Καθώς ο B΄ Παγκόσμιος Πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του, οι HΠA παρήγαγαν το ½ της παγκόσμιας ποσότητας άνθρακα, τα 2/3 της παγκόσμιας ποσότητας πετρελαίου και πάνω απ’ το μισό της παγκόσμιας ποσότητας ηλεκτρισμού. Οι διεθνείς εταιρείες τους ήταν σε θέση να παράγουν και να πουλήσουν σε όλον τον κόσμο σχεδόν τα πάντα. Από προϊόντα βαριάς βιομηχανίας (πλοία, αεροπλάνα, αυτοκίνητα, όπλα, χημικά) μέχρι υπηρεσίες στον τριτογενή τομέα.
Οι ΗΠΑ, που δεν δέχθηκαν στο έδαφος τους πλήγματα από τον πόλεμο, ήταν η γη της επαγγελίας για να απορροφούν τα καλύτερα μυαλά στις επιστήμες και στην τεχνολογία. Kατείχαν το 80% των παγκοσμίων αποθεμάτων χρυσού, στηρίζοντας πάνω σ’ αυτά το εθνικό τους νόμισμα που κυκλοφορούσε παντού στον κόσμο και είχαν έναν στρατό με νίκες και συνεχώς αυξανόμενη ισχύ, νέα όπλα (ατομική βόμβα) την στιγμή που οι υπόλοιποι πόλοι ισχύος ήταν σχεδόν εξουθενωμένοι στρατιωτικά και οικονομικά.
Ποιά είναι η σημερινή αληθινή εικόνα της αμερικανικής ηγεμονίας;
Oι HΠA έχουν εξελιχθεί στον μεγαλύτερο παγκοσμίως καταναλωτή αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται μακριά από το έδαφος τους. Εξαιτίας αυτής της μετάλλαξής τους, είναι η πλέον υπερχρεωμένη χώρα που οφείλει κυρίως στους «ανταγωνιστές» της.
Διαθέτει ένα νόμισμα το οποίο βρίσκεται μεν στην κορυφή της παγκόσμιας κυκλοφορίας, είναι όμως ο ορισμός του πληθωριστικού χρήματος : H Fed «κόβει δολάρια» ανεξέλεγκτα συντηρώντας έναν μύθο ευμάρειας ενώ δεκάδες άλλα κράτη πέφτουν κυριολεκτικά στις αγκαλιές του ΔNT και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Ο ελεγκτής όμως αυτών των οργανισμών, οι HΠA, δεν έχουν… ανάγκη εξωτερικών προγραμμάτων διάσωσης αφού έχουν τον δικό τους εκτυπωτή (Fed) για να εκτυπώνουν χρήμα και τον δικό τους πήχη (ταβάνι χρέους) να ανεβοκατεβάζουν .
Ο εξασθενημένος ιδιωτικός του τομέας κάπως ισορροπεί από τα τεράστια λιμνάζοντα κέρδη των αμερικανικών εταιρειών διεθνώς, κυρίως στα τελευταία 10 χρόνια. Αλλά τα κέρδη γράφονται εκτός ΗΠΑ με ταχύτερους ρυθμούς από ότι εντός.
Τι μένει λοιπόν ώστε να ωθήσει την αμερικανική, και ταυτόχρονα την παγκόσμια οικονομία, σε μια αναπτυξιακή τροχιά, δεδομένου ότι το φρεσκοτυπωμένο αμερικανικό ψάχνει νέες αγορές για κέρδη; («Το καρότο είναι πιο αποτελεσματικό από το μαστίγιο αν θέλεις να οδηγήσεις το μουλάρι στη πηγή. Ένα πιστόλι είναι όμως πολύ πιο χρήσιμο, αν θέλεις να πάρεις από κάποιον το δικό του μουλάρι», είπε πρόσφατα ο Joseph S. Nye Jr., πρώην υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ )
Μία είναι, και θα είναι πάντα, μια ισχυρή και μακροχρόνια βιώσιμη βιομηχανία για την αναζωπύρωση της αμερικανικής οικονομίας : Ο αμερικανικός στρατός. Η συντήρηση, η εκπαίδευση, ο εξοπλισμός, η τροφοδοσία , η μισθοδοσία και η οργάνωση αυτού του στρατού στοιχίζουν περισσότερο απ’ ότι όλοι μαζί οι επόμενοι δέκα στην παγκόσμια κατάταξη
Δεν υπάρχει άλλο κράτος που να έχει 150 στρατιωτικές βάσεις έξω απ’ τα σύνορά του και περίπου 400 «εταιρίες» στο ευρύτερο σύστημα οργάνωσης της ασφάλειας και των πολεμικών επιχειρήσεων.
