωτερική πολιτική, </b>και ως εκ τούτου τον υποστηρίζει. Οι θεωρητικοί του ΚΚΕ ισχυρίζονται ότι είναι δήθεν εκλεκτικισμός η θέση του ΚΕΚΡ που το οδηγεί τελικά να υποστηρίζει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.<br /><br />Δήθεν, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ΚΕΚΡ υποστήριξε την ιμπεριαλιστική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και δεν υπέγραψε την Κοινή Δήλωση που υποστηρίχθηκε από 42 κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα και 30 κομμουνιστικές οργανώσεις νεολαίας από όλο τον κόσμο, η οποία εκδόθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, του Κομμουνιστικού Κόμματος των Εργαζομένων της Ισπανίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος του Μεξικού και του Τουρκικού Κομμουνιστικού Κόμματος, σε αντίθεση με την οργάνωση νεολαίας του, την Επαναστατική Κομμουνιστική Ένωση Νεολαίας (Μπολσεβίκων), η οποία έχει διμερείς σχέσεις με την ΚΝΕ.<br /><br />Οι σύντροφοι από το ΚΚΕ λυπούνται που το ΚΕΚΡ δεν είναι ανάμεσα στα 42 κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα που έχουν υπογράψει την Κοινή Δήλωση κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία.<b> Κι εμείς λυπούμαστε και ανησυχούμε. Αλλά ταυτόχρονα είμαστε αναγκασμένοι να επισημάνουμε ότι εκδηλώθηκε επίσης κάποια αλαζονεία και περιφρόνηση των απόψεων των συντρόφων. </b>Η πρωτοβουλία για τη δήλωση ελήφθη από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων της Ισπανίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας. Σεβόμαστε αυτά τα κόμματα, αλλά θεωρούμε ότι <u><b>είναι απλώς απρεπές το γεγονός ότι οι συντάκτες δεν συμβουλεύτηκαν τους κομμουνιστές του Ντονμπάς, της Ρωσίας και της Ουκρανίας προτού θέσουν το σχέδιο σε δημόσια διαβούλευση. </b></u>Άλλωστε, το 2015, με αφορμή την 70ή επέτειο από τη νίκη στον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, διοργανώσαμε από κοινού ένα διεθνές συνέδριο στο Ντονμπάς για τα προβλήματα της καταπολέμησης του φασισμού. Πώς θα μπορούσε κάποιος να φερθεί με τέτοια αδιακρισία, γνωρίζοντας ότι ο πόλεμος κατά του Ντονμπάς διεξάγεται εδώ και οκτώ χρόνια και έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε 15.000 ανθρώπους, κυρίως αμάχους; Οι σύντροφοι του ΚΚΕ και άλλοι υπογράφοντες επισήμαναν σωστά ότι η ρωσική αστική τάξη δεν ασχολείται με την αποναζιστικοποίηση για ιδεολογικούς λόγους, ότι δεν πρόκειται να ξεριζώσει τις καπιταλιστικές ρίζες που γεννούν τον φασισμό. <b>Αλλά, τους ρωτάμε, τι θα έπρεπε να είχαμε κάνει; Να επιδείξουμε περαιτέρω αναμονή και ανοχή;</b> Γνωρίζετε άραγε ότι εμείς (ΚΕΚΡ, Κομμουνιστική Εργατική Οργάνωση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ [ΚΕΟ ΛΔΛ] και Εργατικό Μέτωπο της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ [ΕΜ ΛΔΝΤ]) <b>ανέκαθεν δεν επιτρέπαμε απλώς, αλλά και διεκδικούσαμε επίμονα περισσότερη βοήθεια από την αστική Ρωσία,</b> ωστόσο, εσείς στη εν λόγω δήλωση <u><b>δεν αναφέρατε καν ότι ο πόλεμος των εργατών και κομμουνιστών του Ντονμπάς έχει δίκαιο αντιφασιστικό χαρακτήρα. Ή μήπως διαφωνείτε με αυτό; </b></u><br /><br />Αντ’ αυτού, κάνετε μια πολύ ειρωνική αναφορά στον χαρακτήρα των λεγόμενων «Λαϊκών Δημοκρατιών» του Ντονμπάς, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον χαρακτήρα των Λαϊκών Δημοκρατιών που προέκυψαν μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη. <br /><br />Ναι, αυτό ισχύει. Εμείς και οι κομμουνιστές στο Ντονμπάς το γνωρίζουμε αυτό και αναφερόμαστε αρκετά εκτενώς και ευθέως στην αγωνιστική μας δράση στην απώλεια των στοιχείων της λαϊκότητας στη διακυβέρνηση των δημοκρατιών. Αλλά επιτρέψτε μας να επισημάνουμε ότι <b>η λαϊκότητα αυτών των δημοκρατιών γεννήθηκε και καθορίστηκε από την απροθυμία του λαού να υποταχθεί στην επιβολή των φασιστών, από την απροθυμία του να επαναλάβει τη μοίρα του πυρπολημένου Οίκου των Συνδικάτων στην Οδησσό. </b>Ο λαός του Ντονμπάς είπε το δικό του «ΟΧΙ [στα ελληνικά - σ.τ.μ.]» στους φασίστες τιμωρούς του Κιέβου σε δημοψηφίσματα τον Μάιο του 2014. Ακριβώς σε αυτό το γεγονός εδράζεται η λαϊκότητα αυτών των δημοκρατιών. <b>Μια λαϊκότητα, κατά τη γνώμη σας, λανθασμένη, πλην όμως [αυτή προέκυψε ως ιστορικά] διαθέσιμη. <br /></b><br /><u><b>Το ανέφικτο της επιβίωσης των δημοκρατιών του Ντονμπάς σε αυτόν τον αγώνα χωρίς τη βοήθεια της αστικής Ρωσίας ήταν απολύτως σαφές από το 2014, </b></u>πολλώ μάλλον δεδομένου ότι έχουν να αντιπαρατεθούν στις συνδυασμένες δυνάμεις του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου. Ωστόσο, αυτό διόλου δεν σημαίνει ότι οι δημοκρατίες αυτές θα έπρεπε να απορρίπτουν τη βοήθεια αυτή από τη Ρωσική Ομοσπονδία. Το ΚΕΚΡ, ας το επαναλάβουμε, ανέκαθεν δεν επέτρεπε απλώς, αλλά ανέκαθεν απαιτούσε περισσότερη βοήθεια από την κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικής βοήθειας. <b>Εσείς για κάποιο λόγο δεν είχατε εκφράσει αντιρρήσεις επ’ αυτού νωρίτερα; </b>Σήμερα, πιστεύετε ότι δεν θα έπρεπε να υπήρχε βοήθεια στον αγώνα κατά του αμερικανικού φασισμού στην εξωτερική πολιτική; <u><b>Εμείς πιστεύουμε ότι οι φασίστες πρέπει να χτυπιούνται με οποιοδήποτε όπλο, ανά πάσα στιγμή, χρησιμοποιώντας όλους τους συμμάχους και συνοδοιπόρους. <br /></b></u><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Ποιος έχει λανθασμένη προσέγγιση κατά την εξέταση του σύγχρονου κόσμου και της Ρωσίας, το ΚΕΚΡ ή το ΚΚΕ; </b></span></span><br /><br />Οι σύντροφοι από το ΚΚΕ γράφουν στον «Ριζοσπάστη»:<i> «Η …προσέγγιση του ΚΕΚΡ, αν και σε αντίθεση από το ΚΚΡΟ, φαίνεται ότι προσπαθεί να προσεγγίσει τις εξελίξεις από ταξική σκοπιά, ωστόσο διολισθαίνει σε σοβαρά θεωρητικά και πολιτικά λάθη, ακόμη και σε «δάνεια» από αστικές αντιλήψεις και από δυνάμεις που το ίδιο το ΚΕΚΡ χαρακτηρίζει οπορτουνιστικές. Αυτές οι αστοχίες το οδηγούν στο «ξέπλυμα» της απαράδεκτης ρωσικής στρατιωτικής εισβολής, που όπως το ίδιο αναγνωρίζει διεξάγεται για ιμπεριαλιστικούς λόγους, στο όνομα της σωτηρίας του λαού του Ντονμπάς». </i><br /><br /><b>Οι ισχυρισμοί είναι πράγματι σοβαροί. </b>Η ασυμφωνία στις εκτιμήσεις για τη φύση του ιμπεριαλιστικού πολέμου πρέπει να αντιμετωπιστεί σοβαρά, καθώς πρόκειται για θέμα επιστήμης και θεωρίας. <br /><br />Σας έχουμε ήδη εκφράσει τη γνώμη μας νωρίτερα, κατά την επεξεργασία των άρθρων για το ICE, ότι <b>το ιδεολογικό τμήμα και η ηγεσία του ΚΚΕ, κατά την άποψή μας, παρερμηνεύει κάπως τη θεωρία του Λένιν για τον ιμπεριαλισμό, όπως εφαρμόζεται στη σημερινή πραγματικότητα. </b>Εσείς παρουσιάζετε το θέμα ως εξής: σήμερα όλος ο κόσμος να είναι ιμπεριαλιστικός, όλες οι χώρες κυβερνώνται από μονοπώλια και το μόνο που πρέπει να βλέπουμε είναι μια ιδιότυπη πυραμίδα ιμπεριαλιστών της υψηλότερης κατηγορίας, ενός δεύτερου και τρίτου επιπέδου κ.λπ.<i> Όλοι βρίσκονται σε αντιφάσεις μεταξύ τους και όλοι εκμεταλλεύονται και λεηλατούν τους ασθενέστερους. </i><br /><br />Ταυτόχρονα <b>φαίνεται να ξεχνάτε το συμπέρασμα του Λένιν ότι ο καπιταλισμός έχει πλέον ξεχωρίσει μια χούφτα</b> (λιγότερο από το ένα δέκατο του παγκόσμιου πληθυσμού, με τον πιο «γενναιόδωρο» και υπερβολικό υπολογισμό, λιγότερο από το ένα πέμπτο) <b>ιδιαίτερα πλούσιων και ισχυρών κρατών που λεηλατούν -με απλό «κόψιμο κουπονιών» - ολόκληρο τον κόσμο. </b>Αυτή η αντικειμενική κατάσταση αντικατοπτρίστηκε, αν και με διαστρεβλωμένη μορφή, ακόμη και στην αστική έννοια του «χρυσού δισεκατομμυρίου», που ονομάστηκε έτσι λόγω του συνολικού αριθμού αυτών των «ευημερούντων ανθρώπων» που ζουν στα «ληστρικά κράτη». <br /><br />Εσείς κατά κάποιο τρόπο <b>αποσιωπάτε σεμνά αυτό το σημείο και θεωρείτε αυτή τη λενινιστική θέση ως δήθεν παρωχημένη.