 |
|
Ένοπλοι της οργάνωσης Ahrar al-Sham που εντάχθηκαν
στις «Δημοκρατικές
Δυνάμεις Συρίας» (πηγή: ΑΡ)
|
Αυτό ισχυρίστηκε, σύμφωνα με το βρετανικό δίκτυο BBC, εκπρόσωπος του αμερικανικού Πενταγώνου προσθέτοντας ότι τα όπλα προορίζονται για ενόπλους της νεοσύστατης οργάνωσης-ομπρέλα «Δημοκρατικές Δυνάμεις Συρίας» που μεταξύ άλλων αποτελούνται από Κούρδους μαχητές της οργάνωσης YPG και το λεγόμενο «Επαναστατικό Μέτωπο Ράκας». Ωστόσο, δεν έγινε άμεσα γνωστό εάν αυτά τα όπλα έπεσαν στις «Δημοκρατικές Δυνάμεις Συρίας» που δημιουργήθηκαν μόλις προχτές ή στα χέρια τζιχαντιστών του ΙΚ, όπως έχει γίνει πλείστες άλλες φορές...
Ας σημειωθεί επίσης πως ο εξοπλισμός των νεοσύστατων «Δημοκρατικών Δυνάμεων Συρίας» γίνεται ελάχιστα 24ωρα αφότου ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε την Παρασκευή τον τερματισμό του αποτυχημένου, όπως υποστηρίχτηκε, στρατιωτικού προγράμματος για την εκπαίδευση και εξοπλισμό υποτίθεται 5.000 αντικυβερνητικών ενόπλων κατά των τζιχαντιστών στη Συρία, συνολικού κόστους 500.000.000 δολαρίων.
Επιπλέον, ο εξοπλισμός οργανώσεων της βορειοανατολικής Συρίας από τις ΗΠΑ γίνεται μερικές ώρες πριν την συνάντηση που θα έχει σήμερα στη Μόσχα ο απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Συρία, Στάφαν ντε Μιστούρα με το Ρώσο υπουργό Άμυνας, Σεργκέι Λαβρόφ, σε μία προσπάθεια επανάληψης της παγωμένης εδώ και πολλούς μήνες «διεθνούς ειρηνευτικής» διαδικασίας για την εξεύρεση πολιτικής λύσης στον πόλεμο της Συρίας. Ο Ντε Μιστούρα μετά τη συνάντησή του με τον Λαβρόφ στη Μόσχα αναμένεται να μεταβεί στην Ουάσιγκτον για συναντήσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους, μεταξύ των οποίων ενδεχομένως να είναι και ο υπουργός Εξωτερικών, Τζον Κέρι.
Πηγή: 902Βλέπε ακόμη:
Ας έρθει να μιλήσει και άλλος για ίσες αποστάσεις. gorf
ΑπάντησηΔιαγραφή@gorf:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η ανάρτηση δεν προσφέρεται. Είναι βλέπεις από το 902.
Θα περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία για να μας το ξανασερβίρουν εν είδη "κομματικής ορθοδοξίας" το πιάτο αυτό...
@Trash
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιάτο αυτό εσύ το ετοίμασες, το σέρβιρες και το έφαγες. Αν ψάχνεις για ανθρώπους που υιοθετούν ίσες αποστάσεις στο θέμα της Συρίας και κηρύττουν την ουδετερότητα απέναντι στον ιμπεριαλισμό, κοίτα στους πρώην σ/φους σου "αντιρεβιζιονιστές". Και άσε τα προβοκατόρικα. Όσοι αντιδράσαμε, αντιδράσαμε στον ορισμό κάποιων για τον ιμπεριαλισμό σήμερα, που έρχεται σε προφανή αντίθεση με τα όσα γράφει ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ και αποτελούν την θέση του κόμματος. Πχ άρθρο Ελισαίου την Κυριακή που έβαλε κάθε κατεργαράκο στον πάγκο του.
Σίγουρος ότι δε θα το δημοσιεύσεις,
BX
@BX:
ΔιαγραφήΑπό καταλαβαίνεις με άθλιους σαν και του λόγου σου δεν συνδιαλέγομαι. Τις απαντήσεις σου τις πήρες και προτίμησες αντί άλλης συνέχειας να αρχίσεις να με συκοφαντείς πίσω από την πλάτη μου.
