Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Πολιτική οικονομία εναντίον μπακαλικής

Ο παρακάτω διάλογος είναι από το ιστολόγιο Lenin reloaded, και θεώρησα πως έχει αρκετό ενδιαφέρον ώστε να μεταφερθεί σε μια ξεχωριστή ανάρτηση. 

Συμβατικά ονομάσαμε τους σχολιαστές σε Α,Β, και Γ. 

Ένα επιπρόσθετο, πέραν της ποιότητας του προερχόμενου από αντικομμουνιστικό εγχειρίδιο της χωροφυλακής της δεκαετίας του '60 επιχείρημα, ενδιαφέρον εδώ είναι πως είναι πρακτικά αδύνατο να ξεχωρίσει κανείς εάν το σόφισμα του ομιλητή Α προέρχεται από φασίστα, νεοφιλελεύθερο ή σοσιαλδημοκράτη.
(Οι υπογραμμίσεις δικές μας)
 Α: -Αν πάρεις όλα τα λεφτά των πλουσίων και τα μοιράσεις στους περισσότερο φτωχούς αυτού του κόσμου ( Ινδούς, Κινέζους και λίγους Μαύρους) τι θα έχεις;
Αν όλοι οι Ινδοί και οι Κινέζοι μαζί με τους Αφρικανούς αρχίσουν να καταναλώνουν όσο και όσα καταναλώνει ο μέσος Ευρωπαίος θα έχεις φυσικούς πόρους στην γη;
Αν ξεκινήσεις να μοιράσεις τον πλούτο μήπως φτάσεις να μοιράζεις την φτώχεια και στους καλοζωισμένους Δυτικούς;
Β: "Αν πάρεις όλα τα λεφτά των πλουσίων και τα μοιράσεις στους περισσότερο φτωχούς αυτού του κόσμου ( Ινδούς, Κινέζους και λίγους Μαύρους) τι θα έχεις;"
Έκλαψα λίγο σε αυτή την γιγαντίαια ερώτηση. Υπάρχουν και λευκοί που βιώνουν απόλυτη φτώχεια γενικά να ξέρεις δεν είναι μόνο οι υπόλοιπες φυλές.
Α: Εξεπίτηδες δεν μπήκαν οι λευκοί φτωχοί γιατί είναι σαν απόλυτος αριθμός λίγοι και επιπρόσθετα γιατί οι απόλυτες τιμές του κατωφλιού της φτώχειας στις αναπτυγμένες χώρες είναι υπερ-πολλαπλάσιες από αυτές στον λεγόμενο "τρίτο" κόσμο.
Αν θα μπορούσατε με αριθμούς να απαντήσετε.
Για παράδειγμα εμείς εδώ στην Ελλάδα σφάζουμε ή όχι τους 11 ή 9 πλουσίους μας θα έχουμε να μοιράσουμε όλη την περιουσία τους (προσοχή περιουσία και όχι εισοδήματα τους) που ανέρχεται στο ποσό των 18 δισεκατομμυρίων.
Διαιρούμε λοιπόν την κοινωνική μας λεία δια τα δέκα εκατομμύρια πληθυσμό μας γιατί τους άλλους θα τους έχουμε στείλει στην χώρα τους για να κάνουν τα ίδια με τους δικούς τους πλούσιους. Μετράμε σε κάθε χέρι Έλληνα (έστω και αρβανίτη για να τσαντιστεί ο κ. Κασιδιάρης) χίλια οκτακόσια ζεστά και καθαρά.
Σώθηκε ωρέ ο Έλληνας που στενάζει στην σημερινή κρίση με αυτά τα λεφτά που θα τα πάρει μία φόρα και μόνον;
Γ: Τα δις αυτά δεν είναι ξέρεις εφάπαξ. Δεν είναι συνταξιούχοι του ΙΚΑ οι άνθρωποι. Μιλάμε για κεφάλαιο και όχι για σύνταξη. Και βεβαίως μιλάμε για κεφάλαιο χρηματοπιστωτικό κυρίως. Το κεφάλαιο είναι αυγατιζόμενο πράμα. Τόσο αυγατιζόμενο που αυξήθηκε δύο δις σε ένα χρόνο. Ξέρεις σε τι εργατική δύναμη αντιστοιχούν αυτά τα 18 δις; Ξέρεις πόσο ιδρώτα κλέβεις για να μαζέψεις 18 δις; Ξέρεις πόση εργατική δύναμη αγοράζεις; Ξέρεις τι θα μπορούσε να κάνει αυτός ο ιδρώτας με άλλη χρήση απ' το να τα αυγατίζει προς συσσώρευση;

