- Εφημερίδα "Αυγή", για τη Δέσποινα Βανδή"Δεν θα αγαπήσουμε οτι έχει τραγουδήσει, δεν θα ξεχάσουμε την λαϊκοπόπ αισθητική και κουλτούρα, αλλά όποιος στον αγώνα κατά του φασισμού ορθώνει το ανάστημα του, γίνεται ένας από μας."
Το Δεσποινάκι ως Marianne
Δεν είχα σκοπό να αφιερώσω παραπάνω χρόνο για το θέμα, αλλά νομίζω ότι η υπόθεση της Βανδή, που τα έβαλε (και καλά έκανε) με τον νεοναζί Νότη Σφακιανάκη, δείχνει το πόσο σάπια είναι η ροζ αριστερά:
Η αριστερά αυτή πράγματι δε θέλει το φασισμό, αλλά απ' ότι φαίνεται δεν έχει πρόβλημα με όσους προωθούν την "αποβλάκωση του λαού", ούτε έχει πρόβλημα με τους νεόπλουτους που εδώ και χρόνια ζούσαν με χρυσά κουτάλια, χωρίς βέβαια να ενδιαφέρονται για το πως ζουν οι εργάτες (δείτε πχ εδώ για περισσότερα, κυκλοφορούν πολλά τέτοια και νομίζω μπορείτε εύκολα να τα βρείτε στο ίντερνετ).
Το πρόβλημα με το να λες ότι "όποιος στον αγώνα κατά του φασισμού ορθώνει το ανάστημα του, γίνεται ένας από μας", είναι ότι ο εργάτης ξέρει ότι η Βανδή ΔΕΝ είναι μία από εμάς.
Θα πρέπει να της δώσουμε κάποια εύσημα βέβαια που πράγματι έσπασε τη συνεργασία της με το Σφακιανάκη (άσχετα αν και πιθανότατα το έκανε επειδή δεν είναι της μόδας να δηλώνεις φασίστας, αντίθετα είναι της μόδας να δηλώνεις "δημοκράτης", την ίδια ώρα που τραγουδάς χαζομάρες και ζεις μέσα στη χλιδή, προωθώντας το σάπιο πολιτισμό και την κουλτούρα της άρχουσας τάξης).
Ίσως η ροζ αριστερά, που προωθεί την αστική "δημοκρατία" απέναντι στο φασισμό, να θεωρεί τη Δέσποινα Βανδή ως "μία απ' αυτούς".
Εμείς όμως δεν πρόκειται ποτέ να θεωρήσουμε "μία από εμάς" έναν άνθρωπο που έβγαλε εκατομμύρια προωθώντας μια σαπισμένη κουλτούρα, ειδικά όταν ο άνθρωπος αυτός δεν έχει σκοπό να "αλλάξει ρεπερτόριο" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Η Βανδή θέλει να συνεχίσουν τα πράγματα όπως ήταν: Θέλει δηλαδή να μην έρθει ο φασισμός (σε αυτό συμφωνούμε και δεν έχουμε καμία αντίρρηση), αλλά θέλει να συνεχίσει να αποχαυνώνει τις μάζες και να κερδίζει λεφτά (και μάλιστα πολλάλεφτά) από αυτή την "δημοκρατική" δραστηριότητα της.
Αυτό είναι μη αποδεκτό - και μάλιστα όχι απλά δεν το δεχόμαστε, αλλά κατά την άποψη μου είναι και κάτι το "ύπουλο", όπως άλλωστε είναι "ύπουλη" όλη η στάση της "σοσιαλδημοκρατίας":
Η Χρυσή Αυγή είναι ναζί και το ξέρουμε. Οι ροζ αριστεροί όμως δηλώνουν "δημοκράτες", "αγωνιστές", κτλ. Και πολλοί τους πιστεύουν.
Πώς γίνεται να καταδικάζεις τον φασισμό, όταν δεν καταδικάζεις την αιτία που τον προκαλεί;
Πόσο σοβαρή είναι αυτή η "καταδίκη του φασισμού";
Πόσο αποτέλεσμα θα έχει; (ειδικά όταν γίνεται από ανθρώπους που έχουν προωθήσει την αποχαύνωση, και έχουν αμειφθεί πάρα πολύ καλά για αυτό τους το κατόρθωμα).
