Fadomduck2: Για την χυδαία επίθεση των Τσαβίστας κατά του ΚΚ Βενεζουέλας

Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021

Για την χυδαία επίθεση των Τσαβίστας κατά του ΚΚ Βενεζουέλας

Θα αναγκαστούμε σήμερα να σχολιάσουμε την χυδαία επίθεση που εξαπέλυσε το κυβερνών κόμμα της Βενεζουέλας, ενάντια στο Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας αυτής. Και λέω θα "αναγκαστούμε" γιατί σίγουρα είναι δυσάρεστο να γράφεις ενάντια σε μία κυβέρνηση που προσπαθώντας να πάρει πέντε στοιχειώδη φιλολαϊκά μέτρα, βρέθηκε στο στόχαστρο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και έγινε στόχος 4-5 τουλάχιστον πραξικοπημάτων, Παρόλα αυτά η φασιστικού τύπου (φαίνεται παρακάτω γιατί δικαιολογείται ένας τόσο βαρύς χαρακτηρισμός) προπαγανδιστική (κ όχι μόνο) επίθεση του κόμματος του Μαδούρο ενάντια στο ΚΚΒ, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη.

Βρήκαμε την ανακοίνωση του κυβερνώντος κόμματος εδώ, και την παρουσιάζουμε ως έχει, με τα δικά μας σχόλια εντός παρένθεσης και με μπλε γράμματα:

____________

Με αυτόν τον τρόπο, απορρίπτουμε τη διεθνή εκστρατεία που προωθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βενεζουέλας μέσω της οποίας επιδιώκει να κατασκευάσει (-"να κατασκευάσει"; -Δεν υπάρχει δηλαδή μεθόδευση για να εμποδιστεί να κατέβει στις εκλογές;) μια αυταρχική και αντιλαϊκή εικόνα της κυβέρνησης του συνταγματικού Προέδρου Νικολάς Μαδούρο. Η εκστρατεία βασίζεται σε μια χειραγώγηση ομιλιών και πολιτικών ενεργειών του προέδρου και της πολιτικής δύναμης που ηγείται, με τις οποίες κατά απόλυτα νόμιμο ("το νόμιμο είναι και ηθικό", να δεις κάπου το έχουμε ξανακούσει αυτό) τρόπο, μέσω της ανώτατης εκπροσώπησης, καθώς και εκπροσώπων άλλων δημόσιων εξουσιών, όπως το νομοθετικό σώμα, καταδικάστηκαν οι διχαστικές ενέργειες του ΚΚΒ (PCV ) και η σύμπτωσή του, σε ορισμένες πλευρές, με τον πολιτικό λόγο και γραμμή που επιτίθεται στη δημοκρατία, την κυριαρχία και την ειρήνη στη Βενεζουέλα. (στην πραγματικότητα τόσο το ΚΚΒ, όσο και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, πάντοτε υπερασπίστηκαν τις κυβερνήσεις Τσάβες-Μαδούρο όταν αυτές δέχτηκαν επιθέσεις από τα δεξιά τους, π.χ. όπως εδώ ή εδώ)

Nαι, αυτό που βλέπετε είναι...

Είναι επίσης προφανές ότι δεδομένης της περιορισμένης πραγματικής πολιτικής δύναμης που διαθέτει το PCV (αν είναι όντως τέτοια, τότε γιατί λυσσάξατε εναντίον του;) εντός της χώρας και της πολύ μικρής επιρροής στον πληθυσμό της Βενεζουέλας, καταφεύγει σε ένεση δύναμης από το εξωτερικό, ("κομμούνια-εθνοπροδότες" είναι η κατηγορία, αν σας θυμίζει κάτι...) για να ενισχύσει την αντιτιθέμενη στην Μπολιβαριανή κυβέρνηση της Βενεζουέλας πολιτική του θέση.