Β: Πραγματικά οι ακραία πλούσιοι δεν φθάνουν με την περιουσία τους να θρέψουν τους φτωχούς αυτού του κόσμου.
Και ακριβώς αυτό είναι το μυστικό γιατί η μαρξιστική σκέψη θέλει αλλαγή του συστήματος και όχι αλλαγή χεριών που κρατάνε τον πλούτο.
Η αστική τάξη δεν είναι 11 άτομα στην Ελλάδα ούτε παγκόσμια τα 2.000 πρόσωπα ακραίου πλούτου. Η δεξαμενή που γεννά αυτά τα λίγα άτομα είναι ο στόχος και αν κάνουμε τις διαιρέσεις παίρνοντας τον δικό τους πλούτο φθάνουν και περισσεύουν για όλους τους κατοίκους του πλανήτη να έχουν ένα σπιτάκι, ένα μεταφορικό μέσο και μια δουλίτσα για να αναπαράγουν και να συντηρούν αυτόν τον "πλούτο" τους.
Η λογική λέει πως θα τον αυξήσουν και θα έχουν και μία βαρκούλα αλλά για μελλοντικά φαινόμενα ας μην μιλήσουμε.

Παρατηρείται ο "αριστερός" και ο σοσιαλδημοκράτης να είναι αυτός που δίνει τους πλούσιους σε κάθε ευκαιρία ως στόχους προσωποποιημένους για να συσκοτίσει την αλήθεια που είναι πως πίσω τους κρύβεται μία ολόκληρη τάξη που δεν μετριούνται τα μέλη της με μικρούς αριθμούς. Αυτό βλέπω κάθε φορά που παρουσιάζονται στοιχεία αυτής της ακραίας πλουτοκρατίας που σκανδαλίζει καθιστούς μικροαστούς στις τηλεοράσεις. 
"-Ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι 11 που δεν μπορεί θα έκλεψαν για να τα κάνουν και αν τους κλείσουμε φυλακή θα πάμε μπροστά εμείς με την δουλειά μας και τα κόπια μας;"

16 σχόλια:

