Κέρκυρα 22/02/2013
Η βία και η τρομοκράτηση έχουν πολλές μορφές. Ξεκινάει από τα σχολεία, από το εκπαιδευτικό υλικό. Δεν αφήνει να ωριμάσουν και να αναδειχτούν η προσωπικότητα και οι δεξιότητες των παιδιών. Έντρομο, αδυνατεί να αντιμετωπίσει την αναδυόμενη πρωτοπορία και την καταπνίγει πριν ακόμα εμφανιστεί. Εξυμνεί το άχρωμο, το αδύνατο, το μέτριο και συγχρόνως περιφρονεί και συκοφαντεί το άριστο. Ο έλεγχος που ασκεί, είναι ζωτικής σημασίας για την ίδια του την ύπαρξη. Χρειάζεται άτομα χειραγωγημένα, έτοιμα να δεχτούν την κυριαρχία του. Όταν νοιώσει ότι απειλείται, δεν διστάζει.
Χρησιμοποιεί την καταστολή ακόμα και με τον πιο αιματηρό τρόπο. Το αστικό κράτος φροντίζει από πολύ νωρίς να προλειάνει το έδαφος, έτσι ώστε, όταν εκδηλώνεται η βία σαν υλική δύναμη, κυρίως ενάντια στην εργατική τάξη, στη συνείδηση του λαού να περνάει σαν μια φυσιολογική αντίδραση της κρατικής εξουσίας και όχι σαν δύναμη καταστολής. Σαν αποτέλεσμα ενεργειών που πλήττουν το «κοινωνικό σύνολο» και το «κοινό συμφέρον». Είναι πολλά και συνεχή τα παραδείγματα. Η Κερατέα, η Λευκίμμη, η Χαλυβουργεία, οι Σκουριές οι κινητοποιήσεις των ναυτεργατών, η καταστολή στο Ιόνιο πανεπιστήμιο. Παντού και πάντα το αστικό κράτος – «τιμητής» της εργατικής τάξης – το δικαίωμα στην εργασία -, έτοιμο να καταπνίξει χωρίς κανένα ενδοιασμό, την οποιαδήποτε αντίδραση με τον οποιοδήποτε τρόπο. Πανέτοιμο να προστατεύει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, την οποία και εκπροσωπεί. Όσο αυξάνει η αντίδραση, τόσο πιο πολλά «όπλα» πέφτουν στη μάχη. Επίσης, αν υποθέσει ότι θα υπάρξει αντίδραση, κατασκευάζει «αναχώματα», όπως αυτό της Χρυσής Αυγής, για να «μαντρώσει» αρκετές φωνές διαμαρτυρίας, να μπερδέψει το λαό και τελικά να τον φέρει στο ίσιο δρόμο του καπιταλιστικού «παράδεισου». Κατασκευάζει και διαδίδει την θεωρία των άκρων, εξισώνει το λαϊκό κίνημα και το εργατικό κόμμα με την συμμορία της Χρυσής Αυγής, προσπαθεί με κάθε τρόπο να διχάσει το λαό, να σπείρει τον αντικομουνισμό και τελικά να προκαλέσει βία μέσα στο λαό, βία που στη συνέχεια θα καταστείλει επικαλούμενο την τάξη και τα δημοκρατικά δικαιώματα.
Με αυτό τον τρόπο πετυχαίνει να «καλύψει» την ταξική πάλη, να την αγνοήσει και να προσπαθήσει να δημιουργήσει νέα κοινωνική διαστρωμάτωση, που να το βολεύει και να εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου ποικιλοτρόπως. Έτσι έχουμε τους αντιμνημονιακούς, τους ευρωπαϊστές, τους φίλους της δραχμής, τους οπαδούς του Αντώνη, τους οπαδούς του Αλέξη τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού κοκ.
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν έχουμε ταξικές αντιθέσεις και μάλιστα πολύ οξυμένες. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν και για όποιον δεν το γνωρίζει, εκεί στέκεται το αστικό κράτος της βίας και της καταστολής να του το εξηγήσει._
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου, άν δεν υπάρχει εγγραφή στον blogger ή άλλη διαδυκτιακή υπηρεσία (βλέπε όροι σχολιασμού στο πάνω μέρος της σελίδας).
Ανώνυμα και υβριστικά σχόλια μπορούν να διαγράφονται χωρίς άλλη προειδοποίηση.