Είχαμε τους "εργατοαγωνιστές", τώρα αποκτήσαμε και τους "αόρατους κομισσάριους" που εκφράζουν τάχα τις θέσεις του ΚΚΕ πίσω από δύο αρχικά, λες και δεν έχει οργανα το ΚΚΕ για να τις εκφράσει το ίδιο.
Ή μήπως πρόκειται τελικά για τα ίδια ακριβώς πρόσωπα;
Υ.Γ.
Διαγραφήκαι επειδή καθόλου δεν μου αρέσουν οι εξυπνακισμοί:
"Η ρωσική επέμβαση έρχεται μετά από την επέμβαση ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, που μαζί με τους συμμάχους τους στην περιοχή, την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και άλλους (οι οποίοι δρουν και για τα ιδιαίτερα συμφέροντα των αστικών τους τάξεων), είναι αυτοί που ενίσχυσαν τους εγκληματίες του Ισλαμικού Κράτους ως μοχλό για την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης."
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8621745
Αυτό έλεγα και σε αυτό διαφωνούσες.
Πόσταρε με copy paste πότε διαφώνησα σε αυτά. Σε προκαλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒΧ
@ΒΧ:
ΔιαγραφήΚαι με τι ακριβώς διαφώνησες (στην περίπτωση που σε παρεξήγησα); Θα μου θυμήσεις λίγο;
Μήπως με τον μη-ιμπεριαλισμό της Ρωσίας τον οποίο και δεν υποστήριξα ποτέ;
Ή μήπως με αυτό που πραγματικά υποστηριξα πως ο ρόλος της Ρωσίας στην Συρία δεν έχει καμμία σχέση με αυτόν τον ΕΠΑ;
Και να μας λες πως την εξίσωση την κάνει και το ...ΚΚΕ!
Τόσο πολύ "ίσες αποστάσεις" κρατάει το ΚΚΕ για τον ρόλο ΕΠΑ-Ρωσίας στην Συρία και τόσο πολύ "εξισώνει" τους ρόλους τους που:
Συνάντηση του Δ. Κουτσούμπα με τον Ρώσο πρέσβη και εκπροσώπους της πρεσβείας της Κίνας για τη σχεδιαζόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία
http://www.902.gr/eidisi/politiki/25282/synantisi-toy-d-koytsoympa-me-ton-roso-presvi-kai-ekprosopoys-tis-presveias#/0
Ώρα να καταγγείλεις σαν φραξιονιστή και τον Κουτσούμπα νομίζω...
1. "Αυτό έλεγα και σε αυτό διαφωνούσες."
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε βρίσκεις κάτι, επομένως να παραδεχτείς τίμια το λάθος σου. Ποτέ δεν υποστήριξα στην μεταξύ μας αντιπαράθεση ότι η Ρωσία επεμβαίνει στον ίδιο βαθμό με τις ΗΠΑ στην περιοχή. Υποστήριξα αυτό που υποστηρίζει και το άρθρο εδώ:
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=11/10/2015&pageNo=28
Παραθέτω:
"Η επιχείρηση εξωραϊσμού των νέων διακρατικών ενώσεων υποστηρίζει πως αυτές οι ενώσεις έρχονται να βοηθήσουν το "εθνικό κεφάλαιο", έναντι του λεγόμενου "μεταπρατικού και ξενόδουλου", να ενισχύσουν έτσι την "ανάπτυξη", να εμποδίσουν τη διείσδυση των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, όπως του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σ' αυτές τις περιοχές, ακόμη και να διασφαλίσουν την "εθνική κυριαρχία", που σε διαφορετική περίπτωση απειλείται από το διεθνή ιμπεριαλισμό. Δυστυχώς, τέτοιες απόψεις τις υποστηρίζουν όχι μόνο αστικές δυνάμεις, αλλά και κόμματα που χαρακτηρίζονται "αριστερά", ακόμη και κομμουνιστικά.
Ας μην ξεγελιόμαστε!