Αυτά τα χαρακτηριστικά πολιτικής αδυναμίας οφείλονται αποκλειστικά στις ανεπάρκειες στρατηγικής και τακτικής συσσώρευσης δύναμης, του ίδιου του PCV. Ωστόσο, επιχειρεί να μεταβιβάσει αυτήν την ευθύνη και να απαλλαγεί από αυτήν, ισχυριζόμενο μια υποτιθέμενη (-"υποτιθέμενη"; εδώ τους τους κατηγορείτε ευθέως για "εθνική προδοσία", αν αυτό δεν είναι προάγγελος εξοντωτικών μάλιστα διώξεων, τότε τί;) δίωξη, επιδιώκοντας να ενισχύσει αυτή τη δράση με διεθνή ισχύ.

Είναι επίσης σαφές ότι αυτή η εκστρατεία στοχεύει να δημιουργήσει ρήγματα και να σπείρει τον διχασμό στις επαναστατικές, αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις του κόσμου (και πως θα το κάνει αυτό ένα κόμμα που όπως ισχυρίζεστε έχει "περιορισμένη πραγματική πολιτική δύναμη", ή μήπως το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα είναι κ αυτό στο πλευρό των αμερικάνων; -Πόση γελοιότητα πια;) που συνεχίζουν να στηρίζουν την κυβέρνηση της Βενεζουέλας στον σκληρό της αγώνα και την αντίσταση απέναντι στην πολύπλευρη επίθεση που δέχεται και στην οποία ηγείται η μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική δύναμη του πλανήτη.

-Πόση παραπάνω στήριξη πιά;

Μπροστά στην προφανή ανάγκη αλληλεγγύης και πολιτικής υποστήριξης στη Βενεζουέλα για τη δημιουργία ενός διεθνούς μπλοκ δυνάμεων που θα συμμετέχει στον αγώνα για την υπεράσπιση της κυριαρχίας, της ειρήνης και της δημοκρατίας μας. Ενός μπλοκ που θα απορρίπτει την επιθετικότητα και θα καταδικάζει την Βενεζουελάνικη ηγεσία που ενθαρρύνει αυτή την επιθετικότητα και προωθεί τον αποκλεισμό. Μια εκστρατεία όπως αυτή που πραγματοποιεί το PCV, δεν μπορεί παρά να ερμηνευθεί ως μια μεροληπτική και αντεθνική δράση, (τα είπαμε και πριν, η κατηγορία ενάντια στο ΚΚΒ είναι καθαρά φασιστικού τύπου) που έρχεται σε αντίθεση με τα πιο θεμελιώδη στοιχεία της αντικαπιταλιστικής (όταν μετά από 23 χρόνια δικής τους διακυβέρνησης η Βενεζουέλα εξακολουθεί να έχει καπιταλισμό, θα έπρεπε να είναι πιο μαζεμένοι οι Τσαβίστας όταν χρησιμοποιούν λέξεις όπως "αντικαπιταλιστική") και αντιιμπεριαλιστικής πάλης που καθορίζει με σαφήνεια πού βρίσκεται η κύρια αντίθεση (η "κύρια αντίθεση" είναι πάντα μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας-στοιχειώδες, οι κατά καιρούς άμεσοι στόχοι πάλης* είναι άλλο πράγμα) και πού βρίσκεται ο στρατηγικός εχθρός.

Ο αγώνας ενάντια στην επιθετικότητα και τον αποκλεισμό των ΗΠΑ, αγώνας με τον οποίο το PCV λέει ότι είναι σύμφωνο και εντός του οποίου λέει (λέει;) ότι βρίσκεται, (και παρόλα αυτά δεν γλύτωσε από την κρατική καταστολή ή την κατασυκοφάντηση) το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι μια διχαστική εκστρατεία έξω από τη Βενεζουέλα. Μια εκστρατεία που επιδιώκει να προκαλέσει ρήγματα στην αλληλέγγυα υποστήριξη που η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, οι πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις στη Βενεζουέλα και σε όλο τον κόσμο έχουμε σφυρηλατήσει με μεγάλες προσπάθειες και αντιμετωπίζοντας μεγάλες δυσκολίες και απειλές.

