ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Και στο βάθος ψήφος... #2

Συνέχεια από το προηγούμενο

Για τις φωτοσοπιές fadomduck2

Τον «αντιιμπεριαλισμό» τους λοιπόν τον είδαμε. Ας δούμε και τον «αντικαπιταλισμό» τους τώρα.

Αρχικά η ίδια η λέξη δεν σημαίνει απολύτως τίποτε, αφού δεν είναι δυνατόν να είσαι «αντικαπιταλιστής» χωρίς να είσαι κομμουνιστής. Τα μέσα παραγωγής, ή ατομική ιδιοκτησία θα είναι, ή κοινωνική. Η παραγωγή η ίδια, ή θα είναι άναρχη και εμπορευματική, ή κεντρικά σχεδιασμένη για τις ανάγκες της κοινωνίας. Εάν πιστεύεις στα πρώτα δεν είσαι «αντικαπιταλιστής», αφού δέχεσαι τις βασικές καπιταλιστικές αρχές οικονομικής λειτουργίας, και εάν πιστεύεις στα δεύτερα είσαι κομμουνιστής. Ο «αντικαπιταλισμός» λοιπόν, που ακριβώς κολλάει;

Η μόνη λογική εξήγηση που απομένει είναι πως ο όρος χρησιμοποιείται ως ευφημισμός του μικροαστικού σοσιαλισμού, τον οποίο πρεσβεύει τόσο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσο και αρκετοί εκ των δυνητικών συμμάχων της. Το πόσο «αντικαπιταλιστικές» είναι αυτές οι αντιλήψεις δε, το έχει απαντήσει ο Μαρξ στον Προυντόν πριν κανένα ενάμισυ αιώνα, οπότε θεωρώ περιττό να επανερχόμαστε.

Μόνη παρατήρηση εδώ είναι πως βλέπουμε ήδη τα όρια του «αντικαπιταλισμού» και των Ροζινάντηδων.

Την υπόθεση μας αυτή (περί συνώνυμου του «μικροαστικού σοσιαλισμού») επιβεβαιώνει και το λογότυπο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά σε αυτό θα επανέλθουμε.

Για το πόσο «αντικαπιταλιστική» είναι η ίδια ΑΝΤΑΡΣΥΑ που καλεί σε «αντικαπιταλιστικό», εκτός των άλλων, μέτωπο, δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά.

Ο πολιτικός της λόγος που στρέφεται πότε ενάντια στο «μνημόνιο» και πότε ενάντια στην «κυβέρνηση», και πιο πρόσφατα και ενάντια στην Ε.Ε. (αλλά ποτέ ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα) είναι αρκετά διαφωτιστικός για το ζήτημα.

Χαρακτηριστική είναι ακόμη η κριτική που κάνει στο ΚΚΕ επειδή το τελευταίο συνδέει την πάλη ενάντια στην ΕΕ με (άκουσον-άκουσον!) την ...σοσιαλιστική προοπτική! Τόσο «αντικαπιταλιστές» που ούτε να ακούσουν για σοσιαλισμό δεν θέλουν!

Αντίθετα άλλες έννοιες, όπως την «αριστερή (αστική) κυβέρνηση», μια χαρά τις συζητάνε, και τι ωραία τις προωθούν...

Για την Τρίτη δύναμη του «αντικαπιταλιστικού μετώπου» που προτείνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τώρα, του «σχέδιου βού», δεν έχουμε να πούμε και πολλά. Για τον «αντικαπιταλισμό» του Αλαβάνου ισχύει ότι και για τον «αντιιμπεριαλισμό» του.

Ο άνθρωπος δεν είναι χθεσινός στην πολιτική. Έχει πρωτοστατήσει μάλιστα στην προσπάθεια διάλυσης του Κομμουνιστικού Κόμματος ως «περιττού στον καιρό μας», και έχει υπάρξει επί πολλά χρόνια μεγαλοστέλεχος και ηγέτης ενός πολιτικού σχηματισμού που μόνο «αντικαπιταλιστικό» δεν μπορείς να τον πεις...

Το «αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντι-ΕΕ μέτωπο» λοιπόν, αποδεικνύεται πως ούτε ιδιαίτερα «αντιιμπεριαλιστικό», ούτε ιδιαίτερα «αντικαπιταλιστικό» δεν είναι...

Θα δούμε στην συνέχεια αν είναι και «αντι-ΕΕ», και πάνω σε ποια βάση...