ΤΟ ΝΕΡΟ ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.

Άρθρο της Ναυσικάς Κυριάκη

Κέρκυρα 28/5/2013

      
Η συμβολή του στη ζωή είναι τεράστια. Ο πλανήτης δεν θα υπήρχε με τη μορφή που γνωρίζουμε, όπως και τίποτα από το φυτικό και το ζωικό κόσμο. Η φύση το δώρισε στη γη άφθονο, σε κάθε οργανισμό που βρίσκεται πάνω της. Δεν ζητά ανταλλάγματα για το ζωογόνο υγρό.

Ο Δήμος Κέρκυρας όμως δεν λαβαίνει καθόλου υπόψη τα προστάγματα του φυσικού νόμου. Κατ'αυτόν το νερό είναι εμπορεύσιμο είδος, κερδοφόρο προϊόν και σαν τέτοιο χρησιμοποιείται.

Για πολλά χρόνια πληροφορούμαστε για τις ζημιογόνες εταιρίες των καποδιστριακών δήμων. Με την συνένωση σε ένα ενιαίο δήμο, τα χρέη από τη κακοδιαχείριση φορτώθηκαν στην ήδη χρεωμένη ΔΕΥΑΚ, της οποίας το τιμολόγιο είναι πολύ ακριβό και σε σχέση με την ποιότητα νερού που προσφέρει. Έτσι, δάνεια για βιολογικούς που ποτέ δεν ολοκληρώθηκαν, μελέτες, κακοσυντηρημένα η ανύπαρκτα δίκτυα, τελικώς λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις που ο κερκυραϊκός λαός πλήρωσε πανάκριβα, όλα αυτά και πολλά ακόμα θα βαρύνουν τα τιμολόγια και στα χωριά.

Στα χωριά που το νερό είναι το πολυτιμότερο αγαθό και καθορίζει και την ύπαρξη των οικισμών. Εκτός από αυτό που χρησιμοποιείται για τις άμεσες ανάγκες της αγροτικής οικογένειας, το οικιακό, κάθε σπίτι διαθέτει δύο και τρεις μετρητές, για τους κήπους, τα περιβόλια. Καμία αγροτική οικογένεια δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς έστω ένα μικρό κήπο για τις διατροφικές της ανάγκες.

Ή πολιτική των μνημονίων και της ΕΕ με την ΚΑΠ 2014 – 2020, ζητά στην ουσία τον αφανισμό των μικρών αγροτών. Ζητά και την ιδιωτικοποίηση του νερού και εκεί θα οδηγηθούμε. Αυτό συγχρόνως θα οδηγήσει σε εγκατάλειψη τις μικροκαλλιέργειες και θα θέσει υπό έλεγχο όλοι την παραγωγή τροφίμων, ακόμα και την πιο μικρή. Η καπιταλιστική λαίλαπα θα λυμαίνεται και τη τελευταία σταγόνα που αναβλύζει από τη γη προκειμένου να έχει τον απόλυτο έλεγχο και άρα τεράστια κερδοφορία, χωρίς να την ενδιαφέρει η παραγωγή γιατί και οι εταιρείες βιοτεχνολογίας τροφίμων είναι πανέτοιμες να εισβάλουν στα σπίτια μας.

Σε μια χώρα σαν την δική μας που η πολιτική της βασίστηκε στην εξυπηρέτηση κάθε λογής συμφερόντων και μέσω της τοπικής διοίκησης, δεν μπορούμε να βασιστούμε ούτε και να ελπίζουμε στη καλή θέληση κανενός. Πρέπει να κινητοποιηθούμε, επιβάλλεται να αντιδράσουμε. Το νερό είναι σημαντικό, αλλά είναι η αρχή ενός δρόμου που θα οδηγήσει τον αγροτικό κόσμο στο τέλος του και τη καλλιεργήσιμη γη σε ερημοποιήση. Ο αγώνας των μικρών αγροτών, ενωμένων με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, τους εργάτες, τους άνεργους, τους νέους, τους μικροεπαγγελματίες, με την ανάπτυξη κοινωνικής Λαϊκής Συμμαχίας για την οικοδόμηση αντιιμπεριαλιστικού – αντιμονοπωλιακού μετώπου στο δρόμο για τη λαϊκή εξουσία, είναι η μόνη λύση και διέξοδος. Αυτός ο δρόμος προετοιμάζεται με κοινούς αγώνες και η διεκδίκηση του νερού ως κοινωνικού αγαθού είναι και θεμέλιος λίθος αυτής της συμμαχίας.