Οι πόλεμοι που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ από την εποχή των Δίδυμων Πύργων μέχρι σήμερα, έχουν κοστίσει (εκτός από τις 225.000 ζωές) και 4,4 τρισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με μια πρόσφατη πανεπιστημιακή έρευνα που δημοσιεύτηκε από το Πανεπιστήμιο Brown σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Watson.
Χωρίς αυτά τα τρελά κόστη η μόνη διεθνώς ανταγωνιστική αμερικανική βιομηχανία, η πολεμική, θα είχε καταρρεύσει τα τελευταία 10 χρόνια, παίρνοντας μαζί της κάθε τι το αμερικανικό! Ας το κατανοήσουμε, διότι είναι εμφανές και αυτονόητο: Πρόκειται για κόστη αυτοσυντήρησης του ρυθμού ανάπτυξης του αμερικανικού ΑΕΠ. Aκόμα κι αν το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα είναι το κάρο μπροστά απ’ το άλογο, η αμερικανική οικονομία «κινείται»!
Με την παγκόσμια οικονομική κρίση να βαθαίνει και όλους πια να ανησυχούν για μια γενικευμένη κατάρρευση, δυστυχώς ο πόλεμος είναι η κατεξοχήν διέξοδος αφού ωφελεί σοβαρά την Οικονομία. Ποιούς θα βλάψει – πχ Συρία(;)- είναι το ζητούμενο και το πότε.
H εξουσία βρίσκεται στην άκρη του ντουφεκιού, είχε πει κάποτε ο Mάο. Απ΄ ότι φαίνεται, ενίοτε ισχύει και για την Οικονομία…
Οι ΗΠΑ, που δεν δέχθηκαν στο έδαφος τους πλήγματα από τον πόλεμο, ήταν η γη της επαγγελίας για να απορροφούν τα καλύτερα μυαλά στις επιστήμες και στην τεχνολογία. Kατείχαν το 80% των παγκοσμίων αποθεμάτων χρυσού, στηρίζοντας πάνω σ’ αυτά το εθνικό τους νόμισμα που κυκλοφορούσε παντού στον κόσμο και είχαν έναν στρατό με νίκες και συνεχώς αυξανόμενη ισχύ, νέα όπλα (ατομική βόμβα) την στιγμή που οι υπόλοιποι πόλοι ισχύος ήταν σχεδόν εξουθενωμένοι στρατιωτικά και οικονομικά.
Ποιά είναι η σημερινή αληθινή εικόνα της αμερικανικής ηγεμονίας;
Oι HΠA έχουν εξελιχθεί στον μεγαλύτερο παγκοσμίως καταναλωτή αγαθών και υπηρεσιών που παράγονται μακριά από το έδαφος τους. Εξαιτίας αυτής της μετάλλαξής τους, είναι η πλέον υπερχρεωμένη χώρα που οφείλει κυρίως στους «ανταγωνιστές» της.
Διαθέτει ένα νόμισμα το οποίο βρίσκεται μεν στην κορυφή της παγκόσμιας κυκλοφορίας, είναι όμως ο ορισμός του πληθωριστικού χρήματος : H Fed «κόβει δολάρια» ανεξέλεγκτα συντηρώντας έναν μύθο ευμάρειας ενώ δεκάδες άλλα κράτη πέφτουν κυριολεκτικά στις αγκαλιές του ΔNT και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Ο ελεγκτής όμως αυτών των οργανισμών, οι HΠA, δεν έχουν… ανάγκη εξωτερικών προγραμμάτων διάσωσης αφού έχουν τον δικό τους εκτυπωτή (Fed) για να εκτυπώνουν χρήμα και τον δικό τους πήχη (ταβάνι χρέους) να ανεβοκατεβάζουν .
