1. Κλεισμένος μέσα στον εαυτό του και θύμα της κοινωνικής ακαμψίας, ο άνεργος πολίτης επιτρέπει στις φιλόστοργες δυνάμεις του κράτους να του παρέχουν αυταπάτες, αναθυμιάσεις του καθεστώτος και δυναμικές επιχειρήσεις των δυνάμεων καταστολής πάντα κατά κινδύνου και ανάγκης.
2. Ψαρεύοντας στον υπόνομο της αστικής τάξης χωρίς να κρατάει προφυλάξεις, ο Τσίπρας ελπίζει να βγάλει από το αγκίστρι του όσο πιο πολλούς προστάτες μπορεί, που θα ενισχύσουν με το «κύρος» τους τη στέγη του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί από στιγμή σε στιγμή κινδυνεύει να πέσει.
3. Τα τελευταία λείψανα του καθεστώτος συναγωνίζονται το ένα το άλλο ως προς τη δημόσια εικόνα τους. Πριν αλληλοεξοντωθούν, φροντίζουν ο καθένας χωριστά να μη γίνει το εξιλαστήριο θύμα του μηχανισμού που υπηρέτησαν μεν πιστά, αλλά τους είναι πλέον παντελώς άγνωστος, αφού τον διαχειρίζονται κάποιοι άλλοι από του Μαξίμου.
4. Οι αξέχαστες ασημαντότητες της Νέας Δημοκρατίας, έχοντας χάσει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας, μας προσφέρουν μια παράσταση γελοιότητας την οποία υπογράφουν, σκηνοθετούν και παίζουν οι ίδιοι. Οι λαμπρές επιδόσεις τους στη συκοφαντία και το δόλο καθιστούν τους τέσσερις υποψηφίους επικίνδυνους για εαυτούς και αλλήλους. Γι' αυτό η ιδέα να φιλοξενηθούν σε συνθήκες καραντίνας κερδίζει έδαφος μέχρι να εκλέξουν αρχηγό.
5. Αντί να ευγνωμονεί την τύχη του που κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσά μας, ο τέως, χρησιμοποιώντας τη δημοσιότητα που του παρέχει ο Τύπος, παρουσιάζει σε συνέχειες τη βιογραφία του.
Αν αρχίζει αν φαντασιώνεται πολιτικές παρεμβάσεις, να είναι σίγουρος πως θα κυκλοφορεί μόνο το Τριώδιο και μεταμφιεσμένος.
6. Ο εκμαυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν συντελέστηκε μόνο εξαιτίας των ψεμάτων του για να σφετεριστεί την εξουσία. Παρακολουθώντας σημείο προς σημείο τα λόγια και τις πράξεις των εκφραστών του, είδαμε πόσο αδέξια η κατεργαριά προσπαθούσε να εμφανιστεί ως επιδεξιότητα. Ετσι, οι συκοφαντίες και τα χτυπήματα που απηύθυναν προς κάθε κατεύθυνση στράφηκαν τώρα εναντίον τους, με αποτέλεσμα να χάσουν την επιρροή τους στον κόσμο. Και τώρα τι να καταλογίσει κανείς σ' ένα σχηματισμό που κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο και το μόνο που έχει να πει είναι ότι μια φρικτή συνωμοσία βρίσκεται σε εξέλιξη σε βάρος τους, αντιγράφοντας με τη στάση τους πιστά τις κυβερνήσεις της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ. Δεν θ' αργήσουν να τραυματίσουν και να παραβιάσουν όσους νόμους καλώς ή κακώς λειτουργούν στην έρημη χώρα. Οι Αριστεροί είναι άκαμπτοι και στρεψοδίκες, αποφασισμένοι να μην αφήσουν την εξουσία επ' ουδενί. Θα χρησιμοποιήσουν ό,τι μπορούν: από φανατισμό, μαγγανείες μέχρι και βλακώδεις προκαταλήψεις. Οσο επιτήδειος κι αν εμφανίζεται ο Τσίπρας, αποκαλώντας σκυλιά τους αντιπάλους του που γαβγίζουν, ενώ το καραβάνι του περνάει, κανείς δεν θα τον ακολουθήσει στην πτώση του. Πρόκειται για ομολογία κλονισμού του πρωθυπουργού και της αρχής ενός τέλους.
