Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Το εγχειρίδιο του μαχητή της Αθήνας

Οδηγίες του ΕΛΑΣ στο λαό της Αθήνας για την αντιμετώπιση των Αγγλων και των συνεργατών τους


To Σεπτέμβριο του 1944 η Αθήνα φλεγόταν. Οι γερμανοί κατακτητές ετοιμάζονταν να εγκαταλείψουν την πρωτεύουσα και οι μάχες μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ μαζί με τους συνεργάτες τους των Ταγμάτων Ασφαλείας, της Ειδικής Ασφάλειας και των διαφόρων ομάδων δοσιλόγων ήταν καθημερινό φαινόμενο όχι μόνο στις συνοικίες αλλά και στο κέντρο της πόλης. Εκείνες τις μέρες στους μαχητές του ΕΛΑΣ μοιράστηκε ένα κείμενο με οδηγίες για τις οδομαχίες . Το ίδιο κείμενο μοιράστηκε και πάλι το Δεκέμβριο όταν ξέσπασαν οι συγκρούσεις του ΕΛΑΣ με τις δυνάμεις των άγγλων και των τμημάτων του στρατού, της αστυνομίας , της χωροφυλακής, των ταγματασφαλιτών που είχε εξοπλίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου και των ομάδων ενόπλων όπως της Χ του Γρίβα. Το κείμενο αυτό , όπως θα διαπιστώσουν οι αναγνώστες πρέπει να γράφτηκε από πρόσωπο με στρατιωτική εκπαίδευση , ίσως από ένα από τους μόνιμους αξιωματικούς του τακτικού στρατού που είχαν ενταχθεί στον ΕΛΑΣ της Αθήνας για να χρησιμεύσει ως μπούσουλας με πρακτικές οδηγίες για τις μάχες μέσα στην πόλη. Τα σημαντικότερα σημεία από αυτό το ιστορικό αυτό ντοκουμέντο δημοσιεύει σήμερα ο Ημεροδρόμος με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 70 χρόνων από την ηρωική μάχη του λαού της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944. Στο κείμενο έχει διατηρηθεί η ορθογραφία και οι υπότιτλοι του αρχικού κειμένου.

Οι οδομαχίες

« Στις οδομαχίες χρησιμοποιούμε μικρές ομάδες οπλισμένες με τουφέκια, χειροβομβίδες και οπλοπολυβόλα. Χρησιμοποιούμε τέτοιες ομάδες μικρές με επικεφαλής αποφασιστικούς και με πρωτοβουλία ανθρώπους γιατί είναι εξιαρετικά ευκίνητοι , προσαρμόζονται εύκολα στο έδαφος και δίνουν μικρό στόχο στον εχθρό. Ο εχθρός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τέτοιες μικρές ομάδες γιατί φοβάται τη διάσπαση της ενότητας και της πειθαρχίας των μονάδων του και γιατί δεν διαθέτει τόσο πλήθος στελεχών για να κοματιάση τις δυνάμεις του σε τόσο πολύ μικρές ομάδες. Τέλος δεν είναι συνηθισμένο να πολεμά και να επιτίθεται σε στενούς δρόμους με τα πλευρά και τα νώτα του εκτεθειμένα σε διαρκείς επιθέσεις, με ένα εχθρικό γενικά περιβάλον , που παρουσιάζει ένας Λαικός Αγώνας, και προ πάντων του είναι δύσκολο να κρατήσει άμυνα στους δρόμους. Η άμυνά του κυρίως περιορίζεται σε ορισμένα στρατηγικά σημεία, κτίρια κ.λπ.
Τμήμα του ΕΛΑΣ στην Καισαριανή

Εμείς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις ομάδες αυτές γιατί στηριζόμαστε στη συνειδητή πειθαρχία του Λαικού μας Στρατού , στην ικανότητα των στελεχών του αναπτύσοντας την ανάλογη πρωτοβουλία να καθοδηγούν τις ομάδες. Μ’ αυτό τον τρόπο της οργάνωσης μας και της διαπαιδαγώγησης γενικά που έχουν τα μέλη μας και τέλος στην υποστήριξη όλου του οργανωμένου Λαού. Το μπάσιμο του Λαού από πριν στις Εθνικοαπελευθερωτικές Οργανώσεις κατά συνοικισμούς , επάγγελμα κ.λπ. μας βοηθάει εξαιρετικά στη διεξαγωγή μιας τέτοιας μάχης του Εθνικολαικού Αγώνα.

Στις οδομαχίες πιάνουμε το αριστερό μέρος του δρόμου. Αυτό γίνεται για να προστατεύσουμε το δεξιό μας πλευρό στον τοίχο και να έχουμε ελεύθερο το δεξί μας χέρι με το οποίο χειριζόμαστε το όπλο. Μαχόμαστε πάντα στους δρόμους και ποτέ μέσα στα σπίτια. Τα σπίτια μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις τα χρησιμοποιούμε. Πιάνουμε τις πόρτες των σπιτιών απ’ όπου βάλλουμε με τα όπλα, κρατ5ούμε δε τέτοια διάταξη ώστε να βάλλουν όσο μπορούν περισσότεροι μαζί. Προχωρούμε με άλματα από πόρτα σε πόρτα, το κύκλωμα της πόρτας και τα σκαλοπάτια σαν πρόχωμα. Στα σπίτια δεν μπαίνουμε παρά μόνο για να ερευνήσουμε. Η μάχη μέσα από το σπίτι σημαίνει άμυνα και η άμυνα είναι ο θάνατος του Λαικού Αγώνα. Επίσης δεν χρησιμοποιούμε τα κεραμύδια και τις ταράτσες των σπιτιών, εκτός σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Εμείς κάνουμε επιθετικό πόλεμο και πρέπει να βρισκόμαστε στο δρόμο και διαρκώς να προχωρούμε. Γι’ αυτό δεν χρησιμοποιούμε και οδοφράγματα , γιατί η ανέγερση ενός οδοφράγματος σημαίνει σταμάτημα της προέλασης και επομένως της επίθεσης. Το οδόφραγμα είναι κατ’ εξοχήν έργο αμύνης. Στην προέλασή μας θα γίνει πολλές φορές ανάγκη να επιτεθούμε ενάντια σε οδοφράγματα του εχθρού. Στην περίπτωση αυτή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα γύρω σπίτια, τα οδοφράγματα αυτά θα τα πάρουμε με έφοδο χρησιμοποιώντας ταχυβόλα όπλα και χειροβομβίδες.
Οδόφραγμα στο Βύρωνα
Στις μάχες δρόμων μπορεί να μας βοηθάει ο πληθυσμός που μέσα από τα σπίτια επιτίθεται με όλα τα μέσα στον εχθρό από τα πλάγια και τα μετόπισθεν και να απασχολήση τις κινήσεις και τον ανεφοδιασμό του».

