Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Γιατί η ρωσική οικονομία καταρρέει

Oι χαμηλές τιμές του πετρελαίου και οι διεθνείς κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στη Ρωσία έχουν καταστήσει τη οικονομία της χώρας ανάπηρη. Η Ρωσία βρίσκεται σε ύφεση από το 2012 και το Αποθεματικό Ταμείο εκτιμάται ότι θα αδειάσει μέχρι το 2017. Την περασμένη εβδομάδα η Παγκόσμια Τράπεζα προειδοποίησε ότι το ποσοστό της φτώχειας αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Ένας από τους λόγους για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η ρωσική οικονομία, τονίζει δημοσίευμα των New York Times (NYT), είναι η ραγδαία μείωση από το 2014, σε διεθνές επίπεδο, της τιμής του πετρελαίου.

«Η οικονομία της Ρωσίας ποτέ δεν διαφοροποιήθηκε και παράμεινε εξαρτημένη από το πετρέλαιο και τις εξαγωγές πρώτων υλών» δηλώνει στην αμερικανική εφημερίδα ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του πανεπιστημίου Columbia και του κολεγίου Barnard, Kimberly Marten.
 
Το 43% των εσόδων που είχε η ρωσική κυβέρνηση το 2015 προερχόταν από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Επίσης να σημειωθεί ότι το 2014, έπειτα από την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, η ΕΕ και οι ΗΠΑ επέβαλαν οικονομικές κυρώσεις στη Μόσχα στοχεύοντας στους χρηματοπιστωτικούς, ενεργειακούς και αμυντικούς φορείς. Οι κυρώσεις που επέβαλε η Δύση πολλαπλασίασε τις επιπτώσεις που προέκυψαν από τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου, επισημαίνει στους ΝΥΤ ο Robert Kahn οικονομολόγος στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (Council on Foreign Relations).

Σημειώνεται ότι η Ρωσία έχει πολύ μικρό χρέος, όμως οι κυρώσεις έχουν καταστήσει δύσκολο τον δανεισμό της χώρας από τις διεθνείς αγορές.

Επιπλέον το ρούβλι, από τον Αύγουστο του 2014, έχει πέσει σχεδόν 50% σε σχέση με το δολάριο.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και την πτώση των επιπέδων διαβίωσης σε όλη την επικράτεια της Ρωσίας, διότι ένα αδύναμο ρούβλι σημαίνει ότι όλα τα εισαγόμενα είδη είναι πιο ακριβά. Η Ρωσία σαν αντίποινα στις δυτικές κυρώσεις επέβαλε εμπάργκο σε μια σειρά διατροφικών προϊόντων που εισήγαγε από διάφορες χώρες με αποτέλεσμα η παροχή και η ζήτηση να είναι δυσανάλογη. Δηλαδή υπάρχει μικρότερη εισαγωγή αυτών των αγαθών και ταυτόχρονα οι τιμές τους είναι πιο υψηλές.

Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι το 2016 το ποσοστό της φτώχειας στη Ρωσία θα φτάσει στο 14,2%.
 
Όλα αυτά επηρεάζουν και τον στρατιωτικό τομέα. Στις 14 Μαρτίου ο πρόεδρος της χώρας Βλάντιμιρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει άμεσα η αποχώρηση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία περιορίζοντας τη στρατιωτική επέμβαση που έχει κοστίσει μέχρι στιγμής στη Μόσχα 482 εκατομμύρια δολάρια.

Η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, εις βάρος της παιδείας, της υγείας και των έργων υποδομής, ήταν μέρος της στρατηγικής της Ρωσίας για την επιστροφή της στη διεθνή σκηνή. Το 2008 ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο τότε πρόεδρος της χώρας, ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα για τον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων έως το 2020. Αυτή η αναβάθμιση με την κατασκευή νέων βάσεων, τη διεξαγωγή μεγάλων στρατιωτικών ασκήσεων και την αναβάθμιση του στρατιωτικού υλικού, έχει αποδειχθεί δαπανηρή. Αυτή τη στιγμή η συγκεκριμένη διεύρυνση έχει σταματήσει και η κυβέρνηση πρόσφατα ανακοίνωσε πως σχεδιάζει να μειώσει τις στρατιωτικές δαπάνες αυτό τον χρόνο κατά 5%. Σημειώνεται ότι το 2008 οι στρατιωτικές δαπάνες έφτασαν περίπου στα 20 δισ. δολάρια και μέχρι το 2014 ξεπέρασαν τα 40 δισ. δολάρια.

Η Ρωσία διατηρεί ένα Αποθεματικό Ταμείο, το οποίο έχει υποστηριχθεί από τα πλεονάζοντα κέρδη προερχόμενα από τις πωλήσεις πετρελαίου και με αυτό προστατεύει την οικονομία της χώρας από οικονομικά σοκ. Όμως τα αποθεματικά του Ταμείο από τον Σεπτέμβριο του 2014 έχουν πέσει 45% καθώς η κυβέρνηση δημιουργεί όλο και περισσότερα ελλείμματα.

Μάλιστα ο υπουργός Οικονομικών Αντόν Σιλουάνοφ έχει δηλώσει πως το Αποθεματικό Ταμείο μπορεί μέχρι το 2017 να αδειάσει προκειμένου να καλυφθούν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού και ίσως χρειαστεί να «μπει χέρι» στο Ταμείο Πρόνοιας (National Wealth Fund). Σε αυτό, σύμφωνα με τους ΝΥΤ, υπάρχουν 73,18 δισ. δολάρια τα οποία αξιοποιούνται το τελευταίο διάστημα για προγράμματα υποδομής και τη διάσωση τραπεζών.
Πηγή: huffington post

61 σχόλια:

  1. Αξιοθαύμαστο πάντως ότι επενέβησαν στη Συρία τόσο όσο ακριβώς άντεχαν οικονομικά, καταφέρνοντας σε αυτό το διάστημα να πετύχουν το στόχο τους. Δείχνει αυτό το αξιόμαχο του στρατού τους. Αυτό που με προβληματίζει είναι η εικόνα της οικονομίας της Ρωσσίας και της Κίνας σε αντίθεση με την οικονομία των χωρών του ΝΑΤΟ ή της Δύσης αν θες, που καταφέρνουν κουτσά στραβά να μένουν στο όριο της ανάπτυξης. Μου μοιάζει σαν παιχνίδι στραγγαλισμού, πότε θα πιάσουν οι άλλοι πάτο, τόσο όσο αντέχουμε να μείνουμε στην επιφάνεια εμείς (Δύση) και τότε θα αρχίσουν πραγματικά τα όργανα. gorf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @gorf:
      Το ενδιαφέρον είναι πως για αυτή την κατάληξη χρησιμοποιήθηκαν συνδιασμένα οι στρατιωτικές, οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις της δύσης.
      Η δύση ελέγχοντας μέσα από σειρά πολέμων-συμμαχιών και "χρωματιστών επαναστάσεων" την παγκόσμια ροή πετρελαίου, μπορεί να ανεβοκατεβάζει τις τιμές του σχεδόν κατά βούληση.
      Όταν λοιπόν η ρώσικη οικονομία βασίζεται στις εξαγωγές πρώτων υλών, είναι αναγκαστικά κάτι παραπάνω από ευάλωτη σε μια ανάλογη πίεση.
      Θα θυμήσω εδώ και τι έλεγε ο Λένιν για την σχέση εξαγωγής πρώτων υλών-εξαγωγής κεφαλαίου.

      Η δύση λοιπόν γονάτισε τους ρώσους με χαρακτηριστική ευκολία και χωρίς να ανοίξει δικό της ρουθούνι.

      Επίσης κάπου εδώ αποδείχνεται πως ο περίφημος "ρώσικος ιμπεριαλισμός" δεν ήταν ποτέ κάτι παραπάνω από "χάρτινη τίγρη"...

      Διαγραφή
    2. Θα θυμήσω εδώ και τι έλεγε ο Λένιν για την σχέση εξαγωγής πρώτων υλών-εξαγωγής κεφαλαίου.
      =Θα θυμήσω εδώ και τι έλεγε ο Λένιν για την σχέση εξαγωγής πρώτων υλών-εισαγωγής κεφαλαίου.

      Διαγραφή
    3. Έστειλα ένα μήνυμα, αλλά λόγω καkής σύνδεσης δεν ξέρω αν έφτασε. Το ξαναγράφω, αν έφτασε το πρώτο μη δημοσιεύσεις αυτό εδώ. Σχετική ανάλυση για τη μη βιομηχανική ανάπτυξη της Ρωσσίας και την επιλογή της ανάπτυξης του τομέα της εξαγωγής πρώτων υλών κάνουν και οι κομμουνιστές του ΚΕΚΡ. Σήμερα λοιπόν με ένα πληθυσμό κατά πολύ μικρότερο από αυτόν της ΕΣΣΔ δεν μπορεί να βρει δουλειά ούτε σε αυτούς τους λίγους. Όμως μια και η Δύση έβλεπε πάντα της Ρωσσία σαν μια κρύα Αφρική τελικά από όσο καταλαβαίνω της επέτρεψε να έχει αυτήν την ανάπτυξη για να προμηθεύεται η ίδια πρώτες ύλες και δη η Γερμανία, ενώ ταυτόχρονα θα την είχε και του χεριού της όπως και φαίνεται να συμβαίνει, με αυτό που σώνει την Ρωσσία να είναι η υψηλή τεχνική ανάπτυξη που κληρονόμησε στο στρατό. gorf

      Διαγραφή
    4. @gorf:
      Σαφώς και το μόνο που έχει σώσει την Ρωσία από την αποικιοποίηση είναι ο πανίσχυρος στρατός και η ανάλογη τεχνολογία που κληρονόμησε από την ΕΣΣΔ.