Οσοι φορούν τα "ταξικά γυαλιά" τους βλέπουν πως η Σοβιετική Ενωση δεν έχει καμία σχέση με τις νέες διακρατικές ενώσεις. Κι αυτό γιατί τώρα έχουμε να κάνουμε με ενώσεις που οικοδομούνται πάνω στο έδαφος του μονοπωλιακού καπιταλισμού, δηλαδή του ιμπεριαλισμού. Επιπλέον, ο ιμπεριαλισμός δεν πρέπει να κατανοείται απλοϊκά ως μια επιθετική πολιτική των πιο ισχυρών δυνάμεων, που έρχεται να επιβληθεί στους λαούς από τα έξω με τη δύναμη του χρήματος και των όπλων. Στις σημερινές συνθήκες κάθε χώρα, όπου κυριαρχούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, άσχετα από το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών της δυνάμεων, είναι ενταγμένη στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, είναι τμήμα του!
(συνεχίζεται...)
(συνέχεια...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τη συγκρότηση των νέων διακρατικών ενώσεων, που αποτελούν εκδηλώσεις περιφερειακής καπιταλιστικής ενοποίησης και εμφανίζονται πάντα στο έδαφος των νόμων της οικονομίας της αγοράς, οι αστικές τάξεις επιδιώκουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους, έναντι των ανταγωνιστών τους και σε βάρος της εργατικής τάξης. Η πολιτική στήριξη αυτών των ενώσεων μετατρέπει το κομμουνιστικό κι εργατικό κίνημα σε εργαλείο στήριξης της καπιταλιστικής "ανάπτυξης", που ενισχύει τις θέσεις του κεφαλαίου κι οδηγεί τους εργαζόμενους στο "κρεβάτι του Προκρούστη", στην κοινωνική συναίνεση για την αύξηση της "ανταγωνιστικότητας" της "εθνικής οικονομίας" και την ενίσχυση της συγκεκριμένης διακρατικής ιμπεριαλιστικής ένωσης.
Ορισμένες δυνάμεις βλέπουν τον ιμπεριαλισμό μόνο στην "αυτοκρατορία" των ΗΠΑ και στη βάση αυτή χαιρετίζουν την ανάδειξη νέων, ανερχόμενων καπιταλιστικών δυνάμεων στις παγκόσμιες υποθέσεις, όπως και την εμφάνιση νέων διακρατικών ενώσεων (BRICS, Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης, Οργάνωση Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας, ALBA, κ.ο.κ.), που συγκροτούν καπιταλιστικά κράτη, με οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό περιεχόμενο. Οι εξελίξεις αυτές χαιρετίζονται ως η αρχή της εμφάνισης ενός "πολυπολικού κόσμου", που θα "αναμορφώσει" και θα δώσει "νέα πνοή" στον ΟΗΕ και στους άλλους διεθνείς οργανισμούς, που θα ξεφύγουν από την αμερικανική "ηγεμονία". Αυτές οι υποθέσεις καταλήγουν πως με αυτό τον τρόπο θα διασφαλιστεί και η ειρήνη.
Στην πραγματικότητα, οι πολιτικές δυνάμεις διαφορετικών ιδεολογικών αποχρώσεων αναγνωρίζουν τις νέες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τη διαφαινόμενη ανακατάταξη στο παγκόσμιο σύστημα και χαρακτηρίζουν "εκδημοκρατισμό" των διεθνών σχέσεων, "πολυπολικό κόσμο" την τάση ν' αλλάξει ο συσχετισμός, όπως διαμορφώθηκε μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες, αλλά και τη διεύρυνση κι εντατικοποίηση της δράσης του ΝΑΤΟ, της ΕΕ τα τελευταία 20 χρόνια. Ο νέος συσχετισμός περιλαμβάνει την ενίσχυση των Γερμανίας, Ρωσίας, Κίνας, Βραζιλίας και άλλων κρατών.
Οι διάφορες προτάσεις τους, όπως π.χ. η διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με άλλες χώρες ή η αύξηση του παγκόσμιου ρόλου της ΕΕ ή ακόμη της Ρωσίας και της Κίνας στις διεθνείς υποθέσεις, δεν είναι ικανές να βάλουν σε άλλες "ράγες" τις εξελίξεις. Και αυτό γιατί δεν μπορούν να σταματήσουν τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, οι οποίες εκδηλώνονται για τις πρώτες ύλες, την Ενέργεια και τους δρόμους μεταφοράς της, τη μάχη για τα μερίδια των αγορών. Ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός είναι που οδηγεί σε τοπικές ή και γενικευμένες στρατιωτικές επεμβάσεις και πολέμους.
