Όταν η Γερμανία εκτόξευσε την επίθεση της εναντίον της ΕΣΣΔ, το πρωινό της 22ας Ιουνίου 1941, η Βόρεια Ομάδα Στρατιών κινήθηκε από τις θέσεις της κατά μήκος των συνόρων που χωρίζουν την Ανατολική Πρωσία από την Λιθουανία. Την D+1 η 6ηΜεραρχία Panzer η οποία ανήκε στη Βόρεια Ομάδα Στρατιών, διατάχθηκε να καταλάβει τη Λιθουανική πόλη Rossienie και από εκεί να καταλάβει τις δύο οδικές γέφυρες επι του ποταμού Dubysa βορειοανατολικά της πόλεως (Βλ χάρτη). Αφού η Rossienie καταλήφθηκε, η Μεραρχία κατανεμήθηκε σε δύο Τακτικά Συγκροτήματα (ΤΣ) το “R” και το “S” τα οποία έπρεπε να εγκαταστήσουν δύο προγεφυρώματα. Στο ΤΣ “R” δόθηκε ως αποστολή η γέφυρα κοντά στο Lydavenai, ένα χωρίο που βρίσκεται σχεδόν βόρεια της Rossienie. Νωρίς το απόγευμα και οι δύο φάλαγγες διέσχισαν το ποτάμι και αποκαταστάθηκε επαφή μεταξύ των δύο προγεφυρωμάτων.
Οι επιχειρήσεις εκκαθαρίσεως γύρω από το προγεφύρωμα απέδωσαν στο ΤΣ “R” έναν αριθμό αιχμαλώτων, και περίπου 20 από αυτούς, συμπεριλαμβανομένου και ενός υπολοχαγού, φορτώθηκαν σ’ένα όχημα για την εκκένωση προς τη Rossienie. Ένας Γερμανός Λοχίας τοποθετήθηκε ως φρουρός των αιχμαλώτων.
Οι επιχειρήσεις εκκαθαρίσεως γύρω από το προγεφύρωμα απέδωσαν στο ΤΣ “R” έναν αριθμό αιχμαλώτων, και περίπου 20 από αυτούς, συμπεριλαμβανομένου και ενός υπολοχαγού, φορτώθηκαν σ’ένα όχημα για την εκκένωση προς τη Rossienie. Ένας Γερμανός Λοχίας τοποθετήθηκε ως φρουρός των αιχμαλώτων.
Περίπου στα μέσα του δρόμου προς τη Rossienie ο οδηγός του οχήματος ξαφνικά παρατήρησε ένα Σοβιετικό άρμα ιππαστί του δρόμου. Καθώς το φορτηγό μείωνε ταχύτητα για να σταματήσει, οι αιχμάλωτοι γρονθοκόπησαν τον οδηγό και τον Λοχία. Στον αγώνα που ακολούθησε ο Γερμανός Λοχίας ελευθέρωσε το δεξί του χέρι και χτύπησε τον Υπολοχαγό με ένα τόσο δυνατό χτύπημα, που αυτός και μερικοί άλλοι σοβιετικοί έπεσαν κάτω από την δύναμη της συγκρούσεως. Πριν οι αιχμάλωτοι μπορέσουν να πλησιάσουν ξανά, ο Λοχίας ελευθέρωσε το άλλο του χέρι και πυροβόλησε με το υποπολυβόλο του ανάμεσα στην ομάδα. Μόνο ο Υπολοχαγός και μερικοί άλλοι δραπέτευσαν, οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν.
Ο Λοχίας και ο οδηγός επέστρεψαν στο προγεφύρωμα με το άδειο όχημα και ενημέρωσαν το Διοικητή τους ότι ο μόνος δρόμος ανεφοδιασμού προς το προγεφύρωμα ήτα αποκλεισμένος από ένα βαρύ άρμα τύπου “KV”. Το πλήρωμα του σοβιετικού άρματος είχε εν τω μεταξύ προκαλέσει ζημιά στη τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του προγεφυρώματος και του Σταθμού Διοικήσεως (ΣΔ) της Μεραρχίας.
Ο Λοχίας και ο οδηγός επέστρεψαν στο προγεφύρωμα με το άδειο όχημα και ενημέρωσαν το Διοικητή τους ότι ο μόνος δρόμος ανεφοδιασμού προς το προγεφύρωμα ήτα αποκλεισμένος από ένα βαρύ άρμα τύπου “KV”. Το πλήρωμα του σοβιετικού άρματος είχε εν τω μεταξύ προκαλέσει ζημιά στη τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του προγεφυρώματος και του Σταθμού Διοικήσεως (ΣΔ) της Μεραρχίας.
Χάρτης περιοχής Rossienie |
Το σοβιετικό σχέδιο δεν ήταν ξεκάθαρο. Ο Διοικητής του προγεφυρώματος εκτιμώντας την κατάσταση, ένοιωσε ότι εξαιτίας της απροσδόκητης συνάντησης του άρματος, έπρεπε να αναμένεται επίθεση εναντίον των μετόπισθεν του προγεφυρώματος και σύμφωνα με τα προηγούμενα, οργάνωσε αμέσως τη δύναμη του για περιμετρική άμυνα. Μία Αντιαρματική (Α/Τ) Πυροβολαρχία κινήθηκε σε δεσπόζον έδαφος κοντά στο ΣΔ, μία από τις Πυροβολαρχίες Οβιδοβόλων αντέστρεψε το πεδίο βολής της έτσι ώστε να κατευθύνεται νοτιοδυτικά, και ο Λόχος Μηχανικού προετοιμάστηκε να ναρκοθετήσει το δρόμο και τη περιοχή μπροστά από την αμυντική τοποθεσία. Η Επιλαρχία αρμάτων, η οποία είχε αναπτυχθεί σε ένα δάσος νοτιοανατολικά του προγεφυρώματος, προετοιμάστηκε για αντεπίθεση.
