(ακολουθεί εξωτερική αναδημοσίευση. Οι απόψεις που εκφράζονται παρακάτω, δεν ταυτίζονται απαραίτητα και με αυτές του fadomduck2)
Του Δημήτρη Τσιμούρα
«Απελπισμένος είμαι, όχι αγανακτισμένος» φώναζε
σήμερα το πρωί μικροέμπορος, στην αγορά της Βέροιας. Φώναζε και ακουγόταν
μακριά. «Εσείς τους ψηφίζετε» μουρμούρισε ένας περαστικός και καλά που δεν
ακούστηκε η φωνή του. Η αντίδραση ενός απελπισμένου είναι απρόβλεπτη. Το μάτι
του είναι θολωμένο, του φταίνε όλοι και
όλα. Δεν μπορεί να δει την αιτία του κακού, εύκολα χειραγωγείται από τους μαέστρους της
παραπληροφόρησης και εύκολα στρέφεται σε λάθος στόχο.
Αν η «κρίσιμη μάζα» της κοινωνίας μας
περάσει στο στρατόπεδο των απελπισμένων
τότε θα τους είναι πολύ εύκολο να μας γονατίσουν. Αυτό το γνωρίζουν πολύ
καλά οι πολιτικοί εκπρόσωποι της
άρχουσας τάξης και όσοι τους βάζουν πλάτες. Αυτός είναι και ο λόγος που
επικεντρώνουν την προσπαθειά τους πάση
θυσία προς αυτή την κατεύθυνση. Αυτός είναι και ο λόγος δημιουργίας
συνθηκών εξαθλίωσης για το
μεγαλύτερο κομμάτι του Ελληνικού Λαού και μάλιστα με ταχείς ρυθμούς. Σπέρνουν και καλλιεργούν την απελπισία.
Σαν να
μας έχουν βάλει όλους σε ένα τεράστιο
μπαλόνι, με όλους αυτούς απέξω, από το οποίο όλο και αφαιρούν το εναπομείναν
οξυγόνο. Όσο το οξυγόνο τελειώνει, τόσο τα περιθώρια
αντίδρασης λιγοστεύουν, το μυαλό θολώνει, η απελπισία κυριαρχεί, διέξοδος δεν
φαίνεται πουθενά. Οι αντλίες που το απάγουν
δουλεύουν με φουλ τις μηχανές. Θέλουν σε πρώτη φάση τουλάχιστον να
μετατρέψουν την αγανάκτηση σε απελπισία.
Θέλουν όσο γίνεται πιο γρήγορα να
ξεμπερδεύουν με τη «φωτιά» της
αγανάκτησης. Οι αγανακτισμένοι, σε αντίθεση με τους απελπισμένους, είναι εν δυνάμει
επικίνδυνοι για την εξουσία των μεγάλων συμφερόντων και τους πολιτικούς της υπαλλήλους.
Μπορούν να δουν, μπορούν να ερμηνεύσουν, μπορούν να αποδώσουν ευθύνες, μπορούν
να στοχεύσουν στη ρίζα του κακού. Μπορούν να αποκαλύψουν, μπορούν οργανωμένα
και με σχέδιο να αντιδράσουν. Μπορούν να δουν καθαρά τον πραγματικό αντίπαλο. Μπορούν
να δουν ότι δεν είναι όλοι ίδιοι και μπορούν να ξεσκεπάσουν την εγκληματική ισοπέδωση. Μπορούν να δουν τη γελοιότητα αυτών που
«διαφωνούν», αλλά μένουν. Μπορούν εύκολα
να ξεχωρίσουν τους ελάχιστους «γιαλαντζή
αγανακτισμένους» που κατευθυνόμενοι από τα κέντρα εξουσίας, με σχέδιο διάλυσης, διαχέονται αναμεσά τους. Μπορούν να δουν ποιος οργανώνει
και ποιος κατευθύνει τους προβοκάτορες. Μπορούν να δουν τους έμμισθους «Εφιάλτες» που φιγουράρουν στις
ηγεσίες των περισσότερων συνδικαλιστικών οργανώσεων, κυρίως των κορυφαίων.
Μπορούν να δουν ποιος είναι με ποιόν.
