Η είδηση από το "βαθύ κόκκινο"
Συγκεκριμένα κατά την παρουσίαση της ποιητικής του συλλογής «Το Αποτύπωμα» εκτός απ’ την πολιτική αστική ελίτ –Σαμαράς, Βενιζέλος κ.α- εκτός απ’ τα δημοσιογραφικά φερέφωνα του συστήματος – βλέπε Τσίμας, Παπαδημητρίου, Χατζηνικολάου κ.α- έδωσαν και το παρών μια σειρά στελέχη της "αριστεράς".
Από τους βουλευτές του Σύριζα, Μηλιό, Βαλαβάνη, Αθανασίου και τα στελέχη της «Αυγής» Φίλη, Καπάκο και Κατσάκο μέχρι τον διευθυντή της "Εφημερίδας των Συντακτών" Νικόλα Βουλέλη.
Δικό μας σχόλιο:
Στο "βαθύ κόκκινο" είναι πραγματικά τόσο αφελείς που να πιστεύουν πως η "αριστερά" του ΣΕΒ, του ΔΝΤ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των εφοπλιστών και των μεγαλοεκδοτών-καναλαρχών, του τρομονόμου κλπ, εντάσεται σε κάποιο άλλο υποσύνολο από αυτό της "αστικής πολιτικής ελίτ";
Πάει πολύ να κάνουν τους ανήξερους.
ΑπάντησηΔιαγραφή@zoot horn rollo:
Διαγραφή"Εποικοδομητική κριτική" ασκούν τα παιδιά...
Τίποτα το παράξενο ... το παράδοξο ... το αξιοσημείωτο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικό για τον κάθε είδος οπορτουνιστή, που ... σέβετε τον εαυτό του !
@faros:
ΔιαγραφήΔεν είμαι σίγουρος αν ο όρος "οπορτουνιστές" ταιριάζει πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ θα τον έλεγα καθαρόαιμο αστικό κόμμα...
Ήμουν της ίδιας άποψης. Τελευταία κατάλαβα τη χρησιμότητα του όρου και γιατί ταιριάζει στο ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο από άλλους όρους. Πρώτον δείχνει την κοινωνική βάση. Ψηφίζει συριζα, εργατιά με αστική νοοτροπία. Επίσης, ψηφίζει συριζα η εργατική αριστοκρατία. Ακόμα, ο όρος οπορτουνισμός, δείχνει κίνηση. Ξεκίνησαν από πού; Από την άρνηση του σοσιαλισμού, πέρασαν στην Ε.Ε. που τη θέλανε πιο λάιτ και ευρώπη των λαών, μετά στο λιγότερο κακό, και καταλήγουν στην πράξη, στα σωματεία, να μη διεκδικούν καν ψηλότερο μισθό. Στην πράξη επίσης, ενσωματώνουν σοσιαλδημοκράτες που κυβέρνησαν, επιδιώκουν να γίνουν κυβέρνηση-διαχειριστές κλπ. και πάνω απ' όλα, επίθεση φιλίας στο κκε.
Διαγραφήτσαφ
@τσαφ:
ΔιαγραφήΕάν θυμάμαι σωστά ο Λένιν όριζε ως οπορτουνισμό την επίδραση της αστικής ιδεολογίας μέσα στο εργατικό κίνημα.
Τι σχέση έχουν αυτοί με το εργατικό κίνημα;
Το ποιός τους ψηφίζει και το ποιός όχι είναι άσχετο μεαυτό.
Δεν ψηφίζουν εργάτες την ΝΔ δηλαδή;
Ή το ΠΑΣΟΚ παλιότερα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ παλιότερα (και ο ΣΥΝ ή το "εσωτερικό" ακόμη πιο παλιά) ήταν πράγματι οπορτουνιστικά κόμματα. Είχαν αναφορές στον μαρξισμό και στο εργατικό κίνημα.
Δεν είχαν αναφορές στο ...ΔΝΤ και στους βιομήχανους, ούτε στο ...ΝΑΤΟ και τους αμερικάνους όπως το σημερινό Τσιπρέικο.
Το όρθο κατ'εμέ λοιπόν θα ήταν πως ξεκίνησαν πράγματι από τον χώρο του οπορτουνισμού κάποτε. Πλέον όμως η πεταλούδα του καθαρού αστισμού ξεπετάχτηκε από το οπορτουνιστικό της κουκούλι. Θεωρώ την μετάλλαξη ποιοτική (με μαρξιστικούς όρους), και τον ΣΥΡΙΖΑ καθαρόαιμο αστικό κόμμα.