</b> Γράφετε επίσης ότι με βάση αυτή τη διαστρεβλωμένη αντίληψη του σύγχρονου κόσμου, το ΚΕΚΡ ερμηνεύει κατά το δοκούν τη ρήση του Λένιν για «μια χούφτα χώρες», που γράφτηκε τότε, όταν τα ¾ του πλανήτη ήταν ακόμα αποικίες. <br /><br /><b>Το δικαιολογείτε αυτό λέγοντας ότι μπορεί δήθεν να αναχθεί το ζήτημα του αγώνα κατά του ιμπεριαλισμού σε έναν αποκλειστικό αντιαμερικανισμό, </b>ο οποίος είναι χαρακτηριστικός για πολλά εθνικά αστικά κράτη και τις αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις. Αυτό, φυσικά, δεν πρέπει να γίνει, συμφωνούμε μαζί σας. Αλλά ο πυρήνας της θεωρίας του Λένιν για τον ιμπεριαλισμό, μαζί με την οικονομική του βάση - τη μονοπώληση της παραγωγής - είναι η θέση που αφορά το γεγονός ότι μια χούφτα ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, οι οποίες ενώ έχουν πραγματοποιήσει τη διαίρεση του κόσμου και αγωνίζονται να τον ξαναμοιράσουν, επί ιμπεριαλισμού λεηλατούν όλες τις άλλες αστικές χώρες. <u><b>Σήμερα η ουσία του ιμπεριαλισμού δεν έχει αλλάξει. Η σημασία αυτής της «χούφτας» και η επιρροή της στον σημερινό κόσμο έχει αναμφισβήτητα ενισχυθεί σε σύγκριση με την εποχή του Λένιν. </b></u><br /><br /><u><b>Σήμερα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής που ηγούνται αυτής της χούφτας. </b></u>Οι υπόλοιποι παίζουν το ρόλο των υποζυγίων. Δεν συμφωνείτε; Είναι άραγε η Ελλάδα μια ιμπεριαλιστική χώρα; Ή ακόμη και οι πολύ πιο ισχυρές χώρες της ΕΕ; Σε γενικές γραμμές, καμία από αυτές τις χώρες δεν μπορεί σήμερα να μην υπακούσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν μπορεί να επιδείξει ανεξαρτησία, γεγονός που επιβεβαιώνεται με θαυμαστό τρόπο από την όλη πρακτική της επιβολής κυρώσεων κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΡΟ). Και μάλιστα ξεκάθαρα σε βάρος τους! Δεν το βλέπετε αυτό; <b>Το να μην βλέπουμε το γεγονός ότι σήμερα μια χούφτα από τα πιο ισχυρά αρπακτικά με επικεφαλής τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αποτελούν «μια σταθερή βάση για την ιμπεριαλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση των περισσότερων εθνών και χωρών του κόσμου, τον καπιταλιστικό παρασιτισμό μιας χούφτας από τα πλουσιότερα κράτη!» είναι, κατά τη δική μας άποψη, ένα πολύ μεγάλο λάθος. </b>Η πολιτική πρακτική της ΕΕ και των άλλων ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε σχέση με τη σύγκρουση στην Ουκρανία έχει δείξει ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμία ανεξάρτητη πολιτική των χωρών της ΕΕ, υπάρχει το γεγονός ότι οι χώρες αυτές χορεύουν στο ρυθμό των ΗΠΑ, ακόμη και σε βάρος των οικονομιών τους, με την ελπίδα να συνεχίσουν να λεηλατούν τον υπόλοιπο κόσμο στο μέλλον. Οι ΗΠΑ διεξάγουν την πιο επικερδή επιχείρηση: δανειοδοτούν, μορφοποιούν ιδεολογικά και πολιτικά τον φασισμό, ορθώνει το ανάστημά του πάνω από τους λαούς του κόσμου, είναι εχθρικός απέναντί τους και καταστρέφει ακόμη και την αστική δημοκρατία. Ταυτόχρονα [οι ΗΠΑ] αποδυναμώνουν ουσιαστικά τις χώρες της ΕΕ, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, και ενισχύουν την παρουσία τους στην αγορά αυτή. <br /><br /><u><b>Η ανάλυση των γεγονότων δείχνει ότι αν η Ρωσία δεν διέθετε πυρηνικά όπλα, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει υποστεί τη μοίρα της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ και της Λιβύης.</b></u> Όμως, με δεδομένη την αμυντική ικανότητα της Ρωσίας που κληρονόμησε από την ΕΣΣΔ, οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ επέλεξαν την τακτική της αναβίωσης του φασισμού στην Ουκρανία και να την στρέψουν εναντίον του Ντονμπάς και της ΡΟ. Ο υπερεξοπλισμός [της Ουκρανίας] εκ μέρους τους και η πολιτική όξυνση της κατάστασης στη γραμμή με το Ντονμπάς, όπως αναγνωρίζουν πολλές χώρες και κόμματα, <b>αν δεν εξανάγκασε, εξώθησε τις ρωσικές αρχές να ξεκινήσουν προληπτική στρατιωτική δράση.</b><br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Η δήθεν λανθασμένη θεωρία του «εξαγώγιμου φασισμού»; </b></span></span><br /><br />Πρέπει να πούμε ότι ορισμένοι από τους δικούς μας και ξένους συντρόφους μπερδεύονται από τον ίδιο τον όρο «εξαγώγιμος φασισμός». Θυμίζει ελαφρώς σε κάποιους την έννοια της «εξαγωγής επαναστάσεων», την οποία οι κομμουνιστές δεν υποστηρίζουν. Κάποιος το ερμηνεύει πρωτόγονα ως πραγματική εξαγωγή, δηλαδή ως εξαγωγή του φασισμού. Πόσο μάλλον μετά τη μετάφραση από τη πλούσια σε παραστατικότητα ρωσική γλώσσα για τους ξένους συντρόφους μπορεί να είναι δύσκολο να κατανοηθεί η ουσία. Δεν επιμένουμε στον όρο, ο οποίος μας προέκυψε ως μια δημοσιολογική εικόνα. <b>Το πιο σημαντικό είναι η ίδια η ουσία του φαινομένου - ο φασισμός στην εξωτερική πολιτική. </b>Ιδιαίτερα αξιοσημείωτοι είναι οι ισχυρισμοί των Ελλήνων συντρόφων ότι το ΚΕΚΡ στην ανάλυσή του επαναλαμβάνει την ολέθρια θεωρία του «εξαγώγιμου φασισμού». <b>Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να πουν ότι ο «εξαγώγιμος φασισμός» είναι μια αστική θεωρία, </b>η οποία διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τις ρωσικές αστικές πολιτικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της «Πορτοκαλί Επανάστασης» στην Ουκρανία το 2006. <br /><br />Βρισκόμαστε σε δυσάρεστη θέση να κάνουμε αυτή την παρατήρηση, ωστόσο, πρώτον<u><b>, το παραπάνω είναι απροκάλυπτα αναληθές.</b></u> Η ανάλυση των εκφάνσεων του φασισμού στην εξωτερική πολιτική, την οποία στη δημοσιολογία αποκαλούμε συχνά «εξαγώγιμο φασισμό», πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά, μεταξύ άλλων και με τη δική μας συμμετοχή, από τον Μπορίς Λαβρέντγιεβιτς Φετίσοφ, τιμημένο εργάτη του πολιτισμού της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας και δημοσιεύθηκε το 2009 από τη ρωσική κοινωνικό-πολιτική εφημερίδα «Ναρόντναγια Πράβντα [Λαϊκή Αλήθεια]». Στη συνέχεια συζητήθηκε, συμφωνήθηκε και υιοθετήθηκε ως θέση στην ολομέλεια της ΚΕ του ΚΕΚΡ. Στη συνέχεια, το 2012, η υπόθεση τέθηκε υπόψη του Solidnet. Οι Έλληνες σύντροφοι υπενθυμίζουν ότι έγινε μια σοβαρή συζήτηση στις σελίδες του περιοδικού ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ. Επιπλέον, θεωρούν ότι η πρακτική επιβεβαίωσε πλήρως την προειδοποίηση που έθεσε το ΚΚΕ το 2014 ότι αυτή η θεωρία θα οδηγούσε σε μια λανθασμένη πορεία συνεργασίας με τις αστικές πολιτικές δυνάμεις. <br /><br />Εμείς υποστηρίζουμε ότι<b> η πρακτική επιβεβαίωσε πλήρως την ανάλυση και την πρόβλεψή μας. </b>Και η απόκλιση των εκτιμήσεών μας προκλήθηκε από την παραίτηση των Ελλήνων συντρόφων από την επιστημονική προσέγγιση, γεγονός που <u><b>ε</b><b>ίχε ως αποτέλεσμα και την απόρριψη του ορισμού της Κομιντέρν για το φασισμό.