7. Πάντα με αηδίαζαν τα μεγάλα λόγια, απ' όπου κι αν προέρχονταν. Ενα παράδειγμα θλιβερό μας θυμίζει ο Τόμας Μαν. Αναφέρεται στον Τολστόι, που φέρεται πως δήλωσε όταν πέθανε ο Ντοστογιέφσκι: «Τον αγαπούσα πολύ αυτόν τον άνθρωπο». Κι όμως, όσο ζούσε ο Ντοστογιέφσκι, ο Τολστόι δεν νοιάστηκε ποτέ γι' αυτόν, και αργότερα σε ένα γράμμα του προς τον βιογράφο του μεγάλου συγγραφέα, τον παρομοίασε με «άλογο που φαινόταν πανέμορφο και άξιζε χίλια ρούβλια ώσπου ξαφνικά κουτσάθηκε και έκτοτε δεν άξιζε δεκάρα». Και συμπλήρωνε: «Οσο περνάνε τα χρόνια, τόσο περισσότερο με νοιάζουν οι άνθρωποι που δεν κουτσαίνουν».
2. Ψαρεύοντας στον υπόνομο της αστικής τάξης χωρίς να κρατάει προφυλάξεις, ο Τσίπρας ελπίζει να βγάλει από το αγκίστρι του όσο πιο πολλούς προστάτες μπορεί, που θα ενισχύσουν με το «κύρος» τους τη στέγη του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί από στιγμή σε στιγμή κινδυνεύει να πέσει.
3. Τα τελευταία λείψανα του καθεστώτος συναγωνίζονται το ένα το άλλο ως προς τη δημόσια εικόνα τους. Πριν αλληλοεξοντωθούν, φροντίζουν ο καθένας χωριστά να μη γίνει το εξιλαστήριο θύμα του μηχανισμού που υπηρέτησαν μεν πιστά, αλλά τους είναι πλέον παντελώς άγνωστος, αφού τον διαχειρίζονται κάποιοι άλλοι από του Μαξίμου.
4. Οι αξέχαστες ασημαντότητες της Νέας Δημοκρατίας, έχοντας χάσει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας, μας προσφέρουν μια παράσταση γελοιότητας την οποία υπογράφουν, σκηνοθετούν και παίζουν οι ίδιοι. Οι λαμπρές επιδόσεις τους στη συκοφαντία και το δόλο καθιστούν τους τέσσερις υποψηφίους επικίνδυνους για εαυτούς και αλλήλους. Γι' αυτό η ιδέα να φιλοξενηθούν σε συνθήκες καραντίνας κερδίζει έδαφος μέχρι να εκλέξουν αρχηγό.
5. Αντί να ευγνωμονεί την τύχη του που κυκλοφορεί ελεύθερος ανάμεσά μας, ο τέως, χρησιμοποιώντας τη δημοσιότητα που του παρέχει ο Τύπος, παρουσιάζει σε συνέχειες τη βιογραφία του.
Αν αρχίζει αν φαντασιώνεται πολιτικές παρεμβάσεις, να είναι σίγουρος πως θα κυκλοφορεί μόνο το Τριώδιο και μεταμφιεσμένος.
