...με παγοθραυστικό το καπιταλιστικό κράτος...*

*Απόσπασμα από εκτενέστερο (και πολύ ενδιαφέρον) άρθρο του Ριζοσπάστη με τίτλο "Οι «διαστημικές» δυνατότητες, ο καπιταλισμός και ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος", που αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο.
____________
[...]
Για την «τρομακτική αυτή επένδυση κεφαλαίου», αλλά και για να μπορέσουν επενδύσεις τέτοιου μεγέθους να «αποδώσουν» το αναμενόμενο ποσοστό κέρδους (σημειωτέον ότι η «Tesla» στα χρόνια της ύπαρξής της υπήρξε μια μόλις φορά κερδοφόρα), δεν μπορεί παρά να συνοδεύονται από την πολύπλευρη στήριξη και βοήθεια του «συλλογικού καπιταλιστή», του καπιταλιστικού κράτους, που φροντίζει να διασφαλίζει τα κάθε φορά «συλλογικά» και εν μέρει «μελλοντικά» συμφέροντα των καπιταλιστών ως τάξης.

Η «ιστορία επιτυχίας» του κ. Μασκ είναι κι εδώ χαρακτηριστική.

Γιατί, σε αντίθεση με τα αστικά ΜΜΕ που αφιερώνουν σελίδες επί σελίδων για να φιλοτεχνήσουν το προφίλ του «καινοτόμου εφευρέτη» καπιταλιστή που «προοδεύει γιατί τολμά» και της «ελεύθερης αγοράς» που γενικά κι αόριστα «αυτορρυθμίζεται» και δίνει ευκαιρίες, η πραγματικότητα είναι ότι το καπιταλιστικό κράτος των ΗΠΑ - μέσω της λεγόμενης «επεκτατικής πολιτικής» - έχει δυο φορές σώσει τις επιχειρήσεις του από βέβαιη χρεοκοπία, λειτουργώντας σαν «παγοθραυστικό» για την επένδυση των τεράστιων συσσωρευμένων κεφαλαίων στους νέους κλάδους και τεχνολογίες.

Η πρώτη φορά ήταν λίγες μόλις βδομάδες πριν την οριστική χρεοκοπία της «Tesla Motors» το 2009. Οταν η εταιρεία εξάντλησε το αρχικό κεφάλαιο των 145 εκατομμυρίων δολαρίων, η κυβέρνηση Ομπάμα στο πλαίσιο ενός προγράμματος ενίσχυσης συνολικά των αυτοκινητοβιομηχανιών (της τάξης των 25 δισ. δολαρίων και με στόχο να αναπτύξουν πιο αποτελεσματικά συστήματα κατανάλωσης καυσίμων) ενέκρινε ένα δάνειο 465 εκατομμυρίων δολαρίων για τη μαζική παραγωγή του «model S», του πρώτου οικογενειακού μοντέλου της «Tesla».

Και η δεύτερη, λίγους μόλις μήνες μετά, όταν, παρά τις επανειλημμένες μέχρι τότε αποτυχίες της «SpaceX» να απογειώσει και να προσγειώσει τους πυραύλους της, η NASA υπέγραψε μαζί της συμβόλαιο - προίκα 1,6 δισ. (!) δολαρίων... για να συνεχίσει τις προσπάθειες.
Εξάλλου, είχε προηγηθεί ήδη από το 2003, μετά τη συντριβή του διαστημικού λεωφορείου «Κολούμπια», η σταδιακή «απόσυρση» της εθνικής διαστημικής υπηρεσίας των ΗΠΑ από την κατασκευή των διαστημικών οχημάτων, ανοίγοντας έτσι πεδίο δόξης λαμπρό για τα μονοπώλια και στη διαστημική βιομηχανία.

Τον περασμένο Μάη, σε ένα χαρακτηριστικό δημοσίευμά τους, με τίτλο «η αυτοκρατορία του Ελον Μασκ τροφοδοτείται από 4,9 δισ. κρατικών επιδοτήσεων», οι «Los Angeles Times» έκαναν μια σούμα όλων των κρατικών δανείων, επιδοτήσεων, φοροαπαλλαγών και άλλων διευκολύνσεων που είχαν πάρει οι εταιρείες του Μασκ, γράφοντας μεταξύ άλλων: «(Οι εταιρείες του Μασκ) εξακολουθούν να αναφέρουν καθαρές απώλειες ύστερα από μια δεκαετία στην αγορά, αλλά οι μετοχές τους συνεχίζουν να πετάνε με τη δυναμική τους. (...) Ο Μασκ και οι μέτοχοι απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα της κρατικής στήριξης, ενώ οι φορολογούμενοι επωμίζονται το κόστος (...) Ο Μασκ και οι επενδυτές του έχουν επίσης τοποθετήσει μεγάλα ποσά ιδιωτικού κεφαλαίου στις εταιρείες. Αλλά οι δημόσιες επιχορηγήσεις για τις εταιρείες του Μασκ, ξεχωρίζουν τόσο για το ποσό, σχετικά με το μέγεθος των εταιρειών, όσο και για την εξάρτηση των εταιρειών από αυτές».

Είναι «λογικό» μπορεί να πει κανείς, όταν μιλάμε για την «προίκα» νέων καπιταλιστών σε κλάδους όπως της αυτοκινητοβιομηχανίας, όπου το αρχικό κεφάλαιο για να ξεκινήσει ένα μονοπώλιο υπολογίζεται περίπου στο... 1 δισ. δολάρια. Με τη σειρά του όμως γεννάει νέα θέματα και προβληματισμούς, όπως αυτόν του αρθρογράφου: «Το διαφαινόμενο ερώτημα είναι κατά πόσον οι εταιρείες αυτές κινούνται προς την αυτάρκεια και κατά πόσο μπορούν να μειώσουν το κόστος ανάπτυξής τους πριν λήξει η δημόσια γενναιοδωρία».
[...]