Κλείνοντας την τριλογία για τα λαϊκά μέτωπα, παρουσιάζουμε τα επίσημα κείμενα του ΚΚΕ της περιόδου 1934-1940.
Ο τέταρτος τόμος από τα Επίσημα Κείμενα περιλαμβάνει τα υλικά του ΚΚΕ από 6η Ολομέλεια της ΚΕ το 1934 μέχρι την επίθεση της φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα στις 28/10/1940. Στα υλικά της περιόδου αυτής είναι τα ντοκουμέντα του 5ου (1934) και του 6ου συνεδρίου (1935), της 2ης Πανελλαδικής Συνδικαλιστικής Συνδιάσκεψης και την 3ης Πανελλαδικής Οργανωτικής Συνδιάσκεψης (1935), της πανελλαδικής σύσκεψης γραμματέων τοπικών οργανώσεων (1936), Ολομέλειες και συνεδριάσεις της ΚΕ.
Είναι περίοδος σκληρών αγώνων απέναντι σε μια επιθετική αστική τάξη σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Η ήττα των βενιζελικών το 1932 και 1933 τους οδηγεί σε επιλογές αντικοινοβουλευτικού αυταρχισμού και το κίνημα του Μάρτη 1935. Η αντιβενιζελική δεξιά του Λαϊκού Κόμματος και των συμμάχων του, ειδικά οι μοναρχικοί σύντομα μετά την καταστολή του κινήματος αυτού επιβάλλουν το δικτατορικό καθεστώς του Κονδύλη τον Οκτώβρη του 1935 και την παλινόρθωση της βασίλειας με ένα δημοψήφισμα που σφραγίστηκε από πρωτοφανή νοθεία. Ο Γεώργιος Γλύξμπουργκ Β’, άνθρωπος των Βρετανών κατά κοινή ομολογία, ανέλαβε την ενοποίηση των δυο αστικών δυνάμεων απέναντι στον εχθρό λαό. Ο φασιστικός κίνδυνος και το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου πολέμου είναι βασικό χαρακτηριστικό της εποχής αυτής. Η γραμμή των λαϊκών μετώπων που διαμορφώνει η Κομμουνιστική Διεθνής, ενάντια στο φασισμό, τον πόλεμο και την φτώχεια, καθώς και η προσπάθεια να δοκιμαστούν στην Ελλάδα, είναι βασικές πλευρές της δράσης του ΚΚΕ.
Το 1936 ήταν η μοιραία χρονιά για τη δημοκρατία και την ελευθερία του ελληνικού λαού. Μετά τις εκλογές όπου βενιζελικοί και αντιβενιζελικοί σχεδόν ισοψηφούν (142 έναντι 143), χωρίς κανείς να έχει αυτοδυναμία. Το Παλλαϊκό Μέτωπο που στήριξε του ΚΚΕ πήρε 15 βουλευτές και εμφανίζεται να έχει ρυθμιστικό ρόλο. Οι βενιζελικοί αρχικά απευθύνθηκαν σε αυτό, το οποίο δέχτηκε να προχωρήσουν σε συμφωνία -το Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα- για την εκλογή του βενιζελικού Θ. Σοφούλη σαν προέδρου της Βουλής. Παρά τις σημαντικές υποχωρήσεις από τη σκοπιά του ΚΚΕ, τελικά οι βενιζελικοί προχωρούν σε κυβερνήσεις αστικής συναίνεσης με τους αντιβενιζελικούς, με τελευταία αυτή του Μεταξά, αρχηγού του μικρού ακροδεξιού κόμματος των «Ελευθεροφρόνων».
Αφού αιματοκύλισε τη Θεσσαλονίκη το Μάη του 1936 κατά τη διάρκεια του ξεσηκωμού των καπνεργατών και των εργαζομένων, τελικά με πρόσχημα τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», επέβαλλε με τις πλάτες του Γλύξμπουργκ, του στρατού και των Βρετανών τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Το καθεστώς Μεταξά υπέταξε τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο και τις διεθνείς συμμαχίες του. Κυβέρνησε με πρωτοφανή για την Ελλάδα βαρβαρότητα, βία, καταστολή. Εξαφάνισε τις ελευθερίες και την αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού, ενώ κυνήγησε με ένταση και ωμότητα το εργατικό κίνημα, τους αριστερούς και τους κομμουνιστές, ακολουθώντας τα φασιστικά πρότυπα. Βασανιστήρια, δολοφονίες, εξορίες, φυλακίσεις, προβοκάτσιες, χαφιεδισμός ήταν βασικά στοιχεία του μεταξικού αντικομμουνισμού. Το ΚΚΕ παρά τα σκληρά χτυπήματα συνέχισε να παλεύει και ήταν από τις βασικές αντιδικτατορικές δυνάμεις.