</b></u> Οι σύντροφοι κατά κάποιο τρόπο δεν λένε γι' αυτό ανοιχτά και άμεσα, αλλά γράφουν αρκετά περίπλοκα: <i>«Ας μην ξεχνάμε όμως ότι αυτός ο ορισμός διαμορφώθηκε ενώ υπήρχε και σοβαρή αντιπαράθεση εκ μέρους στελεχών της Κομμουνιστικής Διεθνούς και, το κυριότερο, στην πράξη φάνηκε η αδυναμία του ν' αποδώσει τη σχέση φασισμού - καπιταλισμού κι έτσι να υπολογιστεί στη στρατηγική του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος». </i><br /><br />Είναι παράξενο, ακόμα και οδυνηρό να το ακούει κανείς. <u><b>Επομένως αυτός ο ορισμός του Δημητρόφ αποδείχτηκε αβάσιμος; </b></u>Υπενθυμίζουμε: <i>«Ο φασισμός στην εξουσία είναι μια φανερά τρομοκρατική δικτατορία των πιο αντιδραστικών, των πιο σοβινιστικών, των πιο ιμπεριαλιστικών στοιχείων του χρηματιστικού κεφαλαίου, μια ειδική μορφή ταξικής κυριαρχίας της αστικής τάξης... Ο φασισμός δεν είναι ούτε η κυβέρνηση πέρα από τάξεις, ούτε η κυβέρνηση των μικροαστών ή των λούμπεν-προλεταρίων επί του οικονομικού κεφαλαίου. Ο φασισμός είναι η κυβέρνηση του ίδιου του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Είναι μια οργανωμένη σφαγή της εργατικής τάξης και του επαναστατικού κομματιού της αγροτιάς και της διανόησης. Ο φασισμός στην εξωτερική του πολιτική, είναι η πιο άγρια μορφή του σοβινισμού, που καλλιεργεί ζωώδες μίσος εναντίον άλλων λαών». </i><br /><br />Στην ανάλυσή μας λοιπόν γίνεται λόγος ακριβώς για τον φασισμό στην εξωτερική πολιτική! <b>Ο φασισμός συνίσταται στην απόρριψη των δημοκρατικών μορφών αστικής κυριαρχίας και στη μετάβαση στην απροκάλυπτη αστική ιμπεριαλιστική τρομοκρατία.</b> Στον σημερινό κόσμο, τα περισσότερα από τα πιο ανεπτυγμένα αστικά κράτη χρησιμοποιούν διάφορες μορφές με την επίφαση της αστικής δημοκρατίας στην εσωτερική τους πολιτική και απέχουν από την εφαρμογή της δικτατορίας με ανοιχτή τρομοκρατική μορφή. Άλλο θέμα είναι το τι διαδραματίζεται στη διεθνή σκηνή. Υποστηρίζουμε ότι μετά την ήττα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (είμαστε βέβαιοι προσωρινή), υπήρξε μια αρνητική μετατόπιση στην ισορροπία δυνάμεων που καθορίζει την κατάσταση παγκοσμίως. Πρώτον, ελλείψει παραδειγμάτων από τις σοσιαλιστικές χώρες, το κεφάλαιο προχώρησε σε μια ολομέτωπη επίθεση κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων στην εσωτερική πολιτική. Δεύτερον, <b>οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να λύσουν τα εσωτερικά τους προβλήματα μέσω της εξωτερικής επέκτασης. </b>Στην εξωτερική πολιτική, ο παγκόσμιος ιμπεριαλισμός, και πάνω απ’ όλα η δύναμη κρούσης του, οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και των χωρών του ΝΑΤΟ, έχει γίνει πολύ πιο αχαλίνωτος, επιθετικός, χωρίς κανένα σεβασμό στους αστικοδημοκρατικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου και στη λεγόμενη κοινή γνώμη. Παραδείγματα είναι οι σφαγές στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, σήμερα τη Συρία, οι απειλές κατά της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας και του Ιράν, η έναρξη και η υποστήριξη της σημερινής αιματηρής σύγκρουσης στην Ουκρανία. Σύμφωνα με τα λόγια του Λένιν, <i>«Μπροστά μας βρίσκεται τελείως γυμνός ο ιμπεριαλισμός που ούτε το θεωρεί καν απαραίτητο να σκεπαστεί με κάτι, πιστεύοντας πως κι έτσι είναι μεγαλοπρεπής» </i>[Άπαντα, τ. 42, σ. 63]. <br /><br />Θεωρούμε τη συνεχιζόμενη κλιμάκωση των εντάσεων στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία ως εξάπλωση του νεοφασισμού – «εξαγώγιμου φασισμού» .<b> Ο «εξαγώγιμος φασισμός» είναι μια απροκάλυπτη τρομοκρατική ιμπεριαλιστική πολιτική βίας και αιματηρών λύσεων για τα συμφέροντα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, η οποία αγνοεί όλους τους νόμους και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, πυρήνας της οποίας είναι το χρηματιστικό κεφάλαιο. Πρόκειται για μια σύγχρονη μορφή φασισμού. </b>Ταυτόχρονα, ο σοβινισμός στην πιο ωμή του μορφή εκδηλώνεται σήμερα με τους ισχυρισμούς των Αμερικανών προέδρων περί αυτοκρατοριών του κακού, περί χωρών-παριών, περί ιδιαίτερης ευθύνης των ΗΠΑ για την τύχη ολόκληρου του κόσμου με το συμπέρασμα ότι τους έχει δοθεί το δικαίωμα να αποφασίζουν για τα πάντα! <br /><br /><b>Η άρνηση αυτού του γεγονότος, της αντιδραστικής κυριαρχίας των ΗΠΑ, είναι θανατηφόρος για τον καθορισμό της θέσης και της τακτικής του αγώνα των Κομμουνιστικών Κομμάτων.</b> Εξ ου και ο σκεπτικισμός σας σχετικά με τις εκδηλώσεις του φασισμού στην εξωτερική πολιτική - του «εξαγώγιμου φασισμού» - ακόμη και η απόρριψη εκ μέρους σας του ορισμού της Κομιντέρν για τον φασισμό. Και <u>αυτό σας οδήγησε σε τελική ανάλυση στη μηχανική μεταφορά των εκτιμήσεων που αφορούσαν το 1914-1917, την εποχή του Πρώτου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου, στη σημερινή κατάσταση. </u><br /><br />Γράφετε ότι η κριτική του ΚΕΚΡ είναι αβάσιμη και παράλογη, αλλά έχουμε αποτυπώσει όλα αυτά τα σημεία στην Εισήγηση της Κεντρικής Επιτροπής προς την Ολομέλεια του Μαρτίου (26.03.2022) «<a href="https://rkrp-rpk.ru/2022/03/31/%D0%BE%D0%B1-%D0%BE%D1%82%D0%BD%D0%BE%D1%88%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B8-%D1%80%D0%BA%D1%80%D0%BF-%D0%BA-%D0%B2%D0%BE%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8B%D0%BC-%D0%B4%D0%B5%D0%B9%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%B8%D1%8F%D0%BC/" target="_blank">Για τη στάση του ΚΕΚΡ απέναντι στις πολεμικές ενέργειες της ρωσικής κυβέρνησης και των ενόπλων δυνάμεων του Ντονμπάς στην Ουκρανία</a>» (<a href="https://rkrp-rpk.ru/2022/03/31/%D0%BE%D0%B1-%D0%BE%D1%82%D0%BD%D0%BE%D1%88%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B8-%D1%80%D0%BA%D1%80%D0%BF-%D0%BA-%D0%B2%D0%BE%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8B%D0%BC-%D0%B4%D0%B5%D0%B9%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%B8%D1%8F%D0%BC/">https://rkrp-rpk.ru/2022/03/31/об-отношении-ркрп-к-военным-действиям</a>). Μπορείτε να διαβάσετε την εισήγηση και είμαστε στη διάθεσή σας να απαντήσουμε στις ερωτήσεις και στην κριτική σας. <b>Φοβούνται την κριτική μόνο οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτοπεποίθηση.</b> Το ΚΕΚΡ είναι πεπεισμένο για τη θέση του και έτοιμο να αποσαφηνίσει τις σχέσεις του. <br /><br />Εσείς, αγαπητοί σύντροφοι, γράφετε ότι<i> «από τη μια πλευρά, το ΚΕΚΡ αναγνωρίζει στα λόγια τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ο οποίος είναι αποτέλεσμα ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων, και από την άλλη, ενώ ισχυρίζεται ότι «προστατεύει το λαό του Ντονμπάς» και υποτίθεται την «αποναζιστικοποήση» της Ουκρανίας, στην πραγματικότητα στηρίζει την ιμπεριαλιστική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη ρωσική αστική τάξη, την οποία θεωρεί εγγυητή του αγώνα κατά του φασισμού». </i><br /><br /><b>Το μόνο που δείχνει αυτό είναι ότι δεν έχετε κατανοήσει, </b>σύμφωνα με τα λόγια του Λένιν, <i>«το βασικό οικονομικό πρόβλημα, που, χωρίς τη μελέτη του, δεν μπορεί να καταλάβει κανείς τίποτε από την εκτίμηση του σύγχρονου πολέμου και της σύγχρονης πολιτικής (εδώ και στη συνέχεια η έμφαση του συντ.), και συγκεκριμένα: <b>το πρόβλημα της οικονομικής ουσίας του ιμπεριαλισμού</b></i>» [Άπαντα, τ. 27, σ. 308]. <br /><br />Αδιαμφισβήτητα, ο πόλεμος είναι για τη ρωσική αστική τάξη, η οποία είναι πολύ πιο αδύναμη, η οποία βρίσκεται στο στάδιο του γίγνεσθαι του ιμπεριαλισμού, στο στάδιο του να γίνει και αυτή ιμπεριαλιστική, καθώς η αστική Ρωσία υπερασπίζεται τα συμφέροντά της, την επιδίωξή της να εκμεταλλευτεί η ίδια τους αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου και άλλους πόρους της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπινων. Αλλά <b><u>αυτό διόλου δεν σημαίνει ότι για την εργατική τάξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι αδιάφορη η μακροχρόνια, επίμονη και επιθετική εκστρατεία κατά της Ρωσίας από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ότι δεν παρατηρούμε τη χρήση του απροκάλυπτου φασισμού ως όπλου στην Ουκρανία, ότι η προοπτική επανάληψης της τύχης της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ ή της Λιβύης είναι δήθεν προτιμότερη για τη ρωσική εργατική τάξη από την καταπίεση [μόνο] εκ μέρους της εγχώριας αστικής τάξης.