Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, σημείωσε ότι οι πυραυλικές επιθέσεις στις βάσεις στο Ιράκ, όπου στεγάζονται αμερικανικά στρατεύματα, ήταν ένα «χαστούκι» στο πρόσωπο των ΗΠΑ.
Ο Αλί Χαμενεΐ δήλωσε ότι η αμερικανική παρουσία στην περιοχή είναι «πηγή διαφθοράς», υποστηρίζοντας ότι οι αμερικανικές δυνάμεις πρέπει να εγκαταλείψουν τη Μέση Ανατολή.
Επανέλαβε, δε, ότι οι συνομιλίες με τις ΗΠΑ για τα πυρηνικά δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, καθώς θα ανοίξουν τον δρόμο για την αμερικανική κυριαρχία.
Τόνισε εξάλλου ότι οι ΗΠΑ, το Ισραήλ και το «αλαζονικό σύστημα» - αναφερόμενος στη Δύση – είναι μεταξύ των μεγαλύτερων εχθρών της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Ιρανική τηλεόραση: 80 νεκροί από τις επιθέσεις - Τραμπ: Όλα καλά
Σύμφωνα με την ιρανική τηλεόραση, 80 άτομα σκοτώθηκαν από τις πυραυλικές επιθέσεις σε αμερικανικούς στόχους.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, εκτοξεύθηκαν 15 πύραυλοι που επέφεραν «σοβαρά πλήγματα» σε ελικόπτερα και στρατιωτικό εξοπλισμό των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν προβεί σε κάποιο σχόλιο μέχρι στιγμής για τις συγκεκριμένες αναφορές.
Νωρίτερα, ο Ντόναλντ Τραμπ υποστήριξε μέσω Twitter πως «όλα είναι καλά».
Πηγή: ΣπούτνικΒλέπε ακόμη:
- Συνεπώς συμμετέχει και το ελλαδιστάν…
- Αναβρασμός στη Σούδα
- «Είμαστε αξιόπιστος σύμμαχος» στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ κατά του Ιράν
- Η Τεχεράνη είχε ενημερώσει για τα πλήγματα, λέει η Βαγδάτη
Για όποιον δεν κατάλαβε την κοσμοϊστορικότητα του γεγονότος, είναι η πρώτη φορά μετά το Βιετνάμ (για να μην πω μετά τον Β'ΠΠ), που ένα κράτος αναλαμβάνει με κάθε επισημότητα, επιθετική στρατιωτική δράση εναντίον των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς, και ο τροχός της ιστορίας δείχνει να ξαναπιάνει ταχύτητα...
Βασικά βρισκόμαστε στα πρόθυρα του Γ ΠΠ, και δεν ξέρω πόσο ενδιαφέροντες είναι οι καιροί, πάντως τίποτα το καλό δεν προμηνύεται αν δεν βγουν οι λαοί στο προσκήνιο. Άσε που μπορεί να βρεθούμε και εμείς στο στόχαστρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρολεκαλτ
@Προλεκαλτ:
ΔιαγραφήΓια το εάν θα βρεθούμε ή όχι στο στόχαστρο, καλό είναι να θυμηθούμε πως τόσο η Σούδα, όσο και η Αλεξανδρούπολη είναι εντός του βεληνεκούς των Ιρανικών πυραύλων. Είναι δηλαδή στην διακριτική τους ευχέρεια να μας καταχεριάσουν ή όχι, που δώσαμε γή και ύδωρ (για να μν πω καμμία πιο βαριά κουβέντα) στο ΝΑΤΟ. Όλα εδώ πληρώνονται εξάλλου.
Από εκεί και πέρα τώρα, το ιστορικό σχήμα είναι δυστυχώς σαφέστατο και μονότονα επαναλαμβανόμενο. Οι λαοί να βγαίνουν μπροστά στην λήξη και όχι στην έναρξη των μείζονων πολεμικών αναμετρήσεων.
Το ζήτημα είναι πως ο τροχός της ιστορίας ξαναπιάνει ταχύτητες. Και για όσους επιδιώκουν αλλαγές αντί στασιμοτητας, αυτό σε πρώτη φάση μόνο καλό μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα.
Σωστά το λες για την λήξη και όχι στην έναρξη. Το ζήτημα είναι στην λήξη δεν πρέπει να βρεθείς εγκλωβισμένος στο Καπιταλιστικό σύστημα για να υπάρχουν ελπίδες νίκης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΟι επαναστάσεις του 21ου αιώνα, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα μοιάζουν με αυτές του 20ου, που ήδη το δεύτερο μισό του μας προετοίμασε για την αντιπαράθεση στον ιμπεριαλισμό, όχι από το κέντρο του αλλά από το κόψιμο των περιφερειακών του πλοκαμιών.
