Μετακαπιταλισμός και μετα-ανοησία

Μερικές φορές το διάβασμα γίνεται τόσο βαρετό που διερωτάσαι… ή δεν καταλαβαίνω εγώ ή κάποιος λέει μαλακίες και μαλακίες σημαίνει ανοησίες. Έχω την ταπεινή πεποίθηση ότι συμβαίνει το δεύτερο και να όχι τότε είμαι ένας καλός μαθητής του εν λόγω ανόητου.

Πέρα από τις ακαδημαϊκίστικες κριτικές που θα προκύψουν, τις συζητήσεις περί του τέλους του καπιταλισμού που έχει αρχίσει, τις μεταφυσικές λογομαχίες φοιτητάδων στα έδρανα και μέσα στα σαλόνια σκαλίζοντας περιεχόμενα και κρυφά νοήματα από εκατοντάδες βιβλιογραφίες, πέρα τις θύμησες του μυθολογικού τέλους της ιστορίας, τις λίγες αναφορές και στα τσιτάτα από τον σκοτεινό Χέγκελ, κάποιες ερμηνείες από τον γέρο Μαρξ με μεταμοντέρνες ροές απροσδιόριστων ενεργειών πολιτικής οντολογίας, υπάρχει κάτι πολύ πιο απλό, σταθερό και απτό: η λογική.

Διαβάζουμε λοιπόν απλά, σταθερά και με λογική:

1. “μοιάζει με ένα «προλεταριάτο», αλλά πλέον δεν σκέφτεται ούτε συμπεριφέρεται όπως έκανε κάποτε.” 
– Το προλεταριάτο δηλαδή κάποτε είχε ανάγκη για τροφή και τώρα δεν έχει; είχε ανάγκη τα βασικά για να επιβιώσει και τώρα δεν τα χρειάζεται;

2. “η τεχνολογία έχει δημιουργήσει ένα νέο διέξοδο, που τα απομεινάρια της παλιάς Αριστεράς – και όλες οι άλλες δυνάμεις που επηρεάζονται από αυτά – πρέπει είτε να το αγκαλιάσουν είτε να πεθάνουν.”
 – Η τεχνολογία δηλαδή γίνεται το νέο διέξοδο, είχαμε και άλλες διέξοδες που κατέληξαν να είναι αδιέξοδα, που καταφέρνει χωρίς προλεταριακή επανάσταση, αλλά με ένα αυθόρμητο αόρατο εικονικό δρεπάνι, να δημιουργεί εικονικές κόγχες που τρυπώνουν στις πιο σκοτεινές κοιλότητες του συστήματος. Με άλλα λόγια η τεχνολογία καταφέρνει να χτενίζει τον αχτένιστο καπιταλισμό.

3. “θα υφίσταται σχεδόν αόρατο μέσα στο παλιό σύστημα το οποίο όμως θα διασπαστεί, αναμορφώνοντας την οικονομία γύρω από νέες αξίες και συμπεριφορές. Αυτό το αποκαλώ μετακαπιταλισμό.”
– Με άλλα λόγια ο μετακαπιταλισμός είναι το αόρατο τίποτα στο ήδη παλιό σύστημα που έχει όμως την ιδιότητα να υφίσταται ακόμα το οποίο θα διασπαστεί ως αναμορφωτήριο νέων αξιών και συμπεριφορών. Πώς γίνεται αλήθεια να υπάρχει κάτι αόρατο σε ένα παλιό και να διαμορφώνει εν τέλει κάτι ορατό; Η σκέψη εδώ χάνεται, η μεταφυσική της χριστιανικής διδασκαλίας γίνεται πολιτικό πρόταγμα, συγχαρητήρια.

4. “θα διαμορφωθεί από την ανάδυση ενός νέου είδους ανθρώπου…” 
– το νέο είδος ανθρώπου είναι η δημιουργία του αόρατου ή το αόρατο δημιουργείται από τον νέο είδος ανθρώπου; Ο αόρατος λοιπόν άνθρωπος διαμορφώνει την αόρατη ρήξη σε μια αόρατη ιστορία μέσω κάποιων αόρατων συνθηκών για κάποια αόρατα αποτελέσματα.
Όπως προανέφερα αν αρχίσεις να καταπιάνεσαι με την κριτική του ανόητου τότε δεν γίνεται να μην γίνεσαι ανόητος.

• Το κείμενο στα ελληνικά: Guardian: Το τέλος του καπιταλισμού έχει αρχίσει – Paul Mason
• Το κείμενο στα αγγλικά; The end of capitalism has begun – Paul Mason 

Πηγή: fristuti