Κατά την διάρκεια του υπόλοιπου της ημέρας το άρμα δεν κινήθηκε. Το επόμενο πρωινό, στις 24 Ιουνίου, η Μεραρχία προσπάθησε να στείλει μπροστά 12 οχήματα ανεφοδιασμού από τη Rossienie στο προγεφύρωμα. Και τα 12 καταστράφηκαν από το σοβιετικό άρμα. Μια Γερμανική περίπολος αναγνωρίσεως που στάλθηκε κατά το μεσημέρι δεν μπόρεσε να βρει κανένα στοιχείο ότι μια γενική σοβιετική επίθεση ήταν επικείμενη.
Οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να διακομίσουν τους τραυματίες τους από το προγεφύρωμα. Κάθε προσπάθεια να παρακάμψουν το άρμα απέτυχε γιατί κάθε όχημα που κινούνταν εκτός του δρόμου κολλούσε στη λάσπη και έπεφτε βορά στου σοβιετικούς που κρύβονταν στα γειτονικά δάση.
Την ίδια μέρα μια Πυροβολαρχία Α/Τα με πυροβόλα τον 50mm διατάχθηκε να κινηθεί εμπρός και να καταστρέψει το άρμα. Η Πυροβολαρχία δέχτηκε την αποστολή με αυτοπεποίθηση. Καθώς τα πρώτα πυροβόλα προσέγγισαν το “KV” στα 1000 μέτρα, αυτό παρέμεινε στη θέση του, φαινομενικά ανυποψίαστο για την Γερμανική κίνηση. Μέσα στα επόμενα 30 λεπτά ολόκληρη η Πυροβολαρχία, καλά παραλλαγμένη, έχει βρει τον τρόπο να φτάσει σε απόσταση βολής.
Ακόμα το άρμα δεν είχε κινηθεί. Ήταν τόσο τέλειος στόχος που ο Διοικητής της Πυροβολαρχίας ένοιωσε ότι είχε υποστεί βλάβη και εγκαταλειφθεί, αλλά παρόλα αυτά αποφάσισε να βάλλει. Το πρώτο βλήμα περίπου από τα 600 μέτρα ήταν ένα άμεσο χτύπημα. Ένα δεύτερο κι ένα τρίτο βλήμα ακολούθησαν. Οι στρατιώτες συγκεντρωμένοι σε ένα λόφο κοντά στο Σ.Δ. του Τ.Σ. ζητωκραύγαζαν σαν θεατές σε αγώνες σκοποβολής. Ακόμα το άρμα δεν είχε κινηθεί.
Κατά την στιγμή που σημειωνόταν το όγδοο χτύπημα, το σοβιετικό πλήρωμα είχε ανακαλύψει τη θέση της Πυροβολαρχίας. Σκοπεύοντας προσεχτικά, σίγησαν ολόκληρη την Πυροβολαρχία με μερικά βλήματα των 76mm, τα οποία κατέστρεψαν δύο πυροβόλα και προκάλεσαν ζημιές στα άλλα. Έχοντας υποστεί βαριές απώλειες, τα πληρώματα των πυροβόλων αποσύρθηκαν για να αποφύγουν περισσότερες. Μόνο όταν έπεσε το σκοτάδι μπόρεσαν να περισυλλέξουν τα κατεστραμμένα πυροβόλα. Αφού τα Α/Τ πυροβόλα των 50mm είχαν αποτύχει να διατηρήσουν τον θώρακα των 3 ιντσών, αποφασίστηκε ότι μόνο το Αντιαεροπορικό (Α/Α) πυροβόλο των 88mm θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό. Το ίδιο απόγευμα ένα Α/Α πυροβόλο των 88mm αποσπάστηκε από την τοποθεσία του κοντά στη Rossienie και μετακινήθηκε προσεχτικά προς το άρμα, που τότε ήταν προσανατολισμένο προς το προγεφύρωμα. Καλά παραλλαγμένο με κλαδιά έφτασε ως την άκρη του δάσους με ασφάλεια και σταμάτησε 900 μέτρα απ’το άρμα.
Καθώς το πλήρωμα κινούσε το πυροβόλο σε θέση βολής, το άρμα γύρισε τον πύργο του και έβαλε, εκτινάσσοντας το πυροβόλο σ’ένα χαντάκι. Κάθε βλήμα σημείωνε ένα άμεσο χτύπημα και το πλήρωμα του πυροβόλου είχε βαριές απώλειες. Πύρα πολυβόλου από το άρμα έκαναν αδύνατη την περισυλλογή του πυροβόλου ή των σωμάτων των νεκρών Γερμανών. Οι σοβιετικοί είχαν αφήσει το πυροβόλο να προσεγγίσει ανενόχλητο, γνωρίζοντας ότι αυτό δεν αποτελούσε απειλή ενώ βρίσκονταν σε κίνηση και ότι όσο κοντύτερα ερχόταν τόσο περισσότερο βέβαιη ήταν η καταστροφή του.