Ο εξασθενημένος ιδιωτικός του τομέας κάπως ισορροπεί από τα τεράστια λιμνάζοντα κέρδη των αμερικανικών εταιρειών διεθνώς, κυρίως στα τελευταία 10 χρόνια. Αλλά τα κέρδη γράφονται εκτός ΗΠΑ με ταχύτερους ρυθμούς από ότι εντός.
Τι μένει λοιπόν ώστε να ωθήσει την αμερικανική, και ταυτόχρονα την παγκόσμια οικονομία, σε μια αναπτυξιακή τροχιά, δεδομένου ότι το φρεσκοτυπωμένο αμερικανικό ψάχνει νέες αγορές για κέρδη; («Το καρότο είναι πιο αποτελεσματικό από το μαστίγιο αν θέλεις να οδηγήσεις το μουλάρι στη πηγή. Ένα πιστόλι είναι όμως πολύ πιο χρήσιμο, αν θέλεις να πάρεις από κάποιον το δικό του μουλάρι», είπε πρόσφατα ο Joseph S. Nye Jr., πρώην υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ )
Μία είναι, και θα είναι πάντα, μια ισχυρή και μακροχρόνια βιώσιμη βιομηχανία για την αναζωπύρωση της αμερικανικής οικονομίας : Ο αμερικανικός στρατός. Η συντήρηση, η εκπαίδευση, ο εξοπλισμός, η τροφοδοσία , η μισθοδοσία και η οργάνωση αυτού του στρατού στοιχίζουν περισσότερο απ’ ότι όλοι μαζί οι επόμενοι δέκα στην παγκόσμια κατάταξη
Δεν υπάρχει άλλο κράτος που να έχει 150 στρατιωτικές βάσεις έξω απ’ τα σύνορά του και περίπου 400 «εταιρίες» στο ευρύτερο σύστημα οργάνωσης της ασφάλειας και των πολεμικών επιχειρήσεων.
Οι πόλεμοι που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ από την εποχή των Δίδυμων Πύργων μέχρι σήμερα, έχουν κοστίσει (εκτός από τις 225.000 ζωές) και 4,4 τρισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με μια πρόσφατη πανεπιστημιακή έρευνα που δημοσιεύτηκε από το Πανεπιστήμιο Brown σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Watson.
Χωρίς αυτά τα τρελά κόστη η μόνη διεθνώς ανταγωνιστική αμερικανική βιομηχανία, η πολεμική, θα είχε καταρρεύσει τα τελευταία 10 χρόνια, παίρνοντας μαζί της κάθε τι το αμερικανικό! Ας το κατανοήσουμε, διότι είναι εμφανές και αυτονόητο: Πρόκειται για κόστη αυτοσυντήρησης του ρυθμού ανάπτυξης του αμερικανικού ΑΕΠ. Aκόμα κι αν το αμερικανικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα είναι το κάρο μπροστά απ’ το άλογο, η αμερικανική οικονομία «κινείται»!
Με την παγκόσμια οικονομική κρίση να βαθαίνει και όλους πια να ανησυχούν για μια γενικευμένη κατάρρευση, δυστυχώς ο πόλεμος είναι η κατεξοχήν διέξοδος αφού ωφελεί σοβαρά την Οικονομία. Ποιούς θα βλάψει – πχ Συρία(;)- είναι το ζητούμενο και το πότε.
H εξουσία βρίσκεται στην άκρη του ντουφεκιού, είχε πει κάποτε ο Mάο. Απ΄ ότι φαίνεται, ενίοτε ισχύει και για την Οικονομία…
Πηγή: Ελεύθερη ζώνη (τα λινκ είναι δικές μας προσθήκες)
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης εδώ είναι το ποιοτικό στοιχείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ρωσία ανταγωνίζεται τις ΗΠΑ στο παγκόσμιο εμπόριο όπλων (27% έναντι 31%), την ίδια ώρα, που ο πληθυσμός της είναι περίπου ο μισός, ενώ η οικονομία της είναι παρακάτι το 1/10 της αμερικανικής!
