Αυξάνονται και πληθύνονται οι υποστηρικτές της άποψης, μιας αριστερής παρένθεσης στον κυβερνητικό θώκο, ακόμα και μέσα σε φιλελεύθερους κύκλους . Οι λόγοι είναι πολλοί αλλά υπάρχουν δύο κύριοι που εξηγούν σε αρκετά μεγάλο βαθμό αυτό το φαινόμενο.
Από την μια πλευρά, το ενδεχόμενο μιας αριστερής κυβέρνησης μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ θα ξεμπλοκάρει την εχρθότητα και την καχυποψία του μέσου Έλληνα εναντίων της τρόικας και των αντιλαικών μέτρων που υοθετούνται. Μια ένεση με επιφανειακές κοσμητικές αλλαγές και συγκεκριμένη στοχευμένη επικοινωνιακή πολιτική, ίσως εξομαλύνει την οργή του λαού και εγκλωβίσει εκ νέου την εργατική τάξη ανάμεσα σε αστικά συμφέροντα και αντιπαραθέσεις. Σκοπός τέτοιας κατάστασης είναι να δώσει χρόνο το αστικό πολιτικό προσωπικό και κρατος για ανασύνταξη, να εξοπλιστεί περισσότερο αλλά παράλληλα να περάσει διαφορετικά το μνημόνιο και την Ευρωπαική οικονομική διακυβέρνηση.
Η δεύτερη, πιο κυνική, έχει να κάνει με την καλλιέργεια ηττοπάθειας στα εργατικά λαικά στρώματα σε μια ενδεχόμενη εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό την έννοια ότι η ψήφος σε μια κυβέρνηση της αριστεράς εμπεριέχει την ελπίδα για εναλλακτική πολιτική, η αδυναμία αλλαγής πλεύσης (αφού οι επίδοξοι κυβερνώντες έχουν τονίσει ότι δεν αμφισβητούν Ε.Ε-ΝΑΤΟ) θα αποδεκατίσει και καταστρέψει το ηθικό όσων ελπίζουν, με αποτέλεσμα επιστροφή με σαφώς εντατικότερο και αυταρχικότερο τρόπο στην λογική της αποδοχής της πολιτικής της τρόικας για “ταχύτερη έξοδο από την κρίση”.
Όπως και να έχει το πράμα για αυτή την υποτιθέμενη αριστερή κυβέρνηση, μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ, μόνο πισωγύρισμα μπορεί να επιφέρει τόσο στην καθημερινή ταξική πάλη αλλά και μακροπρόθεσμα για ολική αλλαγή της κατάστασης.
Από την μια πλευρά, το ενδεχόμενο μιας αριστερής κυβέρνησης μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ θα ξεμπλοκάρει την εχρθότητα και την καχυποψία του μέσου Έλληνα εναντίων της τρόικας και των αντιλαικών μέτρων που υοθετούνται. Μια ένεση με επιφανειακές κοσμητικές αλλαγές και συγκεκριμένη στοχευμένη επικοινωνιακή πολιτική, ίσως εξομαλύνει την οργή του λαού και εγκλωβίσει εκ νέου την εργατική τάξη ανάμεσα σε αστικά συμφέροντα και αντιπαραθέσεις. Σκοπός τέτοιας κατάστασης είναι να δώσει χρόνο το αστικό πολιτικό προσωπικό και κρατος για ανασύνταξη, να εξοπλιστεί περισσότερο αλλά παράλληλα να περάσει διαφορετικά το μνημόνιο και την Ευρωπαική οικονομική διακυβέρνηση.
Η δεύτερη, πιο κυνική, έχει να κάνει με την καλλιέργεια ηττοπάθειας στα εργατικά λαικά στρώματα σε μια ενδεχόμενη εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Υπό την έννοια ότι η ψήφος σε μια κυβέρνηση της αριστεράς εμπεριέχει την ελπίδα για εναλλακτική πολιτική, η αδυναμία αλλαγής πλεύσης (αφού οι επίδοξοι κυβερνώντες έχουν τονίσει ότι δεν αμφισβητούν Ε.Ε-ΝΑΤΟ) θα αποδεκατίσει και καταστρέψει το ηθικό όσων ελπίζουν, με αποτέλεσμα επιστροφή με σαφώς εντατικότερο και αυταρχικότερο τρόπο στην λογική της αποδοχής της πολιτικής της τρόικας για “ταχύτερη έξοδο από την κρίση”.