</u></b> Σήμερα οι στρατιωτικές ενέργειες της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν αποσκοπούν περισσότερο στην κατάληψη πόρων και αγορών μέσω της υποταγής της Ουκρανίας, παρά στην προστασία των συμφερόντων της αστικής Ρωσίας, των ρωσικών κεφαλαίων, ακόμη και της ακεραιότητας της χώρας. Δεν υποστηρίζουμε την [αστική] εξουσία και δεν καλούμε όλες τις δυνάμεις να συσπειρωθούν γύρω της, όπως κάνει το ΚΚΡΟ. Τουναντίον, απευθύνουμε προσκλητήριο, ώστε να χρησιμοποιηθεί η κατάσταση για να αποσαφηνιστούν οι πραγματικές αιτίες των τραγωδιών που βιώνουμε και για τη διοργάνωση του αγώνα κατά του καπιταλισμού, υπέρ του σοσιαλισμού και της αποκατάστασης της ΕΣΣΔ. Αλλά <u><b>δεν ζητάμε απλώς να σταματήσει ο πόλεμος, γιατί αυτό θα σήμαινε ουσιαστικά αξίωση να σταματήσει ο πόλεμος κατά του φασισμού. </b></u>Με τον πραγματικό φασισμό, που τρέφεται και καθοδηγείται από τα μεγαλύτερα ιμπεριαλιστικά αρπακτικά, που ο ίδιος αυτοαποκαλείται διάδοχος των φασιστών του 1941-45, που σήμερα χρησιμοποιεί απροκάλυπτα τους άμαχους πολίτες ως ανθρώπινη ασπίδα. Επ’ ουδενί λόγω δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Πιστεύουμε ότι είναι εφικτό και αναγκαίο να χτυπήσουμε τους φασίστες με κάθε όπλο, με την προσέλκυση σε αυτό όλων των πιθανών δυνάμεων. Ταυτόχρονα, οφείλουμε να εισαγάγουμε εκεί τον συνειδητό παράγοντα, δηλαδή να ασκούμε αγκιτάτσια (εναργή προπαγάνδα -σ.τ.μ.) ώστε να αναβαθμίζεται ο αντιφασιστικός αγώνας σε αγώνα υπέρ του σοσιαλισμού. <br /><br />Και οι εκκλήσεις για την ήττα της δικής μας κυβέρνησής σε αυτόν τον πόλεμο δεν ανταποκρίνονται στην ουσία της στιγμής, δεν βοηθούν στην προσέγγιση της επανάστασης, εφ’ όσον δεν παρατηρείται αντίστοιχη [επαναστατική] κατάσταση και σήμερα, σύμφωνα με τα λόγια του Λένιν, δεν είναι ακόμα εφικτός ο συντονισμός και η πρακτική αλληλοβοήθεια των επαναστατικών κινημάτων σε όλες τις εμπόλεμες χώρες. <b>Τυχόν νίκη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σήμερα θα είναι νίκη του επιτιθέμενου φασισμού. Ενίσχυση του εκφασισμού των καθεστώτων παρατηρείται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, </b>ιδίως στη Βαλτική. <br /><br />Αυτό το σημείο είναι πολύ δύσκολο να κατανοηθεί, καθώς ο πειρασμός να προβεί κανείς σε απλή μεταφορά των εκτιμήσεων της εποχής του Πρώτου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου στο σήμερα είναι μεγάλος.<br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Κριτική στο ΚΚΕ </b></span></span><br /><br />Γράφετε ότι το ΚΕΚΡ κατηγορεί ανεδαφικά το ΚΚΕ για «λάθη» καθώς και για έλλειψη αλληλεγγύης προς το λαό του Ντονμπάς. Αυτό, φυσικά, διόλου δεν ισχύει. Αναγνωρίζουμε βεβαίως ότι συμπάσχετε με το λαό του Ντονμπάς και καταδικάζετε τις φασιστικές εκφάνσεις του καθεστώτος του Κιέβου. Μαζί με τους κομμουνιστές του Ντονμπάς και της Ουκρανίας, είμαστε ευγνώμονες στο ΚΚΕ για τις διαμαρτυρίες που πραγματοποιεί με συνέπεια από το 2014, συμπεριλαμβανομένων και αυτών στις οποίες προέβη από το βήμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. <br /><br />Αλλά αυτό είναι αλληλεγγύη και υποστήριξη προς τα θύματα, προστασία του δοκιμαζόμενου και καταπιεσμένου πληθυσμού. Ωστόσο, <b>εμείς ως κόμμα, προπαντός, υποστηρίζουμε τον αγώνα του ίδιου αυτού του λαού εναντίον των φασιστών, και στο μέτρο των δυνάμεών μας συμμετέχουμε οι ίδιοι σε αυτόν,</b> βοηθώντας στο γίγνεσθαι των κομμουνιστικών δυνάμεων στις δημοκρατίες. <br /><br />Με την ευκαιρία αυτή εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στους βουλευτές του ΚΚΕ, οι οποίοι λόγω της πολιτικής τους δραστηριότητας κατά του πολέμου συμπεριλήφθηκαν στην επίσημη «μαύρη λίστα» του αντιδραστικού καθεστώτος του Κιέβου. Επιτρέψτε μας όμως να σας πούμε ότι οι σύντροφοί μας στο Ντονμπάς συμμετέχουν άμεσα στις πολεμικές ενέργειες, υφίστανται απώλειες σε τραυματίες και νεκρούς συντρόφους. Ένας κοινός μας φίλος, ο ηγέτης του Εργατικού Μετώπου του Ντόνμπας, ο Νικολάι Μπελοστένι, ο οποίος πολέμησε το 2014-15, πήγε να εγγραφεί στην πολιτοφυλακή στο στρατολογικό γραφείο, αλλά ως 69χρονο δεν τον έχουν πάρει ακόμα. Σήμερα εργάζεται ως οδηγός ασθενοφόρου Μεταφέρει, ενίοτε εκτεθειμένος σε πυρά, τραυματίες, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτών των ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, από τη Μαριούπολη σε νοσοκομεία της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ. Ενώ τα παιδιά που είναι νεότερα πολεμούν. Και <b>το γεγονός ότι η ρωσική αστική τάξη, διόλου για ιδεολογικούς λόγους, αναγκάζεται να βοηθήσει τον αγώνα τους, δεν αναιρεί τον δίκαιο χαρακτήρα αυτού του αγώνα και την απόλυτη αναγκαιότητά του.</b><br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Εσωκομματικές διαδικασίες στο ΚΕΚΡ </b></span></span><br /><br />Οι Έλληνες σύντροφοι σημειώνουν:<i> «Η τελευταία εξέλιξη απειλεί να δώσει συντριπτικό ιδεολογικοπολιτικό χτύπημα στο ΚΕΚΡ, όπως φάνηκε και από τη λεγόμενη «Συνδιάσκεψη για τη στήριξη της πάλης ενάντια στον φασισμό στην Ουκρανία», που πραγματοποιήθηκε στις 20/3/22 στην έδρα της ΚΕ του ΚΕΚΡ». </i><br /><br />Γνωρίζετε ότι και στο κόμμα μας έχουν δημιουργηθεί ορισμένες εντάσεις για το θέμα αυτό. Υπήρξαν ακόμη και παραιτήσεις ασταθών συντρόφων από την Κεντρική Επιτροπή και από τις τάξεις του Κόμματος. Και πρέπει να σημειώσουμε με λύπη μας ότι εκούσια ή ακούσια <b>σε αυτές διαδικασίες συμβάλλουν και σύντροφοι από το ΚΚΕ, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι δεχτήκατε την υπογραφή μιας ομάδας νέων, δήθεν εκ μέρους της οργάνωσης της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας (Μπολσεβίκοι), κάτω από μια δήλωση 42 κομμάτων, παρά το γεγονός ότι σας είχαμε ενημερώσει ότι εκ των πραγμάτων πρόκειται για προβοκάτορες που προσπαθούν να οικειοποιηθούν/καπηλευτούν το σήμα και την ιστοσελίδα της Κομσομόλ. </b>Εσείς, όχι μόνο δεν δώσατε σημασία σε αυτό, αλλά επιπλέον επαναλάβατε αυτή την παραπληροφόρηση στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης» που απευθύνεται στον μαζικό αναγνώστη, οδηγώντας εκ των πραγμάτων σε παραπλάνηση για τη θέση της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Ένωσης Νεολαίας (Μπολσεβίκοι). Πιστεύουμε ότι <b>τέτοιες ενέργειες επίσης δεν συμβάλλουν στην ενίσχυση των συντροφικών σχέσεων </b>μεταξύ των κομμάτων μας. <br /><br />Επιπλέον, <b>σημειώνουμε τις προσπάθειές σας για παρέμβαση στο εσωτερικό πολιτικό μας έργο αξιοποιώντας φωνές αντιπάλων του Κόμματός μας. </b>Έτσι μας γράφετε:<i> «... με μεγάλη θλίψη παρατηρούμε τις κοινές δραστηριότητές σας με ρωσικές ακροδεξιές εθνικιστικές οργανώσεις, όπως το κόμμα «Άλλη Ρωσία» («εθνικομπολσεβίκοι»). </i><br /><br />Έχουμε ήδη δώσει εξηγήσεις για