Με λίγα λόγια η ρωσική οικονομία στηρίζεται περισσότερο στο εμπόριο όπλων, δηλαδή στην πολεμική της βιομηχανία, και λιγότερο στην υπόλοιπη παραγωγική της υποδομή, σε σχέση με την Αμερική.
Βέβαια, εδώ θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ παίζει ουσιώδη ρόλο στην διατήρηση της παγκόσμιας κυριαρχίας της χώρας αυτής, που βέβαια περιλαμβάνει και την οικονομική. Ο αμερικανικός στρατός υποστηρίζει τόσο το δολλάριο, όσο και τα ευρύτερα οικονομικά συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων και όχι μόνο αυτών. Παίζει δηλαδή τον ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα, κατά την γνώμη μου και ευρύτερα, για τα συμφέροντα όλων των μονοπωλίων, ενίοτε και των ρωσικών, εναντίον όλων των λαών, και των κινημάτων των εργαζομένων. Βέβαια το αμερικανικό κεφάλαιο τον αξιοποιεί και για επέκταση των αμερικανικών συμφερόντων σε βάρος ΟΛΩΝ των συνεταίρων, με ποικιλία τρόπων, μεθόδων-μέσων αλλά και έντασης, γιατί αυτά τα πράγματα καθόλου στατικά δεν είναι. Και να μην ξεχνάμε ότι ο πόλεμος (και η στρατιωτική δύναμη) δεν είναι συνέχεια με άλλα μέσα μόνο της πολιτικής αλλά και της οικονομίας.
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΤο κομμάτι που λες " η ρωσική οικονομία στηρίζεται περισσότερο στο εμπόριο όπλων, δηλαδή στην πολεμική της βιομηχανία, και λιγότερο στην υπόλοιπη παραγωγική της υποδομή, σε σχέση με την Αμερική" υπάρχει ένα λάθος.
Αρχικά γιατί η αμερικάνικη πολεμική βιομηχανία, έχει εκτός από τις εξαγωγές και την "εσωτερική της" αγορά (την προμήθεια δηλαδή των αμερικάνικων ενόπλων δυνάμεων) η οποία αποσπά, όπως φαίνεται στο άρθρο, ποσά που δεν αποροφούν ούτε οι επόμενες δέκα χώρας της σχετικής λίστας μαζί.
Είναι δηλαδή στην πραγματικότητα υπεράνω κάθε ανταγωνισμού.
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι πως το 50% της ρώσικης οικονομίας βασίζεται στις εξαγωγές πρώτων υλών και κύρια πετρέλαιου, παρά στις εξαγωγές όπλων.
Το τρίτο είναι πως ο αμερικάνικος στρατός υπερασπίζεται τα συμφέροντα ΚΑΙ των ρώσικων μονοπωλείων.
Δεν έχω υπόψην μια τέτοια περίπτωση.
Εκείνο που με προβληματίζει είναι πως ο πόλεμος εκτός από "συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα", παράγει και ο ίδιος οικονομικά-πολιτικά αποτελέσματα.
Θέλω να πω δηλαδή πως η σχέση οικονομίας-στρατιωτικής ισχύος δεν είναι σχέση "αιτίας-αιτιατού" αλλά διαλεκτική σχέση στην οποία και τα δύο της μέρη αλληλεπιδρούν.
To μέγεθος, που πλησιέστερα απεικονίζει την ζωτικότητα μιας εθνικής οικονομίας είναι το Ακαθ. Εγχώριο Προϊόν (αγγλιστί GDP). Μετρά το σύνολο των παραγομένων αγαθών και υπηρεσιών σε χρηματικές μονάδες αξίας, μέσα στα σύνορα μιας χώρας, συνήθως σε ετήσια βάση. Αρα μέσα εδώ περιλαμβάνονται και τα προϊόντα (εν προκειμένω τα όπλα), που εξάγονται, αφού παράγονται στο εσωτερικό.
