Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

ΝΕΑ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑΤΑ

Κι ανάμεσα στα συγχαρητήρια για τα απρόσμενα ολυμπιακά μετάλλια που έδωσαν για άλλη μια φορά την ευκαιρία για ρητορικές κορώνες οι οποίες αποδίδουν στην ελληνική ψυχή και το γενναίο φρόνημα την αιτία των επιτυχιών, τις πρωτιές στις πανελλήνιες εξετάσεις που γίνονται αφορμή και πάλι για επιβεβαίωση της αντίληψης πως αρκεί η θέληση για την επιτυχία και την επίσημη θερινή ραστώνη που μοιάζει να μην τελειώνει, η πραγματικότητα εξουθενώνοντας μας συνθλίβει.

Περιστατικά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, ως συνέπειες των κυρίαρχων πολιτικών που εφαρμόζονται με τις αντίστοιχες αντιδράσεις, όπως π.χ. στη Νίκαια της Γαλλίας αστυνομικοί μπροστά σε λουόμενους εφαρμόζουν στην παραλία την απόφαση της πόλης που απαγορεύει το μπουρκίνι, το μαγιό που φορούν οι μουσουλμάνες, όπως στην Ελλάδα που ο υπουργός εργασίας Κατρούγκαλος υποστηρίζει ότι η θέσπιση των 384 Ευρώ εθνικής σύνταξης καλύπτουν το όριο της φτώχειας, και άλλα αμέτρητα έγιναν μια καθημερινότητα που ορίζουν μέχρι κεραίας τη ζωή μας. Το κακό είναι πως όσο βαθαίνει η κρίση τόσο ριζοσπαστικοποιείται η δομή της εξουσίας. Ενισχύεται, στο όνομα της ελευθερίας ή της εξασφάλισης της επιβίωσης, στρώνοντας το έδαφος για το φασισμό, για να αποκλειστεί κάθε πιθανότητα εμφάνισης αδυναμίας της κυρίαρχης τάξης. Σύμφωνα με τις ικανότητες, την ιδιοσυγκρασία και τη στάση τους πολιτικοί και δημοσιογράφοι αντιπροσωπεύουν την προσπάθεια της κυρίαρχης τάξης να κινητοποιήσει προς όφελος της όλες τις δυνάμεις.

Κι ενώ συνεχίζει η κυρίαρχη τάξη δια των υπηρετών και υπερασπιστών της να εκθειάζει την ατομικότητα, όμως με τις οργανωτικές δομές του κράτους που καλλιεργούν την προσδοκία ότι εγγυώνται την ασφάλεια μιας ζωής εξασφαλίζει ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών θα παραμένει υπάκουη ακόμα κι όταν διαψεύδονται οι προσδοκίες τους, ώστε ελάχιστοι να είναι έτοιμοι να διακινδυνεύσουν να αποτελέσουν παραφωνία. Κάπως έτσι παρουσιάζεται το ΚΚΕ και όχι ως εναλλακτική λύση η πρότασή του προς όφελος της εργατικής τάξης.

Οι λόγοι που οι εργαζόμενοι δεν επιλέγουν ν’ αντιδράσουν δυναμικά είναι σύνθετοι και δεν μπορούν να απλοποιηθούν σε μια και εύκολη γενίκευση. Ο ισχυρισμός ότι η ανασφάλεια υποσκάπτει τις δυνατότητες του λαϊκού κινήματος να αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική παραμένει μια αμφιλεγόμενη πρόταση, όσο οι τρόποι και σχέσεις παραγωγής θεωρούνται δεδομένοι και αναλλοίωτοι. Γι΄ αυτό, αν και η δημοτικότητα της ΕΕ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, σημαντικά αποθέματα παραμένουν σε μια, είναι αλήθεια, συνεχώς συρρικνούμενη μειονότητα του πληθυσμού, όσο δεν αναγνωρίζεται ο αντιδραστικός χαρακτήρας της ΕΕ, ακριβώς επειδή εκφράζει την καπιταλιστικά ενοποιημένη Ευρώπη και τους ιμπεριαλιστές. Άλλωστε υπάρχουν και σημαντικές αλληλεξαρτήσεις που αν δεν συνιστούν υποστήριξη της υπάρχουσας κατάστασης, αντικειμενικά όμως υποβοηθούν –π.χ ο καταπιεστικός θρησκευτικός νόμος και η εξαναγκαστική χειραφέτηση που επιβάλλει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ο κρίσιμος παράγων είναι ότι η ύπαρξη της ΕΕ διαπλέκεται με την ασφάλεια και την οικονομία της χώρας, στόχους που ενστερνίζονται η πλειονότητα των ανθρώπων.

