Συνοπτική αναδρομή στον πόλεμο της Κορέας

Σε μία εποχή που η ιστορία ξαναγράφεται με ρυθμούς πολυβόλου, χρήσιμο νομίζω είναι να ξαναθυμόμαστε κάποια πράγματα, ειδικά όταν αυτά έχουν να κάνουν,  (δυστυχώς) με την ιστορία   και της Ελλάδας. Με αφορμή λοιπόν τα φώτα που έπεσαν για λίγο πάνω στην ξεχασμένη  Λ.Δ.Κορέας, εξ αιτίας του θάνατου του ηγέτη της, αντιγράφουμε εδώ, ένα σχετικά εκτεταμένο σχόλιο που κάναμε στο γλόμπινγκ για αυτό το ζήτημα, και κλείνουμε επί του παρόντος με την "Βορειοκορεατολογία" των ημερών

    Πάμε λοιπόν:
    Στην διάρκεια του πολέμου λοιπόν, η Κορέα (ολόκληρη) βρίσκεται υπό Ιαπωνική κατοχή (τα SS μπροστά στους Γιαπωνέζους ήτανε προσκοπάκια). Αναπτύσσεται ένα αντιστασιακό κίνημα με ηγέτιδα δύναμη τους κομμουνιστές (όπως σχεδόν παντού) και κορυφαία μορφή του τον ηγέτη τους Κιμ Ιλ Σουνγκ. Η προέλαση του κόκκινου στρατού από τον βορρά αναγκάζει τους Ιάπωνες πρώτα σε υποχώρηση και τελικά σε συνθηκολόγηση. Λίγο μετά (την συνθηκολόγηση των Ιαπώνων) οι Αμερικάνοι αποβιβάζονται στο νότιο τμήμα της χερσονήσου (εάν σας θυμίζει την απόβαση των Άγγλων στην Αθήνα, ΜΕΤΑ την αποχώρηση των Γερμανών, καλά κάνει και σας την θυμίζει). Πολύ σύντομα τα σοβιετικά στρατεύματα αποχωρούν ενώ οι Αμερικάνοι παραμένουν (και ενισχύονται) στο νότο. Η κυβέρνηση των ΕΠΑ αγνοεί την κυβέρνηση "εθνικής λαϊκής ενότητας" που έχει σχηματιστεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις της Κορέας και διορίζει μία "προσωρινή επιτροπή" από πρώην συνεργάτες των γιαπωνέζων (εάν και πάλι σας θυμίζει κάτι από τα δικά μας, καλά κάνει και σας το θυμίζει). Προωθούν το ανδρείκελο τους Σίγκμαν Ρι που επιβάλει ένα ξεκάθαρα δικτατορικό καθεστώς. Στον βορρά σχηματίζεται κυβέρνηση υπό τον ηγέτη της αντίστασης Κιμ Ιλ Σουνγκ. Τελικά μέσα από αρκετές αντιπαράθεσης ορίζεται σαν όριο ο 38ος παράλληλος.

 "Στον βορρά εφαρμόζεται η αγροτική μεταρρύθμιση, και τα κτήματα των μεγάλων γαιοκτημόνων μοιράζονται στους αγρότες. προωθείται η εκβιομηχάνηση με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Σε ορισμένους τομείς όπως η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας η Β.Κορέα πλησίασε χώρες όπως η Ιταλία και η Ιαπωνία. Οι καρποί αυτής της περιόδου χρησιμοποιήθηκαν ώστε να εξασφαλίσουν στα 10.000.000 πληθυσμού του βορρά, το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο που γνώρισαν ποτέ. (Χόροβιτς)"