Το οδόφραγμα

« Είδαμε ότι τα οδοφράγματα χρησιμοποιούνται για άμυνα και επιδή εμείς διαρκώς επιτιθέμαστε αποφεύγουμε τη χρησιμοποίησή τους, παρά το γεγονός όμως αυτό , ωστόσο , μπορεί για τον ένα ή τον άλλο λόγο να βρεθούμε στην ανάγκη σ’ ένα δρόμο να κάνουμε οδοφράγματα. Αυτό γίνεται όταν βρεθούμε μπρος σε ανώτερες δυνάμεις του εχθρού. Τότε περνάμε , προσωρινά, σε άμυνα και ειδοποιούμε να μας έρθουν ενισχύσεις και μόλις φτάσουν οι ενισχύσεις αμέσως περνάμε στην επίθεση. Οι ενισχύσεις βέβαια μπορεί να συνίστανται και σε μια πλευροκόπηση ή κύκλωση του εχθρού. Για την κατασκευή του οδοφράγματος χρησιμοποιούμε όσο το δυνατόν υλικά που δεν μπορούν να καούν. Το λιθόστρωτο , όγκοι από πέτρες και χώματα, σίδερα , τραμ, αυτοκίνητα φορτηγά, γενικά κάθε υλικό που θα βρεθεί πρόχειρο. Το οδόφραγμα πρέπει να είναι σταθερό, στέρεο, ιδιαίτερα τώρα με τα θωρακισμένα αυτοκίνητα και τα άρματα μάχης. Πίσω απ’ το οδόφραγμα μπορεί ν’ ανοίξουμε βαθιούς λάκκους για να φέρουμε εμπόδια στη προέλαση των θωρακισμένων αυτοκινήτων του εχθρού σε περίπτωση που θα κατορθώσει να ανατρέψει το οδόφραγμα.
Οδόφραγμα για τάνκς σε δρόμο της Αθήνας
Για την άμυνα των οδοφραγμάτων χρησιμοποιούμε όλων των ειδών τα όπλα , καθώς και χειροβομβίδες σε περίπτωση που πλησιάζει ο εχθρός. Επίσης (…) χρησιμοποιούμε τα γύρω σπίτια μπρος και πίσω απ’ το οδόφραγμα όπου μπαίνουν άνθρωποι αποφασιστικοί και οπλισμένοι με όπλα και χειροβομβίδες. Τέλος μπορεί να χρησιμοποιήσουμε και δοχεία βενζίνης τα οποία αδειάζουμε πάνω στο δρόμο μπρος από το οδόφραγμα και βάζουμε φωτιά, ιδιαίτερα την ώρα που ο εχθρός κάνει έφοδο. Το οδόφραγμα δεν το κάνουμε όπου να’ναι. Το κάνουμε σε τέτοιο σημείο δρόμου που να κλείνη όσο το δυνατόν περισσότερες παρόδους από πίσω. Για την υπεράσπιση του κυρίου οδοφράγματος, μπορούμε να κάνουμε άλλα οδοφράγματα σε παρόδους έτσι που να κλείνουμε μια ολόκληρη περιοχή, που να προστατεύεται απ’ όλες τις μεριές, να έχει εξασφαλισμένη την επικοινωνία με τα μετόπισθεν και που να εμποδίζει τους ελιγμούς του εχθρού. Έτσι αναγκάζουμε τον εχθρό να βαδίσει και να μας επιτεθεί στους δρόμους και από εκεί που θέλουμε εμείς. Σημειώνουμε ξανάότι το οδόφραγμα είναι προσωρινό και χρησιμεύει αποκλειστικά για άμυνα».

Πως καταλαμβάνουμε ένα στρατόπεδο, ένα χτήριο ή μια στρατώνα όπου υπάρχουν ένοπλες δυνάμεις καταχτητών ή εθνοπροδοτών
Μαχητές του ΕΛΑΣ Αθήνας
«Για την κατάληψι των παραπάνω πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας πως θα υπάρχουν άνθρωποι από μέσα από τον στρατό των καταχτητών και των εθνοπροδοτών που θα θελήσουν να μας βοηθήσουν. Αυτό εμείς όχι μονάχα θα το εκμεταλευθούμε αλλά θα πρέπει και να φροντίζουμε οι ίδιοι να βρίσκομε τέτοιους ανθρώπους, να τους οργανώνουμε και να τους καθοδηγούμε. Σε περίπτωση που σ’ ένα στρατόπεδο κ.λπ. διαθέτουμε τέτοιους πολλούς , τους βάζουμε σαν καθήκον να πιάσουν μόνοι τους όλα τα φασιστικά στοιχεία και ιδιαίτερα τους αξιωματικούς ή υπαξιωματικούς και να τους αφοπλίσουν. Έτσι με λίγες δυνάμεις μπορούμε να καταλάβουμε ένα στρατώνα κ.λπ. Σε περίπτωση που οι άνθρωποι που διαθέτουμε διστάζουν να κάνουν μόνοι τους την ενέργεια τότε κάνουμε συνδυασμένη ενέργεια απ’ έξω κι από μέσα. Τέλος αν όλες οι δυνάμεις των κατακτητών και εθνοπροδοτών που βρίσκονται σ’ ένα κτήριο, στρατώνα κ.λπ. είναι φασιστικές τότε κάνουμε συστηματική περικύκλωση και έφοδο μ’ όλα τα μέσα , εν ανάγκη και με πυροβολικό. (Τέτοια έφοδος έγινε στο χειμερινό ανάκτορο στην Πετρούπολη)».

Πώς αντιμετωπίζουμε τα μοντέρνα όπλα

«Για να πάρουμε μια εικόνα το πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα μοντέρνα όπλα , θα πάρουμε σαν παράδειγμα την εξέγερση του Λαού της Βιέννης (σημείωση: Ο συντάκτης του κειμένου αναφέρεται στην εξέγερση των εργατών της Βιέννης σοσιαλιστών και κομμουνιστών στα μέσα της δεκαετίας του ’30).

