Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα: "Αχώριστοι γίνανε, φτάχνοντας τραστ"

Ακολουθεί το ρεπορτάζ από την "Καθημερινή", και μετά κάποια δικά μας σχόλια:
___________
«Βόμβα» που απειλεί να συνταράξει συθέμελα το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, έχοντας ήδη προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις σε πολλά επίπεδα, αποτελεί η κίνηση 12 εκ των κορυφαίων συλλόγων για τη σύσταση νέας ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας.

Πρόκειται ουσιαστικά για τις πλουσιότερες ομάδες Αγγλίας, Ισπανίας και Ιταλίας, δηλαδή τις Ρεάλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Σίτι, Λίβερπουλ, Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους, Άρσεναλ, Ατλέτικο Μαδρίτης, Ίντερ, Μίλαν, Τσέλσι και Τότεναμ.
Το σχέδιο

Σύμφωνα με την ανακοίνωση των 12, κάθε χρόνο θα συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα 20 ομάδες, εκ των οποίων οι 15 θα έχουν μόνιμο συμβόλαιο ως ιδρυτικά μέλη. Οι άλλες πέντε θα προκρίνονται με βάση την παρουσία τους στις εγχώριες διοργανώσεις και σε προκριματικούς αγώνες.

Οι αγώνες θα διεξάγονται μεσοβδόμαδα, επιτρέποντας έτσι στους συλλόγους να συμμετέχουν κανονικά στα εγχώρια πρωταθλήματα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την Ευρωλίγκα στο μπάσκετ.

Το σχέδιο υποστηρίζεται από τις εταιρίες Key Capital και JP Morgan, έχοντας σαφή προσανατολισμό από τις αμερικανικές αθλητικές διοργανώσεις που έχουν απόλυτη προτεραιότητα τη μεγιστοποίηση των κερδών. 

Τα κίνητρα των «12»

Πίσω από την τελευταία πρόταση, κρύβεται και ο λόγος που φαίνεται πως οδήγησε τους συγκεκριμένους συλλόγους στην εν λόγω κίνηση.

Τα έσοδα των ομάδων έχουν δεχθεί μεγάλο πλήγμα τον τελευταίο χρόνο λόγω της πανδημίας, που οδήγησε σε άδεια γήπεδα.

Οι μεγάλοι σύλλογοι της Ευρώπης διαθέτουν και τους πιο ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές, με συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων.

Το δέλεαρ για τα ιδρυτικά μέλη της νέας διοργάνωσης δεν είναι καθόλου μικρό, μιας και ανέρχεται στα 3,5 δισ. ευρώ.

Παράλληλα, οι σύλλογοι που προτείνουν την Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα αναφέρουν ότι θα συνεισφέρουν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μέσω των «πληρωμών αλληλεγγύης» ποσά μεγαλύτερα από εκείνα που έχουν θεσμοθετηθεί μέσω των τωρινών διοργανώσεων (δηλαδή του Τσάμπιονς Λιγκ, του Γιουρόπα Λιγκ και – από του χρόνου – του Κόνφερενς Λιγκ).

Υποστηρίζουν δηλαδή ότι η νέα διοργάνωση «θα προσφέρει σημαντικά μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη και υποστήριξη προς το σύνολο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, μέσω μακροπρόθεσμων δεσμεύσεων». 

Γιατί είναι σφοδρές οι αντιδράσεις;

Η κίνηση έχει καταδικαστεί ευρέως από οπαδούς, ποδοσφαιρικούς σχολιαστές αλλά και την πλειονότητα των ποδοσφαιρικών οργάνων που δεν συμμετέχουν στο εγχείρημα.

Δεδομένου ότι οι 15 ομάδες της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας θα έχουν εγγυημένη συμμετοχή ό,τι κι αν γίνει, οι επικριτές της νέας διοργάνωσης υποστηρίζουν ότι απλά θα δημιουργήσει μια «κλειστή λίγκα στην κορυφή του αθλήματος».

Χαρακτηριστικές ήταν και οι δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας (ΟΥΕΦΑ), Αλεξάντερ Σέφεριν, ο οποίος τόνισε, σε πρωτοφανείς τόνους, ότι με την κίνησή τους οι «12», «φτύνουν κατάμουτρα τους φίλους του ποδοσφαίρου».

Η επίσημη θέση της Πρέμιερ Λιγκ (του αγγλικού πρωταθλήματος) ήταν ότι το εγχείρημα συνιστά μια «επίθεση απέναντι στις αρχές του ανοικτού ανταγωνισμού και των αθλητικών αξιών».

Υπάρχει επίσης και ο – οικονομικής φύσεως, αλλά απόλυτα δικαιολογημένος – φόβος ότι η νέα διοργάνωση θα αποσπάσει μεγάλο μέρος του τηλεοπτικού κοινού των εθνικών πρωταθλημάτων, που αποτελεί πάγια τη βασική πηγή εσόδων των ομάδων.

