Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Γαλλία: Οι λαϊκές κινητοποιήσεις

Από περιφρούρηση απεργίας στην περιοχή της Μασσαλίας
[...]
Λαϊκές αντιδράσεις

Αντιδράσεις υπάρχουν πολλές, κυρίως από τα συνδικάτα και τις φοιτητικές και μαθητικές οργανώσεις. Η συνομοσπονδία που πρόσκειται στο μεταλλαγμένο ΓΚΚ, η CGT, μετά από πίεση της βάσης της, αντιτίθεται στο νομοσχέδιο και βρίσκεται πίσω από τις περισσότερες κινητοποιήσεις. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην οργάνωση του ταξικού αγώνα στη Γαλλία παίζουν ταξικά προσανατολισμένα σωματεία και ομοσπονδίες που συμμετέχουν στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία. Αυτές οι δυνάμεις πιέζουν την ηγεσία της CGT να αποφύγει τον ψευδεπίγραφο «κοινωνικό διάλογο».

Οι ενώσεις φοιτητών και μαθητών κινητοποιούν τις μεγάλες μάζες τους εξαιτίας του ότι είναι πασιφανές πως τα μέτρα θα πλήξουν κυρίως αυτούς όταν θα βγουν στην αγορά εργασίας. Η κυβέρνηση, με διαπραγματευτή τον ίδιο τον πρωθυπουργό, προσπάθησε να διασκεδάσει την αγανάκτησή τους με μέτρα 400 - 500 εκατ. ευρώ (επίδομα για εξεύρεση πρώτης εργασίας, υποτροφίες, πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη για όσους δε στηρίζονται από τις οικογένειές τους, εγγυητικός φορέας για ενοικίαση κατοικίας). Αυτές οι υποσχέσεις έκαναν τη Φοιτητική Ενωση, όπου κυριαρχούν δυνάμεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΣΚ), να «παγώσει» τη συμμετοχή της στις κινητοποιήσεις.

Από το Φλεβάρη, οπότε το νομοσχέδιο τέθηκε σε διαβούλευση, άρχισαν απεργίες και συλλαλητήρια με αποκορύφωμα την 31η Μάρτη. Μαζική ήταν η συμμετοχή και στην απεργία της 28ης Απρίλη και της Πρωτομαγιάς, παρά την όλο και αυξανόμενη καταστολή. Μην ξεχνάμε ότι τα έκτακτα μέτρα μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις 13 Νοέμβρη ισχύουν ακόμα. Λειτουργούν ομάδες προβοκατόρων που παίζουν κλεφτοπόλεμο με την Αστυνομία.
«Παίζεται» επίσης πολύ από τα ΜΜΕ και το Κίνημα της Ολονυχτίας (Nuit Debout), ένα είδος «αγανακτισμένων» στην πλατεία Δημοκρατίας στο Παρίσι, το οποίο στηρίζουν η Νεολαία του ΓΚΚ και τροτσκιστικές ομάδες. Μικρές καταλήψεις πλατειών υπάρχουν και σε πόλεις της περιφέρειας όπως τη Λιόν.

Οι κινητοποιήσεις μετά τις 12 Μάη και η προοπτική

Τα συνδικάτα που πρόσκεινται στην ΠΣΟ κήρυξαν απεργίες και προέβησαν σε αποκλεισμούς. Η Ομοσπονδία Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας της CGT κήρυξε απεργία στις 19/5 στα περισσότερα διυλιστήρια και απέκλεισε τις αποθήκες καυσίμων.

Η κυβέρνηση έστειλε άμεσα τις δυνάμεις καταστολής για να ανοίξουν τις αποθήκες, προσπαθώντας ταυτόχρονα να υποβαθμίσει την έλλειψη καυσίμων, ψευδόμενη στα ΜΜΕ ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτή η καταστολή και ο εμπαιγμός έκαναν όλα τα διυλιστήρια να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής στην απεργία. Πιέστηκε και η Ομοσπονδία Ενέργειας της CGT, που είναι παραδοσιακά ρεφορμιστική και κήρυξε κι αυτή απεργίες στις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και στους πυρηνικούς αντιδραστήρες.

Οι σιδηρόδρομοι στη Γαλλία είναι από τα πιο μαζικά και διαδεδομένα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Το τοπικό συνδικάτο σιδηροδρομικών των Βερσαλλιών της CGT (έχει στη δικαιοδοσία του όλα τα τρένα των δυτικών προαστίων του Παρισιού), που ανήκει στην ΠΣΟ, προκήρυξε απεργία και ακολούθησαν και άλλα σωματεία.

Τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται στη Γαλλία αποδεικνύουν πως τα προβλήματα των εργαζομένων σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες είναι κοινά, γιατί οι αιτίες που τα προκαλούν είναι κοινές. Το σύστημα που ζούμε, το εκμεταλλευτικό σύστημα, ο καπιταλισμός, ξεζουμίζει την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, κλέβει αυτό που οι ίδιοι παράγουν, κλέβει τον πλούτο, που τον καρπώνονται μια χούφτα εκμεταλλευτές, το κεφάλαιο, οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Η διέξοδος για κάθε λαό βρίσκεται στο δρόμο της οργανωμένης πάλης για την ανασύνταξη του κινήματος και την ενίσχυση της πάλης της εργατικής τάξης μαζί με τα σύμμαχα στρώματα με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Για να δοθεί οριστική λύση υπέρ του λαού απαιτείται ρήξη με την εξουσία του κεφαλαίου, αποδέσμευση από την ΕΕ, με την εργατική τάξη στην εξουσία, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με εργατικό - λαϊκό έλεγχο, με την παραγωγή και τις κοινωνικές υπηρεσίες να σχεδιάζονται κεντρικά με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία.
Απόσπασμα από εκτενέστερο άρθρο του Ριζοσπάστη με τίτλο "ΓΑΛΛΙΑ:Ο αντεργατικός νόμος και οι λαϊκές κινητοποιήσεις", όπου μπορείται να βρείτε και πολλές πληροφορίες για τα περιεχόμενα του νέου αντεργατικού νομοσχέδιου.

5 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. Πραγματικά πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι αν και δεν υπάρχει κόμμα με ταξική - επαναστατική γραμμή, υπάρχουν τουλάχιστον συνδικάτα (της ΠΣΟ μάλιστα), που είναι και ισχυρά!

      Κώστας

      Διαγραφή
    2. Προφανως γιατι ειχε την εντυπωση οτι ο Ριζοσπαστης και οι ΚΚΕδες "σνομπαρουν" τους Γαλλικους αγωνες ...Τον εριξες απο τα συννεφα

      Διαγραφή
    3. @Κώστας:
      Κάποιες δικές μου σκέψεις επάνω στο "παράδοξο" που αναφέρεις, εδώ:
      http://fadomduck2.blogspot.gr/2016/05/h_30.html

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.