Η ταινία της εβδομάδας: Σπάρτακος (1960)

Αν και κάτι άλλο είχα κατά νου για αυτή την εβδομάδα, η "ταινία της εβδομάδας" αυτής δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένα τελευταίο αντίο στον τεράστιο Κερκ Ντάγκλας, που εκτός από τον κινηματογράφο  "πρωταγωνίστησε επίσης στην προσπάθεια να σπάσει η «μαύρη λίστα» στο Χόλιγουντ, ο αποκλεισμός ηθοποιών, σκηνοθετών και σεναριογράφων διότι συνδέονταν με το κομμουνιστικό κίνημα ή θεωρούνταν συνοδοιπόροι του τη δεκαετία του 1950. Ο ίδιος είχε εξομολογηθεί πως αισθανόταν μεγαλύτερη υπερηφάνεια για αυτό, παρά για οποιονδήποτε ρόλο του."

Ας τον τον θυμηθούμε λοιπόν εδώ, στην εμβληματικότερη ίσως (μαζί με το αντιπολέμικό αριστούργημα "σταυροί στο μέτωπο", πάλι του Κιούμπρικ), παρουσία του: 
______________
Η ταινία Σπάρτακος (Πρωτότυπος τίτλος Spartacus), είναι επικό ιστορικό δράμα παραγωγής 1960 σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κιούμπρικ^[1]. Η ταινία που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Χάουαρντ Φαστ, διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τον Ντάλτον Τράμπο. Η υπόθεση της ταινίας είναι εμπνευσμένη από τη ζωή του Σπάρτακου, υποκινητή της επανάστασης των σκλάβων κατά την αρχαιότητα.

Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Κερκ Ντάγκλας στο ρόλο του Σπάρτακου, ο Λόρενς Ολίβιε στο ρόλο του Μάρκου Λικίνιου Κράσου, η Τζιν Σίμονς στο ρόλο της Βαρίνιας, ο Πίτερ Ουστίνοφ στο ρόλο του εμπόρου σκλάβων, Λέντουλου Βατιάτου, ο Τζον Γκάβιν στο ρόλο του Ιουλίου Καίσαρα, ο Τσαρλς Λότον στο ρόλο του Σεμβρόνιου Γράκχου και ο Τόνι Κέρτις στο ρόλο του Αντωνίνου.

Ο Ντάγκλας ταυτίστηκε τόσο με τον ρόλο

του Σπάρτακου, ώστε ενέπνευσε ακόμη

και τους δημιουργούς του "Αστερίξ"

Ο πρώτος σκηνοθέτης της ταινίας Άντονι Μαν, απολύθηκε μετά την πρώτη εβδομάδα των γυρισμάτων από τον Κερκ Ντάγκλας, του οποίου η εταιρία Bryna Productions έκανε την παραγωγή της ταινίας^[2]. Τη θέση του πήρε ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ που είχε συνεργαστεί ξανά με τον Ντάγκλας, όταν ο ηθοποιός είχε πρωταγωνιστήσει στην ταινία του σκηνοθέτη Σταυροί στο Μέτωπο (Paths of Glory, 1957). Ήταν η μόνη ταινία στην οποία ο Κιούμπρικ δεν είχε τον πλήρη καλλιτεχνικό έλεγχο. Ο σεναριογράφος Ντάλτον Τράμπο ήταν ένας από τους δέκα καλλιτέχνες που άνηκαν στη Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ, κατά την περίοδο του Μακαρθισμού και είχε, μαζί με τους υπόλοιπους εννιά, εξορτρακιστεί από το Χόλυγουντ με την κατηγορία ότι ήταν φιλοκομμουνιστής.

Ο Τράμπο ήταν αναγκασμένος να γράφει σενάρια με ψευδώνυμα προκειμένου για δεκατρία περίπου χρόνια. Ο Κερκ Ντάγκλας ανακοίνωσε ότι ο σεναριογράφος του Σπάρτακου ήταν ο Τράμπο κι ο Τζον Κένεντι προκάλεσε όσους αντέδρασαν να πάνε να δουν την ταινία, δίνοντας έτσι τέλος στο κυνήγι των Μαγισσών^[3].

Η ταινία βραβεύτηκε με τέσσερα βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και με Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για τον Πίτερ Ουστίνοφ. Ήταν η εμπορικότερη σε εισπράξεις ταινία στην ιστορία της Universal Pictures, μέχρι και το 1970 που ξεπεράστηκε από την ταινία Διεθνές Αεροδρόμιο (Airport)'^[4]'. Το 2017 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική^[5].

Πηγή: WIKI

Δείτε την εδώ