Καλό θα ήταν για την αριστερά να μπορεί να διαχωριστεί με αυτά τα σάπια άτομα, γιατί προωθούν μια ύπουλη ψευδαίσθηση ότι τάχα μπορείς να καταδικάσεις το φασισμό (και να το παίξεις και "αγωνιστής"), την ίδια ώρα που υποστηρίζουν (!) τις αιτίες που τον γεννούν.
[...]
Πηγή: Ciaoant1
Εμένα στο κομματάκι της "αυγής" μ' ενοχλεί τόσο το "γίνεται ένας από μας" (θα αρκούσε να μιλάμε για κάποιον που "είναι ο εαυτός του" και ως τέτοιος ενεργεί και μπράβο του), όσο επίσης και η αντιδιαστολή σ' αυτή την "πλατιά ενότητα" της "λαϊκοποπ αισθητικής και κουλτούρας" που φυσικά είναι πολύ χαμηλή για τα δικά μας ανώτερα γούστα. Σ' αυτό το δεύτερο σημείο όμως υπερθεματίζει το κείμενο της ανάρτησης με τα περί αποχαύνωσης, σαπισμένης κουλτούρας κλπ. Δεν παραγνωρίζω την κυριαρχία και αρνητική επίδραση της βιομηχανίας του θεάματος στους όρους της μουσικής παραγωγής, αλλά από αυτή την καθαροϊδεολογική καταγγελία προτιμάω λχ την απλότητα του Β. Λέκα στο βίντεο της προηγούμενης ανάρτησης που έκανες στο μπλογκ για το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήτημα ιδιοσυγκρασίας άραγε;
@AGIS:
ΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου.
Το κείμενο το ανέβασα γιατί θεώρησα το συγκεκριμένο (πολιτιστικός ελιτισμός) κομμάτι δευτερεύων.
Ίσως να έπρεπε να κάνω και εγώ από την αρχή ένα σχόλιο πάνω σε ότι σωστά επισημαίνεις.
Δεν θα αγαπήσουμε οτι έχει τραγουδήσει, δεν θα ξεχάσουμε την λαϊκοπόπ αισθητική και κουλτούρα, αλλά όποιος στον αγώνα κατά του φασισμού ορθώνει το ανάστημα του, γίνεται ένας από μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με αυτό το "εμάς", ένα δικό μου σχόλιο στο ciaoant1 και ένα πολύ πιο... περιεκτικό, που μόλις είδα ότι το έκανες reblog.
gdmn1973
@gdmn1973:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πράγματα έχουν και μία άλλη διάσταση, πιο "παραδοσιακή" ίσως.
Το "ΚΚΕ" εσωτερικού, ο ΣΥΝασπισμός αργότερα και το κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχεται από αυτόν, αντιπροσωπεύουν μία "αριστερά" που ποτέ δεν είχε πρόβλημα με τα πολιτικά-οικονομικά πεπραγμένα του μικρό- έως μεγαλο- μεσαίου ΠΑΣΟΚου, διαφοροποιούνταν όμως από αυτόν για λόγους ....αισθητικής.
Μπορούμε να δούμε το άρθρο της Αυγής και ως ενταγμένο σε αυτήν την παράδοση.
@ TRASH και AGIS,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να ξεκαθαρίσω τη θέση μου και γι' αυτό η κριτική σας με ενδιαφέρει πολύ.
Εγώ δε βλέπω καμία πραγματική αντιδιαστολή της "λαϊκοπόπ αισθητικής και κουλτούρας" με τα "δικά τους ανώτερα γούστα". Το "ποιοτικό" (νεολαϊκό, τραγουδοποιία, αναρίθμητες διασκευές, επανεκτελέσεις, μιμήσεις ειδών, μίξεις ειδών) δεν είναι το αντίθετο της "λαϊκοπόπ αισθητικής και κουλτούρας", αλλά το συμπλήρωμά της. Αυτά τα δήθεν αντιτιθέμενα ρεύματα συγκοινωνούν, κινούνται με τους ίδιους όρους marketing και διακινούνται με παρόμοια μέσα προώθησης εδώ και σαράντα χρόνια.