  1. Οφείλω να προσθέσω τη συμφωνία μου τόσο με την επιλογή του τίτλου της ανάρτησης (αλλά και με το περιεχόμενο της παρατήρησής σου) όσο – και κυρίως – με την επιλογή σχολιασμού ή ανάδειξης της ενδεικτικής αυτής αντιπαράθεσης. Διότι (εκτός πολλών άλλων) η ‘’επιχειρηματολογία’’) του ‘’Α’’ καταλήγει (ή, ορθότερα, επιδιώκει να καταλήξει) και στην ‘’αναίρεση’’ της αναγκαιότητας ύπαρξης του κλάδου της Πολιτικής Οικονομίας και, εν γένει, της οικονομικής επιστήμης.
    Δυστυχώς, η αντίληψη περί ύπαρξης ‘’πλουσίων’’ μεν αλλά σε πολύ περιορισμένο αριθμό (με περαιτέρω ‘’συνέπεια’’ την ‘’ανεπάρκεια’’ των συσσωρευμένων κεφαλαίων για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών) είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στο πεδίο της λαϊκής συνείδησης. Ή, άλλως, η αδυναμία σύλληψης της ουσίας του ταξικού αντιπάλου ως συγκροτημένης τάξης και η κυριαρχία της εντύπωσης, ότι πρόκειται, δήθεν, για ατομικές μονάδες ‘’ολίγων πλουσίων’’.
    Κατά συνέπεια, η αντιπαράθεση με αντιλήψεις τέτοιας μορφής, όσο ανεδαφικές και ανυπόστατες και να είναι, είναι απαραίτητη.
    Στο συγκεκριμένο – επειδή και εγώ με ενδιαφέρον παρακολούθησα την εξέλιξη του ‘’διαλόγου’’. Ο ‘’Α’’, λοιπόν, αγνόησε, παρέβλεψε κρίσιμης σημασίας δεδομένα. Κυρίως το γεγονός ότι, τόσο σε διεθνές όσο και σε εγχώριο επίπεδο, οι αναφορές δε σχετίζονταν με το σύνολο της τάξης των κεφαλαιοκρατών, αλλά με τους πλέον ισχυρούς, μεταξύ όμως της ίδιας τάξης. Στοιχεία και ευρήματα άλλων μελετών, καταδεικνύουν ότι το ποσοστό του παγκόσμια παραγόμενου πλούτου που ιδιοποιείται (πιο γενικά) η τάξη των κεφαλαιοκρατών προσεγγίζει μεγέθη της τάξης του 70 ή 80%. Αντίστοιχα, στην περίπτωση της Ελλάδας, τα δημοσιεύματα περί υπαρκτής εκροής κεφαλαίων σε κράτη του εξωτερικού ύψους 500 ή 600 δις ευρώ κλπ.
    Ακόμη όμως και αυτή η τοποθέτηση (εκ μέρους ενός κομμουνιστή πάντοτε) μου φαίνεται επιφανειακού χαρακτήρα. Το ουσιαστικό μέρος έγκειται στα σημεία που έθεσαν – στις απαντήσεις τους – οι ‘’Β’’ και ‘’Γ’’.
    Έτσι, χωρίς τη μορφή της ατομικής – καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, οι δομές της νέας, σοσιαλιστικής – λαϊκής εξουσίας, η εργατική τάξη και τα σύμμαχα στρώματα προς αυτή, δεν ‘’προσκτώνται’’ ‘’μόνο’’ το ‘’ποσό’’ των 18 δις (ή το πολύ μεγαλύτερο, αν συνυπολογιστούν τα αντίστοιχα δεδομένα για την όλη εγχώρια, αστική τάξη και όχι μόνο για τις περιπτώσεις 11 ατόμων). Αλλά και την επακόλουθη μείωση στο επίπεδο των τιμών, τη δυνατότητα σοβαρής μείωσης του απαιτούμενου χρόνου παροχής εργασίας (με ανακατανομή και αξιοποίηση του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού και, φυσικά, την παροχή πολύ πιο διευρυμένου ελεύθερου χρόνου), τη δυνατότητα πραγματοποίησης κρατικών επενδύσεων σε τομείς που υφίστανται πραγματικές ανάγκες, τη δυνατότητα περικοπής επενδύσεων σε απολύτως μη αναγκαίους τομείς (που, υπό τις παρούσες συνθήκες, εξυπηρετούν μόνο την ενίσχυση των όρων κερδοφορίας του κεφαλαίου). Τη δυνατότητα, τελικά, της συνολικής και κεντρικής σχεδίασης για κατά το δυνατόν ισότιμη και διαρκή ανάπτυξη τομέων και κλάδων της παραγωγικής διαδικασίας, με ουσιαστικό αντίκρυσμα. Τη ‘’θέση σε κίνηση’’ των σύγχρονων (πλέον) μέσων παραγωγής χωρίς την ‘’ανάγκη’’ απωλειών υπέρ της ανόδου της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
    Ή, πιο συνοπτικά, όπως είχε αποκριθεί η σ. Α. Παπαρήγα (κατόπιν σχετικής ερώτησης, για τις πηγές ‘’χρηματοδότησης’’ σε συνθήκες σοσιαλιστικής οικοδόμησης – πριν από λίγα έτη): ‘’δεν είναι τόσο οι καταθέσεις κεφαλαίων ή το μέγεθος των χρηματικών ποσών που διέρρευσαν προς το εξωτερικό κλπ., αλλά τα υπαρκτά μέσα παραγωγής!’’.

    Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @Κ.:
      To σημείο κλείδι στο οποίο αντιπατίθονται η πολιτική οικονομία με την μπακαλική είναι πως ο Α θεωρεί αξίωμα πως εάν απαλλοτριώσεις την μεγαλοαστική έστω τάξη, αυτόματα θα σταματήσει να παράγεται και πλούτος.
      Για αυτό και μιλάει για ένα ποσό "εφάπαξ" που θα μοιραστεί, για αυτό και αποκαλώ μια τέτοια θεώρηση "μπακαλική", αφού ούτε καν στην αστική πολιτική οικονομία δεν στέκει.
      Άλωστε συμφωνείς μαζί μου σε αυτό:
      "η ‘’επιχειρηματολογία’’) του ‘’Α’’ καταλήγει (ή, ορθότερα, επιδιώκει να καταλήξει) και στην ‘’αναίρεση’’ της αναγκαιότητας ύπαρξης του κλάδου της Πολιτικής Οικονομίας και, εν γένει, της οικονομικής επιστήμης."

      Ούτε με την επιλογή της ανάδειξης του διάλογου καταλαβαίνω που διαφωνείς, αφού πιο κάτω λες:
      "Κατά συνέπεια, η αντιπαράθεση με αντιλήψεις τέτοιας μορφής, όσο ανεδαφικές και ανυπόστατες και να είναι, είναι απαραίτητη. "

      Όσο για την παρατήρηση μου, δεν την έκανα στα κουτουρού.
      Αυτό το επιχείρημα το έχω ακούσει και από νεοφιλελέ, και από σοσιαλδημοκράτες, και από φασίστες.
      Και από μνήμης, είναι από τα "επιχειρήματα" που δίδασκαν στην Χωροφυλακή από ένα εγχειρίδιο που είχε πέσει κάποτε στα χέρια μου.

      Διαγραφή
    2. @TRASH
      Νομίζω ότι υπεισήλθε κάποια παρανόηση. ‘’ Ούτε με την επιλογή της ανάδειξης του διάλογου καταλαβαίνω που διαφωνείς … ‘’.
      Δε διαφωνώ. Αλλά, αντίθετα, συμφωνώ απολύτως. Στην έναρξη του σχολίου γράφω ότι: ‘’Οφείλω να προσθέσω τη συμφωνία μου τόσο με την επιλογή του τίτλου της ανάρτησης (αλλά και με το περιεχόμενο της παρατήρησής σου) όσο – και κυρίως – με την επιλογή σχολιασμού ή ανάδειξης της ενδεικτικής αυτής αντιπαράθεσης.’’.
      Στην ουσία του θέματος. Αναφέρεις ότι: ‘’ … ο Α θεωρεί αξίωμα πως εάν απαλλοτριώσεις την μεγαλοαστική έστω τάξη, αυτόματα θα σταματήσει να παράγεται και πλούτος.’’.
      Ακριβώς. Ούτως ή άλλως ‘’τοποθετήσεις’’ όπως η προκείμενη του ‘’Α’’, πάσχουν πολλαπλώς.
      ‘’ … το έχω ακούσει και από νεοφιλελέ, και από σοσιαλδημοκράτες, και από φασίστες.’’.
      Παρομοίως, θα έλεγα(!). Πάντως, στην περίπτωση της τοποθέτησης του ‘’Α’’ – όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία – φαίνεται να πρόκειται για άτομο που εκφράζει την εξής σύγχυση (μεταξύ πολλών ακόμη αντιφάσεων, δηλαδή): ανάμεσα στην, σοσιαλδημοκρατικής/οπορτουνιστικής κατεύθυνσης, επιλογή περί ‘’δυνατότητας αναδιανομής του πλούτου’’ και της κομμουνιστικής στρατηγικής για την επίτευξη της οριστικής ανατροπής των υπάρχοντων σχέσεων παραγωγής και των δομών που υποστηρίζουν τη διαιώνισή τους. Δύο εντελώς διαφορετικές και αντίθετες μεταξύ τους στρατηγικές. Ο ‘’μέσος’’, ωστόσο, μικροαστός αδυνατεί να αντιληφθεί ακόμη και κεφαλαιώδεις αντιθέσεις.
      *Στην ανάρτηση του ‘’LR’’, παρατήρησα ότι ο … ‘’Α’’ απέφυγε να συνεχίσει.