ΔιαγραφήΗ σύγκριση 27% προς 31% αναφέρεται σε σε καθαρές εξαγωγές όπλων, δεν περιλαμβάνει το σύνολο των εξαγωγών κάθε χώρας. Κατάλαβα όμως, πως εννοείς, ότι η "στρατιωτικοποίηση" της οικονομίας δεν κρίνεται μόνο από το σχετικό βάρος των εξαγωγών όπλων, αλλά και από την παραγωγή για ιδία χρήση.
Εδώ φαίνεται πως τα διαγράμματα (Defence Budgets) σε δικαιώνουν, γιατί ισχύει αυτό, που λες, τουλάχιστον για τις φαινομενικά χαμηλές, σε τιμές δολλαρίων, δαπάνες της Ρωσίας, σε σχέση με τις ΗΠΑ. Ομως, (και αυτό δεν το έκανα φανερό στο σχόλιό μου), η εικόνα αυτή είναι επίσης απατηλή γιατί οι αξίες υπολογίζονται αλλιώς σε δύο ισχυρά διαφορετικές οικονομίες. Η ρωσική έχει πολύ χαμηλότερες τιμές συντελεστών παραγωγής (μεροκάματα-υλικά). Σε αυτές τις περιπτώσεις περισσότερο διαφωτίζουν συγκρίσεις με βάση αξίες χρήσης, ανθρωποώρες και βάρη ίδιων προϊόντων. Και για την Ρωσία είναι περισσότερα (αναλογικά πάντα) από όσο λένε οι αξίες, δηλαδή ~ οι τιμές στην διεθνή αγορά. Υπενθυμίζω, πως ο Πούτιν, μετά τα γεγονότα σε Γεωργία-Τσετσενία έχει προχωρήσει σε μια πιό έντονη στρατιωτικοποίηση της ρωσικής οικονομίας.
Ομως παραδέχομαι, πως αυτά είναι περισσότερο εκτιμήσεις και χρειάζονται καλύτερο ψάξιμο για καλύτερη προσέγγιση.
Το ίδιο ισχύει βέβαια και για το 50% που λές. Αν είναι έτσι θα πρόκειται για μια πολύ ισχυρά εξαγωγική οικονομία, που παραπέμπει και σε πολύ ισχυρό Ιμπεριαλισμό. Εχεις στοιχεία;
Οσο για το τι προστατεύουν (και τι απειλούν) οι ιμπεριαλιστικοί στρατοί, οι λογική η δική μου λέει ότι κατά πρώτο λόγο απειλούν τους λαούς, "δικούς τους" και ξένους, και κατά δεύτερο λόγο τις "αντίπαλες" αστικές τάξεις, και αυτές όχι πάντα. Ιεραρχούν τους κινδύνους. Και η Ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα, πως οι ιμπεριαλιστές πάντα προστρέχουν σε βοήθεια άλλων ιμπεριαλιστών, όταν κινδυνεύουν από λαϊκές επαναστάσεις. Εννοείται, πάντα με το πρέπον αντίτιμο, σύμφωνα με τους συσχετισμούς, που διαμορφώνονται. Αλλά έχουν κι αυτοί τον δικό τους διεθνισμό, και θάλεγα πιο συνειδητό και αποφασισμένο από τον σημερινό δικό μας...
Οταν θα δούμε για άλλη μια φορά αυτή την περίπτωση, καλά είναι να την περιμένουμε και να μην πέσουμε από τα σύννεφα.
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΔύο πράγματα.
-Το περί 50% εξαγωγές πετρελαίου:
"Η ρωσική οικονομία είναι σήμερα πιο εξαρτημένη από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, απ' όσο ήταν όταν ανέλαβε ο Putin την εξουσία. Το πετρέλαιο καταλαμβάνει το 70% των ρωσικών εξαγωγών και πάνω από 50% του συνόλου των κρατικών εσόδων."
http://www.euro2day.gr/ftcom_gr/article-ft-gr/1189635/giati-einai-ahilleios-pterna-gia-th-rosia-h.html
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως είναι "μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη". Με καθαρά λενινιστικούς όρους μάλιστα, πρώτες ύλες εξάγουν οι αποικίες. Οι ιμπεριαλιστές εξάγουν κεφάλαια.
Δεν αμφισβητώ τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της Ρωσίας, απλά επισημαίνω πως μια στενά οικονομική ανάλυση μπορεί να μας οδηγήσει σε πολύ "περίεργους" δρόμους.
