Εντάξει, το ότι «οι Τούρκοι είναι προαιώνιοι εχθροί» το ξέρουμε. Το έχουμε μάθει από το σχολείο. Οπότε η εθνικιστική υστερία του τελευταίου διαστήματος βρίσκει καλλιεργημένο το έδαφος.
Ο έλληνας εργάτης θα πρέπει να θεωρήσει εχθρό του τον τούρκο εργάτη της Ιστανμπούλ, της Σμύρνης, της Αγκυρας. Ο έλληνας αγρότης θα πρέπει να θεωρήσει εχθρό του τον αγρότη της Ανατολίας. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Ιδια είναι κι εκεί η εθνικιστική προπαγάνδα.
Θα πρέπει να κλείσουμε τα μάτια στην κοινή συμμετοχή των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ, στην αγαστή συνεργασία των καπιταλιστών των δύο χωρών σε διάφορα επιχειρηματικά πεδία (από τον τουρισμό και το real estate μέχρι τη βιομηχανία, το εμπόριο και τις τηλεοπτικές παραγωγές) και προπάντων στην επιδιαιτηττική παρουσία των ιμπεριαλιστών στην περιοχή μας. Των Αμερικανών, πρωτίστως, που έχουν τις πιο ισχυρές «άκρες», αλλά και των Γάλλων, των Γερμανών, των Ρώσων, που πουλάνε πανάκριβα οπλικά συστήματα, φτιάχνουν βάσεις, κατασκευάζουν αγωγούς, στήνουν εργοστάσια, ανταγωνίζονται για αγορές για τα μονοπώλιά τους και για σφαίρες επιρροής για τα κράτη τους.
Δυο λαοί που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, αντί να γνωρίσουν την Ιστορία και κυρίως να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο αυτή ξετυλίχτηκε στην περιοχή, μέχρι την κατάρρευση και διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εγκλωβίζονται σε αντιιστορικά δόγματα, σε σκοταδιστικές ιδεολογικές ατραπούς, ποτίζονται με το δηλητήριο του εθνικιστικού μίσους, γιατί μόνο έτσι θα παραμείνουν υποζύγια της πιο άγριας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και πρόθυμοι να μετατραπούν σε κρέας για τα κανόνια άδικων πολέμων.
Τελευταία, δίπλα στον «προαιώνιο εχθρό» προστέθηκε και ένας άλλος «ύπουλος εχθρός», ο οποίος έχει ήδη «εισβάλει», «εποικίζει τη χώρα μας», «αλλάζει την πληθυσμιακή της σύνθεση», «απειλεί να μετατρέψει τα καμπαναριά μας σε μιναρέδες και να υψώσει την ισλαμική ημισέληνο στη θέση του σταυρού».
Χυδαιότητες λίγων φασιστών, θα πείτε.
Ναι, αλλά τις ίδιες χυδαιότητες, με πιο προσεγμένη γλώσσα, τις ακούμε από τα χείλη πολιτικών παραγόντων που μοστράριζαν ως σοβαροί (ο βουλευτής Τζαβάρας το πιο πρόσφατο παράδειγμα) και δημοσιογράφων που δεν είναι χρυσαυγίτες, είναι όμως «εθνικά ανησυχούντες».
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναπτύσσεται αντιμεταναστευτική υστερία στη χώρα μας. Θυμηθείτε τι τράβηξαν οι αλβανοί μετανάστες τη δεκαετία του '90. Αυτή τη φορά, όμως, η ξενοφοβική υστερία έχει πάρει καθαρά εθνικιστικό, θρησκευτικό και ρατσιστικό χαρακτήρα.
Ενώ είναι πεντακάθαρο ότι όλοι αυτοί οι ξεριζωμένοι που εγκλωβίζονται και στοιβάζονται στα νησιά δεν έχουν προορισμό την Ελλάδα. Να περάσουν από εδώ θέλουν. Και το ελληνικό κράτος, λειτουργώντας ως συνοριοφύλακας και δεσμοφύλακας της ΕΕ, τους εγκλωβίζει και τους στοιβάζει σε μεσαιωνικές συνθήκες.
Κάθε άνθρωπος που θέλει να λέγεται άνθρωπος θα έπρεπε να έχει ξεσηκωθεί. Να μπει αυτός μπροστά και να φωνάξει: δώστε χαρτιά στους ανθρώπους κι αφήστε τους να φύγουν, να πάνε στον προορισμό τους.
Να μάθουμε ν' αναγνωρίζουμε τον εχθρό. Δε βρίσκεται «απέναντι» αλλά δίπλα μας. Δεν είναι ο Τούρκος, ο ξένος, ο αλλόθρησκος. Είναι ο εκμεταλλευτής και καταπιεστής από το δικό μας έθνος.