Τα περί "νέας δημοκρατικής παγκόσμιας διακυβέρνησης", με "διαφάνεια", "συμμετοχικότητα" και "κοινωνική αλληλεγγύη", που σπέρνουν οι σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις έχουν στόχο να εξωραΐσουν ιδεολογικά τους νέους συσχετισμούς στην καπιταλιστική, στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, με σκοπό να παραπλανήσουν τους εργαζομένους.
(συνεχίζεται...)
(συνέχεια...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα συμφέρον να πιστέψουν πως είναι δυνατόν να "εκδημοκρατιστούν" ο καπιταλισμός και οι διεθνείς σχέσεις και να επιλέξουν ιμπεριαλιστή που δήθεν θα υλοποιήσει κάτι τέτοιο.
Μήπως, όμως, το κομμουνιστικό κίνημα μπορεί να πάρει το μέρος των "ανερχόμενων δυνάμεων"; Ισως των πιο "αδύνατων" μεταξύ των ισχυρότερων δυνάμεων του ιμπεριαλισμού;
Εδώ αξίζει να αναφέρουμε το πώς ο Λένιν τοποθετούσε το ζήτημα με ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα. Ελεγε: "Η πρώτη από τις κυρίαρχες χώρες κατέχει, ας υποθέσουμε, τα 3/4 της Αφρικής ενώ η δεύτερη το 1/4. Το αντικειμενικό περιεχόμενο του πολέμου τους είναι το ξαναμοίρασμα της Αφρικής. Ποιας πλευράς την επιτυχία πρέπει να ευχόμαστε;" Και κατέληγε το συλλογισμό του: "Δεν είναι δουλειά της σύγχρονης δημοκρατίας ούτε να βοηθήσει την πρώτη χώρα να κατοχυρώσει το «δικαίωμά» της στα 3/4 της Αφρικής ούτε να βοηθήσει τη δεύτερη (έστω κι αν αυτή έχει αναπτυχθεί οικονομικά πιο γρήγορα από την πρώτη) να αποσπάσει αυτά τα 3/4.
Η σύγχρονη δημοκρατία θα παραμείνει πιστή στον εαυτό της μόνο στην περίπτωση που δεν θα προσχωρήσει σε καμία ιμπεριαλιστική αστική τάξη, στην περίπτωση που θα πει ότι «και οι δύο τους είναι η μια χειρότερη από την άλλη», στην περίπτωση που σε κάθε χώρα θα εύχεται την αποτυχία της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης. Κάθε άλλη λύση θα είναι στην πράξη εθνικοφιλελεύθερη και δεν θα έχει τίποτε το κοινό με τον αληθινό διεθνισμό"1.
Και κατέληγε σχετικά: "Είναι αναμφισβήτητο ότι η σύγχρονη δημοκρατία δεν μπορεί να σέρνεται στην ουρά της αντιδραστικής, ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης - αδιάφορο τι «χρώμα» θα έχει αυτή η αστική τάξη (...)"."
Τα υπόλοιπα περί Κουτσούμπα και λοιπά τα προσπερνώ χωρίς σχόλιο διότι τα θεωρώ αστεία εκτός από αήθη. Όπως και τα όσα έγραψες περί Εργατικού Αγώνα.
ΒΧ
@ΒΧ:
ΔιαγραφήΑπό το τέλος:
-Δεν νομίζω πως έχει διατηρήσει κανένα δικαίωμα να μιλάς για οποιουδήποτε είδους "ήθος".
-Όλα τα παραπάνω που μας γράφεις, τα μετάφρασες πως κακώς η Συρία δέχτηκε υποστήριξη προκειμένου να αποκρούσει την ιμπεριαλιστική σε βάρος της επίθεση, αφού "και οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές είναι".
Ναι ή όχι;
Γιατί αυτό αφορούσε η συζήτηση που κάναμε.
Αν όχι εξήγησε τι ακριβώς θες να πεις και να κάνεις, τι θες να αντικρούσεις. Με δικά σου λόγια.
Και φυσικά και περιμένω σχόλιο σύμφωνο με όσα μας έχεις αραδιάσει μέχρι στιγμής, για την συνάντηση του ΓΓ του ΚΚΕ με τους πρέσβεις της Ρωσίας και της Κίνας για το Συριακό.
