[...]
Τα συλλαλητήρια που οργανώνονται τούτες τις μέρες δεν έχουν καμιά σχέση με τον αρχικό αυθορμητισμό του «κινήματος των αγανακτισμένων», μολονότι απευθύνονται στο ίδιο κοινό. Σχεδιάστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και πλέον ο σχεδιασμός δεν κρύβεται, καθώς τα κομματικά Μέσα, η συνδικαλιστική του παράταξη (ΜΕΤΑ), αλλά ακόμη και βουλευτές από το βήμα της Βουλής καλούν το λαό σε συλλαλητήρια στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής. Την Τετάρτη, μέρα πραγματοποίησης του δεύτερου συλλαλητήριου της σειράς, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξέδωσε ανακοίνωση για να χαιρετίσει τα συλλαλητήρια, ενώ ο ίδιος ο Τσίπρας έγραψε στο πρωθυπουργικό twitter μήνυμα, ανεβάζοντας και σχετική φωτογραφία.
Δεν έχει τόση σημασία αν ήταν πολλοί ή λίγοι οι διαδηλωτές, μολονότι πρέπει να σημειωθεί ότι στο δεύτερο συλλαλητήριο, το οποίο κλήθηκε μπροστά στην υποτιθέμενη κρισιμότητα της διαπραγμάτευσης στο Eurogroup, δεν συγκεντρώθηκαν ούτε 15.000 διαδηλωτές στο Σύνταγμα, αριθμός που δεν μπορεί να συγκριθεί με το δεύτερο συλλαλητήριο των «αγανακτισμένων», που μάζεψε μισό εκατομμύριο λαού. Είναι κι αυτό σημάδι της γενικότερης κοινωνικής παθητικότητας, την οποία δεν μπόρεσαν να κάμψουν οι «δραματικές» εκκλήσεις των συριζαίων, οι οποίοι δείχνουν καθαρά ότι κι αυτή ακόμη τη σχετικά μικρή συμμετοχή στα συλλαλητήρια της «αξιοπρέπειας» θα τη χρησιμοποιήσει ως άλλοθι: «τι να κάνει και η κυβέρνηση, όταν δεν τραβάει ο κόσμος;».
Σημασία έχει κυρίως το περιεχόμενο αυτών των συλλαλητηρίων. Το στίγμα το έδωσε το ίδιο το πρωθυπουργικό tweet: «Στις πόλεις της Ελλάδας & της Ευρώπης ο λαός δίνει τη μάχη της διαπραγμάτευσης. Είναι η δύναμή μας»! Ο λαός όχι ως δύναμη διαπραγμάτευσης, αλλά ως χειροκροτητής μιας κυβέρνησης, η οποία είναι αποφασισμένη να υπηρετήσει τα συμφέροντα της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας, χάριν των οποίων παζαρεύει με τους ιμπεριαλιστές δανειστές, εκλιπαρώντας για λίγα ψίχουλα από το τραπέζι τους. Ως χειροκροτητής μιας κυβέρνησης η οποία κάνει καθημερινά κωλοτούμπες διολισθαίνοντας προς τις θέσεις των δανειστών και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, όχι έναντι των δανειστών, αλλά έναντι του ελληνικού λαού, τον οποίο παραμύθιασε αγρίως πριν τις εκλογές της 25ης Γενάρη.
«Στο Eurogroup και τη Σύνοδο Κορυφής δεν διαπραγματεύεται μόνη της η ελληνική κυβέρνηση αλλά μαζί με τα 10.000.000 των Ελλήνων πολιτών», έγραψε με άφθαστο τσογλανισμό στο twitter ο Σακελλαρίδης, ταυτίζοντας ολόκληρο τον ελληνικό λαό με την κυβέρνηση.
