Αγανακτισμένο, διαδικτυακό τουρλουμπούκι reloaded

Την ελληνική σημαία/
μάνα μου την αγαπώ...

Ήταν πριν απο κάνα δυο χρόνια όταν κάθε επίθεση «αγανακτισμένων» σε πολιτικούς, δημοσιογράφους ή καλλιτέχνες λάμβανε θερμότατης διαδικτυακής υποδοχής από Αριστερούς, αναρχικούς και κάθε λογής ανθρώπους που έβλεπαν να έρχεται μια μεγάλη λαϊκή εξέγερση. Πιο χαρακτηριστική εικόνα από εκείνο το βίντεο με τα γιαούρτια στον Νταλάρα δεν υπάρχει. Σάλος είχε γίνει τότε. Τα βίντεο είχαν αναρτηθεί ανεπιφύλακτα σε κάθε αριστερό διαδικτυακό τοίχο, συνήθως συνοδευόμενα από επαναστατικά σχόλια. Λίγοι τότε είχαν προσέξει τα όσα ακούγονταν στο βίντεο από τους γιαουρτωτές. Η λέξη «προδότης» ακούστηκε περισσότερες φορές από ότι η λέξη fuck στην τελευταία ταινία του Σκορσέζε.

Προφανώς και τότε το πέσιμο στον Νταλάρα είχε οργανωθεί από «αγανακτισμένους» φασίστες, γεγονός που στην έξαψη της επαναστατικής διαδικασίας του online κωλοβαρέματος πέρασε απαρατήρητο. Όπως απαρατήρητοι περνούσαν οι φασίστες της πάνω πλατείας από τα μάτια των συμμετεχόντων στις συνελεύσεις άμεσης δημοκρατίας που στην κάτω πλατεία καταργούσαν τα κόμματα.

Ο αντιμνημονιακός αχταρμάς θόλωσε τα νερά όσο χρειαζόταν, όχι για να ανέβει άμεσα η Χρυσή Αυγή στα ποσοστά που ανέβηκε, αλλά για να θεμελιωθεί ένας πολιτικός λόγος με όρους «προδότες», «κρεμάλα», «Γουδί», όρους πιο ακίνδυνους για το σύστημα ακόμα και από την υπεύθυνη κουβελική αριστερά.

Σήμερα με κάποιο τρόπο επανέρχεται η ίδια αίσθηση. Οι αφορμές πολλές, συνήθως όμως έχουν να κάνουν με τη Χρυσή Αυγή. Έτσι δημιουργείται ένας αντιφασιστικός αχταρμάς που λίγο διαφέρει από τον αντιμνημονιακό σε επίπεδο, αλλά και σε επικινδυνότητα για τον υποτιθέμενα κοινό στόχο. Άρκει κάποιος να γράψει ή να πει κάτι κακό ή πιασάρικο για τους φασίστες και δεν αργεί η δήλωσή του να αναπαραχθεί από αριστερούς και αντιφασίστες.

Λίγο έλειψε πριν λίγους μήνες να χρίσουμε την Δέσποινα Βανδή σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα, αγνοώντας το ποιόν της, την συνειδητή και ακριβοπληρωμένη στράτευσή της στο στρατόπεδο της υποκουλτούρας (απαραίτητου υλικού για να δέσει η σάλτσα της φασιστικοποίησης μιας κοινωνίας), και έναν τρόπο ζωής που διόλου ταιριάζει σε κάποιον αντιφασίστα.

Τελευταίο κρούσμα ήταν οι δηλώσεις κάποιου Στεφανάκου, βαρώνου της νύχτας που βρίσκεται φυλακισμένος στον Κορυδαλλό. Εμπρός ας υποδεχθούμε τον νέο αντιφασίστα, ο οποίος εκτός από φίλος του Ξηρού δηλώνει αντιφασίστας αφού τους αποκαλεί μαϊμούδες που φοβούνται τους αλλοδαπούς συγκρατούμενούς τους. Και δώστου like, post και share από αριστερούς, αναρχικούς, επαναστάτες και άλλους που γουστάρουν τον αντιφασισμό από όπου κι αν προέρχεται. Το θέμα δεν είναι όμως ο συγκεκριμένος αλλά όλοι όσοι αντιλαμβάνονται τον αντιφασισμό με όρους facebook, με όρους αντιναζιστικού τρολαρίσματος ή ακόμα χειρότερα με όρους «κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα»

Δεν πα να πουλάς μπόμπες-βόντκες 200€ το μπουκάλι, δεν πα να έχεις μπράβους-φουσκωτούς χρυσαυγίτες στα μαγαζιά σου, δεν πα να κάνεις εμπόριο όπλων, ναρκωτικών ή λευκής σάρκας; Βιαστής, δολοφόνος, δουλέμπορος; Όποιος και να είσαι, ό,τι και να είσαι χωράς και εσύ στο μεγάλο αντιφασιστικό, διαδικτυακό τουρλουμπούκι. Πες κάτι για τους φασίστες και μέχρι και στο ιντιμίντια θα παίξεις. Τέτοιον αντιφασισμό να τον χαίρεστε, αλλά δεν θα πάρω…

Πηγή: 2310net via Traverso rossa (τα link είναι δική μας προσθήκη)