ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ «17Ν»: Νομιμοποίηση καταστρατήγησης βασικών δημοκρατικών κατακτήσεων

Οσοι περίμεναν ότι η απόφαση για την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» θα ήταν περισσότερο τεκμηριωμένη από νομικής - επιστημονικής απόψεως, σε σχέση με όσα ακούστηκαν και υποστηρίχτηκαν από μέρους της δικαστικής έδρας στους 9,5 μήνες που διεξήχθη η δίκη, διαβάζοντάς την ασφαλώς θα απογοητευτούν. Χτες δόθηκε στη δημοσιότητα το σκεπτικό της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων (Μ. Μαργαρίτης, Ν. Ζαίρης και Π. Κουρκάκης) που εκδίκασε την υπόθεση. Ενα σκεπτικό που επαναλαμβάνει το σύνολο των αποφάσεων που πήρε το δικαστήριο για να νομιμοποιήσει μια παράνομη και πρωτοφανή στα μεταπολιτευτικά χρονικά προδικασία. Ενα σκεπτικό που νομιμοποιεί μια δίκη, την πρώτη που διεξήχθη στη βάση του τρομονόμου του ΠΑΣΟΚ και αποτελεί πλέον νομικό δεδικασμένο ενάντια στις δημοκρατικές κατακτήσεις και δικαιώματα του ελληνικού λαού που αποκτήθηκαν με ποταμούς αίματος.

Αναλυτικότερα το τριμελές Εφετείο με την απόφασή του νομιμοποιεί:

• Το καθεστώς κράτησης και ανάκρισης του Σ. Ξηρού στον «Ευαγγελισμό», όπου για 40 ημέρες ανακρινόταν φρουρούμενος, χωρίς να του έχει απαγγελθεί κατηγορία και χωρίς να του επιτρέπετε να επικοινωνήσει με δικηγόρο και την οικογένειά του. 
• Το διαχωρισμό των αδικημάτων οργανώσεων ατομικής τρομοκρατίας από το πολιτικό έγκλημα. 
• Την υπέρβαση της 24ώρου, μετά τη σύλληψη, κράτησης στην αστυνομία και την κράτηση στην αστυνομία μετά την τακτική ανάκριση και την απαγγελία κατηγορίας. 
• Την παρουσία ένοπλων αστυνομικών στο γραφείο του ανακριτή. 
• Τα βασανιστήρια για την απόσπαση ομολογιών. 
• Την καταστρατήγηση της βασικής αρχής του αστικού δικαίου ότι «ένοχος, ένοχον ου ποιεί».
• Την παραβίαση του δικαιώματος του κατηγορουμένου να σιωπεί ούτως ώστε να μην αυτοενοχοποιείται. 
• Τα ειδικά κελιά κράτησης κατηγορουμένων για συμμετοχή στην τρομοκρατία παρά και ενάντια στα όσα προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας.

«Ενοχος ένοχον ποιεί»

Απ' ορισμένα από τα προαναφερόμενα ας δούμε τα σημεία του σκεπτικού των δικαστών ώστε ο αναγνώστης να αποκτήσει σαφέστερη αντίληψη.

Για την αρχή «ένοχος ένοχον ου ποιεί» το σκεπτικό αναφέρει: «Οσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των προσώπων που καταθέτουν κατά συγκατηγορουμένων τους, τόσο συστέλλεται η ισχύς της διάταξης...» ότι «ένοχος ένοχον ου ποιεί». Δηλαδή, αν κάνουν μια ληστεία τρεις και οι δύο αποφασίσουν να φορτώσουν τις ευθύνες στον τρίτο για να ελαφρύνουν τη δική τους θέση, κούνια που τον κούναγε τον κακομοίρη. Αυτή την ποιότητα δικαιοσύνης εισηγείται το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων

Για το δικαίωμα σιωπής των κατηγορουμένων, το σκεπτικό αναφέρει: «Το δικαίωμα της σιωπής είναι απόλυτο και δεν μπορεί η ενοχή να συναχθεί από την άρνηση του κατηγορουμένου να απολογηθεί ή να απαντήσει σε ερωτήσεις. Αν όμως οι λοιπές αποδείξεις σε βάρος του είναι ισχυρές, δεν αποκλείεται εξαγωγή συμπεράσματος από τη σιωπή του αρκεί αυτή η σιωπή να μην ερμηνεύεται απόλυτα σε βάρος του...».

