Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Τετάρτη 27 Μαΐου 2020

Η τύχη της επιστήμης…


Αυτό που λέγεται “επιστήμη”, που γεννήθηκε σαν το διαμάντι στο στέμμα της αστικής τάξης, ένα πολύτιμο στήριγμα για την κοινωνική (και την εργατική!) απελευθέρωση απ’ τα σκοτάδια και την βία του χριστιανισμού, έχει αλλάξει αισθητά στη διάρκεια της εξέλιξης του καπιταλισμού. Το πρώτο τεράστιο σοκ, που κλόνισε ίσως συθέμελα την εμπιστοσύνη στην προοδευτικότητα και την απελευθερωτική αξία της επιστήμης, προέκυψε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Όταν η επιστήμη (κάποιες επιστήμες…) έγιναν όπλα μαζικής και ανελέητης καταστροφής και θανάτου. Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος αποτέλειωσε οποιαδήποτε “ελπίδα” για την ηθική ακεραιότητα της επιστήμης και των επιστημόνων: η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι ήταν τόσο ισχυρά “επιστημονικά επιτεύγματα” ώστε ήταν αδύνατο να ξεχαστούν. Έγινε πια ολοφάνερο ότι “επιστήμη” και “καπιταλισμός” είχαν δεθεί τόσο ισχυρά (υπέρ του δεύτερου) ώστε έγιναν συνεταίροι του θανάτου, όλων των θανάτων. Μόνο εξαιρέσεις θα μπορούσε να βρει κάποιος. Και αν…

Εδώ και πάνω από 80 χρόνια η κριτική στην επιστήμη, είτε από επιστημολογική, είτε από ιδεολογική, είτε από πολιτική, είτε από οικονομική άποψη (για τους στόχους, τα συμφέροντα, κλπ) είναι μεν μια σταθερά στις δυτικές κοινωνίες, έχει περάσει όμως από διαφορετικά στάδια, μεταμορφώσεις, έως και αντιστροφές. Στις δεκαετίες του ’50, του ’60, του ’70 και του ’80 ήταν η κοινωνική αριστερά που διέκρινε τις εξουσιαστικές προσφύσεις (και εφαρμογές) διάφορων επιστημών· μια κριτική που διαπνεόταν από κοινωνικά απελευθερωτικούς προσανατολισμούς. Ο πολιτικός φεμινισμός και η πολιτική οικολογία ήταν τα τελευταία μεγάλα κύματα κριτικής και αμφισβήτησης των επιστημονικών αληθειών απ’ τα κάτω· με χειραφετικό σκοπό.

Ύστερα, απ’ τα ‘90s και μετά η κοινωνική αριστερά, εξαφανίστηκε, αφομοιώθηκε· ή έγινε εξεζητημένη, μανιερίστικη, γκρουπουσκουλίαρικη περιστροφή μέσα στη δίνη της απόκτησης «ταυτοτήτων»…

Και σταδιακά η δυσπιστία στην επιστήμη άρχισε να οργανώνεται απ’ την άκρα δεξιά, μέσα σε μια γενική τάση ιδεολογικής οπισθοδρόμησης, συντηρητισμού, «επιστροφής στις παλιές αξίες», κλπ. Οι συνωμοσιολογίες είναι βραχίονας αυτής της τάσης… Εξάλλου έγινε αδύνατο να μιλάει κανείς για «επιστήμη» σκέτη: οι τεχνοεπιστήμες είναι η πραγματικότητα, κι αυτές είναι που χρηματοδοτούνται και προμοτάρονται. «Αν δεν έχει γρήγορες και εμπορικά αξιοποιήσιμες εφαρμογές είναι αδιάφορο έως άχρηστο οτιδήποτε επιστημονικό».