Η μετακίνηση τμημάτων θα γίνη βέβαια μέσα απ’ τους δρόμους της πόλης. Τις μετακινήσεις και του πυροβολικού και των θωρακισμένων αυτοκινήτων τις εμποδίζουμε μ’ ένα σωρό εμπόδια , με άνοιγμα λάκκων, με εμπόδια στους δρόμους, με τη χρησιμοποίηση χειροβομβίδων , έφλεκτων υλικών (βενζίνη κ.λπ.). Φτάνει να κινητοποιηθεί για τη δουλειά αυτή ολόκληρος ο πληθυσμός. Στη Βιέννη λ.χ. ενώ μάχονταν ένα τμήμα του Λαού ( στο Σάλτσμπουργκ) , το άλλο έμεινε ακόμα αδρανές και άφινε τα θωρακισμένα αυτοκίνητα και πυροβολικό να κινείται με όλη του την ησυχία στους δρόμους της Βιέννης ενώ θα μπορούσε με μια μαζική συμμετοχή στον αγώνα και στις κινήσεις τους, να εμποδίσει και τα ίδια τα κανόνια και τα θωρακισμένα αυτοκίνητα, αφού τα καθήλωνε με μια σειρά εμπόδια στους δρόμους (λάκκους , αναχώματα κ.λπ.) , έπειτα με μια έφοδο να τα καταλάβει. Έπειτα όταν το πυροβολικό έβαλε ενάντια στις εργατικές συνοικίες , πολυκατοικίες , τα κανόνια ήταν συνήθως στημένα κάπου εκεί κοντά , μέσα στην καρδιά των Λαικών συνοικιών (σε κανένα ύψωμα , πλατεία κ.λπ.). Με μια έφοδο Λαός από τους γύρω δρόμους θα μπορούσε να πάρει ο ίδιος τα κανόνια στα χέρια του. Όλα αυτά δεν έγιναν γιατί, όπως είπαμε , επικράτησε το πνεύμα της άμυνας σ’ ένα μεγάλο τμήμα του μαχόμενου εργατικού κόσμου , κι έτσι έμεινε σ’ αδράνεια. Ενώ με μια μαζική συμμετοχή στον αγώνα, που θα επιτυγχάνονταν με μια επιθετική τακτική των μαχόμενων εργατών, όλα αυτά τα μοντέρνα μέσα πάλης θα αντιμετωπίζονταν και θα εξουδετερώνονταν.

Αυτό είναι ένα από τα κυριώτερα διδάγματα στρατιωτικής τακτικής από την εξέγερση της Βιέννης και μια επικύρωση της αρχής ότι τα μοντέρνα όπλα στις μάχες δρόμου αντιμετωπίζονται , φτάνει να συμμετάσχει στον αγώνα όσο το δυνατόν πιο πλατιά μάζα Λαού. Το γεγονός πρέπει να το έχουμε υπ’ όψιν μας, είναι πρωταρχικής σημασίας.

Αλλά και από γενικότερη στρατιωτική άποψη είναι σωστή η χρησιμοποίηση όσο το δυνατόν πιο πλατιών μαζών. Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια (σημείωση: μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο) , όταν η Γερμανία ήταν υποχρεωμένη να διατηρεί μόνο ένα μικρό Στρατό στελεχών , οι Γερμανοί στρατιωτικοί θεωρητικοί και ιδιαίτερα ο Φον Σεκτ υποστήριζαν ότι με τα μοντέρνα όπλα αρκεί ένας μικρός στρατός στελεχών για τη διεξαγωγή του πολέμου. Οι Σοβιετικοί στρατιωτικοί υποστήριξαν , αντίθετα, ότι ο μοντέρνος πόλεμος , ακριβώς λόγω της χρησιμοποιήσεως μηχανών, απαιτεί τεράστιες μάζες, τόσο γιατί ο πόλεμος λόγω της χρησιμοποιήσεως τέτοιων όπλων θα είναι εξαιρετικά αιματηρός και θα χρειάζεται διαρκώς ανανέωση των απωλειών, όσο γιατί τα μοντέρνα όπλα χρησιμοποιούνται κατά μάζες , ο δε χειρισμός τους απαιτεί μεγάλες έμψυχες δυνάμεις ( ο χειρισμός και η εξυπηρέτηση ενός αεροπλάνου απαιτεί δεκάδες ανθρώπων).

Τέλος η διαμόρφωση του μετώπου στον μοντέρνο πόλεμο, όπου όλα είναι πρώτη γραμμή και μάχονται και οι εφεδρείες , απαιτεί τη χρησιμοποίηση τεραστίων μαζών. Ο πόλεμος ο μοντέρνος δηλαδή είναι κατ’ εξοχήν πόλεμος εφεδρειών. Αυτό το απέδειξε με τον πιο χτυπητό τρόπο ο σημερινός πόλεμος στο Ανατολικό Μέτωπο. Εξ’ άλλου , και οι Γερμανοί θεωρητικοί σήμερα αναθεώρησαν τις απόψεις τους και τάσσονται υπέρ της χρησιμοποιήσεως μαζών.

Το ίδιο γίνεται και σ’ έναν εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, όποιος διαθέτει περισσότερες εφεδρείες θα νικήσει. Στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ο λαός διαθέτει περισσότερες εφεδρείες από τους κατακτητές και τους εθνοπροδότες και όχι μόνο αυτό, αλλά όσο προχωρεί ο Αγώνας τόσο περισσότερες εφεδρείες κατεβαίνουν στον αγώνα στο πλευρό του Λαού , ενώ αντίθετα όσο προχωρεί ο Εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας τόσο οι εφεδρείες των καταχτητών και εθνοπροδοτών λιγοστεύουν.

Γι’ αυτό και ο Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας βαδίζει από επιτυχία σε επιτυχία. Με λίγα λόγια , οι εθνοαπελευθερωτικές δυνάμεις σ’ ένα τέτοιο Αγώνα βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα από άποψη εφεδρειών και μπορεί να’ναι σε ασύγκριτα καλύτερη μοίρα, φτάνει με μια κατάλληλη πολιτική να εξασφαλίσουν την υποστήριξη ολόκληρου του Λαού.

