Χρόνια πολλά, Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς!
Δεν μπορεί να ελπίζει κανείς στην ευημερία όσο θα ανασαίνει και ο τελευταίος εχθρός της λευτεριάς. Πρέπει να τιμωρήσετε όχι μόνο τους προδότες, αλλά ακόμα και τους αδιάφορους. Οφείλετε να τιμωρήσετε τον καθένα που είναι παθητικός μέσα στη Δημοκρατία, και δεν κάνει τίποτα γι' αυτήν. Γιατί από τότε που ο γαλλικός λαός εκδήλωσε τη θέλησή του, κάθε τι που είναι αντίθετο ή έξω από την κυριαρχία, κάθε τι που είναι έξω από τον κυρίαρχο είναι εχθρός.
Αν οι συνωμοσίες δεν είχαν ταράξει αυτό το κράτος, αν η πατρίδα δεν είχε πέσει χίλιες φορές θύμα των επιεικών νόμων, θα ήταν ευχάριστο να κυβερνά κανείς με τις αρχές της πραότητας και της φυσικής δικαιοσύνης. Οι αρχές αυτές είναι καλές μεταξύ των φίλων της λευτεριάς. Αλλά ανάμεσα στο λαό και στους εχθρούς του δεν υπάρχει τίποτα το κοινό πέρα από τη ρομφαία. Πρέπει να κυβερνιούνται με το σίδερο αυτοί που δεν μπορούν να κυβερνηθούν με τη δικαιοσύνη· πρέπει να κατασταλούν οι τύραννοι.
[...]
Τότε, όταν θα έχετε κόψει τη ρίζα του κακού, και θα έχετε φτωχύνει τους εχθρούς του λαού, αυτοί δεν θα τον ανταγωνίζονται πια· τότε θα ξοδεύετε πολύ λιγότερα για τον εξοπλισμό και τη συντήρηση του στρατού· τότε ο άπορος λαός δεν θα ταπεινώνεται πλέον εξαιτίας της εξάρτησής του από τον πλούσιο. Το ψωμί που δίνει ο πλούσιος είναι πικρό, υπονομεύει την ελευθερία. Σε ένα σωστά ρυθμισμένο κράτος το ψωμί ανήκει δικαιωματικά στο λαό.
[...]
Αν οι συνωμοσίες δεν είχαν ταράξει αυτό το κράτος, αν η πατρίδα δεν είχε πέσει χίλιες φορές θύμα των επιεικών νόμων, θα ήταν ευχάριστο να κυβερνά κανείς με τις αρχές της πραότητας και της φυσικής δικαιοσύνης. Οι αρχές αυτές είναι καλές μεταξύ των φίλων της λευτεριάς. Αλλά ανάμεσα στο λαό και στους εχθρούς του δεν υπάρχει τίποτα το κοινό πέρα από τη ρομφαία. Πρέπει να κυβερνιούνται με το σίδερο αυτοί που δεν μπορούν να κυβερνηθούν με τη δικαιοσύνη· πρέπει να κατασταλούν οι τύραννοι.
[...]
Τότε, όταν θα έχετε κόψει τη ρίζα του κακού, και θα έχετε φτωχύνει τους εχθρούς του λαού, αυτοί δεν θα τον ανταγωνίζονται πια· τότε θα ξοδεύετε πολύ λιγότερα για τον εξοπλισμό και τη συντήρηση του στρατού· τότε ο άπορος λαός δεν θα ταπεινώνεται πλέον εξαιτίας της εξάρτησής του από τον πλούσιο. Το ψωμί που δίνει ο πλούσιος είναι πικρό, υπονομεύει την ελευθερία. Σε ένα σωστά ρυθμισμένο κράτος το ψωμί ανήκει δικαιωματικά στο λαό.
[...]
Δεν μπορείτε να ελπίζετε στην ευημερία, αν δεν συγκροτήσετε μια κυβέρνηση που, ήπια και μετριοπαθής προς το λαό, θα είναι τρομερή προς τον εαυτό της με τη δύναμη των ενεργειών της. Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να ρίχνει το βάρος της στον εαυτό της και όχι πάνω στο λαό. Κάθε αδικία προς τους πολίτες, κάθε προδοσία, κάθε πράξη αδιαφορίας προς την πατρίδα, κάθε ελαστικότητα, πρέπει να καταστέλλεται αποφασιστικά.
[...]
Αυτοί που κάνουν επαναστάσεις στον κόσμο, αυτοί που θέλουν να κάνουν το καλό, δεν πρέπει να αναπαύονται παρά μόνο μέσα στον τάφο.
____________
Louis Antoine de Saint Juste, Αναφορά στο όνομα της Επιτροπής Δημόσιας Σωτηρίας προς τη Συμβατική, 10 του Οκτώβρη 1793. Από το Μαρά, Σεν-Ζιστ, Ροβεσπιέρος: Κείμενα, Αθήνα, Σύγχρονη Εποχή, 1989.
[...]
Αυτοί που κάνουν επαναστάσεις στον κόσμο, αυτοί που θέλουν να κάνουν το καλό, δεν πρέπει να αναπαύονται παρά μόνο μέσα στον τάφο.
____________
Louis Antoine de Saint Juste, Αναφορά στο όνομα της Επιτροπής Δημόσιας Σωτηρίας προς τη Συμβατική, 10 του Οκτώβρη 1793. Από το Μαρά, Σεν-Ζιστ, Ροβεσπιέρος: Κείμενα, Αθήνα, Σύγχρονη Εποχή, 1989.
Πηγή: Lenin reloaded
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.