Στον χώρο του οπορτουνισμού θα κατέτασσα σήμερα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για παράδειγμα.
Αυτό τον κόσμο που κατεβάζουν ή δεν κατεβάζουν (καθησυχάζοντάς τον πως θα φέρουν τα πάνω κάτω στην Ευρώπη) τον θεωρώ εργατικό κίνημα... άσχετα που δεν κινούνται από τον καναπέ.
ΔιαγραφήΗττημένο εργατικό κίνημα είναι, με την αστική ιδεολογία ριζωμένη μέσα τους και το ΣΥΡΙΖΑ να την ενισχύει.
Και μην ξεχνάμε ότι εαρ, συν, συριζα, μιλούσαν πάντα για ρεαλιστικές λύσεις, για τέλος της ιστορίας και άλλες πίπες, άσχετες με την πάλη των τάξεων, για λύσεις ουσιαστικά μέσα στον καπιταλισμό. (αυτό σήμερα σημαίνει και μέσα στις ιμπεριαλιστικές οργανώσεις, είτε είναι οργανωμένες στρατιωτικά όπως το ΝΑΤΟ, είτε μόνο οικονομικά)
"Ο οπορτουνισμός διαφοροποιείται σύμφωνα με τα στρώματα της αστικής τάξης στα οποία γυρεύει να στηριχτεί και στην υποταγή των οποίων προσπαθεί να παρασύρει το προλεταριάτο. Αυτά μπορεί να είναι, όπως στην περίπτωση της δεξιάς πτέρυγας, η βαριά βιομηχανία και το τραπεζικό κεφαλαίο. Στην περίπτωση αυτή, ο ιμπεριαλισμός αναγνωρίζεται χωρίς όρους σαν αναγκαίος. Το προλεταριάτο πρέπει να βρει την πραγμάτωση των συμφερόντων του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στο μεγαλείο, στη νίκη του «δικού» του έθνους. Η μπορεί να αναζητηθεί η προσάρτηση σε εκείνα τα στρώματα της αστικής τάξης που είναι μεν αναγκασμένα να συμμετάσχουν στην εξέλιξη, αλλά νιώθουν ότι παραμερίζονται σε δεύτερο πλάνο και που υποτάσσονται για αυτό πρακτικά στον ιμπεριαλισμό (και πρέπει να υποταχθούν), ωστόσο όμως γκρινιάζουν ενάντια σε αυτόν τον εξαναγκασμό και «εύχονται» τα πράγματα να πάρουν μια άλλη τροπή."
Διαγραφήhttp://wwwpraxisred.blogspot.gr/2012/09/gyorgy-lukacs.html
@τσαφ
ΔιαγραφήΕκείνο που δεν βγαίνει στην ανάλυση σου, είναι γιατί οι εργάτες του καναπέ που ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ είναι "εργατικό κίνημα", και οι όμοιοι τους που ψηφίζουν ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ δεν είναι.
Γιατί ούτε οι νεοδημοκράτες ούτε οι ΠΑΣΟΚοι είναι βέβαια "οπορτουνιστές". Αστοί του κερατά (όπως ακριβώς και οι ΣΥΡΙΖΑίοι) είναι.
-Για το δεύτερο απόσπασμα που παραθέτεις, νομίζω πως μάλλον με επιβεβαιώνει. Το τσιπρέικο όχι μόνον δεν "γκρινιάζει" ή προσποιείται πως "εξαναγκάζεται" να υποταχθεί στον ιμπεριαλισμό, αλλά τον υπερακοντίζει και σε επιθετικότητα κάποιες φορές (η Δούρου ζήταγε επέμβαση στην Συρία αρκετά πριν αρχίσει ο Ομπάμα να το συζητάει στα σοβαρά)
Λέμε το ίδιο με άλλα λόγια. Το απόσπασμα μιλάει για οπορτουνιστές.
ΔιαγραφήΑυτό που κάνει τη διαφορά στους όρους είναι ότι τα αστικά κόμματα ξεκινάνε από την πάγια στήριξη των κεφαλαιοκρατών. Οι οπορτουνιστές ξεκινάνε από τον 3ο δρόμο με σκοπό το σοσιαλισμό (κάποτε μιλούσαν γι αυτό, υπάρχει ακόμα στο λόγο λαφαζανικών). Σε εποχές κρίσης-πολέμου, προσαρτίζονται στο κεφάλαιο.