Υπάρχει
ακόμα καθαρό μυαλό και προς το παρόν επάρκεια οξυγόνου. Υπάρχουν ακόμα ουσιαστικά περιθώρια αντίδρασης και ελπίδες νίκης. Αυτό
το γνωρίζει καλά ο αντίπαλος και γι αυτό συνεχώς επιτίθεται. Η δυναμή μας όμως μπορεί να τους σαρώσει. Είναι οι ελάχιστοι και
είμαστε οι πολλοί. Τώρα, πριν προλάβουν να μας οδηγήσουν στην απελπισία. Τώρα,
για να περισώσουμε τις ζωές μας, πριν μας τις κλέψουν οι άθλιοι! Υπάρχει ακόμα
επάρκεια οξυγόνου!
Είναι γεγονός ότι καμία αστική τάξη δεν είδε σαν εχθρό της το λούμπεν προλεταριάτο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσα - ίσα, το ... δημιούργησε !
Και το χρησιμοποίησε πολλές φορές ...
ΟΧΙ στην απελπισία.
ΝΑΙ στην αγανάκτιση, αρκεί αυτή να μετεξελιχτεί !
Να γίνει Οργανωμένη Ταξική Αντεπίθεση !
Ή ίσως πάλι, η συνειδητοποίηση μετά από χρόνιες αυταπάτες, πως "η εργατική τάξη δεν έχει να χάσει παρά τις αλυσίδες της" να οδηγεί κάποιους στην απελπισία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπελπισία περισσότερο γιατί η αστική τάξη τους αφαιρεί πλέον το δικαίωμα στην αυταπάτη, παρά για την υλική "ζημιά" που παθαίνουν.
Το πολύ απότομο φως, πάντα πονάει τα μάτια που έχουν συνηθίσει στο σκοτάδι. Είδομεν....
από τους "Λυσσασμένους" της Γαλλικής Επανάστασης μέχρι τους "Αγανακτισμένους" της Πλατείας Συντάγματος υπάρχουν σημαντικές διαφορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο 1797 ήταν αγράμματοι χωρίς διαμορφωμένη προλεταριακή συνείδηση όταν ξεχύθηκαν στους δρόμους,αφού η εργατική τάξη ΔΕΝ είχε ακόμη γεννηθεί,
ενώ σήμερα ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ που τω μέσω επίπεδο μόρφωσης της είναι το μέγιστο αφού έχει προλεταριοποιηθεί η γνώση και το κυριότερο Υπάρχει το Κόμμα!
Έτσι αυτός που κατεβαίνει στο σύνταγμα με 2 ή 4 master στη τσέπη και ζητάει ψωμί εδώ στη χώρα του από τους 300 εθνοπατέρες είτε απελπισμένο τον πείς είτε αγανακτισμένο τον πείς (κατά τη γνώμη μου λάθος αυτές οι Ταμπέλες)
αυτός είναι αποφασισμένος να τραβήξει στα άκρα γιατί δεν έχει άλλη επιλογή.
Κι εδώ μπαίνει το ζήτημα μαζί του και δίπλα η μακρυά του κι απέναντι!
στη Γαλλική Επανάσταση υπήρχε ο "φιλοσοφικός κύκλος" σήμερα υπάρχει το "ΚΚΕ".
η εξίσωση ΔΕΝ είναι η ίδια και το αποτέλεσμα αυτής της λύσης ΔΕΝ θα είναι το ίδιο.
ένα είναι βέβαιο.
Στο τέλος αυτής της "Διαδικασίας"
θα υπάρχουν χαμένοι και κερδισμένοι.
@ Faros
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό είναι εύκολο να το παρατηρήσεις αν σε προεκλογική περίοδο βρεθείς σε μικρή επαρχιακή πόλη σε συγκέντρωση της ΝΔ.
όλα τα "Μπουμπούκια"αυτής της μικρής κοινωνίας είναι παρόντα!
όχι μόνο τους γεννάει το σύστημα αλλά & τους αξιοποιεί! και γι αυτό και τους επιδοτεί!
ειτε με λεφτά του οαεδ είτε με μαϊμού συντάξεις είτε κατευθείαν απο το "Ειδικό κονδύλι"ειτε ειτε ειτε.
κάποτε υπήρχε μια λεπτή αλλά,ευδιάκριτη γραμμή που χώριζε τον κόσμο από τον υπόκοσμο.
τώρα αυτή η γραμμή δεν υπάρχει!