Ένα από τα πιο μοντέρνα όπλα και επικίνδυνα μέσα πολέμου είναι η αεροπορία. Η εξουδετέρωσις της είναι απαραίτητη. Για το σκοπό αυτό οργανώνουμε την κατάληψη των αεροδρομίων, από τις πρώτες στιγμές της εξέγερσης. Τα αεροδρόμια θα καταληφθούν εξ’ εφόδου (…) και με τη χρησιμοποίηση ταχέων και θωρακισμένων μέσων (…). Το ίδιο φροντίζουμε και για την κατάληψη των πολεμικών καραβιών».
Πηγή: Ημεροδρόμος

36 σχόλια:

  1. Παρακολουθησα την ομιλια της Αλεκας στον Περισσο απο το 902 ητανε εξαιρετικη. Αργοτερα θα παρακολουθησε και τον Μαιλη. Σωστα λες οτι υπηρχανεμονιμοι αξιωματικοι οι οποιοι ειχανε προτεινει μετατροπη του ΕΛΑΣ σε τακτικο στρατο στις αρχες του 1944. Αλλα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Μα ο ΕΛΑΣ ήταν κατά βάση τακτικός στρατός στις αρχές του '44. Απλά είχε διατηρήσει και κάποια καθαρά "αντάρτικα" τμήματα.
      Για τους μόνιμους αξιωματικούς δε, ο ίδιος ο γενικός διοικητής του ΕΛΑΣ, ο Σαράφης, τέτοιος ήταν.

      Διαγραφή
  2. TRASH. Εχω διαβασει εκθεση του Μακριδη που ητανε μονιμος αξιωματικος του στρατου που ειχε προτεινει να παρει κανονικα την μορφη τακτικου στρατου με μεγαλες μοναδες και την καταρτισει σχεδιου με την απελευθερωση για την καταληψη των Αστικων κεντρων και απο εκει και περα να αποτελεσει τον Στρατο της νεας εξουσιας. Η απαντηση ητανε οτι θα ερθουνε οι Αγγλοι με αποβαση να μας απελευθερωσουνε. Αν θυμαμαι καλα πρεπει να το εχει μεσα στην 3η Συνδιασκεψη του 1950. Βεβαια ξερω ητανε πολιτικο το προβλημα και τη στοχους ειχε. Το κειμενο σημερα του Μπογιοπου λου το διαβασες ποια ειναι η γνωμη σου αν θελεις να μου πεις ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Όπως το λες, πολιτικό ήταν το ζήτημα. Εξάλλου στην Θεσσαλονίκη (και όλες τις άλλες μεγάλες πόλεις) μπήκε ο ΕΛΑΣ.
      -Όχι δεν τον διάβασα τον Μπογιόπουλο

      Διαγραφή
    2. O ΕΛΑΣ κατα το τελος του πολεμου ειχε δυο μορφες.
      η μια ηταν του κανονικου ΕΛΑΣ που αντικειμενικα λογο και τον μεγαλων εκτασεων που ειχε ελευθερωσει ειχε μια μορφη τακτικου στρατου, αλλα ειχε τα προβληματα του εφοδιασμου (τροφιμα και οπλα), καθως και βαρεως οπλισμου. ακομα και για την εποχη δεν υφισταται τακτικος στρατος χωρις αρματα και βαρυ πυροβολικο, σε νουμερα γιατι καποια στοιχεια βαρεως πυροβολικου ειχε αλλα λιγα.
      το δευτερο τμημα του ηταν ο εφεδρικος ΕΛΑΣ, φανταζομαι οτι ολοι ξερουμε τι ηταν ο εφεδρικος μην το αναλυσω. για πολλους λογους, καθαρα στρατιωτικους δεν μπορουσε να γινει τακτικος στρατος. ενας απο αυτους ηταν οτι ενας τατκικος στρατος πρεπει να μπορει να κανει στατικη αμυνα το οποιο προυποθετει αλλου ειδους εκπαιδευση.
      ακομα και στον ΔΣΕ η αμυνα του γραμμου και του βιτσιου ποτε δεν στηριχθηκε στην στατικη αμυνα ειδικα με τα μεσα πυρος του αντιπαλου. ενεργητικη αμυνα με συνεχεις επιθεσεις εκαναν. κανενας τακτικος στρατος δεν μπορει να το κανει αυτο.
      φαινεται αλλωστε και απο το κειμενο που μολις διαβασαμε.
      τακτικος στρατος προυποθετει και στελεχωση του οχι εθελοντικα, αλλα ειτε καλωντας κλασεις, οποτε υπαρχει το πρακτικο ζητημα οτι μπορει να κατηγορηθεις για βιαιη στελεχωση, να μην εχεις ανθρωπους αποφασισμενους ή επι πληρωμη.
      υπηρχαν και αλλοι λογοι που δεν επετρεπαν την μετατροπη του ΕΛΑΣ σε τακτικο στρατο.

      Διαγραφή
    3. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Ο ΕΛΑΣ ήταν τακτικός στρατός, γιατί είχε την οργάνωση του τακτικού στρατού (λόχοι-τάγματα-συντάγματα, κλπ), στρατιωτικό κανονισμό και βαθμούς, είχε τμήματα επιμελητείας, ιππικό, πυροβολικό, ναυτικό(!!!), ακόμη και τμήματα υποστήριξης αεροπορίας (τα γνωστά αντάρτικα αεροδρόμια), κλπ κλπ.

      Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι χαρακτηριστικά στρατού "ατάκτων".

      Διαγραφή
    4. θα ψιλοδιαφωνησω, μπορει απο ονομασιες να τα ειχε, να προσπαθουσε να φιαξει επιμελητεια και ολα αυτα, αλλα και εγω αν πω οτι εχω καθετη μοναδα παραγωγης επειδη εχω ονομασει ετσι κατι δεν σημαινει οτι την εχω κιολας.
      μπορει να τα ειχε αυτα λοιπον, αλλα απειχαν απο το να ειναι αντιστοιχα των αναγκων ενος τακτικου στρατου. το ναυτικο ηταν καποια καικια που βαζανε οπλοπλυβολα επανω και διαχειριζοταν το "αεροδρομιο" εκει που ειναι τωρα η λιμνη πλαστηρα.
      δεν μειωνω επ ουδενι την προσπαθεια της εποχης, μη παρεξηγηθω, αλλα και το ναυτικο ηταν ανταρτικο οπως και το αεροδρομιο

      Διαγραφή
    5. @modesto:
      Οι "ονομασίες" δεν ήταν απλά ονομασίες. Ο ΕΛΑΣ είχε στα τέλη του '43, αρχές του '44 πλήρη δομή τακτικού στρατού.
      Δεν ήτανε κάποιο τσούρμο ατάκτων ο Λαϊκός Στρατός, αλλά ένας στρατός απόλυτα πειθαρχειμένος, και οργανωμένος σε τακτική βάση. Ακόμη η στρατιωτική γραφειοκρατία (φύλλα πορείας κλπ) ίσχυε στον ΕΛΑΣ.