τα θέματα αυτά στην ιστοσελίδα του κόμματος και στην εφημερίδα «Εργαζόμενη Ρωσία» («ΤΡΟΥΝΤΟΒΑΓΙΑ ΡΩΣΙΑ»), τις οποίες είχατε τη δυνατότητα να διαβάσετε. «Η Άλλη Ρωσία δεν είναι σε καμία περίπτωση σοσιαλιστική οργάνωση, αλλά επ’ ουδενί λόγω δεν είναι ακροδεξιό κόμμα. Δεν είναι ουσιαστικά καθ’ όλα κόμμα, γιατί δεν έχει σαφώς καθορισμένες ταξικές θέσεις, αλλά δεν υποστηρίζει το καθεστώς της ιδιωτικής καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και ένα από τα λαϊκίστικα συνθήματά της είναι «Ο καπιταλισμός είναι σκατά!» Είναι κυρίως νέοι άνθρωποι, δεν είναι τόσο εθνικιστές όσο πατριώτες του σοβιετικού παρελθόντος και του μεγαλείου της ΕΣΣΔ, στην οποία όλοι οι λαοί είχαν τη θέση τους με αξιοπρέπεια. Στις αποσκευές τους περιλαμβάνεται η ύψωση της κόκκινης σημαίας πάνω από τη Ρίγα (17 Νοεμβρίου 2000), για την οποία τους επιβλήθηκαν πραγματικές ποινές φυλάκισης. Εκπρόσωποί τους δεν πολεμούν στο Ντονμπάς υπέρ του ρωσικού κόσμου, αλλά κατά των φασιστών. Προσπαθούμε να εισάγουμε στοιχεία ταξικής συνείδησης σε αυτή τη νεανική υποκουλτούρα, συμπεριλαμβανομένης της κατανόησης της λενινιστικής αντίληψης για την εθνική υπερηφάνεια των Μεγαλορώσων. Δεν τα καταφέρνουμε πάντα, αλλά αρκετά συχνά. Συνεργαζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια και θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε. <br /><br />Για αυτό λοιπόν θα θέλαμε να μας συμβουλεύεστε πριν καταλήξετε σε οποιαδήποτε συμπεράσματα. <b>Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται να ανεχθούμε σιωπηλά διαστρεβλώσεις της θέσης μας, ακόμη και των ίδιων των ιστορικών γεγονότων. </b><br />Το γεγονός ότι στις γραμμές της πολιτοφυλακής του Ντονμπάς συχνά δεν πολεμούν τα πιο προηγμένα, αλλά ποικίλα ορθόδοξα, κοζάκικα, εθνικοπατριωτικά,ακόμη και αντικομμουνιστικά στοιχεία, διόλου δεν αναιρεί τη φύση του αντιφασιστικού αγώνα. Όπως δίδαξε ο Λένιν <b>είναι ανέφικτη η νίκη μόνο με την πρωτοπορία. </b>Είναι απαραίτητο να προσελκύουμε και να χρησιμοποιούμε κάθε δύναμη, οφείλουμε να χτυπάμε τους φασίστες με όλα τα όπλα. Δεν είναι τυχαίο ότι <b>τον πυρήνα της αντίστασης κατά των Ναζί αποτελούν οι ανθρακωρύχοι και οι χειριστές τρακτέρ,</b> γεγονός το οποίο ακόμη και ο πρόεδρος Πούτιν αναγκάστηκε να παραδεχτεί. Και φωνάζετε τη φρουρά σε επιφυλακή όταν <i>«στο όνομα της αντιμετώπισης του φασισμού ανοίγει ο δρόμος για συνεργασία με τον οπορτουνισμό, με τη σοσιαλδημοκρατία, με αστικές πολιτικές δυνάμεις, με τμήματα της αστικής τάξης». </i>Ναι, ακόμα και με τον διάβολο! Ας αντλήσουμε διδάγματα από την ΕΣΣΔ και τον Στάλιν.<br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Το ΚΕΚΡ έχει δήθεν ξεκινήσει μια επικίνδυνη πολιτική πορεία <br /></b></span></span><br />Εν κατακλείδι, <b>είμαστε υποχρεωμένοι να διαφωνήσουμε κατηγορηματικά με τη δήλωση του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων:</b> <i>«Με την παρούσα επιστολή σας καλούμε να επανεξετάσετε τη θέση σας, η οποία όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στις ιδρυτικές διακηρύξεις της ΔΚΕ και της ΕΚΠ, αλλά και σας αποκόπτει από τη γραμμή των συνεπών δυνάμεων του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος». </i>Επιτρέψτε μας να πληροφορηθούμε το εξής:<u><b> ποιος σας έχει επιφορτίσει με το αποκλειστικό δικαίωμα του καθορισμού των ορίων μεταξύ συνεπών και ασυνεπών δυνάμεων του κομμουνιστικού κινήματος; </b></u>Τόσο η ΔΚΕ όσο και η ΕΚΠ, όπως εμείς γνωρίζουμε, διέπονται από διαδικασία συλλογικής εξέτασης ζητημάτων και λήψης αποφάσεων. Κατά τη γνώμη μας, εδώ εσείς εκδηλώνετε το ίδιο εκείνο στοιχείο της κομμουνιστικής υπεροψίας που προαναφέραμε και το οποίο έχει φονέψει πολλά κόμματα με ένδοξο επαναστατικό παρελθόν. <br /><br />Εν κατακλείδι, δηλώνουμε ευθέως ότι φυσικά και συμφωνούμε με τον ισχυρισμό σας:<b> το ΚΕΚΡ έχει ξεκινήσει μια επικίνδυνη πολιτική πορεία.</b> Μόνο που αυτό το κάναμε ήδη στα σπλάχνα του ΚΚΣΕ, καταπολεμώντας τον εκφυλισμό του και την κυριαρχία του Γκορμπατσόφ, το κάναμε το 1991, όταν στην απαγόρευση της δράσης του ΚΚΣΕ από τον Γέλτσιν, απαντήσαμε ότι το 1941 μας ήλθαν και πιο σκληροί τύποι με απαγορευτικές αξιώσεις και τελικά ιδρύσαμε το ΚΕΚΡ. Το 1993, όταν συμμετείχαμε στην [ένοπλη] υπεράσπιση του Οίκου των Σοβιέτ, ο οποίος δέχτηκε πυρά από τα τανκς του Γέλτσιν. Έχουμε πάρει το δρόμο του αγώνα έχοντας πλήρη συνείδηση και θαυμάσια επίγνωση του κινδύνου που απορρέει από την απομάκρυνση από τις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού.<b> Μαθαίνουμε από τους Μπολσεβίκους και τον Λένιν:</b> <i>«Μπορείς να νικήσεις έναν πιο ισχυρό αντίπαλο, μόνο εντείνοντας στο έπακρο τις δυνάμεις και χρησιμοποιώντας υποχρεωτικά, με την πιο μεγάλη επιμέλεια, φροντίδα, προσοχή και επιδεξιότητα κάθε, έστω και την ελάχιστη, «ρωγμή» ανάμεσα στους εχθρούς, κάθε αντίθεση συμφερόντων ανάμεσα στην αστική τάξη των διαφόρων χωρών, ανάμεσα στις διάφορες ομάδες ή κατηγορίες της αστικής τάξης στο εσωτερικό της κάθε χώρας — όπως και κάθε, έστω και την ελάχιστη, δυνατότητα να αποκτήσεις μαζικό σύμμαχο, έστω και προσωρινό, ταλαντευόμενο, ασταθή, αβέβαιο και συμβατικό. <b>Όποιος δεν το κατάλαβε αυτό, δεν κατάλαβε ούτε κόκκο από το μαρξισμό και από τον επιστημονικό, σύγχρονο, σοσιαλισμό γενικά</b>» </i>[Άπαντα, τ . 41, σ. 55]. <br /><br />Μόνο άνθρωποι χωρίς αυτοπεποίθηση μπορούν να φοβούνται προσωρινές συμμαχίες, ακόμη και με αναξιόπιστους ανθρώπους. Εμείς έχουμε αυτοπεποίθηση, επομένως, με κάθε σεβασμό προς εσάς, <b>επιφυλασσόμαστε επίσης του δικαιώματος να υπερασπιστούμε τη μαρξιστική-λενινιστική προσέγγισή μας στην πολιτική πρακτική. </b><br /><br />Ακολουθούμε αταλάντευτα το δρόμο που επιλέξαμε! <br /><br />Με συντροφικούς χαιρετισμούς και την ευχή να σκεφτείτε τα θέματα που τέθηκαν. 19.05.2022 Λένινγκραντ. <p></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή:</b> <a href="https://cubaniagriega.blogspot.com/2022/05/blog-post_31.html" target="_blank">cubaniagriega </a></blockquote><a href="https://cubaniagriega.blogspot.com/2022/05/blog-post_31.html" target="_blank"></a>____________<span style="font-size: x-small;"><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="line-height: 107%;"> </span></span></span></span></span><p></p><p><span style="font-size: x-small;"><a name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri","sans-serif"" style="line-height: 107%;">[1]</span></span></span></span></a>
<span style="font-family: helvetica;">Στο πρωτότυπο «<b>межимпериалистические противоречия</b>», που σημαίνει <b>διιμπεριαλιστικές
αντιφάσεις</b>, δηλ. αντιφάσεις <b>μεταξύ</b> ιμπεριαλιστικών κρατών και
συνασπισμών τους. Στα ελληνικά κείμενα του ΚΚΕ χρησιμοποιείται ο όρος «<b>ενδοϊμπεριαλιστικές
αντιθέσεις</b>» [ακριβής μετάφραση στη ρωσική: «<b><span lang="RU">внутри</span>-</b><b><span lang="RU">империалистичечкие</span><span lang="RU"> </span></b><b><span lang="RU">противоположности</span></b>»], που
παραπέμπει σε <b>αντιθέσεις στο εσωτερικό <span> </span>κάποιου «ενιαίου ιμπεριαλισμού»</b>,
«υπεριμπεριαλισμού», «ολοκληρωτικού καπιταλισμού», «πυραμίδας» κ.λπ. Από τα
χωρία που παραθέτει το ΚΕΚΡ φαίνεται ότι στην ρωσική απόδοση των κειμένων του
ΚΚΕ χρησιμοποιείται ο όρος «межимпериалистические противоречия» -<span> </span>δι-ιμπεριαλιστικές αντιφάσεις. Επιπλέον, από
