Η «κοινή γνώμη» καταρτίζεται

-Εσείς το ξέρατε, ότι ένας φίλος στο φέισμπουκ είναι κάποιος

που στο φέισμπουκ είστε φίλοι και βλέπετε φωτογραφίες,

κείμενα, βίντεο, τα γενέθλιά σας, αλλά αν θέλετε δεν του τα

δείχνετε αυτά, γιατί μπορείτε να επιλέξετε;

Μεγάλο σασπένς παρουσιάζει το σήριαλ του επιδόματος για τους επιστήμονες.
Από το πρώτο επεισόδιο, της 20/3, η παραγωγή είδε ότι πιάνει καλούς δείκτες τηλεθέασης, κι εκεί που το σενάριο προοριζόταν για τηλεταινία, προέκυψε καθημερινό σε συνέχειες, γεμάτο εκπλήξεις και σεναριακές ανατροπές. Θα τραβήξει, μάλιστα, μέχρι το «πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου», σύμφωνα με τα κουτσομπολιά, και ίσως να ακολουθήσει και συνέχεια! Ωστόσο το ενδιαφέρον και η ένταση παραμένουν αμείωτα στους θεατές, με πλήθος προγνωστικών για την εξέλιξη του δράματος και το φινάλε. Ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν, ότι το μήλον της έριδος (τα λεφτά!) ανήκει στη σφαίρα των καθαρών ιδεών, και ότι πρόκειται μόνο για σεναριακό εφεύρημα προκειμένου να υπάρχει πλοκή. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι, στο τέλος, το μυστικό θα αποκαλυφθεί μόνο σε όσους θεατές – πιστοποιημένα – δεν κατάφεραν να επιζήσουν κατά τον χρόνο του δράματος, μεταξύ 15/3 – 30/4.

Στο μεταξύ, σε ένα δεύτερο δραματουργικό επίπεδο, το «απρόοπτο» και η «ανατροπή» δεν βρίσκεται στους κύριους ρόλους, τον Σκόιλ Ελικικού και τον Μέτζη του Μεούκτη: Ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι οι μάζες, η «κοινή γνώμη» που πλημμύρισε το διαδίκτυο με φωτογραφίες «σπάζοντας» το επιχειρηματικό και κρατικό απόρρητο των ευρωπαϊκών προγραμμάτων κατάρτισης. Για πρώτη φορά τα προγράμματα αυτά έγιναν κτήμα της αποκαλούμενης «κοινής γνώμης», για πρώτη φορά αποσπάστηκαν από το «μονοπώλιο» του συνηθισμένου πλήθους των ανθρώπων που η γνώμη τους δεν έχει φωνή, που η φωνή τους δεν μετράει, δεν υπολογίζεται στο κατασκεύασμα που ονομάζεται «κοινή γνώμη».

Δημοφιλής είναι και η γκουγκλ…

Διότι τι είναι ένα «μέτζη του μεούκτη» και ένα «σκόιλ ελικικού» μπροστά σε μια ολόκληρη «ευελφάλεια», τι είναι δυο ή και περισσότερες τέτοιες κορακίστικες ανορθογραφίες μπροστά στην μια και μοναδική, διαρκή, επίσημη κορακίστικη ανορθογραφία της πραγματικής ζωής, της προορισμένης για τη γενιά των 700 ευρώ, κατόπιν των 600 ευρώ, ύστερα των 500, των 400, των 300, κατόπιν του ΚΕΑ και, τέλος, ούτε κι αυτού διότι όλοι αυτοί είναι απλώς φιλοξενούμενοι;

Ε να, αυτά είναι τα ευρωπαϊκά προγράμματα κατάρτισης που ακούγατε τόσα χρόνια αλλά σας το κρύβανε. Τόσα χρόνια αδιατάρακτης μακαριότητας της «κοινής γνώμης», ακλόνητης βεβαιότητας για την πρόνοια που εξασφαλίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση! το ΕΣΠΑ! οι κυβερνήσεις! προς τους απολυμένους, τους άνεργους, όσες και όσους τελείωσαν το σχολείο, τελείωσαν μια σχολή, υπηρέτησαν μια θητεία: Την πρόνοια της «δια βίου μάθησης» για την «κατάρτισή» τους με «σύγχρονες δεξιότητες» απαραίτητες για την «απορρόφησή» τους από την «αγορά εργασίας».

