Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Σάββατο 24 Ιουλίου 2021

Αλληλεγγύη στην Κούβα: Έχουμε δουλειά να κάνουμε...

Του Nino Pagliccia*

Τα γεγονότα που έλαβαν χώρα πρόσφατα στην Κούβα και αφορούσαν διαμαρτυρίες μικρών ομάδων Κουβανών, κυρίως νέων καλλιτεχνών, σε αρκετές πόλεις δεν έχουν καμία σχέση με την Κούβα. Αυτά τα γεγονότα είναι τα ασθενικά εγκεφαλικά κύματα μια άρχουσας τάξης των ΗΠΑ που είναι επιρρεπής στη βία και έχει εμμονή με τα εφιαλτικά όνειρά της για εξουσία, έλεγχο και εκμετάλλευση ως απάντηση στο παράλογο ακόρεστο σύνδρομο καπιταλιστικής συσσώρευσής τους. Η πολιτική τρομοκρατική δύναμή τους έχει οικοδομηθεί επί σειρά ετών μέσω πολεμικών στρατιωτικών και συγκαλυμμένων παρεμβάσεων, άπληστης λεηλασίας πόρων και μέσω της επιβολής μιας εγκληματικής οικονομικής δύναμης παγκοσμίως.

Μεταξύ άλλων χωρών, η Κούβα ξεχωρίζει για την αντίσταση και τη νίκη της απέναντι στην τρομοκρατική εξουσία της Ουάσιγκτον κατά τη διάρκεια του 60ετούς μονομερούς παράνομου οικονομικού και χρηματοοικονομικού αποκλεισμού που αποσκοπεί στην πρόκληση μιας φιλοαμερικανικής πολιτικής αλλαγής. Η Κούβα είναι ο απρόθυμος αποδέκτης της οργής των ΗΠΑ που προκλήθηκε από τις δικές της απογοητευτικές αποτυχίες να επιβάλει ξανά την αμερικανική κυριαρχία και ηγεμονία σε αυτό το επαναστατικό σοσιαλιστικό έθνος. Αλλά η ετοιμοθάνατη αμερικανική αυτοκρατορία εξακολουθεί να προσπαθεί να ανατρέψει μια αδιάσπαστη Κουβανική Επανάσταση που χτίστηκε από φιλειρηνικούς και έντονα επαναστατικούς ανθρώπους που απορρίπτουν τον παράλογο πόλεμο των ΗΠΑ.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να παράσχουμε το ευρύτερο πλαίσιο αυτών των γεγονότων.

Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για αντεπαναστατική δράση με στόχο την καταστροφή της Κουβανικής Επανάστασης, την εγκατάσταση ενός νεοφιλελεύθερου καθεστώτος που θα ακολουθήσει την αυτοκρατορική δικτατορία των ΗΠΑ και την αποτελεσματική επιστροφή της Κούβας σε αυτό που ήταν πριν από το 1959. Αλλά πώς έγινε εφικτή με τέτοια δημοσιότητα;

Έγχρωμη "επανάσταση"

Ο πρώτος λόγος έγκειται στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ επικαιροποιούν την πολεμική στρατηγική τους από την ήττα τους στον πόλεμο του Βιετνάμ. Η αλλαγή έγινε από μια προσέγγιση με φανερές μπότες στο έδαφος για να δημιουργηθούν αντεπαναστάσεις (που εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε ορισμένες περιπτώσεις), στις συγκεκαλυμμένες αποστολές δια αντιπροσώπων που επιτρέπουν τη δειλή άρνηση της συμμετοχής. Οι ΗΠΑ τελειοποίησαν την τελευταία προσέγγιση όχι μόνο με τη χρήση και τη χειραγώγηση της ψυχολογικής διάθεσης του στόχου τους, αλλά και χάρη στις τεχνολογικές προόδους.

Η γενική ονομασία αυτής της απομακρυσμένης προσέγγισης στις γεωπολιτικές αναλύσεις είναι «έγχρωμη επανάσταση».

Η έγχρωμη επανάσταση είναι ένα μοντέλο αποσταθεροποίησης του κράτους.

Χρησιμοποιεί εξωτερικούς παράγοντες για να ενεργοποιήσει τα ντόπια κοιμισμένα κύτταρα και να κινητοποιήσει ομάδες, συχνά αφελώς συμμετέχουσες, να διαμαρτυρηθούν, να προκαλέσουν ταραχές, να διαταράξουν και να δημιουργήσουν αναταραχή και φόβο. Βασίζεται σε ενσωματωμένα καπιταλιστικά μέσα ενημέρωσης για να δημοσιοποιήσουν το συμβάν συχνά με ψευδείς ή/και μεροληπτικές πληροφορίες που προωθούν την ιδεολογία του δράστη και δαιμονοποιούν την ιδεολογία του θύματος. Τυπικά, τα μέσα ενημέρωσης θα μεγεθύνουν το περιστατικό ως μια μεγάλη δυσαρεστημένη αντιπολίτευση σε μια υποτιθέμενα αυταρχική κυβέρνηση, ισχυριζόμενα καταστολή και απώλεια ορισμένων δικαιωμάτων ή ελευθεριών. Ο επιτιθέμενος θα προσφέρει τότε με μεγαλοψυχία υποστήριξη και «ανθρωπιστική» βοήθεια. Στην πραγματικότητα, ο στόχος είναι η παράνομη και λαθραία παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους προκειμένου να επιβληθεί μια προαποφασισμένη πολιτική ιδεολογία.