6. Ο εκμαυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν συντελέστηκε μόνο εξαιτίας των ψεμάτων του για να σφετεριστεί την εξουσία. Παρακολουθώντας σημείο προς σημείο τα λόγια και τις πράξεις των εκφραστών του, είδαμε πόσο αδέξια η κατεργαριά προσπαθούσε να εμφανιστεί ως επιδεξιότητα. Ετσι, οι συκοφαντίες και τα χτυπήματα που απηύθυναν προς κάθε κατεύθυνση στράφηκαν τώρα εναντίον τους, με αποτέλεσμα να χάσουν την επιρροή τους στον κόσμο. Και τώρα τι να καταλογίσει κανείς σ' ένα σχηματισμό που κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο και το μόνο που έχει να πει είναι ότι μια φρικτή συνωμοσία βρίσκεται σε εξέλιξη σε βάρος τους, αντιγράφοντας με τη στάση τους πιστά τις κυβερνήσεις της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ. Δεν θ' αργήσουν να τραυματίσουν και να παραβιάσουν όσους νόμους καλώς ή κακώς λειτουργούν στην έρημη χώρα. Οι Αριστεροί είναι άκαμπτοι και στρεψοδίκες, αποφασισμένοι να μην αφήσουν την εξουσία επ' ουδενί. Θα χρησιμοποιήσουν ό,τι μπορούν: από φανατισμό, μαγγανείες μέχρι και βλακώδεις προκαταλήψεις. Οσο επιτήδειος κι αν εμφανίζεται ο Τσίπρας, αποκαλώντας σκυλιά τους αντιπάλους του που γαβγίζουν, ενώ το καραβάνι του περνάει, κανείς δεν θα τον ακολουθήσει στην πτώση του. Πρόκειται για ομολογία κλονισμού του πρωθυπουργού και της αρχής ενός τέλους.
7. Πάντα με αηδίαζαν τα μεγάλα λόγια, απ' όπου κι αν προέρχονταν. Ενα παράδειγμα θλιβερό μας θυμίζει ο Τόμας Μαν. Αναφέρεται στον Τολστόι, που φέρεται πως δήλωσε όταν πέθανε ο Ντοστογιέφσκι: «Τον αγαπούσα πολύ αυτόν τον άνθρωπο». Κι όμως, όσο ζούσε ο Ντοστογιέφσκι, ο Τολστόι δεν νοιάστηκε ποτέ γι' αυτόν, και αργότερα σε ένα γράμμα του προς τον βιογράφο του μεγάλου συγγραφέα, τον παρομοίασε με «άλογο που φαινόταν πανέμορφο και άξιζε χίλια ρούβλια ώσπου ξαφνικά κουτσάθηκε και έκτοτε δεν άξιζε δεκάρα». Και συμπλήρωνε: «Οσο περνάνε τα χρόνια, τόσο περισσότερο με νοιάζουν οι άνθρωποι που δεν κουτσαίνουν».
Του Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
"Παρακολουθώντας σημείο προς σημείο τα λόγια και τις πράξεις των εκφραστών του, είδαμε πόσο αδέξια η κατεργαριά προσπαθούσε να εμφανιστεί ως επιδεξιότητα"
ΑπάντησηΔιαγραφήμεγαλη πενα ο Κακουλιδης και οχι οσο πρεπει αναγνωρισμενος απο τους σφους αναγνωστες ...
" Και τώρα τι να καταλογίσει κανείς σ' ένα σχηματισμό που κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο και το μόνο που έχει να πει είναι ότι μια φρικτή συνωμοσία βρίσκεται σε εξέλιξη σε βάρος τους, αντιγράφοντας με τη στάση τους πιστά τις κυβερνήσεις της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ.
ΔιαγραφήΔεν θ' αργήσουν να τραυματίσουν και να παραβιάσουν όσους νόμους καλώς ή κακώς λειτουργούν στην έρημη χώρα.
Οι Αριστεροί είναι άκαμπτοι και στρεψοδίκες, αποφασισμένοι να μην αφήσουν την εξουσία επ' ουδενί. Θα χρησιμοποιήσουν ό,τι μπορούν: από φανατισμό, μαγγανείες μέχρι και βλακώδεις προκαταλήψεις.
Οσο επιτήδειος κι αν εμφανίζεται ο Τσίπρας, αποκαλώντας σκυλιά τους αντιπάλους του που γαβγίζουν, ενώ το καραβάνι του περνάει, κανείς δεν θα τον ακολουθήσει στην πτώση του. Πρόκειται για ομολογία κλονισμού του πρωθυπουργού και της αρχής ενός τέλους."
Μεγαλη πενα ο Κακουλιδης
Νικ. -π