Υπάρχει μια προφανής εντύπωση. Η συντριπτική πλειονότητα δεν αντιδρά, ούτε διανοείται να αντιδράσει, υπομένει μοιρολατρικά, αν και ίσως απρόθυμα. Ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν τη φτώχεια, ωστόσο όμως όταν δεν τολμούν να αντιδράσουν στην πολιτική της ΕΕ όποια κι αν είναι τα κίνητρα και οι επιθυμίες τους τη βοηθούν να συνεχίζει να καταπιέζει. Μη πιστεύοντας πως υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση χάνουν το ηθικό και δεν αντιδρούν.

Η ΕΕ έχοντας τεράστιες δυνατότητες παρέμβασης σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής, θρυμματίζει τις ζωές. Η γραφειοκρατία της στραγγίζει, προς όφελος του καπιταλισμού, τα τελευταία αποθέματα ανθρώπινου δυναμικού. Η ΕΕ στηρίζεται σε έναν πολυσχιδή και έμπειρο γραφειοκρατικό μηχανισμό. Αυτός μοιάζει να υπερπηδά τις όποιες αντιξοότητες για να εξακολουθήσει να λειτουργεί ακόμα και με μειούμενη αποτελεσματικότητα μέχρι που να μην υπάρχει σχεδόν τίποτε για να διοικηθεί. Χωρίς τις οργανωτικές ικανότητες των μορφωμένων, καλά εκπαιδευμένων υπαλλήλων της στις διάφορες βαθμίδες και θεσμούς της η γύμνια της θα ήταν πασίδηλη. Στις αψιμαχίες μεταξύ Κομισιόν, κυβέρνησης, εγχωρίων κομμάτων για το θέμα Γεωργίου, που είχε αναλάβει το τιμόνι της Ανεξάρτητης Στατιστικής Αρχής, σχετικά με κατηγορίες για τεχνητή διόγκωση ελλείμματος το 2010, αποκαλύπτεται το ψευδεπίγραφο της ανεξαρτησίας θεσμών και αρχών και η προσπάθεια ένθεν κακείθεν ότι η οικονομική μας εξαθλίωση είναι συνέπεια στατιστικών, μαθηματικών μοντέλων, προσωπικών επιλογών κλπ.

Σε όλα αυτά προβάλλεται μια σχεδόν άκριτη νομιμοφροσύνη προς μια αφηρημένη θεσμική οντότητα, κρατική ή υπερκρατική, και μια δέσμευση προς αυτό που θεωρείται καθήκον. Ακόμα κι όταν η πίστη σε ιδανικά της αστικής δημοκρατίας εξυπηρετεί σχεδόν μόνο ως πρόσχημα για συμμόρφωση ή αποποίηση των ευθυνών, οι παραδοσιακές αξίες του αστισμού έχουν περιοριστεί σε μια υπερπροθυμία εφαρμογής πολιτικών επιλογών όσο αντιδραστικές κι αν είναι αυτές. Και είναι μύθος ότι όλες αυτές οι επιλογές είναι χωρίς πολιτικό πρόσημο ή ότι οι πολιτικές αποφάσεις είναι αρμοδιότητα της ηγεσίας του κράτους. Οι δομές εξουσίας καθεμία διαποτισμένη σε διαφορετικό βαθμό με τις ιδεολογικές αξίες του αστισμού είναι όλες συνδεδεμένες με το κέρδος αντλώντας τη νομιμοποίησή τους από την αποδοχή τους.

