Οι πληροφορίες αυτές είναι το τελευταίο ανησυχητικό δείγμα ότι αποτυγχάνει η προσπάθεια εκπαίδευσης Σύρων ανταρτών για να πολεμήσουν εναντίον του Ισλαμικού Κράτος στη Συρία.
Οι αντάρτες παρέδωσαν έξι φορτηγάκια και πυρομαχικά, περίπου το ένα τέταρτο του εξοπλισμού που τους είχε δοθεί, σε έναν μεσολαβητή του Μετώπου αλ Νόσρα στις 21-22 Σεπτεμβρίου με αντάλλαγμα την ασφαλή τους διέλευση, ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο συνταγματάρχης Πάτρικ Ράιντερ εκπρόσωπος της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ αρμόδιας για τη Μέση Ανατολή (Centcom).
«Αν είναι ακριβής η πληροφορία ότι μέλη των Νέων Συριακών Δυνάμεων παρέδωσαν εξοπλισμό στο Μέτωπο αλ Νόσρα είναι πολύ ανησυχητική και παραβιάζει τους κανονισμούς του συριακού προγράμματος εκπαίδευσης και εξοπλισμού» τόνισε ο Ράιντερ.
Υψηλόβαθμος αξιωματικός του αμερικανικού στρατού είχε επισημάνει την προηγούμενη εβδομάδα μιλώντας στο Κογκρέσο ότι πολύ λίγοι αντάρτες εξακολουθούν να πολεμούν στη Συρία,
αν και Αμερικανοί αξιωματικοί επεσήμαναν αυτή την εβδομάδα ότι έκτοτε έχουν ταχθεί στο πλευρό των εξεγερμένων δεκάδες επιπλέον άνδρες.
Σύμφωνα με Αμερικανό αξιωματούχο, το πρόγραμμα εκπαίδευσης και εξοπλισμού των "μετριοπαθών" Σύρων ανταρτών βρίσκεται υπό εξέταση και ενδέχεται να αναθεωρηθεί.
Στο μεταξύ ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι θα προσπαθήσει να προωθήσει μια νέα πρωτοβουλία για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στον πόλεμο στη Συρία στη διάρκεια συναντήσεων που θα έχει στη Νέα Υόρκη την επόμενη εβδομάδα, ξεκινώντας από μια συζήτηση με τον Ιρανό ομόλογό του Μοχαμάντ Τζαβάντ Ζαρίφ σήμερα.
Αφού στήριξε μια ειρηνευτική πρωτοβουλία του ΟΗΕ η οποία απέτυχε να τερματίσει τον συριακό εμφύλιο, ο Κέρι θα δοκιμάσει πολλές προτάσεις για μια νέα προσέγγιση στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη τις επόμενες ημέρες.
Βάσει των νέων προτάσεων στην εξεύρεση λύσης θα μπορούσαν να συμμετάσχουν το Ιράν, σημαντικός σύμμαχος του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, η Σαουδική Αραβία και χώρες όπως η Τουρκία και το Κατάρ που υποστηρίζουν ομάδες των "εξεγερμένων".
Πηγή: Το Βήμα
Ποιοι υποστηρίζαν σταθερά al-Nusra και IS είναι πλέον ολοφάνερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ερώτημα είναι γιατί οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους αλλάζουν σιγά-σιγά στάση, μετά και την εμφανή προειδοποίηση από τη Ρωσία ότι δεν πρόκειται πλέον να περιοριστεί στο διπλωματικό επίπεδο. Ροκάνισμα χρόνου, επίδειξη "καλής διάθεσης" για το ξαναμοίρασμα της λείας ή κάτι άλλο, ίσως πολύ χειρότερο;
gdmn1973
Εγώ πάντως έχω παρατηρήσει ότι οι ΗΠΑ δεν το παίζουν τόσο τσαμπουκάδες πια, και ότι προσπαθούν να είναι ποιο διαλλακτικοί...
ΔιαγραφήΜπορεί να προσαρμόζονται σιγά σιγά στις νέες συνθήκες, στις οποίες αντικειμενικά δεν είναι πια τόσο εύκολο ή και καλό να το παίζεις παγκόσμιος νταβατζής...
Κώστας
Υπάρχουν πάντα και οι στενά συνεργαζόμενοι και τα puppet states. Ιράκ, Πακιστάν, τόσοι σείχηδες...