      Ας μην υποτιμάμε τόσο πολύ τον λαϊκό μας στρατό, που εξάλλου απελευθέρωσε και την χώρα, πράγμα που κανείς στρατός "ατάκτων" δεν μπορεί να κάνει.

      Διαγραφή
    6. @modesto:
      Ρίξε αάν το βρεις, μια ματιά στην μονογραφία του Χανδρινού για τον ΕΛΑΣ. Είναι διαφωτιστικότατη.

      Διαγραφή
    7. δεν διαφωνω με το οτι ειχε τετοια ειδους δομη.
      μπορει η ταδε μεραρχια να ειχε εδρα την θεσσαλια, αλλα ειχε ακριβως αυτο, την θεσσαλια. οχι την καρδιτσα ή την λαρισα. ολες του οι δομες, νοσοκομεια κτλ, ηταν παντα υπατμον λογο της φυσης του πολεμου. μπορει να ειχε ελευθερωσει μεγαλο κομματι της χωρας, αλλα ακομα και μια μερα πριν φυγουν οι γερμανοι αν ηθελαν μαζευαν δυναμεις και σε αναγκαζαν να εφαρμωσεις παλι τακτικες ανταρτικες για την αμυνα σου.
      αυτο που λεω λοιπον, περα απο την προσπαθεια δομης ενος ανταρτικου στρατου και την προσπαθεια οργανωσης του και επιμελητειακα, ακομα ακομα και το δικτυο πληροφορησης των χωριων, δεν τον εκανε τακτικο στρατο γιατι του ελειπαν βασικα πραγματα για να τον κανουν τακτικο.
      οπως γραφει και ο συντροφος στις οδηγιες ποιο πανω, ο ελας ουτε ο τακτικος, ποσο μαλλον της αθηνας μπορουσε να εφαρμωσει τακτικες μονιμου στρατου. αν π.χ. η μαχη της αθηνας γινοταν με αδεια πολη ο ελας οσο και ανταγωνιστικος να ηταν δεν θα κραταγε ουτε βδομαδα, γιατι περα απο τα ενοπλα τμηματα, σε καθε μαχη υπηρχαν πολλαπλασιες δυναμεις διπλα ετοιμες να παρουν το οπλο του τραυματια/νεκρου συντροφου ή το λαφυρο του αντιπαλου, αυτο και μονο του εδινε την δυνατοτητα να κρατησει στην αθηνα μια γραμμη αμυνας. αλλα και παλ, αυτη δεν την κραταγε περιμενοντας τους να επιτεθουν, ακομα και οταν δεχονταν επιθεση η μεθοδος αποκρουσης ηταν η οσο ποιο γρηγορη αντεπιθεση και ανατροπη. αν εμεναν σταθεροι στο οδοφραγμα ή στις οχειρομενες θεσεις θα ηταν τακτικος στρατος.

      Διαγραφή
    8. @modesto:
      Μετά τον αμερικάνικο εμφύλιο και την ανακάλυψη του οπισθογεμούς ραβδωτού τουφεκιού, κανένας στρατός δεν κάθονταν σε ένα άδειο πεδίο μάχης να αναλλάσει πυρά απέναντι σε έναν άλλον.

      Οι στατικές μορφές πολέμου δε, είχαν αποδειχτεί άχρηστες ήδη από τις εκατόμβες άνευ αποτελέσματος του Α'ΠΠ. Στον Β'ΠΠ η στατική μορφή άμυνας ήταν το τελευταίο μέσο που θα χρησιμοποιούσε ο οποιοσδήποτε στρατός. Αυτό δεν έκανε λιγότερο "τακτικούς", στρατούς όπως η Βέρμαχτ ή ο Κόκκινος στρατός, τις τακτικές του οποίου είχε μελετήσει παρεπιπτόντος και ο ΕΛΑΣ (έχω ανεβάσει παλιότερα σχετικό εγχειρίδιο του Οθωναίου).

      Το εάν είναι ένας στρατός τακτικός ή μη, δεν καθορίζεται από την ανελαστικότητα στις τακτικές του (τότε είναι απλά ένας "κακός" για τα σύγχρονα δεδομένα στρατός), αλλά από την εσωτερική του διάρθρωση, δομή και πειθαρχία. Και σε αυτά ο ΕΛΑΣ από τα τέλη του '43 δεν είχε καμμία διαφορά από έναν τακτικό στρατό.
      Υ.Γ.
      Ο ΕΛΑΣ τακτικός στρατός ήταν. Αστικός στρατός δεν ήταν για να μην υπολογίζει στην ενεργή συμμετοχή των μαζών. Όπως και ο κόκκινος στρατός εξάλλου, του οποίου τα τακτικά εγχειρίδια την λάμβαναν πάντα υπόψιν.

      Διαγραφή
    9. "...μπορει να ειχε ελευθερωσει μεγαλο κομματι της χωρας, αλλα ακομα και μια μερα πριν φυγουν οι γερμανοι αν ηθελαν μαζευαν δυναμεις και σε αναγκαζαν να εφαρμωσεις παλι τακτικες ανταρτικες για την αμυνα σου..."
      Δεν ισχύει. Κοίτα την μάχη στις Καρούτες και την εξόντωση της Εντελβάις π.χ. Από ένα σημείο και μετά, ο ΕΛΑΣ όχι μόνο δεν υποχωρούσε όταν δέχονταν επιθέσεις οι απελευθερωμένες περιοχές, αλλά εφάρμοζε τακτικές "περικύκλωσης και εξόντωσης" των επιτιθέμενων.

      Διαγραφή
  3. TRASH ουτε υποτιμαω ουτε θελω να μηδενισω οτι υπηρχε. Προσπαθω να πω οτι σταδιακα μεσα στο 1944 επρεπε να παιρνει την μορφη ταχτικου στρατου και σε συνενοησει με την ΕΣΣΔ να αποκτησει καλυτερο οπλισμο και οτι αλλο απαιτει ο τακτικος στρατος. Αλλα αυτο προυποθετει να εχεις στοχο την εξουσια και οχι την διαχειρηση του καπιταλισμου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Ήδη από τα τέλη του '43 ήταν τακτικός στρατός ο ΕΛΑΣ, ενώ το πρόβλημα του οπλισμού του το έλυσε τελειωτικά μετά την παράδοση σε αυτόν της Ιταλικής Μεραρχίας Πινιερόλο με το σύνολο του οπλισμού της, και μάλιστα ανέγγιχτο.
      -Αλλά τι συνεννόηση να κάνει ο ΕΛΑΣ με τους σοβιετικούς, όταν ό έχει συμφωνήσει ο ίδιος να μπει υπό τις διαταγές του ...Σκόμπυ(!!!!) και του "Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής";