Εν ολίγοις, κατηγορούνται οι 12 σύλλογοι ότι θα δημιουργήσουν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, διευρύνοντας την – ήδη μεγάλη – οικονομική ψαλίδα μεταξύ των μεγάλων ομάδων και των μικρότερων.

-Τι γίνεται για να εμποδιστεί;

Η ΟΥΕΦΑ ήλπιζε ότι το αναθεωρημένο πλάνο της για το Τσάμπιονς Λιγκ, που προέβλεπε συμμετοχή 36 ομάδων, θα ήταν αρκετό για να βάλει φρένο στο σχέδιο των «12». Κάτι που, ωστόσο, δεν συνέβη.

Τόσο η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, όσο και οι εθνικές, τονίζουν ότι θα παραμείνουν ενωμένες απέναντι στο εγχείρημα, εξετάζοντας μάλιστα και αυστηρές ποινές κατά των 12 συλλόγων.

Ειδικότερα η ΟΥΕΦΑ προειδοποίησε ότι όποια ομάδα υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα θα μπορούσε να τιμωρηθεί με αποκλεισμό από οποιαδήποτε άλλη διοργάνωση, εθνική ή ευρωπαϊκή.

Αλλά και οι παίκτες των ομάδων αυτών ενέδεχεται να βρεθούν αντιμέτωποι με κυρώσεις, όπως η απαγόρευση συμμετοχής τους στις εθνικές ομάδες, κάτι που σημαίνει «μπλόκο» από μεγάλες διοργανώσεις, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο. 

-Ποια είναι τα επόμενα βήματα;

Πολλά εξαρτώνται από το αν θα προστεθούν και άλλοι σύλλογοι στην αρχική κίνηση των «12». Προς το παρόν, οι γαλλικές και γερμανικές ομάδες (που εξελίσσονται σε βαρόμετρο των εξελίξεων) αποφάσισαν να μην ακολουθήσουν τις αγγλικές, ισπανικές και ιταλικές.

Από την πλευρά της, και η Παγκόμια Ομοσπονδία (FIFA) είχε διαμηνύσει προγενέστερα ότι δεν θα αναγνωρίσει μια «αποσχιστική» ευρωπαϊκή διοργάνωση. Στάση που τήρησε, μιας και μετά τη χθεσινή ανακοίνωση των «12», τόνισε ότι «δεν εγκρίνει» την κίνησή τους, καλώντας όλες τις πλευρές «να εναρμονιστούν σε έναν ήρεμο, εποικοδομητικό και ισορροπημένο διάλογο, για το καλό του παιχνιδιού».

Παρόλα αυτά, οι «12» επεξεργάζονται ήδη τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να μπλοκάρουν πιθανές κυρώσεις που ενδεχομένως τους επιβληθούν, κίνηση που ίσωως αποτελεί και δείγμα της πρόθεσής τους να μην κάνουν πίσω. 

____________

Η παραπάνω ιστυορία "μου αρέσει" γιατί είναι πολύ διδακτική. Είναι η συμπυκωμένη διδασκαλία του μαρξισμού για τον καπιταλιστικό τρόπο λειτουργείας.

-Πόσα πράγματα βλέπουμε εδώ;

Πρώτα και κύρια το αυτονόητο. Την τάση του καπιταλισμού για την δημιουργία μονοπωλείων και την εξαφάνιση του "ελεύθερου ανταγώνισμου" στον υποτίθεται πως παίρνουν όρκους.

"τα μικρά ψάρια καταβροχθίζονται από τους καρχαρίες και τα πρόβατα από τους λύκους"

(«Κεφάλαιο», τόμος 3, σελ. 555, εκδόσεις «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ») 

Μετά βλέπουμε τους καπιταλιστές στο όνομα του άμεσου κέρδους να πριονίζουν το ίδιο το κλαδί στο οποίο κάθονται, στην προκειμένη περίπτωση το ποδόσφαιρο, καθώς είναι από τις λίγες "επιχειρήσεις" που η επιτυχία τους οφείλεται ακριβώς στον ανταγωνισμό.

("είναι ικανοί να μας πουλήσουν μέχρι και το σκοινί που θα τους κρεμμάσουμε" έλεγε πολύ εύστοχα ο Λένιν)

Τέλος βλέπουμε τον συλλογικό καπιταλιστή, εδώ δηλαδή την UEFA, την FIFA, και τις εθνικές ομοσπονδίες να επεμβαίνουν, όχι να μειώσουν τα κέρδη των μεγαλοκαρχαρχιών του ποδοσφαίρου προς όφελος της "μαρίδας" που ανάφερε πιο πάνω ο Μαρξ, αλλά για να εμποδίσουν την απληστία τους για άμεσα κέρδη να καταστρέψει την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του συστήματος. Ο ρόλος δηλαδή που έχουν τα κράτη σε μια καπιταλιστική κοινωνία και οι "διεθνείς θεσμοί" σε ένα ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Προσωπικά το θεώρησα ένα πολύ χρήσιμο παράδειγμα...