Ο τέταρτος τόμος από τα Επίσημα Κείμενα περιλαμβάνει τα υλικά του ΚΚΕ από 6η Ολομέλεια της ΚΕ το 1934 μέχρι την επίθεση της φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα στις 28/10/1940. Στα υλικά της περιόδου αυτής είναι τα ντοκουμέντα του 5ου (1934) και του 6ου συνεδρίου (1935), της 2ης Πανελλαδικής Συνδικαλιστικής Συνδιάσκεψης και την 3ης Πανελλαδικής Οργανωτικής Συνδιάσκεψης (1935), της πανελλαδικής σύσκεψης γραμματέων τοπικών οργανώσεων (1936), Ολομέλειες και συνεδριάσεις της ΚΕ.
Είναι περίοδος σκληρών αγώνων απέναντι σε μια επιθετική αστική τάξη σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Η ήττα των βενιζελικών το 1932 και 1933 τους οδηγεί σε επιλογές αντικοινοβουλευτικού αυταρχισμού και το κίνημα του Μάρτη 1935. Η αντιβενιζελική δεξιά του Λαϊκού Κόμματος και των συμμάχων του, ειδικά οι μοναρχικοί σύντομα μετά την καταστολή του κινήματος αυτού επιβάλλουν το δικτατορικό καθεστώς του Κονδύλη τον Οκτώβρη του 1935 και την παλινόρθωση της βασίλειας με ένα δημοψήφισμα που σφραγίστηκε από πρωτοφανή νοθεία. Ο Γεώργιος Γλύξμπουργκ Β’, άνθρωπος των Βρετανών κατά κοινή ομολογία, ανέλαβε την ενοποίηση των δυο αστικών δυνάμεων απέναντι στον εχθρό λαό. Ο φασιστικός κίνδυνος και το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου πολέμου είναι βασικό χαρακτηριστικό της εποχής αυτής. Η γραμμή των λαϊκών μετώπων που διαμορφώνει η Κομμουνιστική Διεθνής, ενάντια στο φασισμό, τον πόλεμο και την φτώχεια, καθώς και η προσπάθεια να δοκιμαστούν στην Ελλάδα, είναι βασικές πλευρές της δράσης του ΚΚΕ.
Το 1936 ήταν η μοιραία χρονιά για τη δημοκρατία και την ελευθερία του ελληνικού λαού. Μετά τις εκλογές όπου βενιζελικοί και αντιβενιζελικοί σχεδόν ισοψηφούν (142 έναντι 143), χωρίς κανείς να έχει αυτοδυναμία. Το Παλλαϊκό Μέτωπο που στήριξε του ΚΚΕ πήρε 15 βουλευτές και εμφανίζεται να έχει ρυθμιστικό ρόλο. Οι βενιζελικοί αρχικά απευθύνθηκαν σε αυτό, το οποίο δέχτηκε να προχωρήσουν σε συμφωνία -το Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα- για την εκλογή του βενιζελικού Θ. Σοφούλη σαν προέδρου της Βουλής. Παρά τις σημαντικές υποχωρήσεις από τη σκοπιά του ΚΚΕ, τελικά οι βενιζελικοί προχωρούν σε κυβερνήσεις αστικής συναίνεσης με τους αντιβενιζελικούς, με τελευταία αυτή του Μεταξά, αρχηγού του μικρού ακροδεξιού κόμματος των «Ελευθεροφρόνων».
Αφού αιματοκύλισε τη Θεσσαλονίκη το Μάη του 1936 κατά τη διάρκεια του ξεσηκωμού των καπνεργατών και των εργαζομένων, τελικά με πρόσχημα τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», επέβαλλε με τις πλάτες του Γλύξμπουργκ, του στρατού και των Βρετανών τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Το καθεστώς Μεταξά υπέταξε τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο και τις διεθνείς συμμαχίες του. Κυβέρνησε με πρωτοφανή για την Ελλάδα βαρβαρότητα, βία, καταστολή. Εξαφάνισε τις ελευθερίες και την αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού, ενώ κυνήγησε με ένταση και ωμότητα το εργατικό κίνημα, τους αριστερούς και τους κομμουνιστές, ακολουθώντας τα φασιστικά πρότυπα. Βασανιστήρια, δολοφονίες, εξορίες, φυλακίσεις, προβοκάτσιες, χαφιεδισμός ήταν βασικά στοιχεία του μεταξικού αντικομμουνισμού. Το ΚΚΕ παρά τα σκληρά χτυπήματα συνέχισε να παλεύει και ήταν από τις βασικές αντιδικτατορικές δυνάμεις.