Εν τω μεταξύ, τα εφόδια προς προγεφύρωμα μετακινούταν τόσο αργά έτσι ώστε τα τμήματα έπρεπε να καταναλώνουν την επειγούσης ανάγκης κονσερβοποιημένη ξηρά τροφή. Γι’ αυτό το λόγο συγκλήθηκε μια επιτελική συγκέντρωση για να συζητηθούν τρόποι και μέσα για την αντιμετώπιση του άρματος. Αποφασίστηκε ότι ένα απόσπασμα Μηχανικού θα προσπαθούσε να το ανατινάξει σε μια νυχτερινή επιχείρηση. Όταν ο Λόχος Μηχανικού ζήτησε δώδεκα εθελοντές, οι άντρες ήταν τόσο ανυπόμονοι να πετύχουν εκεί που οι άλλοι είχαν αποτύχει, έτσι ώστε ολόκληρος ο Λόχος των εκατόν είκοσι ανδρών, προσφέρθηκε εθελοντικά. Ο Διοικητής διέταξε το Λόχο να αριθμήσει και διάλεξε κάθε δέκατο άνδρα. Στο απόσπασμα ειπώθηκε η αποστολή του, δόθηκαν λεπτομερείς οδηγίες και χορηγήθηκαν εκρηκτικά και άλλος σημαντικός εξοπλισμός.
Κάτω από την κάλυψη του σκοταδιού το απόσπασμα κινήθηκε, οδηγούμενο από το Διοικητή του Λόχου. Η διαδρομή που ακολουθήθηκε ήταν ένα λίγο χρησιμοποιημένο αμμώδες μονοπάτι που οδηγούσε στο λόφο 400 και μέσα στα δάση που περιέβαλαν την τοποθεσία του άρματος. Καθώς οι άνδρες του Μηχανικού προσέγγισαν το άρμα, μπορούσαν να διακρίνουν το περίγραμμα του στο χλωμό φως των αστεριών. Αφού αφαίρεσαν τις μπότες τους, σύρθηκαν στην άκρη του δρόμου για να παρατηρήσουν το άρμα κοντύτερα και για να αποφασίσουν πώς να πλησιάσουν το στόχο.
Ξαφνικά δημιουργήθηκε ένας θόρυβος απ’ την αντίθετη πλευρά του δρόμου και μπορούσε να διακριθεί η κίνηση από μερικές σκοτεινές φιγούρες. Οι Γερμανοί πίστεψαν ότι το πλήρωμα του άρματος είχε αποβιβαστεί. Μία στιγμή αργότερα, παρόλα αυτά, ακούστηκε ο ήχος χτυπήματος στο πλευρό του άρματος και η θυρίδα του πύργου ανυψώθηκε αργά. Οι φιγούρες παρέδωσαν κάτι στο πλήρωμα του άρματος και ακούστηκε ο ήχος αγγείων εστιάσεως που άνοιγαν. Οι Γερμανοί συμπέραναν ότι αυτοί ήταν Παρτιζάνοι που έφερναν φαγητό στο πλήρωμα του άρματος. Ο πειρασμός να τους εξουδετερώσουν ήταν τόσο μεγάλος, και πιθανόν να ήταν μια απλή υπόθεση. Μια τέτοια ενέργεια όμως θα προειδοποιούσε το πλήρωμα του άρματος και ίσως κατέστρεφε ολόκληρο το σχέδιο. Μετά από μία ώρα περίπου, οι Παρτιζάνοι αποσύρθηκαν, και ο πύργος του άρματος έκλεισε.
Ήταν περίπου 01:00 όταν οι στρατιώτες του Μηχανικού μπόρεσαν τελικά να ξεκινήσουν τη δουλεία. Προσάρμοσαν ένα εκρηκτικό γέμισμα στην ερπύστρια και στο πλευρό του άρματος και αποσύρθηκαν αφού άναψαν το φιτίλι.
Μία βίαια έκρηξη έσκισε τον αέρα. Οι τελευταίοι αντίλαλοι από την έκρηξη καλά καλά δεν είχαν σβήσει όταν τα πολυβόλα του άρματος άρχισαν να γαζώνουν την περιοχή με πύρα. Το άρμα δεν κινήθηκε. Οι ερπύστριες του φαίνονταν ότι είχαν καταστραφεί, αλλά δεν μπορούσε να γίνει επί τόπου εξέταση κάτω από το επίμονο πυρ των πολυβόλων. Αμφιβάλλοντας για την επιτυχία, το απόσπασμα Μηχανικού επέστρεψε στο προγεφύρωμα και έκανε την αναφορά του. Ένας από τους δώδεκα άνδρες καταχωρήθηκε σαν αγνοούμενος.
Σύντομα πριν από το φώς της ημέρας ακούστηκε από την περιοχή του άρματος μία δεύτερη έκρηξη, ξανά συνοδευμένη απ τον ήχο πυρών πολυβόλου, μετά αφού πέρασε λίγος χρόνος η σιωπή βασίλεψε για άλλη μια φόρα.
