Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Η τέχνη του "εφικτού"

Αυτά που ζητάγανε οι κομμουνιστές ήταν τάχα "ανέφικτα" και πιθανά μόνο σε κάποια "δευτέρα παρουσία". Αντίθετα το "ρεαλιστικό" πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ θα ανακούφιζε άμεσα τα λαϊκά στρώματα, θα σταμάταγε τις αυτοκτονίες, θα ξανάβαζε μπροστά την οικονομία της χώρας. Στο ερώτημα γιατί όλα αυτά δεν τα έκανε και η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ αντί να αυτοκτονήσουν πολιτικά, η μόνη απάντηση ήταν πως οι ΣΥΡΙΖΑίοι ήταν "καλύτεροι διαπραγματευτές", δηλαδή πως αυτοί θα έπιαναν κορόιδα τους "κουτόφραγκους" και θα τους παίρνανε τον μπερντέ χωρίς να θιχτεί περαιτέρω κανένας.
Ούτε το κεφάλαιο, ούτε οι εργάτες.
"...και τα πρόβατα θα παίζουν χαρούμενα με τους λύκους..." συμπληρώναμε τότε εμείς.

Τα παραπάνω προεκλογικά βεβαίως.

Για να δούμε τώρα και το τι μας επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον, μετά από τόσους μήνες "αριστερής" (με μια ακροδεξιά εσάνς για την ισορροπία) κυβέρνησης. Και μάλιστα από μια αστικότατη και υπεράνω πάσης κομμουνιστικής υποψίας πηγή, που όμως ουδέποτε ισχυρίστηκε πως εκπροσωπεί κάποιο άλλο από το αστικό συμφέρον και έτσι δεν έχει κανέναν λόγο να λειάνει τον κυνισμό της (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
__________

Συμφώνησαν στα πρώτα μέτρα


Στην πρώτη στήλη βλέπουμε τις προβλέψεις της ΕΕ τον Φεβρουάριο, για το 2015, και δίπλα εκείνες μετά από 100 μέρες. Τις 100 πρώτες μέρες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η πραγματική οικονομία βουλιάζει, η ανεργία -αν υπάρξει συμφωνία- θα αποκλιμακωθεί πιο αργά, το πρωτογενές πλεόνασμα -έστω και οριακό, στο οποίο υπολογίζει ο ΣΥΡΙΖΑ- πιθανόν θα είναι πρωτογενές έλλειμμα. Και αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το χρέος. Αν και γίνεται στο όνομα της μείωσης του χρέους. Η διαχείριση των προσδοκιών αποδείχθηκε το πιο υφεσιακό μέτρο από εκείνα που (δεν) ήθελε να λάβει η κυβέρνηση.

Χθες, το Ιδρυμα Μπέκλερ υπολόγισε το κόστος της προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας στα 60 δισ., προσθέτοντας φόρους και περικοπές (η μελέτη εδώ). Αντί να σεβασθεί αυτές τις θυσίες που αποτελούν τη βάση της παραμονής μας στο ευρώ σήμερα, η κυβέρνηση προσπάθησε να αναδείξει τις διαφορές των εκπροσώπων του ΔΝΤ με τους άλλους δύο θεσμούς ως τον μείζονα λόγο της αδυναμίας να υπάρξει μια συμφωνία. Όμως, άνθρωποι που γνωρίζουν τι συμβαίνει στο εσωτερικό της κυβέρνησης λένε ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν έχει αποφασίσει αν θα «πάρει το φάρμακο τώρα ή τον Ιούνιο». Στηριγμένη στη διαβεβαίωση, ακόμα και του Σόιμπλε, ότι το Βερολίνο θα στηρίξει την Αθήνα στο πρόβλημα της ρευστότητας, η Αθήνα το... σκεφτεται. Δεν θα έχει όμως καιρό. Διότι ο εξασθενημένος άρρωστος που είναι η ελληνική οικονομία θα έχει μπει σε κατάσταση μη αναστρέψιμη. Μια οικονομία δεν παίρνει μπροστά με το πάτημα ενός κουμπιού. Ανασταίνεται όπως έχει πεθάνει. Βαθμιαία.