-Δεν θα διαφωνήσουμε στο τι μπορεί να κάνουν οι ιμπεριαλιστικοί στρατοί ανά τους αιώνες.
Μίλησα για την δράση ενός συγκεκριμένου στρατού μια συγκεκριμένη εποχή.
Εάν υπάρχουν (απόλυτα πραγματιστικοί) λόγοι που δεν φαίνεται να δρα σύμφωνα σύμφωνα με το γενικό πλάνο, εγώ προτείνω να εξεταστούν αντί να το προσπεράσουμε.
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΥ.Γ.
Η διαφορά των αμερικάνων από όλους τους άλλους, όπως φαίνεται στο διάγραμμα, είναι τόσο μεγάλη, που όσους παράγοντες σχετικοποίησης να προσθέσει κάποιος, παραμένει τελικά απόλυτη.
Αλλο "το 50% της οικονομίας" και άλλο "το 50% των κρατικών εσόδων", τώρα είσαι σαφής. Τρόμαξα γιατί δεν νομίζω να υπάρχει ανεπτυγμένη οικονομία στον κόσμο με τέτοιο βαθμό εξωστρέφειας. (Νομίζω η DDR ήταν μια τέτοια περίπτωση, μόνο, που δεν ήταν καπιταλιστική).
ΔιαγραφήΚαι ανεξάρτητα από αυτό, όταν μια οικονομία είναι εξαγωγική, είναι εξωστρεφής και θα ήταν τελείως αφύσικό σήμερα να μην κάνει και εξαγωγή κεφαλαίων, εκτός αν είναι τελείως καθυστερημένη οικονομία αποικιακού τύπου, που ζει αποκλειστικά ξεπουλώντας ακατέργαστες ύλες. Η ρωσική είναι ανεπτυγμένη βιομηχανικά.
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΚι όμως!
Η ρώσικη οικονομία βασικά επιζεί ξεπουλώντας πρώτες ύλες!
τα μισά κρατικά έσοδα προέρχονται μόνο από το πετρέλαιο.
Και δεν βάζουμε μέσα άλλες εξαγωγές πρώτων υλών όπως φυσικό αέριο, μέταλλα κλπ.
Το στοιχείο που ψάχνω εδώ και χρόνια είναι στο τι ποσοστό του ρώσικου ΑΕΠ βρίσκονται οι εξαγωγές κεφαλαίου σε μορφή άμεσων επενδύσεων (το βασικό κατά Λένιν στοιχείο του ιμπεριαλισμού).
με τα μέχρι τώρα στοιχεία (που έχω κατά καιρούς βρει) δεν δείχνει να φτάνει ούτε κατά το διάνοια τα οικονομικά μεγέθη που προκύπτουν από την εξαγωγή πρώτων υλών.
Αν έχεις βρει συγκεκριμένα στοιχεία επ'αυτού (εγώ δεν έχω βρει), θα τα ήθελα.
Οι εξελίξεις στην Συρία, αλλά και στο Αφγανιστάν (όπου εκτός από την Ρωσσία, θα εμπλακεί και η Κίνα), δείχνουν ότι η κυριαρχία των ΕΠΑ (στον στατιωτικό τομέα, μέσω των πολέμων) αμφιβητείται έντονα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια ελάχιστη μείωση των αμυντικών δαπανών (?) των ΕΠΑ, θα προκαλέσει αλυσιδωτές εξελίξεις και στην ανεργία των αμερικάνων πολιτών και στον καταναλωτισμό (άλλη μεγάλη αμερικάνικη "αρρώστεια") και αλλού ...
@faros:
ΔιαγραφήΠροσωπικά δεν βλέπω να αμφισβητείται πουθενά η στρατιωτική ανερικάνικη μονοκρατορία, και αυτό γιατί στην χειρότερη (για τις ΕΠΑ) περίπτωση "ήττας" το μόνο αποτέλεσμα θα ήταν ένα προσωρινό φρενάρισμα της επεκτατικότητας τους.
