Κυβερνοσύμφυση κράτους-κεφαλαίου*

…Θα πρέπει να υπάρξουν περισσότερες οδηγίες και ρυθμίσεις απ’ τα κράτη πάνω στο βασικό ζήτημα του τι συζητήσεις επιτρέπονται – πάρτε την πολιτική διαφήμιση για παράδειγμα… Ή, στην ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία της έκφρασης και κάποια πράγματα που ο κόσμος θεωρεί επιβλαβείς εκφράσεις, πού θα χαράζατε το όριο;…

Αφού η υποτιθέμενη «ελευθερία στον κυβερνοχώρο» πέρασε την σύντομη άνοιξή της, μπαίνει τώρα στον μακρύ χειμώνα της. Τα πιο πάνω είναι κουβέντες ενός καθόλου τυχαίου (του αφεντικού του επικοινωνιακού conglomerate facebook Zuckerberg) σε καθόλου τυχαίους (τις πολιτικές βιτρίνες που συμμετείχαν στο «συνέδριο ασφαλείας του Μονάχου»), πριν λίγες ημέρες.

Σαν αφεντικό της κλίμακάς του ο Zuckerberg διαπραγματεύεται την θέση των επικοινωνιακών επιχειρήσεών του στις post νεοφιλελεύθερες (για εμάς νεοκρατικές) συνθήκες του καπιταλιστικού κόσμου τις επόμενες δεκαετίες. Απ’ την μια μεριά αποδέχεται τα εγχειρήματα φορολόγησης των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεών του ανά κράτος (ή ενότητα κρατών, του είδους ε.ε.) αντί να μεταφέρει τα κέρδη του σε φορολογικούς παραδείσους. Δέχεται να χάσει κάτι λίγο, όχι απλά για να κρατήσει αυτά που έχει ήδη αλλά, κυρίως, για να επεκταθεί στον γαλαξία της 4ης βιομηχανικής επανάστασης… Απ’ την άλλη μεριά ζητάει κρατικές οδηγίες για το τι «επιτρέπεται» και το τι «απαγορεύεται» να διακινείται μέσα απ’ τις επικοινωνιακές επιχειρήσεις του: θα συμμορφωθεί με χαρά….

Είναι η εκκλησή του μια μορφή έμμεσης κρατικοποίησης των περιβόητων “social media»; Μια πρόταση για ΣΔΙΤ σ’ αυτόν τον τομέα που έχει γίνει πια καθολικός; Ακριβώς!
Είναι αυτό που ορίστηκε κάποτε επίσημα σαν ο ορισμός του φασισμού (=η οργανική σύμφυση κράτους και επιχειρήσεων) και έκτοτε ξεχάστηκε επειδή θεωρήθηκε κοινοτοπία…

Ξέρουμε ότι θα μας θεωρήσετε υπερβολικούς (μόνιμη αντίδραση όσων ελπίζουν ότι απωθώντας τις καπιταλιστικές τάσεις αυτές θα εξαφανιστούν και «όλα θα πάνε καλά»…). Η ιδέα της κρατικής ρύθμισης, ακόμα και της καθαρής κρατικοποίησης των social media έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια – και δεν θα σας πούμε εδώ περισσότερα. (Αλλού, με άλλη αφορμή…) Προσέξτε λοιπόν, και διαβάστε σωστά τις γραμμές και πίσω απ’ τις γραμμές (αν, βέβαια, δεν ασκείστε στο σπορ των απωθήσεων) αυτές τις κουβέντες του αφεντικού του facebook, πάντα στο ίδιο συνέδριο ασφάλειας:

… Υπάρχουν πολλές αποφάσεις σ’ αυτούς τους τομείς που στην πραγματικότητα είναι η ισορροπία ανάμεσα σε διαφορετικές κοινωνικές αξίες. Το ζητούμενο είναι μια απάντηση που η κοινωνία να θεωρεί νόμιμη, που να μπορεί να την δεχτεί και να καταλάβει ότι έχετε τραβήξει μια γραμμή εδώ στην ισορροπία ανάμεσα στην ελεύθερη έκφραση και την ασφάλεια. Δεν φτάνει να είναι η σωστή απάντηση. Πρέπει ο κόσμος να νοιώσει «Εντάξει, αρκετοί άνθρωποι την υποστηρίζουν, οπότε γι’ αυτό η απάντηση είναι αυτή, και πρέπει όλοι να στοιχηθούμε πίσω της»….

Διαταγές που να είναι (ή, ακόμα καλύτερα, να μοιάζουν πως είναι) «πλειοψηφικές» περιμένουν οι digital μεσολαβητές / έμποροι επικοινωνιών – και έχουν τα μέσα να τις εφαρμόσουν! Ο επιχειρηματίας απευθύνεται στη μορφή κράτος επειδή αυτή μπορεί να ασκήσει το μονοπώλιο της βίας – μέσω του νόμου – ορίζοντας τι επιτρέπεται να εκτοξεύεται στον ελεγχόμενο κυβερνοχώρο και τι όχι.

Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για τον πραγματικό χαρακτήρα της γενικευμένης καπιταλιστικής μηχανικής μεσολάβησης, για το engineering of everything; Ή πρέπει να το κάνουμε φραγκοδίφραγκα;

Πηγή: Sarajievo

*Ο τίτλος δικός μας