Εμπρός για γενική απεργία!

Δεν πρόλαβε να ξεκινήσει ο νέος γύρος της διαπραγμάτευσης με τα τεχνικά κλιμάκια για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης», και οι πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνουν ότι τα μέτρα που περιέχονται στο «επικαιροποιημένο» μνημόνιο με το κουαρτέτο είναι πραγματικά κόλαφος για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Ανάμεσα στα πολλά που περιλαμβάνει το μνημόνιο και αναμένεται τις επόμενες μέρες να έρθουν προς ψήφιση στη Βουλή, είναι η παραπέρα μείωση των ήδη αποδιδόμενων συντάξεων με την περικοπή της «προσωπικής διαφοράς», η κατάργηση της λεγόμενης «διοικητικής έγκρισης» (υπουργικό βέτο) στις ομαδικές απολύσεις και η πλήρης κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Το αντιλαϊκό πακέτο συμπληρώνουν τα αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα και η συρρίκνωση του αφορολόγητου, η ρητή επισήμανση ότι το αντεργατικό πλαίσιο θα παραμείνει ως έχει μέχρι το τέλος του προγράμματος, χωρίς να ομολογείται τι θα το διαδεχθεί, και η παραπέρα «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, με την πώληση παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ να τίθεται ψηλά στη λίστα των ιδιωτικοποιήσεων για το επόμενο διάστημα.

Είναι μάλλον περιττό να περιγράψει κανείς τι θα σημάνει η εφαρμογή αυτών των μέτρων, και όλων όσα δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστά, για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, που έχουν υποστεί αλλεπάλληλες μειώσεις στο εισόδημά τους. Σ' αυτούς περιλαμβάνονται και οι συνταξιούχοι, τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ κορόιδευε για καιρό ότι δεν θα μειώσει άλλο τις συντάξεις τους, πράγμα που κάνει με την περικοπή της «προσωπικής διαφοράς», ενώ απώλειες θα έχουν και από τη μείωση του αφορολόγητου, όπως άλλωστε και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Η κατάργηση του υπουργικού «βέτο» στις ομαδικές απολύσεις είναι συνέχεια των αλλαγών που είχε κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση στη σχετική νομοθεσία, αναβαθμίζοντας το ρόλο του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας για να διευκολύνει τις συγχωνεύσεις και τις εξαγορές επιχειρηματικών ομίλων. Αν και η κυβέρνηση εμφανίζεται να πανηγυρίζει ότι δεν θα αυξηθεί το ανώτερο όριο των απολύσεων ανά μήνα που προβλέπει ο νόμος, η διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων αποτελεί σίγουρα πιο αποδοτικό μέτρο για τη μεγαλοεργοδοσία.

Από την άλλη, η πλήρης κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι μποναμάς για τις μεγαλοεπιχειρήσεις του εμπορίου, που θα αυξήσει την ευελιξία και την απλήρωτη εργασία για τους εμποροϋπάλληλους, ενώ ταυτόχρονα θα επιφέρει συντριπτικό χτύπημα στους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, που με προσωπική - οικογενειακή δουλειά και χίλιες δυσκολίες προσπαθούν να κρατήσουν ανοιχτά τα μαγαζιά τους.

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των Συμβάσεων και των μισθών, η κυβέρνηση επενδύει πολλά στην προσπάθεια να κοροϊδέψει το λαό και να διευκολύνει την κατοχύρωση και τη διεύρυνση του πλαισίου που διαμορφώθηκε με προηγούμενους αντεργατικούς νόμους.

Για παράδειγμα, επιχαίρει για το γεγονός ότι η σημερινή αθλιότητα διατηρείται τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2018, και διαρρέει αυθαίρετα ότι ακολουθεί η αποκατάσταση της επεκτασιμότητας των Συμβάσεων και της αρχής της καλύτερης ρύθμισης, όταν η τάση που καταγράφεται πανευρωπαϊκά είναι εντελώς αντίθετη, με ενίσχυση των επιχειρησιακών και ατομικών Συμβάσεων.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, υπολογίζοντας την αδυναμία των λαϊκών νοικοκυριών να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις και τις επισφάλειες που προκύπτουν για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, η κυβέρνηση ετοιμάζει «σαφάρι» για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία, με κατασχέσεις λογαριασμών και απειλές για πλειστηριασμούς.

Για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, η αντιλαϊκή επίθεση δυναμώνει. Γι' αυτό οι μέρες που απομένουν μέχρι την Πρωτομαγιά χρειάζεται να αξιοποιηθούν όχι μόνο για την επιτυχία του ταξικού γιορτασμού και των συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ, αλλά και για τη δημιουργία προϋποθέσεων για αποφασιστική συνέχεια με πανεργατική γενική απεργία.

Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 26 Απρίλη