Πως τις κρίνεις; Ειναι εντός (της δικής σου) γραμμής;
@trash
ΑπάντησηΔιαγραφή-Δεν έχω την πρακτική δυνατότητα να γράφω με τις ώρες τις απόψεις μου, ΓΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. Με εκφράζουν απόλυτα τα όσα λέει το άρθρο που πόσταρα. Δε το μεταφράζω όπως το παρερμηνεύεις με αυτό το ψευτοδίλημμα που βάζεις. Η βοήθεια των Ρώσων δεν είναι προς τον Συριακό λαό. Είναι προς το τμήμα της Συριακής α-τ που είναι συμμαχική με τον ρώσικο ιμπεριαλισμό. Επομένως, το ερώτημα σου να το απευθύνεις προς τον Σύρο αστό.
Ο λαός της Συρίας πρέπει απαντήσει σε άλλο ερώτημα πριν από αυτό που θέτεις και το βάζει παρακάτω το άρθρο:
"Ορισμένοι σύντροφοι, μας ρωτούν: Μα καλά, δεν μπορούν οι κομμουνιστές να εκμεταλλευτούν τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις;
Σαφώς και η Ιστορία του 20ού αιώνα προσφέρει πλούσια πείρα σχετικά με τη δυνατότητα και τη σημασία αξιοποίησης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης σε μια χώρα και την επιτυχία της προσπάθειας σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Ο Λένιν ανέδειξε ως βασικούς όρους για μια επιτυχή αξιοποίηση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αφενός την ανεξαρτησία της επαναστατικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, του Κομμουνιστικού Κόμματος, από τις επιδιώξεις και τους στόχους κάθε ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και, αφετέρου, το σταθερό στρατηγικό προσανατολισμό για την επαναστατική ανατροπή της εγχώριας αστικής τάξης τόσο στην περίοδο του ιμπεριαλιστικού πολέμου όσο και στην περίοδο της ιμπεριαλιστικής ειρήνης.
Αυτά, σύντροφοι, δεν είναι για να τα αντιμετωπίζουμε όπως λέμε... "θεωρητικά". Είναι πλέον πολύ "πρακτικά", ιδιαίτερα όταν γύρω γύρω από τη χώρα σου εκτυλίσσονται πολεμικές συγκρούσεις, όταν οξύνονται οι ανταγωνισμοί, όταν η χώρα σου έχει ανοιχτά ζητήματα και εξαιτίας της ενδιάμεσης θέσης της στο ιμπεριαλιστικό σύστημα είναι "θύτης" και "θύμα" των ιμπεριαλιστικών πολέμων κι επεμβάσεων.
Εμείς οι κομμουνιστές, που στηριζόμαστε στις αναλύσεις μας στη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού, γνωρίζουμε πολύ καλά πως ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα και συγκεκριμένα με βίαια μέσα! Ο πόλεμος γεννιέται πάνω στο έδαφος της σύγκρουσης των διαφορετικών οικονομικών συμφερόντων, που διαπερνάνε ολόκληρο το σύστημα του καπιταλισμού. Να γιατί, όσο κι αν ο πόλεμος στις συνθήκες του καπιταλισμού είναι αναπόφευκτος (όπως και οι οικονομικές κρίσεις, η ανεργία, η φτώχεια κ.λπ.), την ίδια ώρα δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο! Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, αφού συνδέεται με τη φύση της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Την κοινωνία που βάζει ως "ακρογωνιαίο λίθο" της την κερδοφορία εκείνων που κατέχουν τα μέσα παραγωγής. Τα μονοπώλια και η εξουσία τους γεννούν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο! Συμπερασματικά, η πάλη μας για τη σοσιαλιστική κομμουνιστική κοινωνία, όπου τα μέσα παραγωγής θα είναι λαϊκή περιουσία (και όχι περιουσία των ελαχίστων), που η οικονομία θα λειτουργεί σχεδιασμένα κεντρικά και ελεγχόμενα από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών (κι όχι την αύξηση των κερδών των καπιταλιστών), συνδέεται αναπόσπαστα με την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στην "ειρήνη" που επιβάλλεται από τους ιμπεριαλιστές με "το πιστόλι στον κρόταφο" και προετοιμάζει τους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους."
(συνεχίζεται...)
(συνέχεια...)