Για την παρουσία ενόπλων κατά την προανάκριση. Οι δικαστές παραδέχονται ότι σε απολογίες 11 κατηγορουμένων υπήρχαν ένοπλοι μέσα στα ανακριτικά γραφεία. Αλλά αναφέρουν ότι «... δεν αποδείχτηκε όμως ότι οι εν λόγω αστυνομικοί στόχευαν με τα όπλα τους κατηγορούμενους ή ότι η παρουσία τους κατά οποιονδήποτε τρόπο επηρέασε την ελεύθερη έκφρασή τους και την ακώλυτη άσκηση των δικαιωμάτων τους...».

Για τις καταθέσεις του Σ. Ξηρού στον εισαγγελέα Διώτη, όταν βρισκόταν βαριά τραυματισμένος στην Εντατική, το σκεπτικό αναφέρει: «Ενόψει και της κρισιμότητας της υγείας του και του κινδύνου της μη επιβίωσής του, οδηγήθηκαν στη σκέψη ότι έπρεπε να επικοινωνήσουν μαζί του, για να διασφαλίσουν στοιχεία που θα οδηγούσαν στην εξάρθρωση της οργάνωσης...». Δηλαδή, σε τέτοιες συνθήκες δικαιώματα ασθενούς ως ανθρώπου δεν υπάρχουν. Η δε εκμετάλλευση της αδυναμίας του για απόσπαση ομολογιών είναι νόμιμη!!! Με άλλα λόγια, έχουμε πλήρη κατάργηση δημοκρατικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων που ούτε η χούντα κατάφερε να πλήξει τόσο απροκάλυπτα.

«Ηγετική ομάδα»
Εκπληκτικό στην απόφαση του Τριμελούς Εφετείου είναι το γεγονός ότι παραδέχεται πως στη «17Ν» ουσιαστικά δεν υπήρχε αρχηγός αλλά μια ηγετική ομάδα - Εκτελεστική Γραμματεία την ονομάζει - η οποία έπαιρνε τις αποφάσεις τις οποίες ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος - πάντα κατά την απόφαση - μετέφερε στα κατώτερα στελέχη και μέλη της οργάνωσης. Στην ηγετική -ιδρυτική ομάδα πάντως της «17Ν» οι δικαστές αναφέρουν τους Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, Ν. Παπαναστασίου, Παύλο Σερίφη και άλλα δύο ή περισσότερα άγνωστα ακόμη πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και μια ωραία ξανθή με το όνομα «Αννα». Αλλά αυτά παραπέμπουν στις συλλήψεις που προανήγγειλε ότι θα κάνει ο νέος υπουργός Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκης. Κατά τη γνώμη ενός από τους τρεις δικαστές, ιδρυτικό μέλος στην «17 Νοέμβρη» ήταν και ο Γ. Σερίφης.

Η απόφαση αναφέρει ότι τα μέλη τελούσαν σε ιδιάζουσα θέση υποταγής σχετικά με τις «άνωθεν» εντολές και σε συνάρτηση με το γενικότερο ψυχολογικό κλίμα που επικρατούσε, δεν ήταν δύσκολο να πειστούν, ώστε να τις πράξουν. Αλλωστε, ο Αλ. Γιωτόπουλος είχε ομολογούμενη υπεροχή και κυριαρχία στα λοιπά μέλη, αφού δεν άφησε να δημιουργηθούν σχέσεις ισότητας μαζί του αλλά δεσπόζουσας, ώστε να είναι δυνατή και απόλυτα ευχερής η προς αυτά πρόκληση κάθε φορά της απόφασης να εκτελέσουν κάθε παράνομη πράξη που θα τους πρότεινε. Ο ίδιος πάλι ο Γιωτόπολος επέμενε στην αρχική του θέση, καθώς στην απολογία του δεν αποδοκίμασε τις βίαιες πράξεις της οργάνωσης.

«Αρχιεκτελεστής»

Αρχιεκτελεστής της οργάνωσης χαρακτηρίζεται από τους εφέτες ο 46χρονος Δ. Κουφοντίνας. Υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα μέλη από το 1983 μέχρι την εξάρθρωσή της. Για τον Δ. Κουφοντίνα το σκεπτικό της απόφασης αναφέρει ότι ήταν ένας... επαγγελματίας άνεργος ολόκληρη τη ζωή του, που μόνο τα τελευταία χρόνια δήλωνε δήθεν μελισσοκόμος.

Στην απόφαση αναφέρεται ότι στα χέρια άγνωστων μελών της «17Ν» βρίσκονται μέχρι σήμερα 400.000.000 δραχμές που είχαν αρπάξει από ληστείες.

Πηγή: Ριζοσπάστης 26 Ιούνη 2004 (οι υπογραμμίσεις δικές μας) 

Αναδημοσιεύεται για ευνόητους λόγους επικαιρότητας