Χαρές και πανηγύρια από τον πρωθυπουργό και τα αστικά ΜΜΕ - φιλοκυβερνητικά και όχι μόνο - για τις αναφορές του Γάλλου Προέδρου, Φρ. Ολάντ, σχετικά με το ελληνικό κρατικό χρέος, κατά την προχτεσινή κοινή παρουσία τους με την Γερμανίδα καγκελάριο, Α. Μέρκελ, στο Ευρωκοινοβούλιο.
Τι είπε ο Γάλλος Πρόεδρος; «Οι διαπραγματεύσεις κατέληξαν σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και σε μια νέα οικονομική στήριξη. Ελπίζω ότι αυτό θα οδηγήσει τώρα σε μια συζήτηση για την εξυπηρέτηση του χρέους. Αυτό είναι μέρος της συνολικής απόφασης».
Η χαρά για το εγχώριο κεφάλαιο είναι βέβαια δικαιολογημένη, αφού η όποια βελτίωση στους όρους αποπληρωμής του κρατικού χρέους θα αξιοποιηθεί για την παραπέρα κρατική στήριξη της επενδυτικής του δραστηριότητας. Καθόλου τυχαία, ο ίδιος ο ΣΕΒ στο χτεσινό δελτίο του, με τίτλο «Να ξεμπερδεύουμε (στ' αλήθεια) με το παλιό» (!!!), ως μία από τις 8 προϋποθέσεις, για τη «σταθεροποίηση» και την «ανάπτυξη», προσδιορίζει το «να διαπραγματευθεί η χώρα με επιτυχία την ελάφρυνση του χρέους»...
Η υπόνοια, όμως, ότι η όποια «ελάφρυνση» στην «εξυπηρέτηση» του κρατικού χρέους θα σημάνει και την ανακούφιση του λαού είναι πέρα για πέρα κάλπικη. Ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει ένα χρέος το οποίο δε δημιούργησε και από το οποίο δεν ωφελήθηκε ο ίδιος.
Ταυτόχρονα, όρος και προϋπόθεση για την όποια «διευθέτηση» του χρέους είναι ακριβώς η υλοποίηση του βάρβαρου μνημονίου, που όχι μόνο δεν ανακουφίζει το λαό, αλλά έρχεται να βαθύνει παραπέρα τη χρεοκοπία του.
Αυτό είπε, άλλωστε, και ο Ολάντ: Η συζήτηση για την «εξυπηρέτηση» του χρέους «είναι μέρος της συνολικής απόφασης», της υλοποίησης δηλαδή του νέου βάρβαρου μνημονίου...
Τι προβλέπει η νέα αντιλαϊκή συμφωνία, στην οποία αναφέρεται ο Ολάντ και την οποία διαφήμιζαν ο Τσίπρας και τα κυβερνητικά στελέχη επί τρεις μέρες στη Βουλή; Προβλέπει ρητά πως δεν θα υπάρξει κανένα «κούρεμα» - ονομαστική διαγραφή του χρέους - και πως η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται για την αποπληρωμή του. Η όλη συζήτηση αφορά ακριβώς στον τρόπο εξυπηρέτησής του, κατά βάση το ενδεχόμενο «άπλωμα» των δανειακών υποχρεώσεων σε περισσότερα χρόνια, το οποίο θα συνοδευτεί με νέα αντιλαϊκή επίθεση, όπως έγινε και με το «κούρεμα» του PSI.
Η προχτεσινή τοποθέτηση του Γάλλου Προέδρου μπροστά στη Γερμανίδα καγκελάριο, η απόρρητη έκθεση του Ελληνα πρέσβη στην Ουάσιγκτον για την «καθοδήγηση» των ΗΠΑ προς την ελληνική κυβέρνηση και τη στάση της στα αντιλαϊκά της παζάρια με την Ευρωζώνη και ειδικά με τη Γερμανία, είναι στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτό που ήταν ήδη γνωστό: Η συζήτηση για το ελληνικό κρατικό χρέος και τα παζάρια με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, που οδήγησαν στο νέο μνημόνιο, αποτέλεσαν και αποτελούν κομμάτι των ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών εντός και εκτός Ευρωζώνης. Η ίδια η Γαλλία όπως και η Ιταλία έχουν πρόβλημα με τα υψηλά τους κρατικά χρέη, δυσκολεύονται εξαιτίας τους να στηρίξουν παραπέρα τα μονοπώλιά τους στον ανταγωνισμό τους με τα γερμανικά, ενώ οι ΗΠΑ μπαίνουν «σφήνα» σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, με κριτήριο την ενίσχυση της θέσης τους στη δική τους κόντρα με τη Γερμανία.
Κανέναν από όλους αυτούς δεν τον πήρε ο πόνος για τους λαούς και τα δεινά τους, γι' αυτό στις χώρες τους εφαρμόζουν ανάλογα αντιλαϊκά μέτρα, γι' αυτό όλοι τους ζητούν την επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων.
Η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των αστικών επιτελείων ότι «πρέπει να τελειώνουμε γρήγορα με την αξιολόγηση, για να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος», την οποία μάλιστα «ντύνουν» και με αναφορές περί «ευνοϊκής συγκυρίας», δεν πρέπει να περάσει. Ο λαός με την πάλη του μπορεί να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική τους, να «ρίξει έξω» την αξιολόγηση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, να βάλει στο επίκεντρο τη συγκέντρωση δυνάμεων για την πραγματική ανατροπή!