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ωστόσο, αυτή μας η διαπίστωση, πως όσο υπάρχει καπιταλισμός θα υπάρχουν και οι συνθήκες που γεννούν τον πόλεμο, καθόλου δεν σημαίνει μοιρολατρία, ηττοπάθεια! Το αντίθετο! Απευθυνόμαστε στην εργατική τάξη της χώρας, στους λαούς της περιοχής μας και τονίζουμε πως τα συμφέροντά τους ταυτίζονται με τον κοινό αντικαπιταλιστικό - αντιμονοπωλιακό αγώνα, για την αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, την απομάκρυνση των ξένων στρατιωτικών βάσεων και των πυρηνικών, την επιστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές, την εκδήλωση της αλληλεγγύης σε κάθε λαό που αγωνίζεται κι επιδιώκει να χαράξει το δικό του δρόμο ανάπτυξης. Για να απεμπλακεί η χώρα μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Για να γίνει πράξη το σύνθημα: "Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!". Αυτός είναι ένας καθημερινός αγώνας! Ενας αγώνας με συγκεκριμένους στόχους πάλης, που οι κομμουνιστές τον διεξάγουμε ενιαία, και όχι αποσπασμένα, από τον αγώνα για την εξουσία!
Γιατί, όπως τόνιζε ο Λένιν, "μόνο η προλεταριακή, η κομμουνιστική επανάσταση μπορεί να βγάλει την ανθρωπότητα από το αδιέξοδο που δημιούργησαν ο ιμπεριαλισμός και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι. Οποιες κι αν είναι οι δυσκολίες της επανάστασης και οι πιθανές προσωρινές αποτυχίες της, ή τα κύματα της αντεπανάστασης, η τελική νίκη του προλεταριάτου είναι αναπόφευκτη"2.
Αυτή είναι και η δική μας βαθιά πεποίθηση: Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός!»."
Σε ότι με αφορά θα επιμείνω να αποφεύγω τους χαρακτηρισμούς (όσο μου το επιτρέπει η υπομονή μου). Δική μου γραμμή δεν έχω. Το κόμμα συναντήσεις κάνει με όλους. Προ του δημοψηφίσματος (αν θυμάμαι καλά) συναντήθηκε και με την Φώφη ο ΓΓ. Τι θες να πεις;
Είπαμε βασικός εχθρός μας είναι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ. Το αμφισβήτησα ποτέ αυτό;
ΒΧ
@ΒΧ:
Διαγραφή-Το κόμμα διεθνείς συναντήσεις δεν κάνει "με όλους". Δεν συναντήθηκε και με τον αμερικάνο πράσβη ο ΓΓ για το Συριακό.
-Ευχαριστώ που για μια τουλάχιστον φορά απαντάς ξεκάθαρα πως η Συρία έπρεπε να μείνει αβοήθητη στην επίθεση που δέχτηκε εφόσον αυτή δεν είναι σοσιαλιστικό κράτος και δεν υπάρχει και σοσιαλιστικό στρατόπεδο για να την βοηθήσει. Δεν καταλαβαίνω μόνο γιατί χρειάζονταν να το πεις τόσο περιφραστικά.
Δεν νομίζω πάντως να είναι αυτή θέση του ΚΚΕ.
Όσο για το "ψευτοδείλημα" δυστυχώς δεν το έβαλα εγώ (εάν ήταν στο χέρι μου άλλα δειλλήματα θα έβαζα) αλλά η ρημάδα η πραγματικότητα.
Εάν ο "βασικός εχθρός μας είναι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ" κατανοούμε πως ελλείψη σοσιαλιστικού στρατοπέδου, είναι πρακτικά αδύνατο αυτός ο εχθρός να αποδυναμωθεί χωρίς να ενδυναμωθεί αντικειμενικά κάποιος άλλος ιμπεριαλιστικός πόλος;
Ή μήπως να αναβάλουμε την πάλη ενάντια στον δικό μας ιμπεριαλισμό μέχρι να ξαναϋπάρξει σοσιαλιστικό στρατόπεδο;
Γιατί από τα λεγόμενα σου, εγώ εκεί οδηγούμαι και εκεί έγγειται και όλη μου η διαφωνία με το σκεπτικό σου.