την φιλοσοφική-μεθοδολογική άποψη, η «<b>αντίθεση</b>» συνιστά το πλέον
προωθημένο στάδιο-αναβαθμό διαμόρφωσης του γίγνεσθαι της <b>αντίφασης</b>. Δεν
γνωρίζουμε εάν η εν λόγω ανακρίβεια συνιστά γλωσσικό/μεταφραστικό πρόβλημα.</span></span></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com31tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-91526250593001701632022-06-07T13:26:00.002+03:002022-06-08T13:30:14.314+03:00Περί του ρωσικού χαρακτήρα. Οι Σκύθες<p><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Skythe.png/640px-Skythe.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="529" data-original-width="640" height="265" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Skythe.png/640px-Skythe.png" width="320" /></a></b></div><b>Μεταφράζουμε και δημοσιεύουμε το ποίημα του Αλεξάντρ Μπλοκ “Οι Σκύθες”. </b>Η επιλογή αυτή δεν είναι τυχαία. Ο Μπλοκ είναι ένας από τους αντιπρο-σωπευτικότερους ποιητές της Ρωσίας, έζησε την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ο ίδιος δεν υπήρξε ποτέ ενταγμένος στις επαναστατικές διαδικασίες ή έστω στη «πολιτική»ως μια κάποια τοποθέτηση. Η ποίηση του γενικά προσπαθεί να απεικονίσει τον συναισθηματικό κόσμο του ρώσου, του ρωσικού χαρακτήρα, του «μέσου ατόμου» της ρωσικής αυτοκρατορίας. Ανήκει στη λεγόμενη «ασημένια γενιά» των ρώσων ποιητών της Πετρούπολης, που βιώνουν πλέον την Πετρούπολη όχι στην ακμή της, αλλά στην ιστορική της δύση. Παρακάτω στην εισαγωγή, εκθέτονται οι ιδέες του Μπλοκ με τη σειρά περίπου που εμφανίζοντα και μέσα στο ποίημα του. Η μετάφραση προσπάθησε να μείνει πιστή στο πρωτότυπο διασώζοντας ταυτόχρονα την ιδιαίτερη χροιά κάποιων εκφράσεων. Ο Μπλοκ υπήρξε ιδιαίτερα συναισθηματικός ποιητής. Στο αισθητικό κομμάτι ο αναγνώστης θα πρέπει να έχει υπόψιν του ότι το ποίημα στα ρώσικα είναι γραμμένο σε πλεκτή ομοιοκαταληξία με μια ιδιαίτερη μουσικότητα. <br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>α. Οι Σκύθες ως προϊόν και ως καθρέπτης μιας ολόκληρης εποχής και διαδικασίας. </b></span></span><br /><br />Ο μέσος κάτοικος της ρωσικής αυτοκρατορίας τότε μετά βίας ήξερε να διαβάζει, και μετά βίας αρκετοί μιλούσαν ρώσικα για να έχουν γνώση ενός κάποιου «προγονικού παρελθόντος» πέραν του χριστιανικού. Οπότε ο Μπλοκ με την ποίηση του γενικά, αφενός δεν απευθύνεται σε αυτούς, αφετέρου εκφράζει μάλλον τους πόθους της αριστοκρατίας και της αστικής τάξης για μια «ομογενοποίηση» του πληθυσμού στα πλαίσια μιας εθνικής ιδέας παρά μια υπαρκτή κατάσταση. Από την άλλη στην εποχή του η Ρωσία ήταν μια παρηκμασμένη χώρα. Σε αντίθεση όμως με άλλους σύγχρονους του ποιητές της αστικής τάξης, ο Μπλοκ δέχτηκε με ενθουσιασμό την Οκτωβριανή επανάσταση αλλά από μια ιδιόρρυθμη σκοπιά. Και εδώ είναι το ενδιαφέρον. Το ποίημα «Σκύθες» είναι ποίημα τομή για πολλούς λόγους. <br /><br />Αρχικά το ποίημα, είναι γραμμένο τον Ιανουάριο του 1918 στην πόλη του Αγίου Πέτρου, η επανάσταση είναι σε εξέλιξη όπως και η επέμβαση των ευρωπαίων συμμάχων για την καταστολή της. Το ποίημα αποτελεί την τοποθέτηση του Μπλοκ σε ένα πλήθος θεμάτων, αλλά κυρίως απευθύνεται στους Ευρωπαίους που προσπαθούν να πνίξουν την επανάσταση (σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου). Έχει πολλαπλά επίπεδα. Εκ πρώτης όψεως αποτελεί ένα πατριωτικό ποίημα. Μια δεύτερη ανάγνωση, όχι ιδιαίτερα δύσκολη, αποκαλύπτει ότι ο Μπλοκ κάνει αναφορές έμμεσες στην επανάσταση αλλά την αντιλαμβάνεται όχι αποκλειστικά σαν αλλαγή της αποτυχημένης κοινωνικής οργάνωσης αλλά και σαν [ανα]συγκρότηση της Ρωσίας. Η Οκτωβριανή επανάσταση γίνεται αντιληπτή στο μυαλό του Μπλοκ ως το ιστορικό πλήρωμα μιας μακράς (εθνικής) πορείας του Ρωσικού λαού, η Οκτωβριανή επανάσταση είναι η βίαιη ανασυγκρότηση και αναστήλωση της Ρωσίας σε αυτό που της «άξιζε» πάντα να είναι. Μια κραταιά δύναμη, ένα έθνος ισχυρό αλλά με διακριτό ιστορικό χαρακτήρα. Ας δούμε όμως αυτή τη πλευρά πιο αναλυτικά. <br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>β. Η έννοια της Ρωσίας στο ποίημα του Μπλοκ ως οντολογία. </b></span></span><br /><br />Αρχικά ο Μπλοκ καταφέρνει μέσω των πολλαπλών επιπέδων του ποιήματος να κατασκευάσει έναν διακριτό ιστορικό χαρακτήρα για τη Ρωσία, ο οποίος όμως να αντιστέκεται στην αυστηρή ταξινόμηση. Αυτό το καταφέρνει εξ αρχής με τον τίτλο. «Ναι είμαστε Σκύθες». Είμαστε Ασιάτες». Η επιλογή να αναζητήσει το προγονικό παρελθόν της Ρωσίας στους Σκύθες είναι κάτι το κομβικό. Οι Σκύθες υπήρξαν νομαδικός πολεμικός λαός ασιατικής καταγωγής που όμως ζούσε και δραστηριοποιούταν κυρίως στην Ευρώπη, και στη περιοχή της σημερινής Ρωσίας. Εξαφανίστηκε νωρίς ιστορικά, στην ύστερη ρωμαϊκή αυτοκρατορία κατά τον 3ο αιώνα μΧ. Παρόλα αυτά οι Σκύθες απέκτησαν μυθικές διαστάσεις στην δυτικοευρωπαϊκή και βυζαντινή μεσαιωνική κουλτούρα και θρησκευτική λογοτεχνία ως ένας απροσδιόριστος «ημιβάρβαρος λαός» ο οποίος καταστρέφει και κάνει επιδρομές στην Ευρώπη. Παρόλα αυτά, δεν είναι «άγνωστοι» στην Ευρώπη αλλά ένας γνώριμος εχθρός. Για τον μεσαιωνικό χριστιανισμό οι Σκύθες ήταν κάτι σαν βιβλική τιμωρία, είναι γνώριμοι αλλά και ξένοι. Αυτό το μοτίβο αμφισημίας εκμεταλλεύεται στο έπακρο ο Μπλοκ. Με αυτό το τρόπο απλώνει την εθνική ιδέα και ιστορία του «ρωσικού μετέωρου χαρακτήρα» σε όλο το βάθος του ιστορικού-μυθικού χρόνου. Η Ρωσία εμφανίζεται σαν μια πολυπρόσωπη μυστηριακή δύναμη, μετέωρη μεταξύ δύο πόλων και ταυτόχρονα ευέλικτη. Με αυτό το τρόπο ο Μπλοκ κατασκευάζει την αφήγηση της Ρωσίας σαν μια υπερδύναμη που απλώνεται πέρα από το χρόνο και χώρο, πέρα από τις συγκεκριμένες ταυτότητες και έννοιες της Δύσης ή της Ασίας, γίνεται κάτι μη λεκτικό. Ο διακριτός της χαρακτήρας έγκειται ακριβώς σε αυτό, στην απουσία συγκεκριμένης ταύτισης. Ταυτόχρονα την τοποθετεί τη Ρωσία (υπό τη μάσκα των Σκυθών, και με τη συνεχή αντιπαραβολή ενός «εμείς» με ένα «εσείς») ανάμεσα σε μια μυθική προαιώνια πάλη μεταξύ αρχέγονων δυνάμεων. Έτσι η Ρωσία αποκτά ιστορικό, προγονικό χαρακτήρα. Το ποίημα είναι ένα ποίημα εθνοποίησης. <br /><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>γ. Η λειτουργία της επανάστασης μέσα στο ποίημα. </b></span></span><br /><br />Ταυτόχρονα όμως ο Μπλοκ αναπαριστά γλαφυρά τη Ρωσία ως κάτι που ζει στη σκιά της Ευρώπης, ως κάτι παρηκμασμένο που μέλλει να σηκωθεί.<span><a name='more'></a></span> Εδώ, στο πλαίσιο ενός σχεδόν προφητικού ιστορικού παρελθόντος έρχεται να παίξει ρόλο η Οκτωβριανή επανάσταση. Είναι η στιγμή η Ρωσία να σηκωθεί, να δείξει τον ιδιαίτερο διακριτό χαρακτήρα της. <b>Αυτός ο χαρακτήρας είναι πολύπλευρος, είναι ταυτόχρονα διεθνιστικός και εθνικιστικός και μάλιστα χωρίς να αποτελεί κάτι τέτοιο αντίφαση. </b>Ο Μπλοκ δεν ήταν τρελός. Μάλλον <b>υπήρξε ο πιο οξυδερκής αναγνώστης της πολυσημαντικότητας της Επανάστασης, </b>μιας επανάστασης η οποία ενώ αποτελούσε ρήξη, ταυτόχρονα ευαγγελιζόταν μια συνέχεια, μια δικαίωση «κάποιου πράγματος» που προϋπήρχε αυτής. Και φυσικά αυτό δεν είναι άλλο από το κράτος ως εκφραστής και ορθωτής του έθνους. Ο χαρακτήρας λοιπόν, είναι διεθνιστικός από την άποψη ότι καλεί σε ειρήνευση, σε παύση ενός πανάρχαιου πολέμου(ο οποίος αποδίδεται σε ευθύνες της Ευρώπης και των Βαρβάρων, στην ιδιαίτερη ουσία τους, η Ρωσία εμφανίζεται ως απλά κρατούσα την ασπίδα μεταξύ Ευρώπης και «σκότους») που έχει λυγίσει την ανθρωπότητα. Έτσι αποτελεί μια ιστορική τομή, γιγαντιαίων γεωγραφικών και ιστορικών διαστάσεων. <b><u>Τώρα με τα ιδεώδη της Οκτωβριανής επανάστασης είναι η στιγμή αυτό το προαιώνιο μίσος και ο αλληλοσπαραγμός να παύσει. </u>Επίσης ο Μπλοκ ενσωματώνει στη ποίηση του την πραγματικότητα της Οκτωβριανής επανάστασης, μη κάνοντας επίκληση σε καμιάς μορφής ηγεσία, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η αναπαράσταση είναι αυτή ενός ενεργούμενου πλήθους, μιας ορδής, μιας λαϊκότητας.