Αυτό, από το να αρχίσουν να αμφισβητούνται στρατιωτικά (να αρχίσουν δηλαδή να χάνουν περιοχές και σφαίρες επιρροής) έχει μεγάλη απόσταση.
Εγώ το μόνο (και όχι μικρό) πρόβλημα που βλέπω για τις ΕΠΑ είναι αυτό της "στρατηγικής υπερεπέκτασης".
Είναι δηλαδή οι δυνάμεις τους τόσο απλωμένες ανά τον κόσμο, που ίσως κάποια στιγμή βρεθούν σε μειονεκτική θέση σε κάποιο συγκεκριμένο μέτωπο, έχοντας επιλέξει να κρατήσουν ανοιχτά και όλα τα υπόλοιπα.
Ακόμη και αυτό να συμβεί όμως, δεν είναι και αυτό που θα λέγαμε "αμφισβήτηση στρατιωτικής υπεροχής"
Εγώ θα επιμείνω στο θέμα των εσωτερικών κοινωνικών προβλημάτων.
ΔιαγραφήΟι ΗΠΑ έχουν πολύ οξυμένα προβλήματα πέρα από τα οικονομικά, που φαίνονται και από την τεράστια διάδοση των μαζικών δολοφονιών, της ακροδεξιάς, του ρατσισμού, της μεγάλης φτώχειας, από τον τεράστιο αριθμό φυλακισμένων, από την έλλειψη διεξόδου σε αυτά τα προβλήματα, από την όλο και μεγαλύτερη όξυνση τους, και μέσα σε όλα από τη σχεδόν καθολική οπλοφορία...
Δεν θέλει πολύ να τα πάρουν όλοι όσοι έχουν τα όπλα, και να βγούνε παγανιά για να σώσουν το σύνταγμα όπως λένε οι ακροδεξιοί και όχι μόνο.
Τους το έχει μάθει ήδη η κουλτούρα τους.
Δεν υπάρχει κάτι να τους κρατάει παρά μόνο το ότι ακόμα ζουν στην μεγάλη Αμερική, που τους δίνει την δυνατότητα να κάνουν την μεγάλη ζωή της μεσαίας τάξης εκεί.
Πολύ εκρηκτική κατάσταση, και άμα χειροτερεύσουν τα πράγματα οικονομικά δεν θα μπορέσουν να την κρατήσουν εύκολα. Επίσης να μην ξεχνάμε ότι πλέον εισαγάγει πάρα πολλά από τους ανταγωνιστές της.
Σε τελική ανάλυση όλες οι υπερδυνάμεις ιστορικά, από μέσα διαλύθηκαν, και όχι από κάποιον αντίπαλο που ήρθε μετά την παρακμή και την κοινωνική αποσάθρωση να πάρει ότι απέμεινε...
Κώστας
@Κώστας:
ΔιαγραφήΓια να ανατραπούν οι ΕΠΑ "από τα μέσα" θα έπρεπε να υπάρχει ένα ισχυρό εργατικό που θα έκανε την ανατροπή.
Δυστυχώς οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές κατάφεραν με κυνική αποτελεσματικότητα να δυαλύσουν το πιο ισχυρό κάποτε εργατικό κίνημα του πλανήτη, το αμερικάνικο.
Μιλάμε για μια χώρα που μπορείς μεν να αγοράσεις ένα μυδράλιο, αλλά το απεργήσεις είναι μια πολύ πιο δύσκολη υπόθεση. Και έχει και ποινικές πολλές φορές επιπτώσεις.
Με δεδομένη την κατάσταση του εργατικού κινήματος στις ΕΠΑ, το τελευταίο στο οποίο θα ποντάριζα, θα ήταν μια ανατροπή "από τα μέσα".
Θα ήταν το τέλειο σενάριο να ξεφορτώνονταν οι αμερικάνοι εγράτες τον παγκόσμιο χωροφύλακα και για μας, αλλά είναι και το πιο απίθανο από όσα θα μπορούσα να φανταστώ.
Δεν μίλησα για ανατροπή από μέσα, αυτό σωστά λες ότι δεν γίνεται για τους σωστούς λόγους.