      Το θέμα είναι όμως πως τόσο μεγάλη στρατιωτική ισχύς είναι αποτελεί από μόνη της ποιοτικό χαρακτηριστικό, ικανό να προσδώσει από μόνο του το στάτους του ιμπεριαλιστή στον κάτοχο της.

      Διαγραφή
    5. Δεν διαφωνώ ότι η στρατιωτική ισχύς όταν είναι τέτοιου επιπέδου αποτελεί ποιοτικό χαρακτηριστικό, άλλωστε αυτή είναι και η αξία του ποιοτικού χαρακτηριστικού, ότι κάτι που διαφοροποιείται από τη νόρμα είναι σε τέτοια ποσότητα που επιδρά σε όλα τα ήδη καθορισθέντα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Και τον ιμπεριαλισμό δεν πρέπει να το βλέπουμε σαν στυγνό οικονομισμό. Αυτό που δεν μπορώ να καθορίσω είναι σε τι βαθμό η ιμπεριαλιστική μαχητική δυνατότητα ενός τέτοιου στρατού μπορεί να υποστηριχθεί οικονομικά. Νομίζω ότι η σημερινή Ρωσσία είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση, λόγω του πως προέκυψε, κάτι που δεν ξέρω κατά πόσο έχει ληφθεί υπόψη σε όποια οικονομική μελέτη. gorf

      Διαγραφή
    6. @gorf:
      Σαφώς και η σημερινή Ρωσία είναι μια περίπτωση που θε ήθελε μια ειδική επιστημονική μελέτη, που μέχρι στιγμής δεν γνωρίζω να έχει γίνει, όπως επίσης και η Κίνα που από το λίγο που έχω ασχοληθεί, έχει κάποια πολύ ασύμβατα με μια τυπική καπιταλιστική χώρα, χαρακτηριστικά, και δεν αναφέρομαι μόνο στο πολιτικό της εποικοδόμημα.

      Διαγραφή
  2. Δεν είμαι και τόσο σίγουρος για αυτή την κατάρρευση, ίσως είναι και λίγο ευσεβείς πόθοι γιατί ενοχλεί πολύ η Ρωσία τελικά. Εγώ δύο παρατηρήσεις έχω
    1) Οι κυρώσεις ως τώρα δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα γιατί οι Ρώσοι έμειναν ως επί το πλείστον ενωμένοι, ούτε φασαρίες ούτε ταραχές ούτε χρωματιστές επαναστάσεις, αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό.
    2) Το κουτσά στραβά των άλλων έχει να κάνει με το ότι έχουν πιο πολλούς συμμάχους, την δύναμή τους την παίρνουν και από αυτούς που δουλεύουν για αυτούς. Αν στις ΗΠΑ γυρνούσε την πλάτη η ΕΕ και ας πούμε συμμαχούσε με τη Ρωσία (το οποίο δεν έγινε σε καμία φάση, συμπορεύτηκαν 100% σε όλα με τις ΗΠΑ όπως και πάντα) το πλήγμα στις ΗΠΑ θα ήταν τεράστιο. Αυτή την τυφλή υπακοή της ΕΕ στην Αμερική δεν την κατάλαβα ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @experience:
      1)Οι κυρώσεις είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα του γονατίσματος της ρώσικης οικονομίας και το ψαλίδισμα της ρώσικης στρατιωτικής ισχύος. Ένα ρώσικο "μαϊντάν" προφανώς δεν εφικτό για την ώρα, αλλά αυτοί οι σχεδιασμοί είναι και αρκετά πιο μακροπρόθεσμοι.
      2)Τα πράγματα είναι απλά. Οι δυτικές χώρες είναι στρατιωτικά εξαρτημένες από τις ΕΠΑ (πυρηνική ομπρέλα). Είναι λοιπόν παγκόσμιες δυνάμεις στον βαθμό που τους επιτρέπουν οι ΕΠΑ να είναι, και δεν υπάρχει κανείς να τιςε προστατέψει στην περίπτωση που στραφούν εναντίον τους οι αμερικάνοι.
      Οι όποιοι υπαρκτοί ανταγωνισμοί λοιπόν, δεν μπορούν να ξεφύγουν από το πλαίσιο των εσωτερικών αντιθέσεων ΕΝΤΟΣ του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, που κατά την άποψη μου θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως κάτι εννιαίο.

      Διαγραφή
    2. Είναι έτσι, είναι πιο μακροπρόθεσμοι. Από τη στιγμή που θα σε βάλουν στο στόχαστρο η ζημιά θα γίνει, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αντέξεις και να βρεις τρόπους μακροπρόθεσμα να βελτιώσεις την κατάσταση. Αυτό θα το πάθαινε όποιος πήγαινε κόντρα σε αυτό το κατεστημένο. Τώρα είναι κάτι ενιαίο, ναι, εφόσον η ΕΕ είναι πλήρως εναρμονισμένη με τα θέλω των ΗΠΑ και δέχεται και να παίξει και το ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά (προσφυγικό-οικονομική κρίση). Οι ΗΠΑ έχουν ισχύ αλλά αυτή η ισχύς δεν είναι χωρίς όρια και πηγάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό από το ότι οι άλλοι πιστεύουν ότι πρέπει να τους ακολουθούν τυφλά. Είναι και θέμα επιλογής νομίζω.

      Διαγραφή
    3. @experience:
      Δεν είναι θέμα επιλογής, καθώς καμμία δυτική χώρα δεν ε΄χει την οικονομική ή στρατιωτική δυνατότητα να ανταγωνιστεί αφ'εαυτού της τους αμερικάνους ή πολύ περισσότερο το παγκόσμιο δίχτυ συμμαχιών που έχουν εξυφάνει οι ΕΠΑ.
      Προκειμένου λοιπόν να παραμείνουν στον ρόλο του θύτη, κάνουν τουμπεκί και μοιράζονται την λεία που περισσεύει.

      Διαγραφή
    4. Και τότε πώς μπορεί να σπάσει αυτό το κατεστημένο εφόσον τά πράγματα είναι τόσο απόλυτα και άκαμπτα;

      Διαγραφή
    5. @experience:
      Εξεγέρσεις από τα μέσα σε συνδιασμό με στρατιωτικές ήττες στην περιφέρεια.

      Διαγραφή
    6. Απλώς λέω ότι οποιαδήποτε χώρα πάει να διαφοροποιηθεί και ακόμα παραπάνω να προσπαθήσει να έχει σοσιαλισμό θα το αντιμετωπίσει αυτό από τις ΗΠΑ/ΕΕ, οπότε πρέπει κάπως να είναι διαχειρίσιμο

      Διαγραφή
    7. @experience:
      Για αυτό μίλησα για συνδιασμό προλεταριακών εξεγέρσεων εντός των δυτικών ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων και στρατιωτικής ήττας του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού στην περιφέρεια.
      Χρειάζονται και τα δύο ταυτόχρονα.

      Το καλό που έχουν οι προλεταριακές επαναστάσεις είναι πως είναι μεταδοτικές.