Αργότερα εκείνο το πρωινό, καθώς το προσωπικό γύρω από το Σταθμό Διοικήσεως του Τ.Σ. “R” αναλάμβανε τα συνηθισμένα του καθήκοντα, παρατήρησαν ένα ξυπόλητο στρατιώτη με ένα ζευγάρι μπότες κάτω από τη μασχάλη του να διασχίζει την περιοχή του καταυλισμού. Όταν ο Διοικητής σταμάτησε τον μοναχικό περιπλανώμενο, όλα τα μάτια γύρισαν για να κοιτάξουν. Ο Συνταγματάρχης ακούστηκε να ζητάει από το στρατιώτη μια εξήγηση για την αντιστρατιωτική του εμφάνισης. Σύντομα ο ήχος των φωνών τους έγινε ανεπαίσθητος καθώς οι δύο παράγοντες μικρού δράματος διεξήγαγαν μια σοβαρή συζήτηση.
Καθώς μιλούσαν, το πρόσωπο του Συνταγματάρχη έλαμψε, και μετά από λίγα λεπτά πρόσφερε στο στρατιώτη ένα τσιγάρο, το οποίο ο τελευταίος δέχτηκε, με φανερή αμηχανία. Τελικά, ο Συνταγματάρχης χτύπησε το στρατιώτη στην πλάτη, έσφιξε το χέρι του και χωρίστηκαν, ενώ ο στρατιώτης ακόμα κρατούσε τις μπότες του.
Η περιέργεια των παρατηρητών δεν ικανοποιήθηκε μέχρι που εκδόθηκε η ημερησία διαταγή, μαζί με το ακόλουθο απόσπασμα από την αναφορά του ξυπόλητου στρατιώτη:«Ορίστηκα ως παρατηρητής για το απόσπασμα το οποίο είχε σταλεί για να ανατινάξει το Ρωσικό άρμα. Αφού όλες οι προπαρασκευές είχαν γίνει, ο Διοικητής του Λόχου και εγώ προσαρμόσαμε ένα γέμισμα διπλάσιο από το φυσιολογικό μέγεθος στην ερπύστρια του άρματος, και επέστρεψα στο χαντάκι που ήταν το παρατηρητήριο μου. Το χαντάκι ήταν αρκετά βαθύ για να προσφέρει προστασία έναντι των θραυσμάτων, και περίμενα εκεί για να παρατηρήσω τα αποτελέσματα της έκρηξης. Το άρμα παρόλα αυτά, κάλυψε την περιοχή με σποραδικά πυρά πολυβόλου μετά την έκρηξη. Μετά περίπου από μία ώρα, όταν όλα είχαν ησυχάσει, σύρθηκα προς το άρμα και εξέτασα το σημείο όπου είχα προσαρμόσει το γέμισμα. Μετά βίας μισή από τη ερπύστρια καταστράφηκε και δεν μπόρεσα να βρω καμία άλλη ζημιά στο άρμα. Επέστρεψα στο σημείο συγκεντρώσεως και βρήκα μόνο ότι το απόσπασμα είχε αποχωρήσει. Ψάχνοντας για τις μπότες μου, βρήκα άλλο ένα γέμισμα καταστροφών είχε αφεθεί πίσω. Το πήρα, επέστρεψα στο άρμα, ανέβηκα πάνω σ’αυτό, και έδεσα το γέμισμα στο σωλήνα του πυροβόλου με την ελπίδα της καταστροφής τουλάχιστον αυτού του μέρους του άρματος – το γέμισμα δεν ήταν αρκετά μεγάλο για να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά. Σύρθηκα κάτω από το άρμα και ενεργοποίησα το γέμισμα. Το άρμα αμέσως κάλυψε την άκρη του δάσους με πυρά πολυβόλου τα οποία δεν έπαψαν μέχρι που ξημέρωσε, όταν τελικά κατάφερα να συρθώ έξω από το κάτω μέρος του άρματος. Όταν επιθεώρησα το αποτέλεσμα της καταστροφής, είδα, με λύπη μου, ότι το γέμισμα που χρησιμοποίησα ήταν πολύ αδύνατο. Το πυροβόλο ήταν μόνο ελαφρά κατεστραμμένο. Γυρνώντας στο σημείο συγκεντρώσεως, βρήκα ένα ζευγάρι μπότες, τις όποιες προσπάθησα να φορέσω, αλλά ήταν πολύ μικρές. Κάποιος προφανώς είχε πάρει τι μπότες μου κατά λάθος. Αυτός είναι ο λόγος που επέστρεψα ξυπόλητος και αργοπορημένος στο Λόχο μου».
Εδώ βρίσκονταν η εξήγηση του αγνοουμένου, της πρωινής έκρηξης και της δεύτερης έναρξης πυρών του πολυβόλου.
Τρεις Γερμανικές προσπάθειες είχαν αποτύχει. Το άρμα ακόμα μπλόκαρε το δρόμο και μπορούσε να βάλλει κατά βούληση. Το σχέδιο 4 που ζητούσε επίθεση στο άρμα από βομβαρδιστικά καθέτου εφορμήσεως έπρεπε να ματαιωθεί, όταν μαθεύτηκε ότι δεν μπορούσαν να διατεθούν τέτοια αεροσκάφη. Παρόλο που τα βομβαρδιστικά είναι αμφισβητούμενο αν μπορούσαν να πετύχουν σημειώνοντας ένα άμεσο χτύπημα στο άρμα, είναι όμως βέβαιο ότι οποιοδήποτε άλλο μέσο δεν θα μπορούσε να το καταστρέψει ολοσχερώς.