Τα μεσοστρώματα, με ή χωρίς αριστερές καταβολές, προέβαλαν πολιτιστικό ελιτισμό όσο αυτός είχε πέραση, δηλαδή όσο το μορφωτικό/πολιτιστικό τους πλεονέκτημα μπορούσε να οδηγήσει στην κοινωνική καταξίωση, κυρίως μέσω της οικονομικής επιτυχίας. Από το τέλος των 80s νομίζω, κατέστη σαφέστατο ότι στην κοινωνική καταξίωση και στο χρήμα οδηγεί μόνο η ικανότητα να βγάζεις χρήμα. Ο "πολιτιστικός ελιτισμός" ξέπεσε στην παρηγοριά του φθίνοντας μικροαστού διανοούμενου (βλέπε κλαψιάρικες πχιοτικές μπαλάντες), ενώ η "λαϊκοπόπ αισθητική και κουλτούρα" έγινε ένα ακόμα μέσο επίδειξης του ανερχόμενου μικροαστού γιάπη, όπως απέδειξαν τα πλήθη επιχειρηματιών, ελεύθερων επαγγελματιών, ακαδημαϊκών και αθλητών που ξεσάλωσαν στις πίστες. Υπήρξε μια περίοδος που οι ίδιοι άνθρωποι έκαναν και τα δύο, διότι "είμεθα μορφωμένοι, αλλά δεν είμαστε κομπλεξικοί" ή "είμαστε φραγκάτοι, αλλά δεν είμαστε κι αγράμματοι". Ο "πολιτιστικός ελιτισμός" τους δεν πήγαινε παραπέρα απ' το να κοροϊδεύουν τα σκυλάδικα, θαμώνες των οποίων ήταν συχνά κι οι ίδιοι.
Η διαφωνία μου: Μετά απ' όσα προηγήθηκαν, δε βλέπω την Αυγή να έχει σήμερα ούτε τις ίδιες ευκαρίες ούτε τον ίδιο ζήλο να πουλήσει πολιτιστικό ελιτισμό στους νεώτερους αναγνώστες της. Αυτοί με τη σειρά τους δεν πολυσκοτίζονται ν' αγοράσουν, γιατί ξέρουν πως δε θα μεταπωλήσουν. Νομίζω πως η Αυγή διαχωρίζει τη θέση της από τη "λαϊκοπόπ αισθητική" κάπως δειλά κι αμήχανα, για δύο λόγους. Επιχειρεί να "ξεκαρφωθεί" απέναντι στους παλιότερους Συνασπισμένους, κυρίως όμως αναδεικνύει ως σημείο διαφοροποίησης την αισθητική για ν' αποφύγει τη ταμπακιέρα: Ποια κοινωνικά στρώματα εκφράστηκαν μ' αυτή την αισθητική και την έκαναν κυρίαρχη; Τι γυρεύουν στην "αριστερά" σήμερα; Τι περιμένει απ' αυτούς η σημερινή "αριστερά" και γιατί τους κάνει ανοίγματα ακόμα και μέσω Βανδή;
Συγγνώμη για το σεντόνι που ανέβασα, αλλά θεωρώ την αισθητική σημαντικό ζήτημα, όταν περιλαμβάνει τις ΕΠΙΛΟΓΕΣ που έχει κάνει ο καθένας κι όχι μόνο τι φοράει και τι τραγούδια λέει.
gdmn1973
ΥΓ: Διαφωνία (;) δεύτερη: Η "αριστερά" που αναφέρεις, TRASH, δεν έκανε κριτική στο μικρο/μεσαίο/μεγαλο-πασόκο μόνο στον τομέα της αισθητικής. Έκανε σφοδρή κριτική στο ΠΑΣΟΚ για ζητήματα ακεραιότητας, χρηστής διαχείρισης, πολιτικού ήθους και μάλιστα από θέσεις της αστικής ηθικής! Να το πω χοντρά; Ερειδόμενη στο ηθικό της κύρος, η "αριστερά" έπαιξε τον ελεγκτικό ρόλο που δεν μπορούσε να παίξει στα 80s η διαβοήτως υποκριτική, ανυπόληπτη και λαομίσητη ως και τότε "παραδοσιακή δεξιά". Τώρα, ποιοι πλήρωσαν το μάρμαρο, ποιοι βγήκαν κι από πάνω, ποιοι τα χάλασαν, ποιοι τα βρήκαν και ποιοι έκαναν καριέρα άμεμπτου αριστερού πολιτευτή, αυτά τα είδαμε... Και τα βλέπουμε...