      Φυσικά και ήταν πολιτικό το πρόβλημα, που σωστά θέτεις.
      Απλά εγώ δεν συμπεραίνω από αυτά που γνωρίζω, πως οι πολιτικές αδυναμίες του ΕΑΜ είχαν επηρρεάσει στο ελάχιστο το αξιόμαχο του Λαϊκού Στρατού.
      Αυτό εξάλλου είναι που δεν μπορούμε να καταπιούμε μέχρι σήμερα. Πως καταφέραμε σε 3-4 χρόνια να φιάξουμε έναν πανίσχυρο στρατό, που τον διαλύσαμε ...μόνοι μας.
      Και τέτοιες ιστορικές ευκαιρίες δεν δίνονται δεύτερη φορά, στον ίδιο τουλάχιστον αιώνα

      Διαγραφή
  4. Η μάχη στις Καρούτες Γκιώνας:
    http://fadomduck2.blogspot.gr/2012/06/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. TRASH. Υπαρχει εξηγηση συντροφε και ειναι μεσα στην διαστρεβλωση του ΕΛΙΓΜΟΥ της Κ.Δ σε Στρατηγικη απο τους οπορτουνιστες απο την στιγμη που φτιαξαμε τα λαικα μετωπα μαζι τους. Αυτο εκφραστηκε απο την αλλαγη της στρατηγικης του ΚΚΕ της 6ης ολομελειας του 1934 απο τους Παρτσαλιδη σκλαβαινα Νεφελουδη και το κουρελιασμα των ιστορικων γραμματων του Ζαχαριαδη που εβλεπε την θεση της Κ.Δ ως ΕΛΙΓΜΟ. Αν το ΕΑΜ ειχε φτιαχτει πρωταρχικα σαν Εργατικο Μετωπο ΕΕΑΜ τον οκτωβρη του 1944 θα διεκδηκουσαμε με τις καλυτερες προυποθε σεις την εξουσια Στην 3η Συνδιασκεψη του 1950 η εισηγηση Ζαχαριαδη η ομιλια του Χαριλαου και των αλλων συντροφων δειχνουνε το εγλημα ξεκαθαρα. Οταν φτιαχνεις πολιτικο μετωπο με Τσιριμωκο Πασαλιδη μενσεβικος στην Γεωργια και τον Κυρκο δεν μπορουσε να συμβει κατι αλλο. Την Εποποιια του ΔΣΕ και το οτι δεν γιναμε οπορτουνιστες και ειμαστε εδω σημερα το χρωσταμε στον Ζαχαριαδη και πουθενα αλλου χωρις καμμια δοση προσωπολατρειας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. TRASH. ο πανισχυρος ΕΛΑΣ που φτιαξαμε ητανε απο τις βαθιες ριζες που ειχε το ΚΚΕ μεσα στον λαο απο το 1918 παρα τα χτυπηματα του Μεταξα και απο τις νικες της ΕΣΣΔ σε Σταλιγκραντ Κουρσκ και οχι στα Ταξικα ναυαγια του ΕΑΜ. ελπιζω να με πυροβολησεις λιγο οχι πολυ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σε "πυροβολήσω" Παναγιώτη.
      Η εποποιία, όπως και τα λάθη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ είναι δικά μας, και δεν τα χαρίζω σε κανέναν π...στη να τα καπηλευτεί!

      Διαγραφή
    2. Τα χεις παίξει έτσι;

      "Ταξικα ναυαγια του ΕΑΜ"

      μάλιστα ........ κάτι γεγονότα περί συμμαχιών, σφυριών και δρεπανιών τα έχεις υπόψιν;

      Διαγραφή
    3. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Επιβεβαίωσε αν θέλεις πως το σχόλιο 4 Δεκεμβρίου 2014 - 8:51 μ.μ. είναι όντως δικό σου

      Διαγραφή
  7. TRASH. θα στο εξηγησω τη εννοω. Σιγουρα ειναι δικα μας και τα λαθη και τα σωστα. Ταξικα ναυαγια εννοω τον Τσιριμωκο τον Σβωλο τον Μ.Κυρκο τον Μενσεβικο Γ. Πασαλιδη. αυτο ηθελα να πω και τιποτα αλλο αλιμονο. Η ηττα ητανε προδιαγεγραμενη απο την στιγμη που εγινε Πολιτικο Μετωπο γιατι απο την φυση τους Σοσιαλδημοκρατια και οπορτουνισμος ειναι μερος του καπιταλισμου. Αν η ΕΣΣΔ δεν ειχε κανει το Μολοτωφ Ριμπεντροπ και ειχε βασιστει στα Λαικα μετωπα θα ειχε βρεθει απεναντι σε ολους μαζι. Ας παρουμε για αρχη Το Λ.Μ στην Γαλλια. Το 1936 εκλεισε τα συνορα στην Ισπανια βοηθωντας ουσιαστικα τον Φρανκο. το 1938 παρεδωσε την Τσεχοσλοβακια στον Χιτλερ για να χτυπησει την ΕΣΣΔ το 1939 στον πολεμο ΕΣΣΔ ΦΙΛΑΝΔΙΑΣ εστελνε οπλα στους δευτερους και ετοιμαζανε 150.000 Στρατο αλλα δεν προλαβανε γιατι νικησε η ΕΣΣΔ. Αυτα για αρχη και ειμαι ολος αυτια να συζητησουμε συντροφε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΄@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Δεν νομίζω πως πρέπει να ξεγράφουμε μονοκοντυλιά τα λαϊκά μέτωπα. Προσωπική μου άποψη είναι πως ορθά συγκροτήθηκαν -όταν συγκροτήθηκαν. Και την δουλειά για την οποία συγκροτήθηκαν (πλατιά αντιφασιστική συμμαχία) την έκαναν.
      Στην δική μας περίπτωση, νομίζω πως το λάθος ήταν η μη-εγκατάλειψη αυτής της πολιτικής όταν πλέον όχι μόνο είχε εκπληρώσει τον σκοπό της, αλλά είχε γίνει και βάρος.
      Ας δούμε πως χειρίστηκαν το ζήτημα στις άλλες βαλκανικές χώρες π.χ.
      Νομίζω πως η Λ.Σ.Δ. Αλβανίας (στην οποία επίσης ΔΕΝ μπήκε ο κόκκινος στρατός) είναι ένα καλό παράδειγμα ενδεδειγμένης πολιτικής πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα.