      Διαγραφή
  3. Και ο αδύναμος, η δευτεροκλασάτος, Ιμπεριαλισμός, δεν παύει να είναι Ιμπεριαλισμός. Ο Ιμπεριαλισμός δεν είναι ένα ποσοτικό γνώρισμα της δύναμης ενός κράτους. Είναι ένα ποιοτικό χαρακτηριστικό του Καπιταλισμού, που χαρακτηρίζει την ανώτατη βαθμίδα ανάπτυξής του - την μονοπωλιακή.
    Οι Ναρίτες έχουν αναπτύξει μια μικρή φιλολογία για κάποια "ακόμη πιο ανώτατη" βαθμίδα του Καπιταλισμού, που τη λένε "Ολοκληρωτικό Καπιταλισμό" και την "θεμελιώνουν" σε κάποια υποσύνολα επιχειρήσεων, που ονομάζουν (κάποιοι "μαρξίζοντες" στη Δύση, κι από αυτούς τα υιοθετούν-αντιγράφουν) "Clusters", χωρίς να είναι σε θέση να προσδιορίσουν με σαφήνεια κάποιες νέες (υποθετικά) σχέσεις παραγωγής, που εισάγονται με αυτά τα clusters.
    Μεταμοντερνιές....
    Σε παρόμοιο κίνδυνο θα πέσουμε, αν αρχίσουμε να βλέπουμε την "ατλαντική συμμαχία" σαν κάτι ενιαίο. Πυρηνικά έχουν όλοι (Γάλλοι, Εγγλέζοι, Ιρανοί, Σιωνιστές, Κινέζοι, Ρώσσοι), έχει και η Β. Κορέα, που δεν είναι ιμπεριαλιστική χώρα, και είναι θέμα χρόνου να αποκτήσει και η Γερμανία, παρά τις ιστορικές αναστολές..., (και επιδιώκει και η Τουρκία...). Η αδιαμφισβήτητη υπεροχή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού δεν δημιουργεί νέες ποιοτικές κατηγορίες.
    Ο Ιμπεριαλισμός στις μέρες μας είναι πια ένα παγκόσμιο σύστημα καπιταλιστικών σχέσεων, όπου τα μονοπώλια έχουν εξαπλωθεί και κυριαρχήσει σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κάθε επιμέρους αστική τάξη (και κάθε αστός, και μικροαστός...) κοιτάει πως θα βρεί τη θέση της μέσα σε αυτό, εννοείται όσο μπορεί αναβαθμίζοντάς την, αλλά κανείς τους δε φιλοδοξεί να είναι ...."αντιϊμπεριαλιστής"!
    Το "αντιϊμπεριαλιστής κεφαλαιοκράτης", υπήρχε κάποτε, και όσο υπήρχε Σοσιαλιστικό στρατόπεδο αυτό ήταν εφικτό, έστω βραχυπρόθεσμα, και χωρίς προοπτική, όπως αποδείχτηκε. Αλλά είναι γεγονός, πως υπήρχε. Σήμερα θυμίζει το παληό-καλό (και ρατσιστικό) ανέκδοτο: "Αλβανός τουρίστας".
    Τα πάντα ρεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Σεχτάρ ο Τρομερός:
      -Πολύ συνοπτικά. Αν δεν δεις τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό σαν κάτι εννιαίο (παρά τις υπαρκτές αλλά πάντα εσωτερικές αντιθέσεις του), τότε έχασες τον μπούσουλα για το τι ακριβώς συμβαίνει στον κόσμο από τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, και ακόμη περισσότερο μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ, μέχρι και σήμερα.
      Ενδεικτικά πάντως, δεν μου έρχεται στο μυαλό κάποια μακροβιότερη στρατιωτική συμμαχία από το ΝΑΤΟ, στην παγκόσμια ιστορία.
      -Το έχω 1-2 πυρηνικά, από το μπορώ να τινάξω την γη καμμία 15αρια φορές στον αέρα (μόνο οι αμερικάνοι και οι ρώσοι μπορούν) είναι κάτι αρκετά διαφορετικό.
      Για να το πω συνοπτικά, οι Ρώσοι κ οι Αμερικάνοι μπορούν να σβήσουν από τον χάρτη οποιαδήποτε χώρα, χωρίς να κινδυνεύουν να πάθουν το ίδιο και αυτοί.
      -Με τις μεταμοντερνιές του ΝΑΡ δεν ασχολήθηκα ποτέ μου.
      -Για το εάν δύνανται να υπάρχουν καπιταλιστικές αντιμπεριαλιστικές χώρες, εκτός από τον Λένιν που αναφέρεται σαφώς στα εθνικά αντιμπεριαλιστικά κινήματα, υπάρχει και ο ...Κουτσούμπας που λίγο καιρό πριν συζήταγε με τον πρέσβη του Ιράν για τους κινδύνους της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.
      Απευθήνσου λοιπόν στον σύντροφο ΓΓ για τους "αλβανούς τουρίστες".
      -Ο ιμπεριαλισμός είναι παγκόσμιο σύστημα (ως στάδιο του καπιταλισμού). Αυτό δεν σημαίνει πως όλες οι χώρες αυτού του συστήματος είναι και ιμπεριαλιστικές!
      Όπως ακριβώς το γεγονός πως μια χώρα έχει καπιταλισμό, δεν κάνει καπιταλιστές όλους της τους κατοίκους.
      Ο Λένιν πάντως έχει βάλει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για το ποια χώρα μπορεί να θεωρηθεί ιμπεριαλιστική και το ποια όχι, και η αναθεώρηση του Λενινισμού στο πόδι και χωρίς την ανάλογη επιστημονική δουλειά με του ίδιου του Λένιν (που δεν θεωρώ πως έγραφε μπούρδες στον "ιμπεριαλισμό" και αλλού), δεν είναι στα ενδιαφέροντα μου.

      Διαγραφή
    2. @Σεχτάρ ο Τρομερός:
      "...Για τον καπιταλισμό, που κυριαρχούσε απόλυτα ο ελεύθερος ανταγωνισμός, χαρακτηριστική ήταν η εξαγωγή εμπορευμάτων. Για τον νεότατο καπιταλισμό όπου κυριαρχούν τα μονοπώλεια, έγινε χαρακτηριστική η εξαγωγή κεφαλαίου..."
      Λένιν, Ιμπεριαλισμός, σελ.60

      "...Στέρεη βάση για την ιμπεριαλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση της πλειοψηφείας των εθνών και των χωρών του κόσμου, για τον καπιταλιστικό παρασιτισμό μια χούφτας πολύ πλούσιων κρατών..."
      Από το ίδιο, σελ 63.
      Εννοείται πως οι εκμεταλλευόμενες χώρες που αναφέρει ο Λένιν, είναι και αυτές καπιταλιστικές (δεν υπήρχε σοσιαλιστική χώρα όταν έγραφε τον "ιμπεριαλισμό")

      "...το χρηματιστικό κεφάλαιο είναι μια τόσο μεγάλη, μπορούμε να πούμε, αποφασιστική δύναμη σ'όλες τις οικονομικές και σ'όλες τις διεθνείς σχέσεις, που είναι σε θέση να υποτάξει, και υποτάσει πραγματικά, ακόμη και τα κράτη που απολαμβάνουν την πιο πλήρη πολιτική ανεξαρτησία..."
      Από το ίδιο σελ.81

      Διαγραφή
  4. Εχω πολλες φορες δει και ακουσει την αποψη οτι η Ρωσσια δεν ειναι ιμπεριαλιστικη χωρα. Δεν εχω βρει ομως μεχρι τωρα μια αναλυση οικονομικη-πολιτικη που να το αναλυει σε καποιο ικανοποιητικο βαθμο.

    Με αφορμη αυτο το αρθρο θα ηθελα, αν και δεν ξερω ποια ειναι η δικη σου αποψη αλλα κρινοντας απο τα αρθρα που ανεβαζεις ειναι κατι που σε εχει απασχολησει, να ρωτησω αν εχεις καποιο κειμενο υποψην σου.

    Ντουντοφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Ντουντοφ:
      Η Ρωσία (όσο με αφορά) είναι ιμπεριαλιστική μόνο και μόνο για τον λόγο, πως δεν νοείται η δεύτερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο να είναι καπιταλιστική και είναι κάτι άλλο.
      Με καθαρά οικονομικούς όρους -όπως τους θέτει ο Λένιν-,δεν μπορεί να βγει τέτοια.
      Οικονομικά ο ιμπεριαλισμός είναι εξαγωγή κεφαλαίου σε αντίστηξη με την εξαγωγή πρώτων υλών, και από ότι βλέπεις σε αυτό το άρθρο (αλλά και στο μοναδικό που έχω δει από την ΚΟΜΕΠ), η Ρωσία είναι χώρα εξαγωγής πρώτων υλών και όχι κεφαλαίου.

      Η αντίφαση προφανώς εξηγείται από το γεγονός πως ο νεαρός ρώσικος καπιταλισμός πάτησε επάνω σε μια πολύ ανεπτυγμένη σοσιαλιστική παραγωγική βάση.

      Διαγραφή
    2. @Ντουντοφ:
      Η μόνη οικονομική ανάλυση από το Κόμμα, που γνωρίζω εγώ, από το μακρυνό πλέον 2008:
      http://www.komep.gr/2008-teyxos-4/h-thesh-ths-rosias-sto-imperialistiko-systhma-h-stash-toy-kommoynistikoy-kinhmatos

      Διαγραφή
    3. H Ρωσία βρίσκετε όπως όλος ο καπιταλιστικός κόσμος, στο στάδιο του ιμπεριαλισμού, αφού είναι μια χώρα που κυριαρχούν αποκλειστικά τα μονοπώλια ή/και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους! Το θέμα είναι πως ότι και να γίνει, θα λειτουργήσει με αυτά τα κριτήρια, και αυτό κατά βάση θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει!