Στο σχέδιο 5 περιλαμβάνονταν ένας υπολογισμένος κίνδυνος και αποσκοπούσε στο να εξαπατήσει το πλήρωμα του άρματος. Υπήρχε η προσδοκία ότι με αυτό τον τρόπο οι Γερμανικές απώλειες θα διατηρούνταν στο ελάχιστο. Μια μετωπική επίθεση για αντιπερισπασμό έπρεπε να εκτελεστεί από ένα σχηματισμό αρμάτων, που θα προσέγγιζε από διάφορα σημεία στο δάσος ανατολικά του δρόμου, ενώ ένα άλλο πυροβόλο των 88mm έπρεπε να μεταφερθεί από την Rossienie για να καταστρέψει το άρμα. Το έδαφος ήταν αρκετά κατάλληλο γι’ αυτήν την επιχείρηση, το δάσος ήταν ελαφρά δασωμένο και δεν παρουσίαζε κανένα εμπόδιο σε ελιγμούς αρμάτων.
Τα Γερμανικά τεθωρακισμένα αναπτύχθηκαν και επιτέθηκαν στο Ρωσικό άρμα από τρείς κατευθύνσεις. Το Ρωσικό πλήρωμα, φανερά συνεπαρμένο, γύριζε τον πύργο γύρω-γύρω σε μία προσπάθεια να χτυπήσει τα Γερμανικά άρματα τα οποία έβαλλαν συνεχώς από το δάσος.
Εν τω μεταξύ το πυροβόλο των 88mm έλαβε θέση στα νώτα του άρματος. Το πρώτο-πρώτο βλήμα ήταν άμεσο και καθώς το πλήρωμα προσπαθούσε να περιστρέψει το πυροβόλο προς τα πίσω, ένα δεύτερο και τρίτο βλήμα βρήκαν στόχο. Θανάσιμα τραυματισμένο, το άρμα παρέμεινε ακίνητο, αλλά δεν κάηκε. Τέσσερα ακόμα διατρητικά βλήματα των 88mm βρήκαν το στόχο τους.
Τότε μετά το τελευταίο χτύπημα, το πυροβόλο του άρματος ανυψώθηκε επάνω σαν, ακόμα και τώρα, ήθελε να προκαλέσει τους επιτιθέμενους.
Οι κοντινότεροι προς το άρμα Γερμανοί αποβιβάστηκαν και κινήθηκαν προς το θύμα τους. Προς μεγάλη τους έκπληξη βρήκαν ότι μόνο δύο βλήματα των 88mm διάτρησαν το θώρακα του άρματος, τα πέντε είχαν κάνει μόνο βαθειά βαθουλώματα.
Κατά την διάρκεια του υπόλοιπου της ημέρας το άρμα δεν κινήθηκε. Το επόμενο πρωινό, στις 24 Ιουνίου, η Μεραρχία προσπάθησε να στείλει μπροστά 12 οχήματα ανεφοδιασμού από τη Rossienie στο προγεφύρωμα. Και τα 12 καταστράφηκαν από το σοβιετικό άρμα. Μια Γερμανική περίπολος αναγνωρίσεως που στάλθηκε κατά το μεσημέρι δεν μπόρεσε να βρει κανένα στοιχείο ότι μια γενική σοβιετική επίθεση ήταν επικείμενη.
Οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να διακομίσουν τους τραυματίες τους από το προγεφύρωμα. Κάθε προσπάθεια να παρακάμψουν το άρμα απέτυχε γιατί κάθε όχημα που κινούνταν εκτός του δρόμου κολλούσε στη λάσπη και έπεφτε βορά στου σοβιετικούς που κρύβονταν στα γειτονικά δάση.
Γερμανικό Α/Τ 50mm |
Ακόμα το άρμα δεν είχε κινηθεί. Ήταν τόσο τέλειος στόχος που ο Διοικητής της Πυροβολαρχίας ένοιωσε ότι είχε υποστεί βλάβη και εγκαταλειφθεί, αλλά παρόλα αυτά αποφάσισε να βάλλει. Το πρώτο βλήμα περίπου από τα 600 μέτρα ήταν ένα άμεσο χτύπημα. Ένα δεύτερο κι ένα τρίτο βλήμα ακολούθησαν. Οι στρατιώτες συγκεντρωμένοι σε ένα λόφο κοντά στο Σ.Δ. του Τ.Σ. ζητωκραύγαζαν σαν θεατές σε αγώνες σκοποβολής. Ακόμα το άρμα δεν είχε κινηθεί.
