_______________
Ακούμε: δε θέλεις πια να δουλέψεις μαζί μας.
Γονάτισες, δε μπορείς άλλο να τρέχεις.
Κουράστηκες, δε μπορείς πια να μαθαίνεις καινούργια.
Ξόφλησες: Κανείς δε μπορεί να σου ζητήσει να κάνεις πια τίποτα.
Μάθε λοιπόν: εμείς το ζητάμε.
Σαν κουραστείς κι αποκοιμηθείς κανείς δε θα σε ξυπνήσει πια να πει:
σήκω το φαΐ είναι έτοιμο.
Γιατί να υπάρχει έτοιμο φαΐ;
Σαν δεν μπορείς άλλο να τρέχεις,θα μείνεις ξαπλωμένος.
Κανείς δε θα σε ψάξει για να πει: “έγινε επανάσταση, τα εργοστάσια σε περιμένουν”.
Γιατί να ’χει γίνει επανάσταση;
Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν,είτε φταις που πέθανες, είτε όχι.
Λες: πολύν καιρό αγωνίστηκες. δε μπορείς άλλο πια ν’ αγωνιστείς.
Άκου λοιπόν: είτε φταις, είτε όχι σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις θα πεθάνεις.
Λες: πολύν καιρό ήλπιζες,δεν μπορείς άλλο πια να ελπίσεις.Ήλπιζες τι;
Πώς ο αγώνας θαν’ εύκολος;
Δεν είν’ έτσι. Η θέση μας είναι χειρότερη απ’ όσο νόμιζες.
Είναι τέτοια που: αν δεν καταφέρουμε το αδύνατο δεν έχουμε ελπίδα.
Αν δεν κάνουμε αυτό που κανείς δεν μπορεί να μας ζητήσει θα χαθούμε.
Οι εχθροί μας περιμένουν να κουραστούμε.
Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του, οι αγωνιστές έχουν την πιο μεγάλη κούραση.
Οι κουρασμένοι, χάνουν τη μάχη.
Πηγή: wich side are you on
http://www.dailymotion.com/video/x21n5cy_1990-on%CE%B5i%CF%81%CE%B1-3-%CF%87%CE%B9%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%B8%CF%8D%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B1-grsub-%CE%B1%CE%BAi%CF%81%CE%B1-%CE%BAo%CF%85%CF%81o%CF%83%CE%B1%CE%B2%CE%B1_shortfilms
ΑπάντησηΔιαγραφήημιαγριος
Για μενα αυτος ο γιγαντας της τεχνης εχει γινει η πιο αυστηρη αλλα και ακριβοδικαιη μπολσεβικικη συνειδηση μου. Ειναι μηνες που το σκεφτομαι να παω στο Ντονετσκ, να δω απο κοντα και να βοηθησω οπου μπορω στη σφυρηλάτηση του σοσιαλισμου, παρολο που δεν γνωριζω κανεναν εκει. Απο το να γυρνοβολω ανεργος 3 χρονια, ποτε θα μου δωθει μια τετοια ευκαιρια να ζησω απο κοντα οσα ονειρευομαστε στο χτίσιμο μιας ΛΔ; Ελπιζω μια μερα να βρω το θαρρος και να μην μεινω στη μερια των Κουρασμενων... Alex
ΑπάντησηΔιαγραφή@Alex:
ΔιαγραφήΈχω πει σε ανύποπτο χρόνο πως δύο ποιήματα του Μπρεχτ μπορεί να είναι πιο κατατοπιστικά επάνω στον κομμουνισμό, από μια ολόκληρη βιβλιοθήκη μαρξιστικής πολιτικής οικονομίας. Αυτή είναι και η δύναμη της τέχνης εξάλλου...
Για το Ντονέσκ κλπ, μεγάλη η κουβέντα και άλλο ζήτημα οποσδήποτε, αλλά προφανώς οι ελπίδες για την ανάδειξη μιας ΛΔ στην ευρώπη συντρίβονται ανάμεσα στις μυλόπετρες του Ουκρανικού ξενοκίνητου φασισμού και τους περιορισμούς που βάζει η βοήθεια της "μητέρας" Ρωσίας...