Η ανάδυση των καθεστωτικών «ειδικών» μόνο και μόνο για να νομιμοποιήσουν την τρομοπαραγωγή περί τον covid-19 έγινε υποχρεωτικά μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, μέσα σ’ αυτά τα ευρύτερα κοινωνικά και ιδεολογικά συμφραζόμενα. Μας έδειχναν, υποτίθεται, με κύρος και υπευθυνότητα, τον κίνδυνο, τον Θάνατο που γυρόφερνε. Στην πραγματικότητα μας έδειχναν τα γυμνά τους οπίσθια…

-Τι κατάφεραν έτσι; -Τι πέτυχαν; -Τι πέτυχε ο ντόπιος αρχιερέας και η «ιερά σύνοδος υγείας»; -Τι πέτυχαν οι όμοιοί του αλλού; 
 Έδωσαν μια γερή ώθηση σ’ αυτήν την γενική τάση διανοητικής οπισθοδρόμησης, μαζικού παλιμπαιδισμού… αυτό πέτυχαν!!! Πέτυχαν, μιλώντας τις γλώσσες του θανάτου και της πειθάρχησης «επιστημονικώ δικαίω», να ενισχύσουν το παραλήρημα του θανάτου και της πειθάρχησης χωρίς επιστημονικά φτιασίδια και επιχειρήματα… αυτό πέτυχαν!!!

Στο βαθμό που, ουσιαστικά, πρόκειται για τακτικές εξουσίας, για βιοπολιτική, και καθόλου για επίδειξη κάποιας στοιχειωδώς έντιμης επιστήμης (έστω και σαν ιδεολογίας ειδικών…) είτε το έχουν συνείδηση είτε όχι, τους βολεύει μια τέτοια επιτυχία. Γιατί έχοντας έναν ανορθολογικό αντίπαλο η μορφή – κράτος (θα) μπορεί να αυτο-επιδεικνύεται όχι μόνο σαν σωτήρας και προστάσης αλλά, επίσης, σαν ο μόνος επιτρεπτός «ορθολογισμός». Δείχνοντας τα αφεντικά και οι εκπροσωποί τους την κοινωνική παράνοια που οι ίδιοι κατασκευάζουν και οι μικροαστοί υποτακτικοί τους υιοθετούν, θα κατάσχουν για λογαριασμό της εξουσίας τους την λογική…

Αν δεν ανακτήσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά, σαν σύγχρονη εργατική τάξη, την χειραφετικότητα της συνεκτικής κριτικής και στην (καπιταλιστική) επιστήμη, τότε…
Πηγή: Sarajevo
Βλέπε ακόμη:

5 σχόλια:

  1. Είμαστε μπροστά σε νέα καπιταλιστική κρίση. Η Ανεργία σπάει κόκαλα. Καινούργια μέτρα σφαγής του λαού έρχονται. Οι καπιταλιστές παίρνουν τα μέτρα τους. Ελέγχουν την επιστήμη με τους παπαγάλους γιατρούς. Ταυτόχρονα Σοσιαλδημοκρατία και οπορτουνισμός παίρνουν θέση για να στηρίξουν τον καπιταλισμό ρίχνοντας τις ευθύνες στην ...κακιά... Ν.Δ σερβίροντας ξανά τα παραμύθια του σύριζα που ήδη ξεβρακώθηκε για 4.5 χρόνια μαζί με τους Ακροδεξιούς. Ταυτόχρονα Λαφαζάνης Αλαβάνος Χάγιος Αραβανής Καλαματιανός Πετρόπουλος κ.α προσπαθούν να εγκλωβίσουν τον λαό στη δημιουργία του νέου οπορτουνιστικού αναχώματος για επιστροφή στον εθνικό καπιταλισμό..... που θα ...κρατικοποίηση τα μονοπώλια.... και θα φορολογήσει τους Εφοπλιστές.... Ολα αυτά βέβαια στη 2α παρουσία.... Για την ουσία του ζητήματος που είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής δεν βγάζουν άχνα.... Και είναι λογικό.... εντάξει μη χάσουμε το καπιταλιστικό κέρδος η λογική του ...μικροαστού.... για την ...εθνική αστική τάξη. Τα σέβη μου TRASH. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
    Ένα πολύ φιλικό σχόλιο από εμένα.
    Οι " Λαφαζάνης Αλαβάνος Χάγιος Αραβανής Καλαματιανός Πετρόπουλος κ.α" προσπάθησαν να παίξουν ένα παιχνίδι διεμβολισμού της εκλογικής (κατά κύριο λόγο) βάσης του ΚΚΕ πριν από καμμία περίπου δεκαετία. Τότε είχαν και δυσανάλογη προβολή (και αρωγή) από τον αστικό προπαγανδιστικό μηχανισμό σε αυτήν τους την προσπάθεια.
    Το παιχνίδι αυτό έληξε άδοξα και απότομα με την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά με το δημοψήφισμα της ντροπής.
    Αφενός γιατί μετά από αυτό κανέναν δεν μπορούσαν να κοροϊδέψουν πλέον, αφεταίρου γιατί η ό,ποια χρησιμότητα τους είχε εξαντλήθεί με την εκ νέου σταθεροποίηση του αστικού πολιτικού συστήματος.
    Σήμερα είναι ξεχασμένοι από θεούς και ανθρώπους, και όσοι τους θυμούνται δεν το κάνουν παρά για να γελάσουν μαζί τους.
    Αξία τους δίνεις και που ασχολείσαι μαζί τους.
    Παράτα τους ξεχασμένους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας (που έλεγε και ο Παπατζής ο 2ος) καλύτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την καλημέρα μου. Είναι όπως ακριβώς τα λες και συμφωνώ απόλυτα. Το 2012... παίξανε τα ρέστα τους στην απελπισμένη προσπάθεια να σταματήσουν και να ακυρώσουν την αποκατάσταση των Επαναστατικών χαρακτηριστικών του κόμματος που είχε ξεκινήσει το 1991.... Πόνταραν στους οπαδούς που κουβαλούσαμε απο πριν το 1991.... που είχαν διαπαιδαγωγηθεί στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες για δεκαετίες. Σου λέει θα πιεστούν και απο το φόβο των απωλειών θα λυγίσουν σκίζοντας το πρόγραμμα τους και θα τους εγκλωβίσουμε. Εκεί σπάσανε τα μούτρα τους. Θα διαφωνήσω μόνο στο να τους ξεχάσω και θα σου εξηγήσω και το γιατί χωρίς τίποτα απο ότι πω να αφορά εσένα το τονίζω. Εχουμε τα δύο δοκίμια της ιστορίας του κόμματος το 2011 και το 2018 και έρχονται στην πορεία και τα υπόλοιπα μέχρι το 1991... Είναι μια δουλειά που δεν έχει ολοκληρωθεί και φυσιολογικά δεν έχουν εμπεδωθεί ακόμα τα πάντα. Αρα σωστά όσα λες πως έχουν ξεβρακωθεί απόλυτα και το ΚΚΕ έχει δικαιωθεί αλλά το χτύπημα εναντίον τους πρέπει να συνεχιστεί. Αυτή είναι η γνώμη μου. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Το τελευταίο μου σχόλιο στο εκτός θέματος ζήτημα που πιάσαμε.
      Το να ασχολείσαι σήμερα με αυτούς τους εντελώς ανυπόλυπτους (πλέον) καραγκιόζηδες σε αποσπά (κ δεν εννοώ εσένα προσωπικά-πολιτικά μιλάω) από αυτούς που κάνουν πραγματική ζημιά στο σήμερα.
      Ασχολούμενος λοιπόν μαζί τους, όχι μόνον τους δίνεις αξία που πλέον δεν έχουν (ουδείς άλλος ασχολείται πια) αλλά τους επιτρέπεις κ να σε αποπροσανατολίζουν από τους πραγματικούς κινδύνους του σήμερα.
      Μεταξύ '10 και '15 ασχολήθηκα και εγώ με δαύτους, γιατί τότε είχαν την όποια δυνατότητα είχαν να κάνουν ζημιά.
      Τώρα τους αφήνω να αναπαυθούν πολιτικά εν ειρήνη, γιατί πολιτικά είναι νεκροί.
      Και δεν σκοπεύω να τους αναστήσω εγώ αναγορεύοντας τους σε πρώτης γραμμής αντίπαλους, που πολύ θα θέλανε να είναι (μπορούσαν δηλαδή). Έχουμε πολύ πιο σοβαρά προβλήματα να επικεντρώσουμε πλέον.
      Ως προσωπική μου άποψη τα παραπάνω...

      Διαγραφή
    3. Σε ευχαριστώ για τη γνώμη που μου είπες. Να είσαι καλά καλό βράδυ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.