Κορεάτικη πόλη μετά τον πόλεμο

  Την ίδια περίοδο στο νότο ο Σιγκμαν Ρι στηρίζεται στους φεουδάρχες και την ολιγαρχία ενώ ο λαός εξαθλιώνεται όλο και περισσότερο. Η αμερικάνικη επίφαση "δημοκρατίας" δεν πείθει κανέναν. Ο λαός κάνει τις συγκρίσεις με την κατάσταση στον βορρά και αντιδρά. Ταυτόχρονα ο Σίγκμαν Ρι προκειμένου να εκτονώσει την εσωτερική πίεση αρχίζει τους "λεονταρισμούς" απέναντι στην Βόρεια Κορέα. Ταυτόχρονα (γύρω στο 1950) ο ΜακΑρθουρ εκφράζει την άποψη για το "αναπόφευκτο" ενός πολέμου με την Κίνα και ο τυχοδιωκτισμός του Σίγκμαν Ρι είναι ένα πρόσφορο εργαλείο προς αυτήν την κατεύθυνση. Η λάμψη του βορρά εξακολουθεί είναι μέτρο σύγκρισης με την εξαθλίωση στον νότο, και έτσι όταν στις 30/5/50 ο Σίγκμαν Ρι κάνει εκλογές (κατ' υπόδειξη των Αμερικάνων- η "επίφαση" που λέγαμε...), παρά το όχι και τόσο αδιάβλητο των διαδικασιών ...τις χάνει! Παρόλα αυτά δεν παραιτείται, η όποια επίφαση "δημοκρατίας" πάει περίπατο, και ταυτόχρονα απειλεί με εισβολή την Β.Κορέα!
    Όλα τα δεδομένα (και όχι από "κομμουνιστικές" πηγές) δείχνουν πως ένα μήνα μετά στις 25/6/50 δεν υπήρξε κάποια "εισβολή" από τον βορρά. Ο λαϊκός στρατός απάντησε σε συγκεκριμένες επιθέσεις και προκλήσεις που δέχτηκε. Το γιατί ο στρατός του νότου των 40.000.000 σαρώθηκε σε ελάχιστες μέρες από αυτόν των 10.000.000 του βορρά, έχει να κάνει με την φύση των δύο στρατών και τίποτε άλλο.
    Δύο μέρες μετά το ελεγχόμενο από τις ΕΠΑ, Σ.Α. του ΟΗΕ καταδικάζει την ...Β.Κορέα(!) και ο ΜακΑρθουρ αποβιβάζει τους πεζοναύτες του μαζί με όλα τους τα συμπράγκαλα (ναυτικό, πυροβολικό, αεροπορία κλπ) και μαζί το υπόλοιπο "κρέας για τα κανόνια" από τον άλλο "ελεύθερο κόσμο" (Ελλάδα, Τουρκία και άλλες "δημοκρατικές" χώρες). Η υλική υπεροχή του ...ΝΑΤΟ(στην ουσία) σε αεροπορία-ναυτικό-πυροβολικό, είναι καταλυτική και 3 μήνες μετά (1/10/50) οι Αμερικάνοι κατορθώνουν να φτάσουν στον 38ο παράλληλο, το σημείο δηλαδή το οποίο προέβλεπε η απόφαση (ακόμη και αυτού του ελεγχόμενου) ΟΗΕ. Ψιλά γράμματα για τον Μακαρθουρ και τους άλλους "ειρηνοποιούς" που γράφοντας τις αποφάσεις του (δικού τους!) ΟΗΕ στα παλιά τους τα παπούτσια, συνεχίζουν την προέλαση στο έδαφος του βορρά, ενώ η αεροπορία και το πυροβολικό έχουν διαταγή να ισοπεδώνουν "ό,τι εξέχει του εδάφους" (την διαταγή θα την βρείτε εύκολα στα ιστορικά βιβλία-άρθρα, του ίδιου του αμερικάνικου στρατού- καμαρώνουνε κιόλας τα γουρούνια!). Με αυτά και με αυτά, οι Αμερικάνοι προελαύνουν μέχρι τον ποταμό Γιαλού στα σύνορα με την Κίνα τον Νοέμβρη, και ετοιμάζονται να ...συνεχίσουν την προέλαση στο κινέζικο έδαφος (τι έλεγε ο ΜακΑρθουρ από την αρχή;)
    Κάπου εκεί κάνουν την εμφάνιση τους οι μαζικές μονάδες εμπειροπόλεμων εθελοντών του Λαϊκού στρατού της Κίνας και οι αμερικάνικοι σχεδιασμοί πάνε περίπατο. Οι ιμπεριαλιστικές προφυλακές ανατρέπονται, και η αντεπίθεση των λαϊκών στρατευμάτων που θα ξαναπετάξει τους ιμπεριαλιστές έξω από το έδαφος της Λ.Δ.Κορέας αρχίζει.
    Οι εκκλήσεις των Αμερικάνων στρατηγών για χρήση ατομικής βόμβας δεν εισακούγονται από την κυβέρνηση τους, αφενός για λόγους διεθνούς και εσωτερικής κατακραυγής, αφετέρου γιατί ατομική βόμβα διαθέτει πλέον και η Σοβιετική Ένωση. Κάπως έτσι, και αφού από τους τυχοδιωκτισμούς των Αμερικάνων έχει γίνει οικόπεδο μία ολόκληρη χώρα, τα σύνορα ξαναγυρίζουν εκεί που ήταν πριν τον πόλεμο (για να δούμε και το ποιος ήταν ο "επιθετικός").

Βασική πηγή:

Η μπροσούρα "εκτιμήσεις για την πορεία της Σ.Ε. 1918-1953" του ΚΚΕ)μ-λ)   

Βλέπε ακόμη:

• wikipedia για τον πόλεμο της Κορέας
• Ο "Ιός της Κυριακής" για την ελληνική συμμετοχή, εδώ και εδώ