Π.Α.ΜΕ.:Ανοιχτή επιστολή-Υπόμνημα στον Άρειο Πάγο

Προς: - Εισαγγελέα Αρείου Πάγου
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΥΠΟΜΝΗΜΑ

Η κυβέρνηση, για να επιβάλει την αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική της, καταφεύγει όλο και πιο συχνά στην καταστολή των εργατικών και λαϊκών αγώνων, εφαρμόζοντας το αυταρχικό δόγμα «νόμος και τάξη».

H επιβολή του «νόμου» που επικαλείται η κυβέρνηση ισοδυναμεί με την υποταγή των εργαζομένων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, της νεολαίας στην εξαθλίωσή τους, στη σφαγή των δικαιωμάτων τους, στις απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία, τους πλειστηριασμούς σε βάρος των λαϊκών οικογενειών.

Στην όξυνση του κυβερνητικού αυταρχισμού συμβάλλει σοβαρά και η Δικαιοσύνη, που στέκεται, όλο και πιο απροκάλυπτα, μεροληπτική με το μέρος της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Αυτό προκύπτει κυρίως από τα εξής :

Πρώτο, την κλιμάκωση της ποινικοποίησης των εργατικών και λαϊκών αγώνων. Δεν υπάρχει σχεδόν καμία σημαντική κινητοποίηση κλάδου εργαζομένων ή άλλων λαϊκών στρωμάτων, για δίκαια αιτήματα που υπερασπίζονται ακόμη και την ίδια την επιβίωσή τους, εναντίον της οποίας να μη στρέφονται οι μηχανισμοί των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών.

Συγκεκριμένα παραδείγματα:

• Η ποινικοποίηση του πολύμηνου ηρωικού αγώνα των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας, επειδή υπερασπίζονταν τη δουλειά τους. Η δίκη βρίσκεται σε εξέλιξη και μάλιστα το δικαστήριο (πρωτοδικείο Αθήνας) αποφάσισε, κατά απαράδεκτο τρόπο, να συγχωνεύσει σε μία τις δύο διαφορετικές υποθέσεις που έχουν, όχι μόνο δικαστική, αλλά και ουσιαστική αυτοτέλεια. Αποτέλεσμα : 24 απεργοί βρίσκονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
•  Δίκη 35 συνδικαλιστών από εργατικά σωματεία και ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, στις 20 Δεκέμβρη 2013. Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ δικάζονται γιατί προσπάθησαν να κάνουν παράσταση διαμαρτυρίας στο γραφείο του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης στις 30/1/2013.
• Η συνεχής παρουσία των εισαγγελέων δίπλα στα ΜΑΤ σε κάθε απεργία, διαδήλωση, εργατική και λαϊκή κινητοποίηση.
• Το μπαράζ διώξεων και δικών συνδικαλιστών σωματείων, εκπροσώπων λαϊκών φορέων, ιδίως του ταξικού εργατικού και λαϊκού κινήματος, αγροτών, εκατοντάδων ανθρώπων του λαού, μαθητών σε όλη την Ελλάδα, επειδή υπερασπίζονται το δικαίωμά τους σε μια αξιοπρεπή ζωή, στη μόρφωση, επειδή αντιδρούν στη συνεχή ληστεία των διοδίων στους αυτοκινητόδρομους ή στα άδικα δυσβάστακτα χαράτσια της Εφορίας.
• Η πρωτοφανής ποινικοποίηση της πρωτομαγιάτικης απεργίας, με την εισαγγελική παραγγελία για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σε βάρος απεργών στην Κεφαλονιά, επειδή την 1η Μάη 2013 καλούσαν τους ναυτεργάτες του πλοίου «Νήσος Κεφαλονιά» να πάρουν μέρος στην απεργία και την απεργιακή συγκέντρωση.
• Η συνεχής κήρυξη όλων σχεδόν των απεργιών σε κλάδους και χώρους δουλειάς ως παράνομων ή και καταχρηστικών, με περίπου πανομοιότυπο σκεπτικό που δικαιώνει την εργοδοσία και με συνοπτικές και ταχύτατες διαδικασίες.
• Η επιδίωξη δικαστικής παρεμπόδισης της συνδικαλιστικής δράσης, όπως η πρωτοφανής προσωρινή διαταγή Προέδρου Πρωτοδικών της Αθήνας με την οποία απαγόρευε στο Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Αττικής (Σ.Ε.ΤΗ.Π) να πλησιάζει επιχείρηση του Ομίλου Καλ (τηλεφωνικές πωλήσεις, εξεύρεση εργασίας στο εξωτερικό κλπ.) και να αφαιρέσει από την ιστοσελίδα του μη αρεστές στην εργοδοσία ανακοινώσεις που κατάγγελλαν τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν στον συγκεκριμένο όμιλο-«κάτεργο».
• Η πρωτοφανής εισαγγελική παρέμβαση στις συλλογικές διαδικασίες των εργαζομένων στο Πανεπιστήμιο Αθήνας, με αποτέλεσμα να ζητούνται, από το 2ο Τμήμα Δημοκρατικού Πολιτεύματος της Ασφάλειας, τα πρακτικά Γενικής Συνέλευσης και τα ονόματα της απεργιακής επιτροπής.