      Κ.

      Διαγραφή
    3. @Κ.:
      -Έχεις απόλυτο δίκιο!
      Διάβασα "διαφωνία" εκεί που έγραφες "συμφωνία"...
      Mea culpa

      Διαγραφή
    4. "οι αναφορές δε σχετίζονταν με το σύνολο της τάξης των κεφαλαιοκρατών, αλλά με τους πλέον ισχυρούς, μεταξύ όμως της ίδιας τάξης. "

      Αυτό μόνο η αστική τάξη το καταφέρνει: να υπάρχουν ΙΣΧΥΡΟΙ και ΛΙΓΟΤΕΡΟ ισχυροί στην τάξη τους!

      Στο προλεταριάτο (στην ΤΑΞΗ των προλετάριων) δεν υπάρχουν ισχυροί και αδύνατοι! Υπάρχουν οι τίμιοι και οι λούμπεν, αλλά αυτό έχει να κάνει με την πνευματική τους υπόσταση και ΟΧΙ ΤΗΝ ΥΛΙΚΗ. Οι προλετάριοι δηλ. δε τσιγκουνεύονται να έχουν ΟΛΟΙ παπούτσια και κολόνιες!!!

      Μάνο οι αστοί είναι τόσο φιλοχρήματοι-σφιχτοχέρηδες και αισθάνονται ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ!!!!!!!!!!!!!!

      ΑΛΗΣ

      Διαγραφή
    5. @TARSH:
      "Αν όλοι οι Ινδοί και οι Κινέζοι μαζί με τους Αφρικανούς αρχίσουν να καταναλώνουν όσο και όσα καταναλώνει ο μέσος Ευρωπαίος θα έχεις φυσικούς πόρους στην γη;"

      για αυτο λες:

      ο Α θεωρεί αξίωμα πως εάν απαλλοτριώσεις την μεγαλοαστική έστω τάξη, ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ.’’.

      ΑΛΗΣ

      Διαγραφή
    6. @ΑΛΗΣ:
      Όχι, το λέω για αυτό:
      "Διαιρούμε λοιπόν την κοινωνική μας λεία δια τα δέκα εκατομμύρια πληθυσμό μας γιατί τους άλλους θα τους έχουμε στείλει στην χώρα τους για να κάνουν τα ίδια με τους δικούς τους πλούσιους. Μετράμε σε κάθε χέρι Έλληνα (έστω και αρβανίτη για να τσαντιστεί ο κ. Κασιδιάρης) χίλια οκτακόσια ζεστά και καθαρά.
      Σώθηκε ωρέ ο Έλληνας που στενάζει στην σημερινή κρίση με αυτά τα λεφτά που θα τα πάρει μία φόρα και μόνον;"

      Διαγραφή
    7. @ΑΛΗΣ:
      Σε όλες τις τάξεις εντός του καπιταλισμού υπάρχουν διαστρωματώσεις.
      Και φυσικά και στο προλεταριάτο. Για αυτό και μιλάμε και για "εργατική αριστοκρατία".
      -Στην ίδια μοίρα είναι π.χ. ο Φωτόπουλος της ΔΕΗ με την πωλήτρια του Σκλαβενίτη;

      Διαγραφή
    8. @TARSH:

      Συγνώμη, ο Φωτοπουλος με την τωρινή κοινωνικό-επαγγελματική του θέση και οικονομική του κατάσταση δεν ανήκει πια στην αστική τάξη;

      ΑΛΗΣ

      Διαγραφή
    9. @ΑΛΗΣ:
      Όχι βέβαια, μισθωτός είναι. Δεν κατέχει μέσα παραγωγής, δεν ασκεί διευθυντική εργασία, κλπ.
      Ο μισθός του βέβαια απέχει καμπόσο από του μέσου εργάτη.
      Για αυτό μιλάμε για "εργατική αριστοκρατία".

