Σε αδιέξοδο οδηγούνται οι διαπραγμα-τεύσεις εργοδοτών-εργαζομένων
«Ετοιμαζόμαστε για απεργία διαρκείας», δήλωσε την Τρίτη στη «Sueddeutsche Zeitung» ο Μάινχαρντ Γκάιγκεν, στέλεχος του μεγαλύτερου και ισχυρότερου συνδικάτου εργαζομένων στη γερμανική μεταλλουργία, IG Metall. Ο γερμανός συνδικαλιστής εξήγησε ότι οι διαπραγματεύσεις για τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας, που πρόκειται να ολοκληρωθούν στις 28 Απριλίου, δεν πηγαίνουν κατ' ευχήν.
Ο Γκάιγκεν στις δηλώσεις του στη γερμανική εφημερίδα σημειώνει ότι πιθανότατα της απεργίας διαρκείας θα προηγηθεί προειδοποιητική 24ωρη απεργία σε όλα τα εργοστάσια και τις μονάδες παραγωγής της Γερμανίας. Μέχρι στιγμής τα γερμανικά συνδικάτα έχουν προχωρήσει μόνο σε προειδοποιητικές στάσεις εργασίας. Το IG Metall αριθμεί 2,2 εκατομμύρια μέλη στον κλάδο της βαριάς βιομηχανίας στη Γερμανία που απασχολεί 3,8 εκατ. εργαζομένους.
Αφού πέρυσι συμβιβάστηκαν με αυξήσεις 3,4% αντί των διεκδικουμένων 5,5%, οι Γερμανοί συνδικαλιστές εμφανίζονται αμετακίνητοι στην εφετινή διεκδίκησή τους για αυξήσεις μισθών της τάξεως του 5%. Από την πλευρά της εργοδοσίας, η Ένωση Gesamtmetall προτίθεται να δώσει αύξηση μόλις 0,9%.
«Το πρόβλημα δεν είναι ότι προτείνουμε πολύ λίγα, αλλά το ότι το IG Metall απαιτεί πάρα πολλά. Τα αιτήματα του IG Metall δεν ανταποκρίνονται στην οικονομική πραγματικότητα», είχε σχολιάσει την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρος της Gesamtmetall, Ράινερ Ντουλγκέρ.
Τα συνδικάτα του κλάδου της σιδηρουργίας και της βαριάς βιομηχανίας εν γένει δεν είναι τα μόνα που διεκδικούν μισθολογικές αυξήσεις στη Γερμανία. Το συνδικάτο των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα Verdi διεκδικεί αυξήσεις 6%.
Καθώς από την πλευρά της κυβέρνησης δεν φαίνεται καμιά ανταπόκριση στο αίτημα αυτό, οι δημόσιοι υπάλληλοι ξεκίνησαν την εβδομάδα αυτή προειδοποιητικές στάσεις εργασίας.
Αντιθέτως, για τους 60.000 εργαζομένους στην Deutsche Telekom το Verdi έχει ήδη εξασφαλίσει αυξήσεις της τάξεως του 4,3% για τα δύο χρόνια που έρχονται. «Στη Γερμανία η κρίση έπαψε να είναι επιχείρημα για τη συγκράτηση των μισθών», γράφει η γαλλική «Figaro».
Πηγή: Το ΒήμαΚαι νομίζω πως έχει μια σημασία να αντιγράψω (χωρίς και να μπορώ και να ιυοθετήσω, λόγω ανεπαρκούς πληροφόρησης) και εδώ, ένα σχόλιο που βρίσκεται κάτω από το άρθρο του "Βήματος":
Ετήσια προσυννενοημένη τελετουργεία/διαδικασία "διαπραγματεύσης" με τα συνδικάτα στο ρόλο του "γορίλα King Kong" προς κάλυψη των νώτων της καπιταλιστικής νηοπομπής. Ρε άθλιοι και κολασμένοι εργατοπατέρες, γιατί δεν προσμετράτε την αύξηση παραγωγικότητας από αρχής ευρό μέχρι και σήμερα ;;;;;;;;;;; Σύφωνα με αριθμούς EUROSTAT η Γερμανία είναι με μείον 26% στους μισθούς στη τελευταία ευρωθέση, κτλ., κτλ.Ο θείος Γιαγκούλης / Ντύσσελντορφ
Το ιδιο θεατρο και στη Σουηδια απο τα καθαρματα της βρωμερης σοσιαλδημοκρατιας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Antonxxx:
ΔιαγραφήΕίναι γεγονός πως τα γεμανικά συνδικάτα ήταν (και προφανώς είναι ακόμη) ο ορισμός της ταξικής συνεργασίας.
Εκείνο που προσπαθώ εγώ να δω και να καταλάβω, είναι τι πίεση ασκεί η εργατική τους βάση για να αναγκάζει ακόμη και αυτά τα συνδικάτα να εξαγγέλλουν γενικές απεργίες.
Τις προθέσεις τις γερμανικής εργατικής τάξης να σηκώσει κεφάλι προσπαθώ να δω, όχι τον ρόλο του IG Metall, που είναι λίγο-πολύ γνωστός.
Καταλαβαινω Trash, αλλα η βρωμερη σοσιαλδημοκρατια ειναι πιο αποτελεσματικη απο το φασισμο.
ΔιαγραφήΤα συνδικατα ειναι οι αλυσιδες της εργατικης ταξης.