Τι είπε ο Γάλλος Πρόεδρος; «Οι διαπραγματεύσεις κατέληξαν σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και σε μια νέα οικονομική στήριξη. Ελπίζω ότι αυτό θα οδηγήσει τώρα σε μια συζήτηση για την εξυπηρέτηση του χρέους. Αυτό είναι μέρος της συνολικής απόφασης».
Η χαρά για το εγχώριο κεφάλαιο είναι βέβαια δικαιολογημένη, αφού η όποια βελτίωση στους όρους αποπληρωμής του κρατικού χρέους θα αξιοποιηθεί για την παραπέρα κρατική στήριξη της επενδυτικής του δραστηριότητας. Καθόλου τυχαία, ο ίδιος ο ΣΕΒ στο χτεσινό δελτίο του, με τίτλο «Να ξεμπερδεύουμε (στ' αλήθεια) με το παλιό» (!!!), ως μία από τις 8 προϋποθέσεις, για τη «σταθεροποίηση» και την «ανάπτυξη», προσδιορίζει το «να διαπραγματευθεί η χώρα με επιτυχία την ελάφρυνση του χρέους»...
Η υπόνοια, όμως, ότι η όποια «ελάφρυνση» στην «εξυπηρέτηση» του κρατικού χρέους θα σημάνει και την ανακούφιση του λαού είναι πέρα για πέρα κάλπικη. Ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει ένα χρέος το οποίο δε δημιούργησε και από το οποίο δεν ωφελήθηκε ο ίδιος.
Ταυτόχρονα, όρος και προϋπόθεση για την όποια «διευθέτηση» του χρέους είναι ακριβώς η υλοποίηση του βάρβαρου μνημονίου, που όχι μόνο δεν ανακουφίζει το λαό, αλλά έρχεται να βαθύνει παραπέρα τη χρεοκοπία του.
Αυτό είπε, άλλωστε, και ο Ολάντ: Η συζήτηση για την «εξυπηρέτηση» του χρέους «είναι μέρος της συνολικής απόφασης», της υλοποίησης δηλαδή του νέου βάρβαρου μνημονίου...
Τι προβλέπει η νέα αντιλαϊκή συμφωνία, στην οποία αναφέρεται ο Ολάντ και την οποία διαφήμιζαν ο Τσίπρας και τα κυβερνητικά στελέχη επί τρεις μέρες στη Βουλή; Προβλέπει ρητά πως δεν θα υπάρξει κανένα «κούρεμα» - ονομαστική διαγραφή του χρέους - και πως η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται για την αποπληρωμή του. Η όλη συζήτηση αφορά ακριβώς στον τρόπο εξυπηρέτησής του, κατά βάση το ενδεχόμενο «άπλωμα» των δανειακών υποχρεώσεων σε περισσότερα χρόνια, το οποίο θα συνοδευτεί με νέα αντιλαϊκή επίθεση, όπως έγινε και με το «κούρεμα» του PSI.
Η προχτεσινή τοποθέτηση του Γάλλου Προέδρου μπροστά στη Γερμανίδα καγκελάριο, η απόρρητη έκθεση του Ελληνα πρέσβη στην Ουάσιγκτον για την «καθοδήγηση» των ΗΠΑ προς την ελληνική κυβέρνηση και τη στάση της στα αντιλαϊκά της παζάρια με την Ευρωζώνη και ειδικά με τη Γερμανία, είναι στοιχεία που επιβεβαιώνουν αυτό που ήταν ήδη γνωστό: Η συζήτηση για το ελληνικό κρατικό χρέος και τα παζάρια με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, που οδήγησαν στο νέο μνημόνιο, αποτέλεσαν και αποτελούν κομμάτι των ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών εντός και εκτός Ευρωζώνης. Η ίδια η Γαλλία όπως και η Ιταλία έχουν πρόβλημα με τα υψηλά τους κρατικά χρέη, δυσκολεύονται εξαιτίας τους να στηρίξουν παραπέρα τα μονοπώλιά τους στον ανταγωνισμό τους με τα γερμανικά, ενώ οι ΗΠΑ μπαίνουν «σφήνα» σε αυτούς τους ανταγωνισμούς, με κριτήριο την ενίσχυση της θέσης τους στη δική τους κόντρα με τη Γερμανία.
Κανέναν από όλους αυτούς δεν τον πήρε ο πόνος για τους λαούς και τα δεινά τους, γι' αυτό στις χώρες τους εφαρμόζουν ανάλογα αντιλαϊκά μέτρα, γι' αυτό όλοι τους ζητούν την επιτάχυνση των αναδιαρθρώσεων.
Η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των αστικών επιτελείων ότι «πρέπει να τελειώνουμε γρήγορα με την αξιολόγηση, για να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος», την οποία μάλιστα «ντύνουν» και με αναφορές περί «ευνοϊκής συγκυρίας», δεν πρέπει να περάσει. Ο λαός με την πάλη του μπορεί να βάλει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική τους, να «ρίξει έξω» την αξιολόγηση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, να βάλει στο επίκεντρο τη συγκέντρωση δυνάμεων για την πραγματική ανατροπή!
Πηγή: Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.