Για να υλοποιηθεί αυτό το στρατήγημα, χρειάζεται ένα έναυσμα που θα θέσει το δραματικό στάδιο για την κοινωνική «έκρηξη». Οτιδήποτε θα εξεταστεί. Οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όπλο, ανεξάρτητα από το πόσο ηθικά απαίσιο μπορεί να είναι. Γιατί όχι μια παγκόσμια πανδημία; Γιατί όχι έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων λόγω παράνομων μονομερών μέτρων καταναγκασμού και οικονομικής πολιορκίας;

Όσοι παρακολουθούν τακτικά την εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον θα αναγνωρίσουν πολλά από αυτά τα στοιχεία μιας έγχρωμης επανάστασης. Πώς μπορούμε να λησμονήσουμε την επικίνδυνη χρήση αυτής της στρατηγικής στο Χονγκ Κονγκ της Κίνας που ρισκάρει έναν νέο ψυχρό πόλεμο με το Πεκίνο;

Η άρχουσα τάξη των ΗΠΑ εφαρμόζει αυτό το μοντέλο αποσταθεροποίησης οπουδήποτε όπου θέλει να διασπάσει την τοπική κοινωνική συνοχή και ενότητα και να παράγει μια φιλο-αμερικανική αλλαγή. Αυτό είναι πράγματι το αγαπημένο υβριδικό πολεμικό εργαλείο του ιμπεριαλισμού που μπορεί να οδηγήσει σε βίαια πραξικοπήματα.

Μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Θα πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές ότι ο τρόπος λειτουργίας των πρόσφατων διαδηλώσεων στην Κούβα ακολουθεί αυτό το ακριβές σενάριο, αλλά υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος που επιτρέπει την προβολή σε τόσο εξέχουσα θέση, και αυτός είναι η παρέμβαση εξωτερικών παραγόντων.

Η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι ένα αρκετά βολικό μέσο για την κινητοποίηση στοχευμένων ανθρώπων. Δημοσιεύτηκε μια λεπτομερής έκθεση που περιγράφει με ακρίβεια πώς η «επιχείρηση ψεμάτων μέσω μέσων κοινωνικής Δικτύωσης από το εξωτερικό λειτούργησαν ως καταλύτης στα γεγονότα της Κούβας.»

Η έκθεση αναφέρει ότι η επιχείρηση εναντίον της Κούβας «ξεκίνησε εκτός Κούβας και ένας από τους διευθυντές της ήταν ο Αργεντίνος Agus Antonelli, ένας δεξιός πολιτικός δολοπλόκος που έχει συμμετάσχει σε αρκετές εκστρατείες εναντίον αριστερών κινημάτων στη Λατινική Αμερική.» Συνεχίζει εξηγώντας ότι «Η επιχείρηση έκανε εκτεταμένη χρήση μποτ, αλγορίθμων, και λογαριασμών που δημιουργήθηκαν πρόσφατα για την περίσταση, που προορίζονται να ενισχύσουν τα μηνύματα που εκδίδονται από τους διευθυντές της εκστρατείας χειραγώγησης».

Γνωρίζουμε επίσης ότι η πρώτη διαδήλωση στο San Antonio de Los Baños, στην Κούβα, αναφέρθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες από τον λογαριασμό ενός χρήστη του Twitter που ονομάζεται Yusnaby με χιλιάδες retweets. Ο αναλυτής αυτής της ψηφιακής εκστρατείας αναφέρεται λέγοντας, «Περιέργως ο Yusnaby (Ισπανική μετάφραση του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ) είναι ο λογαριασμός που δείχνει τα περισσότερα κατά πολύ σε νήματα, ως μέρος των μοτίβων των αυτοματοποιημένων ψεύτικων λογαριασμών που εξαπλώνουν hoaxes και εκστρατείες μίσους». Όλα αυτά έγιναν εύκολα ακολουθώντας το hashtag #SOSCuba. Παρόμοιο hashtag, το #SOSVenezuela χρησιμοποιήθηκε για να προκαλέσει αποσταθεροποίηση και ταραχές στη Βενεζουέλα.

Το γεγονός ότι πολλές διαδηλώσεις ξέσπασαν ταυτόχρονα σε διαφορετικές πόλεις στην Κούβα, δείχνει ότι δεν επρόκειτο για μια αυθόρμητη λαϊκή επίδειξη δυσαρέσκειας, αλλά μάλλον για ένα κεντρικά κατευθυνόμενο και οργανωμένο περιστατικό προσεκτικά σχεδιασμένο και συγχρονισμένο, προκειμένου να παραχθεί ο μέγιστος αντίκτυπος για την μέγιστη δημοσιότητα.