Κατά την στιγμή που σημειωνόταν το όγδοο χτύπημα, το σοβιετικό πλήρωμα είχε ανακαλύψει τη θέση της Πυροβολαρχίας. Σκοπεύοντας προσεχτικά, σίγησαν ολόκληρη την Πυροβολαρχία με μερικά βλήματα των 76mm, τα οποία κατέστρεψαν δύο πυροβόλα και προκάλεσαν ζημιές στα άλλα. Έχοντας υποστεί βαριές απώλειες, τα πληρώματα των πυροβόλων αποσύρθηκαν για να αποφύγουν περισσότερες. Μόνο όταν έπεσε το σκοτάδι μπόρεσαν να περισυλλέξουν τα κατεστραμμένα πυροβόλα. Αφού τα Α/Τ πυροβόλα των 50mm είχαν αποτύχει να διατηρήσουν τον θώρακα των 3 ιντσών, αποφασίστηκε ότι μόνο το Αντιαεροπορικό (Α/Α) πυροβόλο των 88mm θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό. Το ίδιο απόγευμα ένα Α/Α πυροβόλο των 88mm αποσπάστηκε από την τοποθεσία του κοντά στη Rossienie και μετακινήθηκε προσεχτικά προς το άρμα, που τότε ήταν προσανατολισμένο προς το προγεφύρωμα. Καλά παραλλαγμένο με κλαδιά έφτασε ως την άκρη του δάσους με ασφάλεια και σταμάτησε 900 μέτρα απ’το άρμα.
Καθώς το πλήρωμα κινούσε το πυροβόλο σε θέση βολής, το άρμα γύρισε τον πύργο του και έβαλε, εκτινάσσοντας το πυροβόλο σ’ένα χαντάκι. Κάθε βλήμα σημείωνε ένα άμεσο χτύπημα και το πλήρωμα του πυροβόλου είχε βαριές απώλειες. Πύρα πολυβόλου από το άρμα έκαναν αδύνατη την περισυλλογή του πυροβόλου ή των σωμάτων των νεκρών Γερμανών. Οι σοβιετικοί είχαν αφήσει το πυροβόλο να προσεγγίσει ανενόχλητο, γνωρίζοντας ότι αυτό δεν αποτελούσε απειλή ενώ βρίσκονταν σε κίνηση και ότι όσο κοντύτερα ερχόταν τόσο περισσότερο βέβαιη ήταν η καταστροφή του.
Γερμανικό Α/Α 88mm |
Κάτω από την κάλυψη του σκοταδιού το απόσπασμα κινήθηκε, οδηγούμενο από το Διοικητή του Λόχου. Η διαδρομή που ακολουθήθηκε ήταν ένα λίγο χρησιμοποιημένο αμμώδες μονοπάτι που οδηγούσε στο λόφο 400 και μέσα στα δάση που περιέβαλαν την τοποθεσία του άρματος. Καθώς οι άνδρες του Μηχανικού προσέγγισαν το άρμα, μπορούσαν να διακρίνουν το περίγραμμα του στο χλωμό φως των αστεριών. Αφού αφαίρεσαν τις μπότες τους, σύρθηκαν στην άκρη του δρόμου για να παρατηρήσουν το άρμα κοντύτερα και για να αποφασίσουν πώς να πλησιάσουν το στόχο.
Ξαφνικά δημιουργήθηκε ένας θόρυβος απ’ την αντίθετη πλευρά του δρόμου και μπορούσε να διακριθεί η κίνηση από μερικές σκοτεινές φιγούρες. Οι Γερμανοί πίστεψαν ότι το πλήρωμα του άρματος είχε αποβιβαστεί. Μία στιγμή αργότερα, παρόλα αυτά, ακούστηκε ο ήχος χτυπήματος στο πλευρό του άρματος και η θυρίδα του πύργου ανυψώθηκε αργά. Οι φιγούρες παρέδωσαν κάτι στο πλήρωμα του άρματος και ακούστηκε ο ήχος αγγείων εστιάσεως που άνοιγαν. Οι Γερμανοί συμπέραναν ότι αυτοί ήταν Παρτιζάνοι που έφερναν φαγητό στο πλήρωμα του άρματος. Ο πειρασμός να τους εξουδετερώσουν ήταν τόσο μεγάλος, και πιθανόν να ήταν μια απλή υπόθεση. Μια τέτοια ενέργεια όμως θα προειδοποιούσε το πλήρωμα του άρματος και ίσως κατέστρεφε ολόκληρο το σχέδιο. Μετά από μία ώρα περίπου, οι Παρτιζάνοι αποσύρθηκαν, και ο πύργος του άρματος έκλεισε.
Ήταν περίπου 01:00 όταν οι στρατιώτες του Μηχανικού μπόρεσαν τελικά να ξεκινήσουν τη δουλεία. Προσάρμοσαν ένα εκρηκτικό γέμισμα στην ερπύστρια και στο πλευρό του άρματος και αποσύρθηκαν αφού άναψαν το φιτίλι.
Μία βίαια έκρηξη έσκισε τον αέρα. Οι τελευταίοι αντίλαλοι από την έκρηξη καλά καλά δεν είχαν σβήσει όταν τα πολυβόλα του άρματος άρχισαν να γαζώνουν την περιοχή με πύρα. Το άρμα δεν κινήθηκε. Οι ερπύστριες του φαίνονταν ότι είχαν καταστραφεί, αλλά δεν μπορούσε να γίνει επί τόπου εξέταση κάτω από το επίμονο πυρ των πολυβόλων. Αμφιβάλλοντας για την επιτυχία, το απόσπασμα Μηχανικού επέστρεψε στο προγεφύρωμα και έκανε την αναφορά του. Ένας από τους δώδεκα άνδρες καταχωρήθηκε σαν αγνοούμενος.