      Στο κάτω κάτω, και ο Λένιν για αυτόν το λόγο έγραψε τον "Ιμπεριαλισμό".
      Για να μπορούμε δηλαδή να αντιληφθούμε σαν κομουνιστικό κίνημα, τα κίνητρα και την βάση ύπαρξης του κάθε κράτους στον ιμπεριαλισμό (την φύση του εχθρού πιο λιανά), ώστε και να μπορούμε να κάνουμε, τις σωστές επιλογές τακτικής στην νέα εποχή (εκμετάλλευσης των αντιθέσεων και αντιφάσεων αυτών των κρατών), προς όφελος της επανάστασης!
      Δεν το έκανε για να καθόμαστε και να σκαλίζουμε να δούμε αν μια χώρα έχει ξέρω γω 50 ή 51% εξαγωγές κεφαλαίου σε σύγκριση με εξαγωγές πρώτων υλών, για να μάθουμε αν είναι ή όχι ιμπεριαλιστική κλπ!
      Τουλάχιστον εγώ εκεί κατέληξα μετά από πολύ σκέψη και διάβασμα...

      Κώστας

      Διαγραφή
    4. @Κώστας:
      Δεν ισχύει πως επειδή ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, τότε και όλες οι χώρες του κόσμου είναι ιμπεριαλιστικές.
      Και στις αποικίες κυριαρχούν τα μονοπώλεια -ήδη την εποχή που γράφει ο Λένιν-, αλλά φυσικά δεν τις λέει ιμπεριαλιστικές.
      Επίσης -ο Λένιν και πάλι- (κοίτα το σχόλιο μου παραπάνω http://fadomduck2.blogspot.com/2016/04/blog-post_21.html?showComment=1460658438341#c8096737803697656478) περιγράφει ξεκάθαρα τον ιμπεριαλισμό ως ένα σύστημα που "μια χούφτα ισχυρών κρατών" εκμεταλλεύεται όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

      Δεν μπορούν λοιπόν να είναι όλες οι καπιταλιστικές χώρες, "χώρες εκμεταλλευτές" γιατί τότε δεν θα υπήρχαν και "εκμεταλλευόμενες χώρες".

      Επίσης ο Λένιν βάζει ως κύριο χαρακτηριστικό την εξαγωγή κεφαλαίου με την μορφή άμεσων επενδύσεων.
      Είναι νομίζω αυτονόητο πως δεν θα μπορούσε η εξαγωγή κεφαλαίου να είναι το ΚΥΡΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ (το διευκρινίζει ο Λένιν) όλων των καπιταλιστικών χωρών του κόσμου, καθώς τότε αυτές οι εξαγωγές θα έπρεπε να γίνονται σε κάποιον άλλον πλανήτη (δεν γίνεται όλοι να εξάγουν παραπάνω από όσο εισάγουν -είναι λογικό παράδοξο).

      Όπως λέω και στον Σεχτάρ παρακάτω, το θέμα μας είναι να μπορούμε να ιεραχήσουμε αντιπάλους και να μπορούμε να χαράξουμε επαναστατική τακτική και στρατηγική.

      Διαγραφή
    5. Μα το θέμα δεν είναι να μην ξεκόβουμε την οικονομία από την πολιτική;
      Ακόμα και αν ένα κράτος οικονομικά (με τα 5 κριτήρια) δεν είναι ιμπεριαλιστικό, το γεγονός ότι είμαστε παγκόσμια στο στάδιο του ιμπεριαλισμού, πράμα που το ορίζουν μια χούφτα χώρες όντως, αναγκάζει όλα τα κράτη να λειτουργούν στην βάση του ιμπεριαλισμού, είτε σαν ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη, ή σαν εξαρτημένα, περισσότερο ή λιγότερο.

      Με λίγα λόγια από την στιγμή που υπάρχει το παιχνίδι ιμπεριαλισμός, δεν μπορείς παρά να παίξεις ακόμα και αν δεν το ξέρεις καλά!

      Συμμαχίες έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να κάνουμε με καμία χώρα που εξυπηρετεί μόνο τα μονοπώλια της (ιμπεριαλιστική), και πραγματικά δεν υπάρχει χώρα πέρα από της γνωστές 2, που να μην λειτουργεί μόνο με αυτή τη βάση, και σε αυτό δεν παίζει ρόλο το πόσο κεφάλαιο εξάγει, αφού σκοπός της κάθε τέτοιας χώρας είναι να ανέβει αυτή την "σκάλα".

      Να θυμίσω και το απόσπασμα από το "Κάτω από ξένη σημαία":
      "...Η πρώτη από τις κυρίαρχες χώρες κατέχει, ας υποθέσουμε, τα 3/4 της Αφρικής ενώ η δεύτερη το 1/4. Το αντικειμενικό περιεχόμενο του πολέμου τους είναι το ξαναμοίρασμα της Αφρικής. Ποιας πλευράς την επιτυχία πρέπει να ευχόμαστε; Το πρόβλημα, όπως έμπαινε προηγούμενα, αποτελεί παραλογισμό, γιατί δεν ισχύουν σήμερα τα παλιά κριτήρια εκτίμησης: Δεν έχουμε ούτε μια πολύχρονη ανάπτυξη ενός αστικού απελευθερωτικού κινήματος, ούτε το πολύχρονο προτσές της κατάρρευσης της φεουδαρχίας. Δεν είναι δουλειά της σύγχρονης δημοκρατίας ούτε να βοηθήσει την πρώτη χώρα να κατοχυρώσει το "δικαίωμά" της στα 3/4 της Αφρικής, ούτε να βοηθήσει τη δεύτερη (έστω κι αν έχει αναπτυχθεί οικονομικά πιο γρήγορα από την πρώτη) να αποσπάσει αυτά τα 3/4.

      Η σύγχρονη δημοκρατία θα παραμείνει πιστή στον εαυτό της μόνο στην περίπτωση που δεν θα προσχωρήσει σε καμία ιμπεριαλιστική αστική τάξη, στην περίπτωση που θα πει ότι "και οι δυο τους είναι η μια χειρότερη από την άλλη", στην περίπτωση που σε κάθε χώρα θα εύχεται την αποτυχία της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης. Κάθε άλλη λύση θα είναι στην πράξη εθνικοφιλελεύθερη και δεν θα έχει τίποτε το κοινό με τον αληθινό διεθνισμό."

      Το αν υπάρχουν ακόμα χώρες σε εθνικοαπελευθερωτικό στάδιο ή σε πάλη με την φεουδαρχία νομίζω είναι άλλο θέμα.

      Κώστας

      Διαγραφή
    6. @Κώστας:
      -Νομίζω πως δεν κατάλαβες τι ακριβώς είπα.
      Το γεγονός πως ο καπιταλισμός είναι στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο παγκόσμια, δεν σημαίνει (ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ) πως όλες οι χώρες του κόσμου είναι και ιμπεριαλιστικές. Αυτό το ξεκαθαρίζει ο ίδιος ο Λένιν (που μιλάει "για μια χούφτα ισχυρές χώρες κοκ"), οπότε δεν νομίζω να χρειάζεται περισσότερη συζήτηση.
      Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο χωρίς να πετάξουμε το σύνολο της Λενινιστικής θεωρίας περί ιμπεριαλισμού στα σκουπίδια.

      Φυσικά είναι επίσης ΕΝΤΕΛΩΣ λάθος, να λες πως δεν μπορείς να συμμαχήσεις με χώρες που διεξάγουν αντιμπεριαλιστικούς ή εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες αν αυτές είναι καπιταλιστικές.
      Ούτε ο Λένιν που μίλαγε για τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σαν φυσικό σύμμαχο του επαναστατικού προλεταριάτου, μπορεί να έκανε λάθος, ούτε ο Στάλιν που πασρέδωσε μαθήματα εκμετάλλευσης των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων συμμαχόντας με τον έναν ενάντια στον άλλον, δεν μπορεί να μην ήξερε τι του γίνονταν, ούτε ο Κάστρο που είναι σύμμαχος της καπιταλιστικής Ρωσίας έχει πάθει κάτι και δεν ξέρει τι κάνει.
      Αυτά είναι λυμένα από την εποχή της Γ' Διεθνούς, και απορώ γιατί επανέρχονται.

      Τέλος το σχήμα "καπιταλιστική χώρα=ιμπεριαλιστική χώρα" έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με το απόσπασμα του Λένιν που παράθεσες, αφού εάν το ιυοθετήσουμε, τότε ιμπεριαλιστικές είναι και οι ...χώρες της Αφρικής για τις οποίες κάνει λόγο ως θύματα της ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης ο Λένιν.

      Διαγραφή
    7. @Κώστας:
      Χώρες σε πάλη με την φεουδαρχία μπορεί να μην υπάρχουν πλέον, αλλά καταπιεσμένα έθνη και χώρες που διεξάγουν εθνικοαπελευθερωτικούς και αντιμπεριαλιστικούς αγώνες, μια χαρά υπάρχουν.
      Αλλιώς ο ιμπεριαλισμός δεν θα ήταν ...ιμπεριαλισμός, αν δεν καταπίεζε ολόκληρες χώρες και ολόκληρα έθνη.

