Καλωσήλθατε στον Fadomduck2

To παρόν ιστολόγιο αποτελεί φυσική συνέχεια του Fadomduck στο οποίο θα βρείτε συλλογές κειμένων, παραπομπές σε ηλεκτρονικές διευθήνσεις με πολιτικά βιβλία και μουσική, καθώς και μια αρκετά μεγάλη συλλογή με αφίσσες από την Σοβιετική Ενωση (μέχρι και το 1956). Αρχείο με τα άρθρα του Fadomduck #1 θα βρείτε εδώ. O Fadomduck2 όπως και ο προκάτοχος του δηλώνει πως αν και ντρέπεται να κρύψει τις συμπάθειες του, δεν εκπροσωπεί καμμία συλλoγικότητα, παρά μόνο τον εαυτό του. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο alepotrypa200@gmail.com

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Η ιστορία της Μαρίας (2 τραγούδια)

Η ιστορία της κατοχής, του ΔΣΕ και του μετεμφυλιακού κράτους, μέσα από την ιστορία μιας κάποιας Μαρίας, σε ένα τραγούδι, και ένα δεύτερο με τον επίλογο της ιστορίας της.

Αν απέφευγε και τουλάχιστον ένα αντικομμουνιστικό κλισέ (περι "τροτσκιστών" και Ζαχαριάδη), θα ήταν μια εξαιρετική μουσική σύνοψη των ταραγμένων εκείνων χρόνων, δοσμένη και με την σωστή δόση χιούμορ και σεβασμού στην τραγικότητα των γεγονότων, που θα άγγιζε σχεδόν το τέλειο...

Αυτό μας τσίγκλισε και να τα παρουσιάσουμε:

Η ιστορία της Μαρίας



Στοίχοι και μουσική του Βασίλη Νικολαΐδη:

Σαν πρώιμο σταφύλι η Μαρία
Πριν πατήσει ακόμα καν τα δεκατρία
Τους άντρες έκανε τυφλά να την ποθούν
Σαν τα μυγάκια που πετούν γύρω απ’ τη φλόγα
Όταν αντίκριζαν τη ροδαλή της ρώγα
Γύρω της τρέχαν για να τσουρουφλιστούν

Κατεβαίνει απ’ το χωριό της στην Αθήνα
Γερμανοί παντού και λύσσαξε στην πείνα
Τι άλλο θα βρω για να σας πω ένα παραμύθι
Λόγω πείνας της αμβλύνθηκαν τα ήθη
Στην Αθήνα της Μαρίας η εμορφιά
Ξεπουλήθηκε στη μαύρη αγορά
Ένας δοσίλογος την έχει ερωτευτεί
Κι αυτή του δίνεται χωρίς να το σκεφτεί

Μία μέρα ένας άντρας την πλευρίζει
"Κακομοίρα μου", στ’ αυτί της ψιθυρίζει
"Μ’ αυτόν που είσαι το κεφάλι σου θα φας,
Γυρεύοντας κοπέλα μου το πας (pass)"
Σηκώθηκε ένα βράδυ απ’ το κρεββάτι
"Προς νερού μου" λέει "πάω" στο συνεργάτη
Βιαζότανε αυτός να την πηδήσει
Μα τον πείθει πως αμέσως θα γυρίσει

Από κάτω περιμέναν οπλισμένοι
Δυο της ΟΠΛΑ και στο Κόμμα οργανωμένοι
Τους ανοίγει, ανεβαίνουνε επάνω
Και σκοτώνουν στο κρεββάτι τον ρουφιάνο
Φχαριστήθηκε ο κοσμάκης κι η Μαρία
Άστε ντούε βγήκε στην παρανομία
Μα την ψάχνανε παντού οι Γερμανοί
Φεύγει εκείνη στο βουνό για να κρυφτεί

Με αντάρτες στο βουνό κάνει παρέα
Γνωρίζει κάποιονε ονόματι Αντρέα
Τα γένια του μυρίζανε θυμάρι
Μαυροσκούφης ήτανε του Άρη
Της υπόσχεται, μόλις λευτερωθούνε
Με το καλό θα ήθελε να παντρευτούνε
Ενώ μπαίναν στην Αθήνα οι Εγγλέζοι
Δως του εκείνος για παντριά να την πιέζει

Κάποιος βρέθηκε να την διαφωτίσει
Ο Φώτης, και τα μάτια της να ανοίξει
"Ο Αντρέας ήταν", λέει, "Τροτσκιστής,
Γι’ αυτό δεν πρέπει να τον ξαναδείς"
Του χώσανε λοιπόν μία παγίδα
Του αντάρτη κι αν τον είδατε, τον είδα
Πάει τον έφαγε το μαύρο το σκοτάδι
Κατά διαταγήν του Ζαχαριάδη

Και μια νύχτα σκοτεινή πάνω στο Γράμμο
Ο Φώτης την εζήτησε σε γάμο
Ο Φώτης βρέθηκε μετά στη Βουλγαρία
Κι αυτή να σέρνεται μες στα στρατοδικεία
Ο επίτροπος ζητά την εσχάτη των ποινών
Μα επεμβαίνει, ευτυχώς, κάποιος γιος εφοπλιστών
Την είχε δει σε μια εφημερίδα
"Την ερωτεύτηκα μπαμπά", του λέει, "μόλις την είδα"

Κι όταν σκότωσαν τον Νίκο Μπελογιάννη
Στη Μητρόπολη γινήκανε οι γάμοι
Ο φάκελός της σαν σκιά εξαφανίστηκε
Σε κολυμπήθρα εθνική ξαναβαφτίστηκε
Από τότε κολυμπάει στα πλούτη μέσα
Η Μαρία είναι τώρα ναυαρχέσα
Έχουν δίκιο της ζωής οι βετεράνοι
Στόλους σέρνει άμα θέλει το φουστάνι

Έχουν δίκιο όταν λένε οι παλιοί
Στόλους σέρνει άμα θέλει, (νανανα.. τιντιντιν....)