Τα συλλαλητήρια αυτά είναι συλλαλητήρια συνενοχής και όχι αξιοπρέπειας. Γιατί η αξιοπρέπεια δεν είναι ιδεοληπτικός φανατισμός και παραμύθιασμα, αλλά γνώση σε βάθος και συνειδητή τοποθέτηση. Οι αγωνιστές που φώναζαν «ζήτω το κόμμα» φτύνοντας το εκτελεστικό απόσπασμα ήξεραν για τι πέθαιναν. Πέθαιναν για έναν αγώνα που συνεχιζόταν ή για έναν αγώνα που χάθηκε, αλλά το αίμα τους θα γινόταν λίπασμα για να ξαναφουντώσει. Δεν πέθαιναν για να μπορούν να κουνάνε τον κώλο τους στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ο Τσίπρας, ο Μπαρουφάκης και ο Σακελλαρίδης. Αυτοί που συγκεντρώνονται στα συλλαλητήρια της συνενοχής, με τα μυαλά στα κάγκελα από το παραμύθιασμα, θα δοκιμάσουν σύντομα την πικρή γεύση μιας ακόμη διάψευσης.
Δεν κατηγορούμε τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους που κατέβηκαν στα συλλαλητήρια παραμυθιασμένοι από την αξιοπρέπεια της άγνοιας και των φρούδων ελπίδων. Εκείνοι, όμως, οι δήθεν ακροαριστεροί που κάλεσαν τον κόσμο σ’ αυτά τα συλλαλητήρια φέρουν ακέραια την ευθύνη. Για μια φορά ακόμη επέλεξαν το ρόλο του μαϊντανού. Αυτή τη φορά του μαϊντανού της εξουσίας, που θέλει το λαό δίπλα της στο κακόγουστο σόου της δήθεν διαπραγμάτευσης, για να μην τον έχει απέναντι όταν θα του φέρει το μετα-μνημόνιο που θ’ αποτελεί τη συνέχεια του μνημόνιου. Είναι συνυπεύθυνοι για το παραμύθιασμα, για τον ιδεολογικό και πολιτικό ευνουχισμό του ελληνικού λαού.
Τα συλλαλητήρια που οργανώνονται τούτες τις μέρες δεν έχουν καμιά σχέση με τον αρχικό αυθορμητισμό του «κινήματος των αγανακτισμένων», μολονότι απευθύνονται στο ίδιο κοινό. Σχεδιάστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και πλέον ο σχεδιασμός δεν κρύβεται, καθώς τα κομματικά Μέσα, η συνδικαλιστική του παράταξη (ΜΕΤΑ), αλλά ακόμη και βουλευτές από το βήμα της Βουλής καλούν το λαό σε συλλαλητήρια στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής. Την Τετάρτη, μέρα πραγματοποίησης του δεύτερου συλλαλητήριου της σειράς, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξέδωσε ανακοίνωση για να χαιρετίσει τα συλλαλητήρια, ενώ ο ίδιος ο Τσίπρας έγραψε στο πρωθυπουργικό twitter μήνυμα, ανεβάζοντας και σχετική φωτογραφία.
Δεν έχει τόση σημασία αν ήταν πολλοί ή λίγοι οι διαδηλωτές, μολονότι πρέπει να σημειωθεί ότι στο δεύτερο συλλαλητήριο, το οποίο κλήθηκε μπροστά στην υποτιθέμενη κρισιμότητα της διαπραγμάτευσης στο Eurogroup, δεν συγκεντρώθηκαν ούτε 15.000 διαδηλωτές στο Σύνταγμα, αριθμός που δεν μπορεί να συγκριθεί με το δεύτερο συλλαλητήριο των «αγανακτισμένων», που μάζεψε μισό εκατομμύριο λαού. Είναι κι αυτό σημάδι της γενικότερης κοινωνικής παθητικότητας, την οποία δεν μπόρεσαν να κάμψουν οι «δραματικές» εκκλήσεις των συριζαίων, οι οποίοι δείχνουν καθαρά ότι κι αυτή ακόμη τη σχετικά μικρή συμμετοχή στα συλλαλητήρια της «αξιοπρέπειας» θα τη χρησιμοποιήσει ως άλλοθι: «τι να κάνει και η κυβέρνηση, όταν δεν τραβάει ο κόσμος;».