Οικονομικές προβλέψεις, έρευνες αγοράς, πολιτιστικές κριτικές, επιστημονικές εξελίξεις, επίσημες ιερεμιάδες περί ναρκωτικών και χαλαρώσεις ηθών ή και ελευθερίας και προσωπικής έκφρασης, αποδοχή ανεκτικότητας, κριτικές πολιτικής, αυτοδιάθεση, θρησκευτικές αναβιώσεις ή λατρείες, εγκώμια δημοκρατίας και ανεξιθρησκείας, ατομική ελευθερία κλπ θέλουν να θεωρούνται σαν εκφράσεις μιας νέας κοινωνικής τάξης πραγμάτων, ενώ είναι τα νέα περιτυλίγματα, η αντανάκλαση και το επακόλουθο μιας ακόμα συστηματικής μεταλλαγής του καπιταλισμού.
Πηγή: Dies Brumalis

6 σχόλια:

  1. "Η ΕΕ έχοντας τεράστιες δυνατότητες παρέμβασης..." Το ζήτημα είναι ότι αυτές οι τεράστιες δυνατότητες παρέμβασης ουσιαστικά εξασφαλίζουν και το ψωμί όλων σε αυτό τόπο. Και τελικά σε συγκρατούν από το να γίνεις χώρα ναρκοπέδιο. Και αυτό από όσο έχω καταλάβει είναι συνειδητοποιημένο από όλους. Αν ισχύει αυτό το γεγονός όσο και η συνειδητοποίηση του λαού για αυτό, τότε ίσως πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε πολλά πράγματα ως προς το τι πρέπει να κάνουμε και τις προτεραιότητες μας. gorf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προτεραιότητα μας είναι να καταλάβει ο λαός οτι η μοναδική λύση για να τελειώσει η τραγωδία που ζει βρίσκεται στον αγώνα του μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ με στόχο την Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Η Παραγωγικές δυνατότητς είναι τεράστιες για να φάι ο λαός όταν λείψουνε απο την μέση τα παράσιτα ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ και αγώνας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. @gorf:
      Θα διαφωνήσω πως "αυτές οι τεράστιες δυνατότητες παρέμβασης ουσιαστικά εξασφαλίζουν και το ψωμί όλων σε αυτό τόπο".
      Διασφαλίζουν όμως σίγουρα το παντεσπάνι των ιδεολογικών διαμορφωτών της κοινωνίας μας, και αυτό καθόλου αμελητέο δεν είναι.

      Από την άλλη πλευρά, σίγουρα οι παρεμβάσεις της ΕΕ προσπαθούν εκτός των άλλων να διασφαλίσουν πως το ελληνικό κράτος δεν θα βαρέσει διάλυση (δεν τους συμφέρει κάτι τέτοιο στην παρούσα -τουλάχιστον- φάση, και όλος ο κόσμος το καταλαβαίνει αυτό.
      Παράλληλα όμως η πλειοψηφία του κόσμου κατανοεί και το γεγονός πως είναι αυτές ακριβώς οι παρεμβάσεις που μας έφεραν ως εδώ.
      Μέσα σε αυτό το αντιφατικό πλαίσιο είμαστε υποχρεωμένοι να κινηθούμε.