Δεύτερο, την προκλητική αύξηση, το τελευταίο διάστημα, των συνεχών καταδικών από τα δικαστήρια. Ενδεικτικές περιπτώσεις :

- Αλλεπάλληλες καταδίκες συνδικαλιστών και μελών των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος μέσα σε ένα μήνα. Κατά των σωματείων της Ζώνης έχουν κατατεθεί εκατοντάδες μηνύσεις-καρμπόν, με φανερά ανυπόστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες από εργολάβους που δραστηριοποιούνται συγχρόνως και στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού. Πρόκειται για την ομάδα εργολάβων που καλούσαν τη ναζιστική Χρυσή Αυγή να «καθαρίσει» τη Ζώνη από τα σωματεία. Μια ακόμη συνηθισμένη τακτική των εργοδοτών – όχι μόνο της Ζώνης - είναι να καταθέτουν μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση για κάθε ανακοίνωση σωματείου που καταγγέλλει την εργοδοτική αυθαιρεσία και την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων ή που γενικότερα δεν είναι το περιεχόμενό της αρεστό στην εργοδοσία. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, οι εισαγγελείς ποινικής δίωξης σπεύδουν να ασκήσουν ποινικές διώξεις, συχνά κατ’ εικόνα και ομοίωση των μηνύσεων, παρόλο που αρκετές από αυτές θα έπρεπε να τεθούν στο αρχείο. Στη συνέχεια, έρχονται τα δικαστήρια να καταδικάσουν πρωτοπόρους εργάτες.

Συγκεκριμένα :