ΔιαγραφήΑυτό που όμως δεν μπορεί να αποφευχθεί είναι η διάλυση της αμερικανικής κοινωνίας, και πιθανότατα η βίαια αντίδραση σε όλα αυτά τα εκρηκτικά προβλήματα, κάτι που ήδη γίνεται απλά από τους πιο περιθωριακούς. Οι αντιδράσεις, και μπορεί και οι τυφλές εξεγέρσεις δεν θα αργήσουν να έρθουν, γιατί τα προβλήματα γίνονται όλο και χειρότερα χωρίς κανένας να προσπαθεί να τα λύσει, και μάλιστα όσο κρύβεις σκελετούς στην ντουλάπα, τόσο πιο πιθανό είναι αυτή να μην χωράει άλλο κάποια στιγμή!
Νομίζω είναι λογικό αυτό να γίνει, καθώς κάποια στιγμή όλα αυτά θα βρούνε διέξοδο κάπως, πάντα γινόταν αυτό ιστορικά, και τώρα οι ενδείξεις είναι παντού.
Και δεν πιστεύω ότι θα καταρρεύσει εντελώς, αλλά ότι θα έχει αρκετά και πολύ σοβαρά προβλήματα για να είναι αποτελεσματικό το κράτος έξω.
Κώστας
@Κώστας:
ΔιαγραφήΘα ήθελα πολύ να έχεις δίκιο, αλλά δυστυχώς εγώ δεν θα ποντάριζα τα λεφτά μου σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Οι τυφλές εξεγέρσεις είναι ανίκανες να αλλάξουν το ο,τιδήποτε.
Μάλιστα δεν είναι καν ενοχλητικές για το μεγάλο κεφάλαιο.
Τις δικές τους φτωχογειτονιές έκαιγαν οι εξερμένοι των παρισινών προαστείων και του Σικάγο π.χ.
Οι αστοί όχι μόνο δεν ενοχλήθηκαν, αλλά είχαν εκτονώσει ικανοποιητικά και την συσωρευμένη ένταση.
Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει δείγμα ταξικότητας στις όποιες εξεγέρσεις.Κυριαρχούν τα identity politics και σε αυτά μέσα ακόμα, εισχωρούν οι γνώστοι κ τα καθοδηγούν.
ΔιαγραφήBlack lives matter π.χ. σαν τελευταίο παράδειγμα.
Decadent7
Ούτε εγώ ποντάρω, απλά είναι σχεδόν σίγουρο νομίζω ότι θα γίνει, και από την άλλη πιστεύω ότι θα τους βγάλει πολλά προβλήματα που μαζί με τα οικονομικά θα τους φέρουν πολλές δυσκολίες.
ΔιαγραφήΕίναι ένα πιθανό ενδεχόμενο, το οποίο θα μπορούσε μέσα σε ένα αντίστοιχα απρόβλεπτο παγκόσμιο περιβάλλον, να χαλάσει τα σχέδια των ΗΠΑ, μαζί με κάποια πολύ πιθανή διάσπαση στο στρατόπεδο του ΝΑΤΟ, και άρα να αλλάξει τους συσχετισμούς.
Δεν είναι τι θα ήθελα, απλά είναι τι βλέπω να γίνεται με βάση αυτά που ξέρουμε και με βάση τα ιστορικά δεδομένα που δεν μπορούμε να πετάξουμε.
Το άλλο ενδεχόμενο είναι το τίποτα :P
Κώστας
@Κώστας:
ΔιαγραφήΤο άλλο ενδεχόμενο είναι η σοσιαλιστική περικύκλωση των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Μου μοιάζει πιθανότερο.
Με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ όμως να είναι σταθερές και να μπορούν να καταστείλουν όποια επανάσταση, μάλλον είναι απίθανο.
ΔιαγραφήΒέβαια από την άλλη, όποια χώρα κάνει επανάσταση πρώτη στον 21ο αιώνα, δεν θα είναι και σε πολύ χειρότερη θέση από όσο ήταν η Ρωσία το 1917. Και τότε ουσιαστικά το ΝΑΤΟ της εποχής τους επιτέθηκε!
Πάντως μαρέσεις γιατί είσαι λίγο ως πολύ πιο αισιόδοξος από μένα!
Κώστας