Ποιός θυμάται την "Αλληλεγγύη"; #1

Ιωάννης-Παύλος Β' και Ρ.Ρήγκαν

ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕ-

ΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ

Μυστική συνεδρίαση στην Αγία Εδρα

Αποσπάσματα και σκέψεις για το δημοσίευμα του TIME

Στις 7 Ιούνη 1982, στο ήσυχο και απρόσιτο περιβάλλον της Βιβλιοθήκης του Βατικανού, συναντήθηκαν χωρίς θόρυβο δύο πολύ ισχυροί πολιτικοί παράγοντες, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρ. Ρίγκαν, ακόμη τότε στην πρώτη περίοδο της πρώτης του θητείας, και ο τότε πάπας Ιωάννης - Παύλος ο Β`. Η συνάντηση ήταν παντελώς άγνωστη, μέχρι την αποκάλυψή της σε ένα εντυπωσιακό ρεπορτάζ 8 σελίδων, με τίτλο Η ΙΕΡΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, που δημοσιεύεται στις σελίδες 14-21 του τεύχους της 24.2.1992 του περιοδικού ΤΙΜΕ.

Οπως είπαμε, η συνάντηση έμεινε για 10 χρόνια επτασφράγιστο μυστικό. Φυσικό, αφού το 1982 δεν έχει έλθει ακόμη η ώρα που οι ΗΠΑ θα χαιρετίσουν τη διαφάνεια - στην ΕΣΣΔ, βέβαια. Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον βρίσκεται αλλού: Τι συζητήθηκε κατά τη συνάντηση;

Από το ΤΙΜΕ μαθαίνουμε ότι στη συνάντηση συζητήθηκε, κατ' αρχήν, η εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο, τότε στη δεύτερη ημέρα της.

"Αλλά ο Ρίγκαν και ο πάπας», συνεχίζει το ΤΙΜΕ, «διέθεσαν μερικά λεπτά μόνο στην εξέταση των γεγονότων στη Μέση Ανατολή. Αντίθετα, συγκέντρωσαν την προσοχή τους σ' ένα θέμα πολύ πιο κοντά στην καρδιά τους: Την Πολωνία και τη σοβιετική κυριαρχία στην Ανατολική Ευρώπη. Στη συνάντηση εκείνη, ο Ρίγκαν και ο πάπας συμφώνησαν να αναλάβουν μια παράνομη εκστρατεία, για να επιταχύνουν τη διάλυση της κομμουνιστικής αυτοκρατορίας." Λέει ο Ρίτσαρντ Αλεν, ο πρώτος σύμβουλος επί θεμάτων Εθνικής Ασφαλείας του Ρίγκαν:

"Ηταν μια από τις μεγαλύτερες μυστικές συμμαχίες όλων των εποχών".

Πάπας και Λεχ Βαλέσα

Η επιχείρηση εστιάσθηκε στην Πολωνία, το σοβιετικό δορυφόρο με το μεγαλύτερο πληθυσμό στην Ανατολική Ευρώπη και ιδιαίτερη πατρίδα του Ιωάννη - Παύλου του Β`. Ο πάπας και ο Πρόεδρος ήταν πεπεισμένοι ότι η Πολωνία μπορούσε να αποσπασθεί από τη σοβιετική τροχιά, εάν το Βατικανό και οι ΗΠΑ έβαζαν τους πόρους τους στην υπηρεσία της αποσταθεροποίησης της πολωνικής κυβέρνησης και της διατήρησης στη ζωή του παρανόμου κινήματος της "Αλληλεγγύης" μετά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου, το 1981.

Μέχρι την αποκατάσταση του νομίμου καθεστώτος της "Αλληλεγγύης" το 1989, εκείνη βρισκόταν σε μια ανθηρή παράνομη κατάσταση, εφοδιασμένη, προστατευμένη και συμβουλευμένη πλατιά από το δίκτυο που δημιουργήθηκε κάτω από την αιγίδα του Ρίγκαν και του Ιωάννη - Παύλου του Β`. Τόνοι εξοπλισμού - τέλεφαξ (τα πρώτα στην Πολωνία), τυπογραφεία, αναμεταδότες, τηλέφωνα, συσκευές ασυρμάτου βραχέων κυμάτων, συσκευές video, φωτοτυπικές συσκευές, τέλεξ, υπολογιστές, επεξεργαστές κειμένων - μπήκαν λαθραία στην Πολωνία, μέσω διόδων που δημιούργησαν ιερείς και Αμερικανοί πράκτορες και εκπρόσωποι της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας - Κογκρέσου Βιομηχανικών Οργανώσεων (AFL-CIO) και ευρωπαϊκών συνδικάτων. Χρήμα για το απαγορευμένο συνδικάτο ερχόταν από τα ταμεία της CIA, το Εθνικό Προικοδότημα για τη Δημοκρατία, μυστικούς λογαριασμούς στο Βατικανό και δυτικά συνδικάτα.

Αφίσσα της "αλληλεγγύης". Χωρίς δικά μας σχόλια...

Ο Λεχ Βαλέσα και άλλοι ηγέτες της "Αλληλεγγύης" έπαιρναν συμβουλές στρατηγικού χαρακτήρα - που, συχνά, μεταβιβάζονταν μέσω ιερέων ή Αμερικανών και Ευρωπαίων εργατικών εμπειρογνωμόνων, που εργάζονταν παράνομα στην Πολωνία - που αντανακλούσαν τη σκέψη του Βατικανού και της κυβέρνησης Ρίγκαν. Καθώς η αποτελεσματικότητα της αντίστασης μεγάλωνε, το ρεύμα των πληροφοριών στη Δύση, σχετικά με τις εσωτερικές αποφάσεις της πολωνικής κυβέρνησης και το περιεχόμενο των επικοινωνιών της Βαρσοβίας με τη Μόσχα, έγινε πλημμύρα. Οι λεπτομέρειες έρχονταν, όχι μόνον από ιερείς, αλλά και από κατασκόπους μέσα στην πολωνική κυβέρνηση"(σελ. 14-15).