Για αυτούς τους λόγους, προειδοποιούμε για την δυσοίωνη εκστρατεία του PCV. (απειλούμε δηλαδή ανοιχτά το ΚΚ Βενεζουέλας) Στις εθνικές οργανώσεις λέμε: Χάρη στην ενότητα συνεχίζουμε να στέκουμε όρθιοι και καταφέραμε να νικήσουμε τα πραξικοπήματα, τα σαμποτάζ, τις επιδρομές των μισθοφόρων, τις προσπάθειες επιβολής μιας κυβέρνησης μαριονέτα, και μόνο με ενότητα θα μπορέσουμε να νικήσουμε τον αποκλεισμό και να ξεπεράσουμε τις σημερινές δυσκολίες. (Να υποθέσουμε λοιπόν πως οι κατηγορίες περί "εθνοπροδοτικής δράσης" όποιου κριτικάρει -παρά την στήριξη του σε αυτήν- την κυβέρνηση Μαδούρο, είναι προς την κατεύθηνση κάποιου περίεργου είδους "ενότητας";)

Στις δημοκρατικές, αντιιμπεριαλιστικές, αντικαπιταλιστικές και προοδευτικές οργανώσεις, φίλες της Βενεζουέλας και της Μπολιβαριανής επανάστασης, λέμε: Tο κάλεσμα για ενότητα, αλληλεγγύη, ενεργητικό και στρατευμένο διεθνισμό, εξακολουθεί να ισχύει. (τότε κόφτε τις χυδαίες και φασιστικές επιθέσεις στους κομμουνιστές) Ο αξιοπρεπής αγώνας που η κυβέρνηση και ο λαός της Βενεζουέλας έχουμε δώσει και θα συνεχίζουμε να δίνουμε ενάντια στις ΗΠΑ και στους γεννημένους στη Βενεζουέλα συμμάχους τους, είναι ο αγώνας των λαών του κόσμου ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για μια δίκαιη, ελεύθερη, κυρίαρχη και γεμάτη ισότητα (αυτο πότε περιμένετε να το βάλετε μπρος αλήθεια;) κοινωνία.

Ας συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους και τα χαρακώματα, εκεί που οικοδομούμε βήμα – βήμα, με κόπο και θυσίες και από τα κάτω, το #ElPoderDeLaGente (η δύναμη του λαού) , με τη σιγουριά ότι αυτός ο αγώνας είναι μια θεμελιώδης βάση για την οικοδόμηση ενός πολυκεντρικού και πολυπολικού κόσμου, χωρίς ιμπεριαλισμούς, ("πολυπολικός" και "πολυκεντρικός" κόσμος υπήρχε για πολλά χρόνια, και όχι μόνο "χωρίς ιμπεριαλισμούς" δεν ήταν, αλλά γέννησε και δύο παγκόσμιους πόλεμους, την αποικιοκρατία, και πολλές άλλες ομορφιές) γεμάτος ειρήνη και αλληλεγγύη.

________

Και ένα ακόμη περιληπτικό σχόλιο από εμάς, εν είδη επιλόγου, για να κλείσουμε:

Οι κατηγορίες των Μαδούρων ενάντια στο ΚΚΒ, δεν είναι απλά χυδαίες, είναι και ακροδεξιού τύπου ("ξενοκίνητο" κλπ).
Δε νομίζω πως χρωστάνε οι κομμουνιστές να ζητήσουν και συγνώμη επειδή η ταξική πάλη συνεχίζεται και στην Βενεζουέλα, και προφανώς και εντός του (διαταξικού) "δημοκρατικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου".

Τον Τσαβισμό τον στηρίξαμε όλοι ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και την Βενεζουελάνικη μεγάλη πλουτοκρατία, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να ανοίξει και η συζήτηση, πως αν μετά από 23 χρόνια σχεδόν Τσαβισμού, η χώρα παραμένει αδιαμφισβήτητα καπιταλιστική, προφανώς ούτε ο "σοσιαλισμός" ήταν ποτέ στόχος (ή αν κάποτε ήταν, τότε απέτυχε παταγωδώς), ούτε η ταξική εκμετάλλευση σταμάτησε. Σε αυτές τι συνθήκες, η απαίτηση από τους κομμουνιστές και τις εργατικές δυνάμεις να αυτοδυαλυθούν, ή στην επιεικέστερη μορφή της να "το βουλώσουν", είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων φασιστική, αν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους.