      Διαγραφή
  8. ο κομμουνισταρας πετροπουλος σε αντικομμουνιστικη υστερια στο ΙΣΚΡΑ απαντωντας σε σχολιο κα οποιος παει να του απαντησει κοβουνε τα σχολια στο λαφαζαναιικο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. TRASH. Κανεις ενα λαθος. Στην αλβανια ητανε κοινωνικη συμμαχια δεν πηρε την μορφη πολιτικου μετωπου. Οπως το ιδιο ακριβως συνεβη και στην Κινα. Οπου υπηρξε πολιτικο μετωπο η καταστροφη ητανε σιγουρη γιατι ποτε δεν θα σε αφησουνε οι οπορτουνιστες την κρισιμη ωρα να αλλαξεις πορεια στον Ελιγμο. Αν κανουμε αυτο που λες απο συναισθημα σε καταλαβαινω απολυτα αφηνουμε σιγουρες παρακαταθηκες για τις επομενες καταστροφες. Σοσιαλισμος εγινε μονο οπου περασε ο κοκκινος στρατος και απετρεψε τις αντεπανα σεις. Τον γλιτωνω τον πυροβολισμο πως το βλεπεις ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. TRASH Ξερω πως νιωθεις. Οτι κατι χαριζουμε στους οπορτουνιστες και στα Βαριδια. Ειναι τραγικο λαθος. αν λειτουργησουμε συναισθηματικα το χασαμε το παιχνιδι και αυτος ειναι ο στοχος τους να μας καθηλωσουνε στα ιδια. Χωρις να σου κανω μαθημα η 3η συνδιασκεψη ειναι αποκαλυπτικη πανω στο θεμα. ΔΣΕ χωρις Ζαχαριαδη δεν θα ειχε γινει ουτε στη 2α παρουσια συντροφε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Δεν είναι συναισθηματικό. Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με το έπος και με τα λάθη του, ήταν δημιούργημα του ΚΚ. Δικό μας το έπος, δικά μας και τα λάθη. Τίποτε λιγότερο ή περισσότερο από αυτό.
      Για το άλλο που λες παραπάνω, τα ντοκουμέντα, τόσο του ΚΚΚ όσο και του ΚΕΑ, άλλα λένε.
      Ειδικά για το ΚΚΚ, ο Μάο γράφει κάπου για τον ΕΛΑΣ πως ήταν πρότυπο αντάρτικου στρατου.

      (Μην με βάλεις να ξαναψάχνω τα άπαντα του Μάο μόνο, για να βρω που ακριβώς το λέει. Pleeeeease! :(

      Διαγραφή
    2. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ αν δεν είσαι ένα από τα πιο άρρωστα τρολ του σφυροδρέπανου, έχεις πρόβλημα στην ανάγνωση της ιστορίας.
      Το ΕΑΜ έπρεπε λέει να είναι ΕργατικόΕΑΜ. Και ήτανε λέει πολιτικό μέτωπο. ...μάλιστα.

      Καταρχάς δεν ήταν απλά ένα πολιτικό μέτωπο, είναι αστείο αυτό που είπες. Η αντίσταση δεν έγινε με πολιτικές εντολές.
      Γενικά, σου έχει απαντήσει πολύ σωστά ο ΤΡΑΣ. Το ΚΚΕ έπρεπε να σπρώξει αυτή τη συμμαχία προς την κατάληψη της εξουσίας. Όπως έχει γίνει με αγρότες-εργάτες σε χώρες που δεν είχαν αναπτύξει ιδιαίτερα τη βιομηχανία τους.
      Τέλος, να προσθέσω πως μέρος αυτών των κομμάτων που συμμάχησαν για το ΕΑΜ, αποτελούνταν από κομμουνιστές που είχαν κυνηγηθεί από την τότε εξουσία και δεν μπορούσαν να δηλώνουν ανοιχτά την πολιτική τους ταυτότητα. Με λίγα λόγια, το πιο μεγάλο μέρος του πολιτικού κομματιού της συμμαχίας ήταν κουκουέδες.

      Διαγραφή
  11. TRASH. Δεν χρειαζεται να ψαξεις τα απαντα του Μαο. Δεν μιλαω για τον ΕΛΑΣ συμφωνουμε. Μιλαω για την αλβανια και την κινα οτι ητανε κοινωνικη συμμαχια και οχι μετωπο με οπορτουνιστες. Ανεξαρτητα τους ελιγμους με την αστικη ταξη τους οποιους μπορεις να κανεις χωρις να μπαινεις σε κυβερνησεις. ελπιζω τωρα να το ειπα πιο απλα. Παντως μη ψαξεις τιποτα δεν χρειαζεται ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 2.12 το ΚΚΕ δεν μπορουσε να σπρωξει προς την καταληψη της εξουσιας για 2 λογους. Γιατι το 1937 Αλλαξε η στρατηγικη του κομματος της 6ης ολομελειας του 1934 και θεωριτικοποιηθηκε ο ελι γμος που ειχε στοχο την σωτηρια της ΕΣΣΔ και το τραβηγμα της εργατικης ταξης Και γιατι απο την φυση του ο οπορτουνισμος ειναι εχθρος του ΚΚ. πουθενα η εργατικη ταξη δεν πηρε την εξουσια με αυτον τον τροπο. Εργατικο Μετωπο λοιπον και λαικη συμμαχια ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. 2.12 Η 3η Συνδιασκεψη του 1950 και ο 2ος τομος της ιστοριας δειχνουνε ξεκαθαρα τη συνεβη. Διαβασε την ομιλια του Σιαντου στην 44η Συνδιασκεψη της ΠΕΕΑ Και την εισηγηση του στο 7ο συνεδριο να δεις τη κουκουναρια λεει. Εκτος του οτι πουθενα δεν πηρε ο λαος την εξουσια με αυτον τον τροπο. Παντου καταστροφη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Αυτό που λες δεν ισχύει ιστορικά. Τα λαϊκά μέτωπα πήραν την εξουσία σε μια σειρά από λαϊκές δημοκρατίες, με τον έναν ή τον άλλον (την έγκαιρη δηλαδή εγκατάλειψη τους) τρόπο.
      Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Γιουγκοσλαβία, κλπ.
      Πολύ καλά είναι τα αντιδιαμετρικά παραδείγματα της Τσεχοσλοβακίας όπου μετατράπηκε σε Λ.Δ. μετά από ένοπλη εργατική εξέγερση όταν οι σοσιαλδημοκράτες πήγαν να διαλύσουν το Λ.Μ., και της Γιουγκοσλαβίας που πήρε τον αντίθετο δρόμο, δηλαδή της διάλυσης του ΚΚΓ εντός του λαϊκού μετώπου (βλέπε και κριτική Στάλιν σε Τίτο για αυτό, έχει νομίζω δημοσιευτεί και σε κάποια ΚΟΜΕΠ), που όμως οδήγησε στο ίδιο αποτέλεσμα.
      Κατά την δική μου άποψη το πρόβλημα δεν ήταν η συγκρότηση των λαϊκών μετώπων, αλλά η μη-έγκαιρη εγκατάλειψη τους όταν αυτά είχαν επιτελέσει τον σκοπό για τον οποίο προορίζονταν. Και εδώ μπαίνει αν θέλεις και η υποκειμενική ευθύνη του κάθε ΚΚ στο πόσο έγκαιρα το κατάλαβε, αλλά και τον πόσο χρόνο είχε για να το κάνει.
      Οι Τσεχοσλοβάκοι π.χ. είχαν όλο τον χρόνο μέχρι το 1947 (αν θυμάμαι σωστά) να αλλάξουν πολιτική και να καταλάβουν την εξουσία. Στο ελληνικό λαϊκό-δημοκρατικό κίνημα ο χρόνος δεν περίσσεψε ποτέ.
      Αυτός ο παράγοντας σε συνδυασμό με την ολοφάνερη πολιτική ανεπάρκεια (γιατί η αγωνιστικότητα περίσσευε σε όλους) των στελεχών που είχαν απομείνει ελεύθερα για να το καθοδηγήσουν στην πιο αποφασιστική του στιγμή, οδήγησαν στην ήττα.
      Προσπαθώ να μην είμαι αφοριστικός.
      Και είμαι αν θέλεις, πιο συγκαταβατικός απέναντι στην ιστορία του ΚΚΕ, από ότι είναι το ίδιο το Κόμμα ως προς τον εαυτό του.