Ο έλληνας εργάτης θα πρέπει να θεωρήσει εχθρό του τον τούρκο εργάτη της Ιστανμπούλ, της Σμύρνης, της Αγκυρας. Ο έλληνας αγρότης θα πρέπει να θεωρήσει εχθρό του τον αγρότη της Ανατολίας. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Ιδια είναι κι εκεί η εθνικιστική προπαγάνδα.
Θα πρέπει να κλείσουμε τα μάτια στην κοινή συμμετοχή των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ, στην αγαστή συνεργασία των καπιταλιστών των δύο χωρών σε διάφορα επιχειρηματικά πεδία (από τον τουρισμό και το real estate μέχρι τη βιομηχανία, το εμπόριο και τις τηλεοπτικές παραγωγές) και προπάντων στην επιδιαιτηττική παρουσία των ιμπεριαλιστών στην περιοχή μας. Των Αμερικανών, πρωτίστως, που έχουν τις πιο ισχυρές «άκρες», αλλά και των Γάλλων, των Γερμανών, των Ρώσων, που πουλάνε πανάκριβα οπλικά συστήματα, φτιάχνουν βάσεις, κατασκευάζουν αγωγούς, στήνουν εργοστάσια, ανταγωνίζονται για αγορές για τα μονοπώλιά τους και για σφαίρες επιρροής για τα κράτη τους.
Δυο λαοί που δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους, αντί να γνωρίσουν την Ιστορία και κυρίως να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο αυτή ξετυλίχτηκε στην περιοχή, μέχρι την κατάρρευση και διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εγκλωβίζονται σε αντιιστορικά δόγματα, σε σκοταδιστικές ιδεολογικές ατραπούς, ποτίζονται με το δηλητήριο του εθνικιστικού μίσους, γιατί μόνο έτσι θα παραμείνουν υποζύγια της πιο άγριας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και πρόθυμοι να μετατραπούν σε κρέας για τα κανόνια άδικων πολέμων.
Τελευταία, δίπλα στον «προαιώνιο εχθρό» προστέθηκε και ένας άλλος «ύπουλος εχθρός», ο οποίος έχει ήδη «εισβάλει», «εποικίζει τη χώρα μας», «αλλάζει την πληθυσμιακή της σύνθεση», «απειλεί να μετατρέψει τα καμπαναριά μας σε μιναρέδες και να υψώσει την ισλαμική ημισέληνο στη θέση του σταυρού».
Χυδαιότητες λίγων φασιστών, θα πείτε.
Ναι, αλλά τις ίδιες χυδαιότητες, με πιο προσεγμένη γλώσσα, τις ακούμε από τα χείλη πολιτικών παραγόντων που μοστράριζαν ως σοβαροί (ο βουλευτής Τζαβάρας το πιο πρόσφατο παράδειγμα) και δημοσιογράφων που δεν είναι χρυσαυγίτες, είναι όμως «εθνικά ανησυχούντες».
Δεν είναι η πρώτη φορά που αναπτύσσεται αντιμεταναστευτική υστερία στη χώρα μας. Θυμηθείτε τι τράβηξαν οι αλβανοί μετανάστες τη δεκαετία του '90. Αυτή τη φορά, όμως, η ξενοφοβική υστερία έχει πάρει καθαρά εθνικιστικό, θρησκευτικό και ρατσιστικό χαρακτήρα.
Ενώ είναι πεντακάθαρο ότι όλοι αυτοί οι ξεριζωμένοι που εγκλωβίζονται και στοιβάζονται στα νησιά δεν έχουν προορισμό την Ελλάδα. Να περάσουν από εδώ θέλουν. Και το ελληνικό κράτος, λειτουργώντας ως συνοριοφύλακας και δεσμοφύλακας της ΕΕ, τους εγκλωβίζει και τους στοιβάζει σε μεσαιωνικές συνθήκες.
Κάθε άνθρωπος που θέλει να λέγεται άνθρωπος θα έπρεπε να έχει ξεσηκωθεί. Να μπει αυτός μπροστά και να φωνάξει: δώστε χαρτιά στους ανθρώπους κι αφήστε τους να φύγουν, να πάνε στον προορισμό τους.
Να μάθουμε ν' αναγνωρίζουμε τον εχθρό. Δε βρίσκεται «απέναντι» αλλά δίπλα μας. Δεν είναι ο Τούρκος, ο ξένος, ο αλλόθρησκος. Είναι ο εκμεταλλευτής και καταπιεστής από το δικό μας έθνος.
Πηγή: Κόντρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.