@gdmn1973:
ΔιαγραφήΈχω την εντύπωση πως ο "πολιτιστικός ελιτισμός" εκτός από μέσο κοινωνικής διαφοροποίησης, ήταν και το όχημα της αυτοεπιβεβαίωσης για μορφωμένα στρώματα τα οποία όμως δεν έπαυαν να εξαρτάνε το βιοτικό τους επίπεδο από τις διαθέσεις του κάθε "απαίδευτου" μεγαλοαστού.
Ήταν το όχημα μέσω του οποίου μπορούσαν να αυτοεπιβεβαιωθούν ως "αυτόνομη" ελίτ κατά κάποιον τρόπο.
@gdmn1973
ΔιαγραφήΕγώ θα ήθελα μιλώντας για αυτό το θέμα να κάνουμε πριν απ' όλα σαφή διαχωρισμό ανάμεσα σε ό,τι σχετίζεται με αισθητική ("λαϊκοπόπ", "ποιοτικό" ή οτιδήποτε άλλο) και σε ό,τι σχετίζεται με τη βιομηχανία του θεάματος, το μάρκετινγκ και την επίδραση τους πάνω στο αισθητικό αποτέλεσμα.
Από την άλλη, πρόκειται για συζήτηση που γίνεται εντελώς από σπόντα, αφού το θέμα της δεν είναι αυτά τόσο, όσο η πολιτική θέση της Βανδή (και δεν το βάζω σε εισαγωγικά - άσχετα που μπορείς κανείς να κάνει υποθέσεις περί του τι, πώς κλπ στην περίπτωση όπου το μάρκετινγκ υποδείκνυε άλλες τακτικές και κατά πόσο είναι ο χ ψ καλλιτέχνης προσωπικά - συνειδησιακά εξαρτημένος από το μάρκετινγκ κλπ κλπ, αλλά αυτά δεν μπορούμε να τα γνωρίζουμε, μπορούμε δηλαδή να έχουμε γενική άποψη αλλά όχι να εντάσσουμε σε αυτή τη γενική άποψη άκριτα το κάθε τι) και, κατόπιν (2ο θέμα), η μεγάλη αγκαλιά της "αυγής" που μας χωράει όλους συγχωρώντας και τα λαϊκοποπ ολισθήματα του καθενός μας αν πρόκειται για αυτόν τον υπέρτερο σκοπό.
Κατά τ' αλλα για τα θέματα που βάζεις, δεν παρακολουθώ την "αυγή" τόσο στενά ώστε να μπορώ να έχω τόσο λεπτομερή άποψη, αλλά πιστεύω ότι έχεις δίκηο, διαφορετικά δεν θα μπορούσε να συνυπάρχει αυτή η καταδίκη της "λαϊκοποπ ουλτούρας" (που όμως ενόψει ενός "αντιφασιστικού μετώπου" παραβλέπουμε κλπ) με το έσχατο "λαϊκοποπ" πρότζεκτ του πολιτικού ίματζ μέικινγκ που είναι ο ίδιος ο Α. Τσίπρας.
Δεν μπορώ να πω περισσότερα. Κατά τ' άλλα όπως είναι προφανές το προηγούμενο σχόλιο μου μπήκε σαν αντίδραση και στην "αφοριστική" της ανάρτησης (εξίσου αφοριστικά εκ μέρους μου), και (απολογούμενος) αν δεν έβαλα το σχόλιο απευθείας στο "ciaoant1" είναι μόνο και μόνο γιατί έχοντας σ' αυτό εδώ το μπλογκ κάνει 1-2 σχολιασμούς νιώθω περισσότερο "θαμώνας" + ότι πιστεύω ότι η "γειτνίαση" είναι τέτοια ώστε δεν χωρά η πιθανότητα πως κάνω σχόλια για κάποιον (εν προκειμένω το ciaoant1) "πίσω από την πλάτη του".
bonustrack
http://youtu.be/cCTr4BsN6iM
:-
@gdmn1973:
ΔιαγραφήΝομίζω πως εδώ ένα καλό ζήτημα θα ήταν ο διαχωρισμός του καταναλωτή της "λαϊκοπόπ κουλτούρας" από τον παραγωγό της.
Πολύ δε περισσότερο που τα πράγματα δεν είναι ούτε εδώ ξεκάθαρα στο ποιός είναι τι.
Ο Βοσκόπουλος που κατατάσεται π.χ.; Γιατί έχει παίξει μαζί με την Βανδή...