Διαγραφήhttp://www.rt.com/news/316592-russia-syria-islamic-state/
gdmn1973
Nαι, οι ενδείξεις των τελευταίων μηνών τείνουν σε μια αποκρυστάλλωση των σημερινών συσχετισμών δύναμης ανάμεσα σε ΗΠΑ-ΡΩΣΣΙΑ, με δείκτη τη Συρία. Η αστική τάξη της Συρίας τη γλυτώνει προς το παρόν, ελέω συσχετισμών, που την ευνόησαν (να αποφύγει τα χειρότερα, π.χ. Λιβύη). Ομως όλο το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα καθε άλλο παρά ευσταθές γίνεται με μια προσωρινή εκεχειρία στη Συρία. Η Συρία δεν ήταν η αιτία αλλά ένα ακόμη σύμπτωμα της γενικότερης αστάθειάς του, που θα εκδηλωθεί κάπου αλλού, μπορεί και ξανά στη ίδια την Συρία, στη γειτονιά της (μας...), στην Μακεδονία/Κόσσοβα η στην Ουκρανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι η αστάθεια είναι δεδομένη παρόλο το γεγονός της συμφιλίωσης, το οποίο μένει να δούμε και τι κατάληξη θα έχει.
ΔιαγραφήΠρόσφατα διάβαζα στο RT ότι ένας Αμερικάνος υψηλός αξιωματούχος του πενταγώνου, παραδέχτηκε ότι η Ρωσία τους έχει "φτάσει" στις δυνατότητες κυριαρχίας στον αέρα, και ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εξελίξουν κι άλλο τα οπλικά συστήματα τους κλπ...
Οπότε η μπάλα παίζεται σίγουρα...
Το ότι είμαστε σε μια περίοδο που η οικονομία πάει κατά διαβόλου, και έχει πάρει την κατηφόρα, με τους ιμπεριαλιστές να προσπαθούν να την σταματήσουν πετώντας χαλικάκια στις ρόδες, είναι και το βασικό που δεν αφήνει την κατάσταση να σταθεροποιηθεί.
Καπιταλισμός στο ανώτατο στάδιο του δηλαδή!
Κώστας
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΣτο μόνο που θα διαφωνήσω μαζί σου είναι στο να ταυτίζουμε την Συριακή κυβέρνηση με την "αστική τάξη της Συρίας", λες και οι Τζιχαντιστές ("μετριοπαθείς" ή σκληροπυρηνικοί) ή η κατευθηνόμενη από τις ΕΠΑ "Συριακή αντιπολίτευση", εκπροσωπούν τάχα κάποια άλλα ταξικά συμφέροντα και όχι αστικά.
Υπάρχει σαφώς ένα κομμάτι της Συριακής αστικής τάξης που έχει ταχθεί (και έχει πατροναριστεί μέχρι τα μπούνια) από τους δυτικούς.
Από την άλλη πλευρά, παρά τον αστικό του χαρακτήρα, το Μπάαθ παραμένει η ενσάρκωση του αραβικού αντιαποικιοκρατικού αγώνα, και είχε εξ'αρχής αρκετά σοσιαλίζοντα και προοδευτικά χαρακτηριστικά. Να μην παραβλέψουμε εδώ πως στον συνασπισμό της κυβέρνησης Άσαντ συμμετέχουν και τα δύο(!) Κομμουνιστικά Κόμματα της χώρας.
Αναφέρω τα παραπάνω για να μην πέσουμε στην παγίδα της υπεραπλούστευσης.
Mα TRASH, ακριβώς γι αυτό απέφυγα να μιλήσω για συριακή Κυβέρνηση η Ασαντ, και μίλησα για αστική τάξη. Προφανώς και πίσω από την "συριακή αντιπολίτευση" υπάρχει επίσης η αστική τάξη της Συρίας. (Αφήνω κατά συνθήκην έξω τους "τζιχαντιστές" επειδή είναι ένα φαινόμενο, που αφορά την ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο την Συρία).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι με την ευκαιρία, μιλώντας γενικά, δε θεωρώ πολύ φρόνιμο να βλέπουμε πάντα, πίσω από ακόμη και ένοπλες διενέξεις "διαφορετικά κομμάτια της αστικής τάξης". Οι αστοί ξέρουν πολύ καλά να παίζουν τον παπά και με περισσότερους μπαλλαντέρ.
Εχουμε εμπειρία εδώ από τέτοια. Στην κατοχή οι "γερμανόφιλοι" και οι "αγγλόφιλοι" αστοί βάλανε τον λαό να αλληλοσφαχτεί(*) αλλά οι ίδιοι καθόλου δεν αλληλοσφάχτηκαν, όπως φάνηκε στο φινάλε.
