Αλλα μέτρα, άλλα σταθμά
Στην ιστοσελίδα που έχει φτιαχτεί για τη ζωή και το έργο του θα διαβάσετε τόνους παρόμοιων αντικομμουνιστικών δημοσιευμάτων. Αντίθετα, για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ και το πογκρόμ κατά των επικριτών του, ο «δαιμόνιος ρεπόρτερ» μόνο μία αράδα καταδέχεται να γράψει σε δημοσίευμά του τον Ιούνη του 1933 με τίτλο «Η Γερμανία υπό την εξουσία του Χίτλερ: Θανατηφόρο χτύπημα στη Δημοκρατία»:
«Εχουν (σ.σ. οι Ναζί) φυλακίσει δεκάδες χιλιάδες άντρες και γυναίκες για τις πολιτικές τους απόψεις και τους κρατούν σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εχουν καταργήσει την ελευθερία του Τύπου κι έχει πέσει βαρύ το χέρι ενάντια σε οποιονδήποτε συντάκτη τόλμησε να κριτικάρει τον ηγέτη και την πολιτική του».Τι φοβερή ανακάλυψη, τι εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ, μα την αλήθεια! Ωστόσο, φαίνεται να δικαιολογεί κάπως την αναμφισβήτητη δικτατορία του Χίτλερ (την οποία δεν αρνείται), ως αποτέλεσμα της φτώχειας, αφού την ίδια στιγμή παραδέχεται ότι οι Γερμανοί «έχουν επιχειρήσει έναν ηθικό εξαγνισμό της ζωής στις μεγάλες πόλεις και έχουν επιτεθεί με θάρρος ενάντια στα κοινωνικά κακά. Εχουν αποκαλύψει και καταδικάσει τη διαφθορά στη δημόσια ζωή και έχουν θέσει τους δημόσιους υπαλλήλους υπό ένα υψηλό ιδανικό της υπηρεσίας για χάρη του έθνους και όχι για το ιδιωτικό κέρδος»!
Οχι, αγαπητοί μου, ο φασισμός δεν ήταν επιλογή της γερμανικής μπουρζουαζίας για να συντρίψει το ανερχόμενο κομμουνιστικό κίνημα και να κερδίσει «ζωτικό χώρο» ο γερμανικός ιμπεριαλισμός (κυρίως εις βάρος της Ρωσίας). Ηταν αποτέλεσμα της διαφθοράς και της φτώχειας ,που ο Χίτλερ και οι ναζίδες (σε αντίθεση με τους σοβιετικούς) πέτυχαν να εξαλείψουν!!! Τώρα, αν επέβαλαν δικτατορία, αυτό δεν είναι καλό, αλλά τι να κάνουμε, ίσως η Γερμανία να μην είναι ακόμα έτοιμη για τη δημοκρατία, όπως έγραφε ο ίδιος σε άλλο δημοσίευμα το 1933!
Σε άλλο άρθρο του, που περιγράφει το μίσος ενάντια στους Εβραίους, ο «δαιμόνιος ρεπόρτερ» δηλώνει ότι δεν έχει δει να χτυπούν Εβραίους, αν και παραδέχεται ότι τέτοιες πράξεις έχουν γίνει εναντίον τους, ωστόσο θεωρεί ότι τα θύματα δεν είναι κυρίως αυτά που ξυλοκοπούνται στους δρόμους ή τα ναζιστικά καφενεία, αλλά αυτά που χτυπιούνται με οικονομικούς όρους!
Ταυτόχρονα, παραδέχεται ότι η ναζιστική δικτατορία, αν και «έδωσε ελπίδα» στο γερμανικό λαό, δεν μπορεί να του εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα την ευτυχία, όσο είναι βασισμένη στην έλλειψη ελευθερίας, το μιλιταρισμό και την αποκοπή από τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ αποτελεί απειλή για την ειρήνη, κυρίως λόγω της επιδίωξής της για επέκταση στην Ανατολή.
Πολύ χλιαρή «κριτική» για ένα αδίστακτο καθεστώς όπως το ναζιστικό! Ανθρωπος του βρετανικού Φόρειν Οφις ήταν ο Τζόουνς, τι άλλο να έλεγε; Λίγο καιρό νωρίτερα είχε εξυμνήσει τον Χίτλερ, μην το ξεχνάμε.
Η απάτη του Τόμας Γουόκερ
Το Φλεβάρη του 1935, ξεκινά η δημοσίευση σειράς άρθρων στον Τύπο του Χερστ από έναν «ταξιδευτή» ονόματι Τόμας Γουόκερ, που υποτίθεται ότι είχε ταξιδέψει πολύ στη Σοβιετική Ενωση και «με κίνδυνο της ζωής του» κατάφερε να βγάλει φωτογραφίες που απαθανάτιζαν το λιμό. Στο πρωτοσέλιδο του “Chicago American“ φιγουράριζε η… κομμουνιστική βαρβαρότητα: «Εξι εκατομμύρια θάνατοι στο σοβιετικό λιμό»! Η εφημερίδα «πληροφορούσε» για τις «κατασχεμένες σοδιές των χωρικών, που προκαλούν το θάνατο ανθρώπων και ζώων», κόβοντας την ανάσα του αναγνώστη.
