Η κυνική φωνή της αστικής τάξης

...εδώ δια στόματος Α.Παπαχελά και  δια της "Καθημερινής".
Για να δώσουμε λίγο βάση στην πενιά:
_____________

Εχει τη δύναμη να κάνει ό,τι χρειάζεται

Τώρα βρισκόμαστε στο τελευταίο σταυροδρόμι. Είναι ζήτημα ημερών να διαπιστωθεί κατά πόσον η χώρα μπορεί να παραμείνει στο ευρώ ή όχι. Αν ο πρωθυπουργός επιθυμεί πράγματι διακαώς να μείνουμε στην Ευρωζώνη πρέπει πολύ γρήγορα να πετύχει δύο, σχεδόν ακατόρθωτους, στόχους.

Πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να πείσει τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι το μεγάλο ΟΧΙ ήταν στην ουσία το μεγάλο ΝΑΙ. Να εξηγήσει δηλαδή ότι παρά τα συνθήματα, τις βαριές κουβέντες κλπ. κλπ. ο ίδιος είναι αποφασισμένος να δεχθεί μία σκληρή συμφωνία και να την υλοποιήσει. Αυτήν τη στιγμή είναι πολιτικά απίστευτα ενισχυμένος εσωτερικά, αλλά δεν έχει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ηγέτες της Ευρώπης. Μόνο ο ίδιος γνωρίζει ποια πραγματικά θα ήταν μία συμφωνία που θα υπέγραφε τώρα. Το κλίμα στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι πολύ εχθρικό. Ο υπουργός Οικονομικών έκανε και πάλι χθες ό,τι μπορούσε για να κόψει τις όποιες γέφυρες έχουν απομείνει. Η Ευρώπη είναι βεβαίως, όπως σωστά λέει ο κ. Τσίπρας, το κλαμπ των συμβιβασμών. Μακάρι να έχει δίκιο, για τη χώρα μας, και να αποδειχθεί αυτό τις επόμενες ημέρες.

Ακόμη και αν το πετύχει όμως, θα μπορέσει να το «πουλήσει» στους δικούς του ακραίους που πήραν το πάνω χέρι από την ώρα της εξαγγελίας του δημοψηφίσματος; Το «πανηγύρι της ρήξης» δεν θα τελειώσει εύκολα, ούτε είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει ο ίδιος να το δαμάσει όσο ισχυρός και αν βγήκε από τις κάλπες. Φοβούμαι, και μακάρι και πάλι να μην επαληθευθώ, πως η οριστική πρόταση που θα λάβει στη Σύνοδο Κορυφής δεν θα είναι θεαματικά καλύτερη από αυτές που έχει λάβει έως τώρα η Αθήνα. Μπορεί ενδεχομένως η δέσμευση για τη ρύθμιση του χρέους να είναι πιο σαφής. Θα προηγούνται, όμως, όροι και χρονοδιαγράμματα αυστηρά.

Ποιος είναι ο κίνδυνος; Να κυλάει ο χρόνος χωρίς καμία νεότερη εξέλιξη και η Ελλάδα να γλιστράει βήμα βήμα εκτός Ευρωζώνης. Οι κλειστές τράπεζες ήταν η αρχή της ραγδαίας διολίσθησης. Αν δεν υπάρξει συμφωνία μέσα στις επόμενες ημέρες η κατάσταση στην πραγματική οικονομία θα επιδεινωθεί τραγικά. Οι θυμωμένοι πολίτες θα αρχίσουν να συμφιλιώνονται με την ιδέα της δραχμής. Ο λογαριασμός θα μεγαλώνει και για τους εταίρους και για εμάς. Εκείνοι θα πρέπει να μας (ξανα)δανείσουν 50 δισ., πράγμα που δεν έχουν ιδιαίτερη όρεξη να κάνουν. Εμείς θα κοιτάμε τα μέτρα και τους φόρους που θα πρέπει να αποδεχθούμε για να μείνουμε στο ευρώ και θα χλωμιάζουμε.

Θα χρειασθεί μεγάλη σοφία από τους Ευρωπαίους και γενναίες αποφάσεις αν όντως θέλουν την Ελλάδα στην καρδιά της Ευρώπης. Αλλά ακόμη και αν το θέλουν θα χρειασθεί ο κ. Τσίπρας να πάρει την ευθύνη πάνω του και να λάβει δύσκολες αποφάσεις. Εχει αυτή την ώρα τη δύναμη να κάνει ό,τι χρειάζεται για να μείνουμε στο ευρώ ή να μας πάει στη δραχμή ρίχνοντας την ευθύνη σε άλλους. Σε λίγες ημέρες θα ξέρουμε τι αποφάσισε. Ας ελπίσουμε ότι οι ζημιές που θα έχουν γίνει εν τω μεταξύ να είναι αναστρέψιμες.