• Στις 30 Οκτώβρη, καταδίκη δύο συνδικαλιστών των σωματείων Μετάλλου Πειραιά και Ηλεκτρολόγων Πλοίων, από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά σε φυλάκιση 5 μηνών.
• Στις 13/11/2013, καταδίκη συνδικαλιστών των ταξικών σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά σε φυλάκιση 6 μηνών για «επικίνδυνη σωματική βλάβη».Αξίζει να αναφερθεί ότι για το ίδιο περιστατικό υπήρχε αθωωτική απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου για άλλους συνδικαλιστές, ενώ στη δικογραφία δεν υπήρχε καμία ιατρική πραγματογνωμοσύνη, βεβαίωση ή έστω φωτογραφία του δήθεν «χτυπημένου». Κατά την ακροαματική διαδικασία, ο εργολάβος επιτέθηκε προφορικά στα σωματεία της Ζώνης, επαναλαμβάνοντας τα όσα ανέφερε στη μήνυσή του, με χαρακτηρισμούς «εγκληματική συμμορία του ΚΚΕ» χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση από την έδρα.
• Στις 5/12, δίκη κατά δύο πρωτοπόρων εργατών των σωματείων της Ζώνης, που είχαν καταδικαστεί στην προηγούμενη δίκη στις 30/10. Παρόλο που οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν, υπάρχουν σοβαρά ερωτηματικά για τη στάση των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών. Συγκεκριμένα, το κατηγορητήριο που συνέταξε ο εισαγγελέας ποινικής δίωξης στρεφόταν κατά διαφορετικού ατόμου από εκείνο που είχε μηνύσει ο εργολάβος, που ανήκει επίσης στους πρωτοπόρους εργάτες συνδικαλιστές, γεγονός που δείχνει ότι υπάρχει στοχοποίηση συγκεκριμένων συνδικαλιστών. Επίσης, στο κατηγορητήριο είχαν εμπλουτισθεί οι σαθρές και ανυπόστατες κατηγορίες του εργολάβου. Το δικαστήριο, πριν καταλήξει στην προφανή αθώωση, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να στοιχειοθετηθεί το σαθρό κατηγορητήριο.
• Στις 17/10/2013, πρωτοφανής καταδίκη του προέδρου του Συνδικάτου Επισιτισμού- Τουρισμού Λάρισας και ενός ακόμη εργαζόμενου από το 3μελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας, σε φυλάκιση 1 έτους και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για ψευδορκία, ύστερα από μήνυση των εργοδοτών, επειδή διεκδίκησαν δεδουλευμένα και αποζημίωση απόλυσης του εργαζόμενου. Είναι φανερός ο κίνδυνος να αποθρασυνθούν ακόμη περισσότερο οι εργοδότες, αξιοποιώντας τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση, να τρομοκρατούν τους εργαζόμενους που θα «τολμήσουν» να διεκδικήσουν δικαστικά δεδουλευμένα, ένσημα, αποζημίωση κλπ.
• Στις 22/4/2013, καταδίκη 10 ναυτεργατών από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου για παρακώλυση συγκοινωνιών, μετά από μήνυση του πλοιοκτήτη και τις αναφορές των εκπροσώπων των Λιμενικών Αρχών, παρόλο που είχε αποδειχθεί το δίκαιο του αγώνα των ναυτεργατών και η πλοιοκτήτρια εταιρεία είχε αναγκαστεί, χάρη στην κινητοποίηση, να επαναπροσλάβει απολυμένο ναυτεργάτη.
• Αλλεπάλληλες καταδίκες αγροτών
• Στις 23/10/2013, καταδίκη 10 αγροτών της Ελασσόνας από το 3μελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας σε ποινή φυλάκισης 7 μηνών, επειδή συμμετείχαν σε αγροτική κινητοποίηση του 2009.
• Στις 4/11 καταδίκη 86 από τους 92 κατηγορούμενους αγρότες σε φυλάκιση 5 μηνών από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ηρακλείου για τις κινητοποιήσεις στο αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης» το 2009.
• Στις 2/12 καταδίκη 5 αγροτών από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Κοζάνης σε φυλάκιση 4 μηνών για τις κινητοποιήσεις του Γενάρη 2010.
• Στη Θεσσαλία, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, έχει εξαπολυθεί ένας νέος κύκλος διώξεων, με δεκάδες προκαταρκτικές εξετάσεις και δικογραφίες σε εξέλιξη, πρωτοπόρων αγροτών που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις του περασμένου χειμώνα.
• Καταδίκες μαθητών

Στις 8/10/2013 καταδίκη 6 μαθητών του 1ου ΕΠΑΛ Λαμίας με τη διαδικασία του αυτοφώρου, στις 16/10 σύλληψη και παραπομπή σε δίκη δέκα μαθητών του ΕΠΑΛ της Ηγουμενίτσας. Επιπλέον, έφοδοι εισαγγελέων, αστυνομίας, μέχρι και δυνάμεων της ΟΠΚΕ σε σχολεία όλης της χώρας όπου οι μαθητές αγωνίζονται, απειλές και κλήσεις στις εισαγγελίες και την αστυνομία συλλόγων γονέων.

Τρίτο, τη συνέργεια ή ανοχή στον εργοδοτικό και αστυνομικό αυταρχισμό και αυθαιρεσία.