Υστερα από αυτήν την κατατοπιστική εισαγωγή, έχουμε και την παρακάτω πληροφορία:

«Σύμφωνα με ηγέτες της "Αλληλεγγύης", ο Βαλέσα και οι αντικαταστάτες του ήξεραν ότι ο Ρίγκαν και ο Ιωάννης - Παύλος ο Β` είχαν δεσμευθεί να διατηρήσουν την "Αλληλεγγύη" στη ζωή, αλλά μόνο να μαντεύσουν μπορούσαν την έκταση της συνεργασίας» (σελ. 15).

Πιο πράκτορας δεν γίνεται...

ΟΙ ΕΛΛΕΙΠΟΝΤΕΣ (;) ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Ωστόσο, όπως αναφέρει το ΤΙΜΕ, η συνάντηση της 7ης Ιούνη 1982 δεν έπεσε από τον ουρανό.

Ο ναύαρχος Μπόμπι Ινμαν, τότε υποδιευθυντής της CIA, λέει:

«Το πρώτο εξάμηνο του 1982, διαμορφώθηκε μια στρατηγική 5 μερών, με στόχο την επίτευξη της κατάρρευσης της σοβιετικής οικονομίας, της φθοράς των δεσμών μεταξύ της ΕΣΣΔ και των κρατών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της επιβολής μεταρρυθμίσεων μέσα στη σοβιετική αυτοκρατορία. Στοιχεία της στρατηγικής αυτής περιλάμβαναν:

   α) Την ένταση των εξοπλισμών των ΗΠΑ, που ήδη βρίσκονταν σε εξέλιξη, με στόχο ο στρατιωτικός ανταγωνισμός με τις ΗΠΑ να γίνει υπερβολικά δαπανηρός για τους Σοβιετικούς. Η Πρωτοβουλία Στρατηγικής Αμυνας του Ρίγκαν (Πόλεμος των Αστρων) έγινε κεντρικό στοιχείο της στρατηγικής.
   β) Μυστικές επιχειρήσεις, με στόχο την ενθάρρυνση μεταρρυθμιστικών κινημάτων στην Ουγγαρία, στην Τσεχοσλοβακία και την Πολωνία.
   γ) Οικονομική βοήθεια στα κράτη του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ανάλογη με την προθυμία τους να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να εφαρμόσουν πολιτικές μεταρρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις ελεύθερης αγοράς.
   δ) Οικονομική απομόνωση της ΕΣΣΔ και παρακράτηση της δυτικής και ιαπωνικής τεχνολογίας από τη Μόσχα. Η κυβέρνηση επικέντρωσε τις προσπάθειές της στο να εμποδίσει την ΕΣΣΔ να επιτύχει αυτό που θεωρούσε κύρια πηγή συναλλάγματος στον 21ο αιώνα: Κέρδη ενός διηπειρωτικού αγωγού φυσικού αερίου για τη Δυτική Ευρώπη. Ο μήκους 5.800 χλμ. αγωγός, που απλώνεται από τη Σιβηρία έως τη Γαλλία, άνοιξε, όπως προγραμματιζόταν, την 1η Γενάρη 1984, αλλά σε πολύ μικρότερη έκταση από αυτήν που έλπιζαν οι Σοβιετικοί.
   ε) Αυξημένη χρήση των ραδιοσταθμών "Ελευθερία", "Φωνή της Αμερικής" και "Ελεύθερη Ευρώπη" για τη μεταβίβαση των μηνυμάτων της κυβέρνησης των ΗΠΑ στους λαούς της Ανατ. Ευρώπης» (σελ. 16).

Υστερα από την παραπάνω κατατοπιστική έκθεση, το επόμενο απόσπασμα αγγίζει τα όρια του ανεκδότου:

Άγαλμα του ...Ρήγκαν(!!) στην σημερινή Πολωνία

«Ωστόσο, το 1982, ούτε ο Ρίγκαν ούτε ο πάπας μπορούσαν να φανταστούν την άνοδο ενός Σοβιετικού ηγέτη, όπως ο Μ. Γκορμπατσόφ, ο πατέρας της "διαφάνειας" και της "ανασυγκρότησης". Οι μεταρρυθμιστικές του προσπάθειες εξαπέλυσαν ισχυρές δυνάμεις, που ξέφυγαν από τον έλεγχό του και οδήγησαν στη διάλυση της ΕΣΣΔ» (σελ. 16).
Α, ώστε «δεν μπορούσαν να το φανταστούν»...

Τέλος πάντων, υπομονή. Ας περιμένουμε λίγο. Το πολύ - πολύ, κάποια μελλοντική έκδοση του ΤΙΜΕ θα μας δώσει μια λεπτομερειακή παρουσίαση της πολύκροτης «συνάντησης του Λονδίνου» (1984) ή της πραγματικής ιστορίας της τσεχοσλοβακικής «Χάρτας 77». Για τη βουλγαρική «Ποντκρέπα» δε χρειάζεται, ξέρουμε. Και, βέβαια, δεν είναι τυχαίο που, «στο πρώτο εξάμηνο του 1982», τα ονόματα της Ρουμανίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Αλβανίας ούτε καν αναφέρονται.

Συνεχίζεται...