      Διαγραφή
    8. @Κώστας:
      Αν θέλεις ρίξε μια ματιά εδώ, νομίζω λύνουν αρκετά ζητήματα:

      Ο Λένιν για το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα
      http://fadomduck2.blogspot.gr/2015/12/blog-post_87.html

      Λένιν, Το Δικαίωμα Των Εθνών Για Αυτοδιάθεση
      http://fadomduck2.blogspot.gr/2015/10/blog-post_31.html

      Λένιν «Για τη μπροσούρα του Γιούνιους» (απόσπασμα)
      http://fadomduck2.blogspot.gr/2015/10/blog-post_8.html

      Ο ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ (αποσπάσματα)
      http://fadomduck2.blogspot.gr/2015/10/blog-post_20.html

      Διαγραφή
    9. Μα εγώ δεν είπα ότι δεν είναι φυσικοί σύμμαχοι, οι χώρες που διεξάγουν εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες ακόμα και αν είναι καπιταλιστικές, το αντίθετο!
      Επίσης είπα ότι δεν υπάρχουν τέτοιες χώρες πια, πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις, και ότι ακόμα και οι χώρες της Αφρικής (για να το δώσω σχηματικά), αντικειμενικό σκοπό έχουν να ανέβουν στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, και να εκμεταλλευτούν άλλες χώρες γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς!
      Στην εποχή του ιμπεριαλισμού μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει μια καπιταλιστική χώρα!
      Ε δεν μπορείς να συμμαχήσεις με κάποιον που από την φύση του έχει τέτοια κίνητρα, εκτός άμα αυτά διαφοροποιηθούν μέσα από την αλλαγή των αντικειμενικών συνθηκών.
      Γι'αυτό και δεν αντιφάσκει το να μην είναι μια χώρα οικονομικά ιμπεριαλιστική, με το να μην πρέπει να συμμαχήσεις μαζί της, ακόμα και αν δεν τηρεί αυτά τα 5 κριτήρια, αφού σκοπός της στην εποχή μας, είναι κάποια στιγμή να τα τηρήσει, και με αυτήν την βάση λειτουργεί και ασκεί πολιτική μέσα και έξω!

      Κώστας

      Διαγραφή
    10. @Κώστας:
      Εάν δεν υπάρχουν χώρες ολόκληρες υπό εκμετάλλευση και έθνη ολόκληρα υπό καταπίεση, τότε ιμπεριαλισμός με την Λενινιστική έννοια απλά δεν υφίσταται, και γυρνάμε στην θεωρία του Κάουτσκι περί "υπεριμπεριαλισμού".
      Θέλει μεγάλη προσοχή εδώ, καθώς και μια πιο προσεκτική ανάγνωση του "ιμπεριαλισμού" του Λένιν (εγώ όταν άνοιξε πριν κάποιους μήνες αυτή η συζήτηση, το ξαναδιάβασα άλλες τρεις φορές, για να βεβαιωθώ για κάποια πράγματα)

      Διαγραφή
    11. @Κώστας:
      -Όσο για τις συμμαχίες, η συζήτηση έχει νόημα όταν έχεις δικό σου κράτος και εκεί μπορείς να συμμαχίσεις με τον ο,ποιονδήποτε (Αγγλία-ΗΠΑ-ΕΣΣΔ π.χ. στον Β'ΠΠ).
      Όταν είσαι εργατικό κίνημα, μπορείς να συμμαχήσεις με τα εργατικά, αλλά και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα. Δεν μπήκε ας πούμε ποτέ θέμα μη-στήριξης του Παλαιστινιακού ή του Ιρλανδικού (και άλλων πολλών) εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων, επειδή δεν ήταν αμειγώς κομμουνιστικοί.

      Διαγραφή
    12. Άμα προσέξεις, δεν έγραψα κάπου ότι δεν υπάρχουν εκμεταλλευόμενες χώρες, αυτό όντως θα ήταν Καουτσκικό μαργαριτάρι.
      Αυτό που είπα, είναι ότι ακόμα και αυτές, έχουν σαν στόχο της πολιτικής τους, την ανάδειξη τους σε εκμεταλλεύτριες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και στην βάση της δύναμης τους.

      Γι'αυτό είπα και στο πρώτο σχόλιο ότι δεν πρέπει να ξεχνιόμαστε και να διαχωρίζουμε την οικονομία από την πολιτική.
      Πραγματικά, άμα εξαιρέσουμε τις 5-6 χώρες που είναι υπό κάποιο καθεστώς κατοχής (και ας μην έχουν εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα), και της 2 που έχουν σοσιαλιστική οικονομία, υπάρχει νομίζεις καμία χώρα που δεν έχει σαν βάση της πολιτικής της την ανέλιξη της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα; Και ας είναι η πιο καταπιεσμένη (στην βάση της εξάρτησης της από πιο ισχυρές χώρες)!

      Η για να το κάνω πιο λιανά.
      Πιστεύεις ότι κάποια από αυτές τις χώρες θα έκανε ή θα συμμετείχε σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, χωρίς να λάβει υπόψη της το μοίρασμα; Γιατί νομίζω αυτό μας ενδιαφέρει στην τελική.

      Κώστας

      Διαγραφή
    13. @Κώστας:
      Το θέμας μας προφανώς δεν είναι τι θα μπορούσε και να κάνει κάποιος αν είχε την δυνατότητα, αλλά το ποιός έχει την δυνατότητα και ποιός το κάνει, καθώς η ανάλυση που κάνουμε πρέπει να είναι επί της πραγματικότητας εάν θέλουμε να μας βοηθήσει κάπου. Διαφορετικά μπορεί να καταλήξουμε σε πολύ σουρεαλιστικά συμπεράσματα, όπως π.χ. το μας είναι αδιάφορο εάν οι αμερικανονατοϊκοί ισωπεδώνουν την μια χώρα πίσω από την άλλη, εφόσον και οι ισωπεδωμένες χώρες ΕΑΝ μπορούσαν, ιμπεριαλιστικές θα ήταν και αυτές.
      Συμπεράσματα τα οποία εκτός από σουρεαλιστικά, είναι και άκρως επικύνδινα όπως μας προειδοποιεί και πάλι ο Λένιν (το 4ο από τα άρθρα που παράθεσα παραπάνω και που μια παρόμοια στάση την αποκαλεί "σοσιαλσωβινισμό")

      Διαγραφή
    14. @Κώστας:
      Και σίγουρα δεν είναι μόνο 5-6 οι χώρες που βρίσκονται υπό ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση. Δεν είναι βορειοδυτική ευρώπη και Βόρεια Αμερική όλος ο κόσμος.

      Διαγραφή
    15. Δεν ανέφερα τις 5-6 χώρες σαν παράδειγμα μοναδικής ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης, αλλά σαν χώρες υπό κάποια μορφή κατοχής, μάλλον δεν διάβασες καλά το σχόλιο.

      Επίσης δεν λέω για πιθανότητα να είναι ιμπεριαλιστικές κάπου και κάποτε, αλλά για το τι φαίνεται στο σήμερα από την πολιτική τους, η οποία δεν ξεχωρίζει σε εσωτερική ή εξωτερική!

      Παγκόσμια όλος ο καπιταλιστικός κόσμος (πέρα των εξαιρέσεων που είπαμε), κάθε μέρα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί όλο και περισσότερο ή τον λαό της κάθε χώρας ή άλλους λαούς, ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε κράτους, για να αναπτυχθεί, να ξεπεράσει την κρίση και να γίνει πιο ισχυρή η κάθε αστική τάξη.
      Αυτό γίνεται ακόμα και από χώρες που δεν τηρούν τα 5 χαρακτηριστικά του ιμπεριαλισμού όπως τα έθεσε ο Λένιν, απλά άλλες μπορούν και το κάνουν περισσότερο και άλλες λιγότερο.
      Θα άλλαζε αυτή η πραγματικότητα σε περίπτωση πολέμου για ξαναμοίρασμα; Μάλλον χειρότερα θα γινόταν...

      Κώστας

      Διαγραφή
    16. @Κώστας:
      Το ξαναμοίρασμα ανάμεσε σε ΠΟΙΟΥΣ είναι το ζήτημα.
      Το ποιοί δηλαδή είναι αυτοι που "μοιράζονται" και ποιοί είναι αυτοί που διαμοιράζονται, γιατί ούτε ταυτίζονται, ούτε το ίδιο είναι.

      Αν θέλεις διάβασε λίγο πιο προσεκτικά τα μέχρι τώρα μου σχόλια, και θα επιμείνω και σε μια προσεκτική ανάγνωση του "ιμπεριαλισμού" του Λένιν, καθώς όχι μόνο το σχήμα που περιγράφει είναι πολύ συγκεκριμένο, αλλά επάνω σε αυτό χτίζει στην σκέψη του και άλλα πράγματα, όπως την δυνατότητα εξαγοράς μέρους της εργατικής τάξης εντός των ιμπεριαλιστικών χωρών, που και αυτή την συνδέει άμεσα με την ύπαρξη του οπορτουνιστικού ρεύματος, κλπ.

      Αν αναιρέσουμε τον πυρήνα της σκέψης του Λένιν και τις Γ'Διεθνούς για το τι είναι ιμπεριαλισμός, το πουλόβερ θα ξηλωθεί μοιραία ολόκληρο.