      Διαγραφή
  2. @Trash
    Οι παλιότερες γενιές στις οποίες εντάσσεται και το ελληνικό baby-boom είδαν φαΐ, κατακόρυφη άνοδο τους βιοτικού επιπέδου τους και εξασφάλιση της ζωής τους μέσα από το σύμπλεγμα ΠΑΣΟΚ/ΕΟΚ/ΕΕ. Ταυτόχρονα, οι νεώτερες γενιές βλέπουν την επαγγελματική και βιοτική γενικότερα εξασφάλιση τους είτε μέσα από την εργασία σε σχετικά πολιτισμένες χώρες της ΕΕ, είτε εντός της χώρας μέσα από δομές οι οποίες εξαρτώνται άμεσα και στη βάση τους από την ΕΕ. Οι νέοι αυτό που βλέπουν είναι ότι ο μόνος που πληρώνει στην Ελλάδα είναι το ΕΣΠΑ, δηλαδή η ΕΕ, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Ενώ και εκεί που δεν υπάρχουν ΕΣΠΑ ουσιαστικά μιλάμε για επιχειρήσεις που βασίζονται στην εξαγωγή προϊόντων στην ΕΕ ή σε τουριστικές επιχειρήσεις που βασίζονται στους τουρίστες από ΕΕ. Μαζί με όλα αυτά όλοι κλάνουν μαλλί μπροστά στο ΝΑΤΟ, το οποίο κανείς δε τολμά να αμφισβητεί για πολύ απλούς λόγους-η διπλωματία όπως λέει και μια φωτό είναι ένα αεροπλανοφόρο 120.000 τόνων. Και όλα αυτά ενώ κανείς δεν πιστεύει ότι αυτή η χώρα στον καπιταλισμό μπορεί να σταθεί μόνη της. Στο παρών χωροχρονικό οικόπεδο αυτές είναι "οι τεράστιες δυνατότητες..''. Θα έπρεπε να το έχω διευκρινίσει καλύτερα.
    @Παναγιώτης
    Κοινωνικοποίηση μέσων παραγωγή εντός ΕΕ και πχ με ένα αέρινο διάταγμα δεν γίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To ότι η λαοί της ΕΕ έχουν μάθει ότι η ΕΕ είναι ο μόνος δρόμος, δεν χρειάζεται να κάνουμε ανάλυση για να το δούμε, αυτή είναι η κυρίαρχη αφήγηση.
      Παρόλα αυτά και παρ' όλη την καταθλιπτική ιδεολογική υπεροχή της αστικής τάξης, μεγάλο μέρος του λαού έχει καταλάβει ότι η ΕΕ σημαίνει κάτι κακό για αυτόν, και ας μην έχει σκεφτεί ακόμα τι και αν θα κάνει για αυτό.
      Επίσης το ψωμί που δίνει η ΕΕ για να εξαγοράσει συνειδήσεις, τελειώνει κιόλας, και εκτός από αυτό τα προβλήματα του κεφαλαίου τώρα αρχίζουν να φουντώνουν.
      Με λίγα λόγια δεν θα έχουν για πολύ καιρό τις μάζες στο καρότο, γιατί δεν μπορούν αντικειμενικά, και αυτό φαίνεται και σήμερα που το κάνουν με νύχια και με δόντια.

      Κώστας

      Διαγραφή
    2. Ιδιαίτερα ως προς την ηλικιακή ομάδα των νέων, η λετουργία (και) του εγχώριου καπιταλιστικού συστήματος δύναται όλο και σε μικρότερο βαθμό να καλύπτει ακόμη και στοιχειώδεις ανάγκες. Κατά συνέπεια, οι αρνητικές οικονομικές εμπειρίες θα αρχίσουν να επικρατούν ή, τουλάχιστον, να πολλαπλασιάζονται.
      Σε επίπεδο, λοιπόν, πτυχών του αστικού εποικοδομήματος,η κύρια στόχευση θα είναι - ήδη, είναι - προς την πρόκληση συνθηκών τρομοκράτησης παρά καλλιέργειας της ''ευκολίας της κοινωνικής ανόδου'' και του πλουτισμού.

      *Εύχομαι καλό χειμώνα σ. Trash. Έλεγξε, εάν θέλεις, και το ιστολόγιο: kcna-greece.blogspot.gr. Αναρτά ειδησεογραφικό υλικό από τον ιστότοπο του KCNA σε ελληνική μετάφραση, κατά κύριο λόγο.

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.