(Λέει ο Εγγλέζικος θηρεός, "Ας είναι ντροπιασμένος όποιος σκέφτεται άσχημα"...
Τι σκεφτήκατε;;;)

Η ιστορία της Μαρίας#2 (επίλογος)




Στοίχοι και μουσική του Βασίλη Νικολαΐδη:

Πια δε στέλνει Σπυριδούλες η επαρχία
Η Αθήνα ζει μες τη μελαγχολία
Σκηνικό μοιάζει σε φιλμ καταστροφής
Που’ ν τα χρόνια εκείνα προ της κατοχής
Η Αθήνα που’ χει τώρα τα λεφτά
Εχει βίλες και Μπε Εμ Βε και γουνικά
Κι υπηρέτρια από τις Φιλιππίνες
Κι έτσι βρέθηκε η Μαρία εν Αθήναις

Είν’ αλήθεια της πληρώσαν το εισιτήριο
Μα της κράτησαν μετά το διαβατήριο
Μη τους φύγει σ’ άλλο σπίτι για να πάει
Και κλειδώναν το ψυγείο να μη φάει
Κι όταν έφευγαν τ’ αφεντικά
Της την έπεφτε ο γιος στα μουλωχτά
Μα γυρνά μια μέρα ο γέρος αιφνιδίως
“Την ερωτεύτηκα μπαμπά” του λέει ο γελοίος

Κατά μέρους παίρνει ο γέρος τον γελοίο
Αντρας μ’ άντρα του ξηγιέται στο γραφείο
Κάνε πέρα που σου λέω έχω πείρα
Τη μάνα σου κι εγώ έτσι την πήρα
Κι ο γελοίος πάει έξω και σπουδάζει
Και ο γέρος τη Μαρία εκβιάζει
“Με αποπλάνηση ανηλίκου φυλακή”
Κι αναγκάζεται αυτή να του δοθεί

Κάποιος όμως τα’ πε όλα στην κυρία
Την κυρία της κι αυτή την λεν Μαρία
Ηταν κάποτε φτωχιά κατατρεγμένη
Είναι μία ιστορία μπερδεμένη
Κι είναι νόμος όσοι λύσσαξαν στις φάπες
Γίνονται ύστερα οι πιο φριχτοί σατράπες
Στο καζίνο ούτε ξέρει τι αφήνει
Και στο γέρο λέει πως τα’ φαγε εκείνη

Εφτυσε αίμα δύο χρόνους η Μαρία
Μα σκεφτόταν μ’ ένα “μάλιστα κυρία”
Είναι χάος η ψυχή του Ασιάτη
Και κυρίως όταν μαγειρεύει κάτι
Και το κάτι άμα λάχει εν προκειμένω
Ήταν ρύζι μ’ αστακό ξεγυρισμένο
Ένα έδεσμα δουκών και μαρκησσίων
Και κρετίνων των βορείων προαστίων

Κι όπως κάνουν οι κρετίνοι όταν πεινάνε
Πέσαν όλοι τον αγλέορα να φάνε
Η γλυκόξινη η σάλτσα τους αρέσει
Και σκεπάζει του καθάρσιου τη γεύση
Το τι έγινε μετά δέκα λεφτά
Είναι αδύνατο να σας το πω καλά
Μια λεκάνη για σαράντα τι να κάνει
Παίρναν θέση στο μπαλκόνι στο ντιβάνι

Κι η κυρία που δεν πρόλαβε να φάει
Τη ζωή της όλη ανάποδα μετράει
Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη μέσα η μνήμη
Τη Μαρία συμβουλεύει να του δίνει
Κι ούτε λόγος για το σκάνδαλο στο πάρτι
Όλοι κάναν πως κανείς δεν ξέρει κάτι
Τι να πούνε και σε ποιον οι καλεσμένοι
Όχι τώρα θα μιλάνε κι οι χεσμένοι

2 σχόλια:

  1. Το πρώτο τραγούδι περιέχεται στο διπλό δίσκο "Μαθήματα Πατριδογνωσίας" που είχε κυκλοφορήσει σε παραγωγή του ραδιοφωνικού 902 το 1991, όπου υπάρχουν ζωντανές εκτελέσεις από το στούντιο του σταθμού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. @dimos tanalias:
      Και εγώ για πρώτη φορά. το είχα ακούσει πριν χρόνια, από τον 902.
      Πριν την αποκατάσταση του Ζαχαριάδη, βεβαίως-βεβαίως...

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.