Συμφωνούμε πως δεν θα μοιάζουνε. Τίποτα δεν επαναλαμβάνεται ακριβώς το ίδιο. Το μόνο που σίγουρα θα είναι το ίδιο είναι πως η Πρωτοπορία δεν πρέπει να Εγκλωβιστεί για να μπορεί να κάνει τους απαραίτητους Ελιγμούς χωρίς να χάνει τον Τελικό στόχο με το να κοιτάει ... ενδιάμεσες λύσεις..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΣτις καινούργιες Επαναστάσεις υπάρχει και η εμπειρία με τα συμπεράσματα για το τι πήγε στραβά και πως ανατράπηκε ο Σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ σε ολόκληρη πορεία απο το 1956 μέχρι το 1991. Θα παίξουν καθοριστικό ρόλο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΝα γράψω κάτι για το Τουντέχ το Κ.Κ Λιβάνου και Συρίας η είμαι εκτός θέματος. Οτι πεις εσυ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΕντελώς εκτός...
ΟΚ. Για αυτό και σε ρώτησα. Στο είχα πει. Πάντα μέσα στα όρια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΤο έχω υπόψιν μου αυτό που λες για την λήξη του πολέμου, απλώς στην εποχή μας είναι τόσο εξελιγμένα τα οπλικά συστήματα, που στο τέλος του πολέμου δεν ξέρω αν θα έχει μείνει -- όχι άνθρωπος -- αλλά ούτε κολυμπηθροξυλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας φιλόσοφος είχε πει κάποτε "δεν ξέρω με τι όπλα θα γίνει ο Γ ΠΠ, ξέρω ότι ο τέταρτος θα γίνει με πελέκια και ξίφη".
Στη λίθινη εποχή θα γυρίσουμε.
Προλεκαλτ
@Προλεκαλτ:
ΔιαγραφήΑυτο που λες είναι πάντα ένα πολύ σοβαρό ζήτημα υπαρκτό.
Έλα μου όμως ντε που οι συμπεριφορές των ανθρώπων (ειδικά οι κοινωνικές τέτοιες) ακολουθούν τις τεχνολογικές εξελίξεις με μεγάλη πάντα καθυστέρηση.
Από την άλλη η "αμοιβαία εγγυημένη καταστροφή" πολύ πιθανόν να σταματήσει τυχόν πυρηνική εμπλοκή, όπως και την σταμάτησε από το 1945 μέχρι σήμερα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως τα πάντα είναι ρευστά και πάλι, και ο μεταψυχροπολεμικός "αυτοκρατορικός" κόσμος μοιάζει να χάνεται, μαζί με τις αλαζονικές βεβαιότητες του.
Προσωπικά δεν λυπάμαι καθόλου.
Υ.Γ.
Το ρητό ήταν του Αϊνστάιν αν θυμάμαι σωστά, και θα μπορούσε να μπει αντιπαραθετικά σε αυτό ένα άλλο, του Μάη του '68:
Καλύτερα ένα φρικτό τέλος, παρά μια φρίκη δίχως τέλος"
Ο τροχός της ιστορίας αρχίζει και πάλι να κινείται... Το να περιμένει κάποιος να παραμείνει σταματημένος, είναι μεταφυσικό ευχολόι!
ΔιαγραφήΤο μόνο σίγουρο είναι ότι ανεξάρτητα από το τι θα θέλαμε, να μην γίνει πόλεμος δηλαδή, οι επιλογές μας είναι 2, ή καθόμαστε στα αυγα μας και ψοφάμε ήσυχα ή παλεύουμε να πάρουν πόδι αυτοί που φέρνουν τους πολέμους και τόσα άλλα βάσανα.
Μπορεί και να μην μείνει τίποτα, αλλά ακόμα και για αυτό το ενδεχόμενο πρέπει να είμαστε έτοιμοι, καθώς ακόμα και έτσι κάποιος θα πρέπει να εγγυηθεί την επιβίωση της ανθρωπότητας, κάτι που δεν θα κάνουν οι αστοί.
"Καλύτερα ένα φρικτό τέλος, παρά μια φρίκη χωρίς τέλος" νομίζω αυτό είναι του Μαρξ.
Πάβελ
@Πάβελ:
ΔιαγραφήΚαι όμως, το "τέλος της ιστορίας" ανακυρήχθηκε με κάθε επισημότητα, μετά τις ανατροπές στις λαϊκές δημοκρατίες και την διάλυση της ΕΣΣΔ.
Ως εκεί είχε φτάσει η αλαζονία τους.
Και να που μετά από μισό αιώνα συνεχόμενης προέλασης του ευρωατλαντισμού σε όλα τα μέτωπα του κόσμου, ξαφνικά συνέβη το μέχρι πρότινος αδοιανόητο.
Κάποιος τόλμησε, όχι απλά να σηκώσει κεφάλι, αλλά να σηκώσει χέρι και να ρίξει φάπα ξεγυρισμένη.
Ο βασιλιάς πλέον είναι γυμνός...
Τις επόμενες μέρες θα δούμε και θα ακούσουμε πολλά, τα μάτια ανοιχτά και πάντα σε επιφυλακή απέναντι στο τσουνάμι προπαγάνδας, χειραγώγησης και ψέματος που θα έρθει!