</b> Δεν γίνεται καν αναφορά, παρά εμμέσως, στο θρησκευτικό παράγοντα. Από την άλλη όμως η Οκτωβριανή επανάσταση είναι και αναστήλωση ενός κράτους που πλέον δεν είναι έρμαιο κανενός, και είναι βέβαια «ρωσικό φαινόμενο». Είναι ρωσική επανάσταση, γιατί το σύστημα που ευαγγελίζεται δεν είναι ούτε αυτό που επικρατεί στη Δύση, ούτε αυτό που επικρατεί στην Ασία εκείνη την εποχή. <br /><br /><b>Η Ρωσία έτσι, στο μυαλό του Μπλοκ γίνεται φορέας μιας κοσμοϊστορικής αλλαγής, η οποία ανασυγκροτεί τόσο την ίδια όσο και μεταλλάσσει τον κόσμο. </b>Είναι εντυπωσιακή η ικανότητα του Μπλοκ να κατασκευάσει τη Ρωσία ως μια ιστορική συνέχεια η οποία όμως βγαίνει-ως δύναμη-και εκτός της ιστορίας, ίπταται πάνω από αυτήν. Παρόλα αυτά δεν την αναπαριστά ως γυναίκα/μητέρα όπως γίνεται συνήθως τόσο στην ρωσική κουλτούρα όσο και γενικά στις εθνικές αφηγήσεις. Αντίθετα η Ρωσία αναπαριστάται ως παντοδύναμος θεματοφύλακας μιας ξεχωριστής ιστορικής και ανθρώπινης ουσίας. Η θέση της μεταξύ των δύο αιώνιων μανιχαϊκών αντιπάλων αποκτά σχεδόν (υπερ)θρησκευτικό χαρακτήρα, η Ρωσία εμφανίζεται κάτι σαν φύλακας μεταξύ ενός Αρμαγεδδώνα και του «Πολιτισμού», κάτι σαν «βαρκάρης» της ανθρωπότητας, φύλακας που την προστατεύει αλλά έχει και την ικανότητα να την καταδικάσει. <br /><br /> Με αυτό το τρόπο ο Μπλοκ<b> καταφέρνει μια εντυπωσιακή νοηματική ακροβασία, αποτυπώνοντας με απίστευτη πιστότητα όχι μόνο τη διαδικασία που συντελούταν στα χρόνια του αλλά και τη μετέπειτα εξέλιξη της εθνικής ιδέας της Ρωσίας και της σοβιετικής εθνικής ταυτότητας.</b> Όλα τα κοσμοϊστορικά ποιοτικά στοιχεία της κομμουνιστικής απόπειρας ενσωματώνονται στο έθνος. Ο Μπλόκ κατηγορεί την Ευρώπη ότι εποφθαλμιούσε και λεηλατούσε την Ρωσία αλλά ταυτόχρονα την ταυτίζει με μια κάποια θετικότητα, με τον «πολιτισμό»(οι «άλλοι» είναι πάντα οι βάρβαροι, το Κακό). Έτσι προσανατολίζει και ο ίδιος την όποια θετικότητα της ίδιας της πολιτιστικής και ιστορικής παραγωγής της επανάστασης ως έχουσα σχέση με τον «ευρωπαϊσμό»(η Ρωσία αναπαριστάται ως μια οντότητα με πολλά πρόσωπα, με πολλές στάσεις, η οποία μπορεί όμως να «γυρίσει τη πλάτη της οποιαδήποτε στιγμή»). Αυτό επιτυγχάνεται και με την εκτενή θετικότατη αναφορά στο ευρωπαϊκό τοπίο (για το ασιατικό δεν γίνεται ουσιαστικά καμία, είναι άνευ σημασίας). Από την άλλη όμως ο Μπλοκ δεν παραλείπει ποτέ μέσω των πολλαπλών τρόπων που προαναφέρθηκαν να υπενθυμίζει ότι η Ρωσία έχει τα μάτια στην Ευρώπη(ως κουλτούρα, ως τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας), αλλά είναι (και γίνεται μέσω της επανάστασης με πιο σαφή τρόπο) κάτι διακριτό από αυτή, τόσο ισχυρό σαν αρχέγονη δύναμη, σαν θεός που προστατεύει αλλά ταυτόχρονα κρίνει, καλεί την Ευρώπη να αλλάξει, και της υπενθυμίζει τις επιπτώσεις της απουσίας του ή της εναντίωσης σε αυτόν. Είναι κάτι που εποπτεύει την ιστορία τόσο των βαρβάρων όσο και της Ευρώπη, και ως τέτοιο είναι πάνω από αυτή, παντοδύναμο, αέναο. <br /><br />Δεν αργεί να το δηλώσει καθόλου. Ξεκινά ευθύς εξ’ αρχής τους στίχους του λέγοντας <i>«Εκατομμύρια είστε, Μα εμείς είμαστε ατέλειωτοι, και ατέλειωτα απλωνόμαστε»</i>. Αυτό, στο ρωσικό κείμενο το κάνει με την τελετουργική σχεδόν επανάληψη μιας λέξης ιδιωματικής, της λέξης тьмы (τ’μί), που ενώ κατά λέξη σημαίνει περίπου «σκοτεινιά», έτσι όπως χρησιμοποιείται εδώ, δεν σημαίνει απλά το ατέλειωτο, σημαίνει το απέραντο, το ατέλειωτο, αυτό που ξεπερνά ακόμα και το άπειρο. Και αφού έχει κάνει το μέγεθος των εκατομμυρίων να μοιάζει απλά με κάτι ασήμαντο, μπροστά στο χρόνο και το χώρο, <b>συνεχίζει με ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια:</b> <b><i>«δοκιμάστε να αναμετρηθείτε μαζί μας!» </i></b><br /><br />Για να μην παρεξηγούμαστε η ρωσική επανάσταση δεν ήταν μόνο αυτό. Ήταν μια επαναστατική διαδικασία και ως τέτοια είχε πολλές τάσεις οι οποίες διεξήγαγαν εκτενέστατη εσωτερική πάλη. Παρόλα αυτά η αξία του ποιήματος είναι ότι συλλαμβάνει με απόλυτη πληρότητα την κυρίαρχη διαδικασία που ήταν η ανασυγκρότηση της κρατικής μηχανής και συνεπώς του έθνους κράτους ως εδαφικοποίησης και ιστορικοποίησης μιας κρατικής μηχανής μεταξύ άλλων κρατικών μορφών. <br /><br />Θεωρούμε ότι<b> ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του Ρωσικού<u> και Σοβιετικού εθνικισμού, που τόσο μπερδεύει </u>αλλά και σαγηνεύει την βυθισμένη σε κρίση «Δύση» και κυρίως την αριστερά της, αποτυπώνεται πολύ καλύτερα στο ποίημα παρά σε μια μακροσκελή ιστορική ανάλυση. </b><br />___________________________<br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><b>Σκύθες </b></span></span><br /><br />Είστε εκατομμύρια. Μα εμείς είμαστε ατέλειωτοι, και ατέλειωτα, ατέλειωτα απλωνόμαστε.<br /> Δοκιμάστε να αναμετρηθείτε μαζί μας<br /> Ναι εμείς είμαστε οι Σκύθες! Ναι, είμαστε ασιάτες!<br /> Με μάτια σχιστά και άπληστα. <br /><br />Εσείς είχατε αιώνες, για Εμάς μια μονάχη ώρα.<br /> Σαν υπάκουοι υπηρέτες,<br /> Κρατούσαμε πάντα την ασπίδα μεταξύ των δύο αιώνιων εχθρικών ορδών<br /> Των Μογγόλων και της Ευρώπης <br /><br />Αιώνες, αιώνες ατέλειωτους η αρχαία σας σάλλπιγγα πύρωνε<br /> και έπνιγε τον κρότο της χιονοστιβάδας<br /> απλά ένα άγριο παραμύθι σας μοιάζει πια, η καταστροφή<br /> της Λισαβόνα και της Μεσσήνης. <br /><br />Εκατοντάδες χρόνια με τα μάτια σας καρφωμένα στην Ανατολή<br /> Αρπάζατε και λιώνατε τα μαργαριτάρια μας,<br /> και χλευάζοντας μετρούσατε τις μέρες,<br /> που θα στρέφατε σε μας των κανονιών τις κάννες! <br /><br />Να λοιπόν που ήρθε ο καιρός. Που το τέλος σας χτυπά τις δυνατές φτερούγες του.<br /> Και κάθε μέρα οι προσβολές πληθαίνουν,<br /> και ζυγώνει η μέρα που δεν θα μείνει ίχνος<br /> ίσως, από τις Ποσειδωνίες σας <br /><br />Ω παλιέ κόσμε! Ακόμα δεν χάθηκες,<br /> Ακόμα αγωνιάς με γλυκό ιδρώτα,<br /> στέκεσαι σοφός σαν τον Οιδίποδα ,<br /> Μπροστά από τη Σφίγγα με το αρχαίο αίνιγμα της! <br /><br />Η Ρωσία είναι η Σφίγγα. Θρηνώντας και γιορτάζοντας,<br /> βουτηγμένη στα μαύρα αίματα,<br /> Έχει τα μάτια της καρφωμένα, καρφωμένα πάνω σου!<br /> γεμάτη μίσος μα κ’ αγάπη <br /><br />Ναι, έτσι αγαπά, έτσι αγαπά το δικό μας αίμα,<br /> κανείς σας τόσο πολύ στο χρόνο δεν αγαπά<br /> αφού ξεχάσατε πως στο κόσμο υπάρχει αγάπη<br /> τέτοια που καίει και ισοπεδώνει <br /><br />Όλα τ’ αγαπάμε- τη κάψα των παγωμένων αριθμών,<br /> τα δώρα των ουράνιων οραμάτων,<br /> όλα μας είναι ξεκάθαρα- και τα κοφτερά κέλτικα νοήματα,<br /> και η σκοτεινή γερμανική εξυπνάδα… <br /><br />Όλα εμείς τα θυμόμαστε – τη κόλαση των παριζιάνικων δρόμων,<br /> και τα βενετσιάνικα κανάλια,<br /> και το μακρινό άρωμα της λεμονιάς,<br /> και τους καπνισμένους πύργους της Κολωνίας… <br /><br />Πιο πολύ αγαπάμε τη σάρκα – τη γεύση και το χρώμα της,<br /> και το αποπνικτικό, θανατερό της σάρκας άρωμα ακόμα.