Πηγή: 21αριστερά
Αυτα βέβαια το καταλαβαινεις οτι δεν ισχυουνε με τον 1ο Τομο ετοιμο να κυκλοφορήση. Με συγχωρείς αλλα εδώ εχεις κάνει Φαουλ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
Διαγραφή-Τι δεν ισχύιει;
Δεν είναι τα επίσημα κείμενα του ΚΚΕ της περιόδου '34-'40 αυτά; Πλαστά είναι;
Σύντροφε. Ειναι εκδοσεις του 1975. Οπως καταλαβαινουμε ολοι η επεξεργασια εχει γινει πριν το 1974 οταν δεν υπηρχανε Κ.Ο και ειμαστε μεσα στην ΕΔΑ. Το αρχειο λεηλατημενο το 1968 στο Σιμπίου της Ρουμανιας απο Παρτσαλιδη Ζωγραφο Δημητρίου. Αλλωστε ο 1ος Τόμος 1918 1949 που ειχε βγει το 1995 με την επεξεργασία να εχει γίνει πριν το 1991 αποσυρθηκε για διορθωση. Σε καθε περιπτωση με τα Βιβλια για τον Ευρωκομμουνισμο του Σκολαρικου και τον Ιταλοελληνικο πολεμο που ειναι ο προδρομος του 1ου τομου που μεσα στο 2016 θα κυκλοφορηση και επειδη τα δυο βιβλια τα εχω διαβασει σου λεω οτι μιλαμε για διαφορετικο πραγμα με αυτο του 1975. Σε κάθε περιπτωση οποιος εχει διαβάσει τα δυο βιβλια ας πει την γνωμη του και αν εχω λαθος ζηταω συγνωμη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΞεκίνησα να το διαβαζω. Μπροστα Μπροστα πρωτη παρατηρηση. Αναφερει σαν προγραμμα της 6ης Ολομελειας του 1934 την Αντιιμπεριαλιστικη δημοκρατικη παλη που ακολουθήθηκε και χτιστηκε το ΕΑΜ. Η 6η Ολομελεια μιλαει για ορισμενα Αστικοδημοκρατικα ζητηματα και γρηγορο περασμα στον Σοσιαλισμο συμφωνα με τις Θέσεις του Απριλη του ΛΕΝΙΝ. Ο Καπεταν Γιωτης στην 3η Συνδιασκεψη του 1950 κατηγορει τον Παρτσαλιδη γιατι παραβιασε το προγραμμα του 1934 και χασαμε την εξουσια το 1944. Εγω τωρα ποιον να πιστεψω Τον Παρτσαλιδη η τον Καπεταν Γιωτη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφή@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:
ΔιαγραφήΚαμμία επεξεργασία-κριτική δεν έχει γίνει.
Ο τόμος περιέχει τα πρωτότυπα κομματικά ντοκουμέντα όπως αυτά διατυπώθηκαν όταν διατυπώθηκαν.
Ο λόγος που εκδόθηκαν το 1975 είναι πως πριν το ΚΚΕ ήταν παράνομο.
-Πάνω σε τι ακριβώς μιλάμε δηλαδή τώρα;
Δεν ''ισχύουν'' με την έννοια ότι αποτυπώνουν τις απόψεις του ΚΚΕ του 1935 - 1940 για εκείνη την περίοδο, αλλά δεν εκφράζουν την άποψη που έχει το σημερινό ΚΚΕ για τότε.
ΑπάντησηΔιαγραφήARISTEROS EPANASTATIS
@ARISTEROS EPANASTATIS:
ΔιαγραφήΑυτό δεν είναι αυτονόητο για να χρειάζεται διευκρίνηση;
Ναι, αυτονόητο είναι. Απλώς επειδή ρώτησες τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ '' τι δεν ισχύει '' σου έγραψα αυτό το σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήARISTEROS EPANASTATIS