Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία της Βραζιλίας. Είδωλο για την Κορίνθιανς, με τα χρώματα της οποίας αγωνίστηκε από το 1978 έως το 1984, με 297 εμφανίσεις και 172 γκολ. Την ποδοσφαιρική του καριέρα την ξεκίνησε από την Μποταφόγκο. Στην Ευρώπη αγωνίστηκε με την Φιορεντίνα για έναν χρόνο.
Έγινε ευρύτερα γνωστός, από την ηγετική του παρουσία στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας, με την οποία είχε 22 γκολ σε 60 εμφανίσεις. Ήταν διεθνής από το 1979 έως το 1986, χωρίς όμως να καταφέρει να κατακτήσει κάποιον μεγάλο τίτλο. Υπήρξε μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1982 και αποκλείστηκε από την Ιταλία με την ήττα 3-2 σε ένα από τα παιχνίδια που έχουν μείνει στην ιστορία του αθλήματος.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αρθρογραφούσε σε εφημερίδες της Βραζιλίας με θέματα όχι μόνο ποδοσφαιρικά, αλλά οικονομικά και κοινωνικά. Τους τελευταίους μήνες είχε αρχίσει την συγγραφή ενός βιβλίου φαντασίας με επίκεντρο το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στη Βραζιλία, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να το ολοκληρώσει.
Πηγή: sport-fm
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τις πιο ευγενικές και αρχοντικές μορφές των γηπέδων. Συνειδητοποιημένος άνθρωπος και μαχητής στο γήπεδο (στη ζωή δεν δάμασε τα πάθη του). Και φυσικά παιχταράς! Ο γιατρός θα μας μείνει αξέχαστος.
Καλή δύναμη!
@oikodomos:
ΔιαγραφήΑπό τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις τόσο κοινωνικά συνειδητού, και ταυτόχρονα τόσο μεγάλου ποδοσφαιριστή.
Ειμαστε πολύ τυχεροί που προλάβαμε να τον δούμε στην εποχή που μεσουρανούσε.
Πραγματικά αξέχαστος...
Εξίσου αυτοκαταστροφικός με τον Μπεστ και το Μαραντόνα, πολύ πιο ώριμος ποοσφαιρικά από τον πρώτο και πιο συνειδητός κοινωνικά από τον δεύτερο. Αν έλειπε το στοιχείο της αυτοκαταστροφικότητας, θα μπορούσε να παρομοιαστεί σαν "Πώλ Μπράιτνερ" της Βραζιλίας.
ΔιαγραφήΤουλάχιστον ο Πωλ και ο Ντιεγκίτο είναι ακόμη κοντά μας, να μας θυμίζουν πως ο ποδοσφαιριστής μπορεί να είναι και κάτι πολύ παραπάνω από πιόνι στην αρένα του θεάματος...