<br /> Άραγε φταίμε εμείς αν τα κόκαλα σας γίνονται κομμάτια<br /> κάτω απ’ τα βαριά και μαλακά μας πόδια <br /><br />συνήθεια το έχουμε, κρατώντας τα χαλινάρια<br /> ζωηρών αλόγων, παιχνιδιάρικων,<br /> να σπάμε τις βαριές πλάτες τους,<br /> και να δαμάζουμε τις πεισματάρες δούλες… <br /><br />Ελάτε σε μάς! Από τους τρόμους του πολέμου<br /> ελάτε στην ειρηνική μας μάζωξη!<br /> Δεν είναι ακόμα αργά – αφήστε κάτω το παλιό σπαθί,<br /> Σύντροφοι θα γίνουμε κ’ αδέρφια! <br /><br />Αλλά αν δεν θέλετε – τίποτα δεν έχουμε να χάσουμε εμείς,<br /> και η προδοσία δεν μας είναι ξένη!<br /> Αιώνες, αιώνες ατέλειωτους θα έχετε κατάρα<br /> Άρρωστες γενιές να γεννάτε! <br /><br />Εμείς μέσα στα ατέλειωτα άλση και τα δάση<br /> Μπρος στην πανέμορφη Ευρώπη<br /> Σκορπάμε! Και γυρνάμε σε εσάς<br /> την ασιατική μας όψη <br /><br />Ελάτε όλοι, ελάτε στα Ουράλια!<br /> Καθαρίζουμε το πεδίο της μάχης<br /> από ατσάλινες μηχανές, εκεί που ανασαίνει το σίδερο<br /> με την άγρια μογγολική ορδή! <br /><br />Αλλά πλέον εμείς, εφεξής την ασπίδα για σας δεν θα κρατούμε,<br /> εφεξής στη μάχη από μόνοι μας δεν πάμε,<br /> μα θα κοιτούμε καθώς η σφαγή θα ξεδιπλώνεται,<br /> θα κοιτάμε μέσα απ’τα σχιστά μας μάτια <br /><br />Και δεν θα κουνηθούμε όταν ο άγριος Ούννος<br /> θα αδειάζει τις τσέπες των πτωμάτων σας,<br /> όταν θα καίει τις πόλεις σας και θα βόσκει τα ζώα του στις εκκλησίες σας<br /> και τηγανίζει το κρέας των λευκών! <br /><br />Για τελευταία φορά – λογικέψου παλιέ κόσμε!<br /> γιατί στην αδελφική γιορτή του μόχθου και της ειρήνης<br /> τελευταία φορά σε τέτοια φωτεινή αδελφική γιορτή<br /> σε καλεί η βαρβαρική μας λύρα!<p></p><p><b></b></p><blockquote><b>Πηγή: </b><a href="https://aruthlesscritiqueagainsteverythingexisting.wordpress.com/2015/07/30/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%BA%CF%8D%CE%B8%CE%B5%CF%82/" target="_blank">critical theory and mind loops</a></blockquote><a href="https://aruthlesscritiqueagainsteverythingexisting.wordpress.com/2015/07/30/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CE%BA%CF%8D%CE%B8%CE%B5%CF%82/" target="_blank"></a> <p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8773780223965733299.post-68419833078726734482022-06-05T21:12:00.002+03:002022-06-06T00:05:45.518+03:00Για τους "βιασμούς" από τον στρατό της Ρώσσικης Ομοσπονδίας<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpqCdYUdd6-djSUiHbRK_Vs24pIbbWLznm9oXKU9pRrDVlfIcbpmZ4J2Zx2ho--pWyoccr6WpWbNchQkCeZY2zm7QB5m-hezMwJNeLRpC-ca6C127hIoVm0hRAXMky3G123HNa7k8FwcyLN_dG-X3BZ25Gzv5OOiI5Vj8U0GRqQ8zDVDiZw8wF60shug/s400/%CE%A6%CE%AD%CE%BC%CE%B5%CE%BD%20%CE%9A%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%82.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpqCdYUdd6-djSUiHbRK_Vs24pIbbWLznm9oXKU9pRrDVlfIcbpmZ4J2Zx2ho--pWyoccr6WpWbNchQkCeZY2zm7QB5m-hezMwJNeLRpC-ca6C127hIoVm0hRAXMky3G123HNa7k8FwcyLN_dG-X3BZ25Gzv5OOiI5Vj8U0GRqQ8zDVDiZw8wF60shug/w320-h320/%CE%A6%CE%AD%CE%BC%CE%B5%CE%BD%20%CE%9A%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%82.jpg" width="320" /></a></div>Τους τελευταίους μήνες τ<b>α δυτικά μέσα ενημέρωσης, και φυσικά και τα ελληνικά, είχαν γεμίσει με ιστορίες φρίκης για τους βιασμους που κάνουν οι Ρώσοι στρατιώτες. </b>Μας είπαν ότι βίαζαν μωρά, για τα 25 ανήλικα κορίτσια που βίαζαν σε ένα υπόγειο οι Ρώσοι και τώρα τα 9 είναι έγκυες, για βιασμενα και ακρωτηριασμενα παιδιά, για το βιασμό ενός αγοριού μπροστά στη μητέρα του αφού το έδεσαν σε σταυρό.. <b>Αυτά σε καθημερινή βάση.</b> Πριν προχωρησω να ξεκαθαρίσω κάτι. Η σεξουαλική βία και ο βιασμός στον πόλεμο είναι πραγματικότητα και κατά παράβαση κάθε ιχνους διεθνούς δικαίου χρησιμοποιείται συχνά ως όπλο πολέμου. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα από την Αφρική μέχρι την Ευρώπη. <br /><p></p><p>Οι αφηγήσεις που είχαν γεμίσει τον διεθνή τύπο για τους ομαδικούς βιασμούς ανηλίκων κοριτσιών στην Ουκρανία <b>είχαν μια και μόνη πηγή: τη Lyudmila Denisova, </b>την επίτροπο για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Ουκρανικής Βουλής. <b>Συνήθως ανεβαζε τις ιστορίες αυτές στο προφίλ της στο ΦΒ και έπειτα οι καταγγελίες γίνονταν πρωτοσέλιδα σε μεγάλα μέσα,</b> όπως οι Times, και ο Μπάιντεν ζητούσε την παραπομπή των Ρώσων σε δίκη για εγκλήματα πολέμου. Τις τελευταίες μέρες έγινε κάτι που μάλλον δεν θα περίμενε κανείς, και που ελάχιστα ελληνικα μέσα ανέφεραν. <b>Η ουκρανική βουλή (<u>καλά διαβάσατε η Ουκρανική Βουλή</u>) ψήφισε την αποπομπή της Denisova και την απόλυση της από τη θέση της Επιτρόπου διότι, σύμφωνα με την ανακοίνωση, δεν παρείχε καμία απόδειξη για τις καταγγελίες της για βιασμούς στα κατεχόμενα</b>(sic)<b> από τη Ρωσία εδάφη</b> με αποτέλεσμα να στρέψει την κοινή γνώμη μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του ουκρανικού λαού.</p><a name='more'></a> <b>Την κατηγόρησαν ότι εσκεμμένα παρουσίαζε αβάσιμες καταγγελίες βιασμών ενώ ήταν ανεπαρκής στα καθήκοντά της</b> ως Επίτροπος, <b>παρεμπόδισε τη δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρομών για την εκκένωση αμάχων και υπονόμευε την μεταφορά Ουκρανών από τις κατεχόμενες</b>(sic)<b> περιοχές στην υπόλοιπη χώρα ενώ περνούσε τον περισσότερο καιρό στο εξωτερικό και όχι στην Ουκρανία. </b>Η απόλυση της επιτρόπου και το σκεπτικό της απόλυσης δημοσιεύτηκε και στην Wall Street Journal, Interfax, Politico και αλλού, <u><b>πηγές που σίγουρα δεν είναι φίλορωσικες. </b></u>Η Επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ ζήτησε να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία του ρόλου του Επιτρόπου και διαμαρτυρήθηκε χλιαρά, χωρίς όμως να γίνει αναφορά στο σκεπτικό της απόφασης. <br /><p></p><p>Όταν μιλούσα για τον πόλεμο της προπαγάνδας, για το που θα οδηγήσει αυτή η μονομερής πληροφόρηση, γιατί δεν πρέπει να αποκλειστούν τα ρωσικά μέσα από την ενημέρωση, εδώ σε αυτό προφίλ κάποιοι με έβριζαν. Βλέπετε τώρα που οδηγούμαστε. Από το εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο περάσαμε στο ότι θα το αγοράσει η ΕΕ για να μην το πουλήσει άλλου ο Πούτιν και από τις φωνές για διεθνή δικαστήρια περάσαμε στην απόλυση της Ουκρανης επιτρόπου από την ίδια της τη Βουλή. Η ελληνική κυβέρνηση κάνει συμφωνίες πίσω από την πλάτη μας και στέλνει όπλα και τα μαθαίνουμε από ξένα μέσα, τα κανάλια και τα ελληνικά sites μας ταιζουν σανό και <b>τελικά τι μαθαίνουμε για το τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο; Τίποτα απολύτως.</b> Μενουμε στο να κρυβόμαστε πίσω από σλόγκαν, να βλέπουμε παντού εχθρους και να κάνουμε τους έξυπνους. <br /></p><p>Καλή σας μέρα. </p><p></p><blockquote>Από<a href="https://www.facebook.com/fragkiska.megaloudi/posts/10158872563887514?comment_id=405451724820558&notif_id=1654181945113485&notif_t=feedback_reaction_generic&ref=notif" target="_blank"> το facebook </a>της <a href="https://www.ellines.com/erga-ellinon/5478-mia-akadimaikos-reporter-gia-logariasmo-ton-hnomenon-ethnon/" target="_blank">Φραγκίσκας Μεγαλούδη</a></blockquote><a href="https://www.ellines.com/erga-ellinon/5478-mia-akadimaikos-reporter-gia-logariasmo-ton-hnomenon-ethnon/" target="_blank"></a><p></p>TRASHhttp://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com2