@ trash
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ότι δεν έχει να χάσει τίποτα δε σημαίνει ότι κάνει ντου και ότι προκύψει.
άλλωστε το "ντου" είναι λύση στρατιωτική και όχι πολιτική!
στην εποχή του Σπάρτακου Δουλοκτιτική Κοινωνία που τα μέσα εργασίας ήταν υποτυπώδη (ξίφος-Δόρι)
τηην έκβαση της μάχης την έκρινε η Στρατηγική και η Δύναμης των όπλων.
έτσι ένα δούλος άμα είθελε να κάνει επανάσταση δεν έιχε παρά να βρεί ένα καλό στρατηγό και τα όπλα τα άρπαζε απο τον εχθρό και έκανε την επανάσταση.
σήμερα στην πυρηνική εποχή ΔΕΝ χρειάζεσαι καθόλου στρατηγό αλλά τα όπλα και να τα έχεις στα χέρια σου πρέπει να τα έχεις σπουδάσει για να τα χρησιμοποιήσεις.ΔΕΝ είναι εύκολο.
τι ωφελεί να έχεις ΑΚ47 και να βγείς στο Βουνό.
σου στέλνει ένα πύραυλο πατώντας ένα ENTER στο Lap Top και σε σβήνει από το χάρτη.
αν δεν ηταν το Ισραήλ δε θα είχε κανένα πρόβλημα ο Ιμπεριαλισμός να κατεβάζει ΟΛΗ την Αραβική χερσόνησο 50-60 μέτρα κάτω απο τη θάλασσα αύτανδρη!
έχει τα μέσα.
και μπροστά στα κέρδη ΔΕ κωλώνει σε τίποτα!
η ανάπτηξη και η διατήρηση του επαναστατικόυ κινήματος στον περίγυρο είναι βασική προϋπόθεση για το πέρασμα σε μια χώρα στο Σοσιαλιστικό Τρόπο παραγωγής.
ΌΣΟ Πλούσια και να είναι αυτή η χώρα σε Πρώτες Ύλες!
Χρειάζεται ο Περίγυρος να τη στηρίζει!
@Αlbatrus:
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το τρίτο σου σχόλιο:
Ο απελπισμένος, συνήθως "ντου" κάνει και ό,τι προκύψει. Δεν το χαρακτηρίζω σαν κατάσταση, την καλύτερη ή την αποτελεσματικότερη, αλλά απλά σαν την πιο πιθανή.
Από εκεί και μετά όμως θα διαφωνήσω μαζί σου, και μάλιστα κάθετα. Αρχικά, οι "στρατιωτικοί" ποτέ δεν ήταν ξέχωροι από τους "πολιτικούς" αγώνες. Εξάλλου "ο πόλεμος είναι πολιτική με άλλα μέσα".
Ο Μάο ανάμεσα σε πολλές μπαρούφες είχε πει και το ολόσωστο "ο ιμπεριαλισμός είναι χάρτινη τίγρης και θα τον συντρίψουμε με την δύναμη των 10.000 λη". Ε, είχε δίκιο, τι να κάνουμε; Στην πυρηνική εποχή τα ΑΚ47 ταπείνωσαν την αμερικάνικη ισχύ στο Βιετνάμ. Στην ίδια ακριβώς εποχή οι ιμπεριαλιστές ψάχνουν τρόπο να φύγουν από το Αφγανιστάν, σε αυτήν την εποχή οι πολιτοφυλακές του Σαντρ τους έχουν πετάξει έξω από την μισή Βαγδάτη, σε αυτήν την εποχή τα ΑΚ47 των μαχητών της Χεζμπολάχ εξανάγκασαν την ισραηλινή πολεμική μηχανή σε όπου φύγει-φύγει από το Λίβανο, σε αυτήν την εποχή είναι που δεν τολμάνε να κάνουνε ντου ούτε καν σε χώρες όπως η Κούβα ή η Λ.Δ.Κορέας.
Για το τέλος νομίζω πως η σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ σε συνθήκες πλήρους ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης μέχρι το 1945 κάτι θα έπρεπε να μας πει για το δυνατό ή όχι της οικοδόμησης. Αλλά εάν κατάλαβα καλά, δεν θεωρείς προφανώς πως οικοδομήθηκε σοσιαλισμός στην ΕΣΣΔ, ή κάνω λάθος;