Ομως, ο αμερικάνος δημοσιογράφος Λούις Φίσερ, που εργαζόταν στη Μόσχα για την εφημερίδα “The Nation“ επισημαίνει:
«Ο κύριος Γουόκερ, όπως μας πληροφορούν, μπήκε στη Ρωσία την περασμένη άνοιξη, άρα την άνοιξη του 1934. Είδε το λιμό. Φωτογράφισε τα θύματά του. Κατέγραψε εκθέσεις από πρώτο χέρι για τις συμφορές από την ασιτία, που σου σπαράζουν την καρδιά. Σήμερα, ο λιμός στη Ρωσία είναι ένα πολύ καυτό θέμα. Γιατί ο κύριος Χερστ φύλαξε αυτά τα εκπληκτικά άρθρα για δέκα μήνες, προτού τα δημοσιεύσει; Οπότε, συμβουλεύτηκα τις σοβιετικές αρχές.Το απόσπασμα είναι από το πολύ εμπεριστατωμένο βιβλίο του καναδού δημοσιογράφου Ντάγκλας Τοτλ, με τίτλο «Απάτη, Πείνα και Φασισμός. Ο μύθος της ουκρανικής γενοκτονίας, από τον Χίτλερ στο Χάρβαρντ», που δημοσιεύτηκε το 1987 (μπορείτε να το κατεβάσετε από το Διαδίκτυο εδώ). Προέρχεται από επιστολή του Φίσερ, που δημοσιεύτηκε στις 13/3/1935 στην εφημερίδα “The Nation“. Ο Φίσερ διατύπωσε το απλό ερώτημα: Μπορεί ο κ. Γουόκερ να μας δείξει τις στάμπες από τη ρωσική βίζα στο διαβατήριό του; Το ερώτημα δεν απαντήθηκε ποτέ, απλά γιατί ο Γουόκερ αποκαλύφθηκε ως κοινός απατεώνας!
Ο Τόμας Γουόκερ βρέθηκε μία μόνο φορά στη Σοβιετική Ενωση. Πήρε μία βίζα τράνζιτ από το σοβιετικό προξενείο στο Λονδίνο, στις 29 Σεπτέμβρη του 1934. Μπήκε στην ΕΣΣΔ από την Πολωνία με τρένο στο Νεγκορέλογε, στις 12 Οκτώβρη του 1934. Οχι την άνοιξη, όπως λέει. Στις 13, ήταν στη Μόσχα. Παρέμεινε στη Μόσχα από το Σάββατο 13 ως την Πέμπτη 18 και στη συνέχεια πήρε τον Υπερσιβηρικό που τον μετέφερε στα σύνορα μεταξύ Σοβιετικής Ενωσης και Μαντζουρίας, στις 25 Οκτώβρη του 1934…
Θα ήταν αδύνατο για τον κ. Γουόκερ, στις πέντε μέρες μεταξύ 13 και 18 Οκτώβρη, να διέσχισε το ένα τρίτο των σημείων που “περιγράφει” μέσα από την προσωπική του εμπειρία. Υποθέτω πως έμεινε αρκετά στη Μόσχα, ώστε να σχηματίσει με τη βοήθεια πικραμένων ξένων μια ιδέα για το “τοπικό χρώμα” της Ουκρανίας, που χρειαζόταν για να προσδώσει στα άρθρα του την κάλπικη φιλαλήθεια που διαθέτουν».
Οι φωτογραφίες ήταν κάλπικες, είτε από το λιμό του ‘21 είτε από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο! Οπως αναφέρει ο Τοτλ, οι τρομακτικές φωτογραφίες του Γουόκερ κίνησαν το ενδιαφέρον ενός άλλου αμερικανού ερευνητή, του Τζέιμς Κάσεϊ. Ο Κάσεϊ αποκάλυψε ότι μία από τις «αποκαλυπτικές» φωτογραφίες του Γουόκερ δείχνει έναν αυστριακό στρατιώτη να στέκεται δίπλα στο νεκρό του άλογο κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου! Αυτή τη φωτογραφία ο Γουόκερ επιχείρησε να την πλασάρει ότι ήταν από την Ουκρανία! Ο Κάσεϊ υποστήριξε ότι την ίδια πλαστογραφία κάνει ο «Λαϊκός Παρατηρητής» (το όργανο των γερμανών ναζί, που αναφέραμε παραπάνω) και άλλες γερμανικές φυλλάδες.
Ο Γουόκερ απελάθηκε από τη Βρετανία τον Ιούνη του 1935 και όταν επέστρεψε στις ΗΠΑ συνελήφθη γιατί είχε δραπετεύσει από τη φυλακή του Κολοράντο, όπου είχε εγκλειστεί καταδικασμενος για πλαστογραφία το 1921, με το ψευδόνυμο Ρόμπερτ Γκριν! Ειδικός στις πλαστογραφίες ο τύπος, έκανε καλή καριέρα στις ναζιστικές ρυπαροφυλλάδες του Χερστ!
Αντίθετα, ένας άλλος ανταποκριτής από το εκδοτικό συγκρότημα του Χερστ, ο Λίντσεϊ Πάροτ, επισκέφτηκε κι αυτός την Ουκρανία την ίδια περίοδο, αλλά είδε τα αντίθετα πράγματα. Περιττό να πούμε ότι οι ανταποκρίσεις του θάφτηκαν.
Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.