Και μάλλον ήρθε η ώρα (με ευθήνη των ίδιων των "σοσιαλδημοκρατών" πλέον) να αρχίσει και μια πιο σκληρή κριτική (εκτός από την δεδομένη στήριξη) στα αποτυχημένα σοσιαλδημοκρατικά "πειράματα" της λατινικής αμερικής.

_________

Βλέπε ακόμη:

*Για μια θεωρητική προσέγγιση της διαφοράς μεταξύ "άμεσων στόχων πάλης" και "σταδίων" (αν και οι Τσαβίστας δεν μιλάνε καν για "στάδια") βλέπε εδώ (1+2)

23 σχόλια:

Ανώνυμος15 Φεβρουαρίου 2021 στις 1:22 μ.μ.
Ενα μεγάλο μπράβο TRASH για την ανάρτηση. Πρέπει να στηρίξουμε τον λαό και τους Κομμουνιστές στον αγώνα τους ενάντια στον Ιμπεριαλισμό και συνολικά ενάντια στην καπιταλιστική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Δεν θα επεκταθώ οι απόψεις μου είναι γνωστές οι διαφωνίες μας σεβαστές και σε ευχαριστώ για την φιλοξενία. Θα νικήσουμε. Ο Σοσιαλισμός είναι το μέλλον. Αγώνας και πάλι αγώνας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
zoot horn rollo15 Φεβρουαρίου 2021 στις 3:58 μ.μ.
Θα το πω αρκετά "μπακάλικα" με κίνδυνο υπεραπλούστευσης: Μετά την αποτροπή του πραξικοπήματος του 2002 χρειαζόταν μια μεγάλη πολιτική-ιδεολογική αλλά και φυσική αντεπίθεση από τις δυνάμεις των "τσαβίστας". Έχεις έρεισμα στο λαό αλλά και στο στρατό κι αφήνεις τους Γουαΐδο και τα ξαδέρφια τους να "αλωνίζουν"... Με σταυρωμένα τα χέρια θα μείνουν αυτοί;
Σκέφτομαι την επίδραση που θα μπορούσε να έχει η Βενεζουέλα παγκοσμίως και τραβάω τα μαλλιά μου.
Αμείλικτη η ιστορία και η ταξική πάλη.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Βαγγέλης Γονατάς18 Φεβρουαρίου 2021 στις 10:31 π.μ.
Ας γίνει επιτέλους ανοιχτά αυτή η συζήτηση, ενδεχομένως να έχει μια αξία και για εδώ: Eπιτρέψτε μου κάποιες επισημάνσεις-γνώμες:

Oι ευρωπαίοι κομμουνιστές (με πρωταγωνιστές αυτούς της χώρας μας) ποτέ δεν είδαν με συμπάθεια τον Τσαβισμό, αντίθετα είδαν ένα ιδεολογικά ανταγωνιστικό ρεύμα. Η υποστήριξη ήταν πάντα εντός εισαγωγικών. Αντίθετα, ακόμα και σήμερα, η κριτική του ΚΚ Βενεζουέλας (και όχι μόνο) είναι από τη σκοπιά του "συνεπούς τσαβισμού". Στη Λατινική Αμερική δεν είναι έτσι, γι αυτό, 4 μόνο κόμματα υπογράφουν το γνωστό κείμενο των ΚΚ.

Η επιλογή των ΚΚ να κάνουν διεθνή καμπάνια (λες και πρόκειται για καμιά χούντα) αντικειμενικά τους βάζει δίπλα στα διεθνή κέντρα που χτυπάνε την βενεζουελάνικη ηγεσία.