      Και ο Λένιν επαναλαμβάνει αρκετές φορές (προφανώς για να του δώσουν σημασία οι αναγνώστες του) το σχήμα της μια χούφτας ιμπεριαλιστικών χωρών που απομυζούν τον υπόλοιπο κόσμο.

      Επίσης έχει μια σημασία να δούμε γιατί όλα τα μεγάλα μυαλά της Γ'Διεθνούς (Λένιν, Στάλιν, Δημητρώφ, κλπ) έσπαγαν τα κεφάλια τους για να καθορίσουν το ποιές είναι τελικά ιμπεριαλιστικές χώρες και ποιές όχι, αλλά και τα ανάλογα καθήκοντα των κατά τόπους κομμουνιστών σε σχέση με αυτό.
      Αν ήταν αδιάφορο δεν αφιέρωναν ούτε τόσο κόπο, ούτε τόσο χρόνο σε αυτό.

      Διαγραφή
    17. Αν και δεν προσπαθώ να αναιρέσω κανένα πυρήνα της σκέψης του Λένιν (περισσότερο προσπαθώ να δω την σκέψη του στο σήμερα), ας πούμε ότι κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά, που είναι και πολύ πιθανό, καθώς το θέμα ούτε εντελώς ξεκάθαρο είναι, ούτε και εύκολο, και να είσαι σίγουρος ότι θα το ξαναδιαβάσω!

      Γιατί όμως παρόλα αυτά, η τεράστια πλειοψηφία των κρατών σήμερα, έχουν στην βάση της πολιτικής τους, την ίδια πολιτική με τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κράτη (όσο τα παίρνει πάντα), και ας μην περνάνε το τεστ του Λένιν;
      Μπορούμε να τα υπολογίζουμε σαν πιθανούς συμμάχους με βάση αυτό το δεδομένο;

      Αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί (τουλάχιστον με όσα καταλαβαίνω) άμα πάρουμε μηχανιστικά την σκέψη του Λένιν, και την μεταφέρουμε στο σήμερα, αν δε λάβουμε υπόψη την επέκταση του ιμπεριαλιστικού συστήματος σχεδόν παντού (σε σχέση με την κατάσταση όταν γράφτηκε ο "Ιμπεριαλισμός").
      Επίσης άμα σε κούρασα το καταλαβαίνω, και την αναβάλουμε την κουβέντα για άλλη φορά!

      Κώστας

      Διαγραφή
    18. @Κώστας:
      Θα σου ζήταγα πριν συνεχίσουμε την κουβέντα να ρίξεις μια πιο προσεκτική ματιά, εκτός από τον "ιμπεριαλισμό", και στα κείμενα του Λένιν στα οποία παραπέμπω παραπάνω.

      Και μια παρατήρηση. Ο ιμπεριαλισμός δεν έχει "επεκταθεί" καθόλου από την εποχή του Λένιν. Παγκόσμιο σύστημα ήταν και τότε, και με βάση αυτό το δεδομένο έγραφε και το επισήμαινε κιόλας.

      Διαγραφή
    19. Εννοούσα επέκταση από την άποψη της ένταξης πολλών περισσότερων κρατών στον καπιταλισμό, την αύξηση της παραγωγικότητας (και εκμετάλλευσης), του παραγόμενου πλούτου, και της ολοκλήρωσης των αστικών επαναστάσεων.

      Τέλος πάντων, θα επανέλθει το θέμα σχεδόν σίγουρα φαντάζομαι, και θα κάνω την προσπάθεια, μπας και βρεθεί απάντηση σε αυτό που ανέφερα στο προηγούμενο σχόλιο.

      Κώστας

      Διαγραφή
    20. @Κώστας:
      Η ολοκλήρωση ή όχι των αστικών επαναστάσεων, δεν νομίζω πως έχει σχέση με το θέμα που συζητάμε εδώ.
      Το ζήτημα πιστεύω πως είναι εάν ήδη από την εποχή που γράφει ο Λένιν, το σύνολο της γης είναι ενταγμένο στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, εάν τα μονοπώλεια κυριαρχούν από τότε στο σύνολο του κόσμου.
      Και ο Λένιν λέει ρητά, πως αυτήν ακριβώς την κατάσταση περιγράφει.

      Διαγραφή
    21. @Κώστας:
      Επίσης έχει και το ζήτημα της "επαναποικιοποίησης" ένα σορό χωρών που είχαν ολοκληρώσει λίγο έως πολύ τα εθνικοαπελευθερωτικά τους κινήματα μεταπολεμικά.
      το θέμα το είχε βάλει ο Φιντέλ Κάστρο στον ΟΗΕ αν θυμάμαι σωστά, ψάχω τώρα αλλά δεν βρίσκω το λινκ. Το είχα ποστάρει σε σχόλιο παλιότερα.

      Διαγραφή
    22. Αν και σίγουρα δεν έχει αλλάξει η εποχή, υπάρχουν πλέον πολλά περισσότερα κράτη που παίζουν και που προσπαθούν να παίξουν το ρόλο τους στο ξαναμοίρασμα, λόγο της αντικειμενικής τους θέσης πλέον, στο διεθνές σύστημα της αγοράς, στο οποίο όμως δεν είχαν θέση παλιότερα ή υπήρχαν μόνο σαν "κομμάτια" της χώρας που τις είχε αποικιοποίησει.

      Αυτό νομίζω είναι που κάνει και την βασική διαφορά σε σχέση με τις αρχές του 20ου αιώνα!
      Όταν αυτά τα κράτη ήταν αποικίες ή φεουδαρχίες, δεν είχαν λόγο στο όποιο ξαναμοίρασμα.
      Τώρα έχουν και αυτό φαίνεται και στις μέρες μας, μέσο κατά βάση της εσωτερικής πολιτικής που ασκούν, η οποία όμως είναι διαλεκτικά δεμένη με την εξωτερική πολιτική στον καπιταλισμό!
      Και αυτό αν δεν μπορούμε να το δούμε, μπορεί να κάνουμε μεγάλα λάθη τακτικής!

      Κώστας

      Διαγραφή
    23. @Κώστας:
      Θα παρακαλούσα για μια πιο προσεκτική ανάγνωση, προκειμένου να μην μιλάμε στον βρόντο. Το εάν "οι μια χούφτα χώρες που (κατά Λένιν) εκμεταλλέυονται όλο τον τον κόσμο 5 ή 7 ή 10, δεν έχει καμμία σημασία. Εκείνο που έχει κομβική σημασία για τον ιμπεριαλισμό σαν περίοδο, αλλά και για την στάση των κομμουνιστών απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, είναι πως η διαπίστωση του Λένιν για "μια χούφτα εκμεταλλεύτριες χώρες" (αυτές δηλαδή που αποκαλούμε "ιμπεριαλιστικές") εξακολουθεί να είναι εν πλήρη ισχύ.

      Για το ποιός "έχει λόγο στο ξαναμοίρασμα" δεν το καταλαβαίνω πραγματικά. Οι χώρες τις οποίες διαμοιράζουν δηλαδή οι ιμπεριαλιστές έχουν λόγο στον διαμελισμό τους; -Έχουν λόγο στην εκ νέου αποικιοποίηση τους;

      Εδώ το χάνω το τι θες να πεις.
      Εκτός εάν εννοείς πως υπάρχουν και ενδιάμεσοι παίκτες, αλλά αυτοί και στην εποχή του Λένιν υπήρχαν, και αναφέρεται σε αυτούς στον "ιμπεριαλισμό" ως ημιεξαρτημένες.
      Δεν υπάρχει κάτι νέο σε αυτό.

      Όσο αφορά την δική μου άποψη, πέρα από κάποιες λεπτομέρειες, το βιβλίο "ιμπεριαλισμός" όσο αφορά τα πολιτικά του συμπεράσματα, θα μπορούσε κάλιστα να είχε γραφτεί και ...χθες!

      Μάλιστα προτάθηκε και για το νόμπελ οικονομίας στην αρχή της παρούσας κρίσης, αφού ήταν το μόνο έργο που την εξηγούσε απλά και συνοπτικά...

      Διαγραφή
    24. Το εάν "οι μια χούφτα χώρες που (κατά Λένιν) εκμεταλλέυονται όλο τον τον κόσμο 5 ή 7 ή 10, δεν έχει καμμία σημασία.=Το εάν "οι μια χούφτα χώρες που (κατά Λένιν) εκμεταλλέυονται όλο τον τον κόσμο είναι 5 ή 7 ή 10, δεν έχει καμμία σημασία.

      Διαγραφή
    25. Δεν πιστεύω ότι πάει κάτι στον βρόντο, νομίζω μιλάμε για ένα θέμα που αυτή η κουβέντα βοηθάει πολλούς να το καταλάβουν!