Σύντομα πριν από το φώς της ημέρας ακούστηκε από την περιοχή του άρματος μία δεύτερη έκρηξη, ξανά συνοδευμένη απ τον ήχο πυρών πολυβόλου, μετά αφού πέρασε λίγος χρόνος η σιωπή βασίλεψε για άλλη μια φόρα.
Αργότερα εκείνο το πρωινό, καθώς το προσωπικό γύρω από το Σταθμό Διοικήσεως του Τ.Σ. “R” αναλάμβανε τα συνηθισμένα του καθήκοντα, παρατήρησαν ένα ξυπόλητο στρατιώτη με ένα ζευγάρι μπότες κάτω από τη μασχάλη του να διασχίζει την περιοχή του καταυλισμού. Όταν ο Διοικητής σταμάτησε τον μοναχικό περιπλανώμενο, όλα τα μάτια γύρισαν για να κοιτάξουν. Ο Συνταγματάρχης ακούστηκε να ζητάει από το στρατιώτη μια εξήγηση για την αντιστρατιωτική του εμφάνισης. Σύντομα ο ήχος των φωνών τους έγινε ανεπαίσθητος καθώς οι δύο παράγοντες μικρού δράματος διεξήγαγαν μια σοβαρή συζήτηση.
Καθώς μιλούσαν, το πρόσωπο του Συνταγματάρχη έλαμψε, και μετά από λίγα λεπτά πρόσφερε στο στρατιώτη ένα τσιγάρο, το οποίο ο τελευταίος δέχτηκε, με φανερή αμηχανία. Τελικά, ο Συνταγματάρχης χτύπησε το στρατιώτη στην πλάτη, έσφιξε το χέρι του και χωρίστηκαν, ενώ ο στρατιώτης ακόμα κρατούσε τις μπότες του.
Η περιέργεια των παρατηρητών δεν ικανοποιήθηκε μέχρι που εκδόθηκε η ημερησία διαταγή, μαζί με το ακόλουθο απόσπασμα από την αναφορά του ξυπόλητου στρατιώτη:«Ορίστηκα ως παρατηρητής για το απόσπασμα το οποίο είχε σταλεί για να ανατινάξει το Ρωσικό άρμα. Αφού όλες οι προπαρασκευές είχαν γίνει, ο Διοικητής του Λόχου και εγώ προσαρμόσαμε ένα γέμισμα διπλάσιο από το φυσιολογικό μέγεθος στην ερπύστρια του άρματος, και επέστρεψα στο χαντάκι που ήταν το παρατηρητήριο μου. Το χαντάκι ήταν αρκετά βαθύ για να προσφέρει προστασία έναντι των θραυσμάτων, και περίμενα εκεί για να παρατηρήσω τα αποτελέσματα της έκρηξης. Το άρμα παρόλα αυτά, κάλυψε την περιοχή με σποραδικά πυρά πολυβόλου μετά την έκρηξη. Μετά περίπου από μία ώρα, όταν όλα είχαν ησυχάσει, σύρθηκα προς το άρμα και εξέτασα το σημείο όπου είχα προσαρμόσει το γέμισμα. Μετά βίας μισή από τη ερπύστρια καταστράφηκε και δεν μπόρεσα να βρω καμία άλλη ζημιά στο άρμα. Επέστρεψα στο σημείο συγκεντρώσεως και βρήκα μόνο ότι το απόσπασμα είχε αποχωρήσει. Ψάχνοντας για τις μπότες μου, βρήκα άλλο ένα γέμισμα καταστροφών είχε αφεθεί πίσω. Το πήρα, επέστρεψα στο άρμα, ανέβηκα πάνω σ’αυτό, και έδεσα το γέμισμα στο σωλήνα του πυροβόλου με την ελπίδα της καταστροφής τουλάχιστον αυτού του μέρους του άρματος – το γέμισμα δεν ήταν αρκετά μεγάλο για να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά. Σύρθηκα κάτω από το άρμα και ενεργοποίησα το γέμισμα. Το άρμα αμέσως κάλυψε την άκρη του δάσους με πυρά πολυβόλου τα οποία δεν έπαψαν μέχρι που ξημέρωσε, όταν τελικά κατάφερα να συρθώ έξω από το κάτω μέρος του άρματος. Όταν επιθεώρησα το αποτέλεσμα της καταστροφής, είδα, με λύπη μου, ότι το γέμισμα που χρησιμοποίησα ήταν πολύ αδύνατο. Το πυροβόλο ήταν μόνο ελαφρά κατεστραμμένο. Γυρνώντας στο σημείο συγκεντρώσεως, βρήκα ένα ζευγάρι μπότες, τις όποιες προσπάθησα να φορέσω, αλλά ήταν πολύ μικρές. Κάποιος προφανώς είχε πάρει τι μπότες μου κατά λάθος. Αυτός είναι ο λόγος που επέστρεψα ξυπόλητος και αργοπορημένος στο Λόχο μου».
Εδώ βρίσκονταν η εξήγηση του αγνοουμένου, της πρωινής έκρηξης και της δεύτερης έναρξης πυρών του πολυβόλου.