Συμπέρασμα

Είναι σκόπιμο να τονιστεί ότι ο ρόλος του Διαδικτύου με σκοπό τη δημιουργία αντικυβερνητικών αισθημάτων, και ενδεχομένως την υποκίνηση μιας εξέγερσης στην Κούβα, μπορεί να ήταν μέρος του σχεδίου της κυβέρνησης Ομπάμα στην προσέγγισή της με την Κούβα την περίοδο 2014-2016.

Η Washington Post το 2014 δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: «Το επίκεντρο του δόγματος του Ομπάμα για την Κούβα: Το Διαδίκτυο» στο οποίο λέει, «Ο Λευκός Οίκος χαλαρώνει τους περιορισμούς στην εξαγωγή και πώληση αγαθών και υπηρεσιών που στοχεύουν στο να βοηθήσουν περισσότερους Κουβανούς να επικοινωνούν μεταξύ τους και με τον έξω κόσμο». Γιατί τόσο έντονο ενδιαφέρον για την επικοινωνία στο Διαδίκτυο πριν από την «χαλάρωση των περιορισμών» σε πιο βασικές ανάγκες όπως τα τρόφιμα, τα φάρμακα και ο βιομηχανικός εξοπλισμός;

Υποπτευόμασταν την πλευρά αυτή της εξαπάτησης για την προώθηση του διαδικτύου στην Κούβα. Σε μια ανάλυση της ομιλίας του Ομπάμα τον Μάρτιο του 2016 στην Αβάνα, που δημοσιεύτηκε στο People’s Voice, έγραψα: Ο Ομπάμα, ο επικοινωνιακός…με κίνητρο, είναι προφανής στην παρατήρησή του για την πρόσβαση σε online υπηρεσίες, «αν δεν μπορείς να εκτεθείς σε διαφορετικές απόψεις, δεν θα φτάσεις στο πλήρες δυναμικό σου». Αυτό αποτελεί σαφή ένδειξη της σημασίας που αποδίδεται στην πρόσβαση σε πολιτικές απόψεις που κυριαρχούν στις ΗΠΑ. Το ενδιαφέρον του Ομπάμα για τις τηλεπικοινωνίες και το Διαδίκτυο στην Κούβα δεν είναι μια πρωτότυπη ιδέα. Ο Τζόρτζ Μπούς το ενθάρρυνε αυτό το 2007 ως μέσο για την εισαγωγή της αλλαγής καθεστώτος στην Κούβα σε συνδυασμό με χρηματοδότηση για «την υποστήριξη των προσπαθειών της Κουβανικής δημοκρατίας».

Και όπως το 2007, κυριολεκτικά ώρες μετά την αποχώρηση του Ομπάμα από την Κούβα, το Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών διέθεσε 800.000 δολάρια για να «εκπαιδεύσει» νέους της Κούβας προσκαλώντας ΜΚΟ και εκπαιδευτικά ιδρύματα να υποβάλουν προτάσεις. Οι νέοι της Κούβας ήταν ο στόχος τότε, όπως εκείνοι που συμμετείχαν στις 11 Ιουλίου.

Και πάλι, σε εκείνη την ομιλία του 2016 ο Ομπάμα απευθύνθηκε στον τότε Κουβανό πρόεδρο Ραούλ Κάστρο και είπε το περίφημο, «Θέλω να ξέρεις, πιστεύω ότι η επίσκεψή μου εδώ δείχνει ότι δεν χρειάζεται να φοβάσαι μια απειλή από τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Ο Τζο Μπάιντεν φαίνεται να δείχνει ότι η αυτοκρατορία δεν είναι αξιόπιστη.

Τέλος, πρέπει να είμαστε ατρόμητοι και να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα της Κούβας ως διεθνιστές που είμαστε. Ο πρόεδρος του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας με τους Λαούς (ICAP), Fernando Gonzalez, απηύθυνε έκκληση για την απόρριψη της παραπληροφόρησης και τον πολλαπλασιασμό της ενότητας και των ενεργειών του διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης με την Κούβα απέναντι στους νέους ελιγμούς των Ηνωμένων Πολιτειών ενάντια στην Επανάσταση, σε ένα εικονικό γεγονός στο Facebook που μέτρησε εκατοντάδες υποστηρικτές από διαφορετικές ηπείρους.
______
*Ο Nino Pagliccia είναι ένας Βενεζουελανο-Καναδός στατιστικολόγος που γράφει για τις διεθνείς σχέσεις με επίκεντρο την Αμερική. Διαχειρίζεται συλλογικά έργα με Κουβανούς εταίρους στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Έρευνας για την Υγεία του Πανεπιστημίου του Βρετανικού Κολούμπια. Είναι ο συγγραφέας του «Cuba Solidarity in Canada—Five Decades of People-to-People Foreign Relations» (2014). Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Ένωσης Καναδικής-Κουβανικής Φιλίας στο Βανκούβερ και ιδρυτικός συμπρόεδρο ςτου Καναδικού Δικτύου για την Κούβα. Έχει ηγηθεί ομάδων εθελοντικής εργασίας στην Κούβα για πάνω από 12 χρόνια.

Πηγή: Orinoco Tribune

Μετάφραση: Γκέρνικα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.