Ασφαλώς ο Τσαβισμός και η λατινοαμερικάνικη διαδικασία είναι ένα διαφορετικό επαναστατικό ρεύμα από αυτό της παραδοσιακής κομμουνιστικής αριστεράς, εντός του οποίου εκφράζονται πολλά πράγματα.
Φιντέλ Κάστρο - Πανεπιστήμιο Αβάνας, 1994
"Οι ιδέες που αυτοί εκπροσωπούν είναι η επανάσταση αυτής της εποχής. Και αν εδώ μιλάμε για "cubania", παρακινούμενος από την παρουσία του Ούγκο Τσάβες, μπορούμε να μιλήσουμε για "latinoamericania". Αυτές είναι οι ιδέες αυτής της εποχής, αυτός είναι ο αντιιμπεριαλισμός αυτής της εποχής και αυτό μας κάνει να νοιώθουμε την αναγκαιότητα του Μπολίβαρ και του Μαρτί περισσότερο από ποτέ.
ΖΗΤΩ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ ΜΠΟΛΙΒΑΡ ! ΖΗΤΩ ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙ!

Εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο το κείμενο που δημοσιεύτηκε το 2014 στη Διεθνή Κομμουνιστική Επιθεώρηση με τίτλο "Η πάλη του ΚΚ Βενεζουέλας ενάντια στον οπορτουνισμό" . Η πάλη του ΚΚ Βενεζουέλας ενάντια στον οπορτουνισμό. https://www.iccr.gr/el/news/--00046/

ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Φεβρουαρίου 2021 στις 5:40 μ.μ.
Οι Φιντέλ Ραούλ Καμίλο ΤΣΕ κ.α έκαναν επανάσταση στην Κούβα και οικοδόμησαν Σοσιαλισμό με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και Δικτατορία του Προλεταριάτου. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος18 Φεβρουαρίου 2021 στις 5:58 μ.μ.
Η κατηγορία πως τα Κ.Κ που στηρίζουν τους Κομμουνιστές στην Βενεζουέλα είναι πράκτορες των Αμερικάνων δεν αξίζει ούτε σχολιασμό.. Σε ότι μας αφορά θα συνεχίσουμε τις διεθνείς σχέσεις με άλλα Κ.Κ όπως κάνουμε μέχρι και σήμερα θα προσφέρουμε την διεθνιστική μας βοήθεια και ταυτόχρονα θα οξύνουμε την ιδεολογική πάλη και ζύμωση με βάση την στρατηγική και την τακτική μας. Αυτό το δρόμο που διαλέξαμε μετά την ολοκλήρωση της ανατροπής του Σοσιαλισμού το 1991... θα τον συνεχίσουμε αταλάντευτα χωρίς να κάνουμε βήμα πίσω. Ενα μεγάλο μπράβο και σε εσένα TRASH. ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ανώνυμος19 Φεβρουαρίου 2021 στις 12:47 μ.μ.
Έχω πολύ καιρό να σχολιάσω οπουδήποτε ωστόσο παρακολουθώ. Αλλά επειδή αυτά που είπε ο κύριος Γονατας με προκάλεσαν λέω να γράψω 2 πράγματα.

1) Η κατηγορία για στήριξη με αστερισμούς από μεριάς ΚΚΕ στον τσαβισμο είναι θολή για ένα βασικό λόγο.Τι πάει να πει δεν είδαν τον Τσαβισμο με συμπάθεια? Τον είδαν σαν ανταγωνιστικό ιδεολογικό ρεύμα? Γιατί μπορει να υπάρξει ιδεολογικό ρεύμα που θα είναι σε σύγκρουση με το μαρξισμό-λενινισμο στον πυρήνα τους και παρά τις επιμέρους συμφωνίες δεν θα είναι ανταγωνιστικο? Όλα τα ιδεολογικά ρεύματα και της αστικής τάξης και τα μικροαστικα είναι ανταγωνιστικα.
Εντέλει δικαιώθηκαν οι αστερίσκοι του ΚΚΕ ή αυτοί που ήθελαν άκριτη στήριξη?
Προσπερνώ ότι τέτοια κριτική το ΚΚΕ έχει δεχθεί από το ΠΑΣΟΚ, το ΣΥΡΙΖΑ,την ένωση κέντρου παλαιότερα ενώ γενικά το Κομμουνιστικό κίνημα την έχει δεχθεί άπειρες φορές από τη σοσιαλδημοκρατία.