Εχω μια παρόμοια εμπειρία από την Περσία: Αστοί ήταν αυτοί, που υποστήριζαν τον Σάχη, συχνά οι ίδιοι αστοί (και σίγουρα η ενιαία τάξη τους) ήταν αυτοί, που υποστήριζαν και το παπαδαριό, που τον ανέτρεψε. Μπορεί στο δικό μας μυαλό αυτή η (διαλεκτικότατη!) στάση να φαίνεται αδιανόητη, αλλά πρέπει να αντιλαμβανόμαστε πως λειτουργούν οι εξαιρετικά πεπειραμένοι εχθροί μας.
Αυτά ισχύουν και για τα καθ' υμάς σήμερα, με την πολυσυζητημένη διένεξη "δραχμιστών" και "φιλοΕΕ" αστών, (που προκαλεί και την μήνιν των ποικίλων μικροαστικών πολιτικών χώρων εναντίον του ΚΚΕ, που "δεν παίρνει θέση υπέρ της εξόδου κλπ"). Και υπαρκτή είναι, και καθόλου δεν εκφράζει "σχίσμα" μέσα στην αστική τάξη. Περισσότερο αναζητήσεις η παζαρέματα της ενιαίας ελληνικής αστικής τάξης εκφράζει, που αναζητεί με ....ανοιχτό μυαλό (yes!) την ευνοϊκότερη γι αυτήν θέση μέσα στους ιμπεριαλιστικούς διαγκωνισμούς. Ο,τι και να "κάτσει" στο τέλος, οι αστοί δεν θάναι οι χαμένοι. Χαμένος θάναι ο λαός και όσοι στοιχηθούν σε ξένες σημαίες.
Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει.
------------------------------------------------------
(*) Για να μην παρεξηγηθώ, καθόλου το ΕΑΜ δεν εντάσσεται σε αυτά τα πλαίσια, καθώς έδρασε τελείως ανταγωνιστικά σε αυτές τις μεθοδεύσεις. Αυτές τις κάλπικες "αντιθέσεις" εξέφρασαν τα Τάγματα Ασφαλείας από την μιά, και ο ΕΔΕΣ, με την υπόλοιπη "εθνική" "αντίσταση" από την άλλη (Βρεττάκοι, Ψαροί, Μπαντουβάδες κλπ). Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ πολέμησε και τις δύο πλευρές με διαφορετικό ενν. τρόπο.
------------------------------------------
Για το Μπάαθ, σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Λέω σε "γενικές γραμμές" γιατί τελικά όλη αυτή η αντιϊμπεριαλιστική πολιτική του παγκόσμιου κομμ. κινήματος χρειάζεται κάποια επαναξιολόγηση σε σχέση με τους στρατηγικούς στόχους μας. Δεν αισιοδοξώ, πως, ακόμη και στην Συρία, το κομ. κίνημα θα βγεί κερδισμένο από τα τεκταινόμενα και εκεί. Τουλάχιστον να μην πάμε πολύ πίσω, όπως π.χ. σε Ιρακ-Περσία.
@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΝομίζω πως είναι λάθος να μιλάμε με όρους που ισχύουν για τις ιμπεριαλιστικές χώρες, για χώρες που έχουν βγει μέσα από εθνικοαπελευθερωτικά-αντιαποικιακά κινήματα σχετικά πρόσφατα σε ιστορικούς χρόνους.
Ειδικά για τις χώρες του Μπάαθ χρειάζεται μεγαλύτερη και λιγότερο απλουστευμένη ανάλυση.
Αυτό γιατί η σύγκριση με την δική μας κατοχή, δεν θεωρώ πως είναι δόκιμη αφού το Μπάαθ στην Συρία και αλλού, έπαιξε ακριβώς τον ρόλο που έπαιξε εδώ το ΕΑΜ.
Για το Ιράν από αυτά που γνωρίζω, έχω καταλήξει σε άλλα συμπεράσματα, αλλά πιθανόν να ξέρεις περισσότερα.
Σαν κατακλείδα πάντως, δεν θεωρώ ανάξια λόγου τα αντιαποικιοκρατικά κινήματα καθώς νομίζω πως έχουν σαφές προοδευτικό πρόσημο.
Καλά, μη μου πείς πως χάθηκε ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο, που μούδοσες αφορμή να γράψω με το 9:22;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν κράτησα αντίγραφο, γαμώτο!
Νομίζω είναι το παραπάνω;
Διαγραφή