Τρεις Γερμανικές προσπάθειες είχαν αποτύχει. Το άρμα ακόμα μπλόκαρε το δρόμο και μπορούσε να βάλλει κατά βούληση. Το σχέδιο 4 που ζητούσε επίθεση στο άρμα από βομβαρδιστικά καθέτου εφορμήσεως έπρεπε να ματαιωθεί, όταν μαθεύτηκε ότι δεν μπορούσαν να διατεθούν τέτοια αεροσκάφη. Παρόλο που τα βομβαρδιστικά είναι αμφισβητούμενο αν μπορούσαν να πετύχουν σημειώνοντας ένα άμεσο χτύπημα στο άρμα, είναι όμως βέβαιο ότι οποιοδήποτε άλλο μέσο δεν θα μπορούσε να το καταστρέψει ολοσχερώς.
Γερμανικό Τ/Θ, Ιούνης 1941 |
Τα Γερμανικά τεθωρακισμένα αναπτύχθηκαν και επιτέθηκαν στο Ρωσικό άρμα από τρείς κατευθύνσεις. Το Ρωσικό πλήρωμα, φανερά συνεπαρμένο, γύριζε τον πύργο γύρω-γύρω σε μία προσπάθεια να χτυπήσει τα Γερμανικά άρματα τα οποία έβαλλαν συνεχώς από το δάσος.
Εν τω μεταξύ το πυροβόλο των 88mm έλαβε θέση στα νώτα του άρματος. Το πρώτο-πρώτο βλήμα ήταν άμεσο και καθώς το πλήρωμα προσπαθούσε να περιστρέψει το πυροβόλο προς τα πίσω, ένα δεύτερο και τρίτο βλήμα βρήκαν στόχο. Θανάσιμα τραυματισμένο, το άρμα παρέμεινε ακίνητο, αλλά δεν κάηκε. Τέσσερα ακόμα διατρητικά βλήματα των 88mm βρήκαν το στόχο τους.
Τότε μετά το τελευταίο χτύπημα, το πυροβόλο του άρματος ανυψώθηκε επάνω σαν, ακόμα και τώρα, ήθελε να προκαλέσει τους επιτιθέμενους.
Οι κοντινότεροι προς το άρμα Γερμανοί αποβιβάστηκαν και κινήθηκαν προς το θύμα τους. Προς μεγάλη τους έκπληξη βρήκαν ότι μόνο δύο βλήματα των 88mm διάτρησαν το θώρακα του άρματος, τα πέντε είχαν κάνει μόνο βαθειά βαθουλώματα.
Βρέθηκαν και οκτώ μπλε σημάδια, που έγιναν από τα χτυπήματα των Α/Τ πυροβόλων των 50mm. Tα αποτελέσματα της επίθεσης του Μηχανικού απέδωσαν μόνο μία κατεστραμμένη ερπύστρια και ένα ελαφρό βαθούλωμα στο σωλήνα του πυροβόλου. Κανένα ίχνος από τα πύρα των Γερμανικών αρμάτων δεν μπόρεσε να βρεθεί. Οδηγούμενοι από περιέργεια οι Γερμανοί ανέβηκαν πάνω στο άρμα και προσπάθησαν να ανοίξουν τον πύργο, αλλά ανώφελα. Ξαφνικά, το πυροβόλο άρχισε να κινείται ξανά και οι περισσότεροι από τους Γερμανούς διασκορπίστηκαν. Γρήγορα, δύο άνδρες του Μηχανικού πέταξαν χειροβομβίδες διαμέσου της τρύπας που άνοιξε από το χτύπημα στο χαμηλότερο τμήμα του πύργου. Ακλούθησε μία μουντή έκρηξη, και το κάλυμμα του πύργου ανατινάχθηκε. Μέσα ήταν τα ακρωτηριασμένα σώματα του πληρώματος.
Οι Γερμανοί τα είχαν πάει άσχημα στην πρώτη τους αναμέτρηση με ένα KV σ’ αυτό το σημείο του μετώπου. Ένα και μοναδικό άρμα κατόρθωσε να μπλοκάρει τη γραμμή ανεφοδιασμού μίας ισχυρής Γερμανικής δύναμης για 48 ώρες.
Κριτική
Μία συναρπαστική περιγραφή της αντοχής ενός καλά εκπαιδευμένου πληρώματος άρματος. Αν το πλήρωμα χρησιμοποιούσε την ευκινησία του για να δραπετεύσει μετά την πρώτη μέρα, θα μπορούσε σίγουρα να το είχε πετύχει. Πιθανότατα είχαν διαταγές να σταθούν εκεί και να πεθάνουν στη θέση τους.
Μετάφραση από το FKSM 17-3-2 Armor in Battle USAAS, Fort Knox 1986.
Οι Γερμανοί τα είχαν πάει άσχημα στην πρώτη τους αναμέτρηση με ένα KV σ’ αυτό το σημείο του μετώπου. Ένα και μοναδικό άρμα κατόρθωσε να μπλοκάρει τη γραμμή ανεφοδιασμού μίας ισχυρής Γερμανικής δύναμης για 48 ώρες.
Κριτική
Μία συναρπαστική περιγραφή της αντοχής ενός καλά εκπαιδευμένου πληρώματος άρματος. Αν το πλήρωμα χρησιμοποιούσε την ευκινησία του για να δραπετεύσει μετά την πρώτη μέρα, θα μπορούσε σίγουρα να το είχε πετύχει. Πιθανότατα είχαν διαταγές να σταθούν εκεί και να πεθάνουν στη θέση τους.
Μετάφραση από το FKSM 17-3-2 Armor in Battle USAAS, Fort Knox 1986.
Πηγή:limitofadvance
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.