2) Για την αποστροφή του Φιντέλ με κάλυψε ο Τρας απόλυτα.

3) Ο Τσαβισμος ουδέποτε ήταν επαναστατικό κίνημα όπως και συνολικά η συγκεκριμένη λατινοαμερικάνικη διαδικασία που ονομάστηκε σοσιαλισμός του 21ου αιώνα. Θα μπορούσε να εξελιχθεί ενδεχομένως σε επαναστατικό κίνημα αν κέρδιζε στην εσωτερική του αντιπαράθεση συσχετισμούς η πλευρά της επανάστασης σε σχέση με αυτή της μεταρρύθμισης. Κάτι τέτοιο δε συνέβη.
Εξάλλου από πολύ νωρίς όλοι οι θεωρητικοί του συγκεκριμένου ρεύματος είχαν κάνει σαφές ότι δεν αποτελουν στόχο οι βασικές πτυχές του σοσιαλισμού που είναι η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας και ο εργατικός έλεγχος. Ίσα ίσα το πρώτο μέλημα όσων επινόησαν το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα ήταν η συλλήβδην αποκήρυξη και όχι κριτική από κομμουνιστική σκοπιά της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ου αιώνα.

4) Τέλος όπως είπε και ο Τρας το ότι στηρίζουμε το Ιράν εναντίον του αμερικανονατοικου ιμπεριαλισμού δε σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνούμε με το πολιτικό πλαίσιο του Χομεϊνί. Μάλιστα αυτή η δήθεν αριστερή κριτική για την ακριτη στήριξη από μεριάς Κομμουνιστών της αριστερής εντός ή εκτός εισαγωγικων σοσιαλδημοκρατίας πρέπει κάποτε να γίνει, αν θέλει να είναι συνεπής με τον εαυτό της , απέναντι στο Λένιν και τους Μπολσεβίκους. Διότι ο Λένιν σωστά εναντιώθηκε στο πραξικόπημα του Κορνιλοφ αλλά λίγους μήνες μετά έγινε ένοπλη επανάσταση, όχι απλά κριτική ή καταγγελία στο ΔΚΚ, που ανέτρεψε την πιο προοδευτική κυβέρνηση της εποχής σε όλο τον κόσμο αυτή των Μενσεβικων γιατί δεν υπήρχε πουθενά πιο προοδευτική κυβέρνηση εκείνη την εποχή. Σε όλη την Ευρώπη επικρατούσε μαυρίλα συντήρηση, εθνικισμός και μιλιταρισμός.
Ως εκ τούτου από τη δική μου σκοπιά μακάρι το ΚΚΒ να είχε τη δύναμη να καθοδηγήσει όχι τώρα αλλά χθες το εργατικό κίνημα της Βενεζουέλας σε ενοπλη επανασταση που θα οδηγούσε προφανώς και σε πτώση την κυβέρνηση Μαδουρο.