ΔιαγραφήΠάβελ
Καλύτερα ένα φρικτό τέλος, παρά μια φρίκη χωρίς τέλος: πρόκειται για νεοελληνική μετάφραση του lieber ein Ende mit Schrecken als ein Schrecken ohne Ende, που είναι παροιμιώδης φράση στα γερμανικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην είπε ο Πρώσος αξιωματικός Φερδινάνδος Βαπτιστής φον Σιλ (Ferdinand Baptista von Schill, 1776–1809) στις 12 Μαΐου του 1809 σε ομιλία του στην κεντρική πλατεία της πόλης Άρνεμπουργκ επί του Έλβα (Σαξονία-Ανχάλτη) υπαινισσόμενος τον στίχο 19 του 73ου Ψαλμού του Δαβίδ (Μὴ παραδῷς τοῖς θηρίοις ψυχὴν ἐξομολογουμένην σοι, τῶν ψυχῶν τῶν πενήτων σου μὴ ἐπιλάθῃ εἰς τέλος.) στη γερμανική του μετάφραση από τον Λούθηρο (Wie werden sie so plötzlich zunichte! Sie gehen unter und nehmen ein Ende mit Schrecken.).
Ο φον Σιλ ηγήθηκε μιας εξέγερσης στη Γερμανία κατά της γαλλικής κατοχής από τον Ναπολέοντα. Η εξέγερση ξεκίνησε στις αρχές Μαΐου του 1809 στη Σαξονία-Ανχάλτη και κατόπιν συνεχίστηκε στην Πομερανία, περιοχή στην οποία και έληξε με την κατάληψη στις 31 Μαΐου του 1809 της πόλης Στραλζούντ από τα υπεράριθμα γαλλικά στρατεύματα και την ήττα του φον Σιλ και των στρατιωτών του που είχαν οχυρωθεί στην πόλη· την ίδια μέρα κατά τις οδομαχίες μεταξύ των γαλλικών στρατευμάτων και των στρατιωτών του φον Σιλ σκοτώθηκε από σφαίρα κι ο ίδιος ο φον Σιλ.
Ο φον Σιλ είπε το καλύτερα ένα φρικτό τέλος, παρά μια φρίκη χωρίς τέλος θέλοντας να δείξει την αποφασιστικότητα που τον διακατείχε —και τον διέκρινε γενικότερα ως αξιωματικό— να φέρει σε πέρας μιαν αποστολή έστω κι αν βρισκόταν σε μειονεκτική θέση και το τίμημα θα ήταν βαρύτατο. Έκτοτε η φράση του αυτή έγινε παροιμιώδης και χρησιμοποιήθηκε μετέπειτα από πολλούς, όπως π. χ. από τον Καρλ Κάουτσκι στο βιβλίο του «Ο δρόμος προς την εξουσία» [Der Weg zur Macht], κεφ. 9 («Μια νέα εποχή επαναστάσεων»), σελ. 92 της δεύτερης γερμανικής έκδοσης του 1909.
Άγρυπνος
Το «κλασικό χωρίο» («locus classicus») στα έργα των κλασικών του μ-λ, στο οποίο χρησιμοποιείται η παροιμιώδης φράση του φον Σιλ, προέρχεται βέβαια από το γνωστό και πάντα επίκαιρο άρθρο του Β. Ι. Λένιν «Το στρατιωτικό πρόγραμμα της προλεταριακής επανάστασης» που γράφτηκε στην Ελβετία στα γερμανικά το Σεπτέμβρη του 1916 και πρωτοδημοσιεύτηκε, σε δυο συνέχειες, το Σεπτέμβρη κι Οκτώβρη του 1917, στην ελβετική εφημερίδα «Jugend-Internationale». Παραθέτω στη συνέχεια το σχετικό απόσπασμα (πρβ. «Άπαντα», τόμος 30, Έκδοση ΣΕ, 1981, σελ. 135–136).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ο τωρινός πόλεμος προκαλεί στους αντιδραστικούς χριστιανοσοσιαλιστές, στους κλαψιάρηδες μικροαστούς μόνο φρίκη και τρόμο, μόνο αποστροφή προς κάθε χρησιμοποίηση των όπλων, προς το αίμα, το θάνατο κτλ., τότε πρέπει να πούμε: η καπιταλιστική κοινωνία ήταν και είναι πάντα μια φρίκη δίχως τέλος. Κι αν τώρα αυτός ο πόλεμος, ο πιο αντιδραστικός απ’ όλους τους πολέμους, ετοιμάζει σ’ αυτή την κοινωνία ένα τέλος γεμάτο φρίκη, εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να πέσουμε σε απόγνωση. Και στην αντικειμενική του σημασία το «αίτημα» του αφοπλισμού ―ή σωστότερα: το ονειροπόλημα του αφοπλισμού― δεν είναι τίποτε άλλο παρά εκδήλωση ακριβώς απόγνωσης σε μια τέτοια περίοδο που μπροστά στα μάτια όλων προετοιμάζεται με τις δυνάμεις της ίδιας της αστικής τάξης ο μοναδικά νόμιμος και επαναστατικός πόλεμος, δηλαδή ο εμφύλιος πόλεμος ενάντια στην ιμπεριαλιστική αστική τάξη.
Άγρυπνος