Η "αριστερά" και πως κατασκευάζεται

1991:

τι πας και θυμάσαι...

-Ναι, γεια σας. Να σας πω, από τότε που ανακάλυψα τις χαρές του εξευρωπαϊσμού και του εκσυγχρονισμού μου πέφτει βαρύ το ΚΚΕ. Δεν έχει και νόημα, δηλαδή, κατέρρευσε πλέον ο υπαρκτός. Έχετε κάτι άλλο;

-Βεβαίως, θα πάρουμε ένα κομμάτι απ' το ΚΚΕ και θα φτιάξουμε κάτι άλλο, πιο ευρωπαϊκό, πιο ανανεωτικό, πιο φρέσκο, σικ και χιπ: τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου.

Θα σου τα γράψω όλα εδώ,

γιατί δεν σου κόβει κιόλας...

2004:

 -Ναι, εγώ είμαι πάλι, δεν ξέρω αν με θυμάστε. Πολύ Πασοκίζει αυτός ο Συνασπισμός, χρειάζομαι κάτι για να ξεχωρίζω περισσότερο από τους μη χίπστερ γνωστούς μου, έχετε;

-Βεβαίως, θα πάρουμε διάφορα κομμάτια διάφορων ανεξάρτητων αναρχο-οικολογο-τροτσκιστο-φεμινιστών που τριγυρνάνε λάσκα, και ιδού, ο ΣΥΡΙΖΑ!

2010:

Και εγώ αριστερός είμαι,

...αφού έχω μουστάκι!

-Ναι, να σας πω, είμαι από τους μη χίπστερ γνωστούς του προηγούμενου. Πολύ μπάχαλο αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ, κάτι σε πιο ΣΥΝ δεν υπάρχει, πιο υπεύθυνο, πιο ώριμο, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν το βλέπω για πολύ;

-Τι να σας πω κύριέ μου, από ΚΚΕ κατευθείαν δεν μπορώ να κόψω άλλο καλό κομμάτι για αυτό που θέλετε, να κόψουμε κάτι από ΣΥΝ που κόψαμε από ΚΚΕ. Ορίστε, ΔΗΜΑΡ!

Του βάλαμε λίγο γαλάζιο

και έγινε χάρμα...

2012: 

-Ναι, εγώ, ο πρώτος είμαι πάλι. Πλάκα-πλάκα κοντέψαμε να γίνουμε κυβέρνηση, ε; Μήπως γίνεται να κρατήσω τη μπαγιάτικη ανανέωση του ΣΥΝ με το χιπ trademark του ΣΥΡΙΖΑ μπας και βολευτώ και εγώ λίγο σαν τους μη χίπστερ φίλους μου που έτρωγαν διπλάσια από μένα;

-Να σας κάνω εγώ μια προσαρμογή κύριε μου να κάνετε τη δουλειά σας. Ιδού, ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ!

Είναι το ίδιο με το σχέδιο Α,

καμμία διάσπαση κοιτάμε να κάνουμε

2013:

 -Ναι, είχα περάσει και μου χατε κάνει ένα χαρμάνι ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ με Πασοκικές προοπτικές αν θυμάστε.

-Ναι, βεβαίως, κύριέ μου. Μείνατε ικανοποιημένος;

-Όχι ρε φίλε. Δεν πήγαινε πιο πάνω το νέο μοντέλο. Τσάμπα το όνομα-σιδηρόδρομος. Κάτι στο πιο ρέμπελ δεν έχεις, γιατί κυβέρνηση δε βλέπουμε και τζάμπα ρεζιλευτήκαμε;

-Κάτι σε ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλατε; 

-Αυτό το διαλύσαμε για να φτιάξουμε το άλλο.

-Μα πού να βρω υλικά; Οικολόγους βάλαμε, αναρχικούς βάλαμε, Πασόκους βάλαμε, φεμινιστές βάλαμε, Τροτσκιστές βάλαμε, ευρωκομμουνιστές βάλαμε, ανανεωτικούς βάλαμε, αριστεροπατριώτες βάλαμε, δεν έμεινε τίποτα.

-Να σου κόψω ένα κομμάτι ΚΚΕ να νοστιμίσει;

-Ρε μάστορα, εκείνο το ΚΚΕ, χρόνια έχουμε να πούμε να το κλαδέψουμε λίγο.
-Έχετε δίκαιο. Θα σηκώσουμε λίγη σκόνη, θα μπαχαλέψουμε λίγο την ατμόσφαιρα και θα σας βγάλω ένα Σχέδιο Β.

-Α, μ' αυτό θα μπω κυβέρνηση;

-Όχι, μ' αυτό θα βρισκόμαστε σε δουλειά κι εγώ κι εσείς.

-Τώρα που λες δουλειά, κατά βάση όλη αυτή η μπίζνα απ' το ΚΚΕ ξεκίνησε, έτσι;

-Κύριέ μου, αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ θα ήμασταν όλοι χαμένοι! Πώς θα ζήσει ο οπορτουνιστής χωρίς κάτι σε βάρος του οποίου να οπορτουνίζει! Ποιος θα ξαναγόραζε συνέχεια την ίδια σκαρταδούρα αν δεν τραβούσαμε πότε-πότε υλικό απ' τη μήτρα της υπόθεσης!

-Ε, για αυτό δεν τους πάω. Αυτοί φταίνε που γυρνάμε γύρω-γύρω τριάντα χρόνια. Αν δεν υπήρχαν θα 'χαμε βαρεθεί να παίζουμε τις κουμπάρες και θα ψηφίζαμε όλοι ΝΔ.

-Πού ξέρετε κύριε; Κάποια μέρα μπορεί να μην υπάρχει και να ψηφίζουμε όλοι ΝΔ. Ορίστε το ολοκαίνιουργο Σχέδιο Β.

Από το Lenin reloaded

*ο τίτλος δικός μας