Πλέον το κεφάλαιο έχει εισχωρήσει τόσο βαθιά στο κόμμα τους (99,9% χρηματοδότηση) που μπορείς να πεις ότι δεν έχουν σχέση με το ενεργό εργατικό κίνημα. Η όλη τους πορεία τους καθησύχασε όμως τους εργάτες. Άσε που πάντα θα βρεις ποιοτικά άτομα στο χώρο τους, που δεν έχουν καταλάβει τί κάνουν.
τσαφ
@τσαφ:
ΔιαγραφήΗ διαφορά μας είναι πως εγώ πιστεύω πως η μετάλλαξη έχει ολοκληρωθεί πλήρως, στον βαθμό που πλέον έχουν αποβάλει ακόμη και τα μεταρρυθμιστικά στοιχεία από την ατζέντα τους.
Κάνοντας μάλιστα μία σύγκριση, θα έλεγα πως το ΠΑΣΟΚ του '70-'80 είχε ξεκινήσει από πολύ αριστερότερες θέσεις, και είχε απείρως μεγαλύτερη γείωση με την εργατική τάξη, όχι μόνο από το ξεκίνημα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ το '90, αλλά και του ΚΚΕ εσωτερικού του '68.
Ωστόσο ουδέποτε χαρακτηρίστηκε "οπορτουνιστικό" κόμμα το ΠΑΣΟΚ καθώς ήταν από την αρχή ξεκάθαρο πως πρόκειται για έναν εντελώς διαφορετικό πολιτικό-ιδεολογικό χώρο. Στην αρχή του της σοσιαλδημοκρατίας και στα στερνά του καθαρόαιμα αστικό. Όσο ξεκάθαρο είναι πλέον και το τσιπρέικο.
Για τα "ποιοτικά άτομα" τώρα που λες πως υπάρχουν εκεί μέσα (και μιλάω σε επίπεδο μελών και επάνω), επίτρεψε μου να διαφωνήσω.
Το σκέφτομαι ως εξής:
Αν κάποιος είναι εκεί μέσα συνειδητά και γνωρίζοντας τον ρόλο που παίζουν, είναι κοινός απατεώνας όταν δηλώνει έστω "αριστερός".
Εάν μετά τα όσα έχουν συμβεί μετά τις εκλογές, καποιος δεν έχει ακόμη καταλάβει το τι παίζεται εκεί πέρα, είναι νοητικά καθυστερημένος.
"Ποιοτικό" δεν τον λες σε καμμία εκ των περιπτώσεων...
Πάντως δεν πρέπει να έχουμε παράπονο από την άρχουσα τάξη: μηχανορραφεί, διαστρεβλώνει, κατηγορεί, λασπολογεί, συκοφαντεί, αλλά έχει και το χρόνο να ασχοληθεί με την τέχνη και να γράψει ποίηση. Αυτές οι ευαισθησίες τους μάραναν...
ΑπάντησηΔιαγραφή@γιωργος:
ΔιαγραφήΆλλο πράγμα ο αστός βρε παιδάκι μου...
Λέμε το ίδιο με άλλα λόγια. Το απόσπασμα μιλάει για οπορτουνιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που κάνει τη διαφορά στους όρους είναι ότι τα αστικά κόμματα ξεκινάνε από την πάγια στήριξη των κεφαλαιοκρατών. Οι οπορτουνιστές ξεκινάνε από τον 3ο δρόμο με σκοπό το σοσιαλισμό (κάποτε μιλούσαν γι αυτό, υπάρχει ακόμα στο λόγο λαφαζανικών). Σε εποχές κρίσης-πολέμου, προσαρτίζονται στο κεφάλαιο.
Πλέον το κεφάλαιο έχει εισχωρήσει τόσο βαθιά στο κόμμα τους (99,9% χρηματοδότηση) που μπορείς να πεις ότι δεν έχουν σχέση με το ενεργό εργατικό κίνημα. Η όλη τους πορεία τους καθησύχασε όμως τους εργάτες. Άσε που πάντα θα βρεις ποιοτικά άτομα στο χώρο τους, που δεν έχουν καταλάβει τί κάνουν.
Άρα,
τί συμφέροντα εξυπηρετεί : αστικά, μικροαστικά, εργατικής αριστοκρατίας.
ρόλος στο εργατικό κίνημα : να καθησυχάσει, να προδόσει, να ξεγελάσει, μα θρέψει αυταπάτες.
τί κόμμα είναι : οπορτουνιστικό
υ.γ.: τους καθηγητές και τους οτάδες τους έχουνε δικούς τους
τσαφ