«Αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο: Υποκρισία και κατασταλτικές πονηριές

H "ευρωπαϊκή"(ΕΕ) άποψη για τον ...ρατσισμό

Καταρχήν έχουμε την υποκρισία.  

Υποκρισία από τη ΝΔ, που δήθεν υπερασπίζεται τα πολιτικά δικαιώματα, ενώ στην πραγματικότητα κλείνει το μάτι προς το ακροδεξιό ακροατήριο, τους δεσποτάδες και τα κάθε είδους φασισταριά.

Υποκρισία από τον ΣΥΡΙΖΑ, που πριν από ενάμιση χρόνο καταψήφιζε το ίδιο νομοσχέδιο (όταν το έφερνε ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ Μ. Παπαϊωάννου), με το επιχείρημα ότι μ’ αυτό θα μπορούσε να πάει φυλακή κάθε μαρξιστής, ενώ τώρα πρωτοστατεί στην προπαγάνδα ότι το νομοσχέδιο πρέπει πάση θυσία να ψηφιστεί. Είναι φανερό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει σπέκουλα. Το επιχείρημα ότι το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη πρέπει να ψηφιστεί, διότι έχουν αλλάξει τα πράγματα και η Χρυσή Αυγή είναι πλέον εκλογικά και πολιτικά ισχυρή, είναι κυριολεκτικά για σφαλιάρες. 

Πρώτο, γιατί αν χρειάζεται αντιρατσιστικός νόμος αυτό δεν έχει να κάνει με το πόσο ισχυρές είναι κάποιες ρατσιστικές και φασιστικές οργανώσεις, αλλά με ζητήματα αρχών. 

Δεύτερο, γιατί είναι τουλάχιστον πρόκληση ν’ ακούγεται ότι χάρη σ’ ένα νομοθέτημα μπορεί να ανακοπεί η δυναμική των νεοναζί. Υπάρχει και τώρα αντιρατσιστικό νομικό πλαίσιο, αλλά δεν εφαρμόζεται. Και δεν εφαρμόζεται γιατί ο ρατσισμός είναι κυρίαρχη πολιτική.

Υποκρισία και από ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ, που δήθεν αφρίζουν από το κακό τους. Γιατί όμως στοχοποιούν τον γενικό γραμματέα της κυβέρνησης Π. Μπαλτάκο και όχι τον Σαμαρά, που είναι ο εντολέας του Μπαλτάκου; Και τι θα κάνουν αν ο Σαμαράς επιμείνει στην απόφασή του; Μήπως θα ρίξουν την κυβέρνηση; Εχουν τον κώλο να πάνε σε εκλογές; Αυτοί που έχουν καταπιεί αμάσητα τόσα νομοθετήματα, στα οποία υποτίθεται ότι διαφωνούσαν, θα ρίξουν την κυβέρνηση για ένα ήσσονος σημασίας νομοθέτημα; Ο ελληνικός λαός ξέρει πλέον πολύ καλά, ότι είναι άσοι στις κωλοτούμπες.

Πέρα από την υποκρισία των αστικών κομμάτων, όμως, υπάρχει και η ουσία. Και η ουσία λέει πως το συγκεκριμένο νομοθέτημα κάθε άλλο παρά απαλλαγμένο από κατασταλτικές πονηριές είναι. Αντίθετα, αποτελεί τον προθάλαμο για την ποινικοποίηση της ίδιας της επαναστατικής ιδεολογίας. Κι αυτό το ξέρει πολύ καλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και καταψήφισε το νομοσχέδιο Παπαϊωάννου, όταν αυτός το προώθησε το 2011.

Το νομοσχέδιο εισάγει στο εθνικό Δίκαιο την απόφαση-πλαίσιο 2008/913/ ΔΕΥ του Συμβουλίου της ΕΕ (της 28.11.2008) «για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου». Σ’ αυτή την απόφαση αναφέρεται καθαρά και απερίφραστα:

 «Η παρούσα απόφαση - πλαίσιο δεν εμποδίζει κράτος - μέλος να θεσπίζει διατάξεις εθνικού δικαίου με τις οποίες επεκτείνεται το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 1 παράγραφος 1 στοιχεία γ) και δ) σε εγκλήματα που απευθύνονται εις βάρος ομάδας προσώπων, η οποία προσδιορίζεται βάσει άλλων κριτηρίων εκτός από εκείνα της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενετικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, όπως είναι αυτά της κοινωνικής θέσης ή των πολιτικών πεποιθήσεων».

Με βάση αυτή την πρόβλεψη ψηφίστηκαν διάφοροι αντικομμουνιστικοί νόμοι σε χώρες του  παλινορθωμένου καπιταλισμού, οι οποίοι απαγορεύουν να λειτουργήσει νόμιμα οποιαδήποτε πολιτική δύναμη έχει στον τίτλο της ή στο πρόγραμμά της αναφορά στον κομμουνισμό. Το δε Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, στη συνεδρίασή του της 19.4.2007, που ψήφισε αυτή την απόφαση-πλαίσιο, αποφάσισε: 

«Το Συμβούλιο καλεί την Επιτροπή να εξετάσει, και να υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο εντός διετίας από την έναρξη ισχύος της απόφασης - πλαισίου, κατά πόσον είναι αναγκαίο να εκδοθεί μια πρόσθετη πράξη που θα καλύπτει τη δημόσια επιδοκιμασία, άρνηση ή χονδροειδή υποτίμηση εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου εις βάρος ομάδας ατόμων που προσδιορίζεται βάσει άλλων κριτηρίων εκτός από αυτά της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, της γενεαλογικής καταβολής ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, όπως λόγου χάρη η κοινωνική τάξη ή οι πολιτικές πεποιθήσεις».

Η απόφαση-πλαίσιο, την οποία μετέτρεψε σε νομοσχέδιο ο Ρουπακιώτης, είναι το πρώτο βήμα. Το επόμενο βήμα θ’ ακολουθήσει, όπως σαφέστατα προβλέπεται. Στην πράξη, δε, δεν θα διώκονται οι ρατσιστές και οι νεοναζί, αλλά οι επαναστάτες. 

Γιατί οι ρατσιστές και οι νεοναζί αποτελούν δύναμη κρούσης του καπιταλιστικού συστήματος, ενώ οι επαναστάτες τους μεγαλύτερους εχθρούς του.

πηγή: Κόντρα via Praxis