      Διαγραφή
  14. Παρεπιπτόντος, στην Αλβανία πρώτα οι Παρτιζάνοι κατέλαβαν την εξουσία, και ΜΕΤΑ ύδρισαν Κομμουνιστικό Κόμμα για την ασκήσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. TRASH. ητανε η παρουσια του Κοκκινου στρατου που εδωσε την δυνατοτητα στους λαους αποτρεποντας την αντεπανασταση να χτισουνε σοσιαλισμο. Δεν υπαρχει διαφορετικο παραδειγμα πουθενα. Το κομμα σωστα τα αποριπτει συνολικα γιατι διαφορετικα αφηνεις ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ παραθυρο στον οπορτουνισμο να αλωνιζει. Πρεπει παντα να βαδιζουμε με τις θεσεις του ΑΠΡΙΛΗ. Με ελιγμους βεβαια που δεν θα γινουνε θεωρια. Αλλα αυτο προυποθετει να μην εχεις ηγεσια Σιαντο Παρτσαλιδη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
      Νομίζω πως η κουβέντα ανακυκλώνεται. Ούτε στην Αλβανία υπήρχε κόκκινος στρατός το '44, ούτε στην Τσεχοσλοβακία το '47, ούτε στην Κίνα το '49, ούτε στο Βιετνάμ το '76, ούτε στην Κούβα το '59.
      Και εδώ καλό είναι να προσέχουμε και λίγο το τι λέμε, δεν θα δικαιώσουμε και τους δεξιούς που λένε πως τα σοσιαλιστικά καθεστώτα δεν προέκυψαν μέσα από την λαϊκή πάλη αλλά τα επέβαλε τάχα ο κόκκινος στρατός.
      Όσο για τον Σιάντο και τον Παρτσαλίδη, δεν ήταν τίποτε τυχαίοι άνθρωποι. Μέλη της ΚΕ και του ΠΓ του ΚΚΕ ήτανε. Δεν βρέθηκαν από τύχη να ηγούνται του αγώνα.
      Άλωστε δεν έκαναν κάτι παραπάνω από το εφαρμόζουν την (σωστή) γραμμή του είχε δώσει από το 1940 ο Ζαχαριάδης με το ανοιχτό γράμμα του.
      Το πρόβλημα είναι πως δεν είχαν την κρίση να την εγκαταλείψουν όταν αυτή είχε καταστεί ανεπίκαιρη.
      Τόσο τους έκοβε, τι να τους κάνουμε τώρα;

      Και δεν καταλαβαίνω το που κολλάει να πρέπει να βγάλουμε μια γραμμή του '42 γιατί αυτή ήταν λάθος για το '44 ή πολύ περισσότερο για το 2014.
      Μια τακτική μπορεί κάλλιστα να είναι σωστή για σήμερα και λανθασμένη για αύριο.
      Για πολιτικές τακτικές συζητάμε, όχι για ιερά κείμενα...

      Διαγραφή
    2. Και δεν καταλαβαίνω το που κολλάει να πρέπει να βγάλουμε μια γραμμή του '42 γιατί αυτή ήταν λάθος για το '44 ή πολύ περισσότερο για το 2014. = Και δεν καταλαβαίνω το που κολλάει να πρέπει να βγάλουμε σκάρτη μια γραμμή του '42 γιατί αυτή ήταν λάθος για το '44 ή πολύ περισσότερο για το 2014.

      Διαγραφή
    3. Και για να το πω και εν συντομία.
      Το ΕΑΜ στα τέλη του '44 τον σκοπό του τον είχε εκπληρώσει και με το παραπάνω.
      Είχε καταστήσει ένα μικρό (5,76% στις εκλογές του '36) και ουσιαστικά αποκεφαλισμένο και σχεδόν εξαρθρωμένο μετά την δικτατορία του Μεταξά κόμμα, το ΚΚΕ, σε δεσπόζουσα πολιτική και στρατιωτική δύναμη στην Ελλάδα.
      Επίτευγμα εντυπωσιακό σίγουρα.

      Αν τώρα όταν ο Τσιριμώκος απειλούσε πως θα διαλύσει το ΕΑΜ εάν δεν θα υπογραφόνταν η Βάρκιζα, ας τον άφηναν να το διαλύσει!
      Όλος ο λαός το ΚΚΕ θα ακολουθούσε, και τους Τσιριμώκους κανείς. Αυτό ήταν που δεν είχαν καταλάβει ακόμη, αυτό ήταν και το λάθος τους.
      Και όχι βέβαια η ίδρυση του ΕΑΜ. Μην τρελλαθούμε κιόλας!

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.