Όταν βρέχει και θες να πας κάπου φοράς αδιάβροχο ή -αν θες να είσαι πιο κομψός- παίρνεις από το σπίτι σου μια ομπρέλα. Υπάρχουν στο εμπόριο και πτυσσόμενες, που μαζεύονται και χωρούν ακόμα και στην κωλότσεπη.
Όταν βρέχει και δεν έχεις ομπρέλα ή αδιάβροχο δίνεις 3-4 ευρώ σ' έναν πλανόδιο και αποκτάς μία, μετρίας συνήθως ποιότητας. Έχω μια ωραιότατη κόκκινη την οποία απόκτησα ακριβώς πέρισυ, στις 7 Νοέμβρη του '12, ένα βράδυ πού 'βρεχε, πού 'βρεχε μονότονα. Δακρυγόνα έβρεχε μονότονα, η βροχή έπεφτε σε μορφή καρεκλοπόδαρων. Η ωραιότατη κόκκινη ομπρέλα αγοράστηκε σ' ένα -όχι και τόσο ωραίο- υπόστεγο, στο οποίο λίγο μετά έκαναν γιουρούσι πεντέξι -καθόλου ωραίοι- μπάτσοι. Θα ήταν ίσως λίγο πιο ωραίοι αν δεν βλαστημούσαν ακατάσχετα και δεν κόντευαν να γκρεμίσουν τη τζαμαρία της εισόδου. Πίσω από την οποία τους βλέπαμε με χαρά να μουσκεύονται, και με τρόμο να ετοιμάζονται να γκρεμίσουν τη τζαμαρία. Ίσως για να μας πάρουν τις ομπρέλες. Τελικά, ευτυχώς, η ομπρέλα μου δεν χρησιμοποιήθηκε ως ματσούκι ομπρελοδικίας αλλά μόνο ως προστασία από τη βροχή. Λίγο αργότερα δηλαδή.
- Όταν βρέχει και θες να πας στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ παίρνεις την ομπρέλα σου και πας. Κι έτσι μαζεύονται πάνω από 10.000 ομπρέλες όλων των αποχρώσεων. Ακόμα και κατά τους ομπρελοκαταμετρητές των αστικών ΜΜΕ.
- Όταν βρέχει και θες να πας στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ θυμάσαι ότι δεν λειτουργεί ο σταθμός Συντάγματος κι ότι πρέπει επιτέλους να "ενωθεί η αριστερά". Κι έτσι δε μαζεύεται ψυχή.
Και η βρόχα έπιπτε στρέιτ θρου.
 |
| Η κόκκινη ομπρέλα που φαίνεται πάνω δεξιά δεν είναι δική μου. Η δική μου είναι πολύ πιο ωραία. |
Πηγή: Ένας Στρατολάτης
Καναμε σημερα οσα λεμε,γραφουμε και πιστευουμε.Σηκωσαμε τη γροθια μας,περπατησαμε,φωναξαμε,διεκδικησαμε μεσα στη βροχη και την μπορα.Ουτε η κουραση με πειραξε,ουτε η ταλαιπωρια,ουτε που περπατησα και εγω και η κοπελα μου χωρις ομπρελα στους δρομους.Με πειραξε ομως η απαθεια,η διγλωσσια,η υποκρισια του κοσμου που εχει μαθει πια στη μοιρολατρεια,στο παραπονο αλλα απο πραξεις και αγωνα,μηδεν εις το πηλικο.Απογοητευτηκα με τη ΓΣΕΕ, με τους εργατοπατερες του μνημονιου που σημερα ουτε τα προσχηματα δεν κρατησαν.Σιχαθηκα και τους παρλαπιπες της Αριστερας που εκτος απο το να συκοφαντουν τους κομμουνιστες αγωνιστες,δεν ξερουν ουτε μια σωστη πορεια να κανουν.Εξοργιστικα με τους αγανακτησμενους και τους υπερεπαναστατες του πληκτρολογιου,ικανους μονο για εξυπναδουλες τυπου Πιτσιρικος, που στα σημερινα κειμενα του μιλανε για "λαμογια οσοι συμμετεχουν στις απεργιες".Σκεφτομαι βρεχμενος και καταπονημενος ολα αυτα και αναρωτιεμαι: Αν εχεις τετοιους Αριστερους "συντροφους", τι να τους κανεις τους δεξιους; Ντροπη τους. Τ.Ν.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Τ.Ν.:
ΔιαγραφήΊσως τελικά να είμαι πιο τυχερός από εσένα.
Έχω απογοητευτεί εδώ και πολλά χρόνια από δαύτους όλους.
Τώρα πλέον την θέση του συναισθήματος της απογοήτευσης, το έχει πάρει η σιχασιά...