      Ναι τις ημιεξαρτημένες εννοώ, απλά δεν θυμόμουν ότι τις αναφέρει έτσι.
      Εκεί που θέλω καταλήξω είναι ότι στις μέρες μας είναι πολλές περισσότερες αυτές η ημιεξαρτημένες χώρες, και αυτό γιατί άλλες απελευθερώθηκαν από τους αποικιοκράτες ή/και άλλες γίνανε καπιταλιστικές.
      Όπως και να έχει παίζουν μεγαλύτερο ρόλο από ότι στις αρχές του 20ού αιώνα!
      Ε αυτές τις χώρες που έχουν αντικειμενικό συμφέρον από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, πώς τις αντιμετωπίζουμε;
      Μπορούν να είναι εν δυνάμει σύμμαχοι ή μόνο στην βάση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών τις πλησιάζεις;

      Κώστας

      Διαγραφή
    26. @Κώστας:
      Δεν μπορεί μια χώρα να είναι σύμμαχος ενός ΚΚ. (Ένα ΚΚ μόνο με κινήματα μπορεί να συμμαχήσει, όσι με κράτη) Μπορεί κάλιστα όμως να είναι σύμμαχος μιας σοσιαλιστικής χώρας (πολλά τα παραδείγματα).
      Οστώσο εδώ μπαίνει το θέμα της διεθνιστικής αλληλεγγύης στις χώρες που δέχονται ιμπεριαλιστική επίθεση.
      Δεν τέθηκε ποτέ το θέμα της άνευ όρων υπαράσπισης της Γιουγκοσλαβίας π.χ. επειδή αυτή ήταν καπιταλιστική χώρα.
      Δεν τέθηκε ποτέ καν το ζήτημα της καταγγελίας της ιμπεριαλιστικής επίθεσης των εγγλέζων στην Αργεντινή το '82 για να το πάω και ένα βήμα μακρύτερα, παρά το γεγονός πως τότε η Αργεντινή δεν είχα απλά καπιταλισμό, αλλά κυβερνιώνταν από την φασιστική δικτατορία του Βιντέλα, κλπ κλπ
      Από ότι βλέπεις τα παραδείγματα μου έχουν να κάνουν ακριβώς με το είδος των "ενδιάμεσων" δυνάμεων για τις οποίες μιλάμε.

      Αλλιώς θα πηγαίναμε στο σχήμα "ενδοϊμπεριαλιστική αντίθεση" η επίθεση του ΝΑΤΟ στο Ιρακ, "ενδοϊμπεριαλιστική αντίθεση" η επίθεση του ΝΑΤΟ στην Λιβύη, "ενδοϊμπεριαλιστική αντίθεση" η επίθεση του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, "ενδοϊμπεριαλιστική αντίθεση" η επίθεση του ΝΑΤΟ στην Συρία, "ενδοϊμπεριαλιστική αντίθεση" το φασιστικό πραξικόπημα στην Ουκρανία, και γενικώς εμπάτε γιάνκηδες πηδήξτε την οικουμένη και αλεστικά μην δίνετε.
      (Ο "σοσιλασωβινισμός" για τον οποίο μίλαγε ο Λένιν σε ένα από τα άρθρα που έδωσα παραπάνω)

      Αλλά δεν πάει έτσι, ποτέ δεν πήγε έτσι...

      Διαγραφή
    27. (Ένα ΚΚ μόνο με κινήματα μπορεί να συμμαχήσει, όσι με κράτη)= (Ένα ΚΚ μόνο με κινήματα μπορεί να συμμαχήσει, όχι με κράτη)

      Διαγραφή
    28. Πολύ καλές παρατηρήσεις! Επαναλαμβάνω βέβαια δύσκολο θέμα, και νομίζω θέλω ακόμα αρκετά για να το καταλάβω σε βάθος.
      Όπως και να έχει ευχαριστώ, και καλό βράδυ!

      Κώστας

      Διαγραφή
  5. Ξέρει κανείς τι ποσοστό των συνολικά επενδεδυμένων αμερικανικών κεφαλαίων βρίσκονται εκτός Αμερικής; Και επίσης την αναλογία των ξένων κεφαλαίων εντός της Αμερικής, σε σχέση με τα ντόπια; (Ετσι για να πιάσουμε την ισχυρότερη ιμπεριαλιστική χώρα...)
    Επίσης, είναι αλήθεια ότι οι κορυφαίες ιμπεριαλιστικές χώρες, είναι χρεωμένες μέχρι το λαιμό, και μερικές ανήκουν στις πιο καταχρεωμένες;
    Αν δεν κάνω λάθος η Κίνα κατέχει το μέγιστο μέρος του αμερικανικού κρατικού χρέους, που είναι κοντά στο 1 τρις δολλάρια, περίπου το ~6~7% του ΑΕΠ(!) της Αμερικής. Να υποθέσω, ότι η ιμπεριαλιστκή Κίνα έχει στο χέρι, η εκμεταλλεύεται, το ισχυρότερο κράτος του κόσμου;
    Ποιός είπε ότι η Ρωσία δεν έχει εξαγωγές κεφαλαίων;
    Γενικά, τα ερωτήματα, που έθεσα για τα αμερικανικά κεφάλαια, καλό θα ήταν να απαντηθούν επίσης, τόσο για την Ρωσία, όσο και για άλλες κορυφαίες χώρες, όπως, π.χ. η Γερμανία.
    ---------------

    Τρας, ο παραλληλισμός της παγκόσμιας οικονομίας με την οικονομία στο εσωτερικό μιας καπιταλιστικής χώρας ("εκμεταλλευόμενα έθνη" σε αντιστοιχία με "εκμεταλευόμενους προλετάριους"....) το λιγότερο, που μπορώ να πώ, είναι πως τον θεωρώ αδόκιμο και δεν με πείθει σαν γνωστικό εργαλείο, τουλάχιστον όπως τον χρησιμοποιείς. Οπότε σε αυτό: "το γεγονός πως μια χώρα έχει καπιταλισμό, δεν κάνει καπιταλιστές όλους της τους κατοίκους", θα παρατηρήσω ότι "όταν σε μια χώρα έχουν κυριαρχήσει οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, τότε και η συντριπτική πλειοψηφία των οικονομικά ενεργών κατοίκων της βρίσκονται σε καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και δε θα κολλήσω στο πως λέγονται. Και ο εκμεταλλευόμενος στον καπιταλισμό ανήκει, και βλέπουμε, πόσο δύσκολο είναι να ξεκολλήσει....

    Απολογητικά: Δε φιλοδοξώ να γίνω ούτε δικηγόρος ούτε κατήγορος του Λένιν, (ούτε και του Κουτσούμπα). Η σκιά μου είναι κοντή! Περισσότερο με ενδιαφέρει να αξιοποιήσω τις διδαχές του για την κατανόηση μιας πολύ διαφορετικής, στις μορφές, εποχής. Αλλωστε, αυτό δεν ήταν πάντα και το πρόβλημα της επιστήμης; Να σηκώσει το "φαίνεσθαι" για να δει το "είναι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Για να συνοψίσω, την άποψή μου: Δεν θεωρώ σωστό να πιανόμαστε από ένα από τα πέντε κριτήρια του λενινιστικού ορισμού (εξαγωγή κεφαλαίων) και μάλιστα να το απολυτοποιούμε. Η ουσία του ιμπεριαλισμού είναι μία: "Ο Καπιταλισμός στο μονοπωλιακό του στάδιο", δηλαδή η γιγάντωση/κυριαρχία αυτής της σχέσης παραγωγής. Θεωρώ, πως τα πέντε κριτήρια πρέπει να τα βλέπει κανείς στην ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ και όχι ξεκομμένα, το καθένα μόνο του. Γιατί το καθένα μόνο του, μόνο σαν σύμπτωμα και ένδειξη του ιμπεριαλισμού πρέπει να αντιμετωπίζεται και όχι "αναγκαία και ικανή συνθήκη", για όσους κατέχουν θετική σκέψη.
    Αυτό, θαρρώ, σημαίνει "χαρακτηριστικό": Οταν υπάρχει δείχνει ιμπεριαλισμό αναμφίβολα. Οταν όμως δεν υπάρχει, η υπάρχει σε ήσσονα κλίμακα, δεν σημαίνει ότι απουσιάζει ο ιμπεριαλισμός. Γιατί υπάρχουν άλλα τέσσαρα κριτήρια διαθέσιμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Σεχτάρ ο Τρομερός:
      Πολύ συνοπτικά και πάλι. Ο Λένιν πως χρειάζονται ΚΑΙ ΤΑ 5 ΚΡΙΤΗΡΙΑ, και πως το σημαντικότερο εξ αυτών είναι η εξαγωγές κεφαλαίου.

      Επίσης τον παραλληλισμό της καπιταλιστικής κοινωνίας με τον ιμπεριαλιστικό κόσμό δεν τον έκανα εγώ, αλλά και πάλι ο Λένιν στο σημείο του βιβλίου του που μιλάει για τις ενδιάμεσες μορφές (ημιαποικίες κλπ) που υπάρχουν όπως "σε κάθε πράγμα", "ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΙΝΩΝΙΑ".

      Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα είναι πολύ σημαντικά πρικειμένου να μπορείς να ιεραρχήσεις εχθρούς και στόχους, πράγμα που αν δεν μπορείς να κάνεις, δεν μπορείς να αναπτύξεις ούτε επαναστατική τακτική, ούτε πολύ περισσότερο επαναστατική στρατηγική.

      Για αυτό και γίνεται και όλη η κουβέντα εξάλλου.

      Διαγραφή
    2. @Σεχτάρ ο Τρομερός:
      Για την οικονομική ισχύ του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των αμερικάνικων χρηματιστικών μονοπωλείων, δεν νομίζω πως χρειάζεται και μεγάλη έρευνα. Αρκούν τρία γράμματα. ΔΝΤ...

      Διαγραφή
    3. Τάκης

      Υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνω, και το λέω χωρίς καμία διάθεση προβοκαρίσματος.
      Στη βικιπεδια, σε περίπου 100 χώρες, η Ρωσσία φαίνεται να είναι 17η στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών με επενδύσεις προς στο εξωτερικό ( https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_FDI_abroad)
      και 16η στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών με ξένες επενδύσεις στο εσωτερικό (https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_received_FDI ).
      Συγκριτικά, ΗΠΑ και ΗΒ είναι στις 2 πρώτες θέσεις, και στις δύο κατατάξεις.
      Εδώ, βρήκα μια ανάλυση της Deutsche Bank, του 2008 στα αγγλικά, με στοιχεία για τις εξαγωγές κεφαλαίου από τη Ρωσσία προς το εξωτερικό ( https://www.dbresearch.com/PROD/DBR_INTERNET_EN-PROD/PROD0000000000224964/Russia's+outward+investment.pdf)
      Το κείμενο ανοίγει με το στοιχείο ότι η Ρωσσία είναι πρώτη ανάμεσα στις ΒΡΙΚΣ σε επενδύσεις στο εξωτερικό, δεύτερη ανάμεσα γενικά στις αναδυόμενες οικονομίες, και κάνει την εκτίμηση ότι οι Ρωσσικές εταιρίες κοντράρουν γερά τις πολυεθνικές, στους κλάδους που μπαίνουν.
      Φυσικά, δε γίνεται με δύο μπακαλίστικα άρθρα από τη Βικιπεδια να βγει συμπέρασμα, από που όμως προκύπτει η υποθεση εργασίας ότι οι Ρώσσοι καπιταλιστές ΔΕΝ κάνουν εξαγωγή κεφαλαίου στο εξωτερικό;

      Τάκης

      Διαγραφή
    4. @Τάκης:
      Δεν είπε κανείς πως ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ εξαγωγές κεφαλαίου. Πως δεν είναι αυτό, αλλά οι εξαγωγές πρώτων υλών, το ΒΑΣΙΚΟ χαρακτηριστικό της οικονομίας τους είπαμε.
      Ο Λένιν το διευκρινίζει αυτό στον "ιμπεριαλισμό".

      Από εκεί και πέρα, οι εκτιμήσεις τόσο της Deutsche Bank του 2008, όσο και της ΚΟΜΕΠ του 2007, περί δυνατότητας ανάδυσης της Ρωσίας, δεν μοιάζει να επιβεβαιώνονται από τις τελευταίες εξελίξεις, πολύ περισσότερο που εκτός του οικονομικού τομέα, η Ρωσία έχει χάσει και μια σειρά από φιλικές σε αυτήν χώρες, που έκτοτε έχουν ακρωτηριαστεί(ΣΥΡΙΑ) αλλάξει στρατόπεδο (Ουκρανία) ή απλά έχουν σβήσει από τον χάρτη (Λιβύη).
      Νομίζω πως όλα αυτά πρέπει να συνεκτιμηθούν.

      Επίσης ο Λένιν δεν κάνει λόγο για "εξαγωγή κεφαλαίου" γενικά και αόριστα (π.χ. καταθέσεις σε ελβετικές τράπεζες) αλλά για "εξαγωγή κεφαλαίου ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΑΜΕΣΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ".
      Αυτό είναι πολύ βασικό.

      Διαγραφή
    5. @Τάκης:
      Επίσης, και για να μην υπάρχει παρεξήγηση.
      Εγώ θεωρώ πως υπάρχει ρώσικος ιμπεριαλισμός. Κολοβός, "περίεργος" (με την οικονομία της χώρας να μην είναι συμβατή με τον Λενινιστικό ορισμό), αλλά υπάρχει.
      Κοίτα το σχόλιο μου εδώ:
      http://fadomduck2.blogspot.com/2016/04/blog-post_21.html?showComment=1460655689006#c2234066865721422598

      Βέβαια από αυτό, μέχρι το βαφτίσουμε την Ρώσικη Ομοσπονδία σαν "αντίπαλο δέος" των ΕΠΑ και του ευρωατλαντισμού γενικότερα (όπως κάνουν κάποιοι), η απόσταση είναι τεράστια, και αυτήν ακριβώς την απόσταση επισημαίνω.

      Διαγραφή
  7. Τάκης

    Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι ακόμα, ελπίζοντας να μην κάνω κατάχρηση της φιλοξενείας.
    Από που προκύπτει ότι το ΒΑΣΙΚΟ χαρακτηριστικό της ρώσσικης οικονομίας είναι η εξαγωγή εμπορευμάτων;

    Τάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Τάκης:
      Από όλες ανεξαιρέτως τις γνωστές αναλύσεις επάνω στο ζήτημα, του παρόντος άρθρου περιλαμβανόμενου. Και δεν είναι καν η εξαγωγή εμπορευμάτων, αλλά πρώτων υλών.

      Διαγραφή
  8. Σίγουρα η Ρωσία λόγω του ότι έκανε βήματα ΠΙΣΩ από τον σοσιαλισμό προς τον καπιταλισμό και μάλιστα με μαφιόζικο τρόπο, μπορώ να καταλάβω τη σύγχυσή που δημιουργεί.

    Δική μου εξήγηση γιατί τα Ρωσικά Μονοπώλια δεν έχουν εξαπλωθεί τόσο πολύ ΈΞΩ από τον χώρο της ρωσίας και έξω από τις χώρες της τέως ΕΣΣΔ.

    Είναι το κυνήγι του μέγιστου ποσοστού κέρδους...

    Γιατί λοιπόν να εξάγαγουν κεφάλαιο τα ρωσικά μονοπώλια έξω από την ρωσία ή εκτός κρατών της τέως ΕΣΣΔ και μάλιστα σε τόσο σύντομο χρόνικό διάστημα μετά τις ανατροπές (20-25 χρόνια) όταν οι ρώσοι καπιτάλες ΔΕΝ έχουν ξοδέψει ούτε ρούβλι για την αγορά και την "ανάπτυξη" των εταιριών τους?
    Που αλλού θα βρούν μεγαλύτερο ποσοστό κέρδος για να επενδύσουν μαζικά?

    Ο Λένιν στην εποχή του μιλούσε για χώρες καπιταλιστικές που περνούσαν από το ένα στάδιο στο άλλο (ιμπεριαλισμό) ΧΩΡΙΣ την μεσολάβηση ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ οικοδόμησης και παλινόρθωσης καπιταλισμού.

    Δεν είχε προβλέψει τέτοια εξέλιξη, γιατί ΔΕΝ υπήρχε ΚΑΝ στο μυαλό του τέτοια.

    Δημήτρης Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αδύναμη, με πύλινα πόδια αλλα Ιμπεριαλιστική δύναμη είναι η Ρωσία...

      Δημήτρης Χ.

      Διαγραφή
    2. @Δημήτρης Χ.:
      Νομίζω πως η εξήγηση είναι ακόμη πιο απλή και ακούει στο "που να εξάγουν κεφάλαιο τα ρώσικα μονοπώλεια" όταν:
      α)οι αγορές είναι ήδη πιασμένες από τους ανταγωνιστές τους
      β)Αυτές που δεν είναι ήδη πιασμένες καταλαμβάνονται ή καταστρέφονται η μια μετά την άλλη (Λιβύη, Συρία, Γιουγκοσλαβία, Ουκρανία, κοκ)

      Και φυσικά παίζει ρόλο και το σημείο που αναφέρεις. Ο ρώσικος καπιταλισμός είναι ακόμη στο ληστρικό του στάδιο. Τα όποια του κεφάλαια προέρχονται από την καταλήστευση των φυσικών πόρων και των υποδομών της ΕΣΣΔ και όχι από μια τυπική διαδικασία καπιταλιστικής ανάπτυξης που οδηγεί στην ανάγκη εξαγωγής κεφαλαίου σε τρίτες χώρες και σε ότι αυτό συνεπάγεται.

      Διαγραφή
    3. @Δημήτρης Χ.
      Αυτό λέω και εγώ λίγο παραπάνω:
      http://fadomduck2.blogspot.com/2016/04/blog-post_21.html?showComment=1460663746779#c962206020806441204

      Διαγραφή
    4. Ναι το διάβασα...
      Το τόνισα για μένα..γιατί στο δικό μου σχόλιο δεν φαίνεται και τόσο καθαρά...

      Δημήτρης Χ.

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.