Τιποτε δεν περναει απο τα κατω. Ουτε κουνουπι.
Και 90% των μελλων να θελουν αγωνες τους δενουν τα χερια.
Οι γενικες απεργιες ειναι μερος του παιγνιδιου.
Διαγραφή@Antonxxx:
Διαγραφή"Οι γενικες απεργιες ειναι μερος του παιγνιδιου."
Δεν αμφιβάλω καθόλου, αλλά δεν θα τις απέυφευγαν αν είχαν την δυνατότητα να το κουλαντρίσουν διαφορετικά;
Και για να το πάω και ένα βήμα παραπέρα. Μέχρι πρότινος μπορούσαν να το κουλαντρίσουν με άλλο τρόπο το ζήτημα.
-Τι άλλαξε και αναγκάζονται να καταφύγου σε τόσο "ακραίες" (για τους ίδιους τους γερμανούς εργατοπατέρες) λύσεις;
Επίσης, πόσα χρόνια είχαμε να δούμε ταυτόχρονες μαζικές διεκδηκητικές εργατικές κινητοποιήσεις σε Γαλλία, Αμερική, Γερμανία;
ΔιαγραφήΔεν δείχνει αυτό κάτι να αλλάζει σε σχέση με τα ως τώρα δεδομένα;
Trash, πιστεύω, πως οι προθέσεις της ε.τ. να σηκώσει κεφάλι γραδάρονται στην αύξηση της δραστηριότητας/επιρροής ενός (η και περισσοτέρων, σε πολύ έξτρα και μεταβατικές καταστάσεις) επαναστατικού κόμματος της ε.τ. Στην Γερμανία η μόνη γνωστή υπολογίσιμη τέτοια δύναμη είναι το παληό μου κόμμα, το DKP. (Δεν γνωρίζω σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα το επανιδρυμένο από τον Χόνεκερ ιστορικό KPD, κι αν περπάτησε τελικά αυτή η ιστορία). Αλλά αν υπήρχε κάτι ενθαρρυντικό, θα ν' τώχαμε μάθει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεπώς, (λέω εγώ...) μάλλον τα σοσιαλδημοκρατικά τομάρια .....ασκούν τα προληπτικά καθήκοντά τους! Μην πάρει σχήμα επαναστατικό η διάχυτη δυσαρέσκεια στην ε.τ. της Γερμανίας, με τα εκατομμύρια των μίνι-τζόμπς και πάρτ-τάϊμ.
Οι άνθρωποι παίζουν μπάλλα και έχουν τεράστια πείρα. Τους είχα φάει στην μάπα και ξέρω.... Οι δικοί μας παναγόπουλοι μπροστά τους είναι μπουρντζόβλαχοι. Βέβαια και οι σύντροφοι του DKP, παρά την κάποια συντηρητική αναδίπλωση, που είχα εισπράξει, έχουν επίσης τεράστια πείρα και νομίζω στο έδαφος της κρίσης θα θυμηθούν τα παληά, καθώς στην πρώην BRD το DKP απαρτίστηκε από τα παληά μέλη του KPD με άλλο όνομα, για λόγους ταχτικής (έστω συζητήσιμης).
Θα βοηθήσουμε, αν δυναμώσουμε κι εμείς από δώ, και υπάρχουν προϋποθέσεις.
Ιδομεν.
Απο το στομα σου και στου Γεωργιανου θεού.....το αυτι Συντροφε. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@Σεχτάρ ο Τρομερός:
ΔιαγραφήΤα τελευταία νέα που είχα από το DKP ήταν αυτά:
http://fadomduck2.blogspot.gr/2016/03/blog-post_2.html
Δεν θα διαφωνήσω στα υπόλοιπα που λες, αλλά το γεγονός μια τόσο πειθήνια εργατική τάξη όσο η δυτικογερμανική, σηκώνει κεφάλι, το θεωρώ από μόνο του καλή είδηση.
Αν υπάρχει εργατική αγωνιστικότητα, θα οικοδομηθεί και ΚΚ...
Δηστυχως δεεν εχουμε αυξηση της απεργιακης δραστηριοτητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αναβρασμος παντα υποβοσκει.
Η καθε απεργια εχει σκοπο να αποδειξει το ποσο αχρηστοι ειναι οι αγωνες.
Οπως αναφερει ο Σεχταρ, το επαναστατικο κομμα ειναι το ζητουμενο.
@Antonxxx:
ΔιαγραφήΣαφώς, μόνο που υπό κανονικές συνθήκες είναι το ΚΚ που προκύπτει μέσα από το εργατικό διεκδικητικό κίνημα και όχι το αντίστροφο.
Η μεταπολεμική Ελλάδα είναι -για πολύ συγκεκριμένους λόγους- η εξαίρεση αυτού του κανόνα, οπότε καλό είναι να μην κρίνουμε βάση της δικής μας εμπειρίας σε αυτό.
TRASH
ΑπάντησηΔιαγραφήκατα τη γνωμη μου θα εχουμε γρηγορες αλλαγες σε χωρες οπως η Γερμανια, Σουηδια, αν πρωτα σπασει καπου αλλου η αλυσιδα.
@Antonxxx:
ΔιαγραφήΣίγουρα αν σπάσει κάπου η αλυσίδα, οι αλλαγές θα είναι μεγάλες παντού.
Να δούμε που θα σπάσει αυτή την δόση...