Για αυτό, χθεσινοβραδινές πληροφορίες συνέκλιναν ότι Αθήνα και Βερολίνο έχουν, βασικά, συμφωνήσει σε ένα πακέτο «μέτρων» που θα μπορούσαν να περάσουν από την παρούσα Βουλή και στα οποία δεν θα περιλαμβάνεται το ζήτημα της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού και της απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας, όπως ζητάει το ΔΝΤ. Θα περιλαμβάνεται, ωστόσο, και θα επιβεβαιώνεται από τους αριθμούς η προεκλογική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για ισοσκελισμένους και ελαφρά πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Χωρίς εκπτώσεις, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει σε μια οικονομία που θα μεγαλώσει εφέτος -αν μεγαλώσει- κατά μισή μονάδα.
__________
Και ένα δικό μας (εμμέσως μόνο σχετικό με τα παραπάνω) σχόλιο:
Κάποια στιγμή πρέπει να καταπιαστούμε σοβαρά και με το ζήτημα εάν στην κόντρα των "πούρων" νεοφιλελεύθερων με τους γιαλατζί "κενσυανούς", για το εάν υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης του σημερινού καπιταλισμού, πέραν του νεοφιλελεύθερου, μήπως το δίκιο το έχουν τελικά οι πρώτοι.
Το ζήτημα έχει την αξία του να συζητηθεί ακόμη και με αστικούς οικονομικούς όρους, λαμβάνοντας όμως πάντα υπόψιν τον χαρακτήρα και την έκταση της υφιστάμενης καπιταλιστικής κρίσης.
Y.Γ.
Θα κρατήσουμε τον σχολιασμό μας για το καθαυτό κείμενο, για την στήλη του διαλόγου.

4 σχόλια:

  1. Σεχτάρ ο Τρομερός7 Μαΐου 2015 στις 12:48 π.μ.

    Προς Συριζάνους, ανταρσυώτες και λοιπά endangered species:
    O υπαρκτός Καπιταλισμός είναι ο ..."καλύτερος εφικτός" (oh yeah!...).
    Αν δεν σκοπεύετε να τον ανατρέψετε... ...μην τον πειράζετε!
    Καθήστε και πιείτε τον όπως είναι!
    Γιατί ό,τι δεν τον σκοτώνει, τον δυναμώνει, δηλαδή τον κάνει χειρότερο για μας.
    Αειντε, γιατί βλέπω, πως για άλλη μια φορά η σοσιαλδημοκρατία θα ξεπλύνει την δεξιά, θα ανοίξει το δρόμο στον Φασισμό, εν πάσει περιπτώσει θα αποδειχτεί το σωτήριο εργαλείο του Κεφαλαίου.
    Και να πείς, πως δεν το ξέραμε....
    ....αλλά ποιός μας άκουγε εμάς τους ...."ξερόλες, που έχετε ένα ύφος παντογνώστη"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Σεχτάρ ο Τρομερός:
      O υπαρκτός Καπιταλισμός είναι ο ..."καλύτερος εφικτός"

      Αυτό ακριβώς.
      Ένας άλλος καπιταλισμός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ.
      Πρέπει να αρχίσουμε να το πιστοποιούμε, αυτό ακριβώς.

      Διαγραφή
    2. Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις Σεχτάρ!

      Πλάνα από συνέλευση:
      Συριζάνοι, ανταρσυώτες, λοιπά endangered species (ΠΑΣΚ included)
      Καλέσματα ενότητας και όχι στείρας καταγγελίας. Όχι στην κομματική ιδιοτέλεια. Δηλαδή, ναι στα κόμματα, αλλά όλοι μαζί. Το σωματείο ειδικά αλλά και εμείς συνολικά είμαστε οι περιούσιοι. Να λαμβάνουμε υπόψιν τις αντικειμενικές συνθήκες και το υφιστάμενο πλαίσιο, προκειμένου για τις διεκδικήσεις μας. Να είμαστε σε επιφυλακή. Πετύχαμε πολλά. Νικήσαμε όλοι. Οι αγώνες μας είχαν χαρακτήρα αποτροπής. Τώρα πια, οι αγώνες μας πρέπει να αποκτήσουν διεκδικητικό πλαίσιο. Βρισκόμαστε σε καλύτερη θέση διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση είναι φιλική μαζί μας. Ε, τι στο καλό, μοχθήσαμε. Γελάκια.
      Κάποιοι κράχτες το πήγαν παραπέρα. Κατήγγειλαν, μακριά από μηδενισμούς, και ανήγγειλαν συνέχιση του αγώνα μέχρις ότου καταργήσουμε τα μνημόνια.
      Κοντρ πλονζέ:
      Νεοφιλαίλαπα (!), Ντράγκι, Σόϊμπλε, κτλ, κτλ, μπουμπλέ, γκουργκλέ ... δεν σέβονται την εθνική κυριαρχία, το λαό που μίλησε, το Σύνταγμά μας! Οικονομική δικτατορία έχουμε!

      Laugh, Λαφ, Π.Λαφ.
      graf

      Διαγραφή
  2. http://www.efsyn.gr/arthro/giati-kke-einai-meros-toy-vatheos-systimatos

    Είναι εφικτός ένας άλλος καπιταλισμός, αλλά δεν τον αφήνουν οι κουκουέδες. Δεν ξέρω πόσο θα κρατηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση πάντως θα το λιώσει στις ΚΟΙΝΣΕΠ κια παρόμοιες δομές. gorf

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.