Όπως και να έχει το πράμα για αυτή την υποτιθέμενη αριστερή κυβέρνηση, μέσα στα πλαίσια της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ, μόνο πισωγύρισμα μπορεί να επιφέρει τόσο στην καθημερινή ταξική πάλη αλλά και μακροπρόθεσμα για ολική αλλαγή της κατάστασης.
Πηγή: Αγκάρα
Τοσο καιρο σε αυτο το σαιτ διαβαζαμε οτι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ. Ο συριζα ειναι απατεωνες,σοσιαλφασιστες,δεν θεωρειται αριστερη η πολιτικη του
Και
Β. Το κκε δεν ανηκει στην αριστερα,συμφωνα με την πρωην γ.γ.
Τωρα,κανουμε θεμα την "αριστερη παρενθεση" και οτι φοβαστε μην δημιουργησει "απογοητευση" στα λαικα στρωματα.
Για ποια αριστερα λεμε τελικα;
Τελικα ο συριζα ειναι η αριστερα που θα κανει την αριστερη κυβερνηση ή δεν ειναι;Και εαν δεν ειναι αριστερα τοτε πως θα δημιουργησει την "αριστερη παρενθεση;"
@revolt:
ΔιαγραφήΑφενός ο όρος "αριστερά" έχει μπει από τον τίτλο σε εισαγωγικά, αφεταίρου χρησιμοποιείται από το "Αγκάρα" συμβατικά (όπως λέμε π.χ. "κεντροδεξιά" την ακροδεξιά ΝΔ του Σαμαρά ή "κεντροαριστερά" το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του Μπένι).
Έπειτα εμείς από εδώ ποτέ δεν δώσαμε πιστοποιητικά "αριστερότητας" σε κανέναν.
Εκείνο που έχουμε αναρωτηθεί εύλογα πολλές φορές, είναι το βάση ποιάς ακριβώς λογικής μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να θεωρείται "αριστερός" αλλά όχι π.χ. και η ΔΗΜΑΡ, και βάση ποιάς λογικής του παραλόγου είναι ο ΣΥΡΙΖΑ κάποιου είδους "αριστερά" ενώ το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα με πολύ "αριστερότερες" θέσεις δεν ήταν.
Επίσης έχουμε διακυρήξει πως αν οι όλοι οι παραπάνω ανήκουν σε κάποιο σύνολο που ονομάζεται "αριστερά" τότε οι κομμουνιστές σεν θα μπορούσαν να έχουν καμμία σχέση με το σύνολο(συνοθύλευμα) αυτό.
Αν έχεις κάποιον ορισμό της "αριστεράς" που να περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι και το ΠΑΣΟΚ του Σιμίτη (για τον Αντρέα δεν το συζητάμε καν), να τον ακούσουμε ευχαρίστως.
Υ.Γ.
Το αστειάκι με το ψευδώνυμο revolt από ΣΥΝασπισμένο είναι πολύ κρύο. Δεν θα ξεφτιλισουμε και τα πάντα...
11.28 Ασφαλως και ο συριζα ειναι οπορτουνιστες. Και η ζημια που κανει και θα κανει ειναι τεραστια γιατι στο παρελθον ειχε μεγαλη περασει η λεξη αριστερος που συσκοτιζει τους ταξικους διαχωρισμους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΡΙΣΤΕΡΑ και πράσιν' άλογα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα νά 'ξερα, τι διάολο σημαίνει "ΑΡΙΣΤΕΡΑ", "ΔΕΞΙΑ", "ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ", "ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ" κι όποιος τέλος πάντων γεωγραφικός όρος χρησιμοποιείται για να δώσει αταξικό χαρακτήρα στην πολιτική των κομμάτων.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ το πασόκ τού Αντρέα Παπανδρέου; Το κεφάλαιο υπηρέτησε. ΑΡΙΣΤΕΡΑ ο σύριζα; Το κεφάλαιο ορκίζεται πως θα υπηρετήσει. ΔΕΞΙΑ, η νέα δημοκρατία; Το κεφάλαιο υπηρέτησε, υπηρετεί, θα υπηρετεί. ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΣ, το κεφάλαιο πασχίζουν πάντα να υπηρετήσουν.
Γι' αυτό λέω, ΑΡΙΣΤΕΡΑ και πράσιν' άλογα, που τη μοστράρουν στο λαό θεωρώντας πως τον έχουν καταντήσει ά-λογο.
Μωρέ, ή με το κεφάλαιο θα είναι κάποιο κόμμα, ή με το λαό. Και με το λαό, αποδεδειγμένα, είναι μόνο το ΚΚΕ. Οι κομμουνιστές, που δεν παραμυθιάζουν τον κοσμάκη από ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ή ΑΠΟ ΔΕΞΙΑ...