ratm
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Βαγγέλης Γονατάς19 Φεβρουαρίου 2021 στις 11:49 μ.μ.
Δεν είναι καινούργιο ότι το ρεύμα που συσπειρώνεται γύρω από την προσέγγιση του ΚΚΕ στο ΔΚΚ είναι αντίθετο με τη διαδικασία στη Λατινική Αμερική και την στάση της πλειοψηφίας των ΚΚ της περιοχής (συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚ Κούβας) απέναντι σε αυτήν. Τα οποία ΚΚ, συμμετέχουν στο Φόρουμ του Σάο Πάολο και κάνουν περιφερειακές συναντήσεις μαζί με τα «σοσιαλδημοκρατικά» κόμματα της περιοχής. Αν δεν τοποθετηθεί κανείς ξεκάθαρα σε αυτό και μεταθέτει ότι δεν θεωρεί μαρξιστικό-λενινιστικό στο επίπεδο της διπλωματίας, θα πελαγοδρομεί. Παρεμπιπτόντως, η τοποθετήσεις Φιντέλ – Τσάβες (που παρατέθηκε στο προηγούμενο σχόλιο https://cubaniagriega.blogspot.com/2021/02/blog-post_16.html ) είναι του 1994 στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας, 4 χρόνια πριν ο Τσάβες εκλεγεί για πρώτη φορά πρόεδρος και αναφέρονται στη σκέψη του Μπολίβαρ και του Μαρτί και την λατινοαμερικάνικη ενοποίηση, που αποτελούν δομικό στοιχείο της στρατηγικής-τακτικής όλης της αριστεράς στην περιοχή. Ακόμα και το ΚΚ Βενεζουέλας ,κριτικάρει τον Μαδούρο από «θέσεις Τσάβες». Αυτά, είναι ξένα έως και εχθρικά για τον ευρωπαϊκό μαρξισμό και το σημερινό ρεύμα του ΔΚΚ που προανέφερα.
Ωστόσο, τα ρεύματα κρίνονται στη ζωή και στην ταξική πάλη με πραγματικά κινηματικά «πυρά». Η Λατινική Αμερική και οι προοδευτικές κυβερνήσεις και κινήματα (με όλη τους την πολυμορφία) βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, δέχονται την σφοδρή επίθεση του ιμπεριαλισμού και είναι οι μόνοι που αμύνονται αποτελεσματικά. Πρόκειται για μαζικά κινήματα με αναφορά στο σοσιαλισμό, ενίοτε και κυβερνήσεις.
Αυτό είναι και «το πρόβλημα». Με τον Σαντάμ στο Ιράκ, με το Ιράν σήμερα, κανείς δεν ενοχλήθηκε ή δεν ένοιωσε «απειλή». Αντίθετα, η Κούβα και η Βενεζουέλα, είναι περιπτώσεις «εντός των τειχών» και ανατρέπουν δεδομένα στη στρατηγική, γι αυτό και προκαλούν «πολιτική αμηχανία», και αλληλεγγύη που ακροβατεί μεταξύ κριτικής και φόβου ταύτισης.
ΟΚ, όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος απέναντι στον εχθρό και κυρίως, από τις πλειοψηφίες (μάζες) που θα κερδίθουν. Προς το παρόν πάντως, η μοναδική περιοχή του κόσμου που δίνονται αποφασιστικές μάχες από οργανωμένες μάζες που αναφέρονται στο σοσιαλισμό είναι εκεί. Η συζήτηση αυτή έχει πολύ δρόμο και ασφαλώς είναι χρήσιμη. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
TRASH20 Φεβρουαρίου 2021 στις 9:19 π.μ.
Σχετικό με την κουβέντα που έχει αρχίσει και αναπτύσεται, θεωρώ και ένα παλιότερο κείμενο για την Βενεζουέλα με τίτλο "Αλλο κομμουνισμός και άλλο καπιταλισμός με φιλανθρωπία" που είχαμε αναδημοσιεύσει από εδώ, πίσω στο 2015 (http://fadomduck2.blogspot.com/2015/01/blog-post_857.html#comment-form)
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Λώλος Δροσινός23 Φεβρουαρίου 2021 στις 7:50 μ.μ.
Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η κουβεντα και η επιχειρηματολογια όπως την ξεδιπλώνουν όλοι και δεν θελω να προσθέσω πολλά.Δύο παραμετρους βάζω που ίσως ξεφυγαν απο την κουβεντα.
-Δεν έχουμε πλέον σοβαρο διεθνες κομμουνιστικο κίνημα.Άπο τα πρωην " φιλοσοβιετικά" κκ μόνο το κκε παγκοσμίως έχει ένα σοβαρό μέγεθος ,μια αξιοπιστια και μια αξιοπρέπεια.Κανει φιλοτιμη προαπάθεια στο διεθνες επιπεδο αλλά στο άγχος του να παρουσιασει " διεθνες κινημα" έρχεται σε επαφή ( λογω του φετιχισμου της ταμπελας) με προβληματικες καταστασεις πχ κκ Γαλλιας,κκ ιρακ κκ ηπα κλπ.Χωρίς να ειμαι σε θεση να κανω υποδειξεις στο ΚΚΕ γνωμη μου ειναι να εψαχνε και αλλου σε λιγοτερο " ορθοδοξες " ταμπελες να βρει συντροφους.
- Δευτερον σκεφτομαι οτι αν κάποιος συγκρίνει το τέλος πολλών τριτοκοσμικων " σοσιαλιζοντων" ηγετών με το πως παρέδωσαν στο πιτς φιτιλι οι ηγετες του
Υπαρκτου που ειχαν την ρετσετα του κομμουνιστη θα πάθει καταθλιψη.Αναφερω ονοματα δολοφονημενων στις επαλξεις: Αλιεντε,Λουμπουμπα,Μασέλ,Σανκαρά,Κανταφι και μην πω και για τον Ασαντ που άντεξε απεναντι στο Νατο κ τους μισθοφορους του.
Τι θέλω να πω με αυτό.Κάποτε ήταν δεδομένο οτι η ταμπέλα του κομμουνιστή σε εκανε αντιμπεριαλιστή οπότε a priori συμμαχο καθε " σοσιαλδημοκρατιας" που τσακωνεται με τους αμερικανους και παιρνει φιλολαικά μέτρα.Στις μέρες μας η καχυποψία είναι μεγάλη γιατι μπορει καποιος να δηλωνει κομμουνιστης και να είναι κ τσολιας πχ της αμερικανικης κατοχης( στο ιρακ πχ).Τι φταιει; Εκφυλισμός; Απουσία ισχυρού καθοδηγητικού κέντρου; Το ψάχνω.....
Όλα αυτά τα γράφω γιατι οι Τσαβίστες ( για τους οποιους έχω τόνους κριτικής) αν είχαν ενα κκ περασμενων δεκαετιων θα ειχαν το κεφαλι τους ήσυχο.Τωρα μπορει κ να φοβουνται μήπως είναι πισω απο τα σφυροδρεπανα και τιποτα Τσακαλώτοι,ποδέμος κλπ τους οποιους χρηματοδοτουσαν τα κορόιδα .
Αυτα και ελπίζω να ψιλοημουνα εντός θέματος...
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
TRASH23 Φεβρουαρίου 2021 στις 11:39 μ.μ.
Επίσης εδω, για όποιον δεν έχει scribd:

Σκέψεις πάνω στη βία-Ζορζ Σορέλ.pdf

https://fdocument.org/reader/full/-pdf5695d3801a28ab9b029e2591
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Λώλος Δροσινός24 Φεβρουαρίου 2021 στις 12:20 μ.μ.
Ενδιαφέροντα διαβάσματα αυτα που προτεινες .Εγινε πιο σαφές τι εννοείς.Εχεις δικιο οτι ειναι καθαρη η ιστορια του κκ βενεζουελας κ αδικαιολογητη η επιθεση των τσαβιστων.Επισης οντως οι τσαβιστες σαλιαριζαν με συριζα κ ποδεμος.Εξακολουθω να διαφωνω με κκ ιρακ που δεν τους θεωρω ντεφαιτιστες( μακαρι να ήταν!) αλλα συνεργατες αφου κ στις στημενες εκλογες συμμετεχουν και εχουν οπλισμενη πολιτοφυλακη με αδεια των αμερικανων.Μου μοιαζουν περισσοτερο χιτες παρα " στίνες" για να γυρισουμε στα δικα μας.Παντως ειναι αληθεια οτι εχουμε μικρη πληροφορηση κ το ιρακ ειναι μακρυά
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις

Προσθήκη σχολίου

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.