      Διαγραφή
    10. @TARSH:
      "δεν ασκεί διευθυντική εργασία"

      Δηλ. οι διευθυντές στο ΙΚΑ, στην εφορία, στα νοσοκομεία, στα ταχυδρομεία κλπ ανήκουν στην αστική τάξη;

      ΑΛΗΣ

      Διαγραφή
    11. @ΑΛΗΣ:
      Όχι, στα μεσοστρώματα.

      Διαγραφή
  2. "Β: Πραγματικά οι ακραία πλούσιοι δεν φθάνουν με την περιουσία τους να θρέψουν τους φτωχούς αυτού του κόσμου. "

    "αν κάνουμε τις διαιρέσεις παίρνοντας τον δικό τους πλούτο φθάνουν και περισσεύουν για όλους τους κατοίκους του πλανήτη"

    Εδώ υπάρχει μια αντίφαση ή κάνω λάθος;

    ΑΛΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @ΑΛΗΣ:
      Δεν υπάρχει καμμία αντίφαση.
      Στην αρχή μιλάει μόνο για τους ΑΚΡΑΙΑ πλούσιους (καμμία δεκαριά στην Ελλάδα π.χ.), ενώ στην δεύτερη πρόταση για το σύνολο της αστικής τάξης (λίγες χιλιάδες στην Ελλάδα π.χ.)
      Επιπροσθέτως το ζήτημα που μπαίνει δεν είναι να τους πάρεις την "περιουσία" (δηλαδή τα λεφτά) και να τα μοιράσεις, αλλά να τους πάρεις τα μέσα παραγωγής για να τα χρησιμοποιήσεις ως λαός για τις ανάγκες σου.
      Στην πρώτη περίπτωση πράγματι δεν φτάνουν, στην δεύτερη περισσεύουν κιόλας.
      Αυτό άλωστε πραγματεύεται και το κείμενο.

      Διαγραφή
  3. «Αν ο Μαρξ και ο Λένιν ήταν σήµερα ζωντανοί, θα ήταν βασικοί διεκδικητές του βραβείου Νόµπελ για την οικονοµία. Ο Μαρξ προέβλεψε την προϊούσα εξαθλίωση των εργαζοµένων και ο Λένιν προείδε την υποταγή της υλικής παραγωγής στη συσσώρευση κερδών του χρηµατοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι προβλέψεις τους είναι κατά πολύ ανώτερες από τα “οικονοµικά µοντέλα” που σήµερα βραβεύονται µε Νόµπελ και από τις προβλέψεις των κεντρικών τραπεζιτών, των υπουργών Οικονοµικών και των νοµπελιστών οικονοµολόγων...» .
    Αυτά δεν τα έγραψε κάποιος «όποιος κι όποιος». Και κυρίως δεν τα ισχυρίζεται κάποιος που πάσχει από μαρξιστικές και λενινιστικές «παρωπίδες». Ο ύμνος στον Μαρξ και τον Λένιν προέρχεται από έναν υπουργό Οικονομικών του… Ρήγκαν! Τον Πολ Κρεγκ Ρόµπερτς. Η τοποθέτηση του Ρόμπερτς έγινε πριν από 4 χρόνια και ήταν η απάντηση του στις διάφορες αστείες θεωρίες που αναπτύσσονταν εκείνη την περίοδο για τον χαρακτήρα της παγκόσμιας κρίσης
    Να, λοιπόν, που ο τόσο «παλιός» Λένιν, μπορεί να είναι τόσο επίκαιρος. Γεγονός που άθελά τους το επιβεβαιώνουν με τις διαρκείς αναφορές στο όνομά του, από τον Σαμαρά, τον Στουρνάρα και τον πρόεδρο του ΣΕΒ Δ.Δασκαλόπουλο μέχρι τον… Φαήλο Κρανιδιώτη. Η υποταγή της υλικής παραγωγής στη συσσώρευση κερδών του χρηµατοπιστωτικού κεφαλαίου. ΕΙΝΑΙ το κλειδι για να κατανοήσει ο μέσος άνθρωπος τι "τραβάει" σήμερα!

    https://www.youtube.com/watch?v=6UxpvPQk9hQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.