@TRASH
Διαγραφή1.Λες:
"Ευχαριστώ που για μια τουλάχιστον φορά απαντάς ξεκάθαρα πως η Συρία έπρεπε να μείνει αβοήθητη στην επίθεση που δέχτηκε εφόσον αυτή δεν είναι σοσιαλιστικό κράτος και δεν υπάρχει και σοσιαλιστικό στρατόπεδο για να την βοηθήσει. Δεν καταλαβαίνω μόνο γιατί χρειάζονταν να το πεις τόσο περιφραστικά."
Από που το κατάλαβες αυτό;μάλλον ερμηνεύεις καλύτερα και από εμένα τα όσα λέω. Αν θυμάσαι για τέτοια συμπεριφορά σταμάτησα να γράφω και την προηγούμενη φορά.
2. Λες:
-Το κόμμα διεθνείς συναντήσεις δεν κάνει "με όλους". Δεν συναντήθηκε και με τον αμερικάνο πράσβη ο ΓΓ για το Συριακό."
Απάντησα ήδη: Είπαμε βασικός εχθρός μας είναι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ. Επίσης, απαντά και το δεύτερο σκέλος του αποσπάσματος παρακάτω.
3.
Λες:
Εάν ο "βασικός εχθρός μας είναι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ" κατανοούμε πως ελλείψη σοσιαλιστικού στρατοπέδου, είναι πρακτικά αδύνατο αυτός ο εχθρός να αποδυναμωθεί χωρίς να ενδυναμωθεί αντικειμενικά κάποιος άλλος ιμπεριαλιστικός πόλος;"
Απαντά το ΚΚΕ αντ' εμού:
"Μήπως, όμως, το κομμουνιστικό κίνημα μπορεί να πάρει το μέρος των "ανερχόμενων δυνάμεων"; Ισως των πιο "αδύνατων" μεταξύ των ισχυρότερων δυνάμεων του ιμπεριαλισμού;
(...)
Ο Λένιν ανέδειξε ως βασικούς όρους για μια επιτυχή αξιοποίηση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αφενός την ανεξαρτησία της επαναστατικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, του Κομμουνιστικού Κόμματος, από τις επιδιώξεις και τους στόχους κάθε ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και, αφετέρου, το σταθερό στρατηγικό προσανατολισμό για την επαναστατική ανατροπή της εγχώριας αστικής τάξης τόσο στην περίοδο του ιμπεριαλιστικού πολέμου όσο και στην περίοδο της ιμπεριαλιστικής ειρήνης.
(...)
Πέραν των ανωτέρω (και επειδή συνεχώς συμπεριφέρεσαι στη συζήτηση σαν εαακίτης φοιτητής σε συνέλευση συντονιστικού κατάληψης) ουδέν άλλο έχω να προσθέσω καθώς θεωρώ ότι τα πράγματα για τον αναγνώστη της συζήτησης είναι ξεκάθαρα.
Καλή συνέχεια
ΒΧ
@ΒΧ:
Διαγραφή-Δεν απάντησε καθόλου το ΚΚΕ αντί εσού, μια και το ΚΚΕ δεν είπε πουθενά αυτά που λες εσύ.
Εάν έχω κάνει λάθος στο συμπέρασμα που έβγαλα από όσα λες, εδώ είμαστε να μου πεις το λάθος μου. Είναι η τρίτη (νομίζω) φορά που το ζήτάω και εσύ κοπυπαστάρεις γενικότητες που δεν απαντάνε σε τίποτε στο συγκεκριμένο που έθεσα. Εάν δεν λες πως η Συρία πρέπει να μείνει αβοήθητη εφόσον δεν είναι σοσιαλιστική, αρνήσου το να τελειώνουμε, και εξήγησε μας τι ακριβώς θες να πεις τελικά. Δεν το κάνεις όμως, αντ' αυτού συνεχώς υπεκφεύγεις.
-Εάν δεν μπορείς να καταλάβεις πως το να βάζω στις πραγματικές τους προεκτάσεις τα πραγματικά δεδομένα (είναι αδύνατο άνευ ύπαρξης σοσιαλιστικού στρατοπέδου να ανακοπεί η ορμή του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού χωρίς να οφεληθεί παράπλευρα κάποιος άλλος) δεν σημαίνει και πως προκρίνω ως διεθνιστικό καθήκον την άνευ όρων υποστήριξη της Ρωσίας, δεν μπορώ να κάνω κάτι.