Σημασία έχει κυρίως το περιεχόμενο αυτών των συλλαλητηρίων. Το στίγμα το έδωσε το ίδιο το πρωθυπουργικό tweet: «Στις πόλεις της Ελλάδας & της Ευρώπης ο λαός δίνει τη μάχη της διαπραγμάτευσης. Είναι η δύναμή μας»! Ο λαός όχι ως δύναμη διαπραγμάτευσης, αλλά ως χειροκροτητής μιας κυβέρνησης, η οποία είναι αποφασισμένη να υπηρετήσει τα συμφέροντα της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας, χάριν των οποίων παζαρεύει με τους ιμπεριαλιστές δανειστές, εκλιπαρώντας για λίγα ψίχουλα από το τραπέζι τους. Ως χειροκροτητής μιας κυβέρνησης η οποία κάνει καθημερινά κωλοτούμπες διολισθαίνοντας προς τις θέσεις των δανειστών και προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, όχι έναντι των δανειστών, αλλά έναντι του ελληνικού λαού, τον οποίο παραμύθιασε αγρίως πριν τις εκλογές της 25ης Γενάρη.
«Στο Eurogroup και τη Σύνοδο Κορυφής δεν διαπραγματεύεται μόνη της η ελληνική κυβέρνηση αλλά μαζί με τα 10.000.000 των Ελλήνων πολιτών», έγραψε με άφθαστο τσογλανισμό στο twitter ο Σακελλαρίδης, ταυτίζοντας ολόκληρο τον ελληνικό λαό με την κυβέρνηση.
Τα συλλαλητήρια αυτά είναι συλλαλητήρια συνενοχής και όχι αξιοπρέπειας. Γιατί η αξιοπρέπεια δεν είναι ιδεοληπτικός φανατισμός και παραμύθιασμα, αλλά γνώση σε βάθος και συνειδητή τοποθέτηση. Οι αγωνιστές που φώναζαν «ζήτω το κόμμα» φτύνοντας το εκτελεστικό απόσπασμα ήξεραν για τι πέθαιναν. Πέθαιναν για έναν αγώνα που συνεχιζόταν ή για έναν αγώνα που χάθηκε, αλλά το αίμα τους θα γινόταν λίπασμα για να ξαναφουντώσει. Δεν πέθαιναν για να μπορούν να κουνάνε τον κώλο τους στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ο Τσίπρας, ο Μπαρουφάκης και ο Σακελλαρίδης. Αυτοί που συγκεντρώνονται στα συλλαλητήρια της συνενοχής, με τα μυαλά στα κάγκελα από το παραμύθιασμα, θα δοκιμάσουν σύντομα την πικρή γεύση μιας ακόμη διάψευσης.
Δεν κατηγορούμε τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους που κατέβηκαν στα συλλαλητήρια παραμυθιασμένοι από την αξιοπρέπεια της άγνοιας και των φρούδων ελπίδων. Εκείνοι, όμως, οι δήθεν ακροαριστεροί που κάλεσαν τον κόσμο σ’ αυτά τα συλλαλητήρια φέρουν ακέραια την ευθύνη. Για μια φορά ακόμη επέλεξαν το ρόλο του μαϊντανού. Αυτή τη φορά του μαϊντανού της εξουσίας, που θέλει το λαό δίπλα της στο κακόγουστο σόου της δήθεν διαπραγμάτευσης, για να μην τον έχει απέναντι όταν θα του φέρει το μετα-μνημόνιο που θ’ αποτελεί τη συνέχεια του μνημόνιου. Είναι συνυπεύθυνοι για το παραμύθιασμα, για τον ιδεολογικό και πολιτικό ευνουχισμό του ελληνικού λαού.
Απόσπασμα από το φύλλο 811 της εφημερίδας "Κόντρα" (η εικονογράφηση και οι υπογραμμίσεις δικές μας)**Αναδημοσιεύεται παρά τις διαφωνίες μας σε επί μέρους σημεία του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.