…στο 6ο βήμα κάνετε κλικ στο «Συμφωνώ»…

«Κατάρτιση για φθηνό και ευέλικτο, εργατικό δυναμικό», «προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του κεφαλαίου», στις απαιτησεις της «ανταγωνι-στικότητας» και της «κινητικότητας», έτσι το έλεγε αυτό η ιδεοληπτική ξύλινη γλώσσα, αλλά για εμάς, μακρυά από ξύλινες γλώσσες και ιδεοληψίες, δεν είναι παρά ένα ευτράπελο της καραντίνας.

Όσο για τις γενιές της κανονικότητας, αυτές χρόνια τώρα, με επιμέλεια, με βουβό άγχος μην πέσει το ίντερνετ και τους πετάξει έξω η σαδιστική μηχανή, μην τυχόν και πάνε χαμένες οι ώρες των σκόιλ ελικικού, μην τυχόν και η μηχανή ζητήσει κι άλλον προσωπικό χρόνο για απομύζηση, σιωπηλά, μην γίνει θέμα και χαθούν κι αυτά τα 600 ευρώ, και πού να τα ξαναβρεις, και μείνεις μοναχά με τα μόρια. Έμαθες αν άνοιξε καμιά πλατφόρμα; Ανακοίνωσε τίποτα ο Υπουργός; Θα δώσεις «εξετάσεις» για «πιστοποίηση»; Ξέρεις τι είναι μισό μόριο παραπάνω για μια τρίμηνη σύμβαση στο ΑΣΕΠ; Ξέρεις τι είναι μια «πιστοποίηση» παραπάνω στο «βιογραφικό» σου; Χρόνια τώρα, οι γενιές της κανονικότητας, σιωπηρά αντιμέτωπες με τη φτήνια που τις έχουν κοστολογήσει.

…ωστόσο, έχετε δικαίωμα να προσφύγετε, και αυτό ονομάζεται

«προσφυγή». Ούτε ένα ορθογραφικό λάθος.

‘Ωσπου, ξαφνικά, χάρην επιχειρηματικής απληστίας και κυβερνητικής «στήριξης στην επιχειρηματικότητα», περίπου 180.000 μέλη της «κοινής γνώμης» απόκτησαν πρόσβαση σε μια φευγαλέα εικόνα του παρόντος, μια φευγαλέα εικόνα του μέλλοντος της δικής τους φθήνιας και ευελιξίας, και τότε η «τηλεκατάρτιση» προκάλεσε έναν εξίσου φευγαλέο πάταγο. Ίσως, πέρα από το κυβερνητικό ευτράπελο, δεν έγινε αντιληπτό ότι πρόκειται για την κινούμενη άμμο με την οποία είναι στρωμένο απ’ άκρη σ’ άκρη το κοινωνικό έδαφος.

Δεν ήταν «λάθος» της κυβέρνησης, νέας ή παλιάς, η «τηλεκατάρτιση». Το μόνο λάθος της κυβέρνησης είναι που την έφερε στην «κοινή» θέα, στην θέα μιας «γνώμης» που – εντός, βέβαια, των καθορισμένων ορίων της κοινωνικής εμπειρίας της και των κοινωνικών της αυταπατών, και με εφόδιο το κοινωνικό «κύρος» που της δίνει η «μόρφωση» – διαθέτει «φωνή».

Το λάθος ήταν, που δεν άφησε την «τηλεκατάρτιση» να παραμείνει αθέατη στον αθέατο κοινωνικό κόσμο που απεγνωσμένα επιζητά μια θέση, μισή έστω θέση μισθωτής εργασίας, στην διαρκή του περιθωριοποίηση μεταξύ της «κανονικότητας» του σπιτιού, – όπου «μένει» όπως και «έμενε» -, και της «πολυτέλειας» μιας καφετέριας (έχει λεφτά ο κόσμος!), κλειστής τώρα, λόγω του κορονοϊού.

Το μόνο λάθος της κυβέρνησης είναι που έφερε σε κοινή θέα κάτι το άσεμνο, μια απλή προσβολή της δημοσίας αιδούς.

Πηγή: Διέξοδος