Πιο ειδικά:

• Με την ανοχή στις κατάφωρες παραβιάσεις από την εργοδοσία της όποιας εργατικής νομοθεσίας έχει απομείνει, που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή, την ασφάλεια και την υγεία των εργαζόμενων (εργατικά «ατυχήματα») ή προκαλούν μόλυνση και καταστροφή του περιβάλλοντος από τις μεγάλες επιχειρήσεις. Συχνά μάλιστα, αντί να διώκονται οι εργοδότες που φανερά παρανομούν, διώκονται οι εργάτες που διεκδικούν το μεροκάματο. Αυτό συνέβη με τους 56 ναυτικούς του πλοίου «Πηνελόπη Α» κατά των οποίων διατάχθηκε προκαταρκτική εξέταση γιατί παραμένουν μέσα στο πλοίο στο λιμάνι της Ραφήνας, τη στιγμή που ο εφοπλιστής Αγούδημος κυκλοφορεί ελεύθερος παρόλο που χρωστάει μισθούς από 6 μήνες μέχρι 1 χρόνο.
• Με την απόρριψη ή την τοποθέτηση στα «αζήτητα» των μηνύσεων εκπροσώπων των σωματείων κατά της εργοδοσίας. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι η μήνυση που είχαν υποβάλει τα σωματεία της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης για την καταστροφή των γραφείων τους στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού, η οποία απορρίφθηκε με προκλητική αιτιολογία από αντεισαγγελέα Πρωτοδικών του Πειραιά, αλλά και η μήνυση που είχε υποβάλει ο εργαζόμενος Νίκος Νικολόπουλος κατά της εταιρείας JUMBO που τον απέλυσε, για τον προσδιορισμό της οποίας χρειάστηκε παράσταση διαμαρτυρίας στον τότε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ι.Τέντε, τη στιγμή που οι μηνύσεις των εκπροσώπων του Jumbo είχαν οδηγήσει σε ποινικές διώξεις και είχαν πάρει το δρόμο της ακροαματικής διαδικασίας.
• Με την κάλυψη από τις εισαγγελικές αρχές ιδιαίτερα σοβαρών αστυνομικών αυθαιρεσιών και παραβιάσεων ουσιαστικών και δικονομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού, διακηρυγμένων ακόμη και από το υπάρχον Σύνταγμα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, όπως το αστυνομικό όργιο που διαδραματίστηκε σε βάρος των κατοίκων στις Σκουριές της Χαλκιδικής, με τις εφόδους και συλλήψεις στα σπίτια κατά τη διάρκεια της νύχτας, τις πολύωρες «προσαγωγές» και «ανακρίσεις» ανήλικων παιδιών προκειμένου να τους αποσπάσουν πληροφορίες για τους γονείς τους, τη λήψη DNA χωρίς καν να έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, τη ρίψη χημικών ακόμη και μέσα στο προαύλιο σχολείου.
• Με την αδιαφορία ή ολιγωρία που οδηγεί σε συγκάλυψη απέναντι σε καταγγελίες και δημοσιεύματα για περιστατικά άγριας κακομεταχείρισης ακόμη και βασανιστηρίων κρατουμένων μέσα σε αστυνομικά τμήματα.

Αντιλαμβανόμαστε το συγκεκριμένο ταξικό ρόλο που έχει αναθέσει θεσμικά στη Δικαιοσύνη η κυρίαρχη οικονομικά τάξη και δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι μπορεί να γίνει ανεξάρτητη και αμερόληπτη. Ωστόσο, θεωρούμε ότι κάθε δικαστής και εισαγγελέας έχει προσωπική ευθύνη για τη στάση που κρατά απέναντι στους εργαζόμενους. Έχει ηθικό καθήκον να μη στρέφεται εναντίον τους. Να μη δικαιώνει με αβασάνιστη συνείδηση ό,τι εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα και ισοπεδώνει το λαό, υιοθετώντας το «δίκαιο» του ισχυρού. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σήμερα, που η κυβέρνηση επιχειρεί να επιβάλει δια πυρός και σιδήρου τη βάρβαρη αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική της, επιχειρώντας να ισοπεδώσει στην κυριολεξία τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Από τον καταιγισμό των αντιλαϊκών μέτρων κανένας κλάδος δε μένει στο απυρόβλητο, ούτε αυτός της Δικαιοσύνης, όπως καλά γνωρίζουν και οι δικαστικοί λειτουργοί από την άγρια περικοπή των αποδοχών τους.

Υπάρχουν άλλωστε θετικές συμπεριφορές ορισμένων δικαστών και εισαγγελέων, που αναδεικνύουν τις δυνατότητες που υπάρχουν.

Η Εκτελεστική Γραμματεία

ΠΑΜΕ

Πηγή: Lenin reloaded