Δεν ενδιέφερε τον Λένιν π.χ. όταν υπέγραφε την συνθήκη του Μπρεστ αν θα οφεληθεί από αυτήν ο γερμανικός ιμπεριαλισμός (που οφελήθηκε). Έκανε την δουλειά του με πλήρη αδιαφορία για αυτό...
που κολάει το Μπρεστ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ,τι να ναι. Ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι ενδιαφέρονταν τα μάλα για τις συνέπειες του Μπρεστ στη Γερμανία. Εβλεπαν ομως οτι στη Γερμανία δεν ειχε καν ξεσπάσει το επαναστατικο κίνημα. Και αυτή ειναι η αλήθεια. Η επανάσταση στη Γερμανία ξέσπασε πολύ μετά το Μπρεστ, στη εξέγερση του Κιελο, οταν οι γερμανοι ναύτες του πολεμικού ναυτικού αρνήθηκαν να συμμετέχουν σε μια ακομη άσκοπη σφαγή, βλέποντας ότι η Γερμανία ειχε πρακτικά ηττηθεί. Πιο πριν υπήρχαν απλώς μαζικές μαχητικές απεργίες στη Γερμανία, οχι σοβιέτ.
Αρα, προηγείτο η υπεράσπιση της επανάστασης στη Ρωσσία κατά την υπογραφή της συμφωνίας του Μπρεστ.
φαντάζομαι θα το δημοσιεύσεις κύριε φαντομ, έτσι δεν ειναι;
υπογραφή για το σχόλιο αυτό:
αντιρεβιζιονιστής χωρίς αυτάκια
(ένας που στο συντονιστικό των γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων δεν έλεγε πίπες, ειχε την άποψή του καθαρή και ξάστερη :-0)
υγ: προφανώς ο Β.Χ. εχει δικιο σε αυτά που λέει οσον αφορά τη στάση τη δική σου κύριε φάντομ.
Κύριε "αντιρεβιζιονιστή" εάν και είχες ματάκια (εκτός από "αυτάκια") θα έβλεπες στην εξέλιξη της συζήτησης που ακριβώς κολλάει το Μπρεστ.
ΔιαγραφήΑκριβώς σε αυτό που γράφεις κολλάει το Μπρεστ. Στο ότι ελλείψη σοσιαλιστικού μπλοκ είναι αδύνατο να επιδιώκουμε την ήττα του δικού μας ιμπεριαλισμού, χωρίς να οφεληθεί παράπλευρα κάποιος άλλος ανταγωνιστικός του.
Εάν είχες περισσότερο μυαλό και λιγότερη εμπάθεια ίσως και να μπορούσες να παρακολουθήσεις την κουβέντα.
Υ.Γ.
"συντονιστικό των γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων"
Ποιό είναι αυτό και γιατί μας ενδιαφέρει εάν έλεγες εκεί πίπες (όπως τώρα καλή ώρα) ή όχι;
Υ.Γ.2
Σιγά μην απολογηθώ εγώ για την στάση μου στον κάθε διαδυκτιακό προβοκάτορα που είδε φως και μπήκε.
Για το ποιά είναι η δική μου στάση μιλάνε οι 3355 αναρτήσεις του μπλογκ.
Εσείς ποιοί είσατε κύριοι και από ξεφυτρώσατε για να υπερασπιστείτε εν είδη "κομματικής υπερορθοξίας" ένα άρθρο του ημεροδρόμου που αναδημοσιεύει υπερήφανα ο "Εργατικός Αγώνας";
Εφόσον η συζήτηση έχει ξεφύγει για μια ακόμη φορά από τα πλαίσια του προβληματισμού και της, έστω και έντονης, διαφωνίας, ο σχολιασμός του ποστ κλέινει κάπου εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον εκτροχιασμό συζήτησης έχω βέβαια και εγώ τις ευθήνες μου, που όχι μόνο ανέχτηκα να δημοσιευτούν σχόλια που ο τόνος τους δεν θα έπρεπε να επιτρέπει την δημοσίευση τους, αλλά παρασύρθηκα κιόλας από το κλίμα που επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί, σε αυτή και άλλες αναρτήσεις, αλλά ακόμη και σε άλλα μπλογκ.
Από τούδε και στο εξής, οι κανόνες σχολιασμού (κάθε ενδιαφερόμενος θα τους βρει εδώ: http://fadomduck2.blogspot.gr/p/greeklish-2-greek.html) θα τηρούνται σχολαστικά.